Media praten elkaar soms na. Uit gemakzucht, luiheid of gebrek aan expertise. Zo bestaat de kans dat ze met elkaar een inschattingsfout versterken. Of beeldvorming manipuleren door stemmingmakerij.
Amerikaanse en Europese media verkondigen de laatste dagen dat de financiële steun aan Oekraïne in gevaar is. Er zouden scheurtjes zijn in de westerse steun. Is dat werkelijk zo of is het vooral beeldvorming in en van de media zelf? Media die altijd al tegen (hulp aan) Oekraine waren zien hun kans schoon en proberen verdeeldheid te zaaien in het westerse kamp.
De ultra-rechtse Afrikaans-Canadese ondernemer Elon Musk speelt karikaturaal in op dat anti-Oekraïense sentiment. Hij verwoordde zijn onbegrip op zijn eigen X (voorheen Twitter). Musk reduceert een geopolitieke proxy-strijd in Oost-Europa tot liefdadigheid aan Oekraïne. Hij mist de nuance dat het Westen op afstand de eigen belangen in Oekraïne verdedigt. President Zelensky heeft sinds februari 2022 goed gelobbyd om wapensteun en die uiteindelijk gekregen. Alleen te laat om de strijd tegen de Russen met een overwinning af te sluiten.
Niet zo sterk is dat media van elkaar afwijkende ontwikkelingen op een hoop vegen. Zoals de verkiezingsoverwinning van de pro-Russische Robert Fico in het onbelangrijke Slowakije. Of hij zijn standpunten in een coalitie kan doordrukken is nog niet zeker.
Of de animositeit van Polen met Oekraïne waar een komende parlementsverkiezing de uitingen van de regering om electorale redenen dicteert en export van Oekraïens graan voor problemen zorgde. Polen blijft hoe dan ook anti-Russisch en beseft dat het Oekraïne moet steunen om zichzelf te beschermen.
De belangrijkste ontwikkeling is de weerstand in de VS van een kleine groep Republikeinen. In het noodpakket dat in complexe onderhandelingen onder tijdsdruk tot stand kwam werd de hulp aan Oekraïne geschrapt. Tijdelijk. President Joe Biden is in onderhandeling om de hulp aan Oekraïne weer op te pakken. Naar verluidt is daarover al een afspraak tussen Biden en Huisvoorzitter Kevin McCarthy gemaakt.
Die moeheid is een normaal verschijnsel. Ook omdat na de Oekraïense militaire successen in 2022 die publicitair voor ronkende koppen zorgden het Oekraïense tegenoffensief in het zuiden moeizaam vordert. Wat valt er te melden over een strijd die zich in het verborgene lijkt af te spelen? Maar het is een veldslag in de diepte die zich uitstrekt tot op de Krim en die om meer gaat dan terreinwinst in Robotyne, Verbove of Tokmak. Doel is de verovering van de Krim.
De Russisch-Oekraïense oorlog is al sinds 2014 aan de gang en werd in westerse hoofdsteden eerst zo goed als ontkend. Ondanks de Amerikaanse en Britse handtekeningen onder het Boedapest Memorandum (1994) dat de territoriale integriteit en soevereiniteit van Oekraïne garandeerde. Het Westen liet in 2014 Oekraïne in de steek.
De laatste 20 maanden is dat sinds de Russische inval in februari 2022 veranderd en is het besef gegroeid dat de verdediging van Oekraïne tegen de Russische agressor de verdediging van Europa is. Ook van belang voor de VS dat economisch, cultureel en politiek sterk met Europa verbonden is.
Ook lijkt de angst voor een Russische aanval met nucleaire wapens afgenomen. Mede door tussenkomst van China dat Poetin duidelijk maakte dat hij geen kernwapens in deze oorlog moet inzetten. Dat maakt de weg vrij voor verdere steun aan Oekraïne. Het Westen laat zich niet meer chanteren, maar levert steeds meer geavanceerde wapensystemen aan Oekraïne.
In het patroon van haperende steun dat de media menen te herkennen worden ontwikkelingen verzwegen die de andere kant opwijzen. Zoals de Duitse steun aan Oekraïne die onverminderd doorgaat en indrukwekkende vormen aanneemt. Of de samenwerking van de Oekraïense, Turkse en westerse wapenindustrie.
Het echte nieuws is dat dit ‘verhaal’ niet gaat over Oekraïne, maar over de media zelf die elkaar napraten en blijven steken in stemmingmakerij. Feiten worden dan ondergeschikt aan meningen.