Noord Korea en Kim Jung-Un zorgen voor ideaal vijandbeeld

Elk tijdperk kent een favoriete vijand. Kim Jung-Un is de hedendaagse Man You Loved to Hate. Zo dankbaar. Na de hun, de nazi, het gele gevaar, de communist, de Arabier en de moslim is nu de Noord-Koreaan de focus. Heerlijk om het gegoochel met pistolen, stalinorgels en hovercrafts te zien. Het biedt iets vertrouwds en van alle tijden. Generaals op een heuvel die het strijdgewoel aanzien. Zoals Napoleon deed. Wie weet wordt het modebeeld 2014 bepaald door opgeschoren kapsels, lange jassen en flakkerend vuur. Welke vijand volgt?

Europa jaagt The Pirate Bay richting Noord-Korea

Update 5 maart: Blogger William volgt het technische pad van TPB en komt niet uit in Noord-Korea, maar in Duitsland. Na een bepaalde server in Frankfurt wordt het volgens hem fake. Dat laat onverlet dat Noord-Korea politieke dekking geeft aan de TPB. Wat William doet is niet zonder risico. Hij zet de auteursrechten-industrie op het juiste pad. De noodzaak voor TPB om weldra echt te verhuizen naar een ver land neemt erdoor toe.  

Vandaag was het een slechte dag voor de Europese informatievrijheid. The Pirate Bay is door toedoen van de auteursrechten-industrie gesloten in Noorwegen en weer geopend in Noord-Korea. Aldus internetactivist en oprichter van de Zweedse Piratenpartij Rick Falkvinge. De absurditeit van de situatie is onmiskenbaar. Wat een paradox om voor een vrij internet uit te wijken naar een van de meest gesloten en onvrije landen ter wereld.

De gedwongen verhuizing is triester dan absurd. Reden is dat Noord-Korea goede sier maakt en de servers er onbereikbaar zijn voor de lange arm van de Amerikanen en hun handlangers, zoals dat smalend kan worden gezegd. Een van de meest krachtige websites voor de bescherming van de vrijheid van meningsuiting die tegen de Amerikaanse belangen indruist staat nu in Noord-Korea. Falkvinge vindt het onvoorstelbaar.

De gastvrije ontvangst van The Pirate Bay in Noord-Korea doet denken aan recente mediaontwikkelingen die een teken zijn van afnemende vrijheid in het Westen. Engelstalige nieuwszenders als Russia Today, PressTV en Al Jazeera snijden onderwerpen aan die westerse media niet aandurven omdat ze controversieel geacht worden. Zo werkt censuur, zelfcensuur of economische dwang. Deze ontwikkeling bevestigt het falen van westerse media. Julian Assange zocht asiel in de Ecuadoriaanse ambassade te Londen omdat de Amerikanen hem dicht op de hielen zaten. En nu dan The Pirate Bay. Wat volgt? Wanneer gaat Europa zich eens zelfverzekerd teweer stellen tegen de Amerikaanse invloed? Een Europese oplossing verdient de voorkeur.

Foto: De Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un tussen militairen.

NRC-journalist maakt privacy ondergeschikt aan veiligheid

Vaste medewerker van de NRC Steven de Jong spreekt zich in z’n krant uit over zaak-Vaatstra. Aan de hand van een grootschalig DNA-onderzoek is nu een verdachte in beeld van deze moordzaak die al sinds 1999 onopgelost is. Als-ie bekent is de zaak rond. DNA alleen kan niet het bewijs zijn. De Jong spreekt zich ferm uit en ik vraag me af of-ie provoceert, voor zichzelf of voor de NRC spreekt. Als dat laatste het geval is, dan maak ik me ernstige zorgen over de geestelijke gezondheid en het rechtstatelijk karakter van de NRC.

De Jong spreekt over ‘geradicaliseerde privaybeschermers (..) die zetelen in het College Bescherming Persoonsgegevens en zich drukker maken om de privacy van criminelen dan om die van onschuldige burgers’. Hij meent het echt, want De Jong trekt behoorlijk van leer tegen het CBP zoals de citaten verduidelijken: ‘Een instituut dat zich altijd heeft verzet tegen de wet die nu tot een doorbraak in de zaak-Vaatstra heeft geleid‘ of  ‘Gruwelt het CBP misschien van een samenleving waarin misdrijven voorkomen kunnen worden?‘

Het CBP lijkt het bij niemand goed te kunnen doen. Vanuit de politiek krijgt het onvoldoende  middelen en steun om haar taken serieus op zich te nemen. Burgers die gaan voor de burgerrechten vinden dat het CBP te lauw en afwachtend reageert op maatregelen die de privacy inperken. Voor burgers zoals Steven de Jong die vinden dat veiligheid boven burgerrechten gaat is het CBP blijkbaar een sta in de weg die geradicaliseerd is.

Dat een journalist in een ‘kwaliteitskrant die de nuance zoekt’ tot dit soort uitspraken komt is een teken aan de wand over het belang dat overheid, media en burgers in Nederland nog aan privacy hechten. De Jong gaat er akkoord mee dat burgers hun identiteit afstaan in het transport, op straat of in de supermarkt. Hij is zo geconditioneerd op veiligheid dat-ie dat als standaard ziet. We zijn volgens hem zelfs verplicht om met een ID-bewijs op zak te lopen. Correct, maar De Jong vertelt er niet bij dat er een directe aanleiding voor opsporingsdiensten moet zijn om de burger er naar te mogen vragen. De waarborgen die de burger rest zijn sterker dan De Jong suggereert. Het werkterrein van het CBP. Zijn nuance is dan ook de verkeerde nuancering.

De Jong pleit voor een wet die het mogelijk maakt iedereen in een DNA-databank op te nemen. Bescherming van privacy beperkt-ie tot de persoonlijke levenssfeer. Zelfs voor fietsendiefstallen of nog lichtere delicten wil De Jong de burgers op laten nemen in een DNA-databank. De openbare ruimte geeft-ie zo weg aan de opsporingsdiensten. Dat legt onbeperkte macht bij overheden en overheidsdiensten. Willekeur maakt burgers machteloos. Als-ie daarbij ook nog eens het toezichtsorgaan CBP dat door de politiek halfslachtig wordt gesteund afdoet als ‘geradicaliseerde privacybeschermers’, dan ontneemt-ie de burger alle bescherming.

Foto: Deathgrunt, n.a.w.d.n.a; De overheid wil het DNA van alle burgers opslaan in een database

Terughacken door overheid beperkt privacy en cybersecurity

Minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie wil dat de overheid terug gaat hacken. Daartoe wil hij meer opsporingsbevoegdheden. Hij licht zijn voorstellen toe in een brief aan de Tweede Kamer. Ze moeten begin 2013 leiden tot een conceptwetsvoorstel. ‘Er is een inhaalslag nodig om de opsporing en vervolging van cybercrime te versterken.’ Een en ander betekent dat de overheid computers, maar ook mobiele telefoons binnendringt en er zelfs spyware plaatst. De voorstellen kunnen nog bijgesteld worden door de politiek.

Ze zijn in lijn met wat Ronald Prins van Fox-IT zegt. Webwereld noemde het al in 2010 zijn stokpaardje: De overheid moet terug kunnen hacken. Omdat het nu over het randje van het toelaatbare gebeurt doordat het in strijd met de mensenrechten is, dient blijkbaar de wet aangepast te worden. De overheid is de grootste opdrachtgever van Fox-IT zodat dit bedrijf belang heeft bij de uitbreiding van de opsporingsbevoegdheden.

Directeur Ot van Daalen van digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom noemt in De Volkskrant de voorstellen schokkend. Hij ziet in terughacken door de overheid geen oplossing, maar juist een risico voor de cybersecurity. Want een lek dat de politie gebruikt wordt niet gerepareerd, maar biedt cybercriminelen of China de mogelijkheid om in te breken. Terughacken maakt systemen kwetsbaar, is lastig binnen de perken te houden, heeft een internationale dimensie met onvoorziene gevolgen, kan tot misbruik in de opsporing leiden en raakt ook aan de privacy van burgers die deel van een onderzoek worden. Het voorstel is slecht doordacht.

Foto: Sworup Nhasiju

Amerikaanse rechter noemt octrooisysteem krankzinnig en chaotisch

Een Amerikaanse rechter noemt het Amerikaanse octrooisysteem krankzinnig en chaotisch, aldus ars technica. Apple en Motorola willen met rechterlijke bevelen het gebruik van toepassingen in elkaars mobiele producten verbieden. Rechter Richard Posner van het Amerikaanse Hof van beroep hekelde beide bedrijven al eerder.

De Apple-Motorola soap is nog niet voorbij. Beide partijen vechten over patenten voor de US International Trade Commission en ook bij Duitse rechtbanken. Het begon in oktober 2010 toen Motorola Apple voor het eerst bij de ITC aanklaagde. In reactie hierop begon Apple een zaak tegen Motorola die Posner nu afwees. Apple diende op haar beurt een klacht in tegen Motorola bij de Europese Unie. Dat gaat om een redelijke vergoeding voor octrooien. Motorola zou aan onder meer Apple en Microsoft te veel vragen voor licenties. En daarmee de FRAND-voorwaardeen overtreden. Dat staat voor Fair, Reasonable en Non-discriminatory.

De opstelling van rechter Posner is een steun in de rug van critici die de regelgeving over octrooien en auteursrechten te strikt vinden en ruimer willen interpreteren. Zo vecht in Nederland de Piratenpartij claims van de Stichting Brein aan over het gebruik van auteursrechten. Piraten zien er machtsmisbruik en een aantasting van de internetvrijheid in. Een Amerikaanse rechter zet nu vraagtekens bij de aanname dat deze bedrijven het bij het rechte eind hebben en rechters daar altijd in mee gaan. Paradox is dat deze uitkomst pas tot stand komt omdat twee multinationals elkaar bestrijden en niet allebei gelijk kunnen hebben.

Foto: Octrooibewijs

Marjolijn Februari dicht de Piraten macht toe die ze niet hebben

In de NRC-column ‘Staatsinrichting van het internet’ van 18 juni 2012 richt Marjolijn Februari haar pijlen op de Piraten. Doorgaans kan ik me vinden in de bevindingen en observaties van deze columniste. Deze keer niet. Het lijkt erop dat ze een verkeerd beeld van de Piratenpartij heeft, de invloed van de bestaande politiek onderschat, en het belang van internet en de stand van het recht en de democratie overschat.

Op internet dat ze het nieuwe gebied noemt wil ze democratie en recht brengen. Maar Februari is bang dat dit op het continent van onbegrensde mogelijkheden averechts uitpakt: ‘Anderzijds moet je bij het versterken van de plaatselijke democratie wel uitkijken dat je van dat pas ontdekte continent geen producten en vondsten overneemt die averechts werken en die de invloed van de burger in feite doen afnemen’. 

Is internet naast de bestaande zeven continenten het achtste continent zoals Februari beweert? Is het internet een fundamenteel andere wereld dan het oude postkoetsen-, telegraaf- of telefoonnet? Was de aparte wereld van bibliotheken, archieven, documenten, atlassen, boeken en tijdschriften ooit een continent? Of stapt het internet gewoon in de voetsporen van deze vroegere achtste continenten? Overwaardering van nieuwe techniek is van alle tijden. Zelfs als een technische vernieuwing tot maatschappelijke doorbraken leidt, rechtvaardigt dat nog niet het idee dat de wereld op haar grondvesten schudt. En een nieuw continent baart.

Februari neemt een aanloop naar de Piratenpartij als ze vertelt op de markt van Turnhout getuige te zijn van een televisieprogramma met een gast van ‘De Vragende Partij‘. Een project van de nieuwsdienst van de Vlaamse publieke televisie VRT om burgers bij de lokale politiek te betrekken. Ze kunnen beleidsvoorstellen bij hun gemeente indienen. Februari vermoedt dat dit initiatief in gang is gezet door het succes van de Duitse Piraten die de publieke software Liquid Feedback toepassen om zo de basis een woordje mee te laten spreken.

Februari heeft gelijk dat Piraten in hun technische kijk op de wereld deze software overschatten. Een techniek kan nooit overleg, sturing en besluitvorming van een politieke partij vervangen, maar deze wel op grotere schaal toepassen. Dus meer burgers bij de politiek betrekken. Die vernieuwing mist Februari. Gechargeerd gezegd verwachten Piraten te veel van nieuwe techniek die basisdemocratie zou realiseren, maar schiet Februari tekort in het besef dat slechts 2% van de bevolking partijlid is en democratie nu ook ver te zoeken is.

Februari gaat de mist in als ze praat over wat ze het ‘tweede piratenprobleem‘ noemt. Ze beschuldigt de partij ervan niet te streven naar transparantie, de pers te weren en de besluitvorming via internet anoniem te laten verlopen. Uit ervaring weet ik dat dit onzin is. Sinds enkele maanden ben ik aangemeld op de mailinglijst van de Piratenpartij. Ik heb zelden zo’n open en transparant forum gezien waar ook de top van de partij meepraat en iedereen antwoordt. En Piraten willen maar al te graag dat hun campagne in de pers gecoverd wordt.

Februari treft doel als ze zegt dat democratie niet afgeschaft moet worden, maar het internet moet versterken. Maar waarom richt ze dat verwijt aan de Piraten? Het zijn belangenorganisaties, bedrijven en landen die de macht op internet naar zich toe trekken. Vreemd om de Piraten te verwijten niet naar democratie en recht te streven, terwijl dat op allerlei plekken ontbreekt. Het zijn de gevestigde partijen die de burger buiten de deur houden en kieshervormingen blokkeren. Daarom zou Februari haar pijlen beter op deze partijen richten. Door internet een apart continent te noemen kan ze voorbijgaan aan een eerlijke vergelijking tussen oud en nieuw.

Foto: Chappatte, Egyptian Revolution, 2011. Credits: Chappatte in “NZZ am Sonntag” (Zurich)

Twee redenen om op de Piratenpartij te stemmen: bewustwording en tegenmacht

Er zijn vele redenen om op de Piratenpartij te stemmen. Vorige week zette Catharina het op Kletskous op een rij. Sargasso.nl plaatste het door. Haar redenen zijn plausibel, maar verschillend van aard. Ze roepen op tot een vervolg. Na een overzicht richt ik me op de auteursrechten. De partij is druk bezig met het programma.

1/2: Het initiatiefvoorstel van voormalig kamerlid van GroenLinks Femke Halsema om de rechter de Grondwet te laten toetsen hangt in tweede lezing omdat voor een grondwetswijziging een tweederde meerderheid ontbreekt. Naar verluidt is de VVD tegen. De Piratenpartij loopt tegen dezelfde weerstand aan. Het Liquid Feedback systeem geeft aangemelde leden directe invloed op het beleid van de Piratenpartij. Als proef kan het dienen om andere partijen inzicht te geven in het praktisch nut ervan. Vernieuwend kan de Piratenpartij zijn als het nieuwe groepen lid kan maken. Bij de andere partijen stagneert dat op 2,5%. Maar het Liquid Feedback systeem werkt alleen intern en verandert niet het verkalkte politieke Haagse systeem waarin partijen opereren.

3/4/5: Vrijheid op internet staat door censuur onder druk. Dat vraagt om een principe uitspraak. In het Europarlement ageren individuen als Marietje Schaake (D66) of de Oostenrijkse sociaal-democraat Josef Weidenholzer tegen de macht van de amusementsindustrie om de ACTA erdoor te drukken. Eindelijk lijkt een publiek debat van de grond gekomen. In de afweging tussen intellectueel eigendom en informatievrijheid verschuift het accent naar dat laatste. Door druk op partijen. Piraten kunnen die tendens ondersteunen. Raadzaam is om te bedenken dat niet alleen het aspect van intellectueel eigendom het vrije internet bedreigt.

6: Wetten die onder het mom van veiligheid burgerrechten inperken komen niet altijd in het geheim tot stand. Om de burgers zover te krijgen tegen het eigen belang te handelen hanteert de zittende macht spookbeelden en schept vijandbeelden. Zo wordt een burger tot consument. De roep om transparantie stuit echter altijd op een grens waar transparantie om praktische redenen onhaalbaar is. Beter is om die tekortkoming voor lief te nemen en de bewustwording van de burger hoog op de agenda te zetten. Dit kan door het relativeren van de vijandbeelden, en het benadrukken van zowel de gegroeide staatsmacht als de ingeperkte burgerrechten.

7/8/9/10: Het ontbreken van een solide sociaal-economisch programma is een nadeel voor een politieke partij. Teveel bewegelijkheid naar de ene of de andere kant maakt kwetsbaar. Geknipt voor facties die gericht een onderwerp kapen. Als de Piratenpartij daartoe geen veiligheid inbouwt door een breed geaccepteerd basisprogramma kan het voor verrassingen komen te staan. Vele stromingen zijn internationaal georiënteerd. Piraten dragen van origine een Europees stempel. Ze moeten beseffen wie het als bondgenoot ziet. Occupy? Anonymous? Zuid-Europese indignados? Burgerrechtenbewegingen? Links-liberalen? Vrijzinnigen?

Het debat over auteursrechten gaat niet over de bescherming van de creatieve zanger of regisseur, maar over de bescherming van de amusementsindustrie die de creatieven in haar greep heeft en het intellectueel eigendom bezit. De Amerikaanse overheid werkt in een vermenging van politiek en economie sinds 1945 hecht samen met het bedrijfsleven. Om dat vervolgens met behulp van advocatenfirma’s en lobbyisten in Europa en elders af te dwingen. In Nederland behartigt de Stichting BREIN die belangen. Toch telt de juridische werkelijkheid. Niet het ontstaan of de verwerpelijkheid ervan. Piraten moeten zich niet laten verleiden om BREIN als tegenstander te zien. De taak van de Piraten ligt in de bewustwording van de burger en het samenwerken met natuurlijke bondgenoten om samenleving en politiek te veranderen. Da’s meer dan genoeg.

Foto: Daniel Firman, Black Hole, 2009

Piratenpartij laat kans liggen om te wijzen op gesloten wereld van de auteursrechten

De Zweedse oprichter van de Piraten Rick Falkvinge gooit af en toe een bom. Op 12 mei was dat het stuk ‘Dutch Judge Who Ordered Pirate Bay Links Censored Found To Be Corrupt‘. De Haagse rechter Chris Hensen zou corrupt zijn. Maar bewijs ervoor ontbreekt. De voormalige lijsttrekker van de PP NL Samir Allioui zegt in een tweet van 12 mei dat ‘niet Hennis’, maar Dirk Visser de eiser vertegenwoordigde. Maar Hensen was wel degelijk de rechter van een recent vonnis dat de Piraten tot de kop bracht ‘BREIN wint, democratie verliest‘.

Op internet was de nuance zoek en buitelden beschuldigingen over elkaar heen. Verbolgen werd uitgeroepen dat gevestigde media de aantijging niet overnamen. Het gaat echter niet om corruptie, maar om incest. Webwereld.nl noteert over een vonnis van rechter Hensen in 2010: ‘Andere juristen bevestigen desgevraagd dat het moeilijk is elkaar te ontlopen in de Nederlandse auteursrechtenwereld. Het is zeer gebruikelijk dat advocaten, rechters en experts elkaar treffen op diners, congressen, redacties en cursussen. “Je moet er als rechter wel voorzichtig mee zijn en elke schijn van partijdigheid vermijden. (..),” aldus een jurist.’

In het Nederlandse wereldje van de  auteursrechten kennen advocaten, experts en deskundigen elkaar van studie, beroepspraktijk, bijscholing en rechtspraak. En als auteursrechtenlobby BREIN die deskundigheid bij advocaten en experts inkoopt, dan krijgt het dat netwerk erbij. Zoals overal koopt het grote geld de beste specialisten in. Daarmee koopt het ook de omgeving die de marges van de rechtspraak in behoudende richting interpreteert. In het voordeel van belangen van gevestigde partijen. Da’s geen aantoonbare corruptie, maar een gesloten sociale omgeving die kan overgaan in een incestieuze relatie zonder nieuw bloed.

De Nederlandse Piratenpartij heeft afstand genomen van de aantijgingen van Rick Falkvinge, zonder deze publicitair in haar voordeel bij te buigen. Een gemiste kans. De Piratenpartij had de beschuldiging van rechter Chris Hensen kunnen corrigeren door het schetsen van het ons-kent-ons wereldje van de auteursrechten dat uit het lood staat omdat alle geledingen elkaar kennen en de tegenkrachten ontbreken. Dat vergroot de kans op juridische kortsluiting. Het in de openbaarheid brengen daarvan kan de informatievrijheid dienen.

Foto: Direction, River entrance, Tate Modern, London SE1, UK. Credits: Tomasz Kulbowski

Piraten moeten zonder vrees aan de Poort van de Macht kloppen

De Nederlandse Piratenpartij (PPNL) stelt zich realistisch op. Overmoed is verkeerd, maar bescheidenheid helpt evenmin. Met de strategie van de kleine stappen komt een partij niet ver. PPNL-woordvoerder Dirk Poot zegt in een radio-interview op 3 zetels te rekenen in de komende verkiezingen van 12 september. Da’s mooi zat, aldus Poot. Maar is het een verstandige strategie nu de Piraten publicitair de wind in de zeilen hebben?

Sinds vorige week heeft Peil.nl de Piratenpartij in de peilingen opgenomen. Dit bureau van Maurice de Hond vraagt naar de politieke voorkeur. Volgens Peil.nl zit de PPNL nu in de beurt van de kiesdeler. Overigens samen met De Lijst Brinkman en 50Plus. Hoewel het electoraat door deze bureau’s per definitie verkeerd wordt ingeschat is het voor de zichtbaarheid belangrijk dat de PPNL in de peilingen genoemd wordt.

De Duitse Piraten zijn het voorbeeld. Cultureel en politiek kennen Duitsland en Nederland overeenkomsten. Afgelopen weekend behaalden de Duitse Piraten na Berlijn en Saarland in Sleeswijk-Holstein de derde overwinning op rij met 8,3% van de stemmen. Waarom zou dat in Nederland niet kunnen? Bij de vorige verkiezingen in 2010 behaalde de PPNL slechts 0,11%. Twee jaar later is de partij hopelijk beter voorbereid.

In het verkorte partijprogramma worden drie speerpunten geformuleerd, want de ‘Piratenpartij is een themapartij’: ‘Bij ons weet je wat fundamenteel is: burgerrechten, privacy in het bijzonder, en de hervorming van auteursrecht en octrooirecht.‘ De volgende passage toont opnieuw bescheidenheid: ‘Andere partijen vertellen je graag dat ze overal een mening over hebben. Maar niemand weet in welke coalitie ze plaats nemen en welke punten ze daar als eerste weg zullen geven.’ Waarom zijn Nederlandse Piraten zo behoedzaam? Zijn ze bang om opnieuw af te gaan? Hun zelfvertrouwen en ambitie heeft nog vier maanden tijd om te groeien.

Foto: Errol Flynn als Captain Blood

Piratenpartij start campagne door botte bijl van BREIN

Stichting BREIN wil de Piratenpartij monddood maken. In een kort geding gelast het dat ze zich onthouden van het aanmoedigen van het publiek om de blokkade van The Pirate Bay te omzeilen. De Piratenpartij legt het als volgt uit: BREIN eist letterlijk dat het aanmoedigen van het omzeilen van de blokkade beboet wordt met 10.000 euro per dag en een maximum van 250.000 euro. In een commentaar op Webwereld maakt Piratenwoordvoerder Dirk Poot een vergelijking met Noord-Korea: ‘Ineens beland je in Noord-Korea. Dit is echt te gek. Met deze eis laat BREIN precies zien dat ze veel te ver gaat, het zal dan ook als een boemerang terugkomen. Hiermee worden alle Nederlanders overgeleverd aan de willekeur van BREIN, Big Brother.’

Volgens ICT-jurist Arnoud Engelfriet op Webwereld kan het aanmoedigen om de blokkade van The Pirate Bay te omzeilen hooguit ‘een onrechtmatige daad zijn omdat het in strijd is met de maatschappelijke zorgvuldigheid‘. De Piraten voelen zich tekort gedaan: ‘Dit kan niet anders gezien worden dan als een botte poging om aan de start van het verkiezingsseizoen een politieke partij te verbieden om één van haar belangrijkste politieke boodschappen uit de dragen. Melden dat er in Nederland censuur is en het uitleggen waarom dat niet effectief, niet gewenst, niet nodig en niet haalbaar is, zal als het aan Brein ligt zonder meer bestraft worden met 10.000 euro boete. We mogen van BREIN straks niet eens meer linken naar rechtspraak.nl waar alle ‘verboden links’ straks via de processtukken zichtbaar zijn’.

De Piraten kunnen zich geen betere start van hun campagne voorstellen dat de botte bijl van BREIN die het profiel van de Piratenpartij aanscherpt. De rechtspraktijk door de acties van BREIN en de aanscherping op wereldniveau van de ACTA thematiseren dat de informatievrijheid, privacy, vrijheid van meninguiting en persvrijheid onder druk staan. Dit toont volgens de Piraten aan ‘hoe relevant politieke beslissingen over de afweging van auteursrechten, internetvrijheid en burgerrechten op dit moment zijn‘. Behalve D66 hebben de Nederlandse politieke partijen zich de afgelopen jaren keer op keer in slaap laten sussen als de privacy werd ingewisseld voor veiligheid, de informatievrijheid voor auteursrechten en de burgerrechten voor staatsmacht.

De uitdaging voor de Piraten is om daarnaast de komende maanden een sociaal-economisch programma te ontwikkelen dat ook weldenkende burgers, internetters, de creatieve klasse en studenten weet te binden. Alleen in die breedte kan het 5 tot 10% van de stemmen halen. Tot nu toe zetten de Piraten in op transparantie, burgerparticipatie en internetvrijheid. Maar voor een politieke partij is meer nodig. BREIN geeft de Piraten de kans om voor open doel te scoren, maar daartoe is wel een goede afronding nodig.

Foto: Straatbeeld Noord-Korea