De Oostenrijkse persfotograaf Albert Hilscher (1892-1964) was in het interbellum samen met de joodse Leo Ernst algemene vertegenwoordiging van het Amerikaanse fotoagentschap Wide World Photos. Omdat na de Anschluss van 1938 bedrijven geariseerd moeten worden verdween Ernst uit beeld. Hij dook na de Tweede Wereldoorlog weer op. Hilscher werkte tot het eind van de oorlog voor het Deutsche Nachrichtenbüro, het centraal persbureau van het Derde Rijk.
In 1951 maakt Hilscher deze foto’s van een groep mannelijke blinden die het Kunsthistorisches Museum in Wenen bezoeken. De meeste blinden dragen karakteristieke zwarte brilletjes, Een kunstmuseum met een prachtige collectie schilderijen. Uit de foto’s blijkt niet dat ze die te zien krijgen. Of hoe men dat in hun situatie moet zeggen. Op de onderste foto betasten de blinden iets wat op een antiek tableau lijkt.
Het is verleidelijk om Albert Hilscher die vanaf 1938 deel uitmaakte van een propagandacompagnie van de nazi’s niet ook blind te noemen. Niet in de betekenis stekeblind, maar wel in die van afgodisch of kritiekloos. Een weg waar meer Oostenrijkers voor kozen. Deze foto’s die hij zes jaar na de oorlog neemt zijn een metafoor voor zijn eigen blindheid. Ook Hilscher bezocht het Kunsthistorisches Museum.
George Knight 
Je ogen dicht doen om kunst écht te zien. Dat kan in Villa Mondriaan in Winterswijk. Dankzij nieuwe hulpmiddelen kun je hier een bezoek brengen aan een onzichtbare wereld vol kleur en vorm. Verslaggever Wout Dusseldorp gaat op pad met begeleider, blindengeleidestok en slaapmasker en laat zich verrassen.
https://www.gelderlander.nl/winterswijk/voelen-aan-schilderijen-want-hier-mag-dat-wil-je-een-beetje-of-echt-helemaal-blind-door-het-museum-lopen~a1486fc5/
LikeLike