Posts Tagged ‘Censuur’
Andere Tijden speculeert en maakt Snowden verdacht. Waarom?
‘Dat geeft steun aan de gedachte dat Agee wel heel goede contacten had met de autoriteiten en inlichtingendiensten daar [Cuba]. Dat kon wel een iets zeggen over het verblijf nu van zijn medeklokkenluider Edward Snowden in Moskou. Zijn ontvangst daar kun je zien als een humanitair gebaar van Putin, maar het kan zo zijn dat Snowden dat beantwoord heeft met informatie uit de files van de NSA.‘
Aldus de afsluitende opmerking van presentator Hans Goedkoop in een uitzending over geheimagent Philip Agee van Andere Tijden (AT) die gisteren werd uitgezonden. Deze afsluitende reeks suggesties is in strijd met de feiten. Er is geen bewijs voor samenwerking van Snowden met de Russische overheid of de Chinezen. AT voert ook geen bewijs aan, maar beschuldigt ‘contractor’ Snowden door associatie met ‘spion’ Agee.
Al in juli 2013 ontkende Snowden de samenwerking met de Russen. Journalist Barton Gellman van The Washington Post die directe toegang heeft tot de Snowden-documenten verwerpt de speculatie waaraan AT zich bezondigt. En dat vooral vanuit Republikeinse hoek gevoed wordt door politici als Mike Rogers, Lindsey Graham of Peter King. Nederlandse media als De Volkskrant of AT opereren in hun onkunde waarschijnlijk onbewust als waterdragers voor deze conservatieve politici. Gellman zei in september 2013 dat er sterk bewijs is dat de Russen en Chinezen geen toegang tot de Snowden-documenten hadden. In oktober 2013 verklaarde Snowden in een interview met James Risen voor The New York Times in Rusland zelfs nooit enig document bij zich gehad te hebben: ‘There’s a zero percent chance the Russians or Chinese have received any documenten‘. Volgens Michael Weiss in een interview met Edward Lucas beweren verschillende journalisten die dit verhaal volgen dat bronnen binnen de Amerikaanse inlichtingendiensten ontkennen dat Snowden ooit werd gerund door de Russen of zelfs dat de FSB een rol gespeeld heeft bij ‘zijn landing’ in Moskou.
Waarom begeeft AT zich ondanks herhaalde ontkenningen van Snowden en journalisten als Greenwald, Risen en Gellman waarmee hij samenwerkt, politici als Dianne Feinstein en Amerikaanse inlichtingendiensten toch op het terrein van de speculatie? Het is uiteraard niet zo dat Snowden op z’n woord geloofd moet worden. Maar het is gemakzuchtige journalistiek om een beschuldiging die al vele malen weersproken is te herhalen zonder een nieuwe bewijsvoering toe te voegen die de beschuldiging op z’n minst aannemelijk maakt.
Er is nog meer mis met de opmerking over Snowden. De woordkeuze is onzorgvuldig. Een spion die met de Russen samenwerkt is per definitie geen klokkenluider. De analogie tussen Agee en Snowden over hun vlucht naar respectievelijk Cuba en Rusland klopt niet. Klaarblijkelijk koos Agee bewust voor Cuba, maar Snowden strandde tegen zijn wil in Moskou dat niet z’n reisdoel was. De regering-Obama trok diens paspoort in.
De suggestie over Edward Snowden vraagt om een ruimhartige rectificatie door AT in een toevoeging voor het archief. Zo kan AT deze slechte journalistiek die dit meestal vlekkeloze programma doorgaans weet te vermijden rechtzetten. Iedereen heeft wel eens een slechte dag. Andere Tijden was gisteren aan de beurt.
Foto: Pedro Molina, Snowden, een hinkelspel. Credits: P.X. Molina.
RWB: Ook westerse democratieën vijanden van internet
De VS en het VK staan er mooi op. In het rijtje ‘vijanden van internet’ van Reporters Without Borders (RWB) dat opkomt voor persvrijheid. Aldus het jaarlijkse overzicht over 2014. Over deze landen en India zegt RWB: ‘Three of the government bodies designated by Reporters Without Borders as Enemies of the Internet are located in democracies that have traditionally claimed to respect fundamental freedoms: the Centre for Development of Telematics in India, the Government Communications Headquarters (GCHQ) in the United Kingdom, and the National Security Agency (NSA) in the United States. (..) How will so-called democratic countries will able to press for the protection of journalists if they adopt they very practices they are criticizing authoritarian regimes for?‘ Turkije ontbreekt opvallend op de lijst van meest repressieve landen voor de pers.
Het geeft te denken dat machtige landen zoals de VS, China, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en India volgens RWB vijanden van internet zijn. Want dat geeft te denken over de toekomst van een vrij internet.
Foto: Schermafbeelding van ‘Enemies of Internet‘ van reporters Without Borders, 23 maart 2014.
Turkije blokkeert Twitter. Erdogan gaat z’n eigen gang
De Turkse premier Recep Erdogan is de schaamte voorbij. Hij trekt zich niks aan van de binnenlandse en buitenlandse kritiek op de inperking van de meningsuiting. Twitter wordt nu in delen van Turkije geblokkeerd. ‘We hebben nu een gerechtelijk bevel. We zullen roeien Twitter uit. Het kan me niet schelen wat de internationale gemeenschap zegt. Iedereen zal de kracht van de Turkse Republiek zien‘, aldus Hurriyet Daily News. Het verbod wordt door critici van de premier direct gekoppeld aan de Fethullah Gülen-organisatie die de sociale media zou benutten om gefalsificeerde berichten over malversaties van Erdogan en z’n kring naar buiten te brengen om hem in diskrediet te brengen. Maar premier Erdogans onvrede zit dieper.
Sowieso staat de internetvrijheid in Turkije onder druk. Het einde van het open internet is er in zicht. Erdogan heeft het evenmin zitten op sociale media. In juni 2013 verklaarde hij: ‘Sociale media zijn vol gefabriceerd nieuws, ongefundeerde beweringen en beschuldigingen tegen mij’. Later die maand kwam een conflict tot uiting tussen de regering en Twitter dat nu nog speelt: ‘Op haar beurt beticht het ministerie van Transport Twitter er weer van geen juridische status in Turkije te hebben en geen legale onderneming te zijn. Twitter voert voor haar weigering aan dat Turkije geen juridische waarborgen voor gebruikers kent. Twitter weegt haar belang per land en per situatie af. Burgerrechten worden zo onderhandelbaar als handelswaar. Turkije is de laatste maanden een slagveld tussen Twitter en Erdogan geworden. Dat brengt internetbedrijven in een lastig parket. Facebook achtte het in juni 2013 na een verklaring van de Turkse regering over de goede samenwerking nodig om te ontkennen dat het met die regering samenwerkte. Waar moet dat eindigen?
Foto: Schermafbeelding van #ErdoganBlocksTwitter, 21 maart 2014.
De ondraaglijke hypocrisie van Kasper König en Manifesta
Wat is een ergere ondeugd: schijnheiligheid of lafheid? Of lopen ze in elkaar over? In een beschouwing in NRC prikte Bas Heijne afgelopen zaterdag de dubbelhartigheid van Kasper König en de organisatie van de Manifesta door. Naast het blaffen van de Nederlandse economische en politieke elite die uit eigenbelang in de schulp kruipt voor Russische dreigementen. Verslaafd aan eigen welvaart. Heijne’s conclusie is dat president Putin juist voor zulke huichelarij (grote woorden, geen daden) geen respect heeft. De Duitse König is curator van de Manifesta 10 die voor 28 juni tot 31 oktober 2014 gepland staat in de Hermitage in het Russische St. Petersburg. De kunstmanifestatie Manifesta vindt om de twee jaar plaats en is een Nederlands initiatief.
In een verklaring zegt König: ‘De situatie is geëscaleerd sinds ons werk begon, maar ik denk niet dat dit steun betekent voor de huidige politieke en militaire acties van Rusland. (..) Ik heb niet de ambitie om gewoon commentaar te geven en, wat nog belangrijker is , ik hoop dat ik veel meer dan alleen commentaar op de huidige politieke omstandigheden kan geven’. Is König een geniale dommerik of een dom genie? Door te suggereren dat-ie meer dan commentaar geeft, hoeft-ie geen commentaar te geven en ontloopt-ie dat.
Het ergste komt nog: ‘Het is voor mij belangrijk dat mijn contract artistieke vrijheid garandeert, maar binnen de Russische wet. Toch hopen we aanzienlijke kunstwerken te tonen die geen toevlucht nemen tot goedkope provocaties. Het milieu en de mogelijkheden voor deze tentoonstelling zijn zeer rijk en het zou een vergissing zijn onze mogelijkheden te reduceren tot het niveau van alleen het maken van een bepaalde politieke verklaring‘. Stel je voor, goedkope provocaties. Niks voor een curator van stand. Niks voor een Nederlands-Russische organisatie die spreekt over de nasleep van de Koude Oorlog en daarom niet kan schakelen naar de nieuwe werkelijkheid van vandaag: een nieuwe verkoeling tussen Oost en West. Opnieuw ontloopt König liever zijn verantwoordelijkheid. Stel je voor dat-ie met Manifesta 10 een politieke verklaring afgaf. In Rusland.
Artistieke vrijheid binnen de Russische wet? Op welke planeet heeft König afgelopen jaren geleefd door te stellen dat z’n contract een garantie van artistieke vrijheid geeft? Aan hemzelf? Is König zo wereldvreemd dat-ie niet weet wat er in augustus 2013 met Konstantin Artunin en Alexander Donskoy in datzelfde St. Petersburg gebeurde? De politie viel zonder rechterlijk bevel het anarchistische ‘Museum van de Macht‘ binnen, haalde werken weg die kritisch voor de machthebbers waren en sloot het museum op last van de autoriteiten. Da’s de vrijheid van de Russische wet waarbinnen König opereert. Zijn huichelarij en die van de Manifesta-organisatie zijn tenenkrommend. Net als de Nederlandse elite praat het recht wat krom is. Achterhaald door de actualiteit die een streep zet door contracten, afspraken en mooie woorden die vals klinken. Weg met de collaborateurs.
Rusland beperkt toegang tot internet. Hoe zeker is Putin?
Op verzoek van de procureur-generaal van de Russische Federatie werden vandaag in Rusland providers opgeroepen om de toegang tot kritische sites te blokkeren. Want ‘Deze sites bevatten aanzetten tot illegale activiteiten en deelname aan openbare evenementen die in strijd zijn met de gevestigde orde.‘ Het gaat om de sites grani.ru, kasparov.ru, ej.ru en navalny.livejournal.com omdat Alexei Navalny ‘de bepalingen van het voorarrest in zijn strafzaak zou overtreden’. Het Rusland van Putin perkt de vrijheid van meningsuiting verder in om kritische geluiden uit Rusland over de Russische militaire interventie in Oekraïne tot zwijgen te brengen. Het betekent dat er intern kritische geluiden klinken tegen de oorlogspolitiek van president Putin en hij zich niet sterk genoeg acht om pluriformiteit toe te laten. Maar ook dat de meningsuiting doodleuk wordt beperkt.
Belga geeft een context: ‘Rusland had onlangs verschillende wetten goedgekeurd die de autoriteiten eigenlijk ook alle zeggenschap over het internet geven. De nu via Russische servers niet meer toegankelijke websites worden beschouwd als belangrijke platforms voor onafhankelijke journalisten en vrije meningsuiting‘.
Foto: Schermafbeelding van site van de Russische overheid met maatregelen om kritische sites te blokkeren, 13 maart 2013.
Nieuwe poging om Snowden bescherming te bieden in EU
Het komt niet onverwachts dat Europese regeringen onder druk worden gezet door de VS om Edward Snowden geen asiel in Europa te verlenen. Immers klokkenluider Nummer 1. In antwoord op vragen uit het Europees Parlement aan Jan Philip Albrecht van de Groenen suggereerde Snowden: ‘Parliamentarians in the national governments have told me that the US, and I quote, “will not allow” EU partners to offer political asylum to me, which is why the previous resolution on asylum ran into such mysterious opposition.‘ Het zijn de Amerikanen die de bandbreedte van de Europese regeringen bepalen. In het geval van Snowden is die tot nu toe nul.
In juni 2013 wezen de kamerleden Ronald van Raak (SP), Liesbeth van Tongeren (GL) en Esther Ouwehand (PvdD) minister Ivo Opstelten op de mogelijkheid dat Nederland of de EU Edward Snowden asiel verleent. Van Tongeren: ‘Nu is Den Haag natuurlijk de stad van het internationale recht. Ik hoorde de minister zonet abusievelijk zeggen dat de Verenigde Staten asiel zouden moeten verlenen aan hun eigen onderdaan, maar zo werkt het natuurlijk niet. Zou Nederland niet bereid zijn om te overwegen om asiel te verlenen aan Snowden?’ Minister Opstelten reageerde niet inhoudelijk op de suggesties. In een stukje hierover zag ik een aanbod aan Snowden of zelfs een kamerdebat als ‘de lakmoesproef voor de vraag hoe echt onafhankelijk Nederland is. En hoe vrij Nederlandse bestuurders en politici durven denken.‘ Niet autonoom dus. De VS beslissen voor de EU.
Komende woensdag is er in het Europees Parlement een nieuw poging om Edward Snowden asiel te verlenen. GroenLinks-Europarlementariër Judith Sargentini is een van de indieners van een voorstel om Snowden bescherming in de EU te bieden. Het Europees Parlement stemt dan over een oproep aan de EU-landen om Edward Snowden bescherming te bieden op hun grondgebied. Op de site blamethegame kunnen Europese burgers de oproep uit het Europarlement via sociale media ondersteunen. Snowden zoekt asiel in een EU-land. Eerder stemden in een parlementscommissie conservatieven, christendemocraten en een deel van de sociaaldemocraten en liberalen tegen een voorstel om Snowden asiel te verlenen. Durven deze fracties deze keer wel onafhankelijk van de VS een besluit te nemen? Het valt te vrezen van niet. Maar elke poging telt.
Foto: Schermafbeelding van blamethegame, 10 maart 2014.
Matt Taibbi ziet in VS journalistieke onafhankelijkheid bedreigd
Journalist Matt Taibbi stapt van Rolling Stone over naar First Look Media (FLM) waarvoor-ie een digitaal magazine gaat coördineren dat gericht is op ‘financiële en politieke corruptie’. Kortom, over de corruptie van Wall Street en de verstrengeling van politiek en bankensector. Naast The Intercept dat zich richt op politiek en veiligheid. Naar verwachting wordt dit tweede digitale magazine van FLM binnen enkele maanden gelanceerd.
Taibbi schetst een klimaat in de VS waarin kritische journalisten naar het buitenland moeten vluchten omdat ze zich in eigen land niet meer veilig voelen. Leden van de regering-Obama en politici schilderen deze journalisten af als medeplichtigen van klokkenluiders die documenten lekken. Taibbi merkt op dat het 30 jaar geleden ondenkbaar was dat er zo over journalistiek gedacht werd. Let op: dit gaat over president Reagan die tegenover de media toleranter was dan president Obama nu is. Degenen die hun nek uitsteken worden in de steek gelaten door andere media en journalisten. Toen sloten de rijen zich. Nu worden journalisten uit jaloezie of onwil aan hun lot overgelaten. Er is dus nogal wat mis met de Amerikaanse (en ook Britse) journalistiek. Er ontstaan nieuwe initiatieven waar kritische journalistiek een plek vindt. Wellicht komen media zo tot inzicht.
Foto: Sweet Smell of Success (1957): ‘NEW YORK, NEW YORK (..) James Mangold: In the opening scene, Falco buys an early edition to check Hunsecker’s column.
Oranjes zwijgen over Zorreguieta. Dwaze zoon Matte Mourik filmt
Hebt u het uit 2011 daterende burgerinitiatief en de aangifte tegen Jorge Zorreguieta al getekend? Het gaat over zijn rol bij de gedwongen verdwijningen tijdens de Argentijnse dictatuur (1976-1983). Maxima’s vader blijft volhouden van niets geweten te hebben. Maar deskundigen als professor Michiel Baud, jurist Theo van Boven of journalist Arnold Karskens achten dit ongeloofwaardig. Zie hier een beeldverslag.
Er is een wet om Jorge Zorreguieta ter verantwoording te roepen. Maar in Nederland blijft het stil. Zoals het ook in de kwestie Demmink door maatschappelijke druk tien jaar moest duren voordat er een diepgaand onderzoek kwam. De Nederlandse justitie zwijgt. Vanavond vertoont de IKON de documentaire ‘De Dwaze Zoon‘. Over filmmaker Matte Mourik die de aanklacht van z’n vader, de inmiddels gestorven diplomaat en dichter Maarten Mourik tegen Zorreguieta heeft overgenomen. Treedt Matte in de voetsporen van z’n vader?
In de VPRO Gids wordt Matte Mourik om commentaar gevraagd. Dat de Oranjes zwijgen vindt-ie smakeloos, terwijl ze de mond vol hebben van mensenrechten en onrecht. Zoals prinses Beatrix een betere wereld in haar kerstboodschappen schetste. Niets menselijks is de Oranjes vreemd, die betere wereld moet wel bij de ander beginnen. Niet in eigen kring. Matte Mourik: ‘Als koningin Beatrix nou ooit wat had gezegd, of Maxima of Willem-Alexander. Maar zij zwijgen.’ Zo is de kwestie-Zorreguieta een kwestie-Oranje geworden. Hoogste tijd voor een diepgaand onderzoek naar de vader van de koningin. Durft de Nederlandse justitie dat aan?
Foto: Schermafbeelding van ‘Teken het burgerinitiatief tegen Jorge Zorreguieta‘, 17 februari 2014.
Zie hier stukken over Jorge Zorreguieta op dit blog.
