Britse Blocking Blitz: aanval op file-sharing door muziekindustrie

In het Verenigd Koninkrijk wordt gratis downloaden van muziek straks onmogelijk. Als het aan de industrie ligt. Deze heeft 25 downloaddiensten op de korrel en legt die aan de rechter voor. Met het verzoek ze te blokkeren. Zoals in Nederland de Stichting Brein de belangen van de amusementsindustrie beschermt. Vraag is of Britse rechters even weinig van internet begrijpen als Nederlandse rechters. Hoewel ze het wellicht wel begrijpen, maar net doen alsof dat niet zo is. In Nederland zijn de belangen van advocaten, rechters, rechter-plaatsvervangers, raadsheer-plaatsvervangers en juridische wetenschappers vermengd en roept dit de schijn van belangenverstrengeling op. Het Britse juridische systeem kent meer interne tegenspraak en is opener.

De Britse piraat Loz Kaye wijst op bestaande rechten in de samenleving. Zoals andere piratenpartijen wijst-ie het principe van auteursrechten en patenten op muziek, film of geneesmiddelen niet af. Hij zoekt wel een redelijke balans die het musici of kunstenaars mogelijk maakt om geld van hun werk te maken en die de internetvrijheid schappelijk in stand laat. Een mogelijkheid is om de looptijd van auteursrechten terug te brengen. Onderliggend is het debat wie er profiteren van auteursrechten en patenten: de kunstenaars en ontwerpers, of het conglomeraat van belangenbehartigers, advocatenkantoren en communicatiebedrijven. Vanuit de basisdemocratie gunnen de Piratenpartijen de makers hun winst, maar zijn ze kritisch op de amusements- en geneesmiddelenindustrie die vanwege de economische belangen met brute kracht juridische middelen inzet. En looptijden oprekt. Dat radicaliseert de consument waarmee ook de industrie niets opschiet.

Foto: Pirate Party UK: ‘Sharing Is Caring‘.

CISPA dreigt controlestaat te realiseren. Kom in actie voor vrijheid

CISPA vergroot de staatsmacht, verkleint de burgerrechten en bevordert de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Critici zien er geen goede balans in tussen veiligheid en vrijheid. Burgers worden juridisch buitenspel gezet en uitgeleverd aan overheden, bedrijven en veiligheidsdiensten. Cenk Uygur van The Young Turks vergeleek in mei 2012 de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven met het fascisme. CISPA is op te vatten als een voortzetting van SOPA en PIPA. Met het verschil dat de overheid nu bedrijven als Facebook en Google binnenboord heeft. Politici die voorstemmen hebben zakelijke belangen bij de lucratieve contracten.

Op 18 april passeerde een CISPA-wetsvoorstel het door de Republikeinen gecontroleerde Huis. De Cyber Intelligence Sharing and Protection Act ondermijnt de privacy en het Witte Huis heeft gedreigd dat president Obama het blokkeert met zijn veto. Het moet nog de door de Democraten gecontroleerde Senaat passeren, daar is de weerstand groter. In februari 2012 werd een eerder voorstel er mede door de Republikein John McCain geblokkeerd. Maar zijn de Democraten te vertrouwen? In het Huis stemden 92 Democraten voor.

CISPA is ook voor Nederlanders belangrijk. Het maakt het de Amerikaanse regering mogelijk om uw en mijn internetverkeer in te zien als daarbij Amerikaanse bedrijven betrokken zijn. Met Facebook, Google, Instagram, WordPress, Twitter, Microsoft, Apple en vele Amerikaanse internetbedrijven is die kans voor Nederlandse internetgebruikers tamelijk reëel. Daarom is het onjuist om het als een binnenlands Amerikaans onderwerp te beschouwen. De invloed is verstrekkend. Als protest tegen CISPA heeft Anonymous 22 april uitgeroepen tot ‘Internet Blackout Day‘. Er wordt die dag verzocht om sites ‘op zwart’ te zetten met een toelichtende tekst.

Foto: Protesttekst Internet Blackout Day , 22 april 2013.

OffShoreLeaks gaat ook namen van Nederlandse belastingontduikers noemen. En de bedrijven dan?

Rijken brengen hun spaarvarkens onder in belastingparadijzen, in tax havens. Naar schatting is ongeveer 1/3 van de totale wereldrijkdom er op bankrekeningen ondergebracht, zo’n 21 en mogelijk 32 biljoen dollar. Da’s ongeveer de omvang van de Amerikaanse en Japanse economie samen, zo stelt de International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ) in een artikel. Een biljoen is 1000 miljard. Belastingparadijzen brengen de democratie om zeep. Financiële instellingen en advocatenfirma’s verdienen aan dit verduisteren en omsluizen.

Door de verstorende effecten is belastingontduiking ongewenst. Over geld dat individuen verduisteren wordt geen belasting betaald. Het wordt door de rijken, de scharrelaars en de machtigen ontdoken. Da’s niet goed voor de inkomsten, de solidariteit en de belastingmoraal. Nog eens verscherpt door de crisis waarbij reserves van overheden zijn gaan zitten in de redding van financiële instellingen. Op kosten van de betalingbetaler die niet in de omstandigheid verkeert om z’n geld elders onder te brengen. Degenen die aangeslagen worden moeten daardoor zwaarder belast worden. Ze dienen bij te passen wat de rijken en machtigen ontduiken.

Overheden kiezen de makkelijke weg en draaien door lastenverzwaringen steeds meer de duimschroeven aan van de burgers. Van die burgers welteverstaan die ze eenvoudig te pakken krijgen. Dat zijn voor een groot deel de goedwillende burgers in het middensegment. Bij de armsten is weinig te halen, en rijken gebruiken foefjes om minder te betalen dan ze normaal gesproken zouden moeten betalen. Landen die met elkaar concurreren om inkomsten van anderen binnen te halen komen lastig tot maatregelen om de rechtvaardigheid in de belastingmoraal terug te brengen. Bewustwording door publiciteit van ngo’s is het enige wat overblijft.

Da’s precies wat de onderzoeksjournalisten van de ICIJ doen met OffShoreLeaks. Een project van een jaar. Ze hebben 2,5 miljoen bestanden gekraakt met de geheimen van meer dan 120.000 offshore-bedrijven en trusts. Ze onthullen de verborgen deals van politici, oplichters en superrijken. Naar verluidt staan er zo’n 130.000 namen uit 170 landen op. Afgelopen donderdag publiceerden onder meer The Guardian, Le Monde en de Süddeutsche Zeitung de eerste resultaten. In Nederland werken Joop Bouma en Martijn Roessingh van Trouw mee. Ze lichten toe, noemen buitenlandse namen, maar hebben nog geen Nederlandse namen onthuld. Staatssecretaris van Financiën Frans Weekers (VVD) wil inzage in de lijst, maar Trouw weigert die te geven.

In een opiniestuk in De Morgen is econoom Ewald Engelen niet onverdeeld gelukkig met de onthullingen. Hij ziet ze als explosief, maar: ‘Het leidt de aandacht maar af van de echte boeven. De piraterij van plutocraten, fraudeurs, zichzelf verrijkende politici en andere dolende zielen is namelijk kinderspel vergeleken bij de legale belastingontwijking door de keurige blazerbrigade die multinationals als Shell, Philips, Unilever, Amazon, General Electric, Wall Mart, Volkswagen – even ademhalen – GDF Suez, Arcelor Mittal, Anheuser-Busch, BP en ExxonMobil aanvoert.’ Hij vreest het scenario dat OffShoreLeaks afleiding wordt om niet op te treden tegen multinationals. Zoals VPRO’s Tegenlicht ze in de Tax Free Tour schetst. Of staan er actieve politici op de lijst?

CISPA is Back. Teken petitie. Ook voor Nederlanders belangrijk

De Cyber Intelligence Sharing and Protection Act (CISPA) is een wetsvoorstel dat het de Amerikaanse regering mogelijk maakt om uw en mijn internetverkeer in te zien als daarbij Amerikaanse bedrijven betrokken zijn. Met Facebook, Google,  Instagram, WordPress, Twitter, Microsoft, Apple en vele Amerikaanse internetbedrijven is die kans voor Nederlandse internetgebruikers tamelijk reëel. Dus dit voornemen van de regering-Obama raakt Nederlanders ook. CISPA is bekritiseerd door de internetgemeenschap en bewegingen die zich inzetten voor (digitale) burgerrechten en burgerlijke vrijheden. CISPA vergroot de staatsmacht, verkleint de burgerrechten en bevordert de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Burgers worden er juridisch door buitenspel gezet. Eerder werd de wet in augustus 2012 in de Amerikaanse senaat tijdelijk geblokkeerd.

Via de Amerikaanse Digitale Burgerrechtenbeweging EFF kan een petitie tegen de CISPA getekend worden. De petitie roept president Obama op de wet te vetoën en niet te tekenen. Ondertekenen van de petitie kan hier.

Foto: Schermafbeelding van petitie tegen CISPA, 19 maart 2013.

Antwoorden Rosenthal over Assange zijn onjuist en defensief

Op 30 augustus stuurde ik SP-kamerlid Harry van Bommel de volgende mail: ‘Er zijn aanwijzingen dat de Zweedse regering een compromis in de kwestie Assange blokkeert. Want niet de Zweedse rechter, maar de Zweedse regering heeft het laatste woord. Ofwel, de oplossing kan vanuit de politiek komen. Met een compromis wordt de rechtsgang optimaal gediend. Dat geeft ruimte voor bemiddelaars als Nederland binnen de Europese Unie.’ Van Bommel liet me weten da-ie naar aanleiding van deze mail kamervragen aan minister Uri Rosenthal stelde. Hij betrok daarbij ook eerdere vragen van kamerlid Arjan El Fassed (GroenLinks).

Op 25 oktober antwoordde de minister. Zijn antwoorden waren niet alleen teleurstellend, maar ook onjuist. Zo stelt minister Rosenthal bij vraag 3 dat de Zweedse wet niet voorziet in de mogelijkheid van een vooraf af te geven garantie aan Julian Assange tegen diens uitlevering. Da’s zo aantoonbaar onjuist en in de publiciteit diverse malen gecorrigeerd (Henrik Alexandersson) dat hier sprake is van misleiding door de minister. Zo legt David Allen Green uit dat de Zweedse wet ruimte biedt voor de regering om een besluit te nemen over garanties aan Assange inzake uitlevering aan een derde land. Een standaardprocedure van regeringen.

Het antwoord op vraag 4 dat er geen reden is om te twijfelen aan de rechtsgang in Zweden verdient eveneens nuancering. De zogenaamde pre-trial detentie in Zweden is door The European Convention for the Prevention of Torture meermalen kritisch beoordeeld. Nu is de in Cambodja opgepakte hacker Gottfrid Svartholm onderworpen aan dat regime van eenzame opsluiting. Met veel kritiek van mensenrechtenactivisten. De rechtsstaat Zweden is minder mooi dan minister Rosenthal het voorstelt. En voeg ik toe, velen denken.

Uit de antwoorden van minister Rosentahl blijkt geen ambitie om Nederland als land van het internationaal recht een rol te geven in het naderbij brengen van een oplossing in de zaak Assange. Nederland zou zich prima kunnen profileren als creatieve bemiddelaar tussen de pro- en anti-Assange partijen. Rosenthal handelde defensief en bedeesd en leverde zo de ruimte van Nederland in. Misschien moet Harry van Bommel vervolgvragen stellen aan de nieuwe minister Frans Timmermans. In de hoop dat deze zich autonomer opstelt.

Foto: Minister Rosenthal en minister Clinton van de VS.

Internationale piratenpartijen geblokkeerd bij VN

Update 19 november 2013: Ondanks westerse, en vooral Amerikaanse druk heeft de wereldhandelsorganisatie WTO de PPI (Pirate Parties International) eindelijk geaccepteerd als waarnemer. Daarom mag het met een delegatie van vier personen aanwezig zijn op de negende ministeriële vergadering op Bali begin december. De PPI meldt dat het zich richt op de twee meest urgente onderwerpen: een internationaal verdrag tegen toezicht (surveillance) en het opnemen van bepalingen voor vrije licenties in het TRIPS-verdrag.

Piratenpartijen mogen nog geen waarnemer worden bij de WIPO, aldus werd beslist op een vergadering op 3 oktober in Genève. Die status maakt het mogelijk om zittingen bij te wonen, zo zegt Josef Ohlsson Collentine. De beslissing over de aanvraag wordt tot 2013 opgeschort. De World Intellectual Property Organization is een vertegenwoordiging van de VN. Van belang voor Piratenpartijen die zich sterk maken voor informatievrijheid en een vrij internet. En naar verwachting het debat over auteursrechten kunnen verbreden en verdiepen.

James Love bericht dat de VS, Zwitserland en Frankrijk bezwaren maakten, evenals sommige Europese landen. Laatstgenoemenden vonden het lastig bezwaar te maken vanwege het succes van Piratenpartijen in nationale verkiezingen. De aanvraag voldeed aan alle formele eisen en de directeur-generaal van WIPO had de aanvraag aanbevolen. Toch is de afwijzing opmerkelijk. Waarschijnlijk omdat de leden politieke partijen zijn. Deze kan niet anders dan als politiek opgevat worden. Maar politiek kan alleen met politiek beantwoord worden. Een en ander benadrukt de noodzaak voor Piratenpartijen om zich goed te organiseren in de strijd om de macht.

Het Amerikaanse ministerie van Justitie voerde afgelopen week de strijd tegen piraterij op internet op. Minister Eric Holder stelde 2,4 miljoen dollar beschikbaar voor de training van onder meer duizenden buitenlandse rechters, officieren van justitie, onderzoekers en beleidsmakers over piraterij. De afwijzing van het officiële waarnemerschap van de Internationale Piratenpartijen bij de WIPO en de ‘educatie‘ van buitenlandse betrokkenen door de Amerikaanse regering-Obama kunnen moeilijk geheel los van elkaar worden gezien.

Foto: Nina Paley, badge ‘Copying is not theft!‘, 2011

Svartholm blijft in Zweedse detentie zonder aanklacht

Update 31 oktober: Lees het verslag van Patrick McGuire bij reacties. Over de pre-trial detentie en de criminalisering van Gottfrid Svartholm en Julian Assange. Als Zweden geen rechtsstaat is, wat is het dan wel? 

Medeoprichter van The Pirate Bay Gottfrid Svartholm Warg blijft nog minimaal twee weken in detentie zonder aanklacht, aldus TorrentFreak. Vorige maand werd-ie door samenwerking van Zweedse en Cambodjaanse autoriteiten in Cambodja opgepakt, gearresteerd en naar Zweden getransporteerd. Daar kwam-ie 3 weken geleden aan. Volgens aanklager Henry Olin is verlenging van de detentie nodig om Svartholm te verhinderen met anderen contact te hebben. Critici zien in zijn arrestatie politieke druk van de Amerikaanse regering.

Svartholm is in pre-trial detentie, in het Zweeds Häktning. Het Committee for the Prevention of Torture van de Raad van Europa heeft dat herhaaldelijk bekritiseerd. Het conflicteert niet alleen met het idee dat iemand onschuldig is tot het tegendeel bewezen is, maar kan iemand voor lange tijd isoleren. Dus zonder contact met de buitenwereld. Da’s inhumaan. In 2010 kregen 1200 personen compensatie omdat achteraf bleek dat ze ten onrechte waren vastgehouden. Deze rechteloze praktijk wordt door supporters van Julian Assange gezien als reden dat de Amerikanen Zweden als doorvoerland voor Assange kozen. Assange verstoorde die opzet door naar de Ecuadoriaanse ambassade in Londen te vluchten en daar asiel aan te vragen wat-ie kreeg van Ecuador.

Er is nog een opvallende overeenkomst tussen de zaken van Svartholm en Assange. Dissident en voormalig Brits ambassadeur Craig Murray sprak eind augustus 2012 voor de Ecuadoriaanse ambassade in Londen over de criminalisering van klokkenluiders en politieke dissidenten. Volgens Murray worden ze nooit bestreden voor de zaak die ze aan de orde stellen, maar beschuldigd van criminele zaken die daar niks mee te maken hebben. Svartholm zou het Zweedse IT-bedrijf Logica dat werkt voor de Zweedse belastingen gehackt hebben. De noodzaak voor zijn detentie zou zijn dat-ie anders het bewijs in zijn zaak zou kunnen beïnvloeden. Net als Assange is Svartholm niet formeel aangeklaagd. Gottfrid Svartholm heeft eveneens voor WikiLeaks gewerkt.

Foto: De ministers van Buitenlandse Zaken van Zweden en de VS, 2011: Carl Bildt en Hillary Clinton

Gottfrid Svartholm Warg onvindbaar in Cambodja

Update 11 september: Svartholm Warg is aangekomen in Zweden. De Zweedse aanklager verdenkt Warg ervan zowel sites van de Belastingdienst als het IT-bedrijf Logica gehackt te hebben. Als reden voor de arrestatie in Cambodja werd zijn betrokkenheid bij the Pirate Bay genoemd. Onduidelijk is op welke gronden Svartholm Warg uitgewezen of uitgeleverd is aan Zweden. Onduidelijk is ook waar-ie de laatste dagen in Cambodja gedetineerd was. Naar verwachting ligt een fel juridisch gevecht in het verschiet. Zowel over de aanklacht als de omstandigheden van de uitwijzing of uitlevering. 

In Cambodja is Gottfrid Svartholm Warg, bekend als Anakata verwenen. Een Zweedse medeoprichter van the Pirate Bay. Hij werd op 30 augustus op verzoek van Zweden door de politie gearresteerd. Juist op het moment dat Zweden aan Cambodja een hulppakket van 60 miljoen dollar geeft. Gottfrid zou een internationaal arrestatiebevel, een red notice van Interpol hebben, maar zoeken levert niks op. Gottfrid is veroordeeld omdat-ie zijn zaak in Zweden in 2011 niet bijwoonde, en zou z’n uitwijzing in Cambodja willen aanvechten.

Een andere Zweed in Cambodja Niklas Femerstand doet verslag. Niklas bezoekt Gottfrid eind augustus in het Cambodjaanse ministerie van Anti-terrorisme, een onderdeel van Binnenlandse Zaken waar Gottfrid wordt vastgehouden. Cambodja geeft als reden voor de arrestatie dat zijn visum verlopen is. Als een andere vriend de volgende dag terugkeert wordt hem verteld dat Gottfrid overgebracht is naar de Zweedse ambassade. Maar de Zweedse ambassadeur in Phnom Penh Anne Höglund ontkent elke betrokkenheid.

Als Gottfrid gedeporteerd wordt wegens een verlopen visum dan mag-ie kiezen naar welk land hij uitgewezen wordt. Hij mag dat in Cambodja aanvechten. Zweden vertelt dat Gottfrid uitgeleverd wordt aan Zweden wegens de red notice van Interpol. Mededelingen van Zweedse en Cambodjaanse woordvoerders conflicteren.

Niklas Femerstand spreekt kort met ambassadeur Anne Höglund en probeert haar ervan de overtuigen dat het om mensenrechten gaat en dat Gottfrid enkel veroordeeld is voor z’n aandeel in the Pirate Bay. Höglund probeert het klein te houden. Niklas keert terug met de befaamde mensenrechtenadvocaat Sok Sam Oeun. De Zweedse ambassade blijft ontkennen dat het Gottfrid vasthoudt. Onduidelijk blijft waar-ie dan wel is.

De analogie met Julian Assange is groot. Uit politieke motieven worden vermeende daders gecriminaliseerd. Assange door de beschuldiging van verkrachting van twee Zweedse vrouwen die deel uitmaken van een netwerk van de Sociaal-democratische partij. Ook interpol wordt gepolitiseerd door een red notice af te geven voor iemand zonder aanklacht (Assange) of een bescheiden vergrijp (Svartholm Warg). Het recht van de sterkste verplettert met voorbijgaan aan een eerlijke rechtgang individuen die belangen in de weg staan.

Foto: Gottfrid Svartholm Warg en logo The Pirate Bay

Steve Wozniak ziet internetvrijheid gevaar lopen

Mede-oprichter van Apple Steve Wozniak praat op Russia Today over cyber security en de overreactie van overheden op internet. Hij ziet internet als een apart land dat door overheden met rust gelaten zou moeten worden. Maar dat gebeurt niet. Wozniak ziet uitzonderingen op de vrijheid van meningsuiting, maar vindt dat de meningsuiting oline oneigenlijk wordt ingeperkt. Dat zou anders moeten en anders kunnen. Maar hoe?

CISPA: wet cyberveiligheid die privacy inperkt voorlopig geblokkeerd

Door de oppositie van de Republikeinse senator John McCain die meer wilde is een wet over cyberveiligheid in de Amerikaanse senaat geblokkeerd. De Cyber Intelligence Sharing and Protection Act (CISPA). Voorstanders willen ermee de  bedreiging voor de veiligheid aanpakken. De onafhankelijke senator Joe Lieberman, president Obama en veel Democraten waren voorstander. Activisten die voor een vrij internet pleiten hadden hun bedenkingen. Evenals politici als Ron Paul, Al Franken en Ron Wyden. De stemmen raakten verdeeld.

Het waren eerder economische bezwaren van het bedrijfsleven dan bekommernissen over privacy die de wet tegenhielden. Internetgebruikers kunnen hun overwinning vieren tegenover degenen die de internetvrijheid willen inperken. CISPA zou bedrijven de mogelijkheid gegeven hebben om data van klanten te delen met de regering, inclusief de inlichtingendiensten. Daarom ageerden burgerrechtenactivisten ertegen. De overwinning is tijdelijk. CISPA is nog niet dood, en kan aangepast worden en opnieuw in stemming komen. Da’s de wetmatigheid van dit soort wetten die de vrijheid inperken. Ze worden opnieuw in stemming gebracht en steken altijd in andere vorm de kop op. Zoals ACTA terugkomt als CETA. The worst is yet to come.