Gregoriuskerk Spierdijk wordt gehalveerd en vindt herbestemming dankzij paramedische bedrijven

Het kerkbestuur van de Gregoriuskerk in het Noord-Hollandse Spierdijk heeft een vooruitziende blik. Uit het in opdracht van KRO gehouden onderzoek God In Nederland blijkt dat Nederland steeds minder gelovig wordt. Nu komt al 82% nooit of bijna nooit meer in de kerk. Zoals al eerder uit cijfers van het CBS blijkt en nu ook voor het eerst uit dit onderzoek dat sinds 1966 om de tien jaar uitgevoerd wordt zijn de ongebondenen in de meerderheid. Nederland is allang geen christelijk land meer. Dat is een constatering met gevolgen. Kerken van de toekomst bedienen een kleine minderheid en besturen van bestaande kerkgebouwen dienen rekening te houden met herbestemming. Het tij keert niet meer en daarom dienen kerkbesturen vooruit te lopen op afnemend kerkbezoek dat blijft dalen. Met de zorgkerk in Spierdijk wordt religie onwillekeurig een onderdeel van de gezondheidszorg. Via een omweg komt het vakgebied ‘religie’ eindelijk thuis als paramedisch bedrijf.

Het Achterhuis van Anne Frank als spel. Nieuw cultuurpatroon of oud cultuurgoed?

De oorlog, houdt het nooit op, ook niet na 70 jaar? Of is het: de oorlog houdt nooit op, ook niet bij de derde generatie? De 19-jarige Thijs Verberne uit het Brabantse Valkenswaard maakt Het Achterhuis van Anne Frank tot een spel. En een bedrijf. Bezoekers kunnen onderduiken in de escaperoom. Er kan in de boerderij nog een ander spel gespeeld worden: De Ondergrondse, waarin spelers tegen Duitsers kunnen vechten. Zogenaamd dus. De Anne Frank Stichting die het gedachtengoed en ook de naamsexploitatie van het ‘merk‘ Anne Frank bewaakt vindt wat Verberne doet van weinig respect getuigen, aldus een bericht in Het Parool. Verberne haalt de schouders erover op. Is het een strijd en een generatieconflict tussen de ene en andere uitbater van het gedachtengoed van Anne Frank? Ontstaat hier een cultuurpatroon of zinkt een oud cultuurgoed af? Dit soort berichten zorgt in Nederland voor opschudding waarbij altijd weer de woorden ‘respect’ en ‘kwetsen’ vallen.

Oude tijden herleven: Nederland gidsland. Stop op wapenexport naar Saoedi-Arabië

Nederland gidsland is dat iets van voor de Fortuyn-revolte van 2002? Godzijdank niet, Nederland heeft nog steeds een geweten en kan als het wil een voorbeeld zijn voor andere landen. Zoals bij het terughoudend omgaan met wapenexport. Het doet de nationale trots opzwellen. Nederland is zeker geen onbelangrijke wapenexporteur. Het stond in 2014 op de 11de plaats van grootste wapenexporterende landen ter wereld. In Nederland is alles in alle opzichten nu eenmaal handel. Maar er past uiteraard een kanttekening. Want de Nederlandse wapenexport naar Saoedi-Arabië is klein, zoals een bericht in het FD verduidelijkt. Daar kunnen de Nederlandse politiek en economie zich geen buil aan vallen. Het is dan ook briljant om met een wapenstop naar Saoedi-Arabië een gunstige pers te halen. Subliem is om daarvoor het foute Saoedi-Arabië uit te kiezen.

Leon de Winter schrijft controversiële dramaserie ‘Brussel’ zonder dat gevestigde media het opmerken

Volgende week beginnen de opnamen van de voor KPN en door Endemol Shine Nederland geproduceerde 10-delige dramaserie ‘Brussel’ die door Leon de Winter is geschreven. De serie speelt zich af in ‘de Europese politieke arena’. Afgelopen dinsdag werden de hoofdrolspelers bekendgemaakt onder wie Johanna ter Steege, Carolien Spoor, Daniël Boissevain, Rik Launspach, Maartje Remmers en Nadja Hüpscher. Toenmalig baas van Endemol Nederland Laurens Drillich zei in juni 2015 over de voorbereidingen: ‘En in de persoon van Leon de Winter hebben we al de beste schrijver die we ons kunnen wensen.’ Maar juist dat valt te bezien.

In de Groene van 25 februari 2016 signaleerde journaliste Eva Cukier in een bericht dat de serie voor ophef zorgde in Oekraïne. Wat was er aan de hand? Volgens Cukier plaatste de in Nederland woonachtige Oekraïense activist Oleksandr Snidalov de synopsis van de serie Brussel in een posting op zijn Facebook-pagina, waarna het direct werd opgepikt door Oekraïense media. Met als resultaat dat de krant Ukrainskaja Pravda in een bericht van 13 februari kopte: ‘Nederland werkt aan serie tegen associatie met Oekraïne’. 

Leon de Winter is naast romanschrijver ook politiek activist van rechts-nationalistische signatuur. Zo ageerde hij op 20 januari 2016 in een opinieartikel in De Telegraaf tegen de associatie-overeenkomst van de EU met Oekraïne waarover op 6 april een referendum wordt gehouden. Hij bevindt zich in het NEE-kamp en steekt dat als opiniemaker niet onder stoelen en banken. Ik schreef in een commentaar op dit artikel: ‘De Winter is een exponent van een maatschappelijke stroming die er genoegen in schept om de politiek te ondermijnen om vervolgens zo hard mogelijk te roepen dat er weinig deugt van de politiek omdat die is ondermijnd.’ Met allerlei malcontenten zoals Jan Roos, Rutger Castricum, Thierry Baudet, Joost Niemöller en Geert Wilders die het maatschappelijk ongenoegen gebruiken voor hun eigen profilering en carrière behoort Leon de Winter tot wat Robert van de Griend in een hoofdredactioneel deze week in VN ‘de nieuwe politieke correctheid’ noemt, ‘aanvankelijk een broodnodig tegengeluid, maar inmiddels behoorlijk uit de hand gelopen.’

Leon de Winter is dus een scenarioschrijver met een politieke missie. Hij gebruikt de dramaserie ‘Brussel’ om zijn opinie te geven die valt samen te vatten als ‘Anti-Brussel’. En wat nog merkwaardiger is, hij mag van opdrachtgever KPN en producent Endemol deze ruimte zonder bezwaar nemen. Want reken maar na, de serie vertelt volgens Cukier een verhaal over ‘een corrupte Nederlandse eurocommissaris, haar geheime affaire met een Oekraïense oligarch en hun gezamenlijke inspanning om Oekraïne te helpen aan Europees lidmaatschap’.

Dat laatste is exact de opinie van het NEE-kamp in het Oekraïne-referendum, namelijk dat associatie een opstapje is naar EU-lidmaatschap. Dat volgt niet uit de overeenkomst. De Winter is in ‘Brussel’ meer dan een scenarioschrijver die om zijn vakmanschap in de arm is genomen. Hij introduceert zonder terughoudenheid zijn euroscepsis, en politieke filosofie en gedachtenwereld en maakt dat tot basis van een dramaserie die afgelopen week kritiekloos in de Nederlandse media werd verslagen. Zonder dat de media vragen stelden bij de inhoud en doorhadden dat ‘Brussel’ een controversiële invalshoek heeft die niet uit het niets komt.

Foto 1: Publiciteitsmateriaal voor dramaserie ‘Brussel’.

Foto 2: Synopsis van dramaserie ‘Brussel’ van Endemol Nederland op FB-pagina van Oleksandr Snidalov op 13 februari 2016.

Trump dreigt met geweld als hij geen presidentskandidaat wordt. De dreiging is een waarschuwing voor zijn ideologie

Website Vox waarschuwt voor presidentskandidaat Donald Trump die het beschrijft als iemand met een nationalistische ideologie die andere meningen met geweld bestrijdt. Voorlopig nog vooral met woorden, maar dat kan veranderen als hij president wordt. Deze video behoort tot het subgenre van waarschuwingen voor Trump onder het mom ‘zeg achteraf niet dat je het niet wist of dat we je niet gewaarschuwd hebben’.

De overeenkomst met Geert Wilders is groot. In januari 2016 suggereerde hij in Milaan dat er een revolte komt als de PVV bij de verkiezingen van maart 2017 de grootste partij wordt en hij geen premier wordt: ‘Dan komt er een revolte. Wij laten dat niet gebeuren’. Later wilde hij in de Kamer de dreiging niet herhalen, maar het was wel gezegd. Trump doet hetzelfde door te dreigen met rellen (I think you’d have riots) als hij met de meeste (plurality) maar geen meerderheid (majority) aan stemmen op de Republikeinse conventie in Cleveland niet tot presidentskandidaat van zijn partij wordt verkozen. U bent gewaarschuwd, maar of het helpt?

Rob Riemen over Geert Wilders in ‘Hillary Clinton Email Archive’ (2012)

Klokkenluiderssite ‘WikiLeaks‘ publiceert het ‘Hillary Clinton Email Archive’. Met een bericht uit 2012 van Nexus-directeur Rob Riemen aan de vertrouweling van de Clintons Sidney Blumenthal. Het gaat over Geert Wilders die in het boekje De eeuwige terugkeer van het fascisme (2010) door Riemen fascist werd genoemd. In de publiciteit die het boekje kreeg kon Riemen toen niet uitleggen wat hij hiermee bedoelde. Ik schreef in 2010: ‘Riemen maakt fictie en geen non-fictie. Jammer dat-ie zich zo laat afleiden door Wilders. Daarmee trapt-ie in dezelfde valkuil als de politieke klasse. Riemen heeft zinnige punten van kritiek over de dominante rol van de economie en het afgenomen cultuurbesef. Het is jammer dat Riemen geen andere focus en methode heeft gekozen om zijn cultuurkritiek te uiten. Nu blijft-ie hangen in propaganda tegen Wilders.’

Nu is er dus een nieuwe bron om die eerdere taxatie van Riemen te toetsen. Hij legt de gedoogconstructie van het VVD/CDA-kabinet Rutte I (2010- 2012) uit en schetst de luxueuze positie die Geert Wilders inneemt. Zonder verantwoordelijkheid te nemen heeft hij verregaande macht over de besluiten van het kabinet. Riemen noemt als prioriteiten van Wilders: ‘against Islam and Islamic people, against EU, against arts & culture, no compassion with minorities, in favor of being tough on criminals, against the left’. Riemen meet Wilders grote macht toe, en geeft als een van zijn anonieme bronnen voor die bewering oud-premier Ruud Lubbers.

Riemen gaat ver in zijn beweringen tegen Blumenthal. Zo beweert hij dat de publieke media die afhankelijk zijn van overheidssubsidie wel oppassen om kritiek te leveren op Wilders omdat ze van hem afhankelijk zijn: ‘As all public media are depending on government subsidies, you’ll not hear any critical voice against Wilders as he has make the threat that financial support will be withdrawn.’ Op Martin Bosma die Riemen opvoert als tweede man en ideoloog van de PVV heeft hij het niet zitten: ‘One of the tragicomic consequences is that when Wilders’ second man and party-ideologue, Martin Bosma, published his idiotic book in which he claims that Hitler was a leftist, and so the left/liberals are the fascists, he really could get away with all of this nonsense, as all talk shows complied to his demand that no other guest  was allowed to come when he appeared.’ Dat Riemen dat laatste als iets bijzonders schetst geeft aan dat hij weinig van de media begrijpt.

Riemen voorspelt enkele maanden voordat Wilders de stekker uit Rutte I trekt met helderziende blik wie het kabinet controleert: ‘He is in control, he decides how long this cabinet is allowed to exist, and he has proven again and again to be the most brilliant politician we have had in decades.’ Het grootste probleem dat Riemen schetst is niet eens zozeer Wilders, maar de angstige opstelling van de anderen. Waarbij tussen de regels doorschemert dat Riemen zich niet door hem laat intimideren: ‘The biggest problem is that Wilders and his neo-fascist ideas have become so much accepted, that indeed it has become unacceptable to criticize him.’

Foto: Schermafbeelding van deel e-mailbericht van Rob Riemen aan Sidney Blumenthal van 3 februari 2012, geopenbaard door WikiLeaks in het ‘Hillary Clinton Email Archive’.

Stadsdeel Nieuw-West legt ambtenaren kledingvoorschriften op. Back to the Fifties

Een bericht van de NOS, ambtenaren die achter de balie werken in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West mogen geen korte rok of jurk meer dragen. Ze hebben kledingvoorschriften gekregen van hun teamleider, zegt de Centrale Ondernemingsraad (COR) van de gemeente Amsterdam. De reden is vooralsnog onbekend. Het kan te maken hebben met islamitische gebruiken. Zo’n maatregel lijkt eerder op Iran dan op Nederland, en dan nog wel de Republiek Amsterdam. Het voorschrift zal onder protest waarschijnlijk teruggedraaid worden, maar het feit dat het stadsdeel dit aan medewerksters meent te kunnen opleggen geeft te denken.

Het in april 2014 aangestelde dagelijks bestuur van het stadsdeel bestaat uit de commissieleden Achmed Baâdoud (PvdA) (voorzitter), Ronald Mauer (D66) en Erik Bobeldijk (SP). Dat PvdA’er Baâdoud deze kledingvoorschriften wil opleggen valt te verwachten, maar dat D66 en SP hierin meegaan is opvallend.

Foto: Tweet van Jeron Mirck (D66), 15 maart 2016.

Oekraïne-referendum: Marsman krijgt € 47.973 subsidie voor bedrukken WC-rollen

Ondernemer Ruben Marsman heeft voor zijn bedrijf Raspoetin BV van de Referendum Commissie € 47.973 subsidie gekregen voor ‘Het laten vervaardigen, transporteren en door studenten laten verspreiden van toiletrollen bedrukt met argumenten tegen/ de nadelen van toetreding van Oekraïne tot de EU.’ Maar het referendum gaat niet over de ‘toetreding van Oekraïne tot de EU’ maar over de associatie van Oekraïne met de EU. Marsman wil dat ‘mensen hun kont afvegen met Oekraïne als nieuw lid van de Europese Unie’, maar daarvoor zijn dus geen WC-rollen nodig omdat het lidmaatschap van Oekraïne van de EU niet aan de orde is.

De vorm die Marsman kiest om € 47.973 subsidie te besteden is op z’n minst opvallend. Merkwaardiger is dat Marsman zoveel overheidssubsidie krijgt om aantoonbare onwaarheden of onnavolgbare redeneringen te verkondigen, zoals uit het bericht van Omroep Gelderland blijkt. Zo verwijt hij de Oekraïense regering dat de MH17 vanaf grondgebied is neergehaald dat door toedoen van de Russische regering werd bezet, in plaats van het de vermoedelijke daders te verwijten. Dat LGBT-rechten in Oekraïne taboe zijn is juist een pleidooi voor associatie, omdat het de beste garantie geeft om de conservatieve Sovjet-erfenis bij de moderne tijd te brengen. Zo was het dankzij politieke druk van de EU dat op 12 november 2015 de Rada een wet aannam tegen discriminatie op de werkvloer. Zoals MEP Sophie van ’t Veld (D66) tweet is de rol van de EU hiermee nog niet uitgespeeld om de uitvoering van de wet te monitoren. Marsmans argumenten verkeren in hun tegendeel.

Wat het effect van deze actie met de WC-rollen is valt te bezien. Mogelijk dient het door de merkwaardige vorm en de op z’n minst dubieuze inhoud het JA-kamp meer dan het NEE-kamp. Hoewel het kan zijn dat een gebrek aan fijngevoeligheid tegenwoordig door velen als pluspunt wordt beschouwd. Ontluisterend voor het Nederlandse parlement was dat het SP-kamerlid Harry van Bommel de WC-rollen in de Tweede Kamer zou gaan verspreiden, zoals hij tweette. Hij is waarschijnlijk door de partijleiding teruggefloten en ziet volgens een bericht van de NOS nu af van dit voornemen. Nederland slaat er in het buitenland in elk geval een pleefiguur mee. Het valt moeilijk te begrijpen dat de voorwaarden van de Referendum Commissie de toekenning billijken.

Foto 1: Schermafbeelding van bericht van Omroep Gelderland, 15 maart 2016.

Foto 2: Tweet van Jelle Brandt Corstius, 15 maart 2016.

Tsipras: extreem-rechts is echte bedreiging voor Europa

De Griekse premier Alexis Tsipras heeft gelijk dat extreem-rechts de echte bedreiging voor Europa is. Maar het is merkwaardig dat juist hij dat zegt. Want reken maar na, toen Griekenland onder druk lag vanwege de euro en dreigde uit de Eurozone gezet te worden flirtten leden van zijn kabinet met het Kremlin. Chantage om over te stappen naar de Russen werd het net niet, maar de Grieken lieten wel blijken economie met geopolitiek te kunnen verbinden.

Maar omstandigheden veranderen. Op bezoek in Frankrijk is het blijkbaar gewenst dat buitenlandse gasten steun uitspreken voor de zittende socialistische regering Hollande en tegen het extreem-rechtse Front National van Marine Le Pen. Dat door een miljoenenlening uit Rusland in de zak van het Kremlin zit, en door de Russische leiding als voetsoldaat wordt gebruikt om de EU te helpen verzwakken.

Tsipras heeft gelijk dat extreem-rechts de grootste dreiging is voor Europa. Waarbij de besmetting van centrum-rechts door extreem-rechts trouwens door velen als het echte gevaar wordt gezien. Ofwel, niet de opstelling van de PVV, maar die van de VVD maakt het verschil. Zo worstelt Europa zich door een fase die als moeizaam en lastig wordt beoordeeld. Het beroep op emotie en de verwijzing naar eigenheid, nationalisme en de aantasting van de verzorgingsstaat door extreem-rechts werkt als een stofzuiger die alle nuances uit het debat klopt.

De oplossing voor het politieke midden is het stap voor stap terugdringen van die extremistische krachten door ze de pas af te snijden. Dat moet op twee manieren. Door het zelf goed te doen en door erop te wijzen dan het rechtse alternatief (buiten de EU, terug naar de natiestaat, culturele homogeniteit) niet deugt en zelfs een utopie is. Zoals vele politici van gevestigde politieke partijen de partijpolitiek misbruiken voor hun eigen carrière of geldelijk gewin is dat bij politici van extreem-rechtse partijen exact hetzelfde. Om te beginnen moet het fabeltje doorgeprikt worden dat Marine Le Pen, Viktor Orban of Filip De Winter de belangen van de burger het beste verdedigen. Dat doen ze niet, ze verdedigen vooral hun eigen belangen. Maar in de beeldvorming weten ze die suggestie te reconstrueren tot een luchtkasteel waarin ze zelf wonen. Velen die het geloven.

Johan Verstraeten stelt verband tussen religie en geweld te rooskleurig voor

Hoogleraar Johan Verstraeten van de Onderzoekseenheid Theologische en Comparatieve Ethiek van de Katholieke Universiteit Leuven geeft drie redenen waarom religie en geweld niet met elkaar verbonden zijn. Maar overtuigend is het niet. Het kan zijn dat religie ‘op zich’ niet tot geweld leidt, maar religie is wel een middel tot geweld. Religie ‘op zich’ bestaat niet omdat het altijd in samenhang met andere politieke of maatschappelijke aspecten voorkomt. De geschiedenis kent talloze voorbeelden van oorlogen die in naam van religie worden gepleegd. Dat dat religieuze extremisten zijn doet niets af aan de rol die religie als middel voor geweld speelt. Religie staat niet op zichzelf en heeft per definitie een politieke, machtvormende component die er onlosmakelijk mee verbonden is. Verstraeten presenteert het voorkomen van geweld uit naam van religie als afwijking, maar het behoort juist tot de kern ervan. Verder doet het er niets toe of iemand die uit naam van religie geweld pleegt een hoogleraar theologie, vakkenvuller of een ongeletterde boer is. Het gaat niet om de gelovige die verkeerd handelt, maar om religie als middel tot geweld voor de gelovige.