Moscow Times onbereikbaar wegens ‘technische problemen’. Echt?

De Engelstalige Moscow Times is online onbereikbaar. Het is gissen waarom dat zo is. De redactie biedt verontschuldigingen aan voor het ongemak en wijst op technische problemen. Zijn het de Noord-Koreanen die onder leiding van hun opperste leider de Moscow Times een hack zetten? Wie weet. Steeds meer kritische Russische intellectuelen wijken uit naar Kiev. In Rusland is persvrijheid geen vanzelfsprekendheid. Volgens een tweet van Simon Ostrovsky gaat de St. Petersburg Times dicht wegens economische omstandigheden en de beperkende Russische wetten. Internationale bedrijven verlaten Rusland. De geschiedenis herhaalt zich.

Foto: Schermafbeelding van tweet van The Moscow Times

Advertentie

Henk Krol is goed voor aanzien van de anti-politiek. Moet hij weg?

Nooit een saai moment met Henk Krol. Nu voorman van 50Plus. Hij heeft last van een besmet verleden zoals Omroep Brabant uitlegt. Affaires rijgen zich aaneen. Nu weer een subsidie van het Stimuleringsfonds voor de Pers (nu: Journalistiek) van 19.500 euro voor een nooit gehouden organisatieonderzoek naar de marktpositie van de Gay Krant (GK Magazine) waar Henk Krol toen hoofdredacteur was. Het is opvallend dat het Stimuleringsfonds van de Journalistiek pas na 4,5 jaar gaat onderzoeken of het geld rechtmatig is besteed.

Krol is goed voor het aanzien van de anti-politiek. Hij beschadigt de politiek zoals weinig andere politici dat kunnen. Zo blijkt in de publiciteit. Daarmee is niet gezegd dat andere politici niet schadelijker zijn voor de politiek. Maar ze opereren achter de schermen en weten hun intenties en fouten beter te verbergen. Krol niet. Hij wordt er stakker, recidivist, zondebok, bliksemafleider en herinneringsmonument mee. Krol trekt kritiek naar zich toe, wast andere politici schoon en blijft het aanzien van de politiek beschadigen. Krol is de schone schijn voorbij. Zijn geloofwaardige verhalen zijn op. De schaduw van het verleden blijft hem achtervolgen.

Foto: Screenshot uit Nosferatu (1922) van F.W. Murnau (Bron: www.youtube.de, 1:39:56).

Anonymous voert actie tegen het WK Brazilië. Treft dat doel?

Of Anonymous van voetbal houdt is niet de vraag. In elk geval houdt het niet van groot geld, multinationals, de wereldvoetbalbond FIFA en het wereldkampioenschap voetbal dat over anderhalve week in Brazilië begint. Ook Nederland neemt deel. Het komend WK kost meer dan de vorige drie WK’s samen. Brazilië is een semi-ontwikkelingsgeld dat het geld beter had kunnen gebruiken voor onderwijs en ontwikkeling. Waar veel geld stroomt liggen corruptie en verspilling op de loer. Er zijn niet alleen teveel, maar ook te dure stadions gebouwd. Die ook nog eens niet allemaal op tijd af zijn. Hoe krom is dat? Anonymous heeft gelijk: de FIFA en de sponsors van het WK verdienen het aan de digitale schandpaal genageld te worden. In deze vorm had het WK nooit gehouden mogen worden. Da’s geen kwestie van rancune of voetbalhaat, maar van rechtvaardigheid en democratie. Digitale aanvallen worden verwacht. Welk systeem Anonymous speelt is nog onduidelijk.

Foto: Het Braziliaanse team in 1970.

Bits of Freedom: maatregelen tegen spionage. Bespied ons niet

Digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom overhandigde vandaag minister Ronald Plasterk ‘een pakket met concrete maatregelen die genomen moeten worden‘. Dit naar aanleiding van de recente onthullingen over de spionagepraktijken van inlichtingendiensten. Directeur Hans de Zwart: ‘Dit is hét moment voor de regering om strenge maatregelen te nemen om deze spionagepraktijken te stoppen.‘ Op bespied-ons-niet.nl noemt Bits of Freedom een lijst maatregelen die de regering moet nemen om een vuist te maken tegen deze spionage. Het gaan om een mix van maatregelen. De geheime diensten in Nederland moeten aan banden worden gelegd. De regering moet onderzoeken wat de schaal van de spionage is. Doelwitten van economische spionage moeten worden onderzocht. De regering moet het gebruik van beveilingstechnologie bevorderen. In Europa moet Nederland eisen dat onderhandelingen met de VS worden gestopt.

Interessant is de twijfel aan de onafhankelijkheid van internetbeveiligingsbedrijf Fox-IT: ‘Fox-IT is de leverancier van informatiebeveiliging van veel grote bedrijven in Nederland, de overheid én onze geheime diensten. Kunnen we sinds de hacks van de NSA er nog wel zeker van zijn dat hun systemen of mensen niet zijn gecompromitteerd?‘ Ook opvallend is de oproep om de zeekabels te onderzoeken: ‘De regering moet onderzoeken of de NSA of GCHQ de zeekabels aftapt die in Nederland uitkomen. Er komen zes internationale zeekabels met internetverkeer in Nederland uit. Ook hiervan moeten de resultaten worden gepubliceerd. ‘

Foto’s: Schermafbeeldingen van ‘Bespied ons niet‘ van Bits of Freedom, 4 december 2013.

Schneier: NSA gebruikte DigiNotar. Worden Nederlandse politiek en journalistiek nu actief?

Beveiligingsexpert Bruce Schneier verwijst op z’n blog naar een screenshot van een trainingsprogramma van de NSA dat in het Braziliaanse programma ‘Fantastico‘ werd getoond. Dat ging over de economische spionage door de VS van het Braziliaanse oliebedrijf Petrobras. Dat niets met terrorismebestrijding van doen heeft. Erop staat de naam van de nu gesloten Nederlandse commerciële certificaatautoriteit DigiNotar dat in 2011 gehackt werd. Schneier vermoedt dat dit het werk van de NSA was of dat de NSA gebruik maakte van de hack met een man-in-the-middle aanval. Een onderschepping en eventuele aanpassing van communicatie tussen twee partijen zonder dat deze dat doorhebben. Zo zou ook communicatie van Petrobras onderschept zijn.

Zoals de NRC in een commentaar zegt krijgt het NSA-schandaal er ‘een onverwacht Nederlands tintje‘ door. Het zal tijd worden. Het NSA-schandaal barstte op 9 juni 2013, maar meer dan drie maanden later heeft het Nederland nog steeds niet echt bereikt. Nederlandse politiek en journalistiek zwijgen. De ministers Opstelten (Veiligheid) en Plasterk (Binnenlandse Zaken) ontkennen, vertragen en lichten niks toe. Nederlandse media hebben in drie maanden geen eigen onthulling gebracht of vanuit hun expertise van de Nederlandse situatie voorzien van commentaar. Voor hun geloofwaardigheid is het gewenst dat Nederlandse media zich nu eindelijk eens actief met het NSA-schandaal gaan bezighouden. In Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk kwamen media met onthullingen en zeker in de laatste twee landen woedt een stevig publiek debat over de massale spionage die zich niet tegen terroristen maar tegen de eigen bevolking geeft gericht.

DigiNotar biedt de kans om het NSA-schandaal naar Nederland te halen, het kabinet ter verantwoording te roepen en niet meer weg te laten komen met een onderzoek door de CTIVD, vragen van SP’er Ronald van Raak of verwijzingen naar het Europarlement. In juli vroeg ik me af: ‘Nederlanders hebben nu antwoorden nodig. Wat weet de regering-Rutte? Hoe wordt er in het Nederlands belang samengewerkt met de VS? Weet de regering-Rutte hoe in de samenwerking met partners Nederlandse inlichtingen- en veiligheidsdiensten opereren? Maar premier Rutte of de ministers van Veiligheid en Justitie, Binnenlandse Zaken, Buitenlandse zaken of Defensie zwijgen. De oppositiepartijen zwijgen ook en geven evenmin de indruk zich zorgen te maken over de spionage van burgers en de schending van burgerrechten. (..) Hebben de Nederlandse politieke partijen onder elkaar geregeld dat ze collectief de burgerrechten uitverkopen? Onze burgerrechten wel te verstaan.’ De Nederlandse politiek en journalistiek wacht nu een nieuwe kans om eindelijk actief te worden.

Foto: Schermafbeelding van trainingsprogramma van NSA waarin DigiNotar wordt genoemd. Document onthuld door Edward Snowden en genoemd in het Braziliaanse programma ‘Fantastico‘. 14 september 2013.

China steelt wapensystemen. Wat is de digitale les?

De eindredactie van Techzine gaat de mist in met een kop die de lading niet dekt: ‘China steelt wapenplannen van Nederlandse leger‘. Een claim die vraagt om onderbouwing. Maar die ontbreekt. Begrijpelijke verwarring omdat de tekst tot twee keer toe indirect verwijst naar het Nederlandse leger. Feit dat Nederland ontwerpen van Amerikaanse wapens gebruikt die ergens zijn gestolen wil echter nog niet zeggen dat dat in Nederland gebeurde. Het zou ook niet logisch zijn dat de Amerikaanse regering zo’n hack bij een bevriend land naar buiten zouden brengen. Dat zou een trouwe bondgenoot in het diplomatieke verkeer compromitteren.

Het gaat om de diefstal door Chinese hackers van ontwerpen van Amerikaanse wapensystemen. Het Pentagon maakt zich daar zorgen over. Want als de Chinese overheid de ontwerpen van wapensystemen doorgrondt kan het zich wapenen om ze te blokkeren (‘jammen‘) of uit te schakelen. Achterliggende reden is dat internet, dat de VS economisch en militair de afgelopen 20 jaar enorm voordeel heeft gebracht, het land ook kwetsbaar heeft gemaakt, aldus een publieksrapport van adviesgroep Defense Science Board. Een Amerikaanse hooggeplaatste militaire functionaris zegt over de diefstal dat het krankzinnig is dat China via hacken een achterstand van 25 jaar onderzoek en ontwikkeling inhaalt en miljarden dollars aan gevechtsvoordeel behaalt.

Een stuk van The Washington Post dat aanleiding was voor de berichtgeving van Techzine maakt gebruikt van een vertrouwelijke versie bij het eerdere rapport uit januari 2013 van de Defense Science Board. De Post had inzage in de lijst van ‘gecompromitteerde wapenontwerpen’. Dat gaat van de nieuwste versie van het Patriot afweersysteem PAC-3 tot de afweersystemen van ballistische raketten THAAD en het Aegis, en ontwerpen van vitale gevechtsvliegtuigen en schepen. Van de controversiële F35- JSF werd onlangs bekend dat het ontwerp al in 2007 is gehackt. Als reactie is het Pentagon enkele jaren geleden een proefprogramma gestart om de defensie-industrie betere digitale bescherming te geven. Met als gevolg dat de Chinezen zich gingen richten op onderaannemers en andere landen. Maar Nederland wordt in openbare bronnen niet expliciet genoemd.

De naïviteit van de Amerikaanse overheid is onthullend. Het eigende zich de voordelen van het werken met internet toe, boekte dat budgettair in, maar realiseerde zich te laat dat er nadelen aan verbonden waren. Die kostenpost voor bescherming werd verhuld of om politieke redenen genegeerd. De Nederlandse overheid zit nog middenin dat proces van bewustwording. Minister Plasterk boekt 300 miljoen euro in door overheidstaken digitaal te willen gaan regelen. Dat problematiseert dan niet militaire geheimen, maar de privacy van de burger. Bij incidenten vaart de overheid blind op internetbeveiligers als Fox-IT die er belang bij hebben om de gevaren van cybercrime uit te vergroten. Zowel met de overmoed van Plasterk als het schrikbeeld van Fox-IT schiet Nederland iets op. Nodig is evenwichtig overheidsbeleid dat burgerrechten en veiligheid garandeert.

Foto: Een Chinese bewaker in het Nationaal Congres. Credits: EPA.

De verbijsterende verburgelijking van Anonymous: Jan Fabre

Anonymous valt de site van kunstenaar Jan Fabre aan die dieren mishandelt. Zo scheurde kat Cesar tijdens filmopnamen de kruisbanden. Dat gebeurde vorig jaar oktober onder regie van Pierre Coulibeuf voor de reconstructie van Dali Atomicus van fotograaf Philippe Halsman en Salvador Dali in het Antwerpse stadhuis. Daar vlogen de katten door de lucht. In de nasleep werd Fabre bedreigd en naar eigen zeggen in een park door zeven mannen opgewacht en met knuppels in elkaar geslagen. Anonymous zegt een half jaar later in een bericht aan Jan Fabre dat het ontoelaatbaar is dat voor de opnamen verschillende katten misbruikt werden.

Anonymous vindt de kunstenaar hardleers vanwege een project vorig jaar november in het Belgische Eupen. Ze moesten door een doolhof met scheermessen navigeren. Fabre blijft de confrontatie zoeken, en Anonymous blijft daarbij niet achter. Het beschouwt Jan Fabre als een recidivistische dierenbeul.

Opmerkelijk richt Anonymous zich op het kleine kwaad van een Belgische kunstenaar. Wat zegt dat over de prioriteit en de focus van politieke hackers? Is Jan Fabre de macht die bestreden moet worden? Het voordeel van Anonymous lijkt verkeerd in een nadeel. Onder de paraplu kan alles en iedereen schuilen. Anonymous verwordt door gebrek aan scherpte en focus in een sleets merk. De pretentieuze vormgeving van een gelikte voice over achter het Guy Fawkes-masker benadrukt de anonimiteit zonder verantwoordelijkheid.

Het gemis van Anonymous is dat geen onderscheid maakt tussen de macht van overheden en een kunstenaar die over de schreef gaat, maar relatief onschuldig is. Een kunstenaar schuurt altijd met de werkelijkheid. De schade aan Cesar valt trouwens eerder de filmploeg van Pierre Coulibeuf dan Jan Fabre aan te rekenen. Anonymous zou zich beter richten op die ontwikkelingen die ons leven voor de toekomst bepalen. Zoals de opbouw van de controlestaat door overheden en de inperking van de burgerrechten. Maar kritiek daarop vraagt inzicht, kennis, een lange adem en het opbouwen van weerstand tegen de invloed van geheime diensten. Een aanval op een individuele kunstenaar is net zo gemakzuchtig als wat overheden doen door de kunstensector bovenmatig te korten. De aanval op Jan Fabre symboliseert de verburgelijking van Anonymous.

Foto: Jan Fabre in Skulpturenpark Waldfrieden, maart 2013.

Vrouwen van FEMEN en radicale islam botsen in Tunesië

Dat baardmannen meer kunnen dan bidden en tegenstanders vervolgen bleek gisteren in Tunesië. Hun ICT-brigade hackte de Facebook-pagina van ‘FEMEN Tunisia‘. En verving foto’s van de protesterende vrouwen met video’s van soera’s uit de koran en foto’s van koranteksten. Inmiddels hebben de activistische vrouwen de baardmannen weer uit hun digitale ruimte verdreven. FEMEN is niet ongelukkig met de actie omdat het in hun ogen het ware gezicht van de haters van de vrijheid toont:‘Keep showing your real face, freedomphobes!’ Siliconen en puur natuur slaan baardmannen knockout. Vrouwen zetten hun lichaam in voor de vrijheid.

Aanleiding voor de hack was dat de 19-jarige Amina die deel uitmaakt van FEMEN Tunisia een foto op sociale media plaatste. Van haarzelf met ontbloot bovenlijf. Erop stond in het Arabisch geschreven: ‘Mijn lichaam is van mij, en is niet de bron van iemands eer’. De salafistische prediker Adel Almi van de Al-Jamia al-Wassatia Li-Tawia Wal-Islah riep op tot haar dood. Eerst moest ze 80 tot 100 zweepslagen krijgen en daarna steniging tot de dood erop volgt. Hij vreest dat Amina vrouwen op andere ideeën brengt. Wat exact de bedoeling van haar actie is. Volgens de wet kan Amina voor het plaatsen van de foto 2 jaar gevangenisstraf krijgen. Plus een boete die oploopt tot 1000 dinar, zo’n 490 euro. De islamitische regeringspartij Ennahdha krijgt kritiek van critici dat het de salafisten te veel ruimte geeft. Ze intimideren tegenstanders. Amina Tyler is nu onvindbaar. Dat veroorzaakt onrust bij sympathisanten. Geruchten gaan dat ze in een psychiatrische kliniek is gestopt.

Allerlei groepen en individuen -overwegend vrouwen- nemen het op voor Amina en steunen haar. De opzet is om via sociale media aandacht te besteden aan de kwestie Amina. En de stand van de democratie in Tunesië en de intolerante radicale islam. 4 April is uitgeroepen tot ‘Internationale Protestdag om Amina te verdedigen’. Op change.org kan een petitie getekend worden die de Tunesische overheid oproept om het leven en de vrijheid van Amina te beschermen. En degenen die haar bedreigen onmiddellijk juridisch te vervolgen. Teken.

Foto 1: Foto van Amina die reactie van de radicale salafisten opriep.

Foto 2: Cartoon op FEMEN.org met de tekst: ‘Ze willen ons stenigen? Laten we ze borsten!‘

Foto 3: Petitie ‘Amina must be safe’ op change.org.

Henk Krol veroordeeld voor hacken. Wat begrijpt de rechter?

De inperking van de burgerrechten is het probleem van onze tijd. De curve van vrijheid voor de burger is over zijn hoogtepunt heen. In de VS is het nu al staande praktijk dat alle te traceren communicatie van elke burger wordt opgeslagen. Bij verdenking wordt betreffende file dan naar boven gehaald. En ligt de verdachte onder de loep. Zonder kennisgeving en informatie over het onderzoek. En zonder beroepsmogelijkheid. Daarom kan niemand enthousiast zijn over president Obama die de burgerrechten inperkt. Ondanks zijn progressieve sociaal-economische politiek. Des te meer omdat-ie wettelijk de rode loper voor een radicale opvolger uitrolt.

Omdat de Amerikanen in de opbouw van de controlestaat een paar jaar voorlopen op Nederland beseft de Nederlandse politiek nog onvoldoende de risico’s. Of bagatelliseert ze moedwillig. Dat blijkt uit de argeloze houding over het EPD dat door het Amerikaanse bedrijf CSC mag blijven worden ontwikkeld. Maar onder de Patriot Act hebben Amerikaanse bedrijven de plicht om desgevraagd informatie  aan hun overheid af te staan. Nederlandse bewindslieden zonder besef van urgentie en kennis van zaken wimpelen alle bezwaren weg. Digitale waakhonden zoals het CBP zijn uitgekleed, hebben nauwelijks macht en kunnen niet blaffen.

De bedreiging is zo groot omdat bedrijfsleven en overheden nauw samenwerken. Feitelijk is digitale privacy voor iedereen die gebruikt maakt van bedrijven als Google al een gepasseerd station. De combinatie die zich nu voordoet is explosief: de macht van de inperking en de onmacht van het toezicht. Hoogste tijd dat de tegenbeweging aan macht wint. Niet omdat deze zo verstandig, eensgezind en tactisch opereert, maar omdat het nog het enige tegenwicht vanuit het volk vormt tegen de staatsmacht die van jaar tot jaar toeneemt.

In Den Bosch is de lijsttrekker van 50Plus Henk Krol vandaag door de rechter veroordeeld voor het hacken van een medisch systeem tot een boete van 750 euro. ‘Elke inbreuk op een computersysteem is strafbaar‘, stelde de rechter volgens Brenno de Winter voor Nu.nl. Krol wordt als ‘ethische hacker’ erkend, maar zou te snel met de gegevens naar een journalist zijn gestapt. Een oordeel dat vragen oproept. Heeft een rechter bij een lokale rechtbank voldoende zicht op de mate van inbreuk op computersystemen? En hoe verhoudt zich dat tot een politicus die een beveilingslek wil melden? Krol is verbaasd over de uitspraak en denkt na over hoger beroep.

Foto: Henk Krol hoort uitspraak van de rechter. Den Bosch, 15 februari 2013.

Antwoorden Rosenthal over Assange zijn onjuist en defensief

Op 30 augustus stuurde ik SP-kamerlid Harry van Bommel de volgende mail: ‘Er zijn aanwijzingen dat de Zweedse regering een compromis in de kwestie Assange blokkeert. Want niet de Zweedse rechter, maar de Zweedse regering heeft het laatste woord. Ofwel, de oplossing kan vanuit de politiek komen. Met een compromis wordt de rechtsgang optimaal gediend. Dat geeft ruimte voor bemiddelaars als Nederland binnen de Europese Unie.’ Van Bommel liet me weten da-ie naar aanleiding van deze mail kamervragen aan minister Uri Rosenthal stelde. Hij betrok daarbij ook eerdere vragen van kamerlid Arjan El Fassed (GroenLinks).

Op 25 oktober antwoordde de minister. Zijn antwoorden waren niet alleen teleurstellend, maar ook onjuist. Zo stelt minister Rosenthal bij vraag 3 dat de Zweedse wet niet voorziet in de mogelijkheid van een vooraf af te geven garantie aan Julian Assange tegen diens uitlevering. Da’s zo aantoonbaar onjuist en in de publiciteit diverse malen gecorrigeerd (Henrik Alexandersson) dat hier sprake is van misleiding door de minister. Zo legt David Allen Green uit dat de Zweedse wet ruimte biedt voor de regering om een besluit te nemen over garanties aan Assange inzake uitlevering aan een derde land. Een standaardprocedure van regeringen.

Het antwoord op vraag 4 dat er geen reden is om te twijfelen aan de rechtsgang in Zweden verdient eveneens nuancering. De zogenaamde pre-trial detentie in Zweden is door The European Convention for the Prevention of Torture meermalen kritisch beoordeeld. Nu is de in Cambodja opgepakte hacker Gottfrid Svartholm onderworpen aan dat regime van eenzame opsluiting. Met veel kritiek van mensenrechtenactivisten. De rechtsstaat Zweden is minder mooi dan minister Rosenthal het voorstelt. En voeg ik toe, velen denken.

Uit de antwoorden van minister Rosentahl blijkt geen ambitie om Nederland als land van het internationaal recht een rol te geven in het naderbij brengen van een oplossing in de zaak Assange. Nederland zou zich prima kunnen profileren als creatieve bemiddelaar tussen de pro- en anti-Assange partijen. Rosenthal handelde defensief en bedeesd en leverde zo de ruimte van Nederland in. Misschien moet Harry van Bommel vervolgvragen stellen aan de nieuwe minister Frans Timmermans. In de hoop dat deze zich autonomer opstelt.

Foto: Minister Rosenthal en minister Clinton van de VS.