De Zweedse oprichter van de Piraten Rick Falkvinge gooit af en toe een bom. Op 12 mei was dat het stuk ‘Dutch Judge Who Ordered Pirate Bay Links Censored Found To Be Corrupt‘. De Haagse rechter Chris Hensen zou corrupt zijn. Maar bewijs ervoor ontbreekt. De voormalige lijsttrekker van de PP NL Samir Allioui zegt in een tweet van 12 mei dat ‘niet Hennis’, maar Dirk Visser de eiser vertegenwoordigde. Maar Hensen was wel degelijk de rechter van een recent vonnis dat de Piraten tot de kop bracht ‘BREIN wint, democratie verliest‘.
Op internet was de nuance zoek en buitelden beschuldigingen over elkaar heen. Verbolgen werd uitgeroepen dat gevestigde media de aantijging niet overnamen. Het gaat echter niet om corruptie, maar om incest. Webwereld.nl noteert over een vonnis van rechter Hensen in 2010: ‘Andere juristen bevestigen desgevraagd dat het moeilijk is elkaar te ontlopen in de Nederlandse auteursrechtenwereld. Het is zeer gebruikelijk dat advocaten, rechters en experts elkaar treffen op diners, congressen, redacties en cursussen. “Je moet er als rechter wel voorzichtig mee zijn en elke schijn van partijdigheid vermijden. (..),” aldus een jurist.’
In het Nederlandse wereldje van de auteursrechten kennen advocaten, experts en deskundigen elkaar van studie, beroepspraktijk, bijscholing en rechtspraak. En als auteursrechtenlobby BREIN die deskundigheid bij advocaten en experts inkoopt, dan krijgt het dat netwerk erbij. Zoals overal koopt het grote geld de beste specialisten in. Daarmee koopt het ook de omgeving die de marges van de rechtspraak in behoudende richting interpreteert. In het voordeel van belangen van gevestigde partijen. Da’s geen aantoonbare corruptie, maar een gesloten sociale omgeving die kan overgaan in een incestieuze relatie zonder nieuw bloed.
De Nederlandse Piratenpartij heeft afstand genomen van de aantijgingen van Rick Falkvinge, zonder deze publicitair in haar voordeel bij te buigen. Een gemiste kans. De Piratenpartij had de beschuldiging van rechter Chris Hensen kunnen corrigeren door het schetsen van het ons-kent-ons wereldje van de auteursrechten dat uit het lood staat omdat alle geledingen elkaar kennen en de tegenkrachten ontbreken. Dat vergroot de kans op juridische kortsluiting. Het in de openbaarheid brengen daarvan kan de informatievrijheid dienen.
Foto: Direction, River entrance, Tate Modern, London SE1, UK. Credits: Tomasz Kulbowski
George Knight 