Posts Tagged ‘Censuur’
Matt Taibbi ziet in VS journalistieke onafhankelijkheid bedreigd
Journalist Matt Taibbi stapt van Rolling Stone over naar First Look Media (FLM) waarvoor-ie een digitaal magazine gaat coördineren dat gericht is op ’financiële en politieke corruptie’. Kortom, over de corruptie van Wall Street en de verstrengeling van politiek en bankensector. Naast The Intercept dat zich richt op politiek en veiligheid. Naar verwachting wordt dit tweede digitale magazine van FLM binnen enkele maanden gelanceerd.
Taibbi schetst een klimaat in de VS waarin kritische journalisten naar het buitenland moeten vluchten omdat ze zich in eigen land niet meer veilig voelen. Leden van de regering-Obama en politici schilderen deze journalisten af als medeplichtigen van klokkenluiders die documenten lekken. Taibbi merkt op dat het 30 jaar geleden ondenkbaar was dat er zo over journalistiek gedacht werd. Let op: dit gaat over president Reagan die tegenover de media toleranter was dan president Obama nu is. Degenen die hun nek uitsteken worden in de steek gelaten door andere media en journalisten. Toen sloten de rijen zich. Nu worden journalisten uit jaloezie of onwil aan hun lot overgelaten. Er is dus nogal wat mis met de Amerikaanse (en ook Britse) journalistiek. Er ontstaan nieuwe initiatieven waar kritische journalistiek een plek vindt. Wellicht komen media zo tot inzicht.
Foto: Sweet Smell of Success (1957): ‘NEW YORK, NEW YORK (..) James Mangold: In the opening scene, Falco buys an early edition to check Hunsecker’s column.
Oranjes zwijgen over Zorreguieta. Dwaze zoon Matte Mourik filmt
Hebt u het uit 2011 daterende burgerinitiatief en de aangifte tegen Jorge Zorreguieta al getekend? Het gaat over zijn rol bij de gedwongen verdwijningen tijdens de Argentijnse dictatuur (1976-1983). Maxima’s vader blijft volhouden van niets geweten te hebben. Maar deskundigen als professor Michiel Baud, jurist Theo van Boven of journalist Arnold Karskens achten dit ongeloofwaardig. Zie hier een beeldverslag.
Er is een wet om Jorge Zorreguieta ter verantwoording te roepen. Maar in Nederland blijft het stil. Zoals het ook in de kwestie Demmink door maatschappelijke druk tien jaar moest duren voordat er een diepgaand onderzoek kwam. De Nederlandse justitie zwijgt. Vanavond vertoont de IKON de documentaire ‘De Dwaze Zoon‘. Over filmmaker Matte Mourik die de aanklacht van z’n vader, de inmiddels gestorven diplomaat en dichter Maarten Mourik tegen Zorreguieta heeft overgenomen. Treedt Matte in de voetsporen van z’n vader?
In de VPRO Gids wordt Matte Mourik om commentaar gevraagd. Dat de Oranjes zwijgen vindt-ie smakeloos, terwijl ze de mond vol hebben van mensenrechten en onrecht. Zoals prinses Beatrix een betere wereld in haar kerstboodschappen schetste. Niets menselijks is de Oranjes vreemd, die betere wereld moet wel bij de ander beginnen. Niet in eigen kring. Matte Mourik: ‘Als koningin Beatrix nou ooit wat had gezegd, of Maxima of Willem-Alexander. Maar zij zwijgen.’ Zo is de kwestie-Zorreguieta een kwestie-Oranje geworden. Hoogste tijd voor een diepgaand onderzoek naar de vader van de koningin. Durft de Nederlandse justitie dat aan?
Foto: Schermafbeelding van ‘Teken het burgerinitiatief tegen Jorge Zorreguieta‘, 17 februari 2014.
Zie hier stukken over Jorge Zorreguieta op dit blog.
Facebook, Beth Whaanga, kanker, naaktheid en vriendschap
Facebook kent strenge regels over naakt. Zoals geen blote borsten. De activistes van FEMEN die hun lichaam inzetten om topless te protesteren kunnen zo op Facebook geen volledig verslag van hun acties doen. Verschillende pagina’s van nationale afdelingen werden vorig jaar zelfs tijdelijk afgesloten door Facebook. Onvrijwillig. Die sluiting leverde nieuw protest op als een eeuwig vliegwiel van tegenstand. Nu worden door Facebook de tepels van de feministes geblurd. Vaag gemaakt. Wat de vrouwen schimmiger maakt dan ze zijn.
Facebook neemt als commercieel bedrijf dat allerlei doelgroepen bedient het zekere voor het onzekere. Het maakt geen onderscheid tussen naakt als politiek protest, illustratie van een ziekte, kunst of pornografie. Facebook kenmerkt op voorhand elke naaktheid als pornografie. Toch kan het dat niet in alle gevallen volhouden, zoals het verhaal van de Australische Beth Whaanga verduidelijkt. De Vrouw Onder de Rode Jurk.
Beth Whaanga is kankerpatiënte, moeder van vier kinderen, heeft een FB-pagina, maatschappelijke steun en de behoefte om verslag van haar ziekte te doen. Door de littekens van de operaties te laten zien wil ze aantonen wat kanker kan aanrichten. Als een Sophie Ristelhueber-project dat het lichaam als oorlogstoneel toont. Met als doel om te laten zien hoe belangrijk preventie is en regelmatige lichaamscontrole noodzaak is.
Hoe moet Facebook daarmee omgaan? Het zou bot zijn om het oprechte verslag dat Beth Whaanga van haar lichaam geeft te blurren. Facebook heeft dat dan ook niet aangedurfd. Maar meer dan 100 ‘vrienden’ zeiden de vriendschap op, zo gaat het verhaal. De naaktheid zou te onthullend zijn. Wat Beths zus Emma Rayner tot de opmerking bracht dat deze vrienden geen ruggengraat hebben. Het roept de vraag op wat vrienden op Facebook waard zijn en hoe diep een vriendschap op Facebook gaat als vrienden zo gemakkelijk afhaken.
Foto: Beth Whaanga toont haar lichaam na operaties.
The//Intercept gelanceerd. Voorlopige focus op NSA is noodzaak
Het is zover. Vandaag is ‘The//Intercept‘ gelanceerd. De Onderschepper suggereert met deze titel dat de afluisteraar wordt afgeluisterd en berichten opvangt. Dit journalistieke project dat met 50 miljoen dollar gesteund wordt door eBay oprichter en multimiljardair Pierre Omidyar werd half oktober 2013 wereldkundig toen onderzoeksjournalist Glenn Greenwald zijn overstap van The Guardian naar Omidyars First Look Media aankondigde. Greenwald is een van de vertrouwelingen van Edward Snowden. De afgelopen maanden werden allerlei gelouterde journalisten binnenboord gehaald, zoals Jeremy Scahill, Laura Poitras en Peter Maass.
In de publiciteit werd steeds gesteld dat dit project van First Look Media programmatisch weliswaar de focus op zware onderzoeksjournalistiek had, maar verder de gewone rubrieken van nieuwsmedia (binnenland, sport, entertainment) zou brengen. In de verklaring van de missie wordt die verscheidenheid nu ietwat naar de lange baan geschoven. Als korte termijn doel wordt de voortzetting van publicaties aan de hand van de Snowden-documenten omschreven. Met naast de onthulling -als tegenstem- ook een commentaar van buitenstaanders op de onthulling. Het lange termijn doel is ‘het realiseren van onbevreesde, hoor en wederhoor journalistiek over een breed scala van onderwerpen’. Met redactionele onafhankelijkheid voor de journalisten.
De focus van ‘The//Intercept’ ligt voorlopig dus nog op de NSA. Een noodzaak omdat zoals Glenn Greenwald in een commentaar uitlegt kritische onderzoeksjournalisten in de VS en het Verenigd Koninkrijk onder vuur liggen en door politici (Mike Rogers, Peter King) worden geïntimideerd en als medeplichtigen (accomplices) worden aangemerkt. Deze intimidatie vanuit de politiek, de veiligheidsindustrie en de gevestigde media is de afgelopen weken toegenomen en wordt volgens Greenwald steeds beter en vaker georkestreerd.
Het project van First Look Media gaat feitelijk over de positie en het bestaansrecht van onafhankelijke journalistiek in de Angelsaksische landen. Is deze in de mainstream nog levensvatbaar buiten enkele enclaves zoals The Guardian, The Washington Post of The New York Times? De reactie van het establishment op de onthullingen aan de hand van de Snowden-documenten is na een fase van paniek, onzekerheid en aarzeling steeds zelfbewuster geworden. De NSA-affaire is daarom steeds meer een verhaal over de rol van de journalistiek geworden. ‘The//Intercept’ bundelt de meest onafhankelijke geesten en biedt ze een platform om met minimale overheidsdruk te publiceren. Dat laatste deed Snowden bijvoorbeeld besluiten niet The New York Times te benaderen dat op directieniveau hechte banden met de regering-Obama onderhoudt.
De lakmoesproef is of The//Intercept de weg naar de mainstream weet te vinden. En bij het grote publiek ‘landt’. De urgentie om nu alle aandacht aan de NSA te blijven besteden is dat journalisten als Scahill, Greenwald of Poitras geïntimideerd worden en een beroepsverbod of zelfs gevangenisstraf wacht als ze hun krachten niet bundelen en niet blijven komen met onthullingen die het illegale karakter van de NSA-operaties aantonen. Er is geen weg meer terug. Scahill en Greenwald openen met een artikel over de geheime rol van de NSA in het drone-programma. En Trevor Paglen toont met z’n foto’s de industriële schaal waarop de NSA werkt. Zie hier de toespraak van Paglen eind december 2013 op een Duits hackerscongres.
Foto: Schermafbeelding van The//Intercept, About, 10 februari 2014.
Turkse internetvrijheid bedreigd door politiek. Teken petitie
Het gaat niet goed met de Turkse democratie. En de grondrechten. Naast een teruglopende economie. Dat vraagt om een petitie. Access Now wijst erop dat deze week het Turkse parlement de toch al strenge internetcensuur wettelijk nog verder wil gaan aanscherpen. Het gaat om amendementen op Wet nr. 5651. Mensenrechten- en belangengroepen maken zich zorgen. Zoals Reporters Without Borders. Het leidt tot minder rechten, meer censuur door de autoriteiten en benadeling van lokale bedrijven. Kortom, tot het einde van het open internet. Alleen president Abdullah Gül heeft de macht om de voorstellen te blokkeren zodat ze geen wetskracht krijgen. Abdullah Gül van wie beweerd wordt dat-ie een sympathisant van Fethullah Gülen is met wie premier Recep Erdogan de confrontatie zoekt. Dat maakt het verzoek aan president Gül extra pikant.
Tekenen van de petitie ‘Tell President Gül: Protect the internet!’ kan hier.
Foto: Schermafbeelding van petitie op Access Now, 4 februari 2014.
NDR-Interview met Snowden zorgt voor complotdenken
Wie op YouTube zoekt naar het 30 minuten lange interview van de Duitse publiek omroep ARD/NDR van afgelopen zondag 26 januari met Edward Snowden komt van een koude kermis thuis. Het is niet te vinden of wordt verwijderd. Hier is het transcript te lezen. Maar dan houdt het op met de publiciteit. Hoe komt dat?
De Amerikaanse Jay Syrmopulos ziet er op Swann een blackout in. Een complot. Ofwel een blokkade door de Amerikaanse regering: ‘The interview has been intentionally blocked from the US public, with virtually no major broadcast news outlets covering this story. In addition, the video has been taken down almost immediately every time it’s posted on YouTube.’ De suggestie is dat de regering-Obama wil dat u of ik het interview niet te zien krijgen. Of op z’n minst moeilijk kunnen vinden. Een reden ervoor wordt niet gegeven.
Klopt dit verhaal? Ligt het niet gewoon anders zoals daanlo in een reactie opmerkt? Namelijk dat de producent de rechten heeft en de internationale distributie blokkeert? Het klinkt aannemelijk dat vanwege de rechten de producent aan YouTube/Google verzoekt om ‘illegale’ kopieën die niet geautoriseerd zijn te verwijderen. Als de regering-Obama dat vanwege politieke redenen deed dan zou dat de suggestie in de lucht houden dat Google buigt onder politiek druk van de Amerikaanse regering. Maar dat is dus volstrekt niet aan de orde.
De rechtenkwestie wordt in de Frankfurter Allgemeine Zeitung uitgelegd. Cinecentrum met uitvoerend producent Ulrich Lenze heeft de rechten voor andere landen dan Duitsland. Met als gevolg ‘geoblocking’ op internet omdat die rechten internationaal nog niet zijn verkocht. Zoals de FAZ opmerkt had de NDR beter na moeten denken over de rechten en de internationale distributie. Zodat het interview met Edward Snowden internationaal beter begeleid en verspreid was: ‘Zumindest an das „Geoblocking“ hätte der NDR wohl besser im vorhinein gedacht‘. Nu kan een Duitse publieke omroep door verknoping met een onafhankelijke producent zich niet profileren met een waardevol en opzienbarend journalistiek product. Amerikaanse internet-journalisten worden op het verkeerde been gezet. Omdat ze de Duitse invalshoek niet begrijpen.
Hier is het interview met Edward Snowden op LiveLeak te zien.
Foto: Publiciteitsfoto’s van Snowden Exclusiv, 2014. Regie: Hubert Seipel. Producent: Ulrich Lenze.
Snowden vraagt Rusland bescherming tegen Amerikaanse dreiging
Voor iedere Nederlander die opgevoed is met ten minste een half oog op de Amerikaanse samenleving met de iconische populaire cultuur van film, televisie, consumentenartikelen, levensstijl en muziek, en de democratie die het Vrij Westen symboliseert is de verloedering van de VS een teleurstelling. De vrije waarden functioneren niet meer. Geld en concentratie van macht hebben de Amerikaanse politiek om zeep geholpen. Die politiek zit op dit moment in zichzelf verstrikt. En wordt gegijzeld door belangengroepen als de bankensector of de veiligheidsindustrie. De Amerikaanse politiek is geprivatiseerd en niet meer van de burgers. President Obama en de politieke klasse zijn op hun best zwakke compromisfiguren die niet in staat zijn om dat proces van privatisering terug te draaien. Daar is een revolte voor nodig die het land schokt. En eens goed wakker schudt.
Hoe is het mogelijk dat Edward Snowden in de politiestaat Rusland om bescherming moet vragen vanwege doodsbedreigingen door vertegenwoordigers van Amerikaanse veiligheidsdiensten en de politiek? Waar is hun besef gebleven dat in een westerse democratie een verdachte recht op een eerlijk proces heeft? Snowden die tegen z’n zin in in Rusland verzeild raakte omdat Buitenlandse Zaken z’n paspoort introk. De Amerikaanse regering had het vanwege de publicitaire schade nooit zover moeten laten komen. Uit een oogpunt van crisisbeheersing had het er verstandig aan gedaan om Snowden een compromis aan te bieden. Zoals garanties over een eerlijk proces en een publiek debat over de onthullingen. Maar in plaats daarvan haalde de regering-Obama voor de zevende klokkenluider op rij de Espionage Act van 1917 uit de mottenballen. Met zicht op een levenslange gevangenisstraf voor Snowden en geen publiek debat. De schade die de VS nu leiden is een direct gevolg van de arrogantie, het eigenbelang en het gebrek aan flexibiliteit van een verstarde politieke klasse.
In het opinieartikel ‘How whistleblowers are barred from defending themselves in court‘ beschrijft David Sirota hoe hypocriet de oproep van de politiek aan Snowden is naar huis te komen om zich te verantwoorden voor de rechter. Het is demagogie omdat Snowden onder de Espionage Act zich voor de rechter niet mag uitspreken. Snowden kan zich niet verdedigen omdat z’n motieven onder de Espionage Act niet relevant worden geacht. Sirota citeert een opinieartikel in de Wall Street Journal van Jesselyn Radack: ‘And there is no whistleblower defense, meaning the public value of the material disclosed does not matter at all.’ Aldus de huidige stand van de Amerikaanse democratie. Opposanten van het establishment wordt de toegang tot het publieke debat ontzegd. Een debat dat door gevestigde media die eigenbelang voor journalistiek laten gaan toch al is gekaapt en daarom allang niet meer open en ongekleurd is. En zo is Snowden uitgerekend in Rusland gedwongen bescherming tegen de vertegenwoordigers van het Vrije Westen te zoeken. Kunnen de VS nog dieper zinken?
Foto: Matteo Bertelli, Democracy. 2009. Credits: Matteo Bertelli.
Snowden beantwoordt vragen die de journalistiek laat liggen
Het is vaker opgemerkt, de onthullingen van Edward Snowden is niet alleen een verhaal over de nationale veiligheid en de burgerrechten, maar steeds meer over de journalistiek. In die zin dat de Amerikaanse gevestigde media er gekleurd verslag van doen. Zo zag Snowden zich genoodzaakt om in The New Yorker een weerwoord te bieden aan de Republikeinse voorzitter van de House Intelligence Committee Mike Rogers die hem ervan beschuldigde met de Russen te hebben samengewerkt. Terwijl de feiten overduidelijk de andere kant op wijzen. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken trok eenzijdig Snowdens paspoort in toen-ie in Moskou was wachtend op een vlucht naar Havana. De VS leverden hem zo feitelijk over aan de Russen. Er zijn tot nu toe geen feiten boven water gekomen die de beschuldigingen van Rogers staven.
Edward Snowden is niet eens verbaasd over de laster van types als Mike Rogers of afgevaardigde Peter King. Hij verbaast zich wel over de media uitingen die verklaringen brengen waarvan die sprekers zelf toegeven dat ze pure speculatie zijn. (‘It’s that outlets report statements that the speakers themselves admit are sheet speculation‘). Zo nam De Volkskrant in een nieuwsartikel onder de kop ‘Rusland hielp Snowden bij onthullingen‘ afgelopen zondagavond zonder enige context de speculaties van Rogers over. Waarom treedt De Volkskrant als waterdrager op voor een conservatief als Rogers en nuanceert het in hetzelfde artikel zijn laster niet? Wat is dat voor journalistiek die op speculaties drijft en niet meer uitgaat van de feiten? Tegen zo’n overmacht van gekleurde media moet Snowden vechten om gehoord te worden. De gevestigde media in de VS zijn kwaadwillend en in een land als Nederland onbenullig. Zoals dat stuk in De Volkskrant akelig aantoont.
Omdat de gevestigde media hun taak om het publiek objectief te informeren grotendeels laten liggen, moeten onderzoeksjournalisten zelf hun publiciteit verzorgen. Glenn Greenwald trad afgelopen vrijdag na de toespraak van president Obama over de NSA op in programma’s om tegenwicht aan hem en z’n waterdragers te bieden. Nieuwsorganisatie First Look Media van Pierre Omidyar waaraan Greenwald meewerkt komt eraan. Het zegt het anders dan de andere nieuwsorganisaties te gaan doen. Opener te zijn en kritischer op de macht.
Edward Snowden trad vorige week toe tot het bestuur van de Freedom of the Press Foundation dat ijvert voor journalistiek die het algemeen belang dient. Snowden moet ook aan de bak in de slag om de publiciteit. Hij beantwoordt morgen vragen op z’n officiële steunpagina Freesnowden.is. Vragen kunnen gesteld worden via Twitter op #AskSnowden en de antwoorden verschijnen op http://www.freesnowden.is/asksnowden.
Foto: Schermafbeelding van steunsite voor Edward Snowden ‘Free Snowden‘, 22 januari 2014.
UNESCO: Arabische druk blokkeert tentoonstelling over heilig land
Minder dan een week voor de opening wordt een tentoonstelling over 3500 jaar Israël onder druk van 22 Arabische landen voor onbepaalde tijd uitgesteld. Politiek en cultuur hebben net als politiek en sport alles met elkaar te maken. Zeker waar het om internationale evenementen gaat waar vele landen bij betrokken zijn. En zich ‘tot elkaar verhouden‘. Cultuur en sport gaan niet buiten de politiek om. Want ze zijn politiek. Een internationale tentoonstelling of sportwedstrijd is niet alleen een uitdrukking van de macht, het is een deel van de macht. Daarom kunnen culturele of sportieve evenementen controverse oproepen. Ze doen er toe.
De titel van de tentoonstelling ‘The 3,500 Year Relationship of the Jewish People to the Holy Land‘ die in de hal van het Parijse hoofdkwartier van UNESCO gepresenteerd zou worden werd op het laatste moment aangepast. ‘Land of Israel‘ werd vervangen door het meer christelijke ‘Holy Land‘. Dit geeft aan hoe over alle details is onderhandeld tussen de directie van UNESCO en de maker van de tentoonstelling het Simon Wiesenthal Center in Los Angeles. Het werd met steun van Israël, Montenegro en Canada gerealiseerd. Maar de tentoonstelling mag nu van UNESCO onder druk van de 22 landen van de Arabische groep niet getoond worden in het hoofdkwartier. Het stond al opgesteld in de hal. De uitnodigingen waren al verstuurd.
De reden die UNESCO geeft voor het voor onbepaalde tijd uitstellen van de tentoonstelling is dat doorgaan het vredesproces in het Midden-Oosten zou kunnen beschadigen. Wat opnieuw aantoont hoe nauw cultuur en politiek samenhangen. Maar koe kan een presentatie in het hoofdkwartier van UNESCO het vredesproces beschadigen? Het niet doorgaan roept vooral vragen op over het functioneren van UNESCO. Hoe is het gesteld met de interne democratie en de besluitvorming van de UNESCO? Want het late uitstel laat geen UNESCO zien dat een vaste koers vaart. Het groene licht voor de tentoonstelling was al in oktober 2011 door directeur Irina Bokova gegeven en UNESCO deskundigen hadden de presentatie al doorgelicht en goedgekeurd.
Foto: UNESCO algemeen directeur Irina Bokova met rabbi Marvin Hier van het Simon Wiesenthal Center naast een tekstbord dat de tentoonstelling aankondigt, 2012.
