Don Trump Jr. publiceert e-mail die wijst op directe samenwerking van Team Trump met Russische regering. Is het een ‘smoking gun’?

Aldus een e-mail van 3 juni 2016 van muziekproducent Rob Goldstone aan Don Jr, de oudste zoon van Donald Trump. In een opeenvolging van onthullingen door de New York Times is Don Jr. de laatste dagen in het nauw gebracht. Hij maakt nu de e-mails waar afgelopen dagen zoveel over te doen openbaar in een tweet. Naar hij zegt om de transparantie te dienen. Er staat ‘The Crown prosecutor of Russia (..) offered to provide the Trump campaign with some official documents and information that would incriminate Hillary and her dealings with Russia and would be very useful to your father. This is obviously very high level and sensitive information but is part of Russia and its government’s support for Mr. Trump.’ Vooral dat laatste wordt gezien als een ‘smoking gun’ dat zou bewijzen dat het Kremlin en Team Trump hebben samengewerkt in 2016.

Een en ander roept vooral vragen op. Want waarom neemt Don Jr. de verantwoordelijkheid en trekt hij alle flak naar zich toe? Vermoed wordt dat het gebeurt als afleiding voor andere betrokkenen. Don Jr. is relatief onbelangrijk en heeft geen officiële functie in het Witte Huis. Maar zijn zwager Jared Kushner wel. Deze laatste was ook aanwezig bij het gesprek met de Russische advocate Natalia Veselnitskaja in Trump Tower op 9 juni 2016. Dit laat de mogelijkheid open dat Don Jr. zich opoffert voor Kushner die dichter bij het vuur zit en als ‘Assistent van de President en Senior Advisor‘ directer met de president verbonden is. Hoe kwam deze reeks onthullingen eind vorige week op gang? Onduidelijk is vanuit welke hoek ze gelekt werden. Er worden drie opties genoemd. 1) Steve Bannon die als adviseur van Trump in het Witte Huis een machtsstrijd uitvecht met Kushner; 2) De Amerikaanse inlichtingendiensten; 3) Het Kremlin dat enig belang heeft om dit zelf te lekken.

Deze onthulling moeten gezien worden tegen de achtergrond van de onderzoeken naar de samenwerking tussen Kremlin en Team Trump tijdens de campagne van 2016 en daarna. Ze kunnen twee tegenovergestelde doelen beogen. Namelijk de druk van de ketel nemen door met pro-actieve lekken de scherpste angels uit deze onderzoeken proberen te trekken. Dat zou betekenen dat het lek uit de entourage van Trump zelf komt. Of het kan dienen om de druk op de ketel te houden en de Republikeinen die twijfelen over een harde aanpak van Trump over de streep te trekken om hem zo snel mogelijk hard ter verantwoording te roepen omdat de nationale veiligheid van de VS ernstig gevaar loopt. De crises in het Witte Huis volgen elkaar steeds sneller op.

Foto: Schermafbeelding van deel tweet van Don Trump Jr. 11 juli 2017.

Washington Post: Obama had in 2016 geen gepaste reactie op de Russische inmenging

Een interessant artikel in The Washington Post vandaag. Een bombshell zoals het zelf zegt. Een verhaal met verstrekkende gevolgen. En nog allerlei losse eindjes. Vastgelegd zou zijn dat de Russische president Putin volgens de Amerikaanse inlichtingendiensten -waaronder de CIA- persoonlijk betrokken was bij de Russische inmenging in de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Toenmalig president Barack Obama was vanaf zomer 2016 op de hoogte, maar wist geen voldoende politieke steun in het congres te mobiliseren of twijfelde om hard te reageren op de Russische inmenging. Achteraf begrijpelijk en onbegrijpelijk tegelijk. Interessant is dat de Amerikaanse inlichtingendiensten in een geheime operatie van Obama groen licht kregen om in te breken in de Russische infrastructuur met als doel om een tegeninstrument te creëren. Dat kan president Trump activeren die letterlijk tot nu toe op alle binnen- en buitenlandse hoofdrolspelers kritiek heeft, op één na: de Russische Federatie en president Putin. Dat op zich geeft al te denken. De reconstructie van een gemiste kans.

Geruchten dat Trump speciale aanklager Mueller wil ontslaan

Het wordt steeds bizarder in het Witte Huis. Er heerst hoogspanning, chaos en paniek vanwege het Rusland-onderzoek. Trumps inspanningen om het in de doofpot te schuiven beschadigen hem publicitair en politiek steeds meer. Dit geeft aan hoe hoog de inzet is en hoe ernstig de overtredingen zijn die verborgen moeten blijven. Trump valt met grove middelen de onderzoekers aan. Vorige maand ontsloeg hij FBI-directeur James Comey, nu lijkt speciale aanklager Robert Mueller aan de beurt voor ontslag. Aldus de geruchten in de media die de Trump-getrouwe Newt Gingrich gisteren naar buiten bracht. Trump speculeert erop dat Republikeinen in het congres hem blijven steunen. Maar de steun van Trump in het land brokkelt steeds verder af. Ook onder zijn trouwe achterban. Het presidentschap van Trump wordt zo een ramp. Er komt geen concreet beleid uit zijn handen. En een president die zich gedraagt als een 5-jarig kind en een constitutionele analfabeet is kan het nooit winnen van de beste procureurs en onderzoekers die in Bob Muellers team verzameld zijn.

Raadsels over Russische rapportage van geheime route die Jared Kushner met het Kremlin wilde openen

Het is al enkele dagen in het nieuws door een onthulling in The Washington Post. Trumps schoonzoon Jared Kushner sprak begin december 2016 met de Russische ambassadeur in de VS Sergei Kislyak en vroeg hem een geheime route of backchannel tussen Team Trump en het Kremlin te openen via Russische diplomatieke kanalen. Zodat de contacten buiten het zicht van Amerikaanse inlichtingendiensten bleven. Dat backchannel is naar verluidt nooit geopend, maar zelfs valt niet met zekerheid te zeggen. Vervolgens rapporteerde Kislyak over dit voorstel aan het Kremlin via een open verbinding waarvan hij wist dat het onderschept zou worden door de Amerikaanse inlichtingendiensten. Vertrouwden de Russen het voorstel van Kushner niet of wilden ze hem en Trump in diskrediet brengen? De raadsels stapelen zich op in KremlinGate. Adam Schiff licht toe.

Trump ontslaat FBI-directeur Comey. Hoelang kan hij het deksel op de doofpot houden?

Zoals Rachel Maddow uitlegt begint het gedrag van president Trump steeds meer op dat van president Nixon te lijken. De overeenkomst van Watergate met Kremlingate wordt steeds groter. Maar terwijl bij Nixon de doofpot hem tamelijk onnodig de das omdeed, lijken bij Trump zowel doofpot als samenzwering met het Kremlin apart ernstig genoeg voor afzetting. Samenzwering met het Kremlin is een zwaardere misdaad in de categorie hoogverraad dan een inbraak in een Democratisch partijkantoor in Washington DC. Trump kan met het onverwachte ontslag van Comey zijn politieke leven hebben opgerekt, maar tegelijk heeft hij ermee zijn afzetting dichterbij gebracht. Dat is de paradox. Elke vlucht vooruit brengt Trump dieper in de problemen.

FBI-directeur James Comey zou volgens Trump niet in staat zijn om die dienst doelmatig te leiden, zo staat in de ontslagbrief. Iedereen weet dat dat een vergezocht argument is. Comey vaart een onafhankelijk koers. Hij is overigens bij de Democraten evenmin populair omdat hij met een ongebruikelijke interventie waarvan de noodzaak nog steeds niet vaststaat vertelde dat er een onderzoek naar Hillary Clinton liep. Zij en sommige statistici menen meent dat de brief van Comey haar de verkiezingen heeft gekost. Trump wil het onderzoek door de FBI naar de banden tijdens de campagne van 2016 van hem of zijn naaste medewerkers met het Kremlin ondermijnen. Er lopen trouwens nog vele onderzoeken naar de banden van Trump met het Kremlin, maar een onderzoek van een commissie met een onafhankelijke aanklager met volop middelen wordt door Trump geblokkeerd. Mede door goed werk van de onderzoeksjournalistiek en beleidsmakers die afstand nemen van de regering Trump komt de waarheid langzaam aan het licht. Het is pas over als het over is.

Foto: Tweets van de conservatieve politieke consultant Rick Wilson in een artikel van RawStory.

MIVD en AIVD waarschuwen voor Russische en Saoedische destabilisatie. Politiek mist urgentie om maatregelen te nemen

Twee berichten de afgelopen dagen over landen die destabiliserend werken op Nederland. Waarvan een het bewust om destabilisering te doen is en het bij de ander een neveneffect lijkt. De dreigingen roepen de vraag op of de Nederlandse politiek dit beseft, wat voor consequenties het eruit trekt, welk beleid het samen met partners op de rails zet om deze landen op afstand te zetten en de angel uit de destabilisering te halen. Moet het de banden met betrokken landen op een lager pitje zetten zodat de bedreigingen worden geneutraliseerd?

Het gaat in het eerste geval om de Russische Federatie dat volgens de directeur van de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) generaal-majoor Onno Eichelsheim ernstige pogingen onderneemt om Nederland, Europa en de NAVO te destabiliseren. Hij schat ze zo zwaar in dat ze na terrorisme zouden gelden als het grootste veiligheidsrisico voor het Westen. Dat zei directeur Eichelsheim vandaag tijdens de presentatie van het jaarverslag van de MIVD, aldus een bericht van nu.nl.

In het tweede geval gaat het om de overname van Marokkaanse moskeeën in Amsterdam door salafistische imams die in Saoedi-Arabië worden opgeleid, aldus een bericht in NRC. Volgens het jaarverslag 2016 van de AIVD waar de krant naar verwijst gaat dat gepaard met geweld (p.05): ‘salafistische jongeren op verschillende plekken probeerden voet aan de grond te krijgen in gematigde moskeeën en moskeebesturen. In een aantal gevallen werd geweld hierbij niet geschuwd.’ NRC: ‘De ontwikkeling in moskeeën hangt samen met de invloed die Saoedi-Arabië uitoefent.’

Tot nu toe heeft de Nederlandse politiek uit deze bedreigingen geen consequenties getrokken die leidden tot beleidswijzingen. Hoewel sinds de ramp met de MH17 in juli 2014 de betrekkingen met het Kremlin bekoeld zijn. Niet zozeer omdat de Russen de ramp op hun geweten hebben, maar hun betrokkenheid niet toe willen   geven, weigeren hun excuses aan te bieden, geen echte medewerking aan het onderzoek naar de schuldvraag verlenen of beloven de daders uit te leveren, en nalaten om compensatie aan de slachtoffers aan te bieden.

Het kan nauwelijks toevallig zijn dat de Russische Federatie en Saoedi-Arabië autoritair geleide landen zijn die in economisch opzicht drijven op de verkoop en handel van olie en gas. Ze zijn niet zozeer afgegleden tot petrodictaturen, maar het betreft hier wel landen waar de rijkdom in de zakken van een machtige bovenlaag verdwijnt en niet de burgers bereikt. In de kern zijn deze landen daarom instabiel. Uit berekening proberen ze die instabiliteit naar het Westen te exporteren om de eigen instabiliteit te kunnen relativeren. Maar dat is het probleem van deze landen. Het is aan Nederland om te bepalen hoe het af wil schermen van -en beschermen tegen- de invloed die deze landen politiek, economisch of cultureel-religieus proberen uit te oefenen.

Het failliet van de Nederlandse soevereiniteit bewijst zich in machteloosheid, gebrek aan urgentie en onwil om een autonome politieke koers te voeren met betrekking tot het Nord Stream II project in aanleg dat Nederland en andere landen afhankelijker zal maken van Russisch gas. Een artikel van de WSJ van 30 maart is in de titel alleen al ontluisterend: ‘EU Says It Can’t Block Russia-Backed Nord Stream 2 Pipeline’. De EU liet volgens de WSJ in een brief van 28 maart aan de Deense en Zweedse regering weten dat het geen basis heeft om het project te blokkeren wegens ontbrekende juridische grond. Zo wordt een politiek project van het Kremlin door de West-Europese politiek niet op politieke gronden, maar op economische en juridische gronden beoordeeld. De EU weigert om met dezelfde wapens te vechten waarmee het ziet dat het Kremlin jegens de EU opereert.

Hetzelfde is het geval bij Saoedi-Arabië dat de aanstichter van het wereldwijde terrorisme is en nu dus ook haar invloed doet gelden in Amsterdamse moskeeën met denkbeelden over onder meer de ongelijkheid van man en vrouw. Men zou denken dat de hele Nederlandse politiek van links tot rechts het belang zou inzien van het terugdringen van de invloed van Saoedi-Arabië. Maar om onverklaarbare redenen gebeurt dat niet.

Waarom treedt de politiek uit zelfbescherming niet op tegen Russen en Saoedies als het met eigen ogen ziet dat die hun invloed vergroten? Volgens AIVD en MIVD betreft het bedreigingen die Nederland ernstig dreigen te destabiliseren. Waarom laat de politiek dat gebeuren? Komt het omdat bedrijven door deze landen met handelscontracten wordt gekocht, en die bedrijven vervolgens de Nederlandse en Europese politiek bewerken om maar geen concrete maatregelen te nemen tegen de bedreigingen? Business as usual en profijt voor bedrijven met wat kruimels voor corrupte politici, zelfs als het Nederland destabiliseert. Het lijkt logisch dat conservatieve partijen als VVD of CDA onder druk van werkgeverskoepel VNO-NCW meegaan in deze verregaande welwillendheid jegens bedrijven. Maar waar zijn in hemelsnaam de principes gebleven van alle andere politieke partijen? Is Nederland verworden tot een land dat tijdens de informatie maandenlang praat over de cijfers achter de komma en intussen de grote lijn volledig uit het oog verloren is? Het lijkt er sterk op.

Foto: Aanleg Nord Stream II, ‘Denmark govt seeks to veto Nord Stream II gas pipeline construction’.

Obama en inlichtingendiensten handelden verkeerd tijdens campagne 2016

Het is fascinerend om deze dagen online de Amerikaanse media te volgen inzake de connectie van de Trump campagne met het Kremlin. Elke dag zijn er onthullingen. Elke dag lijkt president Trump meer in het nauw te komen, zonder dat overigens vaststaat dat hij heeft samengezworen met de Russen. Een en ander geeft het idee midden in de geschiedenis te staan en de loop ervan op de voet te kunnen volgen. Het kan overigens ook de incompetentie, de zakelijke focus, het korte lontje en de intuïtie van Trump zijn die heeft geleid tot zijn verkiezing en de geslaagde ondermijning van de Amerikaanse democratie door de Russen. Zoals uit de getuigenis van voormalig FBI Agent Clint Watts blijkt waren het ook de regering-Obama en de Amerikaanse inlichtingendiensten die vanaf juli 2016 geen idee had hoe ze moesten reageren. Vooral president Obama die FBI-directeur James Comey verbood om te openbaren dat zijn dienst een onderzoek deed naar de Russische connectie van Trump heeft behoorlijk de plank misgeslagen. Credits van Trump krijgt Obama daar niet voor.

De Amerikaanse democratie is in diepe problemen. De ene president ontspoort cool (Obama) en de andere verhit (Trump). De thermostaat van het Amerikaanse politieke systeem staat overduidelijk verkeerd afgesteld.