PVV Overijssel is tegen overheidssubsidie voor kunst en cultuur

Volgens Rafael de Wit van PVV Overijssel is zijn partij ‘principieel niet tegen kunst of cultuur‘, maar wel tegen overheidssubsidie ervoor. Dat omvat ook bibliotheken, muziekscholen, talentontwikkeling of cultuureducatie. De Wit is in Overijssel verantwoordelijk voor onder meer de portefeuille Cultuur en Sociaal. Hij meent dat elke onderneming of culturele instelling ‘innovatief moet zijn’ en ‘zijn geld bij derden dient te halen en zijn handje niet op te houden bij de provincie’. De Wit concludeert  ‘Er is geen probleem. Want het probleem ligt bij de subsidie op zich’. De kwestie waar het over gaat is het noodlijdende Kermis- en Circus Museum in Steenwijk.

De PVV is niet principieel tegen overheidssubsidie. Zo concludeerde NRC in 2013 in een bericht dat de partij 80.000 euro subsidie in strijd met de regels had besteed: ‘De PVV krijgt subsidie voor fractieondersteuning, jaarlijks tussen de 1,5 en 2 miljoen euro.’ Dit benadrukt de vraag op waarom de PVV tegen overheidssubsidie voor kunst en cultuur is, terwijl het niet tegen overheidssubsidie voor de PVV is. De PVV als partij is blijkbaar niet innovatief om voor het eigen functioneren geld bij derden op te halen. Dat duidt op onzuivere principes.

Of het mogelijk is om principieel tegen kunst en cultuur te zijn zou een vervolgvraag kunnen zijn. Want als onder cultuur wordt verstaan alles wat de mens schept, inclusief de woonomgeving en fabrieksproducten, dan is iemand die tegen kunst en cultuur is iemand die is tegen wat de mens schept. Dat zet de economie in een klap stil. Een onhoudbaar standpunt. Daarnaast blijft het een raadsel waarom de PVV die hamert op nationale identiteit, de positie van de Nederlandse taal en de Nederlandse eigenheid dat deel van de Nederlandse kunst en cultuur dat de Nederlandse identiteit zou kunnen helpen versterken niet actief wenst te ondersteunen.

Het onverstand van Bill Maher

Bill Maher is een cabaretier van het Amerikaanse soort. Cabaret of comedy is een genre voor liefhebbers, en ik ben er geen liefhebber van omdat het me veel aan domineesland doet denken. Maher is overigens opvallend anti-islam, dus dat past precies in dat plaatje van getuigen en prediken. Ik heb niet niets met het genre omdat het te absurd zou zijn, integendeel, maar juist realistisch is zonder realistisch te zijn. Pseudo-realistisch dus. Zo krijgen comedians een beetje politieke macht zonder dat ze verantwoording af hoeven te  leggen. Met grappen of het op effect spelen vullen ze hun argumentatie aan, of verbergen ze het ontbreken ervan. Als ze een rol in het publieke debat als hofnar zouden ambiëren, dan zou dat een duidelijke positie zijn. Dat heeft een maatschappelijke functie. Maar hun pretentie gaat verder. En dat maakt het misleidend en vrijblijvend.

Neem nou Bill Maher in een sketch over Trump voor zijn show Real Time van 29 april 2017. Mediaite doet er in een bericht verslag van onder de titel ‘Bill Maher: ‘Liberals Need to Stop Trying to Win Over Trump Voters With Facts’’. Progressieven hoeven volgens Maher niet te proberen om Trumps achterban te overtuigen met feiten omdat die feiten toch niet zouden aankomen. Trumps kiezers zouden alleen aanslaan op emotie en niets om feiten geven. Dit is om een aantal redenen een bedenkelijk standpunt. Het geeft de indruk dat Trumps kiezers zich niet laten leiden door feiten en door zo’n neerbuigende houding vergroot het de kloof met die groep, dat progressieven of de Democratische partij DNC daarom geen moeite hoeven te doen om de feiten -ingebed in een sterk politiek programma- overtuigend te formuleren en presenteren, en het gaat mee in de hedendaagse mode om de waarde van feiten te relativeren. Maher vraagt om een reactie:

Nonsense. Liberals need to start trying to win over Trump voters with other facts. Liberals must demonstrate that Trumps policy is bad for employment, competitiveness and well-being.

It is not about all against Trump, it is about all in favor of a prosperous, fair and open USA. And Trump can’t deliver such a policy. These are the facts which must be put forward. Trump can only be beaten by demonstrating his bad record.

Bill Maher misses the point. Liberals should distance themselves from big money in politics and assume the interests of all ordinary citizens. That can only be convincingly demonstrated by carefully summarizing the facts.

De les die Maher niet volgt omdat hij met zijn pseudo-confrontatie grappig wil zijn en op effect speelt is dat de achterban van populisten juist met feiten tegemoet getreden moeten worden. Want feiten kunnen aantonen dat hun belang door de populist van dienst niet gediend wordt. Wellicht valt dat kwartje bij Trumps achterban niet meteen, maar dat is geen reden de poging te staken. Politiek is het verdelen van macht door overtuiging. Als politici van centrumpartijen dat nalaten, dan geven ze het geloof in de politiek op en posteren zich als belangenbehartiger van de eigen doelgroep in het eigen domein. Opspelende emotie bij Trumps achterban is geen excuus om de pogingen te staken. Het is rampzalig omdat het politici niet langer verplicht om breed en ‘inclusief’ te denken. Het is gemakzuchtig omdat zo nergens meer een politiek programma tot stand komt dat zowel uitgaat van feiten alsook de pretentie heeft allen te bedienen en probeert in het verleden gemaakte fouten te herstellen en in te bedden. Maher is dwaas in de zin van ‘onverstandig’. Was hij maar gewoon ‘zot‘.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ”Bill Maher: ‘Liberals Need to Stop Trying to Win Over Trump Voters With Facts’’ op Mediaite, 29 april 2017.

Maxima’s toespraak over Nederlandse identiteit opgerakeld door Canoy

Een opvallende column van Marcel Canoy in Jalta die eerder verscheen in Sociale Vraagstukken. Aan de lijn van het betoog valt weinig af te dingen, maar toch klopt er iets niet aan. Canoy maakt het zich nodeloos ingewikkeld door naar Maxima te verwijzen die op 24 september 2007 een toespraak hield ‘bij de presentatie van het WRR-rapport Identificatie met Nederland, Den Haag’. De sleutelzin van die toespraak is ‘Nederland is veel te veelzijdig om in één cliché te vatten’. Maxima kreeg vanuit nationalistische hoek kritiek op deze  toespraak. Maar kritiek die verder keek zag dat Maxima niet werkelijk op zoek was naar nieuw inzicht, maar gewoonweg het ene door het andere cliché verving. Mijn commentaar op de column van Marcel Canoy:

Maxima zei in 2007 bij de presentatie van het rapport ‘Identificatie met Nederland’ ook dat de Nederlandse identiteit niet bestond. Een boute uitspraak -evenals de uitspraak dat de Nederlander niet bestaat- omdat het instrumenten om te onderscheiden en te verklaren bij voorbaat weggeeft. Uiteraard bestaat er geen onveranderlijke Nederlandse identiteit waar als in een mal alle Nederlanders passen. Niemand met enig historisch besef over de Republiek en het Koninkrijk der Nederlanden zal dat met enige onderbouwing kunnen zeggen. Door Nederland zijn talloze migranten gekomen die Nederland mede veranderd hebben, maar er tegelijkertijd ook door veranderd zijn. Om dat laatste proces gaat het. Dat geeft Maxima weg.

Want het andere uiterste dat Maxima in 2007 door adviseurs als Pauline Meurs ingefluisterd kreeg was dat er geen Nederlandse identiteit bestaat. Maxima ging daarin te ver en overspeelde haar hand. Ze had beter kunnen zeggen dat er geen vastomlijnde, onveranderlijke Nederlandse identiteit bestaat, maar dat Nederland en de Nederlanders zich wel manifesteren op een aantal kenmerken dat de identiteit onderscheidend maakt. Binnen bepaalde grenzen. Marcel Canoy schrijft een mooi betoog waarmee men het alleen maar eens kan zijn. Het is jammer dat hij het ontsiert door zijn verwijzing naar een onhandige uitspraak van een zoekende Maxima  in 2007. Waarom hij de episode oprakelt die Maxima beschadigt is het grote raadsel van zijn analyse.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘MAXIMA HEEFT GELIJK: DÉ NEDERLANDER BESTAAT NIET’ van Marcel Canoy, 28 april 2017 in Jalta.

Eric Swalwell ziet bewijs van samenzwering van Trump met Putin

MSNBC’s Chris Matthews speelt het hard. Samen met andere journalisten zoals MSNBC’s Rachel Maddow volgt hij nauwgezet de ontwikkelingen in het onderzoek naar de vermeende samenzwering van het campagneteam van Donald Trump met het Kremlin tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen van 2016. Er komen steeds meer aanwijzingen naar buiten die de samenzwering bevestigen alsmede indicaties die wijzen op het verhinderen door de regering Trump van een stevig onderzoek. Dat laatste is ondersteund bewijs voor de samenzwering omdat als Trump niet te verbergen had hij ook geen onderzoek hoefde te verhinderen.

Matthews praat (na 3’20’’) met de Democratische afgevaardigde uit Californië Eric Swalwell die lid is van het House Select Committee on Intelligence. Swalwell gaat ver met zijn uitspraak dat hij bewijs van samenzwering (‘evidence of collusion’) heeft gezien van Team Trump met het Kremlin. Swalwell houdt de druk op de ketel. Hij concludeert in het interview dat de recente onthullingen ertoe hebben geleid dat de regering Trump niet de pro-Kremlin of anti-EU en -NAVO politiek heeft kunnen voeren die Trump tijdens de campagne voorstond.

Shareblue geeft in een bericht de volgende passage uit dit interview:
MATTHEWS: Do you see evidence of collusion by the Trump campaign with Putin?
SWALWELL: Chris, you don’t have to be a lawyer, and you don’t have to have the same access that we have on the intelligence committee, to see evidence of collusion. And there are so many people in Donald Trump’s orbit who had prior personal political financial ties to Russia that converged at the same time of the interference campaign. Now, I have also seen many of the materials, but not everything that ranking member Schiff has seen. And there is evidence of collusion.

Petitie ‘Erken geloof en religie als een mentale stoornis’ is onnodig

Het bestaan van een god is nooit aangetoond en het geloven erin en aanbidden ervan kan tot gestoord gedrag leiden dat veel slachtoffers kost. Dat zijn goed verdedigbare standpunten. Maar is hiermee religie ook een mentale stoornis zoals de petitionaris J.G stelt die oproept tot behandeling van de stoornis bij gelovigen? Nee, dat gaat te ver. Nederland kent vrijheid van godsdienst. Dat betekent dat iedereen zonder dwang een religie, levensovertuiging of nihilisme moet kunnen kiezen. Die vrije keuze wordt door de overheid gegarandeerd of zou idealiter moeten worden. Over de inhoud van die keuze hoeft geen verantwoording afgelegd te worden.

Gestoord gedrag blijft niet beperkt tot de harde kern onder gelovigen die diep in hun hart andersdenkenden beschouwt als afvallige gelovigen die met lichte dwang en overtuiging of zelfs zulke impliciete claims op ‘het rechte pad’ moeten worden gebracht. Dit is gestoord gedrag van gelovigen die niet kunnen aanvaarden dat de vrijheid van godsdienst het afzien van godsdienst inhoudt. Verbieden van godsdienst of het willen behandelen van alle gelovigen aan een stoornis die het geloof zou zijn getuigt echter van dezelfde intolerantie.

De petitionaris hecht te veel waarde aan de inhoud van religie en verbindt er te veel conclusies aan. In een seculiere samenleving zoals Nederland zijn religies en levensovertuigingen ondergeschikt aan de nationale rechtsstaat. Het doet er niet toe hoe krom gelovigen denken of hoe slecht onderbouwd de argumenten voor de oorsprong van een specifieke religie zijn. Er zijn juridische uitspraken die aan religie een zeker mate van begrijpelijkheid, serieusheid, samenhang en importantie vragen om religie maatschappelijk te aanvaarden. Tegelijkertijd is de drempel hoog om in de juridische praktijk een religie als religie te weigeren. Een gelovige die een geloof praktiseert hoeft niet consistent te zijn. Een geloof is een systeem dat niet per definitie uitblinkt door redelijkheid, realisme, samenhang en logica. De nationale rechtsstaat moet met actief beleid de gevolgen inperken van de werking van religies die schade aanbrengen aan anderen of aan de eigen gelovigen die het inspireert. Maar verbieden van of pro-actief optreden tegen religies past niet binnen onze rechtsstaat.

Foto: Schermafbeelding van deel petitie ‘Erken geloof en religie als een mentale stoornis’.

Jean-Luc Mélenchon is geen Bernie Sanders. Maar in de optiek van vele Amerikanen wel. Obama steunt Macron, oei …

Het valt niet mee om een Amerikaans publiek uit te leggen hoe de hazen in de Franse presidentsverkiezingen lopen. Vooral over de radicaal-linkse kandidaat Jean-Luc Mélenchon bestaat veel misverstand. Voor wie het interesseert, hier een debatje erover in de reactieruimte van TYT. Mélenchon wordt door velen gezien als een soort Franse Bernie Sanders. Dus aanvaardbaar. Maar dat is Mélenchon naar mijn idee niet vanwege zijn buitenlandse politiek, vooral zijn vijandigheid jegens Duitsland en de EU en zijn verregaande vriendschap met de Russische Federatie. De EU moet de EU zijn. Geen afgeleide van de VS, de Russische Federatie of China.

Maar een Amerikaans publiek begrijpt niet wat een EU is die voor zichzelf opkomt. Niet zo vreemd, want vele inwoners van EU-lidstaten begrijpen dat evenmin of willen het belang van een sterke, autonome EU inzien. Mark Weisbrot maakte het in een opinie-artikel voor The Hill zo bont dat hij president Obama indirect verwijt om op te komen voor centrumkandidaat Emmanuel Macron. Dat kon niet onweerlegd blijven. Mijn reactie:

Weird analysis by Mark Weisbrot which can only be made in a country which has no real interest in the EU.

Weisbrot totally ignores the foreign policy of Jean-Luc Mélenchon. This radical-left politician wants to break up the EU and is hostile towards Germany. While the axis France-Germany is essential for the EU. Mélenchon is a conservative-left politician who stands with his back to the future.

Weisbrot doesn’t understand anything from European politics and the interest of a strong and balanced EU for the USA in blaming president Obama not supporting Mélenchon and more or less endorsing Emmanuel Macron.

In Europe former Trotskyist Mélenchon is seen as a radical-left politician who offers no answer to contemporary problems. For France with a more than average government debt the answer is not more spending, but becoming more competitive by reforming society and government.

Northern European countries like The Netherlands and Germany started their reforms at the end of the nineties and completed that in the first half decade of 2000. So, already more than 12 years ago. France is limping behind and has not yet started those reforms which must increase the competitiveness of French economy.

Macron is the only candidate which sees the urgency of 1) the EU and the relation with Germany; 2) the competitiveness of French economy and 3) the modernisation of French society.

As a European I don’t understand the relation which a part of US politics -especially opportunists in the GOP who in two years time changed from foe into a naive friend- seeks with the Russian Federation. It looks like stupid submission. Weisbrot may not know, but Marine Le Pen, Francois Fillon and Jean-Luc Mélenchon are in the pocket of the Kremlin and supported by Putin and his palls, Macron is the only main candidate who does not make EU’s importance subordinate to that of the Russian Federation.

Does Weisbrot know the implications and details of the various candidates? After reading his article I hardly can see he knows. He seems to follow his American sources and examples without knowing the primary sources and real facts.

I’m no fan of president Obama and I accuse him of having Bernie Sanders opposed and making the hijacking of the DNC by Hillary Clinton possible, but in the case of France for someone who goes for realism in politics Emmanuel Macron is the only plausible candidate. And certainly not Jean-Luc Mélenchon who would be a disaster for France, the EU and the relation with the US.

Foto: Schermafbeelding van deel opinie-artikel ‘Obama plants himself on the wrong side of French elections’ door Mark Weisbrot, 26 april 2017 in The Hill.

Karel van Wolferen op zoek naar Karel van Wolferen over Oekraïne

Karel van Wolferen is een grappige man met veel wrok in zich. Hij heeft ergens de afslag van de redelijkheid en maatschappelijke erkenning gemist en slijt zijn dwarsigheid als de verworvenheid van de malcontente rebel. Als voormalig Japan-deskundige richt hij zich sinds 2014 op Oekraïne. Opvallend zijn niet zijn meningen, maar de onveranderlijkheid ervan. Van Wolferen blijft bij zijn mening ook als de feiten veranderen.

Dat maakt hem ontroerend als de last-man-standing. Zijn betoog leest als een tijdscapsule. In het hoofd van Van Wolferen is het altijd 2014 en lijkt het alsof onderzoeksjournalisten van het Russische Novaya Gazeta of Simon Ostrovky van Vice News geen nieuwe feiten boven water hebben gehaald over de politieke, economische en militaire inmenging van het Kremlin in Oekraïne.

De invalshoek van Van Wolveren is de eenzijdigheid. Hij is in slaap gedommeld in de trein waaruit hij niet meer kan ontsnappen en doet als in trance verslag van wat hij aan die ene kant ziet. Het landschap aan de andere kant van de trein valt buiten zijn bereik. Zo ziet hij niet dat de meest kwalijke inmenging in Oekraïne de onrechtmatige bezetting door Russische strijdkrachten van de Krim in februari 2014 was. Die bezetting en het pseudo-referendum werd door de Algemene Vergadering van de VN in een resolutie in maart 2014 veroordeeld. Dat laat Van Wolveren in zijn nu al jaren terugkerende tirades tegen Victoria Nuland, Joe Biden, president Porosjenko, Guy Verhofstadt en Hans van Baalen altijd ongenoemd.

Logisch, want Van Wolveren is geen journalist of wetenschapper op zoek naar de waarheid of nieuwe inzichten, maar een ideoloog die de waarheid probeert te verbergen met alternatieve feiten uit zijn knutseldoos. In de Sovietology wordt zo iemand als nuttige idioot of reisgenoot (‘fellow traveller’) aangeduid. De tragiek van Van Wolveren is dat hij zijn eigen reisgenoot is en steeds weer naar zijn eigen identieke monologen moet luisteren. Wie bevrijdt hem van zichzelf?

Foto: Schermafbeelding van deel opinie-artikel ‘VS en EU spelen dubieuze rol bij ontwrichting Oekraïne’ van Karel van Wolveren en Marie-Thérèse ter Haar in RD, 26 april 2017.

Getuige bevestigt geluidsopnamen over Russische vervoerder van BUK die MH17 neerhaalde

Meduza verwijst naar een artikel in de Russische oppositiekrant Novaya Gazeta over de MH17. Het gaat over de getuigenis van een ex-collega van de gepensioneerde Russische kolonel Sergei Doebinksi (pseudoniem Kmuryi of Hmuryi) over wie vermoed wordt dat hij in juli 2014 verantwoordelijk was voor de levering van de Russische BUK-raket in de Donbas aan een strijdgroep die de MH17 neerhaalde. In oktober 2015 werden door de Oekraïense inlichtingendienst onderstaande geluidsopnames gepubliceerd die dateerden van de dag dat de MH17 werd neergeschoten. Van 1’32’’ tot 2’40’’ zijn twee geluidsopnamen van onderschepte gesprekken te horen van Doebinski met ‘DPR-terrorist’ (Donetsk Peoples Republic) Buryat. Sergei Tiunov die beweert een ex-collega van Doebinski te zijn -en is opgespoord door Novaya Gazeta– bevestigt dat Doebinski te horen is op beide geluidsopnames. De gesprekken ondersteunen de claim dat de MH17 werd neergeschoten door een Russische Buk die naar de door de separatisten of hybride Russische strijdkrachten gecontroleerd gebied werd getransporteerd. Tiunov zegt ook dat hij na de MH17-crash met Doebinski de gevolgen ervan had besproken.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Novaya Gazeta finds colleague of alleged transporter of Buk missile that shot down flight MH17’ van Meduza, 25 april 2017.

Christendom en mythologie verschillen niet in oorsprong. God niet principieel anders dan Zeus. Religieuze propaganda is het verschil

Een opmerkelijke ingezonden brief in NRC van ‘Ton Smit Utrecht’ (TSU)  van 24 april. Zoeken in het bestand van NRC verduidelijkt dat ‘Ton Smit Utrecht’ verantwoordelijk is voor meer ingezonden brieven (25 juni 2015). Met uitgesproken meningen, zoals: ‘Mensen zijn nu eenmaal heteroseksueel en ze bestaan als mannen en vrouwen. Zo heeft de biologie het voorgesorteerd.’ Nogal een betwistbare uitspraak. Is het serieus bedoeld of parodieert TSU graag zichzelf in een liberale krant? De brief van 24 april geeft het antwoord. TSU meent het bloedserieus en het lijkt er sterk aan dat hij aanslaat als God of het christelijk geloof worden aangesproken. We weten dus wat voor vlees we in de kuip hebben met TSU. Een reactie op een geconditioneerde reflex.

TSU reageert onder het kopje ‘God niet gelijk aan Zeus’ op bovenstaande ingezonden brief (19 april) van Fanny Huisman die weer reageert op dominee Visser. Hij verwijt haar ‘de gemakkelijke weg’ te nemen door de God van de Bijbel te vergelijken met Zeus, Wodan en zelfs de Gelaarsde Kat. Maar daar ging het Huisman in haar brief niet in de eerste plaats om. Ze verzette zich tegen de claim van dominee Visser dat ‘zelfs atheïsten geloven dat god en goed bij elkaar horen’ en dat atheïsten feitelijk van hun geloof afgevallen gelovigen zijn. In de visie van Huisman annexeert Visser onterecht andersdenkenden. Als argument haalt ze Zeus, Apollo, Thor etc. aan om aan te tonen dat geloof relatief is en dat het heeft te maken met volwassenheid. Het is aan ieder individueel om te bepalen in hoeveel goden te geloven. Dat is een trapsgewijs, geen principieel verschil.

TSU probeert een verschil te introduceren dat een principieel onderscheid maakt tussen de ‘god’ van het christendom en Zeus, Apollo, Thor, Wodan etc. en ‘god’ presenteert als van een hogere orde. Dat probeert hij door zijn argumenten te ontlenen aan een cirkelredenering die tegelijk uitgangspunt en sluitsom van zijn betoog is: ‘Is er ook maar één historisch verhaal opgetekend over deze personages? Is hun komst voorspeld? Is er ooit iemand enthousiast naar China vertrokken (..)’ Maar het is al te opzichtig om zelf quasi-objectief bewijsstukken in een betoog te stoppen om dan quasi-verbaasd te concluderen dat de bewijsvoering klopt.

TSU gaat verder door te stellen dat niet alleen Huisman het bij het verkeerde eind heeft, maar ‘serieuze historici’ niet betwisten dat ‘Jezus hier op aarde heeft rondgelopen’ en gekruisigd is. Dat is onjuist. Serieuze historici betwisten dat wel. De oorsprong van het christendom is controversieel, ingewikkeld en minder samenhangend dan TSU het tracht af te schilderen. Argumenten die hout snijden zeggen dat het bewijs voor het bestaan van Jezus veel minder sterk is dan TSU denkt en christelijke organisaties al honderden jaren propageren. Historicus David Fitzgerald zet samen met Valerie Tarico de argumenten op een rijtje in een artikel voor Raw Story dat betoogt dat we zo goed als niks over de historische figuur Jezus Christus weten.

Wat verzinsel of historie, waarheid of propaganda is en wat iemand wil geloven van dat veelomvattende palet van historische feiten, verdichtsels, tradities, propaganda, mythen, sprookjes en fantasieën en recycling van cirkelredeneringen over goden, opperwezens en romanfiguren moet iedereen voor zichzelf uitmaken. Wie het als waargebeurd wil waarderen en aanbidden gelooft erin en wie het als fictie ziet neemt een andere afslag. Een gradueel verschil. Het ene is niet minder of beter dan het andere. Beide interpretaties bestaan naast elkaar. Onhoudbaar is echter de stelling die TSU aanhangt dat de oorsprong van het christendom beter onderbouwd is, beter aansluit bij een historische werkelijkheid of van een hogere orde is dan de oorsprong van andere ficties of menselijke constructies zoals de Griekse of Germaanse mythologie of volksverhalen.

Foto: Schermafbeelding van ingezonden brief van Fanny Huisman in NRC, 19 april 2017. (Achter betaalmuur). Ingezonden brief van Ton Smit Utrecht van 24 april, 2017 achter betaalmuur. 

Totale meltdown in Radar van directeur Tomas Novak van Parkmobile

Een understatement van de afdeling voorlichting van het bedrijf Parkmobile: ‘Helaas is de boodschap niet overgekomen zoals deze was bedoeld.’ Dat maakt nieuwsgierig naar wat er aan de hand is. Waar bestond ‘ons optreden in Radar’ uit? Tv-recensent Han Lips van Het Parool spreekt in zijn recensie van ‘de totale meltdown‘ van de directeur van Parkmobile: ‘Maar het gebruikelijke gehakkel haalt het niet bij de totale meltdown die de directeur van betaaldparkeerdienst Parkmobile maandag in Radar beleefde‘. Het ging om een klacht van klant Fred die door een weigerende app onterecht 106 euro moest betalen. Hoe kreeg hij dat geld terug? Directeur Tomas Novak zat met de mond vol tanden op basale vragen van presentatrice Antoinette Hertsenberg.

Novak en de damage control van Parkmobile staan voor instellingen, bedrijven en overheidsdiensten die zich vanuit een monopolistische marktpositie afschermen en denken met marketing en gedragsbeïnvloeding hun tekortkomingen op te kunnen vangen. Meestal komen ze daar mee weg, maar soms niet. Bijvoorbeeld als een directeur naar een studio wordt gestuurd en zijn bedrijf heeft nagelaten om een gepaste klachtenafhandeling op poten te zetten. Dan wacht een totale meltdown en gooit zo’n bedrijf in een poging om publicitaire schade te beperken het uit armoede op de communicatie (‘Helaas is de boodschap niet overgekomen’). Trouwens een riskante tactiek omdat het eigenlijk tegen het publiek zegt ‘u hebt het niet begrepen’. Dat stapelt zo’n bedrijf op het eigen falen nog eens een onterecht verwijt aan het publiek. Maar slechte communicatie was niet de essentie van de afgang van boodschapper Novak, hoewel hij onhandig communiceerde. Parkmobile kon Novak onvoldoende instrueren omdat het haar zaakjes over de klachtenafhandeling gewoonweg niet op orde had.

Foto: Schermafbeelding van FB-bericht van Parkmobile, 24 april 2017.