Wat is de essentie van de spionage oorlog met Trump, Putin en Obama?

Het antwoord op de vraag tussen wie de nieuwste spionage oorlog wordt gevoerd is afhankelijk van het eigen perspectief. Is het een oorlog tussen Trump en Obama, Obama en Putin, Trump en de Republikeinse partij GOP, Russische en Amerikaanse inlichtingendiensten, beide staten VS en Russische Federatie of Trump en Putin? Dat laatste lijkt door de vriendschappelijke relaties tussen Putin en Trump op het eerste gezicht het minst waarschijnlijk, maar zou na Trumps inauguratie op 20 januari 2017 wel eens de meest waarschijnlijke optie kunnen worden. Afhankelijk van het antwoord wie de machtsstrijd tussen Trump en de GOP wint.

Critici zijn het erover eens dat Obama in zijn buitenlandse politiek te terughoudend heeft gehandeld, en er weinig van gebakken heeft. In Syrië trok hij in 2013 een rode lijn voor Assad en deed vervolgens niets toen Assad met chemische wapens over die lijn trok. En bij de bezetting van de Krim door de Russische Federatie die in de Algemene Vergadering van de VN in resolutie 68/262 breed werd veroordeeld nam Obama te weinig verantwoordelijkheid hoewel het Boedapester Memorandum uit 1994 de VS tot actie verplichtte. Zie hier het antwoord van Paul Niland op mijn stellingname dat Obama geen verantwoordelijkheid nam. Niland valt Obama niet volledig af, maar geeft wel toe dat Obama gezien de omstandigheden meer had kunnen doen. Zoals John Schindler in een commentaar zegt handelt Obama uiteindelijk ter elfder ure terwijl hij sinds 2013 kans op kans heeft laten liggen om de Russische agressie in Oost-Europa en in cyberspace passend te beantwoorden.

De leiders van de Russische Federatie hebben straks te maken met de onberekenbare president Trump in plaats van de berekenbare Obama. Trump mist de terughoudendheid en de intellectuele blik van Obama die tijdens zijn presidentschap steeds weer de indruk gaf verdwaald te zijn in de politiek. Dat is zo ongeveer het enige dat Obama en Trump gemeen hebben. Obama was geen politiek dier, maar een huiskamergeleerde die er een nachtje over moest slapen. De spionage oorlog verhuist mee naar 2017. Als Obama is afgetreden worden de opties kleiner en het antwoord duidelijker wie er nou exact met wie in strijd is. Misschien is het in essentie wel een oorlog in de psyche van Donald Trump. En dat belooft weinig goeds voor de wereld in 2017.

NRC ontspoort met bericht over islamitische kunst en Trump

Olphaert den Otter besteedt op Facebook kritische aandacht aan dit bericht in NRC: ‘Wat is dit nu voor maf nieuws, vandaag in NRC? Gaan we NU AL de werkelijkheid zo vormgeven dat hij niet tegen het vreemde haar van Trump instrijkt?’ Den Otter heeft volkomen gelijk. NRC ontspoort grandioos met dit bericht.

Wat vooral stoort is het gebruik van het voorzetsel ‘ondanks’ in kop en bericht. Het betekent volgens een toelichting van Taaladvies ‘tegen de wil van‘ of ‘in weerwil van’. NRC suggereert dat de islamitische kunst in het Dallas Museum of Art tegen de wil van Trump te zien is. Trouwens niet vanaf 16 maar vanaf 18 april 2017. Maar het is onwaarschijnlijk dat de president-elect zich over deze tentoonstelling heeft uitgesproken of over het tentoonstellen van islamitische kunst in het algemeen. Wat zou hij tegen 16de eeuwse islamitische kunst hebben? NRC maakt zich met dit bericht dus tot een fact-free medium. In de campagne was Trump kritisch op de islam en de toestroom van moslims naar de VS, maar dat is wat anders dan het tentoonstellen van kunst.

Gretha Pama en een eindredacteur van de NRC voeden met deze kop het rechts-populisme. En begrijpen de complexiteit van de VS niet. De kop suggereert dat Trump de hele samenleving naar zijn hand kan zetten. Maar dat is exact de vraag die zich aandient en nog niet beantwoord is. Het te kort door de bocht om zoiets te veronderstellen. Het gaat voorbij aan allerlei progressieve en traditioneel-conservatieve groepen die zich nu al wapenen om Trump en z’n regering van generaals, bestuurders van bedrijven en multimiljonairs te weerstaan.

De hoofdredactie van NRC moet eens goed nadenken waar haar verantwoordelijkheid uit bestaat en hoe het de democratie kan dienen. En de populisten de pas af te snijden. Door dit soort ondoordachte koppen maakt het populisten als Trump, Wilders, Putin of Farage alleen maar belangrijker en groter dan ze zijn. Hiermee dient NRC de democratie niet. De hoofdredactie moet Gretha Pama maar op een cursus logica, argumentatie en politieke oriëntatie sturen. De slijpsteen van de geest hapert en is sleets geworden. De NRC doet steeds meer aan lui denken. Dat moet scherper, doordachter en directer om als nieuwsmedium relevant te zijn.

Foto: Schermafbeelding van bericht ‘Islamitische kunst Te zien in Dallas, ondanks Trump’ in NRC, 29 december 2016.

Obama komt met maatregelen tegen Russische Federatie vanwege inbraak in electorale systeem VS. Na een eerdere waarschuwing

About a week before the election, the United States sent a “hotline”-style message to Moscow using a special channel for crisis communication created in 2013 as part of the State Department’s Nuclear Risk Reduction Center. As part of that message, the officials said, the administration asked Russia to stop targeting state voter registration and election systems. It was the first use of that system. The Russians, officials said, appeared to comply. Aldus Ellen Nakashima in een bericht in The Washington Post van 27 december 2016.

Het is ongelofelijk nieuws als het waar is. Namelijk dat de regering Obama via de hotline die bedoeld is om nucleaire risico’s te verkleinen de Russische regering een week voor de Amerikaanse verkiezingen van 8 november waarschuwde niet in te breken in het electorale systeem. Het bericht impliceert dat het Kremlin bezig was om de presidentsverkiezingen te vervalsen. Niet via beïnvloeding en lekken, maar via directe vervalsing en manipulatie van kiezersgegevens. Dit gaat technisch en politiek verder dan het vissen in emails van de Democratische partij. Zoals van campagneleider John Podesta die gewoonweg zijn beveiliging niet op orde had en naïef handelde. De Russen zouden ingebonden hebben. Het bewijs ervoor wordt niet gegeven.

Deze week komt de regering Obama naar verluidt met maatregelen als reactie op de inbraak door de Russen in het electorale systeem. Twee maanden nadat ze dit geprobeerd zouden hebben. Ze zijn bedoeld als straf en afschrikking. Te denken valt aan economische sancties, diplomatieke afkeuring en geheime cyberoperaties. De regering Obama kleedt dat in een uitvoeringsbesluit (‘executive order’) door dit op te rekken omdat het niet bedoeld was voor de inbraak in het electorale systeem, maar wel voor buitenlandse cyberaanvallen. Het electorale systeem wordt hiertoe tot kritische infrastructuur verklaard (‘critical infrastructure‘).

De buitenstaander vallen twee aspecten op. Het is onbegrijpelijk hoe slecht beveiligd het electorale systeem van de VS blijkbaar is. Rechtvaardigt kritische infrastructuur geen betere beveiliging in het land van Silicon Valley en de inlichtingendiensten NSA, CIA en FBI met hun miljardenbudgetten? En president Obama loopt steeds achter de feiten aan, opereert traag en terughoudend, maar probeert minder dan een maand voor zijn aftreden alsnog zijn gelijk te halen. Te laat en te weinig. Het was beter geweest als hij zijn partij de afgelopen jaren meer geholpen had en de kansrijke kandidaat Bernie Sanders had gesteund, in plaats van hem tegen te werken en zich achter de weinig populaire Hillary Clinton te stellen. Obama toont zich een slechte verliezer. Hij krijgt de komende jaren alleen reliëf omdat hij opgevolgd wordt door een nog slechtere verliezer.

Zeeland: Eilandbewoners slaan terug met petitie ‘Eilandvisum voor overkanters’

Bij deze petitie staat onderaan: ‘Deze petitie is satire. Je hoeft dus niet te tekenen. Bedankt voor het lezen, hopelijk vind je het een leuke grap..’ Die vermelding neemt een deel van de grap weg. Want goede satire hoeft zichzelf niet uit te leggen of te excuseren. Bij satire ontstaat de twijfel of het toch niet serieus bedoeld is. Tegenwoordig wordt satire gemarginaliseerd door nepnieuws dat het nieuws dat zich baseert op de feiten binnendringt. In een mediawerkelijkheid waar complotdenkers niet uitgaan van de feiten, maar van hun deelwaarheid die gelegitimeerd wordt door een beroep op een moreel gelijk. De satiricus is niet veel anders.

De maatschappijkritiek van de petitie kiest het instrument van de parodie. Het bootst op een herkenbare manier de werkelijkheid na, maar wijkt net genoeg af om te belanden in het domein van de humor. De herkenbaarheid zit ‘m in het debat dat ook in steden als Amsterdam wordt gevoerd en een stop aan de grenzeloze groei van het toerisme wil. Waarbij spanning ontstaat tussen middenstand, horeca, verhuurders van accomodaties en reisorganisaties tegenover lokale bewoners die last ondervinden van het toerisme.

In Zeeland en op de Zuid-Hollandse eilanden is het perspectief van ‘De Overkant’ geworteld in het taalgebruik. Elk eiland of deel van de provincie beziet de ander met het perspectief van de verrekijker. Toch is toerisme broodnodig voor Zeeland. Een provincie waar nu gepensioneerden vertrekken om bij hun kinderen elders in Nederland te wonen. Er vertrekken meer ouderen dan dat er komen. Toegangscontrole op bruggen   en dammen naar de eilanden zou uitgebreid kunnen worden met toegangscontrole op bruggen en dammen vanaf de eilanden. Om de krimp van de Zeeuwse bevolking te stoppen. En het provinciebestuur tot een samenhangend beleid te verplichten dat niet alle opties openhoudt en naar de toekomst doorschuift, maar een duidelijk profiel voor Zeeland kiest. Aan wanbeleid kan satire niet tippen. Dat is de les van deze petitie.

Foto: Schermafbeelding van deel petitie ‘Eilandvisum voor overkanters’.

Westland verdient terecht geen islamitische basisschool

Gemeente Westland (Zuid-Holland) telt ruim 105.000 inwoners. Volgens opgave van het CBS in de recent gepubliceerde Religieuze kaart van Nederland is 1,5% islamitisch. Dat betekent zo’n 1575 inwoners. Volgens opgave van de gemeente zijn er uitgesplitst naar leeftijd 6.050 (5-9 jaar) en 6.368 (10-14 jaar) inwoners. Zonder de 5- en 14-jarigen vallen er 10.000 inwoners in de basisschoolleeftijd. Er zijn geen data hoeveel kinderen islamitisch zijn. Dat aantal bedraagt vanwege de leeftijdsopbouw van de subgroep vermoedelijk minimaal 150 kinderen. Het is onduidelijk of alle ouders die als islamitisch geregistreerd staan willen dat hun kinderen een islamitische basisschool bezoeken. Omdat de overheid werkt aan het ophogen van het minimum aantal leerlingen per school van 23 naar 100 is het begrijpelijk dat Westland geen islamitische school krijgt. Het betoog van fractieleider Nico de Gier (PvdA) die verwijst naar moskeebezoek lijkt op drijfzand gebaseerd.

Controversiële kunst van Glen Strock

Wat te denken van controversiële kunst? Is er goeie en slechte controversiële kunst? Doet het ertoe wat het verbeeldt? Neem nou de muurschildering van Glen Strock op een overheidsgebouw in Sante Fe, New Mexico. Gemaakt als onderdeel van het Teen Court programma dat jongeren (12-17 jaar) een alternatieve straf geeft en probeert te resocialiseren. Maaar critici beweren dat Strock kolonialisme en de onderdrukking van de inheemse bevolking verheerlijkt, aldus een bericht van KRQE News. Toen de overheidsdienst die opdracht voor de schildering had gegeven kwam om een deel ervan wit te wassen verhinderde Strock dat. Het wordt er nog raadselachtiger op door een video waaruit blijkt dat Strock een tamelijk fundamentalistische pastoor van de Pecos Valley Cowboy Church is. KRQE News laat die kant van Strock ongenoemd. Wie is nou de echte vandaal?

Russisch-Oekraïense oorlog: 2014- 20??. Leed in de Donbas

Einde van het jaar. Kersttijd. Een moment voor bezinning. Over oorlog. Een oorlog die zoals alle oorlogen geen zin heeft voor de mensen in huizen, boerderijen en appartementen. Over het leven en de dood. Over mensen in Oost-Oekraïne die willen overleven. Maar door de politiek in de steek zijn gelaten. In een oorlog tussen Oekraïne en de Russische Federatie die niets anders dan leed en ellende heeft opgeleverd. En daarom beter niet begonnen had kunnen worden vanwege de zinloosheid. Een oorlog tussen de twee meest corrupte landen van Europa. De grotere genereert problemen en de kleinere kan ze niet oplossen. Het is altijd hetzelfde liedje. Gewone mensen worden vermalen. Is er een oplossing voor deze oorlog? Wordt het 2017, 2018, 2019 voordat er iets verandert onder druk van EU of VN? Doden blijven vallen. Wat een onkunde in de hoofdsteden.

SP stelt vragen over subsidie aan MOA door college Utrecht. Toezegging aan raad verbiedt dit

In lijn met mijn kritiek op de brief van de Utrechtse wethouder Diepeveen over subsidie aan het MOA komt de SP met dezelfde kritiek. De SP wijst er in een bericht op dat het college zich niet aan haar woord houdt: ‘Het college heeft een paar maanden geleden nog toegezegd dat er geen geld meer naar het museum gaat, en ze gaan onderzoeken wat de mogelijkheden zijn om het pand (deels) open te houden. Maar wat schetst mijn verbazing, ondanks deze toezegging gaat er komend jaar toch 32.500 euro naar MOA’. SP-raadslid Hilde Koelmans concludeert: ‘Geen subsidie is geen subsidie. Maakt niet uit welk label je het geeft of uit welk potje je het haalt.‘

Eerder antwoordde ik in reactie op de mededeling van SP-fractievoorzitter in de Utrechtse raad Tim Schipper dat zijn partij in de commissie Mens en Samenleving agendering voorbereidt over deze kwestie: ‘De brief van de wethouder roept in mijn ogen meer onduidelijkheid op dan het iets verklaart. Zoals de vraag waarom er geen concrete voorwaarden aan de huidige exploitant zijn gesteld. Er is nu geen besluit genomen, maar een noodverband aangebracht en een besluit doorgeschoven. Zo heeft het college weinig in handen om initiatief te nemen en kan de raad niet spijkerhard een besluit afdwingen bij de bespreking van de Voorjaarsnota. Het blijkt afhankelijk van de opstelling van het MOA. De voorwaarden die de wethouder naar buiten brengt zijn boterzacht en geven de raad weinig aangrijpingspunten om principiële besluiten te nemen. Het pragmatisme van de wethouder spant het paard achter de wagen.

Het idee dat nu over deze kwestie ontstaat is dat de wethouder en CZ achter de feiten lopen en hebben nagelaten deze zaak eind 2015 of in 2016 voor te bereiden en te anticiperen op wat nu gebeurt. De zwakke financiële positie van het MOA is college en raad immers al vanaf 2011 bekend. Het is in raadsdebatten talloze malen geconstateerd. Omdat wat nu gebeurt de notie van dwang en zelfs chantage in zich draagt -op een absurde manier gekoppeld aan de huuropbrengsten- ondermijnt de wethouder met zijn brief de geloofwaardigheid van en het vertrouwen in de politiek. En beschadigt hij het cultuurbeleid en het draagvlak ervan bij de Utrechtse bevolking.’

Er is zes jaar verloren. Hoewel het de verdienste is van Utrecht dat de casco-restaurautie succesvol verlopen is heeft het bij het zoeken van een exploitant duister en niet inzichtelijk geopereerd. Nooit heeft het Utrechtse college voor landhuis Oud Amelisweerd een openbare aanbesteding, pitch of serieuze consultatie gehouden. En de keuze die het uiteindelijk deed -of die het zich liet aanpraten- was (kunst)historisch onbegrijpelijk. Daarbij maakte het zich afhankelijk van een zwakke exploitant over wie al in 2011 in de openbaarheid werd gezegd dat die een slechte financiële positie had die exploitatie van het landhuis niet rechtvaardigde.

Het is de hoogste tijd dat het college op zoek gaat naar een nieuwe museale exploitant voor landhuis Oud Amelisweerd. Zolang het dat nalaat heeft de huidige exploitant een machtspositie en kan het eisen stellen. En blijft het college achter de feiten aanlopen en laat het zich met het oog op de derving van huuropbrengsten chanteren. De brief van wethouder Diepeveen sluit een nieuw noodverband eind 2017 niet uit. Daarmee laat hij na het initiatief in dit dossier naar zich toe te trekken. Het college moet nu krachtdadig handelen en uit de eigen schaduw treden. Het kan in een oriënterende fase in contact treden met betrokkenen zoals de Museumvereniging of de Universiteit Utrecht. Vooral moet het voorkomen niet de fout van 2010-2011 te herhalen en menen dat een oplossing achter de schermen bedisseld kan worden. Dit dossier schreeuwt  er al zes jaar om in de openbaarheid behandeld te worden. Het college moet niet handelen in strijd met zichzelf.

Foto: Schermafbeelding van bericht ‘COLLEGE HOUDT ZICH NIET AAN EIGEN AFSPRAAK: TOCH WEER GELD NAAR MOA’ van de SP Utrecht, 27 december 2016.

GroenLinks gaat voor kleine daden. Is dat het antwoord aan progressieve kiezers?

Hoe wervend is een slogan die zegt ‘grote verandering komt van kleine daden‘? Het oogt niet overtuigend. Het oogt als de omgekeerde wereld. Van gefriemel onderop om de maatschappij te veranderen. Zo geleidelijk dat niemand het merkt. Waarom denkt GroenLinks dat dit een verschil maakt? De slogan is een optelsom van cijfers achter de komma, terwijl de kiezer door andere partijen wordt aangesproken op cijfers voor de komma.

GroenLinks zet hiermee de eigen nederlagenstrategie in de steigers. Het wil alle opties openhouden, maar wordt er kleurloos van. Het is te braaf en niet onderscheidend. Waarom zou iemand stemmen op een partij die grote daden afwijst? Een politieke partij moet bewegen en burgers enthousiasmeren en in beweging brengen.

De zelfverzekerde en brutale opstelling van rechts-populisten als Donald Trump of Vladimir Putin leert dat verandering ontstaat door grote daden. Onrechtmatige bezetting van delen van een buurland, criminaliseren van de oppositie of het bij het oud vuil zetten van vanzelfsprekendheden in de buitenlandse politiek.

GroenLinks heeft er niets van begrepen en maakt zich klein door deze slogan. Het moet winnen aan zelfvertrouwen en realisme om op 15 maart 2017 goed te scoren. En bovenal het campagneteam vervangen die dit heeft verzonnen. Of de mentaliteit van het kleine denken. Of deze slappe slogan een gevolg is van lui denken en een gebrek aan ideëen dat links overal teistert of aan eenheid binnen de partij valt te bezien.

Als GroenLinks een kans wil maken op verkiezingswinst moet het zelfbewuster opereren. Het moet de rechts-populisten met grootse gebaren frontaal aanvallen. Alleen dan maakt heeft het voor progressieve kiezers zin om op GroenLinks te stemmen. Voor kleine daden kunnen ze bij andere partijen terecht. Alle Nederlandse politieke partijen blinken uit in kleine daden. Daarom keren kiezers zich af van dat type partijpolitiek.

Malware zou inmenging van het Kremlin in Oekraïne en de Amerikaanse verkiezingen aantonen

Twee vliegen in één klap. Het ene bewijs versterkt het andere bewijs volgens het Amerikaanse sofwarebeveiligingsbedrijf CrowdStrike. De combinatie van een hack in 2014 van een Oekraïense app voor het afschieten van houwitsers leidt naar de recente hack in emails van de Democratische partij. Vanwege het gebruik van identieke malware die in beide gevallen door CrowdStrike is gedetecteerd. De Oekraïense connectie leidt via de hackers naar de Russische militaire inlichtingendienst GRU, en naar het Kremlin.

Omdat de vingerafdruk van de specifieke malware ook bij de hack in de Democratische partij is gevonden is hiermee inmenging van het Kremlin in de Amerikaanse verkiezingen aangetoond. Evenals directe inmenging van de Russische Federatie in Oost-Oekraïne in de Oekraïens-Russische oorlog die sinds 2014 woedt.

Het bewijs doorkruist de misleiding van de Russische Federatie in beide kwesties en de bewering dat het er niets mee te maken zou hebben. Het doorkruist ook de opstelling van president-elect Donald Trump tot nu toe dat de Russen zich niet in de Amerikaanse presidentsverkiezingen gemengd zouden hebben.