Britse Blocking Blitz: aanval op file-sharing door muziekindustrie

In het Verenigd Koninkrijk wordt gratis downloaden van muziek straks onmogelijk. Als het aan de industrie ligt. Deze heeft 25 downloaddiensten op de korrel en legt die aan de rechter voor. Met het verzoek ze te blokkeren. Zoals in Nederland de Stichting Brein de belangen van de amusementsindustrie beschermt. Vraag is of Britse rechters even weinig van internet begrijpen als Nederlandse rechters. Hoewel ze het wellicht wel begrijpen, maar net doen alsof dat niet zo is. In Nederland zijn de belangen van advocaten, rechters, rechter-plaatsvervangers, raadsheer-plaatsvervangers en juridische wetenschappers vermengd en roept dit de schijn van belangenverstrengeling op. Het Britse juridische systeem kent meer interne tegenspraak en is opener.

De Britse piraat Loz Kaye wijst op bestaande rechten in de samenleving. Zoals andere piratenpartijen wijst-ie het principe van auteursrechten en patenten op muziek, film of geneesmiddelen niet af. Hij zoekt wel een redelijke balans die het musici of kunstenaars mogelijk maakt om geld van hun werk te maken en die de internetvrijheid schappelijk in stand laat. Een mogelijkheid is om de looptijd van auteursrechten terug te brengen. Onderliggend is het debat wie er profiteren van auteursrechten en patenten: de kunstenaars en ontwerpers, of het conglomeraat van belangenbehartigers, advocatenkantoren en communicatiebedrijven. Vanuit de basisdemocratie gunnen de Piratenpartijen de makers hun winst, maar zijn ze kritisch op de amusements- en geneesmiddelenindustrie die vanwege de economische belangen met brute kracht juridische middelen inzet. En looptijden oprekt. Dat radicaliseert de consument waarmee ook de industrie niets opschiet.

Foto: Pirate Party UK: ‘Sharing Is Caring‘.

Amerikaanse rechter noemt octrooisysteem krankzinnig en chaotisch

Een Amerikaanse rechter noemt het Amerikaanse octrooisysteem krankzinnig en chaotisch, aldus ars technica. Apple en Motorola willen met rechterlijke bevelen het gebruik van toepassingen in elkaars mobiele producten verbieden. Rechter Richard Posner van het Amerikaanse Hof van beroep hekelde beide bedrijven al eerder.

De Apple-Motorola soap is nog niet voorbij. Beide partijen vechten over patenten voor de US International Trade Commission en ook bij Duitse rechtbanken. Het begon in oktober 2010 toen Motorola Apple voor het eerst bij de ITC aanklaagde. In reactie hierop begon Apple een zaak tegen Motorola die Posner nu afwees. Apple diende op haar beurt een klacht in tegen Motorola bij de Europese Unie. Dat gaat om een redelijke vergoeding voor octrooien. Motorola zou aan onder meer Apple en Microsoft te veel vragen voor licenties. En daarmee de FRAND-voorwaardeen overtreden. Dat staat voor Fair, Reasonable en Non-discriminatory.

De opstelling van rechter Posner is een steun in de rug van critici die de regelgeving over octrooien en auteursrechten te strikt vinden en ruimer willen interpreteren. Zo vecht in Nederland de Piratenpartij claims van de Stichting Brein aan over het gebruik van auteursrechten. Piraten zien er machtsmisbruik en een aantasting van de internetvrijheid in. Een Amerikaanse rechter zet nu vraagtekens bij de aanname dat deze bedrijven het bij het rechte eind hebben en rechters daar altijd in mee gaan. Paradox is dat deze uitkomst pas tot stand komt omdat twee multinationals elkaar bestrijden en niet allebei gelijk kunnen hebben.

Foto: Octrooibewijs

Marjolijn Februari dicht de Piraten macht toe die ze niet hebben

In de NRC-column ‘Staatsinrichting van het internet’ van 18 juni 2012 richt Marjolijn Februari haar pijlen op de Piraten. Doorgaans kan ik me vinden in de bevindingen en observaties van deze columniste. Deze keer niet. Het lijkt erop dat ze een verkeerd beeld van de Piratenpartij heeft, de invloed van de bestaande politiek onderschat, en het belang van internet en de stand van het recht en de democratie overschat.

Op internet dat ze het nieuwe gebied noemt wil ze democratie en recht brengen. Maar Februari is bang dat dit op het continent van onbegrensde mogelijkheden averechts uitpakt: ‘Anderzijds moet je bij het versterken van de plaatselijke democratie wel uitkijken dat je van dat pas ontdekte continent geen producten en vondsten overneemt die averechts werken en die de invloed van de burger in feite doen afnemen’. 

Is internet naast de bestaande zeven continenten het achtste continent zoals Februari beweert? Is het internet een fundamenteel andere wereld dan het oude postkoetsen-, telegraaf- of telefoonnet? Was de aparte wereld van bibliotheken, archieven, documenten, atlassen, boeken en tijdschriften ooit een continent? Of stapt het internet gewoon in de voetsporen van deze vroegere achtste continenten? Overwaardering van nieuwe techniek is van alle tijden. Zelfs als een technische vernieuwing tot maatschappelijke doorbraken leidt, rechtvaardigt dat nog niet het idee dat de wereld op haar grondvesten schudt. En een nieuw continent baart.

Februari neemt een aanloop naar de Piratenpartij als ze vertelt op de markt van Turnhout getuige te zijn van een televisieprogramma met een gast van ‘De Vragende Partij‘. Een project van de nieuwsdienst van de Vlaamse publieke televisie VRT om burgers bij de lokale politiek te betrekken. Ze kunnen beleidsvoorstellen bij hun gemeente indienen. Februari vermoedt dat dit initiatief in gang is gezet door het succes van de Duitse Piraten die de publieke software Liquid Feedback toepassen om zo de basis een woordje mee te laten spreken.

Februari heeft gelijk dat Piraten in hun technische kijk op de wereld deze software overschatten. Een techniek kan nooit overleg, sturing en besluitvorming van een politieke partij vervangen, maar deze wel op grotere schaal toepassen. Dus meer burgers bij de politiek betrekken. Die vernieuwing mist Februari. Gechargeerd gezegd verwachten Piraten te veel van nieuwe techniek die basisdemocratie zou realiseren, maar schiet Februari tekort in het besef dat slechts 2% van de bevolking partijlid is en democratie nu ook ver te zoeken is.

Februari gaat de mist in als ze praat over wat ze het ‘tweede piratenprobleem‘ noemt. Ze beschuldigt de partij ervan niet te streven naar transparantie, de pers te weren en de besluitvorming via internet anoniem te laten verlopen. Uit ervaring weet ik dat dit onzin is. Sinds enkele maanden ben ik aangemeld op de mailinglijst van de Piratenpartij. Ik heb zelden zo’n open en transparant forum gezien waar ook de top van de partij meepraat en iedereen antwoordt. En Piraten willen maar al te graag dat hun campagne in de pers gecoverd wordt.

Februari treft doel als ze zegt dat democratie niet afgeschaft moet worden, maar het internet moet versterken. Maar waarom richt ze dat verwijt aan de Piraten? Het zijn belangenorganisaties, bedrijven en landen die de macht op internet naar zich toe trekken. Vreemd om de Piraten te verwijten niet naar democratie en recht te streven, terwijl dat op allerlei plekken ontbreekt. Het zijn de gevestigde partijen die de burger buiten de deur houden en kieshervormingen blokkeren. Daarom zou Februari haar pijlen beter op deze partijen richten. Door internet een apart continent te noemen kan ze voorbijgaan aan een eerlijke vergelijking tussen oud en nieuw.

Foto: Chappatte, Egyptian Revolution, 2011. Credits: Chappatte in “NZZ am Sonntag” (Zurich)

Piratenpartij start campagne door botte bijl van BREIN

Stichting BREIN wil de Piratenpartij monddood maken. In een kort geding gelast het dat ze zich onthouden van het aanmoedigen van het publiek om de blokkade van The Pirate Bay te omzeilen. De Piratenpartij legt het als volgt uit: BREIN eist letterlijk dat het aanmoedigen van het omzeilen van de blokkade beboet wordt met 10.000 euro per dag en een maximum van 250.000 euro. In een commentaar op Webwereld maakt Piratenwoordvoerder Dirk Poot een vergelijking met Noord-Korea: ‘Ineens beland je in Noord-Korea. Dit is echt te gek. Met deze eis laat BREIN precies zien dat ze veel te ver gaat, het zal dan ook als een boemerang terugkomen. Hiermee worden alle Nederlanders overgeleverd aan de willekeur van BREIN, Big Brother.’

Volgens ICT-jurist Arnoud Engelfriet op Webwereld kan het aanmoedigen om de blokkade van The Pirate Bay te omzeilen hooguit ‘een onrechtmatige daad zijn omdat het in strijd is met de maatschappelijke zorgvuldigheid‘. De Piraten voelen zich tekort gedaan: ‘Dit kan niet anders gezien worden dan als een botte poging om aan de start van het verkiezingsseizoen een politieke partij te verbieden om één van haar belangrijkste politieke boodschappen uit de dragen. Melden dat er in Nederland censuur is en het uitleggen waarom dat niet effectief, niet gewenst, niet nodig en niet haalbaar is, zal als het aan Brein ligt zonder meer bestraft worden met 10.000 euro boete. We mogen van BREIN straks niet eens meer linken naar rechtspraak.nl waar alle ‘verboden links’ straks via de processtukken zichtbaar zijn’.

De Piraten kunnen zich geen betere start van hun campagne voorstellen dat de botte bijl van BREIN die het profiel van de Piratenpartij aanscherpt. De rechtspraktijk door de acties van BREIN en de aanscherping op wereldniveau van de ACTA thematiseren dat de informatievrijheid, privacy, vrijheid van meninguiting en persvrijheid onder druk staan. Dit toont volgens de Piraten aan ‘hoe relevant politieke beslissingen over de afweging van auteursrechten, internetvrijheid en burgerrechten op dit moment zijn‘. Behalve D66 hebben de Nederlandse politieke partijen zich de afgelopen jaren keer op keer in slaap laten sussen als de privacy werd ingewisseld voor veiligheid, de informatievrijheid voor auteursrechten en de burgerrechten voor staatsmacht.

De uitdaging voor de Piraten is om daarnaast de komende maanden een sociaal-economisch programma te ontwikkelen dat ook weldenkende burgers, internetters, de creatieve klasse en studenten weet te binden. Alleen in die breedte kan het 5 tot 10% van de stemmen halen. Tot nu toe zetten de Piraten in op transparantie, burgerparticipatie en internetvrijheid. Maar voor een politieke partij is meer nodig. BREIN geeft de Piraten de kans om voor open doel te scoren, maar daartoe is wel een goede afronding nodig.

Foto: Straatbeeld Noord-Korea

Piraten botsen met BREIN over intellectueel eigendom en kiezen tegenaanval

In Nederland kan hoogleraar intellectuele eigendomsrecht Dirk Visser aan de Universiteit van Leiden tevens partner zijn bij het commerciële advocatenkantoor Klos, Morel, Vos & Schaap. Zonder dat dit klaarblijkelijk zijn academische onafhankelijkheid schaadt. Het kantoor is gewijd aan de praktijk van het intellectueel eigendomsrecht en sinds haar oprichting toonaangevend op dit gebied. Dirk Visser volgt in 2003  zijn toenmalige kantoorgenoot bij Stibbe Feer Verkade op als hoogleraar. Het hoofd Juridische Zaken van de Stichting BREIN Bastiaan van Ramshorst werkt tot 2010 bij Klos, Morel, Vos & Schaap en daarvoor bij Stibbe.

Zo’n advocatenkantoor wordt dus in de arm genomen door de Stichting BREIN dat expertise inkoopt. Jurist en publicist Jeroen de Kreek wijst de verstrengeling af: ‘Dirk Visser is niet zuiver op de graad in verband met zijn wetenschappelijke onafhankelijkheid, rol in het onderwijs en belangenbehartiging voor BREIN c.s.‘ Jeroen de Kreek ontkent de Holocaust, roept politieke tegenstand op en verliest daardoor aan geloofwaardigheid. Maar hij volgt trouw de rechtsgang en rechtsontwikkeling over intellectueel eigendom en doet daar verslag van.

‘Internetadvocaat’ Christiaan Alberdingk Thijm pleit evenmin voor een verbod, maar voor vergoedingsrecht. Hij zegt in 2009 voor de VPRO-radio: Die discussie splitst de deelnemers grofweg in twee kampen. In het eerste kamp vinden we Nederland op dit moment, dat koers zet richting het zogenaamde verbodsrecht. (..) Als deskundige sprak hij onlangs de werkgroep auteursrecht toe. “Bij vergoedingsrecht kan een auteur niet verbieden, maar wel incasseren via de organisatie die namens alle auteurs een vergoeding voor gebruik vraagt. De radio is een sprekend voorbeeld. Een muzikant kan het draaien van zijn muziek niet tegenhouden. Het radiostation is op haar beurt verplicht te betalen voor het ten gehore brengen van muziek.

BREIN gaat door met verboden eisen via de rechter. Provider XS4all hekelde al eerder het machtsmisbruik van BREIN en de aantasting van de internetvrijheid. Het recht om vergoedingen voor intellectueel eigendom te eisen stuit niet zozeer tegen de borst, maar de grove methoden die BREIN hanteert. Dit weekend eiste BREIN onder dreiging van een dwangsom van 10.000 euro per dag de verwijdering van zogenaamde proxy’s op de site van een politieke partij, de Piraten. De Piratenpartij bond tijdelijk in, maar kiest nu de tegenaanval. Ze is een procedure gestart om de Stichting BREIN te dagvaarden in een zogenaamd executiegeschil.

Het stoort de Piraten dat ze nota bene als politieke partij niet gehoord werden bij de Haagse rechter terwijl BREIN alle ruimte kreeg. Da’s geen rechtsgelijkheid: De Piratenpartij maakt onder andere bezwaar tegen het feit dat de rechtbank ons uitdrukkelijke en valide verzoek om gehoord te worden naast zich neer heeft gelegd. Dit steekt te meer daar Brein zelf wel in staat gesteld is geweest om met een aangepaste eis te komen nadat ons grijsmakingsverzoek in eerste instantie succesvol was. In Praag kwamen afgelopen weekend Europese Piraten bijeen om zich te verenigen. Ze krijgen steeds meer kansen zich te profileren en aan steun te winnen.

Foto: op http://tpb.piratenpartij.nl/ spreken de Piraten de sympathisanten van andere politieke partijen toe. Verder tips om verder te surfen richting Pirate Bay. De zogenaamde generieke proxy is niet aangepast, 15 april 2012