MT500 2014: Genoeg redenen om niet te komen. Over lui denken

Moeilijk om niet cynisch te worden als iemand hoog opgeeft van managers. Volgens Management Team (MT) zijn Karin van Gilst en Daan Roosegaarde bijzonder. Ze ‘leren je daadwerkelijk anders te denken‘. Een forse claim die om forse bewijsvoering vraagt. Niet niks als iemand je zomaar daadwerkelijk anders leert denken. Hoe vaak in een mensenleven komt dat voor? Hoe maakt MT daarom de claim waar? MT: ‘Niet alleen zijn het zeer inspirerende mensen, ze weten ook precies waar en hoe ondernemingen anders naar hun business kunnen kijken. Aha-erlebnissen en Eurekagevoelens gegarandeerd.’ Maar ‘anders naar een business kijken‘ is iets anders dan iemand ‘daadwerkelijk anders leren denken‘. MT lijkt verstrikt geraakt in eigen luchtfietserij.

De eerste -ironisch bedoelde- zin is  al hilarisch: ‘Kunstenaars en andersdenkenden leiden alleen maar af van je core business.‘ Het moet niet gekker worden: ‘kunstenaars’ en ‘andersdenkenden’ als outcasts voor de moderne manager. Als schrikbeeld of voorbeeld. In een vlot geschreven aankondiging zegt Rob Roelofs dat men niet om MT’s jaarlijkse ‘event’ MT500 heen kan. Alweer een forse claim. Blijkbaar het handelsmerk van MT. Het suggereert dat de bedrijfskunde -of managementwetenschap- toch niet aan bewijsvoering toekomt. Dus MT kan beweren wat het wil. Ongestraft, want alleen managers onder elkaar nemen hun beroep serieus. Critici ervan laten na om met repliek te komen. Want een gelovige die heilig gelooft spreek je evenmin tegen.

Roelofs kabbelt onder omkering van waarden verder zonder iets aan te tonen of te verklaren. Over innovatie (‘een uitgeholde term die door iedere beperkte middlemanager gebezigd wordt‘) of netwerken (‘Handjes schudden, kaartjes uitwisselen, Linkedin-contacten toevoegen‘). Maar wees gerust lezer: ‘Bij MT500 komt de crème de la crème van managend Nederland.‘  Wow, ‘de crème de la crème’. Jammergenoeg ontbreken namen zodat niet duidelijk wordt wie dat dan wel mogen zijn. Concreet wil het maar niet worden. Tja, managers, hè?

Voor elke sukkel die nog niet doorheeft hoe essentieel MT500 is omdat het de bezoeker daadwerkelijk anders leert denken volgt het ultieme argument: ‘MT500 is een live experience waaruit je een jaar later nog kennis en energie put.‘ Tsjonge, hoe is het mogelijk? Alweer een forse claim. Na de les om daadwerkelijk anders te gaan denken en het feit dat men niet om MT500 heen kan, put men een jaar later nog kennis en energie uit MT500.

Ofwel, MT500 als het eeuwigdurende draaiende vliegwiel van de managementwetenschap. Wie intelligent is zou wel gek zijn om niet te komen. Maar wacht even … wat heeft iemand die daadwerkelijk anders heeft leren denken nog te zoeken bij MT500? Want waarom zou zo iemand zich in de kudde begeven om te leren dat kuddedenken gedateerd is? MT500 is de ultieme leugen van onwaarachtigheid voor onnadenkende managers.

Foto: MT500.

Glurende GCHQ onderschept miljoenen webcam beelden van Yahoo

Guardian-journalist James Ball legt uit aan Amy Goodman van Democracy Now! Samen met Spencer Ackerman ‘brak’ Ball voor The Guardian nieuws dat op de Snowden-documenten gebaseerd is. Optic Nerve, zo heet het programma van de Britse geheime dienst GCHQ dat met assistentie van de NSA beelden opslaat van webcam chats van Yahoo-gebruikers. Onduidelijk is of het nog operationeel is. In 2008 ging het in een periode van zes maanden om meer dan 1,8 miljoen Yahoo-gebruikers. Het programma diende ook om te experimenteren met ‘automatische gezichtsherkenning’ en verdachten van terrorisme te volgen. De spionage bleef niet beperkt tot Britten en Amerikanen, zodat ook Nederlanders bespioneerd kunnen zijn door deze geheime diensten.

Pikant is dat zo’n 3 tot 11% procent van de chats te maken heeft met ongewenste naaktheid (undesirable nudity). Wat trouwens de vraag oproept wat gewenste naaktheid in de optiek van deze geheime diensten zou kunnen zijn. Die beelden heeft de GCHQ dus ook opgeslagen, maar er zijn geen aanwijzingen dat hieruit acties gevolgd zijn. Yahoo zegt niks van Optic Nerve te weten en er afstand van te nemen. Maar de vraag is welke uitruil (trade-off) computerbedrijven als Google, Microsoft, Apple, Facebook, Twitter of Yahoo moeten maken met de Amerikaanse overheid om sowieso ‘onder de wet’ te mogen opereren.

Niet voor de eerste keer sinds de Snowden-documenten sinds juni 2013 tot kritische publicaties leidden roept het handelen van Britse en Amerikaanse geheime diensten de vraag op wat de massale spionage van onschuldige burgers te maken heeft met de bestrijding van terrorisme. Des te meer omdat vermoed wordt dat de diensten steeds meer hooibergen verzamelen zonder de naalden erin nog te kunnen vinden. Zodat de criminelen en terroristen eerder uit zicht dan in zicht raken. Ondersteunend bewijs voor dit vermoeden is dat de geheime diensten niet kunnen aantonen door de massale spionage van burgers ook maar enige aanslag of complot te hebben voorkomen. De echte vraag in dit ‘NSA-dossier’ is hoe het mogelijk is dat het politieke en juridische toezicht op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten de praktijken van Optic Nerve toelaat. 

Foto: Still uit Peeping Tom (1960) van Michael Powell.

Welke veiligheidsgarantie kreeg Oekraïne in jaren ’90 van VS?

Nieuwszender espreso.tv staat aan de kant van het nieuwe Oekraïense bewind. Het toont een beeldverslag met overvliegende Russische MI-24 gevechtshelicopters. Op de Krim over luchthaven Belbek (Sevastopol). Een beeld van niks dat toch onheilspellend van inhoud kan zijn. Is het 31 augustus 1939 in Polen in de strijd om een excuus voor strijd? Waar komen de helicopters vandaan en spelen ze een rol in een campagne? Welke campagne dan? Laat Rusland z’n spierballen zien en behartigt het de eigen belangen of gaat het verder?

Het is geschiedenis uit de jaren ’90, maar in een driemogendheden verklaring tussen Rusland, VS en Oekraïne heeft dat laatste land ooit een veiligheidsgarantie gekregen voor het opdoeken van haar kernwapens: ‘According to the terms of the declaration — some of which still remain undisclosed — in exchange for U.S. foreign aid, reactor fuel rods, tripartite mutual security guarantees, and compensation for fissile material transferred to Russia, Ukraine promised to remove all former Soviet nuclear weapons from its territory within 7 years and to accede to the NPT.’ Wrang is dat Rusland dus ook zo’n garantie gaf. Lees Views in Ukraine. 

Na de ontwikkelingen op de Krim vroeg de nieuwe Oekraïense regering vanochtend om bescherming van de VS en Groot-Brittannië wegens een overeenkomst uit 1994. Snellen de VS Oekraïne te hulp omdat het dat volgens het Lissabon-protocol bij het Start-1 verdrag verplicht is? Als compensatie voor het feit dat Oekraïne toen haar kernwapens opgaf. Het protocol werd in 1996 definitief geïmplementeerd. Na lange onderhandelingen. De veiligheidsgarantie voor Oekraïne is tegen de zin van de Rada nooit geformaliseerd. Interventie van de VS lijkt er dus niet op, want de geheime garantie is eerder een morele dan een formele verplichting. De sfeer in de VS helpt er evenmin aan mee om zich in buitenlandse avonturen te storten. Denk aan de rode lijn van Syrië die president Assad straffeloos kon overschrijden.

Foto: Luchthaven Belbek, 28 februari 2014.

Belang Shell in Oekraïne nauw verbonden aan Janoekovitsj. Wat nu?

Update 22 maart 2014: De CEO van Naftogaz Yevhen Bakulin is gisteren door het Oekraïense ministerie van Binnenlandse Zaken in een onderzoek naar corruptie in de olie- en gasindustrie opgepakt. Verduisterd geld wil Oekraïne terughalen. De door het parlement met het onderzoek belaste minister Arsen Avakov (Vaderland) waarschuwt de politiek geen druk op het onderzoek te zetten. Niet alleen richt Avakov zijn onderzoek op de vorige elite rond oud-president Janoekovitsj, maar ook op de huidige elite. Zoals Julia Timosjenko. Intussen zal Shell zich zorgen maken over haar Oekraïense belangen en over dit onderzoek naar corruptie en mogelijk belastingontwijking. In de marge is de rol van SPK Geoservice interessant. Milieudefensie houdt het in een verklaring van 6 maart niet voor onmogelijk dat het ‘als dekmantel fungeert voor het doorsluizen van geld naar Janoekovitsj en zijn aanhang.’ SPK Geoservice zegt op haar homepage nauw samen te werken met onder meer de Vrije Universiteit in Amsterdam. Als dat klopt, dan roept deze samenwerking volop vragen op. 

De Oekraïense president Viktor Janoekovitsj was in januari 2013 opgetogen. Hij had in Davos zojuist een deal van 10 miljard dollar over de exploitatie van schaliegas gesloten met de Koninklijke Shell. Partner was het Oekraïense bedrijf Nadra Yuzivska (Natural Gas Europe). De overeenkomst zou de afhankelijkheid van Russisch gas verkleinen. Aan de winning moest nog onderzoek voorafgaan, maar zou in 2015 starten. Premier Rutte deelde in de blijdschap evenals de toenmalige CEO van Shell Peter Voser. In een afscheidsinterview merkt-ie op dat Europa een relatief klein deel van de schaliegasportfolio inneemt. Maar Shell zet in de Oekraïne ook in op winning van conventioneel aardgas. In september 2013 sloot het een contract van 500 miljoen dollar met Nadra Yuzivska voor de exploitatie van conventioneel aardgas in het Yuzivska veld in Oost-Oekraïne. Naast schaliegas en conventioneel aardgas zou Shell ook deelnemen aan teerzandwinning.

De resultaten van Shell staan onder druk. Mede doordat het al jaren achterblijft in het zoeken, ontwikkelen en exploiteren van nieuwe olie- en gasbronnen. De machtswisseling in Oekraïne komt de Shell slecht uit omdat de contracten zijn gesloten met het oude bewind. Vraag is hoe een bedrijf als Nadra Yuzivska zich houdt. Naar verluidt is 90% in handen van de staat, maar heeft een kliek rond de inmiddels door het parlement afgezette president Janoekovitsj een belang van 10%. Daarom was de president in 2013 opgetogen. Milieudefensie wenst dat de deal tussen Shell en Oekraïne wordt ontbonden. Het maakt zich bezorgd over corruptie en milieuschade: ‘Shell moet de afspraken met de Oekraïense staat terugdraaien nu Janoekovitsj is afgezet.’

Netneutraliteit moet bevochten worden binnen EU. Actie!

EU-commissaris Neelie Kroes praat over netneutraliteit, maar komt volgens critici met schijnneutraliteit die commerciële partijen voorrang geeft. Jérémie Zimmermann van burgerrechtenorganisatie La Quadrature du Net legt uit. Met name artikel 23.4 leidt tot een tweedeling op internet dat ver afstaat van echte netneutraliteit die geen onderscheid maakt in de afhandeling van het internetverkeer. En tot verschillende snelheden leidt.

“23.2 End-users shall also be free to agree with either providers of electronic communications to the public or with providers of content, applications and services on the provision of specialised services with an enhanced quality of service.”
La Quadrature du Net’ legt uit: ‘Prioritering is een ander woord voor de meer technische term ‘guaranteed‘ of ‘differentiated‘ ‘Quality of Service’, in tegenstelling tot het traditionele ‘best-effort‘ model voor de levering van het internetverkeer, en het zorgt ervoor dat alles dat geen prioriteit heeft in praktijk de-prioriteit krijgt.

De ITRE-commissie (Industrie, onderzoek en energie) van het Europees Parlement zou op 24 februari over het voorstel voor een ‘Telecoms Single Market‘ stemmen, maar de stemming  is met twee weken uitgesteld door vertaalproblemen. Dit geeft de kans om de komende weken Europarlementariërs in de ITRE-commissie te benaderen. De actie Save The Internet waaraan ook Bits of Freedom deelneemt geeft voorbeelden en specifieke details hoe druk gezet kan worden op Europarlementariërs. Om te voorkomen dat er een internet met twee snelheden ontstaat waarin commerciële partijen door een inhoudelijke toetsing van data prioriteit aanbrengen in de afhandelingen ervan. Bij echte netneutraliteit past niet zo’n onderscheid. Lees over de actie. 

Foto: Schermafbeelding van actie Save The Internet die gericht is op het Europees Parlement, 27 februari 2014.

A Tale of Two Cities: SGP Oldebroek en PvdA Doetinchem

Lijsttrekker Erik Doornwaard van de SGP Oldebroek doet het netjes. Hij is concreet en zegt waar z’n partij voor staat. Een zin blijft echoën: ‘de hulpverlening in het gezin’. Wat moeten we ons hierbij voorstellen? Gewenning en identificatie met het bieden en afnemen van zorg? Is bekommernis de ultieme waarde van de SGP? Dan Marianne Kock, nummer twee van de PvdA Doetinchem die op geen enkel moment concreet wordt. Terwijl ze al vier jaar in de raad zit. Mist de PvdA een programma in Doetinchem? Ze praat in abstracties: tegen muren aanlopen, gedreven, helpende hand, door het ijs zakken, kwaliteit, naast mensen staan, signaleren, maatwerk, regels en protocollen. Kock gaat een vangnet organiseren. Echt? Ze lijkt eerder haar eigen ondergang aan te kondigen. In nietszeggendheid. De SGP biedt meer aansluiting voor kiezers die de politiek serieus nemen.

NekNomination tegenover SmartNomination: dooddrinken of …

Een halve liter bier in een teug en dan twee personen nomineren hetzelfde te doen, da’s de lol van dit spel. NekNomination is populair in kroegen en op sociale media, maar heeft al tot vijf doden geleid. Vooral als er sterkere drank als wodka wordt ingenomen. Zoals Stephen Brooks deed. De voormalige Ierse rugbyer Ross Samson die het rond kerstmis 2013 op Facebook promootte waarna het snel navolgers vond, verwerpt het nu. Het is uit de hand gelopen. In z’n culturele eigenheid heeft de Franse Julien Voinson op 14 februari de actie SmartNomination gestart. Het overspoelt Frankrijk en heeft een sociale kantje: voedsel en drinken geven aan een dakloze. Een gezond antwoord op Angelsaksische genotzucht dat als corrigerend is bedoeld. Cheers.

Tasten in duister verleden met Hauser en Spruyt is een kunst

Koen Hauser. Beeldmanipulatie. Stijlvast. Oostende. Een oude ansichtkaart komt tot leven. Samen met stylist en tentoonstellingsvormgever Maarten Spruyt maakt Koen Hauser het campagnebeeld voor de tentoonstelling ‘Tasten in het Duister. Hoe een verloren Van Reymerswale wordt herontdekt‘ in het Zeeuws Museum. Vanaf 29 maart 2014 te zien in Middelburg. Over een beschadigd 16de-eeuws schilderij dat wordt gereconstrueerd. Zo wordt iets dat voorbij, verloren of onzichtbaar is weer in de tijd gehaald. Ook met Zachary Formwalt, Christian Jankowski, Marijn van Kreij, Katja Mater en Maarten Vanden Eynde. Kunst die nostalgie verdringt door niet te treuren over gemis, maar dat aan te vullen. Kunst die niet als kuur dient en de uitleg direct in beelden vertaalt.

Foto: ‘Campagnebeeld. Koen Hauser in samenwerking met Maarten Spruyt. Kleding: Jeff Montes. Hoofdbekleding: Jacob Kok.‘

Greenwald: Engelstalige geheime diensten manipuleren internet

Glenn Greenwald komt voor The Intercept met onthullingen die gebaseerd zijn op de Snowden-documenten: ‘How Covert Agents Infiltrate the Internet to Manipulate, Deceive, and Destroy Reputations‘. Westerse veiligheidsdiensten infiltreren stiekem het internet om de reputatie van degenen die ze als opposanten zien te vernietigen. Alle middelen worden door de geheime diensten ingezet waarbij een open debat gemanipuleerd wordt. Het gaat veel verder dan de normale spionage. Doel zijn niet politieke leiders, vreemde krijgsmachten of inlichtingendiensten, maar eigen burgers of maatschappelijke organisaties. Die nergens aangeklaagd of veroordeeld zijn. Zoals Anonymous of WikiLeaks. Daartoe plaatsen deze diensten vals materiaal op internet en gebruiken ze de sociale wetenschappen en andere technieken om online debatten en activisme in de door hen gewenste richting te manipuleren. Greenwald citeert vooral uit een gelekt document van de Britse GCHQ.

Foto: Schermafbeelding uit het JTRIG-programma (Joint Threat Research Intelligence Group) getiteld ‘The Art of Deception: Training for Online Covert Operations’ van de GCHQ.

Nederlandse politieleiding knuffelt en spiegelt met dieren. Macho?

‘Zo kon het gebeuren dat mensen van de politie –ogenschijnlijk een machobedrijf– ook dingen deden als: koeienknuffelen, spiegelen met paarden, mediteren, je eigen grafrede schrijven, gedichten maken en zo nog een heleboel meer’. Aldus Brandpunt over de uitzending ‘Knuffelen met de korpschef‘ van 23 februari 2014. Louis Bontes van de groep Bontes stelt kamervragen aan minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie.

Voormalig districtscommandant bij de Rotterdamse politie en voormalig lid van de PVV-fractie Louis Bontes is kritisch op de cursussen en trainingen die politiechefs volgen. Hij is van mening dat het onbestaanbaar is dat ‘veel politiecapaciteit en geld besteed wordt aan zinloze trainingen‘. Bontes pleit ervoor dat ‘de politiecapaciteit die hieraan verloren gaat, beter ingezet kan worden in de strijd tegen de misdaad‘.

Bontes van de groep Bontes heeft het grootste gelijk van zijn wereld. In zijn kritiek en dat van Brandpunt komen diverse ontwikkelingen samen. Het op relevante criteria vergeleken met buitenlandse korpsen structureel onderpresteren van de Nederlandse politie -mede door de opdracht van de politiek-, de machocultuur bij de politie, de organisatorische reogranisaties van de Nederlandse politie die eeuwig durend lijken en de onzinnigheid van personeelstrainingen en -cursussen die eerder te duur dan nuttig lijken. 

Vooral het koeien knuffelen en het spiegelen met paarden roepen vragen op. Die deze keer niet door de Partij voor de Dieren zijn gesteld. Wat zou er nog meer op de welzijnsmarkt zijn? Wie weet is de verbeelding al werkelijkheid. Gillen met ganzen, olifanten aaien, filmen met meeuwen, fietsen met leeuwen of giraffes meten. De verbeelding is aan de macht bij de politie. Nu de straat nog. Traininkje banjeren met zwerfkatten?

Foto: William Powell als detective Nick Charles met hond Asta in de Thin Man-series (1934-1947).