Hulp aan Oekraïne is eigenbelang van EU. Voorkom een catastrofe

Een onheilspellend, maar niet geheel onwaarschijnlijk scenario schetst Peter Byrne voor Ukraine Today. Hij bespreekt het artikel ‘Next Wave of Migrants Will Be from Ukraine’ van de Canadese publiciste Diane Francis dat onder meer in the Huffington Post verscheen. Daarin schetst Francis de situatie waarin Oekraïne nu verkeert. Ze meent dat het land in zetdwang is. Het kan zich niet meer verroeren door toedoen van de Russische Federatie dat het ingesnoerd heeft. Het Westen komt Oekraïne onvoldoende te hulp om het van die beknelling te bevrijden of op haar beurt de Russische Federatie in reactie daarop afdoende te isoleren.

Francis zet op het einde van haar stuk een paar stappen tegelijk door te stellen dat als het Westen niet ingrijpt Oekraïne een falende staat dreigt te worden. De gevolgen kunnen groter zijn dan wat Europa nu overkomt met de komst van honderdduizenden onuitgenodigde vluchtelingen die vanwege de Syrische oorlog naar West-Europa komen: ‘(..) the European Union will end up with millions of Ukrainians seeking asylum from its collapse.’ Francis laat het ongenoemd, maar een imploderende Russische Federatie die in chaos eindigt door een interne machtsstrijd en een wegzakkende economie kan voor een nog grotere stroom richting EU zorgen.

Uit eigenbelang is voor de EU een levensvatbaar en krachtig Oekraïne dat voor zichzelf kan zorgen en de eigen inwoners zekerheid en welzijn biedt belangrijk. In het geval Syrië was dit besef bij de EU-bureaucraten onvoldoende ontwikkeld. Hopelijk dient dit voorbeeld als waarschuwing om de bewustwording over het ontstaan van vluchtelingenstromen te vergroten. Laat het met Oekraïne niet voor de tweede keer gebeuren.

Deze schets toont aan dat de EU zich zorgen moet maken over de stagnatie in de Oekraïne en meer moeite moet doen om het land levensvatbaar te helpen maken. En weerbaar tegen de Russische agressie niet om het Kremlin dwars te zitten, maar om een catastrofe die ook West-Europa zal treffen te voorkomen. De campagne van Geen Peil over het referendum dat Oekraïne eerder nog wil verzwakken dan versterken is zo beredeneerd volstrekt onnadenkend, onverantwoord en lichtzinnig geweest. Zoals de Syrische en Eritrese vluchtelingen aantonen worden bij een oorlog en een humanitaire crisis vluchtelingen niet door grenzen of internationale verdragen tegengehouden. De makkelijke landroute van Kiev naar Utrecht bedraagt 1965 kilometer. De route van Damascus naar Utrecht met meer hindernissen is meer dan twee keer langer en bedraagt 4200 kilometer.

Europese Commissie lanceert de Capital Markets Union

Vandaag lanceerde de Europese Commissie de Capital Markets Union. Een plan om belemmeringen voor grensoverschrijdende investeringen te verwijderen, de kosten van het aantrekken van kapitaal te verminderen en de financiering van de economie te diversifiëren om de economische groei en werkgelegenheid in Europa te ondersteunen. Politico noemt het het meest ambitieuze plan van de EU sinds de lancering van de euro in 1999. De verantwoordelijk Britse eurocommissaris Jonathan Hill karakteriseert het als ‘het koppelen van besparingen aan groei in Europa’. Opzet is om de Europese economie te versterken en het vooral het midden- en kleinbedrijf makkelijker te maken financiering te vinden buiten de traditionele financiële instellingen om.

Parkinson-patiënt in Utrecht uit bus gezet wegens speciale schoenen

In Utrecht werd de Parkinson-patiënt Peter Schaap door de politie uit de bus gezet omdat hij er wegens zijn speciale schoenen verdacht zou uitzien. Ze dienen om loopstoornissen te voorkomen of verminderen. Hem werd zelf niets gevraagd. Schaap vindt dat hij met zijn schoenen geen bedreiging voor de samenleving vormt.

Waar duidt het ingrijpen van burgers, medewerkers van het Utrechtse vervoersbedrijf U-OV en de Utrechtse politie op? Neemt de angst voor terrorisme zulke absurde vormen aan dat iemand met het profiel van een Parkinson-patiënt nu ook al als verdachte wordt aangemerkt? Of staat het ingrijpen voor het steeds minder tolereren van personen die anders zijn? Het antwoord van de Utrechtse politie om agenten in te lichten over de schoenen van Peter geeft aan dat dit vragen is om het signaleren van de volgende afwijking van de norm.

Petitie: sluit grens vanwege veiligheid. Is het gewenst en mogelijk?

Dat wordt geen buitenlandse merkkleding, iPhone, wijn of auto’s meer voor Joey Douven want de grens moet gesloten worden ‘om zo de veiligheid van onze samenleving te kunnen waarborgen’. De bedrijvigheid in de Rotterdamse haven en op Schiphol zal sterk afnemen. De welvaart zal dalen. Als een doel de middelen heiligt, wat is er dan tegen gesloten grenzen? Is Nederland dan plotsklaps veilig met een gesloten grens? Stoppen alle binnenlandse inbrekers, graaiende bankiers en fraudeurs dan ineens hun activiteiten? Wat moeten we ons eigenlijk exact voorstellen bij gesloten grenzen? Is het een hek verstevigd met prikkeldraad van het Zwin tot aan de Eems? Moet het internet ook afgesloten worden van het buitenland? Een muur die het onheil buiten kan houden is een gedachte die alleen in het hoofd kan bestaan. Nederland als een grote gevangenis. Knus. 

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Sluit de grens’.

Het is het rendementsdenken, stupid. Irene De Craen over ontslag Lorenzo Benedetti

Aldus Irene De Craen in een analyse op Platform BK over het door velen als onterecht ervaren voortijdige ontslag van directeur Lorenzo Benedetti van kunstcentrum De Appel in Amsterdam. Het bestuur bestaat uit voorzitter Alexandra van Huffelen (directeur Gemeentelijk Vervoerbedrijf Amsterdam), penningmeester Wouter Han (directeur Lazard Benelux), Suzanne Oxenaar (creatief directeur Lloyd Hotel & Culturele Ambassade), Benno Tempel (directeur Haags Gemeentemuseum) en Hermine Voûte (partner Loyens & Loeff advocaten).

De Craen pleit ervoor om het tij te keren en de kunstprofessionals weer baas van de kunstsector te maken. Weg van het rendementsdenken in cijfertjes met een bestuur vol managers dat zich terloops vanuit de eigen drukke baan als zetbaas identificeert met deze door de landelijke politiek opgelegde managementscultuur. Als in Nederland iemand met het profiel en de kwaliteiten van Benedetti geen directeur meer kan zijn van een presentatie-instelling als De Appel, dan is er niet zozeer iets mis met Benedetti maar met de culturele sector. Het cijferfetisjisme van het rendementsdenken heeft de cultuursector overwoekerd als een dodelijke ziekte.

De remedie? Het managementsdenken dat de culturele instellingen door de landelijke politiek opgelegd wordt met de schijnzekerheid van cijfertjes,  bedrijfsplannen, sterkte-zwakteanalyses en verkoopargumenten moet een halt worden toegeroepen. Zo kan het niet langer. Niet omdat rendement geen overweging bij de bepaling van het beleid zou mogen zijn, maar omdat het de cultuursector corrumpeert en in de kern rot maakt.

Daarnaast is het de vraag hoe doelmatig de papieren werkelijkheid van dit rendementsdenken is en wat de samenleving ermee opschiet. Dient de managementscultuur de politiek of de kunst? De door de politiek breed gesteunde plannen om 80 miljoen of meer euro rijksgeld te bestemmen voor twee schilderijen van Rembrandt geeft aan dat het een kwestie van gunnen is. Als de politiek het echt wil dan beslist het met een pennenstreek dat het de culturele sector financieel lucht geeft en niet langer tot achter de komma iets probeert op te leggen dat het zelf zo graag wil zijn. Want kunst die een duplicaat van politiek denken is houdt op kunst te zijn.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘WW#14 Appels en peren’ van Irene De Craen voor Platform BK.

Geen Peil was beter dicht bij huis gebleven voor campagne over referendum

Als het referendum over het associatieverdrag van de EU met Oekraïne er komt, dan wordt de ratificatie door Nederland opgeschort en kan het associatieverdrag formeel niet in werking treden. Vijf jaar geleden was de horizon voor lidmaatschap van Oekraïne 2020. Maar in vijf jaar tijd is Oekraïne mede door de oorlog weinig opgeschoten met regulering, de rechtsstaat en de aanpak van de corruptie. Voordat Oekraïne lid wordt moet het nog aan een lijst voorwaarden van regelgeving en handhaving voldoen. Het was wellicht constructiever geweest als de initiatiefnemers van het referendum zich gericht hadden op de hardheid van de voorwaarden die aan Oekraïne moeten worden gesteld. Dat er in het meest corrupte land van Europa veel winst te halen valt is duidelijk. Daarover valt te praten en die druk om te hervormen helpt de democratisch gezinden in Oekraïne.

Nu heeft Geen Peil met allerlei misinformatie over kosten die uit het associatieverdrag zouden volgen maar die daar niet uit volgen en West-Europese projecties over de Oekraïens-Russische oorlog vermoedelijk onbewust gediend als nuttige idioot voor Rusland en de democratisering van Oekraïne niet gediend. Het is jammer dat Geen Peil zo losjes en onnauwkeurig uit de heup schoot en niet in staat was om verschillende doelstellingen te combineren. Zoals democratisering in Oekraïne, de veiligheidssituatie van Europa, het terugdringen van de Russische agressie, de democratisering van de Europese instellingen en de machtsdeling met de burger. Want het raadgevend referendum dat sinds 1 juli 2015 bestaat is een prima nieuw democratisch instrument.

‘Als de meerderheid tegen de wet stemt én de opkomst is hoger dan dertig procent, dan moet de overheid de wet opnieuw in overweging nemen.’ zegt de toelichting. Gezien de belangen die er op het spel staan is het nu al in te schatten dat het niet aannemelijk is om te veronderstellen dat de Nederlandse regering tot een andere overweging gebracht wordt als het referendum geldig is en een meerderheid tegen de wet stemt. Dan staat Geen Peil met lege handen en heeft het het associatieverdrag van de EU met Oekraïne niet tegengehouden. En heeft het het ongenoegen over ‘de politiek’ eerder aangewakkerd dan geblust. Beredeneerd vanuit Geen Peil is dat jammer omdat het alle energie, prestige en creativiteit die het in de campagne heeft gestopt beter had kunnen besteden aan een dichter bij huis liggend onderwerp over de democratisering van Nederland of de EU.

Foto: Publiciteitsmateriaal campagne Geen Peil.

Burgemeester bekritiseert gebrekkige regie bij AZC Heerenveen

Het is chaos in het opvangcentrum Heerenveen, zo zegt burgemeester Tjeerd van der Zwan in het Friesch Dagblad. Hij stelt dat het het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) de hoge asielinstroom niet aankan: ‘Het COA heeft de situatie volstrekt niet onder controle. Het is nu in het wilde weg doorsturen van vluchtelingen.’ Ook andere burgemeesters menen dat het COA de situatie niet onder controle heeft.

Ook het COA blijkt te zijn overvallen door de hoge en snelle instroom van asielzoekers. Daar past enig begrip voor. Maar het is ongewenst dat niet overheden regels stellen, maar asielzoekers in de chaos hun eigen weg zoeken en daarom regels gaan stellen. Soms zijn ze niet eens geregistreerd zodat er vragen zijn over hun herkomst en status en het onduidelijk is of ze een terecht beroep kunnen doen op de vluchtelingenwet. De landelijke overheid dient het initiatief terug te nemen en zo snel mogelijk ruime middelen voor selectie beschikbaar te stellen. Economische migranten en vluchtelingen van wie aangetoond wordt dat ze zich anders voordoen dan ze zijn dienen zo snel en doelmatig mogelijk uitgeselecteerd en uitgezet te worden. Zodat de echte vluchtelingen goed opgevangen kunnen worden en aan werk en huisvesting geholpen kunnen worden.

Als het COA achter de feiten blijft lopen als het nu bij bepaalde opvangcentra doet dan ontbreekt voldoende overheidscontrole en wordt de asielzoekers onvoldoende duidelijk gemaakt hoe de Nederlandse democratie, rechtsstaat en samenleving werken en wat hier de rechten en plichten zijn. Op de naleving ervan dient goed toezicht te zijn. Het ministerie van Veiligheid & Justitie dat eindverantwoordelijk is moet bedrijfsmatiger opereren dan het nu doet. Zoals de voorbeelden van de afgelopen jaren leren is dit ministerie geen toonbeeld van doelmatigheid. Dat baart zorgen omdat de asielzoekers nu op het juiste pad moeten worden gezet.

Simon Ostrovsky signaleert eind aan oorlog in Oost-Oekraïne

Simon Ostrovsky van Vice News keert terug naar Oost-Oekraïne. Door de autoriteiten werd hem op 4 juni een visum voor de Russische Federatie geweigerd mede vanwege zijn berichtgeving over de in Oekraïne gestorven Russische militairen. Hij signaleert in de Volksrepubliek Loehansk het begin van het einde aan de Russisch-Oekraïense oorlog. De in februari 2015 gesloten Minsk-II overeenkomst lijkt eindelijk te werken.

Toch zijn er nog hinderpalen voor echte vrede, zoals de status van de Krim dat in maart 2014 met militaire middelen onrechtmatig door de Russische Federatie werd bezet. Oekraïne vreest dat in een geheime overeenkomst met westerse landen het Kremlin de Donbas als wisselgeld teruggeeft om de Krim te behouden.

Er zijn geen winnaars in deze oorlog. Nu alle zogenaamde separatisten ineens gelaten lijken terug te keren in de schoot van Oekraïne klinkt al hun retoriek nog holler dan die al klonk. Waarom is er zoveel geleden, bloed gevloeid en infrastructuur vernietigd als nu wordt toegegeven dat het geen zin had? Is hiermee de kous af?

Allerhande Kerstfestival in Spoowegmuseum: eenzijdige marketing

Marktleider van Nederland Albert Heijn houdt op 11, 12 en 13 december het Allerhande Kerstfestival in het Spoorwegmuseum te Utrecht. Albert Heijn ziet het in een persbericht als een evenement in de stijl van de populaire foodfestivals dat plaats biedt aan 40.000 bezoekers, met de sfeer van een kerstmarkt: ‘Proeven, eten en drinken staan centraal en met hulp van experts ga je zelf aan de slag tijdens speciale workshops.’

Het is de vraag wat voor het Spoorwegmuseum behalve een som geld de toegevoegde waarde is van de incidentele samenwerking. Zoals vaker bij dit soort evenementen moet het prestige van het museum afstralen op het bedrijf dat een relatie aangaat. Maar het gevaar voor het museum is dat het de andere kant opwerkt en het aan prestige verliest. Simpelweg te boek komt te staan als een organisatie die gekocht wordt. Het is een gemiste kans dat dit evenement zo eenzijdig draait om de marketing van Albert Heijn en de supermarkt heeft nagelaten een duurzame relatie met het Spoorwegmuseum aan te gaan. Opdat een partnerschap had kunnen ontstaan met een gemeenschappelijk doel. Door de gekozen opzet van het Allerhande Kerstfestival valt nu zelfs te betwijfelen of ook het bedrijfsimago van Albert Heijn er veel mee gediend is omdat het Spoorwegmuseum door de gekozen relatie de kans ontnomen is om het imago van Albert Heijn te versterken.

Foto: Schermafbeelding van presentatie Allerhande Kerstfestival 2015 door Albert Heijn.

Marketing voor Ceramix: opwaaiende blauwe doeken

Het Bonnefantenmuseum in Maastricht maakt publiciteit voor de tentoonstelling ‘Ceramix; Keramiek in de kunst van Rodin tot Schütte‘ die vanaf 15 oktober 2015 te zien is. Een samenwerking met het Franse Sèvres, Cité de la céramique en la Maison Rouge (Parijs) met bruiklenen van onder andere het Victoria & Albert Museum in Londen, Museo Internazionale della ceramica in Faenza, Petit Palais in Parijs, Isabelle Maeght, Stedelijk Museum Den Bosch en Stedelijk Museum Amsterdam. Keramiek is hot in de beeldende kunst. Dat blijkt uit de marketing die in niets verschilt voor die van horloges, chocolade, koffie, auto’s, computers of de hedendaagse hebbedingetjes. Dat vereist reclame die imponeert, opwaardeert en nieuwsgierig maakt. Duur.

Foto: Still met sponsors uit YouTube-reclame ‘CERAMIX Keramiek in de kunst van Rodin tot Schütte’.