Kamervragen van ChristenUnie over christelijke jongeren die flyeren op Utrecht CS slaan de plank mis

Schermafbeelding van deel schriftelijke vragen ‘Het bericht ‘NS verbiedt christelijke jongeren flyers uit te delen op Utrecht Centraal: ‘Dit is propaganda’’ van de ChristenUnie aan de ministers De Jonge en Yesilgöz en staatssecretaris Heijnen, 14 december 2023.

Lid van de Tweede Kamer Don Ceder van de ChristenUnie diende op 14 december 2023 bovenstaande schriftelijke vragen ‘Het bericht ‘NS verbiedt christelijke jongeren flyers uit te delen op Utrecht Centraal: ‘Dit is propaganda’’ in.

Het bericht waar op gedoeld wordt is het bericht ‘NS verbiedt christelijke jongeren flyers uit te delen op Utrecht Centraal: ‘Dit is propaganda’ van 13 december 2023 van cvandaag. Dit christelijke digitale platform heeft als visie niet alleen christenen te informeren, maar ook hen te inspireren en te bemoedigen en te helpen een geloof op te bouwen ‘in een wereld die steeds seculierder wordt‘. Cvandaag claimt dat het ‘de hele Kerk‘ zichtbaar maakt.

Het is merkwaardig dat de ChristenUnie verwijst naar een bericht dat achter een betaalmuur zit. Om het te kunnen lezen dient men lid te worden van cvandaag. Het is duidelijk dat de indieners van de schriftelijke vragen zich identificeren met cvandaag. De schriftelijke vragen zijn duidelijk een één-tweetje tussen cvandaag en ChristenUnie.

Schermafbeelding van deel Huisregels op stations ofwel Stationregels van NS en ProRail.

De beantwoording van de vragen is simpel. Evangelisatie of elke andere vorm van reclame maken, teksten verspreiden of evenementen organiseren is zonder schriftelijke toestemming verboden in de hal van het Utrecht CS. Het doet er niet toe of dat een demonstratie of manifestatie wordt genoemd, zoals ChristenUnie stelt. De christelijke jongeren waren zonder toestemming in overtreding. Dat probeert de ChristenUnie met de vragen goed te praten.

Een en ander hindert de reizigersstroom. De suggestie uit de vragen 4) en 8) dat het uitdelen van evangelisatiemateriaal niet hinderlijk is onderbouwt de ChristenUnie niet. Het is wellicht niet hinderlijk voor de verspreiders van het evangelisatiemateriaal, maar kan dat wel degelijk zijn voor de reizigers die aangesproken worden.

Schermafbeelding van deel Huisregels op stations ofwel Stationregels van NS en ProRail.

De hal is bedoeld voor reizigers die met de trein reizen. De eigenaar, beheerder of vervoerder kan volgens de stationsregels (of Huisregels op stations) van NS en ProRail een ieder de toegang tot het station ontzeggen. Een station is geen publieke ruimte zoals een straat of plein, maar een private ruimte. De hal van het CS Utrecht is reizigersgebied en kan alleen bereikt worden door zich aan te melden via de OV-chipspoort.

Er is schriftelijke toestemming van de beheerder voor nodig om folders uit de doen in het reizigersgebied. Die hadden de christelijke jongeren die flyers uitdeelden niet. Dat weet de ChristenUnie. Dat maakt het merkwaardig waarom het de vragen indient. De vragen zijn overbodig en bedienen de eigen achterban. Het is goedkope retoriek van de ChristenUnie.

Als in de hal van Utrecht CS allerlei groeperingen om commerciële, politieke, religieuze of welke reden dan ook de reizigers in het reizigersgebied ophouden, dan is dat niet alleen hinderlijk, maar vooral ongepast en overmoedig. Als dat toegestaan wordt, dan wordt een stationshal een kermis of markt van meningen. Dat is niet het doel van een reizigersgebied. Daarom zijn er stationsregels om dat te voorkomen en de reiziger daartegen te beschermen.

De beheerder van station Utrecht CS had gelijk om de evangelische folderaars te vragen daarmee te stoppen. Daar is de hal niet voor bedoeld. Dat gebeurde trouwens pas na 45 minuten. Hadden de handhavers niet eerder kunnen optreden? Tot die tijd konden de christelijke jongeren zonder schriftelijke toestemming hun folders uitdelen. Ze hebben niks te klagen. Ze konden 45 minuten zonder schriftelijke toestemming de stationsregels overtreden.

De christelijke jongeren hadden zonder bezwaar evangelisiatiemateriaal in de publieke ruimte kunnen uitdelen wat de hal van Utrecht CS niet is. Zoals vele religieuze organisaties hun vaste plekken in steden en dorpen hebben om voorbijgangers aan te spreken in de hoop hen te bekeren tot hun geloof. Het is bizar dat de christelijke jongeren juist de hal van Utrecht CS kozen waarvan ze hadden kunnen weten dat daar schriftelijke toestemming nodig is voor het uitdelen van folders. Hun vrijheid van meningsuiting is niet in het geding.

Het is potsierlijk van de ChristenUnie dat het suggereert dat de vrijheid van godsdienst van de evangeliserende christelijke jongeren in het geding is. Ze kunnen overal terecht, alleen niet in een private ruimte waar huisregels gelden.

Huisregels bestaan ook in kerken, voetbalstadions, theaters, bioscopen en andere private plekken waar veel mensen samenkomen. Deze christelijke jongeren kunnen hun flyers niet uitdelen in een moskee, tempel of katholieke kerk. Zoals anderen hun religieus materiaal niet kunnen uitdelen in de kerk die deze jongeren frequenteren.

Het doet er niet toe of het evangelisatiemateriaal dat de christelijke jongeren uitdeelden ‘propaganda‘ wordt genoemd of dat het onderdeel was van een demonstratie. Het gaat erom dat de jongeren voor dat verspreiden geen schriftelijke toestemming hadden van de beheerder.

Evangelisatie is het verbreiden van het christendom onder niet-christenen met als doel hen te bekeren tot het christendom. Als onder propaganda een vorm van communicatie wordt verstaan, waarbij door de belanghebbende partij wordt getracht aanhangers voor haar gedachtegoed te winnen, dan was in dit geval van de ongeveer 35 flyerende christelijke jongeren duidelijk sprake van propaganda. In dit geval religieuze propaganda.

Wat is de logica van de ChristenUnie om over iets wat aantoonbaar vaststaat, namelijk dat het hier ging om religieuze propaganda, schriftelijke vragen te stellen aan twee ministers en een staatssecretaris? Heeft de ChristenUnie niets beters te doen en begeeft het zich nu ook al op de weg van de identiteitspolitiek?

Dat de beheerder van station CS Utrecht de fout is ingegaan met het niet afbreken van de pro-Palestina demonstraties en het samen met burgemeester Dijksma de openbare veiligheid in het reizigersgebied van Utrecht CS niet kon waarborgen is ergerlijk en tekent het tekort van de handhaving op Utrecht CS. Dat was een hinderlijk incident. Het wil echter niet zeggen dat de beheerder andere vormen die in strijd zijn met de stationsregels moet toestaan.

De schriftelijke vragen van de ChristenUnie zijn een vorm van propaganda waarmee deze partij zich blameert. Het lijkt de ChristenUnie aan besef te ontbreken om onderscheid te maken tussen belangrijke en onbelangrijke onderwerpen. De ChristenUnie doet met deze schriftelijke vragen aan stemmingmakerij.

Petitie ‘Vrijspraak voor Julian Assange’ is gedateerd en onvolledig

Schermafbeelding van deel petitie ‘Vrijspraak voor Julian Assange‘ van Robert Bos op Petities.nl.

Ik ben het oneens met de petitie Vrijspraak voor Julian Assange. Ik vind dat de onderbouwing niet klopt en het uitgangspunt van de petitie fout is dat Assange een journalist is.

Wat de petitie vergeet is dat Julian Assange een ontwikkeling heeft doorgemaakt. Wat is er sinds 2012 veranderd? Het lijkt er sterk op dat Assange is geradicaliseerd. Wie hem op en gegeven moment hartstochtelijk verdedigden zijn daar een aanwijzing voor: complotdenker Alex Jones van Infowars, Sean Hannity van Fox News, UKIP-voorman en Brexiteer Nigel Farage en de Russische propagandazender RT. Dat is niet een gezelschap dat zweert bij democratie en rechtsstaat, maar juist het standpunt ondersteunt dat ‘media de vijand van de staat’ zijn. Dat roept de vraag op of Assange zelf wel een journalist is zoals hij claimt.

Over Assange bestaat sinds midden 2013 de controverse of hij een agent van Russische inlichtingendiensten is. Op zijn minst bestaat de verdenking dat hij er nauw mee heeft samengewerkt in de presidentscampagne van 2016 die Trump het presidentschap bracht. Roger Stone zou de tussenpersoon tussen het Kremlin en Trumps campagneteam zijn geweest.

Noam Chomsky geloofde in een gesprek met BBC’s Newsnight van mei 2017 niet dat aanklachten tegen Assange wegens een Zweedse verkrachtingszaak hout sneden. Daar heeft hij vermoedelijk gelijk in. In vele commentaren is in de jaren 2012-2014 op dit blog een lans gebroken voor Assange, zoals hier. Mijn toenmalige pro-Assange opstelling resulteerde in 2012 zelfs in kamervragen. Maar toen moest de Trump campagne en de Russische beïnvloeding via sociale media nog komen. Daarom is het perspectief van die Zweedse zaak niet actueel.

De vraag is hoe Assange beoordeeld moet worden. Is hij een journalist, een politieke activist of een ingelijfde medewerker van een ‘buitenlandse’ inlichtingendienst? En wat betekent dat dan voor zijn juridische positie?

Het heeft ermee te maken waar men de grens van de weerbare democratie legt. Bij gebleken of dreigende ondermijning is het aanvaardbaar dat counterintelligence diensten actie ondernemen om dat te beëindigen. Ze zijn immers bezig hun eigen democratie te beschermen. Dus als Assange deel van een operatie is om de Amerikaanse democratie en het electorale systeem te ondermijnen, dan kan hij verwachten dat er tegen hem wordt opgetreden door de zich aangevallen voelende instituties. 

Wat als achteraf blijkt dat hij eerst (zeg van 2010 – 2013) binnen de democratische spelregels een rol speelde die toentertijd in de Amerikaanse propaganda verkeerd werd voorgesteld als ondermijnend? De financieel-economische blokkade van WikiLeaks via druk van de regering Obama op PayPal en andere bedrijven maakte Assange afhankelijk van externe steun. Terwijl zijn steun daarvoor van kleine donoren kwam.

Wat als Assange uiteindelijk daadwerkelijk de ondemocratische, ondermijnende rol ging spelen die hem daarvoor abusievelijk door de Amerikaanse regering was toegekend? Waarbij zijn psyche door de omstandigheden pathologische trekjes ging vertonen en de self fulfilling prophecy uitkwam. Kan die omslag nog gereconstrueerd worden? 

Wie is er dan het meest schuldig, Assange, de Amerikaanse regering of de Russen die hem tegen de VS hebben opgezet? Of is dat gedeelde schuld?

John Schindler wees er in 2013 in een analyse op dat WikiLeaks via Israel Shamir waarschijnlijk geïnfiltreerd was door de Russische inlichtendienst. Dat verklaarde de opstelling van Wikileaks in de campagne van 2016 die volledig in lijn was met de opstelling van het Kremlin. De ‘progressieve’ Assange kwalificeerde tijdens de campagne de Democratische Hillary Clinton als kwalijker dan de Republikeinse Donald Trump. Daarmee probeerde Assange progressieve Democratische, pro-Bernie Sanders kiezers te ontmoedigen om te gaan stemmen. Achteraf kan dat alleen maar begrepen worden vanuit het idee van een georkestreerde campagne om verschillende doelgroepen in de richting van Trump en weg van de Democraten te laten bewegen.

Verdient Assange juridische bescherming of heeft hij door vanaf 2013/2014 samen te spannen met het Kremlin zijn rechten verspeeld? Hoe dan ook is hij afgelopen 8 jaar door zijn activistische opstelling en handelswijze terechtgekomen in het kruisvuur tussen Kremlin en Witte Huis.

De internationale petitie ‘Defend press freedom, defend Julian Assange‘ uit 2019 heeft drie gebreken. 1) Niet alle steunverklaringen zijn recent en sommige ervan gaan terug tot voor 2013/2014 toen Assange nog opereerde als journalist. Dat gaat voorbij aan zijn latere politieke verandering en radicalisering. 2) De supporters eisen niet allen hetzelfde. De een vraagt erom om Assange niet uit te leveren aan de VS, de ander vraagt om vrijlating. 3) De toon van de meeste steunverklaringen is een anti-Trump sentiment dat een pro-Assange opstelling grotendeels lijkt te bepalen. Acht maanden presidentschap van Joe Biden heeft de opstelling van de VS niet veranderd.

Als Assange in een kerker in Virginia verdwijnt, waar het trouwens nog niet naar uitziet, dan kan op zijn minst worden gezegd dat hij door zijn pro-Kremlin opstelling de Amerikanen alle munitie heeft gegeven om hem in handen te krijgen. Assange verdient het om berecht te worden voor zijn daden, maar een eerlijk proces zit er vermoedelijk niet in. Wie hoog spel speelt en verliest, heeft blijkbaar dat recht verspeeld. Dat is de harde praktijk van de strijd tussen landen. Wie niet oppast wordt daarin vermalen. Assange heeft hoog spel gespeeld en verloren. Dat kan hij alleen zichzelf verwijten.

De petitie ‘Vrijspraak voor Julian Assange’ slaat de plank mis door uit te gaan van de aanname dat Julian Assange een journalist is. Of hij een goede journalist was wat de petitie claimt is een aanname binnen een aanname. Van Assange kan aan de hand van de feiten gezegd worden dat hij tot 2013/2014 functioneerde als journalist, maar daarna niet meer.

Het is ondanks alle bovenstaande overwegingen toch begrijpelijk dat organisaties op het gebied van journalistiek en mensenrechten het opnemen voor Assange. Zeker tegen de achtergrond van boeman Trump die in 2019 het grotere kwaad was. Maar onbegrijpelijk is dat ze daarbij de draai die Assange in 2013/2014 gemaakt heeft niet noemen en zich uitsluitend richten op de eerdere periode. Ze eisen een zorgvuldige en schappelijk behandeling van Assange, maar onderbouwen hun eis zelf niet zorgvuldig en schappelijk. Daarmee beschadigen ze vooral hun eigen geloofwaardigheid en uiteindelijk ook Assange’s zaak door zo aantoonbaar eenzijdig te zijn en niet zijn negatieve kanten te noemen.

Kamervragen ‘De berichtgeving inzake Facebook’ van Wybren van Haga zijn een teken van een zwakke parlementaire cultuur. Hij presenteert leugens als feit

Schermafbeelding van deel artikel ‘Social mediagiganten zijn vaak politiek gekleurd en beïnvloeden de publieke opinie‘ op BVNL, waarschijnlijk 5 oktober 2021.

Kamerlid Wybren van Haga (Belang van Nederland) onderbouwt nergens zijn claim ‘Social mediagiganten beïnvloeden willens en wetens het politieke proces en lijken daarbij een sterke voorkeur te hebben voor de zittende elite en linkse propaganda‘ die hij op de site van zijn partij plaatst. Dat kan ook niet, want het is een verzinsel dat aan zijn fantasie is ontsproten.

Deze observatie is in strijd met wat Facebook-klokkenluider Frances Haugen in haar getuigenis voor de Senaat zegt, namelijk dat Facebook na de verkiezingen van november 2020 de maatregelen om desinformatie te blokkeren weer om economische redenen uitschakelde. 

Uit alle onderzoeken van de afgelopen jaren volgt ondubbelzinnig dat veruit de meeste desinformatie over COVID-19, de verkiezingen van november 2020 (‘The Big Lie‘) en andere aspecten over de Amerikaanse politiek van radicaal-rechtse kant komt. 

Anders gezegd, het weer toelaten door Facebook van desinformatie vanaf november 2020 maakt duidelijk dat Facebook geen linkse, maar een rechtse voorkeur heeft. 

Facebook ging na de verkiezingen van 2020 weer terug naar ‘normaal’, ofwel het steunen van radicaal-rechts dat zich nu eenmaal sterker dan links manifesteert op Facebook. 

Vraag 5 van kamervragen 2021Z17139 van Wybren van Haga (BVNL), 5 oktober 2021.

In kamervragen 2021Z17139 (‘De berichtgeving inzake Facebook‘) van 5 oktober 2021 waar overigens bovenstaande passage over die linkse voorkeur ontbreekt zegt Van Haga bij vraag 5 het volgende: ‘Deelt u de mening dat als de klokkenluider gelijk heeft, Facebook willens en wetens heeft bijgedragen aan het optimaal beschadigen van president Trump en daarmee dus de publieke opinie actief heeft beïnvloed? Kunt u uw antwoord toelichten?‘

Haugen beweert echter nergens dat Facebook heeft bijgedragen aan het beschadigen van Trump. Van Haga legt haar iets in de mond wat ze niet beweert. Dit zuigt hij uit zijn duim.

Van Haga combineert het feit dat de social mediagiganten een politieke rol hebben met zijn politieke overtuiging dat rechts daarvan het slachtoffer is. Wat Wybren van Haga beoogt is duidelijk. Hij combineert een deel waarheid (Facebook speelt een politieke rol) met een deel fantasie (Facebook heeft sterke voorkeur voor links) en maakt dat tot een brouwsel vol desinformatie.

Zonder Facebook was Trump nooit president geworden. Daarover bestaat brede overeenstemming. Trump kon alleen winnen via Facebook dat hem advertenties verkocht. Met medewerking van het bedrijf Cambridge Analytica en de rechtse miljardair Robert Mercer werkte Facebook in 2016 op illegale wijze mee aan het opbouwen van Trumps achterban via microtargeting. Zonder medewerking van Facebook had Trump nooit in die mate zijn achterban kunnen bereiken en Hillary Clinton met in totaal slechts 70.000 stemmen kunnen verslaan in drie swingstates.

Het zijn dus de Amerikaanse techgiganten die Trump tot president hebben helpen maken. Uit de gebeurtenissen sinds 2016 blijkt dat ze een sterke voorkeur voor rechts hebben. Het draait om big money van rechtse sponsors als Koch, Adelson, Mercer, Uihlein, Griffin en vele andere Republikeinen die investeerden in Trump.

Van Haga weet als gelouterd politicus wat de feiten zijn. Van Haga liegt als hij ontkent dat Facebook een sterke voorkeur voor rechts heeft. Het past in zijn straatje om radicaal-rechts als slachtoffer af te schilderen.

Uit zijn politieke mening laat Van Haga feiten volgen. Wat hij hiermee wil bereiken is duidelijk, namelijk het aanspreken van zijn basis om te scoren en electorale steun op te bouwen. Het interesseert hem niet of hij liegt en betrapt wordt, wel dat hij aantrekkelijk voor zijn achterban is.  

In de concurrentie met de radicaal-rechtse partijen PVV, FvD, JA21, SGP en BBB die koortsachtig de publiciteit bespelen om gehoord te worden is Van Haga blijkbaar gedwongen om zijn fantasie te gebruiken. Dat zegt vooral iets over het opportunisme van Van Haga en de meerwaarde die hij heeft voor de Nederlandse politiek. Die meerwaarde is negatief. 

Het is een teken aan de wand voor het lage niveau van de Nederlandse parlementaire cultuur dat in kamervragen van Van Haga leugens als feiten worden gepresenteerd. Het is gewenst dat de Tweede Kamer bij zichzelf te rade gaat en tot het besef komt waar het mee bezig is. Van Haga zou tot de orde geroepen dienen te worden door zijn collega’s. Hij is (jammergenoeg niet als enig kamerlid) onder het niveau gezakt dat nog aanvaardbaar is voor een geloofwaardige en doeltreffende Tweede Kamer. 

Plasterk voegt zich met Telegraaf-column in rechtse hetze tegen D66 en Sigrid Kaag

Schermafbeelding van deel artikel ‘Oud-PvdA-minister Ronald Plasterk wil dat Sigrid Kaag aftreedt: ‘Zo iemand kan je in een kabinetsteam niet hebben’ van Michael van der Galien op DDS, 3 juli 2021.

Oud-minister Ronald Plasterk heeft een Telegraaf-column en moet daar noodgedwongen rechtse praatjes bezigen. Of hoofdredacteur Paul Jansen hem dat oplegt of dat Plasterk daar door zelfcensuur of zelfverloochening toe komt is van ondergeschikt belang. Het resultaat is hetzelfde.

Plasterk plooit zich als een lichte vrouw die zich verkoopt. Het is triest om te zien. De sociaal-democraat schept verwarring en is populair bij PVV- en Forum-sympathisanten.

Het is veelzeggend dat een sociaal-democraat van overtuiging die binnen zijn partij niet relevant meer is zijn overtuiging verkoopt aan de meest biedende. Of in dit geval waarschijnlijk, de enig biedende. Maar Plasterk heeft het recht om de weg van de minste weerstand te volgen. Een weg die bij anderen veel weerstand oproept.

Met terugwerkende kracht worden zijn ministerschappen in Balkenende IV en Rutte II er niet geloofwaardiger op. Ook toen al zocht hij opvallend de publiciteit. Bijvoorbeeld door foto’s te maken van degenen die hem in zijn werkkamer als minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap bezochten. Dat deelde hij weer breed in de publiciteit.

Zijn laatste column in De Telegraaf is een bescheiden hit op radicaal-rechtse sites, zoals DDS. Ik reageerde daar bij bovenstaand artikel: ‘Plasterk is een fossiel die zichzelf tot leven probeert te wekken. Hij zoekt de rechtse echokamer op om zichzelf te laten horen. Plasterk toont aan hoe iemand van overtuiging kan veranderen. Hij neemt de kleur van zijn omgeving aan en verliest in dat proces zichzelf. Ik kan me niet voorstellen dat verstandige Telegraaf-lezers die hang naar aandacht van Plasterk niet doorzien. Als hem een kabinetspost in Rutte IV zou worden aangeboden, dan verschiet hij in een nacht weer van kleur.‘

De column van Plasterk past in de continue oorlog die de Telegraaf tegen D66 en Sigrid Kaag voert. Is D66 immers niet de aartsvijand van de PVV? De Telegraaf probeert nog steeds het foute beeld te vormen dat de progressieve centrumpartij D66 met stevige rechtse sociaal-economische programmapunten een linkse partij is.

Plasterks column staat achter een betaalmuur, maar er valt te lezen dat het als volgt begint: ‘Het VPRO-programma Sigrid Kaag van Beiroet tot Binnenhof is een mooie boel geworden. Om te beginnen is het politiek kluitjesvoetbal. Het programma is gemaakt door de VPRO, die wordt geleid door een oud-campagneleider van D66. Er is in overleg met de publieke omroep (die onder leiding staat van een D66’er) een tijdstip gekozen soort voor de verkenningen om maximale electorale impact te hebben (…). De film is mede gefinancierd door het Nederlands Filmfonds (voorzitter was Thom de Graaf), en kreeg, zo meldt journaliste Kim van Keken, een extra subsidie van minister Van Engelshoven (D66).

Dit is stemmingmakerij door associatie van Plasterk. Het feit dat leden van D66 hierbij betrokken zijn wil nog niet zeggen dat ze verkeerd gehandeld hebben. Maar dat suggereert Plasterk wel. Thom de Graaf was overigens nooit voorzitter van het Nederlands Filmfonds, maar voorzitter van de Raad van Toezicht van die organisatie. In die functie is hij opgevolgd door het voormalige VVD-kamerlid Laetitia Griffith. In Nederland Polderland rouleren dit soort functies tussen leden van de grootste partijen. Dat is de PvdA al sinds 2017 niet meer.

DDS gaat in de overdrive als het onder verwijzing naar de VPRO-documentaire waarover kamervragen door de PVV waren gesteld suggereert dat minister ‘Kaag haar collega-minister Arie Slob (ChristenUnie) hier gewoon keihard over heeft laten liegen‘. Het valt trouwens op hoe Plasterk in zijn column delen van de kamervragen van PVV’er Martin Bosma overneemt. En DDS vervolgt: ‘Slob antwoordde daarop dat – zo werd hem dat verteld door de VPRO – er geen contact was geweest tussen de documentairemakers en D66, niet over de precieze inhoud van de docu, tenminste’.

De crux waarop Plasterks column leunt is dat minister Kaag haar collega-minster Slob informatie heeft onthouden waardoor hij de kamervragen van de PVV verkeerd heeft beantwoord. Dat laatste is juist en valt de VPRO te verwijten die Slob verkeerd heeft geïnformeerd zodat hij op zijn beurt de kamer verkeerd informeerde. Daar staat Kaag buiten. Dat zijn gescheiden verantwoordelijkheden die Plasterk op een hoop gooit. En stel dat Kaag Slob die op een ander ministerie werkt hierover wel had geïnformeerd, dan was de reactie van De Telegraaf voorspelbaar geweest. Namelijk dat Kaag Slob heimelijk probeerde te beïnvloeden. Het is immers nooit goed wat de Telegraaf over D66 meldt.

Dat er foute kantjes zitten aan de productie van de VPRO-documentaire over Kaag is duidelijk. De makers zijn door D66 en Buitenlandse Zaken onder druk gezet om de film aan te passen. Dat is ontoelaatbaar en hoort niet in een werkende democratie thuis.

Er moet wetgeving komen om de verderfelijke invloed van voorlichters en communicatie-experts bij ministeries en gemeenten op de journalistiek en de kunst terug te dringen. Hun macht is veel te groot geworden. Ze perken de persvrijheid en de vrijheid van expressie in.

Omdat nog niet alle feiten bekend zijn, dient deze kwestie tot op de bodem uitgezocht te worden en openbaar gemaakt te worden. De losse flodders voor de boeg van De Telegraaf en Roland Plasterk hebben geen enkele betekenis om deze kwestie zorgvuldig in kaart te brengen en het achterliggende probleem van politieke druk op media en kunst structureel op te lossen.

Kankerverwekkend PFAS in Westerschelde zet ontpoldering Hedwigepolder op losse schroeven

Schermafbeelding van deel artikel ‘Kankerverwekkend PFAS in de Westerschelde: moet je de Hedwigepolder met verontreinigd water laten volstromen?‘van Theo Giele in de PZC, 22 juni 2021.

Update 17 mei 2022: Een meerderheid van de Tweede Kamer heeft vandaag in een door SP en D66 ingediende motie besloten dat de Hedwigepolder voorlopig niet onder water wordt gezet in verband met de mogelijke vervuiling met PFAS van de Westerschelde ’nadat de resultaten van de lopende onderzoeken naar Pfas bekend zijn en vaststaat dat geen negatieve effecten optreden voor de natuurontwikkeling en een gezonde leefomgeving’.

Als geboren Zeeuws-Vlaming ben ik altijd een fervent tegenstander geweest tegen de ontpoldering van de Hedwigepolder. Die polder onder de rook van het Antwerpse havengebied. Het werd verkocht als natuurcompensatie, maar was feitelijk het verraad van milieuverenigingen die vanwege het economisch belang van de Antwerpse haven met programma’s, compensatie en geld werden gekocht. Chris De Stoop beschreef het verraad van de milieubeweging in zijn boek ‘Dit is mijn hof‘.

Zo ontstond een kongsi van Antwerpse havenbaronnen met Nederlandse milieuverenigingen die de Nederlandse en Zeeuwse politiek overrulden en zich keerden tegen de boeren en Zeeuwen.

Ik heb er sinds 2011 talloze commentaren aan besteed. Een ervan leidde tot kamervragen over de veiligheid van de binnen- en zeevaart op de Westerschelde waarover ik contact had met toenmalig PvdA-kamerlid Lutz Jacobi, de huidige directeur van de Waddenvereniging. Ik herhaal mijn conclusie van dit commentaar uit 2016 omdat die de kern van mijn bezwaar tegen de ontpoldering geeft:

De problemen zijn terug te brengen tot het economisch belang van de Antwerpse haven waar alles voor moet wijken. Inclusief de veiligheid ondanks de sussende woorden van de Vlaams-Nederlandse Scheldecommissie dat wel een loodsplicht noemt, maar geen snelheidsbeperking voor zeevaartschepen. Door afspraken van de Scheldeverdragen van 2005 is de Westerschelde verdiept tot 13.10 meter. Met als gevolg dat grotere, diepere en snellere zeevaartschepen naar Antwerpen kunnen varen. Met alle veiligheidsproblemen van dien die de binnenvaartschippers in hun reacties aankaarten. De verdieping van de Westerschelde heeft voor Zeeland ongunstige neveneffecten gehad, zoals het verlies aan natuur dat het volgens afspraken van de Natura 2000 richtlijn moet realiseren op eigen gebied en de veiligheid van de scheepvaart waarvoor zoals blijkt door snelheidsbeperkingen geen afspraken gemaakt kunnen worden omdat dat blijkbaar niet in Belgisch belang is.

Terwijl de Vlaamse regering er de economische lusten van draagt moet Zeeland de lasten dragen door de Hedwigepolder als natuurcompensatie af te stoten als landbouwgrond. Wat Zeeuwen met de herinnering aan de ramp van 1953 door de ziel snijdt. Het is zover kunnen komen door het systeemmatig zwakke bestuur van de provincie Zeeland en het relatief kleine belang van deze provincie in Den Haag. Toen de Zeeuwse Jan Peter Balkenende in 2002 premier werd was het kwaad al geschied. Hij kon met de Zeeuwse CDA’er Ad Koppejan dit dossier politiek en juridisch niet meer redden, maar alleen rekken. Dat geeft aan wie het op de Westerschelde voor het zeggen heeft: België. De Vlaamse kolonisatie van de Westerschelde is de afgelopen decennia door Nederland geen halt toegeroepen, maar eerder toegenomen. De politiek laat het gebeuren. Zoals ontpoldering van de Hedwigepolder tegen Zeeuwse wensen in en marginalisering van de binnenvaart op de Schelde leren.

Theo Giele heeft recent in de PZC een reeks artikelen geplaatst over de vervuiling door kankerverwekkend PFAS in de Zeeuwse waterwegen, zoals het Kanaal van Gent naar Terneuzen en de Westerschelde. Bovenstaand artikel leidt hij als volgt in: ‘De hoge concentraties PFAS in de Westerschelde kunnen de discussie over de ontpoldering van de Hedwigepolder opnieuw doen ontvlammen. Moet je verontreinigd Scheldewater de polder in laten stromen?’

Kortom, de hoge concentratie PFAS is een nieuw argument tegen de ontpoldering van de Hedwigepolder. Vervuiling in algemene zin was altijd al een argument tegen ontpoldering, maar vervuiling met PFAS geeft er een nieuwe dimensie aan. Het schrijnende is dat de industrie van de Antwerpse haven altijd al verantwoordelijk was voor de vervuiling, maar er niet verantwoordelijk voor werd gehouden. Want de Westerschelde ligt stroomafwaarts van Antwerpen.

Hoe dan ook wordt de vervuiling met PFAS door tegenstanders van de ontpoldering zoals de SGP aangegrepen om dit dossier opnieuw te openen. Theo Giele zegt in een artikel van 24 juni 2021 dat de SGP op die dag kamervragen heeft gesteld aan minister Cora van Nieuwenhuizen: ‘Kamerlid Chris Stoffer vroeg of de hele ontpolderingsoperatie niet in strijd is met de Wet Bodembescherming. Er zal immers vervuild Scheldewater de polders instromen’. Het CDA-statenlid Frank Peter Kuijpers liet al eerder van zich horen en twitterde op 22 juni 2021:

Tweet van Frank Kuijpers, 22 juni 2021.

Giele constateert terecht dat de PFAS-problematiek breder is dan de problematiek van de ontpoldering van de Hedwigepolder. Vele gemeenten aan de Westerschelde maken zich grote zorgen over de gezondheid van hun inwoners door vervuiling met het kankerverwekkende PFAS.

Het is de logica van de zogenaamde natuurcompensatie waarvan de hypocrisie nu volop aan de oppervlakte komt. De achterliggende oorzaak voor de ontpoldering van de Hedwigepolder was nooit het compenseren van natuur, maar het dienen van het belang van de Antwerpse haven (via verdieping van de Westerschelde) zonder dat dit verband rechtstreeks gelegd mocht worden. Nu de vervuiling door die haven de natuurcompensatie in gevaar brengt blijkt duidelijk hoe rechtstreeks dit verband werkelijk was. Letterlijk en figuurlijk een vies zaakje dat stinkt.

Er is de afgelopen 10 jaar in dit dossier krom en onzuiver geredeneerd. De oppositie tegen de ontpoldering werd met een machtsspel onder leiding van de Vlaamse overheid en de Antwerpse haven onschadelijk gemaakt. De PFAS-problematiek opent het dossier opnieuw van een ontpoldering die nooit goed voelde en de hypocrisie en de niet valide argumenten ervan opnieuw onder de aandacht van politiek en publiek brengt.

Kan het Westen het leven van Navalny redden door te dreigen met sancties?

De Russische oppositieleider Alexei Navalny is op oneigenlijke gronden veroordeeld en door de Russische leiders in een strafkamp gestopt. Waar tuberculose heerst. Daar wordt hem medische verzorging onthouden. Navlany is in hongerstaking gegaan en valt elke dag een kilo af. Dat kan hij niet lang volhouden.

De voormalige Amerikaanse ambassadeur in Moskou Michael McFaul meent dat de positie van president Poetin minder sterk is dan het lijkt. Aan het eind van het interview met MSNBC zinspeelt hij op nieuwe sancties die de VS en zijn westerse bondgenoten kunnen instellen als Navalny het niet overleeft.

Maar het is de vraag hoever Duitsland en Frankrijk mee willen gaan met de VS dat voor harde sancties pleit. Er is minder westerse eensgezindheid dan McFaul suggereert. De economische betrekkingen van de Europese landen met de Russische Federatie zijn ook hechter dan die van de VS.

Te denken valt aan het definitieve afblazen van de aanleg van gaspijplijn Nord Stream II, het blokkeren in het Westen van tegoeden en bezittingen van Russische pro-Poetin oligarchen en ‘vrienden’ van Poetin, en het volledig isoleren van de Russische energie- en financiële sector.

Als westerse landen het leven van Alexei Navalny willen redden, dan moeten ze via diplomatieke landen het Kremlin nu laten weten hoe de sancties fors uitgebreid zullen worden als hij overlijdt in de gevangenis. Dat wordt er des te overtuigender op als de Europese landen de harde houding van de Amerikaanse president Joe Biden steunen. Maar zoals gezegd, het is de vraag of landen als Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en Nederland zich met meer dan symbolische mooie woorden die economisch niets kosten in willen spannen voor Navalny.

Uit Den Haag klinkt in het openbaar tot nu toe geen enkel kritisch geluid in de richting van het Kremlin. De Nederlandse politiek is vooral met zichzelf bezig in een opperste oefening in narcisme en navelstaren.

Zo blijkt uit een brief van minister Blok en minister Van ’t Wout van 2 april 2021 aan de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken bij de beantwoording van kamervragen van D66 en GroenLinks dat deze ministers Nord Stream II beschouwen ‘als een commercieel project, waarbij het zich rekenschap geeft van de geopolitieke aspecten’. Zelfs belabberde uitlegkunde kan deze onrealistische houding niet goedpraten. Het is vluchtgedrag van een Nederlandse regering die neutraal zegt te zijn, maar dat door haar steun aan bedrijven als Shell en de Gasunie die zich actief opstellen als verlengstukken van de energiepolitiek van de Russische Federatie niet is.

Het is wachten op een minister van Buitenlandse Zaken van D66 om deze selectieve blindheid te beëindigen. Voor Navalny komt deze regeringswissel in Den Haag waarschijnlijk te laat. Als Den Haag al verder kan kijken dan de eigen navel.

China en VS hebben gefaald in aanpak van coronavirus. Wanneer is Rutte geïnformeerd over de uitbraak van een virus in China?

Het is tragisch dat de grootste economieën de coronacrisis slecht hebben aangepakt. Want ze zijn machtig en Europa is grotendeels van hen afhankelijk. Of heeft zich van deze landen afhankelijk laten maken. Is het de arrogantie die China en de VS heeft verblind voor de realiteit? China bracht de stemmen van kritische dokters tot zwijgen en liet kostbare tijd verloren gaan in de aanpak. Daarvoor had het al nagelaten de markten met wilde beesten te sluiten die een bron van besmetting zijn. Terwijl het communistische China een autoritair land met een autoritaire leider is, mocht van de democratische VS meer verwacht worden. Waar het in de VS aan ontbrak was kundig leiderschap. President Trump heeft het verziekt, zijn tegenstrever Joe Biden profiteert.

Op 16 april 2020 kwam The Times of Israel met het bericht dat de Amerikaanse inlichtingendiensten in de tweede week van november 2019 onder meer het Witte Huis, Israël en de NAVO hadden geïnformeerd over een virusuitbraak in China. Dit bericht is in de Nederlandse media onvolledig overgenomen. Zo kwam Zondag met Lubach in een overigens prima item over dit onderwerp in de uitzending van 19 april nog het dichtst in de buurt door het over eind november te hebben. NRC-columnist Zihni Özdil werd in zijn column van 18 april blijkbaar ingehaald door de onthulling in The Times of Israel toen hij de berichtgeving van de Amerikaanse inlichtingendiensten na 12 januari 2020 plaatste. Feitelijk gebeurde dat twee volle maanden eerder.

Een en ander is van belang voor Nederland omdat het via de NAVO al in de tweede week van november 2019 geïnformeerd kan zijn over de uitbraak van het virus in China. Onduidelijk is echter of de NAVO de lidstaten daadwerkelijk heeft geïnformeerd, en zo ja, wanneer dat dan was. De vraag is of de Nederlandse liaison op het hoofdkwartier van de NAVO geïnformeerd is over de informatie van de Amerikaanse inlichtingendiensten over het Chinese virus en of daarna de regering Rutte via het kabinet van minister-president Rutte of via minister van Defensie Bijleveld op de hoogte is gebracht. Wanneer wist Rutte wat over de uitbraak van een virus in China is onderwerp voor kamervragen. Voor een eerlijke afweging of een politiek leider goed gehandeld heeft moet bekeken worden wat men met de kennis van toen (november of december 2019, januari 2020) wist.

Voorstel voor een permanente invulling van Oud Amelisweerd. Met aandacht voor topografie en het zwaartepunt op provincie Utrecht

Voorgeschiedenis en bestuurlijke afspraken
In 2018 ging de Stichting Museum Oud Amelisweerd (MAO) in landhuis Oud Amelisweerd failliet en liet schulden na. Het was vanaf het begin niet levensvatbaar. Dat had te maken met de lastige plek van een historische buitenplaats in een Bunniks bos, de strikte voorwaarden voor het uitbaten van een museum in verband met klimatisering, antiek 18de eeuws Chinees behang en het landgoed dat een rem op het bezoek zette, de slechte bedrijfsvoering en matige organisatie van Stichting MOA en de onvoldoende aansprekende en te smalle thematiek die was gebaseerd op het werk van de inmiddels overleden kunstenaar Armando. Hij nam gaandeweg afstand van de museumorganisatie waarmee hij een dubbelzinnige verhouding onderhield.

Gemeente Utrecht is eigenaar van het landhuis en heeft het onder beheer van het Centraal Museum en met medewerking van gemeentelijke diensten (Utrechtse Vastgoed Organisatie) en de Rijksdienst Cultureel Erfgoed met inzet van vele specialisten voorbeeldig gerestaureerd. De kosten voor Utrecht bedroegen € 1,66 miljoen wat de raad voldoende vond en het college in juni 2012 via de ingetrokken, maar door het college overgenomen motie 56 (Armando zonder overheidsgeld) tot de afspraak dwong dat er geen euro in de exploitatie gestoken zou worden. Dat hield ook in geen huurderving of culturele subsidies. Het Utrechtse college hield zich niet aan de afspraak toen wethouder Kees Diepeveen in december 2016 aan de gewraakte Stichting MOA een subsidie van 75.000 euro gaf. Die toekenning was tegen de afspraken in ondanks het feit dat de voorwaarden door de raad oneigenlijk waren opgerekt door later over ‘structurele subsidie’ te spreken.

In november 2016 vroeg de Utrechtse raad in motie 188 het college om ‘een toekomstbestendige en realistische openstelling van het landhuis Oud Amelisweerd’. Dat leidde tot een onderzoek en vergelijking van scenario’s. Opnieuw was het kostenaspect hierbij leidend. In die zin dat de gemeente Utrecht de financiële ruimte om het landhuis open te stellen en te beheren wilde maximaliseren op € 100.000 per jaar. Dit werd in juni 2017 vastgelegd in de aangenomen motie 111.

Huidige situatie
In november 2018 publiceerde de Utrechtse Vastgoed Organisatie het ‘SELECTIEDOCUMENT TIJDELIJKE EXPLOITATIE LANDHUIS OUD AMELISWEERD (BUNNIK)’. Dat begint zo: ‘De gemeente Utrecht zoekt een tijdelijke huurder voor de periode 1 maart 2019 tot 1 maart 2020 voor het Landhuis Oud Amelisweerd. (…). Uiteindelijk wil de gemeente vanaf 1 maart 2020 een nieuwe permanente invulling geven aan het landhuis.’ Het was op initiatief van Museum Huis Doorn dat gesteund door de partners van de Stichting Samenwerkende Kasteelmusea Utrecht (SSKU)  in juni 2019 een ‘popup museum’ inrichtte waarover werd gezegd dat het een tijdelijk karakter had. Objecten uit de depots van de vier verschillende kastelen worden er tentoongesteld. Een bericht van de DUIC van 26 april 2019 zegt: ‘Het Huis Doorn huurt het museum één jaar, met ruimte voor verlenging als de tentoonstellingen succesvol blijken’. Dat laatste lijkt niet volledig in lijn met het Selectiedocument dat vanaf 1 maart 2020 zegde een ‘nieuwe permanente invulling te geven aan het landhuis’.

Nieuwe permanente invulling
De ‘permanente invulling’ van landhuis Oud Amelisweerd heeft dus nogal wat voeten in de aarde. Een externe dynamiek is nodig om de patstelling te doorbreken die al sinds 2012 bestaat toen de Utrechtse raad besloot dat er geen euro in de exploitatie gestoken mocht worden. Die dynamiek kondigde zich afgelopen week aan met de berichtgeving in een uitzending van onderzoeksprogramma Zembla (BNNVARA) over de omstreden verkoop van de Atlas Munnicks van Cleeff door het Koninklijk Huis aan de Utrechtse ondernemer John Fentener van Vlissingen. Kunsthistoricus Rudi Ekkart verklaarde in de uitzending dat het het meest logisch zou zijn geweest als de 1600 topografische tekeningen en prenten van de stad Utrecht en omgeving uit de 17de en 18de eeuw in Het Utrechts Archief (HUA) zouden zijn terechtgekomen. Aan de Utrechtse Hamburgerstraat heeft HUA een tentoonstellingsruimte. In een debat beweerde premier Rutte dat de Atlas eerst aan Utrechtse culturele instellingen was aangeboden, maar zij lieten desgevraagd aan Zembla weten nooit benaderd te zijn. Over deze kwestie hebben D66 en Groenlinks, evenals SP afgelopen week kamervragen gesteld aan Rutte.

Zo kondigt zich een mogelijkheid aan om met als kern de Atlas Munnicks van Cleeff een nieuwe invulling voor landhuis Oud Amelisweerd te vinden. Historisch sluit de Atlas goed aan bij het 18de eeuwse Chinese behang en de historisch buitenplaats. Omdat de Atlas in particulier bezit is dient nog wel overeenstemming bereikt te worden over bruiklenen of toekomstige verkoop aan HUA. Premier Rutte heeft wat goed te maken in dit dossier en kan zijn goede wil tonen door de familie Fentener van Vlissingen een ruimhartige fiscale tegemoetkoming over toekomstige erfbelasting aan te bieden als het de Atlas verkoopt aan het HUA zodat deze collectie voor Nederland bewaard blijft. HUA is het archief van de stad en de provincie Utrecht zodat ook de provincie in beeld komt als partner die betrokken wordt bij de exploitatie van landhuis Oud Amelisweerd.

Uitwerking
De rest is uitwerking. Zo zijn er geklimatiseerde vitrines met een beperkt lichtniveau nodig om de tekeningen en prenten te tonen. Ze kunnen vanwege de kwetsbaarheid voor licht vermoedelijk niet langer dan 6 weken achtereen getoond worden. HUA is een archief dat geen museum is en ook niet de kennis en denkwijze van een museum in huis heeft, maar een digitale voorsprong heeft genomen in presentaties die het een zekere reputatie heeft opgeleverd. Juist dat is in het lastig te klimatiseren landhuis Oud Amelisweerd prima inzetbaar en kan een mooie aanvulling geven aan de tekeningen en prenten. Voor de museale component kan samenwerking met het Centraal Museum gezocht worden, de voormalige beheerder van Oud Amelisweerd.

Hedendaagse kunst van Utrechtse (provincie) kunstenaars kan samen getoond worden met een selectie uit de Atlas Munnicks van Cleeff. Beide illustraties van Utrechtse kunstenaars bij dit commentaar geven aan wat kan. Een mogelijkheid is om de topografie van Utrecht als uitgangspunt te nemen. Zodat inwoners van de provincie Utrecht hun stad, dorp of buurtschap belicht kunnen zien. Ook via een website die als verlengde van de tentoonstelling fungeert. Een en ander kan gethematiseerd en uitgewerkt worden in een museumbeleid dat bijzondere aandacht besteedt aan topografie en landkaarten. Ook in historisch en mentaal opzicht. Dit benadrukt halverwege kunst en realiteit de feitelijkheid van kunst. Dat kan goed aansluiten bij een educatief programma voor scholen omdat topografie zich hier bijzonder voor leent. Zoals gezegd, met digitale hulpmiddelen. De tentoonstellingsruimte van HUA in de Hamburgerstraat kan aanvullend gebruikt worden door objecten te tonen die vanwege de klimatisering niet in Oud Amelisweerd getoond kunnen worden. Samenwerking met de collectie en de conservator Stadsgeschiedenis van het aan dezelfde Lange Nieuwstraat gelegen Centraal Museum kan voor verdere verdieping en maatschappelijke en politieke borging zorgen.

Foto 1: Isabel Ferrand, wereldkaart World Lace samengesteld uit 1300 porseleinen tegeltjes, 2013.

Foto 2: Harmen Brethouwer, Hurricane (in de serie: Delft Waves Suite), 2004. Inkjetprint op forex.

Kritiek op Ollongren. FVD onttrekt zich niet aan eigen schaduw en blijft hangen in complotdenken en in zichzelf gekeerdheid

In de verklaring ‘FVD stelt Kamervragen aan Ollongren (D66) over inperking publiek debat en vrije internet’ heeft Forum voor Democratie kritiek op het beleid van minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren inzake de bestrijding van nepnieuws. Kritiek op dit dossier is niet onterecht, maar Forum voor Democratie gaat zo over de top dat het vooral aandacht vestigt op het eigen onvermogen om een solide argumentatie op te bouwen en het gebrek aan degelijkheid om normale politiek te bedrijven. Zo stort de proefballon van Forum neer voordat die het luchtruim heeft gekozen. Bij het artikel ‘FVD zet aanval in op “Orwelliaanse” D66-minister Ollongren: “Ze geeft gevolg aan haar totalitaire impulsen!”’ op DDS plaatste ik onderstaande reactie:

Het is cynisme ten top. Forum voor Democratie dat zich overvloedig en herhaaldelijk bedient van nepnieuws beschuldigt een minister ervan … zich te bedienen van nepnieuws.

Het spreekwoord zegt dat de aanval de beste verdediging is, maar in het geval van Forum voor Democratie gaat dat niet op omdat het verschil tussen de eigen claim en de werkelijkheid te groot is. Forum gedraagt zich potsierlijk en heeft moeite een feitelijke basis te vinden die de eigen kritiek geloofwaardigheid geeft. Forum voor Democratie voert opnieuw de klucht van de miskenning op. Feitelijk de uiting van een negatief zelfbeeld. Want Forum probeert niet eens meer anderen te bereiken en een belangwekkend politiek onderwerp echt te agenderen. De partij praat liever in zichzelf.

Dat begint al in de verklaring van deze politieke partij met de allang weerlegde complottheorie die suggereert dat George Soros met zijn ‘machtige imperium’ onze verkiezingen beïnvloedt. Hiermee zet Forum voor Democratie gelijk al twijfels bij de eigen bedoelingen.

Dat is jammer omdat het over een belangrijk onderwerp gaat, namelijk het verschijnsel nepnieuws, de bestrijding ervan en de reactie daarop van de overheid. Maar in de handen van Forum verliest dit onderwerp elk gewicht, zodat de partij het tegenovergestelde bereikt van wat het nastreeft. Namelijk de legitimatie van de overheid. Want Forum maakt door overdrijvingen en onwaarheden dit onderwerp onschadelijk.

Forum voor Democratie maakt het er nog potsierlijker op door een techbedrijf als Facebook direct te associëren met ‘met linkse, EU- en immigratiegezinde regeringen’. Dat soort regeringen bestaat uitsluitend in de fantasie van Forum. Wat de partij zegt is klinkklare onzin. Facebook is een beursgenoteerd bedrijf dat het vooral om het behalen van winst gaat en tot nu toe zeer terughoudend is opgetreden in het bestrijden van nepnieuws. Recent heeft directeur Mark Zuckerberg gezegd dat Facebook niet op zal treden tegen politieke advertenties die aantoonbare onwaarheden bevatten. Daarop heeft hij van vele kanten kritiek gekregen.

Zo hobbelt de verklaring van Forum voor Democratie van onwaarheid langs aanname naar leugen. Met zo’n op voorhand lekgeschoten verklaring van Forum voor Democratie die elk gewicht mist heeft minister Ollongren geen verdediging nodig. Dat is jammer, want zij heeft heel wat uit te leggen. Want haar beleid inzake nepnieuws lijkt zoekend en onzeker.

Het valt Forum voor Democratie te verwijten dat het van een principieel en belangrijk onderwerp als nepnieuws en de rol van de overheid daarin een parodie maakt en het zo onschadelijk maakt. Terwijl de kwestie juist een serieus debat verlangt.

Zoals vaker blijft Forum voor Democratie hangen in eigen jargon, complotdenken en het bedienen van de eigen doelgroep en is niet in staat om boven zichzelf uit te stijgen en dit onderwerp voor velen interessant te maken. Forum voor Democratie gaat vanuit electoraal denken voor de eigen profilering ten koste van een zinvol debat. De partij toont als geen ander de eigen overbodigheid aan. Electoraal zal Forum voor Democratie vermoedelijk succesvol zijn in het behalen van meer dan twee zetels bij komende landelijke verkiezingen, maar tegelijk snijdt het de weg naar andere partijen af door deze opstelling van dagdromerij, complotdenken en in zichzelf gekeerdheid.

Foto: Schermafbeelding van deel verklaring ‘FVD stelt Kamervragen aan Ollongren (D66) over inperking publiek debat en vrije internet’ van Forum voor Democratie, 24 oktober 2019.

Nederlandse overheid is terughoudend in bestrijden van sektes. Master Sha uit Amersfoort heeft vrij spel en maakt volop winst

Wat is het verschil of de overeenkomst tussen een sekte en een godsdienst? Deze video is terug te vinden op het YouTube-kanaal van Master Sha. Het gaat om een bijeenkomst in oktober 2018 van Tao kalligrafie in Harderwijk dat door Master Sha zou zijn ontwikkeld, zo claimt deze organisatie zelf. En nu naar het westen wordt gebracht.

De toelichting bij de video zegt: ‘Tao-kalligrafie is meer dan een kunst, het is een hulpmiddel voor genezing en transformatie. Het beoefenen van Tao-kalligrafie helpt mensen hun zielen, harten, geesten en lichamen op één lijn te brengen en in soulvolle staten van hogere frequentie en vibratie te treden’.

Is dit onzin? Ja, daar lijkt het sterk op. Maar is Master Sha daarmee een sekte die verboden moet worden? Nee, want veel religieuze organisaties die nu maatschappelijk zijn geaccepteerd zijn ook onzin. Of bevatten onzinnige elementen. Onzin of bedrog is geen reden om een levensbeschouwelijke organisatie te verbieden. Daar is geen beginnen aan.

In antwoorden van 4 maart 2019 op kamervragen ‘van het lid Van Nispen over de inspanningen van de Nederlandse Overheid om misstanden bij sektes tegen te gaan en het voortbestaan van Sektesignaal’ is minister Grapperhaus van Justitie duidelijk: ‘De Nederlandse aanpak van sektes kenmerkt zich door het primaat van vrijheid van godsdienst, een terughoudende overheid en de toepasbaarheid van vigerende regelgeving op nieuwe religieuze bewegingen. Ik beschouw dit instrumentarium als passend en toereikend en zie daarom geen reden om de wetgeving aan te scherpen of het beleid inzake misstanden bij sekten te intensiveren.’ Hoe toevallig is het dat Duitsers naar Nederland komen voor een Master Sha-cursus?

Journalist Marcel Vink van De Telegraaf verdiepte zich in Master Sha die in Amersfoort is gevestigd en publiceerde op 18 februari 2019 het bericht ‘De hoge prijs van sektes’. Vink: ‘De verschillende workshops en behandelingen bij de Nederlandse tak van Master Sha zijn talloos, en kunnen van tientallen tot – voor een gezin – honderden euro’s per keer kosten.’

De religieuze of levensbeschouwelijke sector is lucratief. Er valt veel geld in te verdienen. Maar het gebeurt niet ongemerkt: ‘Sektesignaal laat weten de groep van Master Sha te kennen. „Het lijkt een beweging die mensen heel veel geld afhandig maakt. Wij gaan dit ook neerleggen bij de Belastingdienst.”’

Exact, volg het geld. Zo kunnen sektes aangepakt worden, namelijk in hun portemonnee. Als de overheid het wil. Maar daar lijkt het niet op gezien de antwoorden van minister Grapperhaus.