Europarlement stemt in meerderheid voor ontwerpresolutie die auteursrechten beschermt en de internetvrijheid inperkt

Vandaag stemde het Europees Parlement over een ontwerpresolutie over auteursrecht, ‘over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad inzake auteursrechten in de digitale eengemaakte markt’. De resolutie werd volgens de telling van Votewatch.eu met 438 tegen 226 stemmen met 39 onthoudingen aangenomen. Voorstanders van een vrij en open internet zien dit als een slechte en inperkende ontwikkeling. Maar zoals een artikel van Politico uitlegt is hiermee de kous nog niet af, hoewel de auteursrechtenlobby op winst staat. Op nationaal niveau kunnen liberale landen als Nederland of Zweden de bepalingen afzwakken.

Rapporteur was de Duitse christen-democraat Axel Voss die na de stemming juichend zijn armen in de lucht stak. De montage van de video van het Europees Parlement is misleidend, omdat het lijkt dat D66’er Marietje Schaake (na 25‘’) voor stemde. Ze stemde tegen. Hij suggereerde in 2014 dat klokkenluider Edward Snowden het leven van onschuldigen in gevaar had gebracht en met Russische en Chinese inlichtingendiensten samenwerkte. Dat is tot nu toe niet aangetoond. In de strijd tussen Silicon Valley en de auteursrechtenlobby lijkt de laatste voorlopig aan de winnende hand. Interessant is dat meer dan de helft van de Nederlandse Europarlementariërs afwijkend stemde tegen de eigen fractie in. Alleen christenen en conservatieven stemden voor. Dat geeft perspectief dat de Nederlandse Tweede Kamer deze ontwerpresolutie niet ondersteunt:

Foto: Schermafbeelding van het stemgedrag in het Europees Parlement van de Nederlandse europarlementariërs over de ontwerpresolutie ‘over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad inzake auteursrechten in de digitale eengemaakte markt’ op 12 september 2018.

Tentoonstelling Escher in Citroëngarage afgelast wegens auteursrechten

Een merkwaardig relletje tussen Den Haag en Amsterdam. Een tentoonstelling over M.C. Escher van Wim van Krimpen is op het laatste moment afgeblazen wegens auteursrechten. De NOS bericht. Van Krimpen krijgt geen toestemming van de Escher Stichting om facsimile’s in Kunsthal Citroën te tonen die afgelopen mei opende met de beurs Amsterdam Art Fair als concurrent van de KunstRAI. Advocaten overleggen maandag.

Deze kwestie roept vele vragen op. Wat is de uitdaging van Van Krimpen om het werk van de ambachtsman Escher te willen tonen? En hoe is het contact tussen het Haags Gemeentemuseum en de Escher Stichting gelopen, en tussen Van Krimpen en de Escher Stichting? Die Stichting is glashelder en beschermt het werk van Escher auteursrechtelijk even geharnast als Mercis het werk van Dick Bruna of grote advocatenkantoren Kuifje of de figuren van Walt Disney. Bij een goede voorbereiding had dat bekend kunnen zijn. Maar is een tentoonstelling van ingepakte facsimile’s van Escher niet veel uitdagender en kunsthistorisch interessanter?

Foto: Schermafbeeldingen van website van de M.C. Escher Stichting, met respectievelijk ‘productaankondiging’ en ‘licenties en copyright’.

Kritische documentaire over Ramzan Kadyrov roept een verbod op

Volgens een bericht van Meduza blokkeert YouTube op verzoek van T&K Producties op het kanaal van Michail Chodorkovski’s Open Russia (открытая Россия) bovenstaande documentaire over de Tsjetsjeense leider Ramzan Kadyrov. Vanwege auteursrechten. Open Russia ontkent op de eigen website de beschuldiging en gaat in beroep omdat alles correct zou zijn afgehandeld. De versie met Engelse ondertiteling en Russische voice over is in Nederland nog te zien op YouTube. Open Russia zette de documentaire op 25 mei online.

Aan de hand van de mensenrechten gaat de documentaire over de machtsstructuur van Kadyrov die los lijkt te staan van die in het Kremlin. Maar Kadyrov is afhankelijk van politieke steun van Putin. De Tsjetsjenen worden door het Kremlin gebruikt om het vuile werk op te knappen en als rookgordijn te dienen. Verhalen dat ze hun eigen gang gaan en zich niets aantrekken van Putins opdrachten dienen om het rookgordijn met een nieuw rookgordijn aan het zicht te onttrekken. Tegelijk hebben Kadyrov en zijn strijders hun eigen belangen die niet parallel lopen met die van het Kremlin. Het is deze oncontroleerbaarheid  in de Russische onderbuik die sommigen in het Kremlin nerveus maakt. Moet de macht in de macht in Grozny aangepakt worden omdat deze te veel afwijkt of juist blijven bestaan als dreiging om iedereen in Moskou in het gelid te houden?

Handelsunie. Wat te zetten tegenover minachting van EU-elite?

Doorgaans ben ik het oneens met de conservatieve jurist en historicus Thierry Baudet. Zijn continue inzet is dat supranationale instellingen zoals de EU minder democratisch zijn dan nationale staten. Ze zouden zelfs onverenigbaar zijn met de democratische rechtsstaat, aldus Baudet op z’n blog. Kritiek daarop was dat dat op z’n beurt tot eng nationalisme leidde. Hij is criticus van de EU die hij niet als houdbaar acht en is een van de initiatiefnemers van het BurgerforumEU.nl. Paradox is dat de EU in het wegvangen van kritiek en het zoeken van zondebokken als natiestaat fungeert en de tegenstellingen daarvan ‘ontscherpt’ zoals Joep Leerssen zegt.

Het beeld van de EU is gemengd zodat iedereen naar goeddunken kritiekpunten bij elkaar kan sprokkelen. Comfortabel met gelijkgezinden in het eigen reservaat pro of contra. De vlakke conclusie is dat er wat voor en wat tegen de EU te zeggen is. Maar zult u zeggen ‘zo schiet het niet op‘, want onduidelijkheid geeft anti-democraten de marge om voort te rommelen. Da’s precies de kritiek van Baudet die dit met Bastiaan Rijpkema aantoont aan de hand van het in de stijgers staande vrijhandelsverdrag TTIP tussen de EU en de VS. Zie hier een posting over de achtergrond. Het absurde is dat de anti-democraten in de Europese Commissie zitten.

In een volwassen democratie zou er een voortdurend publiek debat moeten zijn over een verdrag waarin intellectueel eigendom en economische politiek worden geregeld. En ‘derde’ landen door de EU en VS buiten de deur worden gehouden. Dat debat is er niet omdat het door de Brusselse macht angstvallig vermeden wordt. Nationale parlementen worden opzijgeschoven door belangengroepen en Europese politici die achter gesloten deuren zonder raadpleging van burgers of nationale parlementen hun gang gaan om een alomvattende handelsunie met de VS te sluiten. Formeel rekken ze hun mandaat daartoe oneigenlijk op.

Het idee dat de oplossing voor te weinig Europa meer Europa moet zijn is de uitleg uit het reservaat pro van de voorstanders van de EU. Dat zijn de gevestigde politieke ‘families’ die al jaren onder elkaar de Europese macht verdelen. De meest Europese partij van Nederland D66 zegt in haar Europa-programma: ‘Europa moet democratischer, transparanter en slagvaardiger.‘ Het blijft merkwaardig dat een EU die in een andere vorm al sinds 1958 functioneert na 55 jaar nog niet volwassen is en nog steeds democratischer, transparanter en slagvaardiger moet worden. Hoe zal dit democratisch tekort zo makkelijk omslaan in het tegendeel?

Het idee dat de oplossing voor te veel Europa minder Europa is leeft in het reservaat contra. Daar verzamelen nationalisten, links-populisten en ‘verontwaardigden‘ die naast de welvaart grijpen zich om uit onmacht, woede of berekening de Europese bureaucratie af te breken. Als lid van de Piratenpartij ben ik het volmondig eens met de kritiek van Baudet en Rijpkema. Nieuw is dat de flanken van de politiek samen optrekken. Progressief en conservatief verzetten zich tegen de Europese macht ten koste van burger, machtsdeling en vrijheden. Probleem is alleen dat het nog niet zo simpel is om een anti-Europese partij te vinden die dezelfde redeneertrant gebruikt als de partijen uit het reservaat pro, maar tot een tegengestelde conclusie komt. Bauder en Rijpkema doen een goede poging, maar zijn geen vertegenwoordigers van een politieke partij.

Foto: Economy and culture, same fight?

Petitie tegen racistische Gordon vraagt RTL om excuses

‘Sara Lee‘ is de petitie ‘RTL: Apologize for Gordon Heuckeroth’s racist remarks at Chinese singer Xiao Wang‘ begonnen op Change.org. ‘Wij willen dat RTL excuses aanbiedt aan de Chinese gemeenschap’, luidt de vertaling van de Engelstalige petitie. Sara Lee richt zich niet op Gordon, maar op omroep RTL dat het programma ‘Holland Got Talent‘ op zaterdagavond op RTL5 uitzendt. Gordon Heuckeroth (en niet ‘Hueckeroth’ zoals Sara Lee schrijft) is een van de drie juryleden van de talentenshow.

Gordon maakte zijn als racistisch ervaren opmerkingen bij het optreden van de Chinees-Nederlandse Verdi-vertolker en wetenschapper Xiao Wang. Indirect  ook door RTL4 dat onder verwijzing naar auteursrechten het fragment van sociale media probeerde te weren. Nederlandse media negeerden het voorval omdat ze Gordon niet serieus nemen. Maar buiten Nederland kreeg het Engelstalige fragment volop aandacht. Het kwam bovenop alle beschuldigingen van de VN over Zwarte Piet, de Raad van Europa en de Nationale Ombudsman dat Nederland racistisch is. Ik eindigde m’n vorige posting over deze kwestie aldus: ‘Het is van een tenenkrommende platheid wat Gordon zegt. Wat is zijn talent eigenlijk?‘ Tekenen van de petitie kan hier. 

Foto: Logo ‘Sara Lee‘.

Gordon praat racistisch en RTL censureert. Holland op z’n smalst

Zo ziet alledaags racisme anno 2013 van de tegen de VVD aanleunende Gordon Heuckeroth in de talentenshow Holland Got Talent eruit. Hij ligt nu internationaal onder vuur vanwege deze opmerkingen tegen de wetenschapper van Chinese oorsprong Xiao Wang die verdienstelijk een aria van Verdi zingt. Mede omdat het gesprek in het Engels werd gevoerd en voor een internationaal publiek goed navolgbaar is. Gordon lijkt z’n eigen belediging niet eens te doorzien. Maar RTL wel, dat zorgde dat het fragment van onder meer YouTube werd verwijderd omdat zogenaamd de auteursrechten geschonden zouden worden. Altijd een probaat, en weldadig indirect middel om censuur toe te passen. Want zo gek is het niet dat producent RTL op deze lijn gaat zitten. Het is van een tenenkrommende platheid wat Gordon zegt. Wat is zijn talent eigenlijk?

WikiLeaks onthult geheim concept TPP over intellectueel eigendom

WikiLeaks publiceert vandaag met een publiciteitscampagne die zich ook op Spaanstalige landen richt de geheime concepttekst van het hoofdstuk Intellectuele eigendomsrechten (Intellectual Property Rights) van het TPP-verdrag (Trans-Pacific Partnership). In een persbericht stelt WikiLeaks dat dit verdrag tussen landen die aan de Pacific grenzen van belang is voor Europese landen. Want de TPP is een voorloper van de geheime TTIP onderhandelingen tussen de VS en de EU. TPP en TTIP omvatten 60% van de wereldhandel en sluiten China uit. Door de openbaarheid te zoeken probeert WikiLeaks een publiek debat op gang te brengen over de gevolgen van beide verdragen. President Obama wil de onderhandelingen voor het einde van 2013 afronden. Naast de burgers van betreffende landen die buiten de deur worden gehouden wordt ook het Amerikaanse congres buitengesloten volgens Wikleaks: ‘The Obama administration is preparing to fast-track the TPP treaty in a manner that will prevent the US Congress from discussing or amending any parts of the treaty‘.

Foto: Whatever you say, Mickey!. Overheid en bedrijfsleven van de VS spelen een dominerende rol in de onderhandelingen met de EU en de landen rond de Grote Oceaan.

Falkvinge ziet perspectief in een vrij internet. Terecht?

De Zweedse oprichter van de Piratenpartij Rick Falkvinge wijst op de paradox van het internet. Onze ouders en grootouders stuurden elkaar per post brieven die niet door de overheid gelezen werden. Nu hebben we het internet dat dat als een symbool van openheid en transparantie leidt tot spionage, beperkingen, vervolgingen en detenties. Falkvinge erkent de paradox, maar ziet de werelden van openheid en restricties naast elkaar bestaan. Dat houdt zicht op een internet waar fundamentele vrijheid mogelijk is. De autoritaire greep naar de macht door het Amerikaanse ‘keizerrijk’ verklaart-ie door de wetmatigheid dat alle keizerrijken uiteindelijk instorten. Onder verwijzing naar de slechte economische situatie van de VS verklaart Falkvinge de spionage door de Amerikanen als een overlevingsstrijd. Of liever gezegd: een vertraging van de ineenstorting.

Falkvinge probeert hoop op een vrij internet te bieden door de Amerikaanse greep naar de macht als een afwijking in de geschiedenis op te vatten. Dat zicht op hoop is verklaarbaar omdat internetvrijheid een kernpunt van Piratenpartijen is. Maar heeft-ie gelijk? De Amerikanen hebben door de samenwerking met techbedrijven als Apple, Microsoft, Yahoo en Microsoft het internet wereldwijd in hun greep gekregen. Een nieuw keizerrijk met (nu nog) minder technische middelen als China streeft echter precies dezelfde greep na. En ook de bondgenoten van de VS werken er actief aan mee onder het volle besef dat ze de fundamentele vrijheden op internet inperken. Een andere wetmatigheid is dat machten nooit vrijwillig macht inleveren. Zelfs als bestaande ‘keizerrijken’ instorten ontstaan er nieuwe die hun burgers via het internet in hun greep zullen willen houden. Moeten we niet constateren dat het internet als vrijplaats een achterhaald begrip is geworden?

Steve Wozniak. Hoe de controlestaat hard in het hart te raken?

Is Steve Wozniak als de uitvinder van de atoombom Robert Oppenheimer die tot z’n grote schrik besefte welk monster hij geschapen had? Medeoprichter van Apple Wozniak filosofeert over de onvrijheid die computers hebben gebracht. In navolging van John Perry Barlow zag-ie ooit internet als een apart continent dat door overheden met rust gelaten zou moeten worden. Maar dat gebeurt niet en zal nooit meer veranderen.

Is er een les te leren voor parlementsleden als Marietje Schaake (EU/D66), digitale burgerrechtenbewegingen als Bits of Freedom of het Amerikaanse EFF en de Piratenpartijen die in hun kernprogramma pleiten voor privacy, burgerrechten, transparante overheden en informatievrijheid? Het lijkt erop dat West-Europa nog niet zover is in de opbouw van de controlestaat als de VS. Maar is het verschil groot genoeg om nog te keren?

Moeten critici hun bakens verzetten en zich niet langer concentreren op klassieke onderwerpen van de liberale democratie als burgerrechten en transparantie? Zonder deze onderwerpen te laten vallen zouden ze ervoor kunnen kiezen de oorzaak voor de opbouw van de controlestaat boven water te krijgen. En te bestrijden.

In een commentaar voor de New York Times wijst Tim Shorrock erop dat in de VS bedrijven die werkzaam zijn in de veiligheidssector van de inlichtingendiensten 56 miljard dollar per jaar opstrijken. Dat zullen bestuurders van deze bedrijven en politici in de wachtkamer om toe te treden tot die bedrijven niet vrijwillig opgeven omdat hun salarissen, bonussen, dividenden, vooruitzichten en prestige er direct aan gekoppeld zijn.

Critici als Marietje Schaake, Bits of Freedom of de Piratenpartijen moeten de controlestaat in het hart proberen te raken. Als de spreekwoordelijke staak die het hart van de vampier doorboort en pas dan een einde aan de schijndood maakt. Het hart is het economisch belang van bedrijven en overheden, en van de topbestuurders die hierin werkzaam zijn. Verdediging van de klassieke vrijheden is symptoombestrijding en schiet tekort.

Gevolg van deze accentverlegging van de behartiging van burgerrechten naar het bestrijden van economische belangen is dat de critici zich naar de linkerkant van het  politieke spectrum moeten begeven. Vraag is of ze met hun klassiek-liberale waarden intern sterk genoeg zijn om deze omslag te maken. Om over na te denken.

Foto: Prince of Darkness (1966) met Andrew Keir en Barbara Shelly van Terence Fisher (Hammer).

Beslommeringen en luxe zorgen van een hedendaagse blogger

Tijd voor een meta-bericht. Dus een bericht over een bericht. Een hedendaagse manier van navelstaren. Ik ontkom er niet aan. Op 12 september 2012 liet ik sociale media de wereld verbinden. Met de verwijzing een week ‘George Knight’ . Een titel die langs het randje van het betamelijke scheert. Want welk fatsoenlijk mens verwijst nou naar zichzelf? Toch eerder iets voor politici, BN’ers van wie verondersteld wordt dat men ze kent terwijl dat zelden zo is of de categorie gewetenloze narcisten. Enfin, negen maanden later kan het wel weer.

Constant is dat zo’n 25% van de bezoekers van dit blog van buiten Nederland komt. Niet valt na te gaan of dat Nederlanders zijn of mensen die het Nederlands machtig zijn. Sinds 25 februari 2012 geeft WordPress een overzicht per land. Voor wie dol is op landkaarten, getallen en de relatie tussen landen een waar genot.

Enkele dagen geleden schreef ik in een stukje over het jihadistische tijdschrift Inspire: ‘Wat is verdacht in de ogen van Amerikaanse veiligheidsdiensten? De berichtgeving over de elektronische programma’s die elke toetsaanslag op een computer registeren roept die vraag op. En de twijfel over wat geoorloofd is.’  Ik voel als blogger de adem van de veiligheidsdiensten in mijn nek. Ik heb geen idee of die zorg realistisch is. Hopelijk niet. Tevens moet ik oppassen dat al te hardop uit te spreken want voor ik het weet gaan sommigen me in verband brengen met interessantdoenerij. Overbodig om te zeggen dat ik het zo uiteraard niet bedoeld heb.

Denkend aan de woorden van president Roosevelt uit 1933 moet zorg of voorzichtigheid geen angst worden. Hij liet ‘the only thing we have to fear is fear itself‘ volgen door ‘nameless, unreasoning, unjustified terror which paralyzes needed efforts to convert retreat into advance‘. Dus ‘naamloos, redeloze, ongerechtvaardigde terreur die de benodigde inspanningen verlamt om een terugtocht in vooruitgang om te zetten’. ‘Terror‘ dient dan eerder geassocieerd te worden met de noties angst, doodschrik en paniek dan met wat we nu onder terreur of terrorisme verstaan. Het gaat erom de eigen geest niet te laten wegzinken in onverschilligheid.

Hoe kom ik hier nou op? Vanuit de VS werden vandaag 169 blogpostings elk driemaal bezocht. Zoiets gebeurt wel vaker en wijst op een automatisch programma dat de inhoud langsscant. Controle van WordPress? Advocaten van auteursrechtenfirma’s die de rechten van foto’s bewaken? Een collega-blogger die teksten kopieert? Of toch GI Joe die vanuit een kantoorcomplex in Maryland de veiligheid van zijn land bewaakt? Maar zij laten toch geen sporen na? Het zijn de zorgen van een internetgeneratie die de oude zorgen vervangt.

Foto 1: Schermafbeelding van een wereldkaart met het bezoek aan dit blog van de afgelopen week. 14 juni 2013.

Foto 2: President Franklin Delano Roosevelt in zijn inaugurele speech van 1933.