Wie heeft de controle over Interpol? Documentaire toont bederf en machteloosheid van de wereldpolitie

Uit de Franse documentaire ‘Interpol, une police sous influence?’ (Duitse titel: ‘Interpol – Wer kontrolliert die Weltpolizei?’) van Samuel Lajus blijkt dat de grootste boef Ron Noble is. Opvallend is dat de Amerikaan Noble van 2000 tot 2014 secretaris-generaal van Interpol was. De hoogste baas. Er blijkt iets fundamenteel fout te zitten bij deze internationale politie-organisatie met het hoofdkantoor in het Franse Lyon. De documentaire is gebaseerd op jarenlang onderzoek van de onderzoeksjournalisten Mathieu Martinière en Robert Schmidt.

Probleem is dat Interpol met 50 miljoen euro te weinig budget had om doelmatig te opereren en Noble daarom samenwerking aanging met private partijen, zoals wereldvoetbalbond FIFA, tabaksfabrikant Philip Morris of de farmaceutische industrie de Dolder Group. Interpol verbond zich aan de duivel, werd kwetsbaar en verloor aan eigen onafhankelijkheid. Het wordt gestuurd door deelbelangen. En als de samenwerking met bedrijven op een laag pitje wordt gezet, dan zijn er nog landen als Singapore of Qatar die zich inkopen in Interpol. En er hun belangen veiligstellen. Feitelijk wordt de bestrijding van cybercrime uitbesteed aan de Amerikaanse techbedrijven. Tekenend is de reactie van Kris d’Hoore die bij Interpol verantwoordelijk is voor een zorgvuldige procedure (due diligence). Zijn machteloosheid tekent de machteloosheid van Interpol. Uit deze documentaire blijkt dat Interpol een machteloze en gecorrumpeerde organisatie is. Het moddert door. 

Glurende GCHQ onderschept miljoenen webcam beelden van Yahoo

Guardian-journalist James Ball legt uit aan Amy Goodman van Democracy Now! Samen met Spencer Ackerman ‘brak’ Ball voor The Guardian nieuws dat op de Snowden-documenten gebaseerd is. Optic Nerve, zo heet het programma van de Britse geheime dienst GCHQ dat met assistentie van de NSA beelden opslaat van webcam chats van Yahoo-gebruikers. Onduidelijk is of het nog operationeel is. In 2008 ging het in een periode van zes maanden om meer dan 1,8 miljoen Yahoo-gebruikers. Het programma diende ook om te experimenteren met ‘automatische gezichtsherkenning’ en verdachten van terrorisme te volgen. De spionage bleef niet beperkt tot Britten en Amerikanen, zodat ook Nederlanders bespioneerd kunnen zijn door deze geheime diensten.

Pikant is dat zo’n 3 tot 11% procent van de chats te maken heeft met ongewenste naaktheid (undesirable nudity). Wat trouwens de vraag oproept wat gewenste naaktheid in de optiek van deze geheime diensten zou kunnen zijn. Die beelden heeft de GCHQ dus ook opgeslagen, maar er zijn geen aanwijzingen dat hieruit acties gevolgd zijn. Yahoo zegt niks van Optic Nerve te weten en er afstand van te nemen. Maar de vraag is welke uitruil (trade-off) computerbedrijven als Google, Microsoft, Apple, Facebook, Twitter of Yahoo moeten maken met de Amerikaanse overheid om sowieso ‘onder de wet’ te mogen opereren.

Niet voor de eerste keer sinds de Snowden-documenten sinds juni 2013 tot kritische publicaties leidden roept het handelen van Britse en Amerikaanse geheime diensten de vraag op wat de massale spionage van onschuldige burgers te maken heeft met de bestrijding van terrorisme. Des te meer omdat vermoed wordt dat de diensten steeds meer hooibergen verzamelen zonder de naalden erin nog te kunnen vinden. Zodat de criminelen en terroristen eerder uit zicht dan in zicht raken. Ondersteunend bewijs voor dit vermoeden is dat de geheime diensten niet kunnen aantonen door de massale spionage van burgers ook maar enige aanslag of complot te hebben voorkomen. De echte vraag in dit ‘NSA-dossier’ is hoe het mogelijk is dat het politieke en juridische toezicht op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten de praktijken van Optic Nerve toelaat. 

Foto: Still uit Peeping Tom (1960) van Michael Powell.

Nederlandse media leren zich kritisch uitspreken over spionage

Media die geen standpunt innemen over de massale spionage door geheime diensten of bedrijven als Google of Microsoft nemen toch een standpunt in. Da’s de paradox van de enerzijds-anderzijds journalistiek die altijd meerdere kanten van een medaille wil tonen. Met als gevolg dat het als bijvangst een hoop desinformatie van overheden overneemt en aan focus verliest. Naast de ene mening zet het de andere zonder tot een beredeneerde afweging te komen. Dat soort journalistiek wil niet pamflettistisch ogen en noemt wat het doet verslaggeving. Voor vele beleidsterreinen werkt dat uitstekend. Maar niet voor de massale spionage door overheden en bedrijven die gepaard gaat met een continue stroom aan berichten die de waarheid verdringen.

Neem nou het bericht van NSA-directeur generaal Keith Alexander dat klokkenluider Edward Snowden tot 200.000 documenten verspreid zou hebben onder journalisten. Persbureau Reuters meldt het en media nemen het over. Maar het echte nieuws is dat de NSA die alles en iedereen ter wereld in de gaten wil houden nog steeds geen idee heeft hoeveel documenten Snowden meegenomen heeft. De NSA heeft de eigen zaakjes niet op orde. De marge die Alexander aanhoudt is bijzonder groot: van 50.000 tot 200.000. Laakbaar voor een inlichtingendienst die elk geclassificeerd document zou moeten kunnen verantwoorden. Maar dat kan het overduidelijk niet. Techdirt zegt daarover: ‘Yes, nearly six months in, they still don’t know what he took. And this is the agency saying that they have such great audits that no one can abuse their systems? Really?‘

De Nederlandse media kunnen revanche nemen door zich los te maken van die weeë enerzijds-anderzijds journalistiek om zo afstand te nemen van de macht. Want die dienen ze te controleren en kritisch te volgen. Naar verluidt werkt Glenn Greenwald voor de komende onthullingen over de massale Amerikaanse spionage in Nederland samen met de NRC. Dat kan kloppen, want NRC-lezers kunnen bespeuren dat de amechtige journalistiek die Obama bewierookte sinds september ingewisseld is voor een kritische stellingname. Eind september kondigde de samenwerking zich al aan in een interview van Floor Boon met Glenn Greenwald.

Voortschrijdend inzicht komt langzaam en wordt soms geholpen door de behoefte om de concurrenten de loef af te steken. Nu nog doen wat de Duitse media durven doen: de macht uitdagen door ze een koekje van eigen deeg te geven. Maar da’s voor de gouvernementele Nederlandse media wellicht iets teveel gevraagd.

Hoe Lavabit de Amerikaanse overheid weerstaat en moet sluiten

Lavabit is een dienst die het versturen van versleutelde e-mails mogelijk maakt. Maar onder druk van de Amerikaanse overheid heeft het haar operaties opgeschort. Het moest de zogenaamde SSL-certificaat sleutels aan de FBI geven. Dat weigerde oprichter Ladar Levinson. Alles draait om klokkenluider Edward Snowden die klant van Lavabit was. De NSA kon z’n versleutelde e-mails niet kraken en klopte daarom aan Lavabits deur.

Het is Levinson op straffe van gevangenisstraf of een fikse boete verboden om in de openbaarheid precies te vertellen waartoe de Amerikaanse overheid hem wilde dwingen. Ook mag-ie niet bevestigen dat het de FBI om Snowden te doen was. Zodat-ie ook geen contact mag leggen met parlementsleden om z’n zaak te bepleiten.

De kwestie roept de vraag op wat voor rechtsstaat de VS is waar een verdachte zonder beroepsmogelijkheid het recht onthouden wordt zich te verdedigen. Uit wat Levinson wel in de openbaarheid mag zeggen kan opgemaakt worden dat andere Amerikaanse internetbedrijven toegeven aan druk van de overheid en met de geheime diensten samenwerken. Ook zij mogen dat niet naar buiten brengen. Dat roept weer zorgen op over aantasting van de privacy en de betrouwbaarheid van internet. De kwestie-Lavabit tast de geloofwaardigheid van de regering-Obama nog verder aan dan deze sinds de onthullingen van Edward Snowden al is.

Schneier en Greenwald zijn kritisch over hoe VS internet misbruikt

In aanvulling op berichtgeving naar aanleiding van documenten van Edward Snowden over de Amerikaanse overheid die bewust de veiligheid en de vrijheid van internet inperkt spreekt Democracy Now! met journalist en advocaat Glenn Greenwald en internetdeskundige Bruce Schneier. De onthullingen zijn verbijsterend. Internetveiligheid heeft een door westerse overheden ingebouwde onveiligheid. Internetbedrijven als Yahoo, Microsoft, Google, Facebook of Apple staan onder druk van de publieke opinie om openheid van zaken te geven. Ook vanuit economisch belang. Er is hun een spreekverbod opgelegd door de Amerikaanse overheid.

Geo-politiek roept een en ander de vraag op wat nog het verschil is tussen politiestaten als China, Noord-Korea, Iran en Rusland en de VS of het Verenigd Koninkrijk. Dat is er niet. In elk geval hebben de VS elke morele positie verloren om andere staten te veroordelen en andere landen een voorbeeld voor te houden.

Het antwoord is nu aan de burgers die samen met gewetensvolle ontwikkelaars en bedrijven op zichzelf zijn aangewezen. Da’s de les van vandaag. Overheden en grotere internetbedrijven zijn niet te vertrouwen. Dat blijkt duidelijker dan ooit. De burger moet samen met partners als digitale burgerrechtenbewegingen, piratenpartijen, traditionele anarchistische, links-liberale, progressieve en libertarische partijen, bewegingen als Anonymous en kritische media actief gaan werken aan een nieuwe architectuur voor een internet zoals dat ooit bedoeld was: vrij van overheidsinmenging. De VS moeten zich schamen. Met hun praatjes over vrijheid.

Kan Europa zich politiek, economisch en mentaal losmaken van VS?

Het Texaanse bedrijf Lavabit dat versturen van versleutelde emails mogelijk maakt schort haar acties op. In een verklaring zegt topman Ladar Levinson waarom. Hij verloor een juridische strijd en moet de encryptie ‘uitzetten’ of gegevens van z’n klanten overleggen. Onder wie Edward Snowden om wie het de Amerikaanse overheid vermoedelijk te doen is. Levinson weigert dat en ziet sluiting als enige weg. Het is hem verboden om over de details naar buiten te treden. Levinson raadt iedereen af gegevens nog toe te vertrouwen aan een bedrijf met fysieke banden in de VS. Ook het vergelijkbare Silent Circle heeft haar diensten preventief gestaakt ‘to prevent spying’. Zie ook hier. Glenn Greenwald zet de details uiteen in een recente Guardian-column.

Door de hechte samenwerking van Silicon Valley met de NSA wordt nu ook bij het grote publiek bekend dat de privacy bij Apple, Google, Microsoft en de Amerikaanse techbedrijven die fysiek in de VS zijn gevestigd niet in goede handen is. Hoewel de samenwerking angstvallig uit de publiciteit wordt gehouden sijpelt er voldoende informatie naar buiten om te concluderen dat overheid en bedrijfsleven onder een hoedje spelen. Bedrijven als Lavabit of Silent Circle die dat niet willen voelen zich gedwongen hun bedrijf te sluiten. De schatting is dat de Amerikaanse ‘cloud computing industrie‘ door deze negatieve publiciteit en het verlies aan geloofwaardigheid de komende drie jaar tussen 21 en 35 miljard dollar aan omzet verliest. Waar kan dat geld heen?

Dit verwachte verlies aan omzet van Silicon Valley roept de vraag op wat de kans is op een (Noord)-Europese ‘cloud computing industrie‘ die financieel, politiek en fysiek los van Amerikaanse overheid of bedrijfsleven opereert. Inclusief haar partners. Wat is de kans op een autonome Europese industrie die de privacy van gebruikers garandeert, encryptie toestaat en overheden buiten de deur houdt? De crisis biedt Europa kansen.

Hoewel nog veel onduidelijk is en een onderzoek van toezichthouder CTIVD naar het opereren van de veiligheidsdiensten AIVD en MIVD in het najaar verschijnt lijkt de Nederlandse politiek achter de NSA aan te lopen. Voor de eigen nationale veiligheid vertrouwt Nederland op de techniek van de VS en durft het niet op eigen benen te staan. Daarmee blijft het afhankelijk van de VS, ontwikkelt het met anderen geen alternatief en wordt Nederland tegen wil en dank meegetrokken in het massaal schenden van de burgerrechten.

Kan Nederland een omslag helpen maken en een en ander combineren? Alles strikt beredeneerd vanuit het Nederlandse belang. Bij voorkeur in samenwerking met het Duitse bedrijfsleven en de Duitse overheid. Het gaat dan om 1) ontwikkelen van een ‘cloud computing industrie’ voor consumenten naar Rijnlands model dat de privacy van burgers weer zoals voorheen garandeert; 2) ontwikkelen van ICT-spionageprogramma’s met andere Europese overheden die zowel juridische garanties, autonomie los van de VS als doelmatigheid combineert; 3) terugwinnen aan eigen juridisch eigendom over de infrastructuur aan kabels en afluistercentra die onder Europese autonomie worden gesteld en 4) politiek en mentaal afstand willen nemen van de VS.

Het kabinet-Rutte heeft in de openbaarheid nog geen inhoudelijke toelichting gegeven op de onthullingen over de Amerikaanse spionage en de eigen betrokkenheid daarbij. Mogelijk omdat het gedwongen wordt door de VS om over de geheime programma’s te zwijgen. Nederland kan dit goedmaken door in samenwerking met Duitsland het initiatief te nemen voor een Europees project dat afstand neemt van de VS. Het bevordert de economie omdat het voor veel hoogwaardige banen zorgt. Het bevordert het zelfbeeld van een politiek lamgeslagen Europa dat naar de pijpen van de VS danst zoals bleek toen Europese landen het vliegtuig van de Boliviaanse president Evo Morales tegenhielden. Het is in lijn met de mentaliteit van een menselijk Europa waar de burger telt. Europa heeft nu de kans om zich politiek, economisch en mentaal los te maken van de VS.

Foto: Telegraafkamer van het Mundaneum te Brussel. Zie hier voor ‘Mundaneum, Paul Otlet en Alle Kennis van de Wereld‘.

Big Brother Awards. Stem op grootste privacyschender

Digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom (BoF) heeft drie genomineerden voor de Big Brother Awards 2013 bekendgemaakt. Deze wordt door BoF georganiseerd en op 29 augustus voor de 9de keer uitgereikt. Wie zijn de grofste privacyschenders van het afgelopen jaar? Hier kan op een van de genomineerden voor de Publieksprijs gestemd worden. Deze is gestroomlijnd doordat de indeling in de categorieën overheid, personen en bedrijven is losgelaten. Dit komt de overzichtelijkheid ten goede. Er is ook een Expertprijs die direct wordt toegekend door BoF en een expertpanel dat is samengesteld door BoF, aldus webwereld.

Het is lastig kiezen tussen de genomineerden voor de Publieksprijs. BoF motiveert de nominatie als volgt:
– Minister Ivo Opstelten, vanwege zijn hackvoorstel, zijn plannen voor kentekenregistratie en een hele reeks andere voorstellen en uitspraken waaruit zijn desinteresse voor privacy blijkt,
– De geheime diensten NSA & AIVD, vanwege de massale surveillance van onschuldige burgers wereldwijd via Prism en andere programma’s,
– Betalingsverwerker Equens, vanwege het plan om pingegevens van klanten door te verkopen.

Vraag is of het woord ‘desinteresse‘ de houding over privacy van minister Opstelten correct omschrijft. Het is eerder zo dat zijn interesse niet bij burgerrechten maar bij politie, overheid en beveiligingsbranche ligt. Ook nog eens met een ongewenste vermenging van overheid en bedrijfsleven. ‘Minachting‘ had z’n opstelling beter omschreven. De minister zegt keer op keer dat het goed komt en dat men hem moet vertrouwen. En intussen breekt-ie de burgerrechten verder af zonder dat de oppositie er een vinger tussen krijgt.

Wat NSA en AIVD doen lijkt een nog grovere privacyschending. Door de massaliteit ervan gaat het elke burger aan die wel eens chat, e-mailt of telefoneert. Probleem is dat over het opereren van de AIVD in Nederland nog steeds geen publiek debat gevoerd wordt. De Nederlandse politiek schuift de verantwoordelijkheid af naar toezichthouder CTIVD die op z’n vroegst dit najaar met een onderzoek over de dataverzameling door AIVD en MIVD komt. Da’s nog minimaal 4 maanden wachten terwijl The Guardian, The Washington Post, Der Spiegel en internationale media met nieuwe onthullingen komen die elkaar opvolgen in de ernst van overtredingen van de grondwet door overheden. Wonderlijk staan Nederlandse media buiten de onthullingen over NSA en AIVD.

Betalingsverwerker Equens is teruggefloten en heeft de plannen om de pingegevens door te verkopen reeds ingetrokken. Maar voor de variatie in de nominaties is het goed dat er een bedrijf wordt genoemd. Een andere keuze was ook mogelijk geweest. Zoals de techbedrijven van Silicon Valley als Facebook, Google, Yahoo en Microsoft die onder een hoedje spelen met de Amerikaanse overheid. Of de betaalmaatschappijen PayPal, Visa en MasterCard die zonder juridische grond nu al ruim 2,5 jaar de betalingen aan WikiLeaks blokkeren.

De Big Brother Awards zijn een aardig initiatief dat tot nadenken over onze privacy stemt. Kortom, stem hier.

Foto: Schermafbeelding van site over de Big Brother Awards 2013, 9 augustus 2013.

Microsoft werkt nauw samen met NSA. Wat is privacy waard?

The Guardian bracht gisteren het verhaal hoe Microsoft nauw samenwerkt met de staatsveiligheidsdienst NSA zodat de communicatie van burgers op grootschalige wijze onderschept wordt. Deze onthulling is opnieuw een slag voor de geloofwaardigheid van de Amerikaanse techbedrijven. En voor hun oprechtheid. Microsoft lanceerde in april de slogan: ‘Your privacy is our priority‘. Hetzelfde geldt voor Skype waarvan Microsoft de eigenaar is. Een en ander blijkt uit de documenten die klokkenluider Edward Snowden gelekt heeft. Microsoft ontkent de samenwerking, maar is aan geheimhouding hierover gehouden door de overheid. Hoogste tijd dat internetgebruikers weten welke bedrijven nauw met de NSA samenwerken. Zodat ze bedrijven kunnen kiezen die niet liegen of er omheen draaien en ze weten waar hun privacy werkelijk prioriteit is. Meer dan marketing.

Spionageprogramma PRISM: wat was het begin van het eind?

Cenk Uygur van The Young Turks geeft een update over het Amerikaanse spionageschandaal. Klokkenluider Edward Snowden toonde dat onlangs met documenten aan, en dat was nieuw. Maar het vermoeden dat de Amerikaanse overheid persoonsgegevens aftapt en opslaat bestaat al jaren. Persbureau AP komt tot de conclusie dat PRISM slechts een onderdeel is van een veelomvattend programma van afluisteren en aftappen van persoonsgegevens. Dat vanaf 2001 vorm kreeg. De overheid slaat alles op van de Amerikaanse burgers. Zowel overheid als internetbedrijven spreken nog steeds niet de waarheid over de aard ervan. En Europeanen? Die zijn in de VS geen onderwerp van gesprek. Want progressieve Amerikaanse media kunnen dan wel een internationale focus op het nieuws hebben, ze zijn toch sterk gericht op de belangen van hun thuispubliek.

Foto: President Bush tekent de Patriot Act, 2006.

CISPA dreigt controlestaat te realiseren. Kom in actie voor vrijheid

CISPA vergroot de staatsmacht, verkleint de burgerrechten en bevordert de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Critici zien er geen goede balans in tussen veiligheid en vrijheid. Burgers worden juridisch buitenspel gezet en uitgeleverd aan overheden, bedrijven en veiligheidsdiensten. Cenk Uygur van The Young Turks vergeleek in mei 2012 de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven met het fascisme. CISPA is op te vatten als een voortzetting van SOPA en PIPA. Met het verschil dat de overheid nu bedrijven als Facebook en Google binnenboord heeft. Politici die voorstemmen hebben zakelijke belangen bij de lucratieve contracten.

Op 18 april passeerde een CISPA-wetsvoorstel het door de Republikeinen gecontroleerde Huis. De Cyber Intelligence Sharing and Protection Act ondermijnt de privacy en het Witte Huis heeft gedreigd dat president Obama het blokkeert met zijn veto. Het moet nog de door de Democraten gecontroleerde Senaat passeren, daar is de weerstand groter. In februari 2012 werd een eerder voorstel er mede door de Republikein John McCain geblokkeerd. Maar zijn de Democraten te vertrouwen? In het Huis stemden 92 Democraten voor.

CISPA is ook voor Nederlanders belangrijk. Het maakt het de Amerikaanse regering mogelijk om uw en mijn internetverkeer in te zien als daarbij Amerikaanse bedrijven betrokken zijn. Met Facebook, Google, Instagram, WordPress, Twitter, Microsoft, Apple en vele Amerikaanse internetbedrijven is die kans voor Nederlandse internetgebruikers tamelijk reëel. Daarom is het onjuist om het als een binnenlands Amerikaans onderwerp te beschouwen. De invloed is verstrekkend. Als protest tegen CISPA heeft Anonymous 22 april uitgeroepen tot ‘Internet Blackout Day‘. Er wordt die dag verzocht om sites ‘op zwart’ te zetten met een toelichtende tekst.

Foto: Protesttekst Internet Blackout Day , 22 april 2013.