Jip van der Valk presenteert: Waarom zou je een neurocoach nodig hebben?

De zich neurocoach of neuro-coach noemende Jip van der Valk heeft volgens zijn profiel op LinkedIn geen medische opleiding. Zijn achtergrond is bedrijfskunde en lifestyle. Hij presenteert zich als neurocoach of neuro-coach.

Dit roept de vraag op of iedereen zich neurocoach of neuro-coach kan noemen. Is dat een beschermd beroep met beroepseisen en intervisie met vakgenoten? Als dat niet zo is, wat is dat etiket dan waard als iedereen het zichzelf op kan plakken? Is dat meer dan zelftypering en marketing?

Waarom zou je een neurocoach of neuro-coach nodig hebben zonder medische opleiding in neurologie of gedragstherapie die uitspraken doet over het brein en daar een behandeling op laat volgen?

Still uit video ‘Waarom zou je een coach nodig hebben? Luister maar!‘ op YouTube van Jip van der Valk, januari 2023.

Volgens Van der Valk is 95% van ons brein onbewust. Wat wil hij wat we daar uit concluderen en wat suggereert hij ermee te zeggen? Deze coach zegt klanten te kunnen helpen om gebreken in het brein te controleren. Dat wijst op de behandeling van een aandoening.

Van der Valk zegt in deze video: ‘Dus dan zie je dat 95 % van ons brein, onbewust is! Daar gebeurt gewoon van alles! Er daar help ik je mee om dat goed in controle te krijgen (..)’.

De vraag wat de toegevoegde waarde is van een neurocoach of neuro-coach past in het debat over het nut van coaching. Er is kritiek op de wildgroei aan coaches wegens het vermeende gebrek aan maatschappelijk nut ervan. Zelfs het gezegde ‘baat het niet, dan schaadt het niet‘ is twijfelachtig als amateurs zich uitgeven voor deskundigen.

De reden waarom iemand een neurocoach of neuro-coach als Jip van der Valk nodig zou hebben laat Van der Valk, door het te omhullen met ruis, verdwijnen in een Bermuda Driehoek van vaagheid.

Het lijkt er niet op dat het Van der Valk ontbreekt aan kennis. Hij presenteert zich als redelijk. Maar het antwoord waarom iemand een neurocoach of neuro-coach als Jip van der Valk nodig zou hebben wordt in de video niet echt beantwoord.

Oproep tot fundamenteel debat over organisatie van Piratenpartij

Er moet niet te zwaar getild worden aan het feit dat Erwin Lensink namens de Piratenpartij verkiesbaar is voor de gemeenteraadsverkiezingen in Nijmegen. Lensink is landelijk bekend als de waxinegooier. De Piratenpartij is er niet blij mee. Het is een incident dat in alle partijen kan voorkomen. Of staat het voor meer dan dat?

Binnen de partij is in de coördinatie veel misgegaan. Eerst zou het bestuur niet geweten hebben wie ‘Erwin’ was, maar toen weer wel zoals uit een persbericht blijkt. Later beweerde Dirk Poot dat Lensink zich op eigen houtje aangemeld zou hebben bij de Kiesraad, maar zoals BB meldt kan dat niet omdat het ‘H3-1-formulier was per ongeluk al getekend door de voorzitter‘. Toen diende het partijbestuur bij de Raad van State een dag te laat een bezwaarschrift in tegen de verkiesbaarheid van Lensink namens de partij. Een reeks van foutjes. 

Vraag is of de fouten samenhangen of los van elkaar zijn ontstaan. Het ligt trouwens nog ingewikkelder als blijkt dat de Nijmeegse piraten niet en de ledenraad en het landelijk bestuur wel aan de verkiezingen mee wilden doen. Er lijkt sprake van een bedrijfscultuur binnen de Piratenpartij die gekenmerkt wordt door een tekort aan centrale regie. Overigens een keuze waar de meerderheid van de leden op de ledenraad bewust voor kiest. Het is een gevolg van de afweging tussen basisdemocratie en uniformiteit. Met voor- en nadelen. 

Als lid van de Piratenpartij heb ik me de afgelopen jaren herhaaldelijk in discussies op internet met andere leden gemengd over de vraag hoe de afweging tussen centrale regie en basisdemocratie gemaakt kan worden. Intussen ben ik daar mee gestopt. Ik zie aan beide standpunten voor- en nadelen, maar neig toch naar meer centrale sturing. Zeker als het om verkiezingscampagnes gaat die nu eenmaal continuïteit, eenduidige beeldvorming en doelmatig omgaan met middelen vragen. En een snelle en daadkrachtige aanpak in de concurrentie met andere partijen. De Piratenpartij is ondanks alles en het bij sommige leden bestaande idee van eigen ‘exceptionalisme’ in de eerste plaats een ‘normale’ politieke partij en geen pressie- of actiegroep.

Haperingen, dilemma’s en foutjes zijn naar mijn idee terug te brengen tot het zelfbeeld van de piraten. Dat schuurt. Daarom blijft de doorbraak uit. Piraten komen met liberale eisen, maar velen voelen zich anarchisten en buitenstaanders. Hoe kan een maatschappijcriticus als Erwin Lensink zich anders tot de partij aangetrokken voelen? Het geeft te denken dat een partij die als kernpunten onder meer transparant bestuur, internetvrijheid en privacy/ burgerrechten heeft zo weinig steun verwerft in het jaar dat Edward Snowden, de NSA en de blunders van minister Plasterk het nieuws beheersten. Het is de hoogste tijd voor een fundamenteel debat over een andere organisatie waarbij niet de rol van de ledenraad maar de potentiële kiezers centraal staan.

Foto: Vakulenchuk, de leider van de opstand op de Potemkin. Still uit ‘Bronenosets Potemkin‘ (1925) van Sergei Eisenstein.

Piratenpartij moet meer aan de weg timmeren. Kei- en keihard

Wordt het ooit nog iets met de Piratenpartij? Ik twijfel. Zomer 2012 werd ik lid, maar ik hou m’n hart vast. De Nederlandse Piratenpartij wil maar niet doorbreken. Niet in de peilingen en niet in het publieke debat. Het blijft marginaal. Als het bij de volgende verkiezingen voor gemeenten en Europa niet lukt, dan lukt het nooit.

Wat is er meer nodig dan de onthullingen van Edward Snowden die de vreselijkste schendingen van de privacy aantonen, de scoops van Glenn Greenwald, de NSA die eigenmachtig burgerrechten opzuigt en van Orwellls 1984 een kindersprookje maakt, een AIVD-directeur Rob Bertolee die in het ontwijken van de waarheid z’n eigen waarheid naar zich toetrekt, een regenteske en bullebakkende minister Opstelten en een suffe, sullige minister Plasterk, een kundige lijsttrekker Dirk Poot en een gemotiveerde achterban met het hart aan de goede kant? Secretaris Gerben Brands legt het uit voor radio 1. Dat doet-ie goed. Maar toch overtuigt het niet.

De Nederlandse Piraten maken nog steeds weinig klaar. Ik breek graag een lans voor de partij, maar kan er niet meer van maken dan wat ik zie. Het product dat de Piraten in handen hebben is van goud, maar ze weten het tot nu toe niet te verzilveren. Op geen enkel moment. Waarom niet? Komt het door intern gekissebis? Of hun beroerde publiciteit met een website die een vormgeving heeft uit het jaar nul en maar niet spannend wil worden? Ik gun het de Piratenpartij, en bovenal de Nederlandse politiek zo graag, maar zie geen verbetering. Is het het tekort aan middelen dat een doorbraak door nieuwkomers verhindert? Het is nog 2,5 maand tot de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart. Piraten, gooi de schroom van jullie af. Ga in de aanval. Frontaal.

Foto: ‘Circa 1925: A fencing duel scene from the pirate film ‘Contraband‘, produced by Fred Leroy Granville. (Photo by General Photographic Agency/Getty Images)’

Britse Blocking Blitz: aanval op file-sharing door muziekindustrie

In het Verenigd Koninkrijk wordt gratis downloaden van muziek straks onmogelijk. Als het aan de industrie ligt. Deze heeft 25 downloaddiensten op de korrel en legt die aan de rechter voor. Met het verzoek ze te blokkeren. Zoals in Nederland de Stichting Brein de belangen van de amusementsindustrie beschermt. Vraag is of Britse rechters even weinig van internet begrijpen als Nederlandse rechters. Hoewel ze het wellicht wel begrijpen, maar net doen alsof dat niet zo is. In Nederland zijn de belangen van advocaten, rechters, rechter-plaatsvervangers, raadsheer-plaatsvervangers en juridische wetenschappers vermengd en roept dit de schijn van belangenverstrengeling op. Het Britse juridische systeem kent meer interne tegenspraak en is opener.

De Britse piraat Loz Kaye wijst op bestaande rechten in de samenleving. Zoals andere piratenpartijen wijst-ie het principe van auteursrechten en patenten op muziek, film of geneesmiddelen niet af. Hij zoekt wel een redelijke balans die het musici of kunstenaars mogelijk maakt om geld van hun werk te maken en die de internetvrijheid schappelijk in stand laat. Een mogelijkheid is om de looptijd van auteursrechten terug te brengen. Onderliggend is het debat wie er profiteren van auteursrechten en patenten: de kunstenaars en ontwerpers, of het conglomeraat van belangenbehartigers, advocatenkantoren en communicatiebedrijven. Vanuit de basisdemocratie gunnen de Piratenpartijen de makers hun winst, maar zijn ze kritisch op de amusements- en geneesmiddelenindustrie die vanwege de economische belangen met brute kracht juridische middelen inzet. En looptijden oprekt. Dat radicaliseert de consument waarmee ook de industrie niets opschiet.

Foto: Pirate Party UK: ‘Sharing Is Caring‘.

Europa jaagt The Pirate Bay richting Noord-Korea

Update 5 maart: Blogger William volgt het technische pad van TPB en komt niet uit in Noord-Korea, maar in Duitsland. Na een bepaalde server in Frankfurt wordt het volgens hem fake. Dat laat onverlet dat Noord-Korea politieke dekking geeft aan de TPB. Wat William doet is niet zonder risico. Hij zet de auteursrechten-industrie op het juiste pad. De noodzaak voor TPB om weldra echt te verhuizen naar een ver land neemt erdoor toe.  

Vandaag was het een slechte dag voor de Europese informatievrijheid. The Pirate Bay is door toedoen van de auteursrechten-industrie gesloten in Noorwegen en weer geopend in Noord-Korea. Aldus internetactivist en oprichter van de Zweedse Piratenpartij Rick Falkvinge. De absurditeit van de situatie is onmiskenbaar. Wat een paradox om voor een vrij internet uit te wijken naar een van de meest gesloten en onvrije landen ter wereld.

De gedwongen verhuizing is triester dan absurd. Reden is dat Noord-Korea goede sier maakt en de servers er onbereikbaar zijn voor de lange arm van de Amerikanen en hun handlangers, zoals dat smalend kan worden gezegd. Een van de meest krachtige websites voor de bescherming van de vrijheid van meningsuiting die tegen de Amerikaanse belangen indruist staat nu in Noord-Korea. Falkvinge vindt het onvoorstelbaar.

De gastvrije ontvangst van The Pirate Bay in Noord-Korea doet denken aan recente mediaontwikkelingen die een teken zijn van afnemende vrijheid in het Westen. Engelstalige nieuwszenders als Russia Today, PressTV en Al Jazeera snijden onderwerpen aan die westerse media niet aandurven omdat ze controversieel geacht worden. Zo werkt censuur, zelfcensuur of economische dwang. Deze ontwikkeling bevestigt het falen van westerse media. Julian Assange zocht asiel in de Ecuadoriaanse ambassade te Londen omdat de Amerikanen hem dicht op de hielen zaten. En nu dan The Pirate Bay. Wat volgt? Wanneer gaat Europa zich eens zelfverzekerd teweer stellen tegen de Amerikaanse invloed? Een Europese oplossing verdient de voorkeur.

Foto: De Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un tussen militairen.

PvdA is wel, niet, wel, niet, wel, niet tegen een downloadverbod

In haar programma zegt de PvdA over internetvrijheid: ‘De PvdA wil het internet vrijhouden. Daarom stemden we ook tegen het ACTA-verdrag. We gaan ons inspannen voor een moderner auteursrecht. Het sluit niet meer aan bij de gedigitaliseerde maatschappij. Repressieve maatregelen tegen burgers zijn geen oplossing. Geen downloadverbod, maar onderzoek naar nieuwe betaal- en distributiemodellen voor artiesten. Het stimuleren van cultuur gaat boven het vervolgen van gewone mensen. Het blokkeren van websites hoort daar dus niet bij. Alle legale informatie op het internet moet voor alle Nederlanders toegankelijk blijven. Dat betekent dat websites niet kunnen worden gedwongen om informatie zonder rechterlijke toetsing te verwijderen. Permanente voorafgaande controle van of filtering van informatie op het internet is ontoelaatbaar.’

Vandaag zegt de PvdA bij monde van kamerlid Jeroen Recourt: ‘Iedere Nederlander moet vrij gebruik kunnen maken van internet. De Partij van de Arbeid is dan ook tegen elk verbod dat deze vrijheid aantast, dus ook tegen een algemeen downloadverbod. De PvdA wil wel dat er een einde komt aan het op grote schaal handelen in films, boeken en muziek zonder dat de maker hiervoor betaald krijgt. Handelaren die geld verdienen over de ruggen van de makers van deze creatieve uitingen moeten kunnen worden aangepakt. Wij hebben de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie opgeroepen dit probleem gericht aan te pakken en daarbij de internetvrijheid van individuele burgers te waarborgen. Een downloadverbod dat alleen de criminelen raakt, maar niet de burger, is een van de opties. De staatssecretaris gaat dit op ons verzoek uitzoeken. Zo doorbreken we eindelijk de huidige impasse op het gebied van auteursrecht.’

Wat is het verschil? In het verkiezingsprogramma zegt de PvdA tegen een downloadverbod te zijn. Vandaag zegt de PvdA dat een downloadverbod dat alleen de criminelen raakt, maar niet de burger een van de opties is. Als criminelen volgens de PvdA geen burgers zijn, zijn het dan ‘onburgers’? Maar wie is volgens de PvdA een crimineel? Ik wil graag geloven dat Jeroen Recourt het goed bedoelt en voelt voor de internetvrijheid, maar zoals vaker houdt de PvdA de eigen rechtlijnigheid niet vast. De grote woorden in beide teksten van de PvdA verliezen daarom aan geloofwaardigheid. Als handelswaar en niet als principe in de onderhandelingen.

Foto: Onbetrouwbaar vertrouwelijk

Anonymous en Anonymous: Wie spreekt er namens wie?

Anonymous neemt afstand van Anonymous. Het liet zich afgelopen week van meerdere kanten zien. Dat ligt voor de hand bij een collectief waarvan niemand de eigenaar is en dat iedereen kan kapen. Anonymous moet het idee van onbeperkte vrijheid loslaten om zich tegen zowel idioten als politieke tegenstanders te beschermen. Anonymous dreigt sowieso een sleets merk te worden. Geen wonder dat Nederlandse media het niet konden vatten. En checkten. Het leidde tot berichtgeving die journalistieke codes overboord zette. Alsof Anonymous niet al sinds de actie tegen de Scientology Church begin 2008 wereldwijd aan de weg timmert en zich bekend heeft gemaakt in haar anonimiteit. Maar de verwarring is begrijpelijk. Wie spreekt er namens wie?

Op 19 oktober gaat de documentaire ‘We Are Legion: The Story of the Hacktivists‘ in première. Het schetst de kern van de beweging. Volgens het idee van vrijheid werd de film van Brian Knappenberger gelijk op internet gezet. Zodat het van ons allen werd. Hier te bekijken. Verder ergerde WikiLeaks Anonymous omdat de klokkenluiderssite een betaalmuur had opgetrokken die de toegang ernstig bemoeilijkte. Omdat dit haaks staat op de transparantie die Anonymous voorstaat regende het op twitter kritiek: ‘The attempt is fishy, wrong, outrageous and WTF. Whoever thought of this!?‘ Met een ondertoon dat dit dient om dure advocaten voor Julian Assange te betalen. Waarbij velen in naam van Anonymous over het verraad van WikiLeaks spraken.

In Nederland wist De Telegraaf het afgelopen vrijdag zeker: ‘De beruchte hackersgroep Anonymous dreigt zaterdag een grote aanval uit te voeren op Nederlandse internetproviders en de overheid. De doelen zouden onder meer de stichting BREIN, KPN, Ziggo, Tele2, UPC en XS4All zijn.’ De krant baseerde zich op een video. Het Nationaal Cyber Security Centrum van het ministerie van Veiligheid en Justitie stond klaar voor een cyberaanval. Het had de mankracht verdubbeld. Er kwam geen aanval. Nu blijkt volgens Wim Takkenberg van de High Tech Crime Unit van de KLPD dat de dreigvideo van een individu kwam. Die niets met Anonymous te maken had. Dit toont opnieuw de kwetsbaarheid van Anonymous. Anonymous reageerde met de tegenfilm.

Foto: Why We Protest

Internationale piratenpartijen geblokkeerd bij VN

Update 19 november 2013: Ondanks westerse, en vooral Amerikaanse druk heeft de wereldhandelsorganisatie WTO de PPI (Pirate Parties International) eindelijk geaccepteerd als waarnemer. Daarom mag het met een delegatie van vier personen aanwezig zijn op de negende ministeriële vergadering op Bali begin december. De PPI meldt dat het zich richt op de twee meest urgente onderwerpen: een internationaal verdrag tegen toezicht (surveillance) en het opnemen van bepalingen voor vrije licenties in het TRIPS-verdrag.

Piratenpartijen mogen nog geen waarnemer worden bij de WIPO, aldus werd beslist op een vergadering op 3 oktober in Genève. Die status maakt het mogelijk om zittingen bij te wonen, zo zegt Josef Ohlsson Collentine. De beslissing over de aanvraag wordt tot 2013 opgeschort. De World Intellectual Property Organization is een vertegenwoordiging van de VN. Van belang voor Piratenpartijen die zich sterk maken voor informatievrijheid en een vrij internet. En naar verwachting het debat over auteursrechten kunnen verbreden en verdiepen.

James Love bericht dat de VS, Zwitserland en Frankrijk bezwaren maakten, evenals sommige Europese landen. Laatstgenoemenden vonden het lastig bezwaar te maken vanwege het succes van Piratenpartijen in nationale verkiezingen. De aanvraag voldeed aan alle formele eisen en de directeur-generaal van WIPO had de aanvraag aanbevolen. Toch is de afwijzing opmerkelijk. Waarschijnlijk omdat de leden politieke partijen zijn. Deze kan niet anders dan als politiek opgevat worden. Maar politiek kan alleen met politiek beantwoord worden. Een en ander benadrukt de noodzaak voor Piratenpartijen om zich goed te organiseren in de strijd om de macht.

Het Amerikaanse ministerie van Justitie voerde afgelopen week de strijd tegen piraterij op internet op. Minister Eric Holder stelde 2,4 miljoen dollar beschikbaar voor de training van onder meer duizenden buitenlandse rechters, officieren van justitie, onderzoekers en beleidsmakers over piraterij. De afwijzing van het officiële waarnemerschap van de Internationale Piratenpartijen bij de WIPO en de ‘educatie‘ van buitenlandse betrokkenen door de Amerikaanse regering-Obama kunnen moeilijk geheel los van elkaar worden gezien.

Foto: Nina Paley, badge ‘Copying is not theft!‘, 2011

Dirk Poot van de Piratenpartij beantwoordt vragen

Lijsttrekker Dirk Poot van de Piratenpartij geeft duidelijkheid in gesprek met de NRC en met kiezers in Direct Den Haag. Hij memoreert dat zijn themapartij gaat voor: auteursrechten, octrooirechten en een open overheid met privacy. In onderhandelingen zijn dit de kernpunten die naar voren worden gebracht. Zeg maar, de kroonjuwelen van de Piratenpartij. Maar er is meer met een partijprogramma van 60 pagina’s.

Opmerkelijk is dat Dirk Poot zijn partij in de liberale traditie plaatst. Als-ie op een andere partij zou moeten stemmen werd dat D66 of GroenLinks. Over de huidige VVD met staatssecretaris Fred Teeven is-ie minder enthousiast. Maar indien de VVD terug zou keren naar de liberale wortels zou samenwerking mogelijk zijn.

Economische onderwerpen komen niet aan de orde, maar door de verwijzing naar D66 en GroenLinks mag men aannemen dat de Piratenpartij op deze onderwerpen een gematigd centrum-links standpunt inneemt. Bij de mede dankzij BREIN sinds april 2012 sterk gegroeide partij is nog niet alles uitgekristalliseerd. Startende partijen hebben het lastig om hun plek in te vechten zonder overheidssteun en deelname aan grote debatten.

Indirect verwijst Poot naar het Liquid Feedback systeem van directe democratie als-ie stelt dat de politiek beter naar de burgers moet luisteren en hen bij de besluitvorming moet betrekken. Immers, door burgers bij het proces te betrekken neemt hun wantrouwen in de politiek af en worden hun keuzes voor partijen aan de flanken overbodig. De oplossing van de eenvoud, nodig om de praktische politiek nieuw leven in te blazen.

BREIN verrast dat politici zich lieten beïnvloeden over ACTA

UPDATE 2 augustus: Digitale burgerrechtenbeweging ‘Bits of Freedom’ roept minister Maxime Verhagen in een brief op om het CETA-verdrag af te wijzen. Dit is in lijn met de kritiek van Michael Geist (zie hieronder). 

‘Politici lijken echter nog niet geheel gewend aan de omvang van de tegenstand die via het internet in stelling gebracht kan worden en laten zich daardoor beïnvloeden.’ Dat stelt Tim Kuik, de directeur van de auteursrechtenorganisatie BREIN als verklaring voor het afschieten van het ACTA-verdrag in een interview voor Emerce. Tweakers kopt: ‘Brein: politici lieten zich beïnvloeden door internetprotesten ACTA‘.

Wie het boekje ‘Je hebt het niet van mij, maar…‘ van ‘Nieuwspoortrapporteur’ Joris Luyendijk over het Binnenhof kent begrijpt wat hier speelt. Lobbyisten van BREIN lieten zich verrassen. Ze hadden voorstellen ‘ingestoken’, maar door nieuwe ontwikkelingen waren die achterhaald zonder dat ze het bij konden sturen.

Wat Tim Kuik zegt is niet zozeer onthullend voor hemzelf of ACTA, maar voor de werking van de politiek. Zijn woorden suggereren dat ambtenaren, Kamerleden of bewindslieden zich door lobbyisten laten sturen. Los van het publieke belang, of burgers of belangengroepen die geen lobbykantoor kunnen betalen. Hij doorbreekt indirect de ‘Nieuwspoortcode’. Als dat ‘inpakken’ van politici en ambtenaren in een incidenteel geval niet werkt, dan wijkt dat af van de bestaande orde. In ieder geval voldoende voor Kuik om het op te merken.

Wat Kuik niet zegt is dat het ACTA-verdrag tot veel bijkomende schade had geleid. Een bezwaar dat BREIN klein probeerde te maken, maar politici had beschadigd. In hun claim dat ze de burger begrijpen. Kamerleden konden de tsunami van kritiek die van vele kanten kwam niet meer negeren. Want Kuik heeft ongelijk dat de kritiek alleen van het internet kwam. BREIN en de auteursrechtenlobby gaan gewoon verder in het behartigen van hun belangen. Het Canadese-Europese CETA moet ACTA vervangen, zoals Michael Geist ontdekte. Het valt te verwachten dat Tim Kuik en zijn lobbykantoor zich nu op CETA richten om de politiek te beïnvloeden.

Foto: I’m Watching You