Posts Tagged ‘Inlichtingendiensten’
Grote groepen bruinhemden onder de gele hesjes in Frankrijk: verdachtmaking of feit?
De straatprotesten in Frankrijk nemen in hevigheid toe. Inclusief de reactie erop van de ordetroepen. Het lijkt onmiskenbaar dat de beweging van de gele hesjes (‘les gilets jaunes’) in meerderheid bestaat uit politiek bewuste, brave burgers die gebruik maken van hun recht om te demonstreren. De aanleiding voor het protest lijkt eerder emotie en een diep gevoel van malaise dan de hoogte van brandstofprijzen. Want de adviesprijs per liter Euro95 is volgens opgave van de ANWB in Nederland 19 cent hoger dan in Frankrijk. Na een stijging van de gewraakte ‘groene belasting’ van 4 cent per liter benzine per januari 2019 zijn de prijzen nog steeds 15 cent lager dan in Nederland. Die prijzen gaan voortdurend op en neer en volgen voornamelijk de olieprijs waar de regering Macron geen invloed op heeft. Ook daarom is het protest tegen de regering merkwaardig en secundair. De ordetroepen reageren hard, mede omdat de regering stelt dat rechts-extremisten geïnfiltreerd zijn in de beweging. Kortom, de bruinhemden zouden zich verschuilen onder de gele hesjes.
Het conflict gaat om de beeldvorming en speelt zich af in de media. De regering stelt dat rechts-extremisten het protest aangrijpen om de macht van de president Macron terug te dringen. In welke mate is vooralsnog onduidelijk. Via verkiezingen kon het rechts van Marine Le Pen niet winnen en daarom zou het het nu via de straat proberen. De ontevreden burgers die vreedzaam demonstreren stellen dat ze eerzame, goedwillende burgers zijn die gewoon hun Republikeinse plicht doen. Wat ook waar is. Vermoedelijk zijn de Franse inlichtingendiensten er nu gewiekst op om de infiltratie van de gele hesjes door extreem-rechts, en mogelijk extreem-links, vast te stellen en via de regering te laten lekken naar de gevestigde media. Wordt vervolgd.
Nepnieuws van Karel van Wolferen en Kees van der Pijl voor Café Weltschmerz. Rug naar de toekomst en een gesloten wereldbeeld
Is dit satire over twee complotdenkers die niet zouden misstaan in The Muppet Show en zo graag hun eigen waarheid uitventen? Ik begrijp goed waarom Café Weltschmerz in financiële moeilijkheden verkeert. De oplossing ligt voor de hand: verjongen, het verbinden over grenzen heen van verschillende segmenten uit de samenleving, en een open blik naar de toekomst.
Hoe denkt Café Weltschmerz een hedendaags publiek aan te kunnen spreken met deze twee mopperende, gepensioneerde witte heren die bijna 30 jaar na de val van de Berlijnse muur nog gevangen zitten in hun gesloten wereldbeeld van weleer?
De GROe liet in april 2018 in Den Haag steken vallen, vier medewerkers ervan met een diplomatiek paspoort werden op heterdaad betrapt en beide heren uit The Muppet Show van Café Weltschmerz katten het om tot satire. Zodat we iets te lachen hebben. Over hen wel te verstaan.
Het echte nepnieuws van dit item is dat beide heren nepnieuws verkondigen. Als de vier door de MIVD in de kraag gevatte medewerkers van de Russische inlichtingendienst GROe toegang hadden tot het gebouw en het volledige informatiesysteem van de OPCW, dan is het des te opmerkelijker dat ze vanuit een kofferbak hun apparatuur bedienden. Waarom was dat? Dat de werkwijze van de GROe naar buiten werd gebracht door het hoofd van de MIVD heeft een duidelijk doel. Namelijk het vertragen en bemoeilijken van de operaties van de GROe. Met als bonus dat de Nederlandse inlichtingendiensten de Russische inlichtingendiensten de baas kunnen zijn.
Het is vaker gezegd, fascisme begint door de media die verslag doen aan te vallen met de bedoeling om het idee van waarheid te ondermijnen. Dat proberen beide heren, maar hun argumenten zijn vastgeroest en verre van soepel. Het is jammer dat Café Weltschmerz meegaat in dit vastgeroeste gesloten wereldbeeld en niet wat meer bij de tijd is. Maar enfin, wie de Koude Oorlog opnieuw wil beleven is aan het juiste adres.
(Hoe valt het te rijmen dat Erik Veld van Design bureau Megavolt die de vormgeving verzorgt van sociale projecten van De Regenboog Groep, Vluchtelingenwerk of de Kunstvlaai deze aflevering van Café Weltschmerz heeft geadopteerd? Beseffen de opdrachtgevers en Erik Veld dat?)
Foto: Schermafbeelding van toelichting bij video ‘Nepnieuws van de overheid en de slapende journalistiek; Kees van der Pijl en Karel van Wolferen’ op Café Weltschmerz, 11 oktober 2018.
Jamieson stelt in ‘Cyberwar’ dat Trump zonder hulp van Kremlin de verkiezingen niet had gewonnen. Analyse van Mayer in New Yorker
Jane Mayer gaat in een uitgebreid artikel in The New Yorker in op de vraag of president Trump zonder hulp van de Russen de presidentsverkiezingen in 2016 had gewonnen en haar antwoord is ontkennend. Trump heeft uitsluitend door manipulatie van de Russen kunnen winnen. Mayer baseert zich op het boek ‘Cyberwar: How Russian Hackers and Trolls Helped Elect a President—What We Don’t, Can’t, and Do Know’ van hoogleraar communicatie Kathleen Hall Jamieson dat op 18 oktober 2018 verschijnt bij Oxford University Press, twee weken voor de tussentijdse Congres-verkiezingen. Mayer beeldt Jamieson af als een neutrale en onpartijdige wetenschapper die zich uitsluitend baseert op feiten en nauwgezet forensisch onderzoek heeft gedaan.
Pikant is de rol van voormalig FBI-directeur James Comey die vlak voor de verkiezingen met beschuldigingen over Hillary Clinton naar buiten kwam. Dit was zonder precedent omdat de FBI zich hiermee actief in de verkiezingen mengde en omdat minister van Justitie Loretta Lynch door Comey werd gepasseerd. Volgens analisten heeft Comey’s interventie Trump de overwinning opgeleverd in swingstates Michigan, Pennsylvania, Wisconsin en Florida waardoor hij met een kleine marge van 80.000 stemmen het Electoral College won, ondanks de bijna 3 miljoen stemmen meer stemmen voor Clinton. De ironie is dat Comey die een grote bijdrage geleverd zou hebben aan Trumps overwinning in 2017 door hem ontslagen werd. Waarom Comey zo opvallend buiten zijn boekje handelde in oktober 2016 beschrijft Mayer. Comey zou zich gebaseerd hebben op valse informatie van de Russen die door de inlichtingendiensten tijdig als vals was ontmaskerd, maar ondanks dat gehandeld hebben vanwege de optiek in de verkiezingsstrijd van deze Russische desinformatie.
Mayer laat wetenschappers en opinie-leiders aan het woord die betwijfelen of de Russen de verkiezingen doorslaggevend ten gunste van Trump hebben beïnvloed. Niemand betwijfelt overigens dat de Russen zich gemengd hebben in de verkiezingsstrijd ten gunste van Trump. Jamieson lijkt dit als enige nauwgezet bestudeerd te hebben, terwijl anderen eerder een houding hebben van ‘we zullen het nooit kunnen weten’. Mayer wijst ook op data van onder meer Facebook die nog niet zijn vrijgegeven en Jamiesons theorie verder zouden kunnen onderbouwen. Uiteraard roept dit de vraag op hoe legitiem Trumps presidentschap is als hij tegen de grondwet in door een buitenlandse macht aan het presidentschap is geholpen. Die vraag komt met de publicatie van Jamiesons boek ‘Cyberwar’ vermoedelijk weer centraal in het publieke debat te staan.
Foto 1: Schermafbeelding van deel artikel ‘How Russia Helped Swing the Election for Trump’ van Jane Mayer in The New Yorker (
Foto 2: Schermafbeelding van omslag van boek ‘Cyberwar; How Russian Hackers and Trolls Helped Elect a President – What We Don’t, Can’t, and Do Know’ van Kathleen Hall Jamieson. Verschijnt op 18 oktober 2018 (verwachting) bij Oxford University Press.
Foto 3: Schermafbeelding van passage uit artikel ‘How Russia Helped Swing the Election for Trump’ van Jane Mayer in The New Yorker (
Steeds meer aanwijzingen dat Trump een ordinaire landverrader is
Een verslag van 18 juli 2018 in The New York Times is om twee redenen ingeslagen als een bom. Het zet op een rijtje dat Donald Trump sinds januari 2017 overtuigend bewijs heeft over de inmenging van het Kremlin in de presidentsverkiezingen van 2016 en de allesbepalende rol van de Russische president Putin daarbij. Maar Trump ontkent de kennis die hij sinds 1,5 jaar bezit. Opmerkelijk is dat dit gekwalificeerde nieuws van de Amerikaanse inlichtingendiensten nu naar buiten komt. Er is sprake van ‘een geheime bron dichtbij Putin’.
Het is abnormaal dat dit gelekt wordt. Het geeft aan dat inlichtingendiensten geen enkel vertrouwen in Trump meer hebben en de schroom van zich hebben afgeworpen om met dit materiaal de openbaarheid te zoeken. Dat is een ultieme poging om Trump te stoppen. Actueel is de Russische inmenging in de tussentijdse verkiezingen van november 2018 die een herhaling van 2016 dreigen te worden. Dat is des te zorgelijker omdat de ontmoeting van Trump en Putin in Helsinki geheim was en niet genotuleerd is. Zelfs Trumps naaste medewerkers weten niet wat er is afgesproken. Of welke geheime informatie Trump gedeeld heeft met Putin.
Is Trump een landverrader die ooit in de gevangenis belandt? Het wordt er steeds waarschijnlijker op. Het bewijs ervoor is overtuigend. Trump is een combinatie van Faust, Narcissus en Quisling. Hij heeft vanwege ijdelheid en eigenliefde zijn ziel aan de duivel verkocht en zijn land verraden. Deze streetwise Domme august.
Trump buigt voor Putin en slaat zijn land en wereld met stomheid
Cenk Uygur analyseert wat president Trump zei op de persconferentie na afloop van zijn ontmoeting in Helsinki met president Putin. Van progressieven tot conservatieven kreeg Trump voor zijn uitspraken forse kritiek, zoals nog nooit tijdens zijn presidentschap. Trump zou de belangen van de VS hebben uitverkocht, gechanteerd worden door het Kremlin en vooral de belangen van de Russische Federatie dienen. De bewijzen stapelen hiervoor stapelen zich in deze persconferentie op. Dit is zelfdestructief gedrag van Trump, zowel wat zijn persoonlijkheid als politieke geloofwaardigheid betreft. Trump leeft in zijn eigen werkelijkheid die steeds minder met die van de VS samenvalt en steeds meer pathologische kenmerken vertoont. Zijn abnormaal beschadigend gedrag beschadigt de belangen van zijn land. Vraag is of herstel nog mogelijk is bij deze president. Daar lijkt het niet op, want Trump lijkt zich steeds meer in te graven in zijn eigen werkelijkheid.
Maar wie stuurt hem weg? De Republikeinse partij adoreert Trump als een cultheld en de Democraten zijn in de minderheid. De afweging of de verwachte Democratische zege in de tussentijdse congresverkiezingen van november 2018 niet te laat komt om deze Trump te stoppen die Amerikaanse belangen uitverkoopt en de wereldorde deconstrueert is nu de vraag die de komende maanden beantwoord moet worden. De klokt tikt.
In navolging van Trump geeft Republikeinse partij zich over aan Kremlin. Helsinki dreigend dieptepunt in diplomatie. Wat te doen?
In niet-Trumpiaanse geledingen van de Amerikaanse samenleving nemen de zorgen over de topontmoeting van president Trump met de Russische president Putin in Helsinki op 16 juli toe. De vrees bestaat dat het net als de recente ontmoeting in Singapore met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un een publiciteitsshow wordt waarbij de inhoud bijzaak is. Met als gevolg dat Kim of Putin concessies afdwingen en hun punten kunnen scoren. Waarbij de belangen die op het spel staan met de Russen vele malen groter zijn. Opvallend is dat er geen gespreksnotulen worden gemaakt, zodat ‘dompteur’ Putin de ‘afgerichte’ Trump kan sturen zonder dat dit naar buiten komt. Verontrustend is dat afgelopen week Republikeinse senatoren voor Trump in Moskou het pad effenden met Chamberlain-achtige retoriek en gedrag dat geen ruimte laat voor actie om de nu al geconstateerde Russische inmenging in de tussentijdse verkiezingen van november 2018 te stoppen.
Het zijn uiteraard progressieve Democraten die zich zorgen maken, evenals vrouwen en minderheden, maar ook ‘echte’ conservatieven die zich in de Republikeinse partij misplaatst voelen en voormalige leden van de inlichtingendiensten die weten wat er achter de schermen gebeurt in het Kremlin. Wat we zien gebeuren is zo absurd, onbegrijpelijk en buitensporig -en breekt zo met decennia van traditionele Amerikaanse politiek en diplomatie- dat het er alleen maar merkwaardiger op wordt dat dit zich voor onze ogen afspeelt zonder dat iemand kan ingrijpen om de definitieve ‘devaluatie’ van de VS te keren. Bestaat de Deep State eigenlijk wel?
Trump steunt autoritaire leiders, verfoeit bondgenoten en beschadigt de nationale veiligheid. Hoelang wordt dat getolereerd?
Het blijft onverklaarbaar waarom de Amerikaanse president Donald Trump ruzie maakt met bondgenoten als Canada, Duitsland en Frankrijk en autoritaire leiders van landen als China, de Russische Federatie en Noord-Korea de hemel in prijst. Waar komt Trumps bewondering voor autoritaire leiders vandaan? Dat moet een verklaring in zijn psyche hebben omdat strategische verklaringen tekortschieten. Vooral Trumps benadering van de Russische president Putin is opvallend. Door de inlichtingendiensten en het politieke establishment wordt Putin als bedreiging voor de Amerikaanse democratie beschouwd, maar Trump blijft hem uit de wind houden en heeft nog nooit iets negatiefs over hem gezegd. De ontmoeting met de Noord-Koreaanse leider Kim Jung-un wijst op een publiciteitsstunt, een decor zonder fundament. Buitenstaanders zien met verbazing aan hoe Trump de westerse alliantie kapot probeert te maken en dictators steunt. Hoelang kan dat goed gaan en kan de Republikeinse partij Trump blijven steunen die de Amerikaanse belangen zo beschadigt en de nationale veiligheid van zijn land steeds meer in gevaar brengt? Dat is in strijd met zijn eed op de grondwet.
