Oekraïne-referendum. Feest van de democratie werd foutenfestival

Een opmerkelijk bericht van RTL Nieuws met een veelzeggende titel: ‘Twijfel aan geldigheid handtekeningen onder aanvraag Oekraïne-referendum’. Minister Ronald Plasterk schrijft op een WOB-verzoek van advocaat Christiaan Alberdingk Thijm dat er geen zekerheid bestaat over de geldigheid van de 427.000 ondersteuningsverklaringen die zijn opgehaald voor het Oekraïne-referendum. Politici reageren verrast, of suggereren dat ze verrast zijn. Dat kunnen ze in werkelijkheid niet zijn. Ze wisten dat het fout kon zitten.

Twijfel aan ‘de vereisten van toezicht en betrouwbaarheid’ over de wijze van indiening van verklaringen zoals artikel 31, lid 2 van de Wet Raadplegend Referendum stelt werd al in 2015 in de openbaarheid besproken. Jeroen de Kreek diende protest in, maar werd niet ontvankelijk verklaard omdat hij geen belanghebbende zou zijn. De procedure van de indiening van de verklaringen is nooit inhoudelijk getoetst. Dat is opmerkelijk, maar nogmaals, geen nieuw feit. Het was in oktober 2015 al onderwerp van publiek debat.

Inmiddels zijn volgens Plasterk de verklaringen vernietigd, zo zegt het bericht van RTL Nieuws. Onduidelijk is welke details er in het proces-verbaal staan dat volgens artikel 37 WRR moet worden opgemaakt. In de wettekst staat trouwens geen verplichting om de lijsten met ondersteuningsverklaringen te vernietigen als er een referendum komt. Integendeel volgens artikel 36 moeten de lijsten in een pak gedaan worden. Maar in artikel 39 wordt geen verplichting opgelegd voor de vernietiging van het pakket als het referendum doorgaat. Het is dan ook de vraag af artikel 39 WRR juridisch correct is toegepast. Zowel naar de letter als de geest van de wet. Wie heeft steken laten vallen? Minister Plasterk, de kamer, de Raad van State of de Kiesraad die had dienen toe te zien op de procedure, maar dat door onkunde of onverschilligheid naliet? Michiel Trimpe concludeerde in een commentaar: ‘Al met al blijkt dus dat dit referendum, dit ‘feest voor de democratie,’ tot stand is gekomen met dank aan stemfraude op grote schaal en een dubieuze rechter.’ 

Advertentie

Zitting ‘Burgers tegen Plasterk’. Geeft overheid openheid?

Vandaag dient voor de rechtbank Den Haag de zaak Burgers tegen Plasterk. ‘De coalitie Burgers tegen Plasterk verzet zich tegen dit ‘witwassen’ van gegevens en eist dat de Staat stopt met het gebruiken van gegevens die niet in overeenstemming met het Nederlandse recht zijn verkregen. Daarnaast eist de coalitie dat burgers wier gegevens onrechtmatig zijn verkregen en/of gebruikt, daarover worden geïnformeerd.’ Aldus deze coalitie van bezorgde burgers en maatschappelijke organisaties. Hier een twitterverslag van advocatenbureau Brandeis. 

Foto 1: Schermafbeelding van Floris Kreiken namens Bits of Freedom: ‘Plasterk moet openheid geven over afluisterpraktijken‘.

Foto 2: Tweet van bureau Brandeis.

Eerste reacties op de NSA-onthullingen in NRC. Een mooi circus

Siddert het Binnenhof door de NSA-onthullingen die de NRC vanaf vandaag brengt? Nog niet. Toch tekent zich al enige onrust aan. SP’er Ronald van Raak zegt tegen RTL Nieuws het onverantwoord te vinden dat onze regering blijft zwijgen: ‘Ik wil nu snel van minister Plasterk horen of hij deze verdenking van zich af kan werpen. Hij zegt dat onze inlichtingendiensten zich aan de wet houden, maar dat vertrouwen ben ik verloren.‘ Ook D66’er Gerard Schouw ‘wil nu weten van minister Plasterk wat hij eraan gaat doen‘. PvdA-Kamerlid Jeroen Recourt verdedigt Plasterk met de dooddoener dat de onthullingen ‘bevestigt wat we al weten’ en houdt een vooronderzoek naar een parlementaire enquête nog af. Linda Voortman van GroenLinks steunt juist zo’n vooronderzoek en pleit voor een ‘stevige, democratische controle op de inlichtingendiensten‘.

De NRC keilt de onthullingen publicitair aan. Gisteren waren NRC-onderzoeksjournalist Huib Modderkolk en hoofdredacteur Peter Vandermeersch bij DWDD. Vanochtend verscheen een andere NRC-journalist Steven Derix met piratenvoorman Dirk Poot en internet-advocaat Christiaan Alberdingk Thijm bij Tros Nieuwsshow. De NRC-site voert brokjes nieuws. Glenn Greenwald twitterde gisteravond: ‘Preview of our big set of NSA/GCHQ stories coming this week in the Netherlands with @NRC‘. Andere media geven reacties op het nieuws. De Volkskrant die de scoop aan de eigen neus voorbij zag gaan kiest in een grootmoedige houding voor een vaderlijke toon. Nieuws over 50.000 gehackte computernetwerken en Uruzgan is nieuw, de rest niet.

De onthullingen zie ik als revanche van de NRC voor eerder gemakzuchtige en volgzame verslaggeving. Zoals de bewieroking van president Obama zo’n dik jaar geleden. Edward Snowden trad begin zomer 2013 naar buiten. Denkbaar is dat dit nog net tijdig wakker worden van de NRC de verdienste van de hoofdredacteur en een nieuwe generatie journalisten is. Over de interne verdeeldheid binnen de NRC en het weggeëbde voordeel van de twijfel voor president Obama en zijn kabinet zullen we de komende maanden hopelijk meer horen. Want de opstelling van de NRC tegenover Obama was tot een jaar terug wel erg braafjes en weinig kritisch.

Hoe de invloed van de onthullingen in NRC uitpakt ligt aan de aard en de ernst ervan en de soliditeit van de verdediging van kabinet en veiligheidsdiensten. Daarover valt nog weinig te zeggen. Oppositiepartij D66 heeft trouwens de handen half gebonden in een akkoord met VVD, PvdA, SGP en CU. Worden de D66-ers Schouw en Verhoeven teruggeroepen als het serieus wordt? SP, GroenLinks en CDA hebben het geluk van de wereld dat minister Plasterk in dit dossier tot nu toe niet heeft kunnen overtuigen. Los van dubbelzinnigheden van het partnerschap met Amerikaanse en Britse veiligheidsdiensten die nu eenmaal volgen uit de eigenaardigheden van spionage ‘tussen’ landen voegt-ie daar onnodig z’n eigen onzekerheid en dubbelzinnigheden aan toe.

Foto: Publicatie van een grafiek uit de ‘Snowden-documenten’ in NRC: ‘Worldwide SIGINT/Defense Crypologie Platform‘ over de locatie en infrastructuur van 50.000 door de VS gehackte computernetwerken die voor spionage worden ingezet.

Britse Blocking Blitz: aanval op file-sharing door muziekindustrie

In het Verenigd Koninkrijk wordt gratis downloaden van muziek straks onmogelijk. Als het aan de industrie ligt. Deze heeft 25 downloaddiensten op de korrel en legt die aan de rechter voor. Met het verzoek ze te blokkeren. Zoals in Nederland de Stichting Brein de belangen van de amusementsindustrie beschermt. Vraag is of Britse rechters even weinig van internet begrijpen als Nederlandse rechters. Hoewel ze het wellicht wel begrijpen, maar net doen alsof dat niet zo is. In Nederland zijn de belangen van advocaten, rechters, rechter-plaatsvervangers, raadsheer-plaatsvervangers en juridische wetenschappers vermengd en roept dit de schijn van belangenverstrengeling op. Het Britse juridische systeem kent meer interne tegenspraak en is opener.

De Britse piraat Loz Kaye wijst op bestaande rechten in de samenleving. Zoals andere piratenpartijen wijst-ie het principe van auteursrechten en patenten op muziek, film of geneesmiddelen niet af. Hij zoekt wel een redelijke balans die het musici of kunstenaars mogelijk maakt om geld van hun werk te maken en die de internetvrijheid schappelijk in stand laat. Een mogelijkheid is om de looptijd van auteursrechten terug te brengen. Onderliggend is het debat wie er profiteren van auteursrechten en patenten: de kunstenaars en ontwerpers, of het conglomeraat van belangenbehartigers, advocatenkantoren en communicatiebedrijven. Vanuit de basisdemocratie gunnen de Piratenpartijen de makers hun winst, maar zijn ze kritisch op de amusements- en geneesmiddelenindustrie die vanwege de economische belangen met brute kracht juridische middelen inzet. En looptijden oprekt. Dat radicaliseert de consument waarmee ook de industrie niets opschiet.

Foto: Pirate Party UK: ‘Sharing Is Caring‘.

Twee redenen om op de Piratenpartij te stemmen: bewustwording en tegenmacht

Er zijn vele redenen om op de Piratenpartij te stemmen. Vorige week zette Catharina het op Kletskous op een rij. Sargasso.nl plaatste het door. Haar redenen zijn plausibel, maar verschillend van aard. Ze roepen op tot een vervolg. Na een overzicht richt ik me op de auteursrechten. De partij is druk bezig met het programma.

1/2: Het initiatiefvoorstel van voormalig kamerlid van GroenLinks Femke Halsema om de rechter de Grondwet te laten toetsen hangt in tweede lezing omdat voor een grondwetswijziging een tweederde meerderheid ontbreekt. Naar verluidt is de VVD tegen. De Piratenpartij loopt tegen dezelfde weerstand aan. Het Liquid Feedback systeem geeft aangemelde leden directe invloed op het beleid van de Piratenpartij. Als proef kan het dienen om andere partijen inzicht te geven in het praktisch nut ervan. Vernieuwend kan de Piratenpartij zijn als het nieuwe groepen lid kan maken. Bij de andere partijen stagneert dat op 2,5%. Maar het Liquid Feedback systeem werkt alleen intern en verandert niet het verkalkte politieke Haagse systeem waarin partijen opereren.

3/4/5: Vrijheid op internet staat door censuur onder druk. Dat vraagt om een principe uitspraak. In het Europarlement ageren individuen als Marietje Schaake (D66) of de Oostenrijkse sociaal-democraat Josef Weidenholzer tegen de macht van de amusementsindustrie om de ACTA erdoor te drukken. Eindelijk lijkt een publiek debat van de grond gekomen. In de afweging tussen intellectueel eigendom en informatievrijheid verschuift het accent naar dat laatste. Door druk op partijen. Piraten kunnen die tendens ondersteunen. Raadzaam is om te bedenken dat niet alleen het aspect van intellectueel eigendom het vrije internet bedreigt.

6: Wetten die onder het mom van veiligheid burgerrechten inperken komen niet altijd in het geheim tot stand. Om de burgers zover te krijgen tegen het eigen belang te handelen hanteert de zittende macht spookbeelden en schept vijandbeelden. Zo wordt een burger tot consument. De roep om transparantie stuit echter altijd op een grens waar transparantie om praktische redenen onhaalbaar is. Beter is om die tekortkoming voor lief te nemen en de bewustwording van de burger hoog op de agenda te zetten. Dit kan door het relativeren van de vijandbeelden, en het benadrukken van zowel de gegroeide staatsmacht als de ingeperkte burgerrechten.

7/8/9/10: Het ontbreken van een solide sociaal-economisch programma is een nadeel voor een politieke partij. Teveel bewegelijkheid naar de ene of de andere kant maakt kwetsbaar. Geknipt voor facties die gericht een onderwerp kapen. Als de Piratenpartij daartoe geen veiligheid inbouwt door een breed geaccepteerd basisprogramma kan het voor verrassingen komen te staan. Vele stromingen zijn internationaal georiënteerd. Piraten dragen van origine een Europees stempel. Ze moeten beseffen wie het als bondgenoot ziet. Occupy? Anonymous? Zuid-Europese indignados? Burgerrechtenbewegingen? Links-liberalen? Vrijzinnigen?

Het debat over auteursrechten gaat niet over de bescherming van de creatieve zanger of regisseur, maar over de bescherming van de amusementsindustrie die de creatieven in haar greep heeft en het intellectueel eigendom bezit. De Amerikaanse overheid werkt in een vermenging van politiek en economie sinds 1945 hecht samen met het bedrijfsleven. Om dat vervolgens met behulp van advocatenfirma’s en lobbyisten in Europa en elders af te dwingen. In Nederland behartigt de Stichting BREIN die belangen. Toch telt de juridische werkelijkheid. Niet het ontstaan of de verwerpelijkheid ervan. Piraten moeten zich niet laten verleiden om BREIN als tegenstander te zien. De taak van de Piraten ligt in de bewustwording van de burger en het samenwerken met natuurlijke bondgenoten om samenleving en politiek te veranderen. Da’s meer dan genoeg.

Foto: Daniel Firman, Black Hole, 2009

Piratenpartij laat kans liggen om te wijzen op gesloten wereld van de auteursrechten

De Zweedse oprichter van de Piraten Rick Falkvinge gooit af en toe een bom. Op 12 mei was dat het stuk ‘Dutch Judge Who Ordered Pirate Bay Links Censored Found To Be Corrupt‘. De Haagse rechter Chris Hensen zou corrupt zijn. Maar bewijs ervoor ontbreekt. De voormalige lijsttrekker van de PP NL Samir Allioui zegt in een tweet van 12 mei dat ‘niet Hennis’, maar Dirk Visser de eiser vertegenwoordigde. Maar Hensen was wel degelijk de rechter van een recent vonnis dat de Piraten tot de kop bracht ‘BREIN wint, democratie verliest‘.

Op internet was de nuance zoek en buitelden beschuldigingen over elkaar heen. Verbolgen werd uitgeroepen dat gevestigde media de aantijging niet overnamen. Het gaat echter niet om corruptie, maar om incest. Webwereld.nl noteert over een vonnis van rechter Hensen in 2010: ‘Andere juristen bevestigen desgevraagd dat het moeilijk is elkaar te ontlopen in de Nederlandse auteursrechtenwereld. Het is zeer gebruikelijk dat advocaten, rechters en experts elkaar treffen op diners, congressen, redacties en cursussen. “Je moet er als rechter wel voorzichtig mee zijn en elke schijn van partijdigheid vermijden. (..),” aldus een jurist.’

In het Nederlandse wereldje van de  auteursrechten kennen advocaten, experts en deskundigen elkaar van studie, beroepspraktijk, bijscholing en rechtspraak. En als auteursrechtenlobby BREIN die deskundigheid bij advocaten en experts inkoopt, dan krijgt het dat netwerk erbij. Zoals overal koopt het grote geld de beste specialisten in. Daarmee koopt het ook de omgeving die de marges van de rechtspraak in behoudende richting interpreteert. In het voordeel van belangen van gevestigde partijen. Da’s geen aantoonbare corruptie, maar een gesloten sociale omgeving die kan overgaan in een incestieuze relatie zonder nieuw bloed.

De Nederlandse Piratenpartij heeft afstand genomen van de aantijgingen van Rick Falkvinge, zonder deze publicitair in haar voordeel bij te buigen. Een gemiste kans. De Piratenpartij had de beschuldiging van rechter Chris Hensen kunnen corrigeren door het schetsen van het ons-kent-ons wereldje van de auteursrechten dat uit het lood staat omdat alle geledingen elkaar kennen en de tegenkrachten ontbreken. Dat vergroot de kans op juridische kortsluiting. Het in de openbaarheid brengen daarvan kan de informatievrijheid dienen.

Foto: Direction, River entrance, Tate Modern, London SE1, UK. Credits: Tomasz Kulbowski

Piraten botsen met BREIN over intellectueel eigendom en kiezen tegenaanval

In Nederland kan hoogleraar intellectuele eigendomsrecht Dirk Visser aan de Universiteit van Leiden tevens partner zijn bij het commerciële advocatenkantoor Klos, Morel, Vos & Schaap. Zonder dat dit klaarblijkelijk zijn academische onafhankelijkheid schaadt. Het kantoor is gewijd aan de praktijk van het intellectueel eigendomsrecht en sinds haar oprichting toonaangevend op dit gebied. Dirk Visser volgt in 2003  zijn toenmalige kantoorgenoot bij Stibbe Feer Verkade op als hoogleraar. Het hoofd Juridische Zaken van de Stichting BREIN Bastiaan van Ramshorst werkt tot 2010 bij Klos, Morel, Vos & Schaap en daarvoor bij Stibbe.

Zo’n advocatenkantoor wordt dus in de arm genomen door de Stichting BREIN dat expertise inkoopt. Jurist en publicist Jeroen de Kreek wijst de verstrengeling af: ‘Dirk Visser is niet zuiver op de graad in verband met zijn wetenschappelijke onafhankelijkheid, rol in het onderwijs en belangenbehartiging voor BREIN c.s.‘ Jeroen de Kreek ontkent de Holocaust, roept politieke tegenstand op en verliest daardoor aan geloofwaardigheid. Maar hij volgt trouw de rechtsgang en rechtsontwikkeling over intellectueel eigendom en doet daar verslag van.

‘Internetadvocaat’ Christiaan Alberdingk Thijm pleit evenmin voor een verbod, maar voor vergoedingsrecht. Hij zegt in 2009 voor de VPRO-radio: Die discussie splitst de deelnemers grofweg in twee kampen. In het eerste kamp vinden we Nederland op dit moment, dat koers zet richting het zogenaamde verbodsrecht. (..) Als deskundige sprak hij onlangs de werkgroep auteursrecht toe. “Bij vergoedingsrecht kan een auteur niet verbieden, maar wel incasseren via de organisatie die namens alle auteurs een vergoeding voor gebruik vraagt. De radio is een sprekend voorbeeld. Een muzikant kan het draaien van zijn muziek niet tegenhouden. Het radiostation is op haar beurt verplicht te betalen voor het ten gehore brengen van muziek.

BREIN gaat door met verboden eisen via de rechter. Provider XS4all hekelde al eerder het machtsmisbruik van BREIN en de aantasting van de internetvrijheid. Het recht om vergoedingen voor intellectueel eigendom te eisen stuit niet zozeer tegen de borst, maar de grove methoden die BREIN hanteert. Dit weekend eiste BREIN onder dreiging van een dwangsom van 10.000 euro per dag de verwijdering van zogenaamde proxy’s op de site van een politieke partij, de Piraten. De Piratenpartij bond tijdelijk in, maar kiest nu de tegenaanval. Ze is een procedure gestart om de Stichting BREIN te dagvaarden in een zogenaamd executiegeschil.

Het stoort de Piraten dat ze nota bene als politieke partij niet gehoord werden bij de Haagse rechter terwijl BREIN alle ruimte kreeg. Da’s geen rechtsgelijkheid: De Piratenpartij maakt onder andere bezwaar tegen het feit dat de rechtbank ons uitdrukkelijke en valide verzoek om gehoord te worden naast zich neer heeft gelegd. Dit steekt te meer daar Brein zelf wel in staat gesteld is geweest om met een aangepaste eis te komen nadat ons grijsmakingsverzoek in eerste instantie succesvol was. In Praag kwamen afgelopen weekend Europese Piraten bijeen om zich te verenigen. Ze krijgen steeds meer kansen zich te profileren en aan steun te winnen.

Foto: op http://tpb.piratenpartij.nl/ spreken de Piraten de sympathisanten van andere politieke partijen toe. Verder tips om verder te surfen richting Pirate Bay. De zogenaamde generieke proxy is niet aangepast, 15 april 2012