Ontslag Dautzenberg tekent inperking van de meningsuiting

Aldus Arnon Grunberg in De Volkskrant. A.H.J. Dautzenberg plaatst het door op zijn site. Hij werd uit protest lid van de Vereniging Martijn. De schrijver en Sander Blom van uitgeverij Contact spreken van een heksenjacht tegen pedofielen. Maar de provocatie dient mogelijk om de publiciteit te halen. Nu heeft de Financial Times Dautzenberg en zijn compagnon Erik Hannema ontslagen. Zonder over de kwestie te willen praten.

In dit ontslag komen diverse aspecten samen. Hoe ruim moet de vrijheid van meningsuiting opgevat worden? Hoe vrijdenkend of conformistisch stellen burgers zich op ? Kan iemand vanwege gedachten ontslagen worden als-ie geen wet overtreedt? Wat is de afweging van een krant tussen eigen autonomie en aanvaardbaar maatschappelijk opereren? Heeft dit iets te maken met het aangrijpen van pedofilie en terrorisme door overheden om ten koste van burgers en hun privacy de staatsmacht te vergroten? Maakt Dautzenberg met zijn wilde denken dit laatste er voor burgers al dan niet slechter op? Zit het de burgerrechtenbeweging in de weg?

Elke tijd heeft zondebokken nodig om zich tegen af te zetten. Eerst zijn het katholieken, joden of Surinamers, dan moslims of Polen. Eerst zijn het feministes, dan homosexuelen of pedofielen. Dat verandert continu omdat de samenleving verandert, een andere kijk ontwikkelt en de machtsverhoudingen meeveranderen. Anton Dautzenberg stelt zich op als voorloper die niet zozeer een verdediger van pedofilie is, maar wel een tegenstander van de jacht op pedofielen. Voor velen een te subtiele nuancering. Ook voor de Financial Times.

Foto: Column van Arnon Grunberg in De Volkskrant

Plofkraak en beveiling museumgoudA roepen vragen op

Museumbeveilingsdeskundige Ton Cremers heeft kritiek op de beloning van 5000 euro die uitgeloofd is voor de gestolen monstrans bij de plofkraak bij museumgoudA. Hij vindt dat er alleen betaald moet worden als de monstrans terugkeert en de daders opgepakt worden. De verzekeringsmaatschappij van museumgoudA looft nu een beloning van 5000 euro uit voor het terugbrengen van de monstrans zonder aanvullende voorwaarden. Het zou tienduizenden euro’s waard zijn en was geleend van de Goudse Parochie H. Antonius van Padua.

Museumdirecteur Gerard de Kleijn beweert in de publiciteit dat de dieven het voorzien hadden op de montrans en dat ze het ook vrij willeurig uit de vitrine hebben ontvreemd. Deze tegenstrijdigheid geeft aan dat er bij het museum nog onduidelijkheid bestaat over de omstandigheden en het onhandig in de publiciteit opereert.

De plofkraak roept vele vragen op voor de museumsector. Het kan op kosten worden gejaagd. Kunnen kostbare roerende goederen beter tegen diefstal beschermd worden zonder dat een museum in een vesting verandert? Dat bij museumgoudA de dieven binnen 30 seconden buiten stonden geeft aan dat er onvoldoende inbraakvertragende maatregelen aangebracht waren. Volgens omwonenden was de politie binnen een minuut ter plekke. Een aangebrachte afgesloten tussendeur of tussenwand had de inbraak kunnen voorkomen.

MuseumgoudA is in een stadskern gelegen en kent een korte aanrijtijd van de politie. Maar hoe is dat op museale buitenplaatsen als Museum Het Loo, Huize Doorn of een beoogd Museum Oud-Amelisweerd? Kostbare roerende goederen hebben een aanzuigende werking op dieven die bij hun kraak veel aan het onroerend goed kapot kunnen maken. Zoals ook in Gouda gebeurde. Bij monumentaal cultureel erfgoed kan de bijkomende schade zelfs vele groter zijn dan die van een ontvreemd object alleen. Zeker makkelijk te verhandelen sculpturen van brons en objecten van edelmetaal vormen een risico voor het onroerend goed.

Foto: Geforceerde voordeur museumgoudA. Credits: Marianka Peters

Amerikaanse jacht op Assange verstikt klimaat voor klokkenluiders

Een overzicht van de jacht op Julian Assange en Bradley Manning door de Amerikaanse overheid. De heksenjacht schrikt elke klokkenluider af voortaan nog informatie naar buiten te brengen. Want iedereen kan zonder proces in de cel verdwijnen. De druk van de Amerikaanse regering en het ontbreken van steun van onder meer zijn eigen Australische regering verplichten Assange ertoe om de politiek in te gaan. Hij is van plan op te gaan voor de Australische Senaat. Bradley Manning zou eind 2012 een congreszetel in Maine kunnen bezetten als-ie 25 wordt. De jacht van de Amerikaanse regering jaagt klokkenluiders de politiek in.

Politiek wikt en BMC beschikt over Museum Oud-Amelisweerd

In de maarteditie van MM-Nieuws schetsen Marco van Vulpen en Yvonne Ploum een beeld van een museum dat de Armando Collectie in Oud-Amelisweerd huisvest. Aannames en projecties maken het levensvatbaar.

Wie plannen om in Oud-Amelisweerd een museum te vestigen tegen het licht houdt ziet vreemde zaken. Zoals de belangenverstrengeling van de directeur van het Centraal Museum Edwin Jacobs die een bestuursopdracht van cultuurwethouder Frits Lintmeijer krijgt om een bestemming voor Oud-Amelisweerd te zoeken en bij zijn partner Yvonne Ploum uitkomt. Zij is beoogd directeur van Museum Oud-Amelisweerd. Lintmeijer zet Jacobs van de zaak, maar legitimeert de belangenverstrengeling door het niet af te blazen. De Utrechtse raad neemt er genoegen mee. Omdat iedereen vuile handen heeft valt niemand van onzorgvuldig bestuur te betichten.

En Amersfoort kent belangenverstrengeling tussen de gemeente en Advies- en managementbureau BMC. Amersfoort huurt per jaar voor 31 miljoen euro diensten in bij BMC dat in Amersfoort machtig is. Zeker waar het op afstand gezette instellingen betreft, zoals Amersfoort-in-C. Daarover hebben college en raad niets te zeggen. Maar BMC wel. Partner en senior consultant van BMC is Marco van Vulpen. Jarenlang gemeentelijk hoofd cultuur en nu directeur van Amersfoort-in-C. Hij huurt zichzelf in. Ook relationeel was-ie ooit aan Ploum verbonden. Hij schrijft alle plannen voor de huisvesting van de Armando Collectie in Oud-Amelisweerd.

Bedenkelijk is niet dat bedrijven als BMC of personen als Jacobs, Ploum of Van Vulpen hun belang volgen. De laatsten met vermenging van privé en zakelijk. Het politiek tekort is dat ze er door onvoldoende toezicht en ontbrekende middelen van het openbaar bestuur mee wegkomen. Zowel de Amersfoortse cultuurwethouder Pim van den Berg (D66) als zijn Utrechtse collega Frits Lintmeijer (GroenLinks) moeten het laten gebeuren.

Steeds meer wordt  het openbaar bestuur geprivatiseerd. Wethouders spelen alsof ze besluiten nemen en hun ambtenaren plannen maken. Maar kant-en-klare plannen worden gedumpt. Het geval Oud-Amelisweerd leert dat een drietrapsraket van BMC-Van Vulpen, Van Vulpen-Ploum en Ploum-Jacobs de politieke besluitvorming kaapt. Met als gevolg dat de plannen nooit politiek zijn getoetst omdat een forum om ze te toetsen ontbrak. Raadsleden in Amersfoort en Utrecht beseffen dat drommels goed, maar staan knarsetandend aan de kant. In al hun gespletenheid verdedigen wethouders niet publieke plannen alsof het algemeen belang ervan afhangt.

Foto: Armando, Espace Criminel 10-58, 1958. Olieverf op doek. Collectie Het Kröller-Müller Museum.

VVD worstelt met hypotheekrenteaftrek door cliëntelisme

In Den Haag ontstond vandaag storm in een glas water. VVD-Fractieleider in de Tweede Kamer Stef Blok had op een spreekbeurt in Drachten gezegd dat zijn partij geen voorstander is van aanpassingen van de hypotheekrenteaftrek. Ook zou-ie volgens de Leeuwarder Courant gezegd hebben dat dit onderwerp taboe is in de onderhandelingen in het Catshuis. Blok en premier Rutte ontkenden dat laatste. Blok zou niet gedoeld hebben op de onderhandelingen, maar het verkiezingsprogramma van de VVD verwoord hebben.

Maar ook dit laatste is merkwaardig. Want welke fractievoorzitter grijpt op dit moment terug naar een 2 jaar oud verkiezingsprogramma dat achterhaald is door de politieke en economische situatie? Want zelfs zonder achterhaald te zijn door de actualiteit was ook in 2010 het standpunt van de VVD over hypotheekrenteaftrek al achterhaald. Wat noemt de VVD niet en wat zijn de verkeerde aannames en misverstanden?

Het eigenwoningbezit ligt in Nederland boven de 55% en is hiermee vergelijkbaar met landen als Finland, Oostenrijk en Frankrijk. Historisch was de Nederlandse hypotheekrenteaftrek ooit bedoeld om het lage percentage eigen woningen op te krikken. Da’s intussen gebeurd. Afschaffing van de hypotheekrente moet niet opgevat worden als een belastingverhoging, maar als de afschaffing van overheidssubsidie. Dat past bij een kleinere overheid die de VVD zegt voor te staan. Bij een geleidelijke afbouw van de hypotheekrenteaftrek houden fiscale maatregelen de huizenprijzen niet langer hoog. De starters worden hiermee gediend.

De OESO vraagt al jaren om de geleidelijke afschaffing van de hypotheekrenteaftrek omdat het een onevenwichtigheid van onze economie vormt. De Volkskrant schrijft al in 2004 naar aanleiding van een OESO-rapport: ‘De miljardenverslindende subsidieregeling houdt de belastingtarieven hoog, bevoordeelt de hoogste inkomens, beperkt de mobiliteit van eigen-woningbezitters en verstopt de woningmarkt‘. Schulden van huishoudens zijn nergens in Europa zo hoog als in Nederland. Enige oorzaak is de hypotheekrenteaftrek.

Zoals alle politieke partijen bedient de VVD de eigen belangengroep, namelijk de huizenbezitters. Zwakte van een politiek systeem met machtige partijen is dat deze verdelen en heersen. Doel van partijen is niet per definitie het dienen van het algemeen belang maar het vasthouden van een achterban door beloften en douceurtjes. Partijen snijden die band liever niet door omdat ze daardoor aan hun eigen voortbestaan raken.

Foto: Schermafbeelding van het standpunt over hypotheekrenteaftrek op website VVD

Verbod Sharia4Belgium beëindigt voordeel voor rechts

Democratie is niet verenigbaar met de islam. Aldus Fouad ‘Abu Imran‘ Belkacem de woordvoerder van Sharia4Belgium tegen Dale Hurd voor de christelijke omroep CBN. Andere leden van Sharia4Belgium geloven niet in rechtsstaat of democratie. Evenmin in het publieke debat en de open samenleving zoals Tofik Dibi en Isrhad Manji onlangs ondervonden toen de groep een bijeenkomt in de Amsterdamse Balie verstoorde.

Is deze beweging meer dan een clownesk groepje idioten dat over de rug van de islam carrière maakt? Die zich afzetten tegen de samenleving met politiek-religieuze provocaties? Het antwoord is van belang omdat een verbod dreigt. Belgische autoriteiten onderzoeken dit serieus. Aldus Alain Winants, de baas van de Belgische Staatsveiligheid. In het Verenigd Koninkrijk en Duitsland zijn de zusterorganisaties al verboden. Eind 2011 werd bij een huiszoeking in Deurne bij een lid van de Sharia4Belgium een kalasjnikov gevonden.

Opvallend is dat deze salafistische moslims de kracht van de islam niet anders inschatten als het Vlaams Belang van Filip de Winter of de PVV. Ongewild versterkt Sharia4Belgium krachten die het zegt te bestrijden. Een verbod dient niet de partijen die belang hebben bij een sterk nummer van een dreigende islam. Een verbod wordt pas onvermijdelijk als aangetoond wordt dat aanslagen dreigen. Dat alleen kan de afweging zijn.

ACTA staat ter discussie binnen EU

Op 27 maart praat het Europees Parlement over de voortgang van de Anti-Counterfeiting Trade Agreement
ACTA. Een nieuwsbrief van Fight For The Future roept op de ‘eigen’ Europarlementariërs in de INTA-commissie (International Trade) te bellen. Voor Nederland zit Marietje Schaake (D66) in deze commissie. Ook nog eens als vervanger. Maar ze heeft de vinger al aan de pols en hoeft niet meer gebeld te worden.

Nederlandse Europarlementariërs hechten blijkbaar weinig belang aan internationale handel. Dit strookt niet met het beleid van het kabinet Rutte dat buitenlandse politiek en economische politiek laat samenvallen.

Volgens de notulen van een Commissievergadering beticht de liberale EU-commissaris voor Handel Karel De Gucht de sociale media dat er door een ‘intense mediacampagne’ een patstelling is ontstaan. Maar evengoed kan beweerd worden dat de handtekening onder een ACTA-tekst van de Europese Commissie en de 21 lidstaten voortijdig was omdat het aan de democratische besluitvorming vooraf ging. Nu krabben lidstaten door de druk van hun bevolking zich achter de oren en willen ze eerst zekerheid dat door een verdrag de internetvrijheid niet wordt beperkt. De Gucht heeft nu het Europees Hof van Justitie moeten vragen of de ACTA-tekst verenigbaar is met de Europese Verdragen, en met name met het Handvest van de grondrechten.

De opstelling van de liberale commissaris De Gucht is opvallend. Hij leek ondubbelzinnig gekozen te hebben tegen namaak en voor het belang van de producenten van muziek, films, farmaceutica, mode en andere producten. Totdat kritische Europarlementariërs, politici en belangengroepen om een afweging tussen economie en informatievrijheid vroegen. De Gucht ziet opschorting van een ratificatie als vernietigend voor de geloofwaardigheid van de handelspolitiek van de EU. Maar critici beweren dat juist een ontbrekend publiek debat en de eenzijdige inperking van de informatievrijheid de geloofwaardigheid van de EU onder druk zette.

Foto: Stop Acta

Piraten succesvol in Saarland met 7,4%

In Saarland zijn de deelstaatverkiezingen met 35,2% gewonnen door de CDU. De sociaal-democratische SPD volgt op een kleine 5% achterstand. De liberale FDP verdwijnt uit het parlement. Die Linke en de Groenen verloren licht. Voor een verrassing zorgden de Piraten met 7,4% van de stemmen. Ze worden de vierde partij.

In Berlijn behaalden de Piraten in september 2011 9% en stellen ze zich pragmatisch op. In Saarland zal dat niet anders zijn. Maar voor anderen is het wennen. Focus Online projecteert de eigen onwennigheid op de Piraten: Die Freaks enteren den Landtag. Men ziet het als ‘verbluffend resultaat’, maar ‘spannend blijft wat de freaks in het parlement willen’. Een wijze van journalistiek die moet wennen aan nieuwe perspectieven.

Kunnen Piraten ook in Nederland scoren? Door een korte voorbereidingstijd haalde in 2010 de Nederlandse Piratenpartij bij vervroegde verkiezingen voor de Tweede Kamer slechts 10.471 stemmen. Piraten hebben nu echter de wind in de rug en bieden iets dat andere partijen laten liggen: burgerrechten, bescherming van privacy en culturele vrijheden. Het valt te voorzien dat beter voorbereide Nederlandse Piraten profiteren van de zijwind van het Duitse succes en de volgende keer stemmen zullen wegsnoepen bij D66 en GroenLinks.

Foto: De 22-jarige lijstaanvoerder Jasmin Maurer van de Piraten in Saarland

Werkgeversvoorzitter Wientjes vraagt de politiek om geen politiek te bedrijven

Werkgeversvoorzitter Wientjes vraagt de oppositiepartijen voorlopig geen politiek te bedrijven. Deze uitlating deed-ie in Buitenhof. De oproep aan politieke partijen om geen politiek te bedrijven is opvallend. Bernard Wientjes vraagt om snelle hervormingen. Maar de manier waarop is een politieke keuze. Zo laten Rick van der Ploeg en Willem Vermeend de hypotheekrenteaftrek buiten schot. Andere economen onder wie Arnoud Boot, Sweder van Wijnbergen, Dirk Schoenmaker en Lans Bovenberg bepleiten juist de beperking ervan.

Als de nieuwe leider van de PvdA Diederik Samsom de oproep van Wientjes opvolgt dan maakt-ie zichzelf overbodig. Juist op het moment dat Samsom om een samenhangend pakket van hervormingen en maatregelen vraagt en zich als politiek leider wil profileren. Het scenario van een tussenformatie in de vorm van een herschikking van het kabinet is mogelijk. Maar dit is een strijd en een onderhandeling die uitsluitend langs politieke lijnen gevoerd kan worden. Hiervoor is niet minder, maar juist meer politiek nodig.

Oproepen zoals die van Wientjes wijzen nostalgisch terug naar de tijd van het Akkoord van Wassenaar. Naar 1982 toen overheid, werkgevers en werknemers een gemeenschappelijk belang hadden. Dat bestaat nu opnieuw, maar Wientjes pakt alleen kersen uit de schaal. Hij focust op de positie van het bedrijfsleven en op de macro-economie van Nederland. Logisch omdat dit past bij zijn opdracht vanuit het VNO-NCW. Maar de positie van werknemers, in de knel zittende burgers en startende ondernemers vergeet-ie voor het gemak.

Foto: Bernard Wientjes en Agnes Jongerius van de FNV. © ANP

Vragen over vrijheid van godsdienst in Nederland en Saoedi-Arabië

Soms komen losse eindjes samen in kamervragen en verklaart een verschil in perspectief een verschil in wereldbeeld. Eigen slachtofferschap wordt als kostbaar kleinood en partijjuweel gekoesterd. Een en ander wordt inzichtelijk door de vergelijking van de kamervragen over moslimextremisme door respectievelijk Kees Van der Staaij (SGP) en Joël Voordewind (ChristenUnie) met die van Tofik Dibi (GroenLinks).

Op 22 maart stellen Van der Staaij en Voordewind minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken vragen met als titel ‘Een oproep van de grootmoefti van Saoedi-Arabië‘. Uit een bericht uit de The Atlantic blijkt dat sjeik Abdul Aziz bin Abdullah heeft opgeroepen om alle christelijke kerken in de regio te vernietigen. Een oproep zonder gevolgen omdat de meeste kerken in de regio al gesloten zijn en de vrijheid van godsdienst in Saudi-Arabië door de overheid niet erkend wordt, aldus een Amerikaans overheidsrapport. Beide vragenstellers proberen de uitspraak te duiden en vragen zich af waar de lauwe reactie in Europa vandaan komt.

Op 23 maart stelt Dibi de ministers Opstelten van Veiligheid en Justitie, en Spies van Binnenlandse Zaken vragen over ‘De voedingsbodem voor extremisme gelet op de schokkende aanslagen op een joodse school in Toulouse, een moskee in Brussel en diepgewortelde islamofobie in Nederland‘. De vragensteller wil weten hoe Nederlandse veiligheidsdiensten hierop reageren en hoe de aantrekkingskracht van jihadistische bewegingen op moslimjongeren verminderd kan worden. Beide aanslagen in Brussel en Toulouse werden gepleegd door een moslim. Dibi framet het in ‘een mogelijke toename van de reeds zorgwekkende islamofobie in Nederland‘.

In Saoedi-Arabië wordt de vrijheid van godsdienst erkend noch beschermd onder de wet en ernstig beperkt in de praktijk. Zoals het geval Hamza Kashgari leert geldt de vrijheid van godsdienst er evenmin voor moslims. Relativeert de situatie in een ver buitenland de woorden van Dibi dat Nederland een ‘zorgwekkende islamofobie’ kent? Erkent de Nederlandse overheid de vrijheid van godsdienst niet en erkent noch beschermt het religieuze minderheden? Kamervragen zijn nu en dan een visitekaartje van normatief en makkelijk denken.

Foto: Grootmoefti sjeik Abdul Aziz bin Abdullah. Copyright Reuters