Kritiek met Lubach op besluitvorming over CETA, TTIP en ISDS

Arjen Lubach overdrijft. Niet over de werking van de handelsverdragen van de EU met respectievelijk Canada (CETA) of de VS (TTIP), maar over zijn eigen rol in het debat daarover. Die is minder groot dan hij beweert. Mogelijk probeert Lubach zijn eigen gewichtigheid te relativeren door deze ongerijmde claim. CETA en TTIP dreigen de burger buitenspel te zetten. Er is al jaren veel politieke en buitenparlementaire weerstand tegen.

Een constante in de strategie van degenen die regels als obstructie beschouwen en niet als bescherming is dat ze de weg met de minste weerstand kiezen om hun doel te bereiken. In die zin dat de voorstanders van vrijhandel die de regelgeving maximaal willen beperken een verdrag dat te veel politieke en publicitaire tegenstand krijgt opgeven om het via een achterdeur via een ander verdrag te realiseren. Michael Geist wees er in 2012 op dat ACTA dat tegenstand kreeg werd omgekat tot CETA. En nu dreigt CETA een zijdeurtje voor TTIP te worden omdat het Amerikaanse bedrijven via Canada op zachte voorwaarden toegang tot de EU geeft.

De opstelling van het Nederlandse kabinet geeft weinig reden tot optimisme zoals blijkt uit de beantwoording van kamervragen van Jan Vos en John Kerstens (PvdA) aan minister Lilianne Ploumen van Buitenlandse Handel. Het gaat om de gewraakte investeringsbescherming ISDS binnen CETA waarvan Ploumen instemmend zegt dat de Zweedse Eurocommissaris Cecilia Malmström daarover de onderhandelingen met Canada niet heropent.

Haar antwoord wordt er onbegrijpelijk op als ze zegt dat ‘de voorstellen die Nederland met een aantal EU-lidstaten hebben (sic) gedaan voor vernieuwing van het mechanisme voor investeringsbescherming in TTIP van belang zijn voor alle verdragen die afspraken over investeringsbescherming bevatten, dus ook voor CETA’. Ploumen vermengt onderhandelingsrondes met uiteenlopende looptijden die blijkbaar terugwerkende kracht naar andere verdragen hebben, verdragsteksten en technische aanpassingen op zo’n complexe manier dat de vraag gerechtvaardigd is of ze binnen het kabinet werkelijk mandaat heeft om voor de burger op te komen.

Advertentie

Joris Demmink: complotdenken of bureaucratie?

Nieuwe Revu keilt het op haar site aan. Wat moeten we van de zaak Demmink denken? Het blad brengt het terug tot een topambtenaar van Justitie die van pedofilie wordt beschuldigd. Maar da’s maar het halve verhaal, de aanleiding tot het vervolg. Iets anders wordt namelijk als dieper liggende kritiek opgevat en schaadt de rechtsstaat meer: Demminks invloed op de rechtsgang. Je kunt niet concluderen dat als het eerste (pedofilie) niet te bewijzen valt het tweede (frustratie rechtsgang) niet bestaat. Hoe een en ander samenhangt is echter nog nauwelijks te doorgronden. Des te meer omdat er nog steeds geen grondig onderzoek is verricht aan de hand van alle beschuldigingen aan het adres van Demmink. Dat komt er nu trouwens wel door de Hoge Raad.

Nieuwe Revu vraagt wat journalisten denken. AD-journalist Koen Voskuil en Henk Rijkers die voor het Katholiek Nieuwsblad schrijft zijn kritisch. Ze vinden dat de politiek de zaak Demmink te licht opneemt. Misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink ziet tot nu toe onvoldoende bewijzen om Demmink aan te klagen.

Feitelijk komen het complotdenken en de bureaucratie op hetzelfde neer. Los van het feit of Joris Demmink inderdaad pedofiel is. Door toedoen van Jan Poot van Chipshol richt de site arrestdemmink.com zich op de Amerikaanse publiciteit. Met als resultaat een hoorzitting van de Helsinki Commissie (Europa) van het Amerikaanse congres. Maar tot een doorbraak leidt dat niet. De Nederlandse regering mobiliseert de Amerikaanse regering, waaronder het State Department. En de tegenstanders van Demmink mobiliseren leden van de Republikeinse partij. Hoe dan ook wordt de naam van Nederland in het buitenland beschadigd. Vooral op blogs en in kranten. Da’s de fout van de regering-Rutte en minister Opstelten. Dat hadden ze moeten voorkomen. Ze hebben onvoldoende anticiperend gewerkt. Of Joris Demmink nou wel of niet pedofiel is.

Foto: TRIK, Wie denkt Joris Demmink wel dat hij is? Nieuwe Revu, 19 oktober 2012.

Gevestigde media zwijgen opnieuw over Joris Demmink

Gisteren was de briefing voor de Helsinki Commission van het US Congress. Hier een verslag vanaf 26’20”. In het vervolg kondigt Adèle van der Plas een nieuw onderzoek door de Hoge Raad aan dat wettelijk pas sinds 1 oktober mogelijk is. Getuigen roepen een vernietigend beeld op over het functioneren van de Nederlandse politieke klasse. Mogelijk komt er een tweede briefing waar de Nederlandse overheid gehoord wordt.

Volgens Google Nieuws doen de gevestigde Nederlandse media geen verslag van de briefing. Men kan raden naar de reden. Typerend is de reactie van blog Welingelichte Kringen dat de essentie mist. Het verbaast des te meer omdat een kans gemist wordt om VVD’ers (Demmink, Opstelten, Teeven) tegen het licht te houden:

Al heel lang waart het gerucht door Den Haag en omstreken dan de hoogste ambtenaar van het ministerie van justitie een kinderverkrachter is. Maar er is nooit iets van waar gebleken. Toch boog de Helsinki Commission van het Amerikaanse parlement zich er over. De Nederlandse advocate Adèle van der Plas, die strijdt voor vervolging van Demmink mocht haar verdenkingen breed uitmeten. Ook het verhaal van een vermeend (Turks) slachtoffer was te horen. De zitting zal overigens niets veranderen: Demmink is formeel (en vermoedelijk feitelijk) onschuldig, maar de mensen die geloven in een complot zullen dat nooit geloven.

Dat bracht me tot de volgende reactie die ik weergeef omdat ik een mentaliteit probeer te vangen: Wat een merkwaardig bericht. Er zijn sterke aanwijzingen van meerdere getuigen dat Demmink wel degelijk direct in verband kan worden gebracht met misbruik van minderjarigen. Maar het gaat er nog niet eens zozeer om of Demmink schuldig is. Het gaat erom hoe de Nederlandse rechtsstaat functioneert. Of niet. Feit dat er nooit een volwaardig onderzoek is verricht naar alle aantijgingen is er een teken voor dat de rechtsgang is beïnvloed. Logisch want op zijn positie heeft Demmink invloed. U vergeet te melden dat er nu eindelijk een onderzoek naar Demmink komt door de Hoge Raad. Dan zullen we zien of uw journalistieke intuitie klopt.

De blogs Katholiek Nieuwsblad en Crimesite Camilleri doen kritisch verslag. In een brief aan de Tweede Kamer ontkent minister Opstelten alle beschuldigingen tegen Demmink. Adèle van der Plas betwist dat er zorgvuldig onderzoek is verricht. Er is nader onderzoek naar het onderzoek nodig voor duidelijkheid.

Foto: ‘Panelist Adèle van der Plas speaks to the commission about child sex trafficking issues.’ 4 oktober 2012. Op persoonlijke site van voorzitter congressman Chris Smith.

Joris Demmink onderwerp briefing Amerikaans Congres

Op 4 oktober houdt de U.S. Helsinki Commission een briefing over kindersex en mensenhandel. De commissie behandelt de zaak Demmink. Deze hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie wordt op internet al jaren beschuldigd van pedofilie en mensenhandel. Beschuldigingen drongen jarenlang niet door tot de gevestigde media, zo constateerde in 2010 onder meer mediasocioloog Peter Vasterman in zijn artikel De digitale schandpaal. Er zijn zelfs bewijzen voor persbreidel door de overheid om elk nieuws over Demmink uit de gevestigde media te houden. Die intimidatie werkt echter niet meer nu de Amerikaanse politiek de zaak heeft opgepakt. Niet toevallig gaat Joris Demmink per 1 november 2012 met pensioen. De spanning loopt op.

Vrij Nederland schetste afgelopen week achtergronden, inclusief de getuigenis van Klaas Langendoen die onderzoek deed naar Demmink die in Turkije jongens verkracht zou hebben. Toen ze Demmink in Nederland aan wilden klagen stokte de rechtsgang. Katholiek Nieuwsblad parafraseert Langendoen in VN: ‘Wat mij het meest heeft gestoord’, haalt het oud-rechercheur Klaas Langendoen aan, ‘is dat als jij twee anonieme meldingen tegen je krijgt van bezit van kinderporno op je computer, dan staat morgenochtend om zes uur de politie bij je voor de deur. Dan ben je verdachte en staat je leven op zijn kop. Bij Demmink niet. Naar hem is nooit fatsoenlijk onderzoek gedaan.’ Het blokkeren van onderzoek is de schande voor onze rechtsstaat.

De Helsinki Commissie zegt in een toelichting dat velen de aanpak van de Nederlandse overheid in de zaak Demmink schromelijk onbevredigend vinden. Het wijst voor bijzonderheden naar een YouTube filmpje waarop zowel advocate Adèle van der Plas, Klaas Langendoen als een slachtoffer van kinderhandel getuigen. Ook in de briefing op 4 oktober worden ze gehoord. Gezien de voorgeschiedenis valt niet te verwachten dat er in Nederland alsnog een onderzoek komt naar VVD-er Demmink. De verwachting dat de regering in wording met VVD en PvdA of de commissie Justitie van de Tweede Kamer initiatieven neemt voor een onderzoek naar Demmink, zijn beïnvloeding van de rechtsgang en de betrokkenheid van politici is nu nog onvoorstelbaar.

NB Het ‘Netherlands Helsinki Committee‘ wordt onder meer gesponsord door het Nederlandse ministerie van Veiligheid en Justitie.

Foto: Hofvijver en parlement in de mist, Den Haag 2011. Credits: zoetnet

Waarom is er geen grondig onderzoek naar Joris Demmink?

‘Er is op dit moment wel degelijk zicht op corruptie binnen het overheidsapparaat. Op landelijk niveau. Ik praat over het beïnvloeden van politici. Tweede-Kamerleden onder anderen. Ik zeg dat het gebeurt, ja. En ik praat over het beïnvloeden van rechters. Dat gebeurt ook. Criminelen hebben geprobeerd rechters en politici te beïnvloeden. Dat is absoluut zo. Ik zeg het niet, omdat ik het denk, maar omdat die informatie er is.’ Aldus de toenmalige Amsterdamse Officier van Justitie Fred Teeven in 1999 in het juristenblad Mr. Zo tekent Trouw op. Teeven (VVD) is op dit moment staatssecretaris van Veiligheid en Justitie. De hoogste ambtenaar van dat ministerie is Joris Demmink die in verband wordt gebracht met klassejustitie, pedofilie en misbruik van zijn positie om de rechtsgang te beïnvloeden. Maar politiek en media zwijgen. Of worden het zwijgen opgelegd.

Een medewerker van een lid van de commissie Veiligheid en Jusititie van de Tweede Kamer antwoordde me vandaag op eerdere postings over Demmink: ‘Xx heeft meerdere malen aandacht gevraagd voor de geruchten rond de door u genoemde persoon. Er is door diverse ministers en het Openbaar Ministerie onderzoek verricht. Uit dit onderzoek is geen bewijs naar voren gekomen voor de stellingen‘. En: ‘Xx acht het van groot belang dat in ons land het beginsel blijft gelden dat iemand onschuldig is totdat het tegendeel is bewezen‘.

Hierop antwoordde ik: ‘U hebt gelijk dat binnen de rechtsstaat de regel geldt dat iemand onschuldig is tot het tegendeel bewezen is. (..) In de praktijk wordt door landen of supranationale organisaties die regel niet altijd gevolgd. Zo werd Julian Assange op een Red Notice lijst van interpol geplaatst zonder dat hij aangeklaagd was. De Papoea activist Benny Wenda uit West Papoea overkwam hetzelfde. Ofwel, soms zijn het uitsluitend politieke redenen die de doorslag geven om iemand wel of niet onschuldig te verklaren. Het gaat mij niet om een heksenjacht op Joris Demmink, maar om de beschadiging van de goede naam van ons land in het buitenland. (..) Een onderzoek dat alle vragen afdoende beantwoordt is in mijn ogen nog steeds niet gevoerd. Zodat Demmink veroordeeld noch vrijgepleit is. Dat lijkt me juridisch, politiek en maatschappelijk ongewenst’.

Op tvworldwide spreken activisten van het Rebecca Project bij een demonstratie voor de Nederlandse ambassade in Washington DC op 23 augustus 2012 er hun verbazing over uit dat binnen de Nederlandse rechtsstaat met een in het buitenland solide reputatie de kwestie Demmink niet opgelost kan worden. Ze verbazen zich erover dat er druk via de VS voor nodig is om Nederland aan te sporen de kwestie Demmink grondig te onderzoeken. Vermoedens van zowel corruptie binnen het Nederlandse overheidsapparaat als chantage van degenen die Demmink aan willen pakken zien deze mensenrechtenactivisten als verklaring.

Foto: Medewerkster van de Nederlandse ambassade in Washington DC (rechts) praat met demonstranten van het Rebecca Project for Human Rights na een demonstratie die vraagt om een onderzoek naar Joris Demmink

Dutch Injustice met Joris Demmink zet Nederlandse politiek onder druk

Eerder besteedde ik aandacht aan de vragen van Republikeinse congresleden aan de EU over Joris Demmink. Deze hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie wordt al geruime tijd met pedofilie in verband gebracht. Demmink gaat eind 2012 met pensioen en de Nederlandse politiek wordt opgeroepen nu eindelijk eens tegen hem in actie te komen en een onderzoek te verrichten zonder dat Demmink daarbij een vinger in de pap heeft. De verontwaardiging van de geïnterviewden lijkt te zeggen dat Demmink nu in een ultieme inspanning opgepakt moet worden voordat-ie voorgoed ontsnapt aan een rechtsgang die ‘m toekomt.

Ik zei te vermoeden dat Nederlandse critici achter de Engelstalige website arrestdemmink.com zitten. Maar ze hebben prestigieuze Amerikaanse partners. In het YouTube-filmpje worden het Protection project van de Paul H. Nitze School of Advanced International Studies (SAIS) als onderdeel van de John Hopkins University, The Rebecca Project en SharedHope genoemd. Dat gevoegd bij de drie afgevaardigden Pitts, Wolfe en Smith.

De door de familie Poot opgezette site dedemminkdoofpot.nl bevat veel kennis en documenten over Demmink met aantijgingen van klassejustitie en pedofilie. Jan Poot en zijn zoon Dirk zijn eigenaren van Chipshol dat door Demmink en frauderende rechters een financiële loer is gedraaid. In hun vasthoudenheid brachten ze een uitdijend netwerk van verkeerd handelende mensen in kaart dat de rechtsstaat midden in het hart raakte.

Maar het verschil tussen arrestdemmink.com en dedemminkdoofpot.nl is dat de Engelstalige site uitsluitend focust op de pedofiele aspecten van Demmink en in de toon een verharding is opgetreden. Dat laatste zou wel eens te maken kunnen hebben met de Amerikaanse markt. Kritiek op het individu Demmink die de rechtsgang oneigenlijk beïnvloedt wordt ingewisseld voor algemene uitspraken over kinderhandel en pedofilie.

Die verschuiving in focus is begrijpelijk, maar ook jammer. Uiteindelijk gaat het om de beschuldiging dat Demmink jarenlang zijn macht heeft misbruikt aan de top van Justitie en de politiek niet heeft ingegrepen. De veronderstelling dat hij betrokken is bij kinderhandel klinkt vergezocht. Mogelijk was zo’n verharding nodig om de Amerikaanse partners tot medewerking te bewegen. In ieder geval is het triest voor het image van Nederland en de Nederlandse rechtsstaat dat feiten die al jaren bekend waren nu via een omweg terugkomen naar Nederland. En dubbel zo hard aankomen. Als de politiek had opgetreden was het zover niet gekomen.

Amerikaanse congresleden stellen EU vragen over Joris Demmink

Er is een nieuwe ontwikkeling rond de hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie Joris Demmink die al jaren van pedofilie wordt beschuldigd. Ook van klassejustitie bij de zaak Chipshol en een Turkse connectie. Demmink wordt niet echt aangepakt. Eind dit jaar neemt Demmink afscheid omdat-ie met pensioen gaat.

Omdat niets hielp hebben zijn Nederlandse critici een Engelstalige website gemaakt. Die de affaire een internationale dimensie probeert te geven. Da’s gelukt. De Amerikaanse Republikeinse congresleden Pitts (R-PA), Wolfe (R-VA) en Smith (R-NJ) hebben zich gemoeid in de affaire-Demmink en op 31 juli 2012 een brief geschreven aan het Duitse Europarlementslid Christian Ehler die contactpersoon voor de VS is. Ze vragen om samenwerking in de aanpak van handel en misbruik van vrouwenhandel en kinderen. Tevens het werkgebied van de non-profit instellingen Shared Hope en Rebecca Project die Demmink op de korrel nemen.

Op 12 juli ging het balletje rollen toen de voormalig speciaal adviseur in de regering-Reagan Anthony T. Salvia voor upi.com een zogenaamde ‘Outside View‘ column schreef. Hij riep de leden van twee commissies voor buitenlandse betrekkingen van het congres zelfs uitdrukkelijk op om in actie te komen. Delen van zijn column komen in de brief van Republikeinse congresleden terecht, evenals de verwijzing naar een verband tussen Vereniging Martijn en Demmink. De roep om een onderzoek vindt ook zijn weg naar de Amerikaanse pers.

Daarop verscheen op 16 juli op Avaaz.org de petitie ‘To start an investigation regarding all the accusations concerning Mr. Demmink‘ dat vraagt om een onderzoek. Het is hier in te zien en te tekenen.

Amerikaanse congresleden pakken Salvia’s oproep op en verwijzen in hun brief naar de uitbuiting van kinderen en kinderpornografie. Ze noemen het verbod van de Vereniging Martijn en de beschuldigingen van sex en misbruik van kinderen door Joris Demmink, de secretaris-generaal van het ministerie van Justitie. Verder refereren ze aan de bewering dat Demmink zijn positie heeft misbruikt om klachten en onderzoeken tegen hem te belemmeren: ‘it has been asserted that Mr. Demmink used the power of his position to obstruct efforts to file complaints against him, and used investigations as a way to deter his accusers’.

Via een omweg worden Amerikaanse congresleden opgeroepen om via de omweg van het Europese parlement de Nederlandse macht tot de orde te roepen. Wat ze doen. Maar ze maken hun betoog er niet sterker op door te verwijzen naar de affaire-Martijn die ze direct met het optreden van Demmink in verband brengen. Dat leidt af van de hoofdlijn, namelijk dat de hoogste ambtenaar van Justitie een slechte reputatie heeft, het imago van Nederland heeft beschadigd, chantabel is en nooit werd aangepakt door de Nederlandse politiek.

In hun brief leggen Pitts, Wolfe en Smith uit dat ze vrezen dat door de positie en de invloed van Joris Demmink Nederland niet aan haar internationale verplichtingen kan voldoen in de bestrijding van vrouwenhandel en kindermisbruik. Nederland kan zelfs een zwakke schakel worden. Dat lijkt vergezocht. Het was er Demmink altijd enkel en alleen om te doen om zijn positie te beschermen en elke actie of rechtsgang te belemmeren die zijn positie zou aantasten. De congresleden lijken om twee redenen de internationale dimensie op te voeren. Als reden voor het sturen van hun brief aan de EU en voor hun partners Shared Hope en Rebecca Project.

Vraag is hoe de brief aan europarlementslid Ehler binnen de EU in behandeling wordt genomen en of de Nederlandse politiek die al jaren zwijgt nog de moeite neemt om te reageren op Amerikaanse congresleden. Wat de politiek als inmenging of als tik op de vingers kan opvatten. Of denken politieke partijen dat nu Joris Demmink met pensioen gaat het deksel maar beter op de doofpot kan blijven? Nederland wordt internationaal te kijk gezet. Kan de schande van het wegkijken nog hersteld worden? Het Binnenhof mag antwoorden.

Foto: Schermafbeelding van arrestdemmink.com

BREIN verrast dat politici zich lieten beïnvloeden over ACTA

UPDATE 2 augustus: Digitale burgerrechtenbeweging ‘Bits of Freedom’ roept minister Maxime Verhagen in een brief op om het CETA-verdrag af te wijzen. Dit is in lijn met de kritiek van Michael Geist (zie hieronder). 

‘Politici lijken echter nog niet geheel gewend aan de omvang van de tegenstand die via het internet in stelling gebracht kan worden en laten zich daardoor beïnvloeden.’ Dat stelt Tim Kuik, de directeur van de auteursrechtenorganisatie BREIN als verklaring voor het afschieten van het ACTA-verdrag in een interview voor Emerce. Tweakers kopt: ‘Brein: politici lieten zich beïnvloeden door internetprotesten ACTA‘.

Wie het boekje ‘Je hebt het niet van mij, maar…‘ van ‘Nieuwspoortrapporteur’ Joris Luyendijk over het Binnenhof kent begrijpt wat hier speelt. Lobbyisten van BREIN lieten zich verrassen. Ze hadden voorstellen ‘ingestoken’, maar door nieuwe ontwikkelingen waren die achterhaald zonder dat ze het bij konden sturen.

Wat Tim Kuik zegt is niet zozeer onthullend voor hemzelf of ACTA, maar voor de werking van de politiek. Zijn woorden suggereren dat ambtenaren, Kamerleden of bewindslieden zich door lobbyisten laten sturen. Los van het publieke belang, of burgers of belangengroepen die geen lobbykantoor kunnen betalen. Hij doorbreekt indirect de ‘Nieuwspoortcode’. Als dat ‘inpakken’ van politici en ambtenaren in een incidenteel geval niet werkt, dan wijkt dat af van de bestaande orde. In ieder geval voldoende voor Kuik om het op te merken.

Wat Kuik niet zegt is dat het ACTA-verdrag tot veel bijkomende schade had geleid. Een bezwaar dat BREIN klein probeerde te maken, maar politici had beschadigd. In hun claim dat ze de burger begrijpen. Kamerleden konden de tsunami van kritiek die van vele kanten kwam niet meer negeren. Want Kuik heeft ongelijk dat de kritiek alleen van het internet kwam. BREIN en de auteursrechtenlobby gaan gewoon verder in het behartigen van hun belangen. Het Canadese-Europese CETA moet ACTA vervangen, zoals Michael Geist ontdekte. Het valt te verwachten dat Tim Kuik en zijn lobbykantoor zich nu op CETA richten om de politiek te beïnvloeden.

Foto: I’m Watching You

ACTA aan de winnende hand in ‘democratisch’ Europa

Het is wat met democratie in Europa. Burgers worden op afstand gezet omdat ze kritisch zijn en hun belang calculeren. Zoals over de miljardensteun aan zuidelijke landen die dient om banken en financiële instellingen uit de wind te houden. Maar ook het Europees Hof heeft niks in de melk te brokkelen. Zo zegt de Belgische Euro-commissaris voor Handel Karel De Gucht dat de EU het ACTA-verdrag steunt. Wat er ook gebeurt. Hoeveel burgers en regeringen ook tegen zijn, zoals nu ook minister Verhagen, het maakt niks uit in Europa.

Techdirt legt De Gucht uit. Wat het Europees Hof ook beslist, een negatieve stem heeft geen invloed: If you decide for a negative vote before the European Court rules, let me tell you that the Commission will nonetheless continue to pursue the current procedure before the Court, as we are entitled to do. A negative vote will not stop the proceedings before the Court of Justice. ZD Net meent dat ACTA in Europa niet meer weg te stemmen is. Doet het Europarlement iets? Hoeveel EU is nodig om burgers tot minder EU te brengen?

Foto: Freie Bahn dem Marshallplan, omstreeks 1948

ACTA staat ter discussie binnen EU

Op 27 maart praat het Europees Parlement over de voortgang van de Anti-Counterfeiting Trade Agreement
ACTA. Een nieuwsbrief van Fight For The Future roept op de ‘eigen’ Europarlementariërs in de INTA-commissie (International Trade) te bellen. Voor Nederland zit Marietje Schaake (D66) in deze commissie. Ook nog eens als vervanger. Maar ze heeft de vinger al aan de pols en hoeft niet meer gebeld te worden.

Nederlandse Europarlementariërs hechten blijkbaar weinig belang aan internationale handel. Dit strookt niet met het beleid van het kabinet Rutte dat buitenlandse politiek en economische politiek laat samenvallen.

Volgens de notulen van een Commissievergadering beticht de liberale EU-commissaris voor Handel Karel De Gucht de sociale media dat er door een ‘intense mediacampagne’ een patstelling is ontstaan. Maar evengoed kan beweerd worden dat de handtekening onder een ACTA-tekst van de Europese Commissie en de 21 lidstaten voortijdig was omdat het aan de democratische besluitvorming vooraf ging. Nu krabben lidstaten door de druk van hun bevolking zich achter de oren en willen ze eerst zekerheid dat door een verdrag de internetvrijheid niet wordt beperkt. De Gucht heeft nu het Europees Hof van Justitie moeten vragen of de ACTA-tekst verenigbaar is met de Europese Verdragen, en met name met het Handvest van de grondrechten.

De opstelling van de liberale commissaris De Gucht is opvallend. Hij leek ondubbelzinnig gekozen te hebben tegen namaak en voor het belang van de producenten van muziek, films, farmaceutica, mode en andere producten. Totdat kritische Europarlementariërs, politici en belangengroepen om een afweging tussen economie en informatievrijheid vroegen. De Gucht ziet opschorting van een ratificatie als vernietigend voor de geloofwaardigheid van de handelspolitiek van de EU. Maar critici beweren dat juist een ontbrekend publiek debat en de eenzijdige inperking van de informatievrijheid de geloofwaardigheid van de EU onder druk zette.

Foto: Stop Acta