Brief van het Erfgoed-beraad Berg en Dal pleit voor behoud Afrika Museum

Schermafbeelding van deel artikel van Anne Nijtmans in de Gelderlander, 31 augustus 2023.

De Gelderlander besteedt in een artikel van 31 augustus 2023 aandacht aan de brand- en noodbrief van 26 augustus 2023 die het Erfgoed-beraad van de gemeente Berg en Dal aan burgemeester Mark Slinkman heeft gestuurd.

De strekking van de brief is dat het Afrika Museum behouden moet blijven voor Berg en Dal. De huidige huurder is het NMvW die bekend heeft gemaakt dat het museum op 27 november 2023 sluit voor het publiek. Op 1 januari 2025 neemt de verhuurder, de Congregatie van de Heilige Geest de exploitatie weer op zich. Hiermee wordt een situatie hersteld die voor 2014 bestond. Voor de zogenaamde ‘fusie’.

Wat er gebeurt na 27 november 2023 is onduidelijk. Of op een latere datum in 2024 wanneer het NMvW het museum heeft uitgeruimd. Het beheer is onderdeel van een rechtszaak die de Congregatie heeft aangespannen tegen het NMvW. Dat gaat over de zorgplicht van het complex waar de Congregatie het NMvW aan wil houden. Op 1 september 2023 komt de zaak voor de rechter. De verwachting is dat het NMvW uitstel zal vragen die door de rechter wordt toegekend.

Het geschil spitst zich toe op het personeel dat door het NMvW ontslag is aangezegd en daarom het complex niet meer kan onderhouden of beveiligen. Dat is des te opvallender omdat het NMvW voor de locatie Berg en Dal geoormerkte structurele landelijke subsidie ontvangt.

In de brief zegt het Erfgoed-beraad dat door de boedelscheiding er binnenkort (dus na 2025) twee Afrika-musea in de regio Nijmegen dreigen te opereren. Dat is niet geheel juist omdat het NMvW niet van plan is om een tweede Afrika Museum in te richten, maar de focus breder gaat leggen op meerdere continenten.

De brief stelt ook dat de boedelscheiding die leidt tot twee min of meer soortgelijke musea in de regio Nijmegen kan leiden tot het verdwijnen van beide vestigingen omdat voor geen van hen een sluitende exploitatie langdurig mogelijk zal zijn.

Dat valt te bezien. Als het NMvW in staat is om in Nijmegen of Arnhem een nieuwe geschikte locatie te vinden voor wat het een Wereldmuseum noemt en als het NMvW de structurele landelijke subsidie kan overzetten naar dat nieuwe museum, dan lijkt de exploitatie verzekerd. Maar dat zijn veel onderstellingen omkleed met vele onzekerheden,

De brief stelt ook dat bij een failliet van het Afrika Museum na 2025 de collectie verloren of verstrooid dreigt te raken. Dat is onzeker omdat de Congregatie in 1956 een bruikleenovereenkomst met het Afrika Museum heeft gesloten. Bij een faillissement wordt die overeenkomst ontbonden en gaat de collectie weer terug naar de Congregatie die er de hele tijd eigenaar van is gebleven.

Het is wel zo dat zonder tentoonstellingsplek de collectie van het Afrika Museum niet meer toegankelijk is voor publiek. Ook is het onduidelijk in welk depot de collectie dan zal worden opgeslagen. Onderhoud vraagt ruimte en personeel, en brengt kosten met zich mee.

De brief roept het gemeentebestuur van Berg en Dal op om in gesprek te gaan met de provincie Gelderland en de gemeente Nijmegen. Zodat er tot een gezamenlijk front kan worden gekomen om het failliet van het Afrika Museum te voorkomen. Dat oogt goedgelovig van het Erfgoed-beraad.

In de kwestie van de twee musea is de gemeente Nijmegen niet zozeer partner, maar concurrent van Berg en Dal. Nijmegen is kandidaat-locatie voor het Wereldmuseum van het NMvW. Nijmegen heeft met burgemeester Hubert Bruls, de netwerker bij uitstek, meer macht dan Berg en Dal.

Nijmegen zal het Wereldmuseum graag ontvangen mits de voorwaarden die het NMvW stelt redelijk zijn. Het kan echter ook zijn dat de plannen voor een Wereldmuseum in de regio Nijmegen wegens onvoldoende haalbaarheid nooit van de grond komen.

Onduidelijk is wat het advies van de Raad voor Cultuur zal zijn over zo’n Wereldmuseum met hooguit een deel van de collectie van het Afrika Museum. Dat weet nog niemand, maar dat advies is essentieel voor de exploitatie. Bij een negatief oordeel over structurele BIS-subsidie ontstaat er een gat in de exploitatie. Dat is voor Nijmegen of Arnhem een risico.

Het is denkbaar dat de gemeente waar zo’n Wereldmuseum gevestigd wordt de lasten van de exploitatie op zich moet nemen. Die onzekerheid compliceert het debat dat in de gemeenteraad van een of beide genoemde gemeenten gevoerd kan gaan worden. Raden houden niet van onzekerheden en losse eindjes in de budgettering.

De verantwoordelijke bewindspersoon van OCW heeft discretionaire bevoegdheid om met aanvullende subsidietoekenningen af te wijken van het advies van de Raad voor Cultuur. Dus OCW blijft voor de regionale politiek aanspreekbaar om het Afrika Museum in aanmerking te laten komen voor landelijke subsidie. Bijvoorbeeld als gevolg van een regionale lobby. Daar duidt de brief op.

Het is onduidelijk hoe de provincie Gelderland zich zal opstellen in een mogelijke controverse tussen Berg en Dal en Nijmegen als het er naar uitziet dat in die laatste gemeente een dependance van het NMvW, ofwel Wereldmuseum wordt gevestigd. Ook hier geldt dat Nijmegen meer in de melk te brokkelen heeft.

Niet ondenkbaar is dat de provincie Gelderland zich voor beide musea inzet. Dat er naar verhouding te weinig rijkssubsidie naar de regio’s gaat zal een lobby rugwind geven. Dat kan Gelderland uitspelen in Den Haag, als het daartoe bereid is. Het gaat dan naar schatting om een jaarlijkse structurele subsidie van 2,5 tot 3 miljoen euro voor beide musea.

Het beroep van het Erfgoed-beraad op demissionair staatssecretaris Gunay Uslu lijkt vreemd, maar kan toch zinvol zijn. De Congregatie heeft mediation tussen NMvW en Congregatie afgewezen omdat het zich niet serieus genomen voelt door OCW. Volgens de Congregatie wordt overleg door OCW afgehouden. Staatssecretaris Uslu heeft niet op een brief van de Congregatie gereageerd. Maar als derde partijen druk zetten, dan kan dat veranderen.

De brief vraagt om gesprekken met bestuurders waarin waarborgen over de voortzetting van het Afrika Museum (vanaf 2025) perspectief moeten bieden voor de toekomst. Dat is een goed streven, maar het komt laat en gaat grotendeels voorbij aan het machtsspel dat in Den Haag, Leiden (NMvW), Nijmegen en Arnhem wordt gespeeld.

Toch is het goed dat de brief verstuurd is. Als de gemeente Berg en Dal krachtig lobbyt voor het Afrika Museum, dan kan dit de uitgangspunten ervan helpen verbeteren. Dat lijkt vooral via de provincie Gelderland te moeten lopen. De positie van het NMvW in de regio Nijmegen is evenmin gewaarborgd. Er zijn op dit moment te veel onbekende factoren in dit dossier om te kunnen concluderen welke kant het op zal gaan.

Moet Nederland eraan geloven? Wat brengt de christelijke school voor de kunsten I AM?

Schermafbeelding van iam-creativeschool.eu. De andere schermafbeeldingen hebben dezelfde bron.

Graag besteed ik aandacht aan een school in oprichting voor jongvolwassenen ‘die hun relatie met God willen verdiepen‘. De school heeft een samenwerkingsverband met De Bazuin familiekerk in Nieuwegein, waar tevens de school is gevestigd. De Bazuin is onderdeel van de Volle Evangelie Gemeenten Nederland. Doel van deze kerk is de verkondiging van het evangelie van Jezus Christus.

Het gaat om onderwijs in beeldende kunst, theater en dans dat als motto heeft: ‘Verdiep je geloof en ontwikkel je creatieve talent!‘ De ambitie is groot: ‘Bij I AM leren studenten niet alleen creatieve vaardigheden en performen, maar ook om te dienen met hun kunstvorm in sociaal maatschappelijke projecten‘.

Het wordt een opleiding van 1 jaar die als ‘tussenjaar‘ wordt aangekondigd. Het kan volgens I AM een opstapje zijn voor een kunstacademie, maar ook voor de ‘eigen geloofs- en talentontwikkeling‘. Er zijn geen toelatingseisen voor de vakken beeldende kunst en theater, voor dans wordt ‘enige leservaring‘gevraagd. 

Het is de opzet van I AM (Intuitive Arts Movement) om in het schooljaar 2025 met een ‘fulltime‘ opleiding te beginnen. Of dat lukt is onduidelijk. In de tussentijd worden er masterclasses en online cursussen gegeven. Op dit moment zijn er vijf docenten.

Van woensdag tot en met zondag zal er les worden gegeven. Op woensdag wordt er ‘bijbelonderwijs gegeven, wat de basis is voor onze creativiteit‘. 

De informatie is verwarrend. Is de school gevestigd in Amsterdam of Nieuwegein? Waarom wordt er € 200 korting geven op het lesgeld van € 4700 (exclusief € 60 inschrijfgeld en € 299 kosten projectweek) als de school mogelijk pas in het schooljaar 2025 van start gaat? Omdat I AM niet geaccrediteerd is, kunnen studenten geen studiefinanciering aanvragen. Wat domineert in het lesprogramma? De verdieping van het christelijk geloof of de ontwikkeling van het creatieve talent? Het lijkt er sterk op dat het geloof vooropstaat.

Een indruk wat de ‘christelijke school voor de kunsten‘ kan worden in het schooljaar 2025 is de omschrijving van een vijfdaagse online cursus ‘ARTIST WITH A MISSION‘ die najaar 2023 gegeven wordt. Dat gaat om beeldende kunst. Er worden tips gegeven over de beroepspraktijk van een kunstenaar tot ‘profetisch creëren‘. Dat wordt omschreven als ‘leren samenwerken met de Heilige Geest in het creëren van kunst‘. In de laatste les wordt gekeken of ‘God een unieke missie voor jouw kunstenaarschap heeft‘.

Er worden zware geloofseisen gesteld aan studenten van 17 tot 30 jaar. Loodzwaar. Het lijkt de opzet van de school om ze ideologisch te vormen. Vraag is of de kunsten op deze opleiding meer zijn dan een middel om dat christelijke geloof te versterken. Dat valt te betwijfelen. Is de betekenis van kunst voor de geloofsontwikkeling meer dan een katalysator die onveranderlijk in het proces is?

De toekomst van de school in oprichting valt moeilijk in te schatten. Als er in 2025 gastdocenten instromen en de opleiding werkelijk van start gaat, dan kunnen er andere accenten gelegd worden. Ook afhankelijk van wat de markt vraagt en kandidaat-studenten zoeken. Er moeten nog vele hordes genomen worden om de ‘fulltime‘ school te realiseren.

Reden voor het oprichten van deze school is gelegen in een droom van Jennifer Baker. Ze zegt dat het begon ‘met een beeld dat God‘ haar gaf. Iets vergelijkbaars overkwam Carla Veldhuis die zegt dat ‘God haar duidelijk [maakte] dat er genoeg kennis en ervaring was om een school op te zetten‘. De beweringen van Jennifer en Carla kunnen niet onafhankelijk op echtheid worden gecontroleerd.

Petitie ‘Laat de HSV niet door docenten van Wartburg Driestar gebruiken’ is eenzijdig en slecht onderbouwd

Schermafbeelding van deel petitieLaat de HSV niet door docenten van Wartburg Driestar gebruiken‘ van Patrick Hoogendam op Petities.nl, 28 augustus 2023.

HSV is in deze petitie niet het letterwoord van een Hamburgse voetbalclub. Het staat voor de Herziene Statenvertaling. Dat is een in 2010 herziening, revisie of hertaling in meer hedendaags Nederlands van de Statenvertaling uit 1637. In 2016 werd de editie met aanvullingen verbeterd.

De Statenvertaling of Statenbijbel van 1637 is een vertaling uit Hebreeuwse, Aramese en Griekse bronnen. De synode van Dordrecht achtte het in 1618 nodig dat er een goede, eigen (hervormde) vertaling kwam, die zo dicht mogelijk bij de brontalen lag.

De Statenvertaling van 1637 is net als de Herziene Statenvertaling van 2010 een vertaling die door mensenhanden is gemaakt.

De petitionaris zegt: ‘dat er in Openbaring 22, Deuterenomium 12 (bedoeld wordt Deuteronomium) en andere plaatsen in Bijbel duidelijk staat dat het niet toegestaan is om in Gods dierbare Woord door mensenhand te veranderen‘ en ‘dat God door dierbare Statenvertaling, net als in vroegere tijden, weer dóór de Heilige Geest de aloude bekering werkt in onze kinderharten; de mens kan veranderen, maar God verandert niet‘.

In 1637 is in de StatenvertalingGods dierbare Woord‘ door mensenhand overgebracht of vertaald. Die vertaling is tot stand gekomen volgens dezelfde aanpak en grondregel als de Herziene Statenvertaling van 2010. Daarom is het ongerijmd om de vertaling van 1637 boven de vertaling van 2010 te plaatsen.

In de Herziene Statenvertaling wordt dezelfde brontekst gevolgd als in de Statenvertaling. Het is zelfs zo dat bij het Oude Testament de Herziene Statenvertaling gebruikt heeft gemaakt van de inzichten uit de bestudering van de Dode Zee-rollen. Dat brengt die vertaling uit 2010 door oude, historische Hebreeuwse, Aramese en Griekse bronteksten eerder dichter dan verder bij ‘Gods dierbare Woord‘.

Of ‘Gods dierbare Woord‘ moet volgens de petitionaris niet aansluiten bij de ontstaansgeschiedenis van de bijbel, maar bij het 17de eeuwse perspectief daarop. Toen het contraremonstrante calvinisme in Nederland staatsgodsdienst was en de macht in de Republiek had.

Dat is dan nostalgie naar een voorbije periode uit de vaderlandse geschiedenis. Met zijn interpretatie van de kerkgeschiedenis ondermijnt de petitionaris zijn verwijzing naar ‘Gods dierbare Woord‘ dat hij een platte alledaagse invulling geeft.

De verwijzing naar de onveranderlijkheid van God die gelijk op zou lopen met de onveranderlijkheid van de vertaling van ‘Gods dierbare Woord‘ gaat niet uit van een historische werkelijkheid. Dat maakt de petitie subjectief. De argumentatie draait in een cirkel zonder de realiteit van toen of nu te raken. Daarvoor bestaat het begrip ‘in eigen kring‘.

Gedachten bij de foto ‘Ital. Laufgraben’ (1914-1918)

Jako Sitzmann, Ital. Laufgraben, 1914-1918. Collectie: University of Wisconsin–Madison. Libraries. Department of Special Collections

Wat is dit? Een afbeelding van een hedendaags kunstwerk van Bruce Nauman of Wolfgang Laib? Een passage in het riool? Een fotografisch experiment met een wiskundig voorwerp uit de jaren 1930 van Man Ray? Of is het een architectonisch fragment van een trap in een gebouw? Inclusief bekisting. Of is het iets anders?

Het valt niet op het eerste gezicht te herkennen wat het voorstelt. Daarom is de foto intrigerend. Het is jammer om niet alle opties tegelijk in de lucht te kunnen houden. Wat is het?

Het is een Italiaanse loopgraaf uit de Eerste Wereldoorlog die door de Duitse militair Jako Sitzmann wordt gefotografeerd. De foto is afkomstig uit zijn privé album dat algemeen belang heeft. Erin is de veldtocht van Sitzmanns onderdeel naar Roemenië, Hongarije en het Franse Verdun te volgen.

Onduidelijk is uit welk jaar de foto is. Dat is van belang omdat Italië dat eerst met Duitsland en Oostenrijk-Hongarije deel uitmaakte van de Triple Alliantie zich in de oorlog tot 1915 neutraal opstelde en in 1916 overstapte naar de Triple Entente en Duitsland de oorlog verklaarde. We weten niet of ten tijde van de opname Italië Freund oder Feind was.

De foto van de Italiaanse loopgraaf is atypisch voor het album. Eraan kleeft betovering omdat de foto zich onttrekt aan het anecdotische en meer dan 100 jaar later op eigen benen staat. Zo kunnen foto’s uit een privé album niet alleen raken aan het gewone, maar ook aan het buitengewone.

Tragische held: Asmahan

Dit stukje verscheen eerder op George Knight Kort op 25 augustus 2011. Licht gewijzigd,

Asmahan is een kruising van Mata Hari, een Arabische prinses, Uum Khultum en Amy Winehouse. Haar leven valt samen met het interbellum en overbrugt twee wereldoorlogen. Haar einde is een auto ongeluk in 1944. Was ze dubbelspionne vermoord door de Engelsen? Haar taak was het om te zorgen dat de Gealllieerden in Syrië vrije doortocht kregen. Zo gaan de geruchten. Hun woord hielden ze niet.

Asmahan.

Maar de theorie dat de Egyptische ster Uum Khultum de Syrische Asmahan dwarsboomt klinkt ook aannemelijk. In elk geval zorgt Asmahan meer dan 60 jaar na haar dood nog steeds voor mystificaties en literair-cinematografische oefeningen. Zo worden legendes geboren. Asmahan belichaamt de weemoed van een verdwenen Arabische wereld.

Uit Syrië komt Asmahan in 1924 in Egypte terecht. Haar zangcarrière gaat gelijk op met die van haar broer Farid el Atrache. Ze maken vele films en worden populair in de Arabische wereld. Asmahan combineert oriëntaalse kleur met Westerse techniek en stijl. Tot zijn dood in 1974 blijft Farid zijn zuster missen. Hij trouwt nooit omdat geen vrouw de leegte in zijn hart kan opvullen. Da’s romantisch en dubbel zo tragisch.

Ingezonden brief in NRC over NMvW en Afrika Museum legt misverstand bloot over identiteitspolitiek en kolonialisme

Schermafbeelding van ingezonden brief ‘Volwaardige plek’ van Marchinus Hofkamp in NRC, 26 augustus 2023.

Het is eenrichtingsverkeer van kranten als men op een bericht niet kan reageren. Omdat de mogelijkheid tot reageren is uitgeschakeld of het bericht op de eigen sociale media van die krant niet gedeeld wordt.

Dat bevordert de vorming van de publieke opinie niet. Voor dit eenrichtingsverkeer lijkt maar een reden: gebrek aan middelen. Of het besluit om de middelen ervoor niet in te zetten. 

Het beeld van een krant als deftige, nuffige mijnheer wordt door dit eenrichtingsverkeer bevestigd. De afstand met sociale media waar meningen continu botsen wordt er groter op. Dat laatste is verre van ideaal, maar het eenrichtingsverkeer van kranten is dat evenmin. 

Ombudsmannen of public editors zijn het doekje voor het bloeden, maar zijn bij veel media wegbezuinigd. Hun hybride functie tussen hoofdredactie en lezer vraag om voorzichtig politiek handelen en strategisch inzicht dat voor de ombudsman niet altijd goed eindigt. Er zijn ook ombudsmannen die zich te voorzichtig opstellen uit angst in conflict met hun hoofdredactie te komen. Dat werkt evenmin.

Deze overwegingen werden gevoed door een ingezonden brief van 26 augustus 2023 in NRC van Marchinus Hofkamp over volkenkundige musea. Goed van NRC dat de brief geplaatst is. Met de inhoud stem ik in grote lijn in, maar tegelijk heb ik er aanvullingen op. Zoals gezegd kan ik -zelfs als NRC-abonnee- niet reageren, zodat ik het hier maar doe.

Neem de volgende passage uit de brief:

Nu ook ons Nationaal Museum van Wereldculturen zich met een focus op ‘wereldburgerschap’ en ‘moderne kunst’ neerbuigend betoont over authentieke Afrikaanse culturen (Afrika Museum wil dit jaar sluiten, 23/8), mogen we blij zijn met de weerstand die de Nijmeegse paters kunnen opbrengen, zelfs al komt die uit koloniaal-religieuze hoek.

Paradox en angel in de beeldvorming is dat het bestuur van genoemde paters voor bijna 100% bestaat uit zwarte Afrikanen, terwijl de directie van het NMvW bestaat uit een witte Nederlandse vrouw en een zwarte uit Jamaica afkomstige man.

Die laatsten hebben geen Afrikaanse roots. Maar ze menen in de publiciteit toch meningen te kunnen uiten over de volgens hen vermeende witheid en het kolonialisme van de Congregatie die eigenaar van het Afrika Museum is.

Identiteit is waar het in het leiding geven aan een museum niet om zou moeten gaan, maar dat wordt het wel als de directie van het NMvW dat zelf tot speerpunt van de aanval op de Congregatie maakt.

Ergo: identiteit wordt zo een afleiding om het niet over het leiding geven te moeten hebben. De aanval is blijkbaar de beste verdediging. Ermee wordt de opponent belasterd, wordt de aanvaller niet verder bevraagd over het eigen professionalisme en leiding geven, en worden subsidiegevers in de luren gelegd.

In de beeldvorming lijkt het alsof de paters wit zijn en het NMvW zwart. Dat beeld is door de zwarte uit Jamaica afkomstige NMvW-directeur Wayne Modest afgelopen jaren bewust in de publieke opinie verspreid. Er klonk nooit tegengeluid om dat te corrigeren. Dat zou ingaan tegen politieke correctheid. Die mentale horde valt nauwelijks te nemen.

Dat is desinformatie van het NMvW waar zelfs de brievenschrijver die kritisch is op de koers van het NMvW onbewust in meegaat. Dat geeft aan hoe effectief de misinformatie van het NMvW van invloed is op de beeldvorming.

Ja, de paters van de Congregatie van de Heilige Geest die bestuurlijk gevestigd is in Gennep zijn religieus. Katholiek. Het is om meerdere redenen dubieus om ze koloniaal te noemen. Omdat het om Afrikanen gaat en omdat het kolonialisme maar een relatief korte periode in de geschiedenis van Afrika omvat. De paradox is dat het gebruik van het begrip ‘kolonialisme‘ dat kritisch lijkt te zijn op Europese politiek tegelijk een Eurocentrisch begrip is waar Afrikanen weinig mee kunnen.

Er is bij vele Europese katholieke ordes door ontkerkelijking en andere demografische ontwikkelingen instroom van buiten Europa. Omdat de Congregatie van de Heilige Geest altijd gericht was op Afrika is het begrijpelijk dat het door het nog bestaande netwerk medewerkers aantrekt uit Afrika. 

Hoe paternalistisch is het om deze zwarte Afrikaanse paters die het bestuur vormen van de Congregatie koloniaal te noemen? Zelfs als dat wordt bedoeld als vergoelijking en vanuit goede bedoelingen wordt opgeschreven. Het geeft aan dat de beeldvorming over de Congregatie en het Afrika Museum (van voor 2014) door het NMvW succesvol beïnvloed is en tot op de dag van vandaag doorwerkt. Zelfs bij degenen die kritisch zijn op het NMvW. Het misverstand in de beeldvorming zit diep.

Het zou de taak van de deftige, nuffige mijnheer kunnen zijn op dat te corrigeren in de eigen kolommen. Maar daartoe moeten wel eerst wat heilige huisjes over identiteitspolitiek omver gegooid worden. Het is de vraag of daar de tijd al rijp voor is. Ik betwijfel het, maar hoop dat het nu zover is.

Persbericht van de Congregatie van de Heilige Geest over het Afrika Museum

Op 24 augustus 2023 bracht de Congregatie bovenstaand persbericht naar buiten. Het gaat over de ontwikkelingen rond het Afrika Museum. Er worden twee ‘conflicten‘ in genoemd. De sluiting op 27 november 2023 die in strijd met de afspraken zou zijn. De huurovereenkomst loopt af op 1 januari 2025. En het feit dat het NMvW zich ‘ten onrechte‘ op het standpunt stelt dat het eigenaar is geworden van de collectie van het Afrika Museum. De Congregatie is een juridische procedure begonnen ‘om tot een rechtvaardige ontvlechting te komen om haar rechten en eigendommen veilig te stellen‘.

Interessant is de verwijzing naar een vernieuwende koers. Feit is dat die al ruim voor 2014 in gang was gezet toen het Afrika Museum opging in het NMvW. Onder meer door Felix Valk, de toenmalige directeur van het Wereldmuseum die zijn collectie onderbracht bij het Afrika Museum. Een en ander staat opgetekend in het boekKijken zonder grenzen; hedendaagse kunst in het Afrika Museum, de collectie Valk en verder‘ uit 2006.

Veelzeggend is dat het persbericht aangeeft dat het NMvW zich niet aan de afspraak zou hebben gehouden over de eigen koers van het Afrika Museum. Dat was in 2014 toegezegd door de toenmalige directeur Stijn Schoonderwoerd, maar werd door het NMvW niet nagekomen. Dit past in een patroon, want een soortgelijke afspraak met het Wereldmuseum werd door het NMvW evenmin nagekomen.

Het persbericht valt te lezen als een staalkaart van wat er is misgegaan. Zoals een verkeerde voorstelling van de voorgeschiedenis door het NMvW en zonder uitleg of argumentatie niet nagekomen afspraken door het NMvW.

Na jaren komt dat nu aan de oppervlakte in een juridische procedure. Dat is geen donderslag bij heldere hemel, maar ongenoegen dat zich in jaren opgebouwd heeft. De uitkomst die tot deze confrontatie leidt is onafwendbaar. Het volgt direct uit wat er sinds 2014 gebeurd is.

Vraag van Henk Westbroek: waar wordt het cultuurbeleid van de gemeente Utrecht gemaakt?

De Utrechtse Henk Westbroek is een luis in de pels. Een onafhankelijk denkend persoon. Hij was zanger van het Goede Doel, maakte carrière bij de VARA en was in 1998 op succesvolle wijze lijsttrekker van Leefbaar Utrecht. Een populistische partij die aan de opkomst van Pim Fortuyn voorafging.

Vier jaar later beëindigde Westbroek zijn actieve politieke carrière, maar vanuit de marge blijft hij de politiek volgen. In deze gesproken column voor De Nuk de cultuurpolitiek van de gemeente Utrecht.

Westbroek richt zijn pijlen op Mei Li Vos (namens de PvdA ondervoorzitter van de Eerste Kamer) , de PvdA en de consultantsbureaus die gemeenschapsgeld binnenharken. De PvdA waar hij ooit via de VARA en Marcel van Dam indirect aan verbonden was. Een klaarblijkelijkheid is dat bekeerlingen vaak extra strijdlustig en kritisch zijn op hun oude gedachtegoed.

Westbroek richt zijn beste pijlen op de gemeente Utrecht, de wethouder Cultuur Eva Oosters (Student & Starter) en de afdeling Culture Zaken met het hoofd Tarik Yousif die volgens hem het cultuurbeleid van Utrecht door Mei Li Vos en haar entourage, en twee bureaus in de Amsterdamse grachtengordel laten bepalen.

Schermafbeelding van ‘Evaluatie cultuurnota Utrecht‘ van Blueyard. Het evalueren van de cultuurnotaprocedure.

Het is een oude klacht. Waarom zijn gemeentelijke afdelingen niet bij machte om zelf het beleid van hun gemeente te maken, schrijven, vernieuwen en evalueren? Terwijl gemeenten bovenmatig investeren in afdelingen voorlichting, marketing en publiciteit. Om de inwoners te laten weten dat het beleid wordt uitbesteed?

Dat stelt Westbroek aan de orde. Waarom wordt dat beleid uitbesteed aan externe personen en bureaus? Terwijl beleid het DNA van een gemeente is. Bij kleine gemeenten valt dat vanwege capaciteitsproblemen nog te billijken, maar niet bij de vierde stad van het land.

Het is niet alleen dat er veel geld verdwijnt door het inhuren van externe adviseurs en consultants van buiten de stad. Het is dat de contouren van het cultuurbeleid van de gemeente Utrecht niet door de gemeente zelf, maar elders worden bepaald. Dat leidt tot verwatering en verslapping van dat beleid. Dat is een blamage en een brevet van onvermogen voor de afdeling Culturele Zaken van de gemeente Utrecht. En voor het gemeentebestuur die hier voor kiest.

Volgens Westbroek slaat het reizende adviescircus van Mei Li Vos ook zijn tenten op in Rotterdam. De gemeente waar de schaduwmacht van filantropische instellingen van de familie Van der Vorm nu al grotendeels het cultuurbeleid bepaalt.

Vandaag staat onderstaande vacature online voor een Senior Beleidsadviseur Cultuur van de gemeente Utrecht. Wat opvalt is dat deze senior beleidsadviseur signalerende, verbindende, adviserende en coördinerende taken heeft, maar niet gevraagd wordt om actief mee te schrijven aan het cultuurbeleid. In elk geval blijkt dat niet uit deze vacature die overloopt van ambtelijk en procedureel jargon. De ambitie om over zichzelf te beslissen heeft de gemeente Utrecht blijkbaar losgelaten.

Vacature op talent.com, 25 augustus 2023.

De ene fascist vermoordt de andere fascist. Wordt Poetins Russische Federatie er stabieler van?

Timothy Snyder zegt kernachtig waar het om ging bij de gelukte aanslag op het leven van huurlingenleider Jevgeni Progozjin: de ene Russische fascist vermoordt de andere. Interessant is dat Poetin en de militaire leiders zo op het oog geen moeite doen om de aanslag te verheimelijken. Integendeel. Zo dient de moord op Prigozjin te werken als een waarschuwing aan anderen: ‘Wie zich met politiek bemoeit wordt vermoord’. Maar werkt dat zo?

De moord van de ene op de andere fascist doet denken aan de Nacht van de Lange Messen in 1934 in Hitlers Derde Rijk. Toen werden in een nacht de SA-stormtroepers uitgeschakeld die Hitler zo geholpen hadden om de macht op straat te veroveren en verkiezingen te winnen door intimidatie. Inclusief Hitlers vertrouweling Ernst Röhm. De SA was niet meer nodig omdat het een gevaar voor Hitlers alleenmacht vormde en het niet meer paste bij de vestiging van Hitlers macht die niet meer ter discussie stond.

Waarom Prigozhin geen nodige voorzorgsmaatregelen genomen heeft blijft de vraag. Of hij zich onkwetsbaar of nuttig voor Poetin voelde weten we niet. Wellicht was hij ook fatalistisch en wist dat zijn einde gekomen was. Het is de vraag of hij voor na zijn dood nog een testament had klaargezet om Poetin in een video te beschuldigingen. In elk geval heeft Prigozhin zijn macht overschat. Terwijl hij toch kon weten dat muiters zoals hij worden uitgeschakeld.

Zo gaat het in dictaturen. Kijk naar het Schrikbewind rond 1794 tijdens de Franse revolutie. Kijk hoe Stalin eind jaren 1930 zijn medestanders liet vermoorden. Kijk naar Mao die in het begin van de jaren 1950 een schrikbewind voerde waarbij miljoenen doden vielen. In een staat die geen rechtsstaat is en onafhankelijke rechtspraak ontbreekt, is niemand veilig. Ook de medewerkers van de dictator niet.

Aan Prigozhin is niks verloren gegaan. Hij was een crimineel in woord en gedrag. Een regelrechte schoft. Zijn dood moet de Russische elite temmen. Maar delen van de elite opereren internationaal. Werkt Poetin waarschuwing zoals die bedoeld is of zeggen delen van de Russische elite ‘genoeg is genoeg‘? In een oorlog vinden altijd geheime vredesonderhandelingen plaats. Wie wordt de Rudolf Hess uit Poetins entourage?

Tragische held: Sam Cooke

Dit stukje verscheen eerder op George Knight Kort op 23 februari 2012. Licht gewijzigd.

Sam Cooke (1931-1964) wordt geboren als Sam Cook. Zijn einde is tragisch. Doodgeschoten door Bertha Franklin, de manager van het Hacienda Motel. Details roepen nog steeds vragen op. Het eigen nummer ‘You Send Me‘ piekt in 1957. Het optreden twee jaar later in The Dick Clark Show is stijve playback met een mix van R&B, gospel en pop.

Darling you send me
I know you send me
Darling you send me
Honest you do, honest you do
Honest you do, whoa-oh-oh-oh-oh-oh

You thrill me
I know you, you, you thrill me
Darling you, you, you, you thrill me
Honest you do

Cookes belang voor de Soul kan niet overschat worden. Hij vindt het uit. De titel King of Soul past hem. Zwart en wit, oud en jong sprak hij aan. Zijn dood markeert de opkomst van The Beatles. In 1963 klinkt het eigen nummer ‘Twistin’ the Night Away‘ in The Jerry Lewis Show. Met een swingend orkest krijgt Cooke de zaal plat. Nog een jaar te gaan.

Let me tell you ‘bout a place
Somewhere up a New York way
Where the people are so gay
Twistin’ the night away

They’re twistin’, twistin’
Man, everybody’s feelin’ great
They’re twistin’, twistin’
They’re twistin’ the night

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is samcookedsullivan.jpg
Sam Cooke in The Ed Sullivan Show, waarschijnlijk 1 december 1957.