Gedachte bij foto ‘Dutch Airplane disaster. Dec. 1934’

‘Dutch Airplane disaster. Dec. 1934‘. Collectie: Library of Congress.

Op donderdag 20 december 1934 stortte de Uiver neer in West-Irak, bij toen Rutbah Wells genoemd, nu Ar-Rutbah, in een vlucht van Amsterdam naar Batavia. Op een extra kerstpostvlucht. Deze Douglas DC-2 was een toestel in dienst van de KLM. De trots van Nederland.

Luchtvaartsite ‘aviation-safety.net‘ geeft de details over de ramp. Oorzaak was waarschijnlijk, de ‘zeer ongunstige weersomstandigheden’ en de minder gunstige vliegeigenschappen bij snel afwisselende luchtstromingen (‘remous’) of turbulentie in combinatie met de vermoeidheid van de vlieger. De oorzaak is echter nooit definitief vastgesteld.

De zeven inzittenden kwamen om het leven, inclusief de vier bemanningsleden. De man in pilotenkostuum die zich in onderstaande foto voor de Uiver posteert behoort dus niet tot de bemanning. Hij is in zekere zin een ramptoerist. Hij staat achter de rechtervleugel bij de staart, terwijl op de bovenste foto’s een blik vanaf de kop naar de rechtervleugel wordt gegeven.

accident date: 20-12-1934 type: Douglas DC-2-115A registration: PH-AJU. Credits: © Robert Perry

Een vliegtuigramp over land kent een zekere wetmatigheid: storing, neerstorten, brokstukken en opruiming. De reactie erop kent ook vaste gebruiken: schrik, ongeloof, berusting en onderzoek naar de oorzaak. Of het nou de MH17 of de Uiver is.

Uit een andere foto die van de linkervoorkant is genomen blijkt nog wat anders. Namelijk dat de Uiver weinig om het lijf had en niet veel meer was dan wat latten en huid. Onvergelijkbaar met hedendaagse vliegtuigen. Dat maakt de prestatie en het respect voor de luchtmachtpioniers die hun leven waagden in deze gammele kisten er eerder groter dan kleiner op. Soms ging het echter mis.

Advertentie

Reconstructie van Nieuwsuur over rol Kremlin bij neerhalen MH17. Maar hoe zit het met afspraken tussen Nederland en Russische Federatie over gasbeleid en Nord Stream II?

Het is goed dat de redactie van Nieuwsuur opnieuw aandacht besteedt aan het neerhalen in 2014 van de MH17 en de betrokkenheid van het Kremlin daarbij. Immers een van de grootste luchtrampen die Nederland ooit heeft getroffen. Het Kremlin is nooit zo hoffelijk geweest om volgens de diplomatieke gebruiken schuld te bekennen of verontschuldigingen aan te bieden aan de Nederlandse regering en het Nederlandse volk. Dat was het affront op een affront. Het item roept wel de vraag op wat de aanleiding ervoor is. Nieuwe feiten blijken er niet uit.

Niet dat dit Nieuwsuur te verwijten valt, maar de afwikkeling van de MH17 en de opstelling van de Nederlandse regering kunnen niet los gezien worden van de verbondendheid van Nederland met de Russische Federatie inzake het gasbeleid. FTM concludeerde in maart 2021 dat Nederland en de Russische Federatie achter de schermen samenwerken over het gasbeleid en de aanleg van Nord Stream II. Zo steunt Nederland achter de schermen via het Nederlandse bedrijf Gasunie en het Brits-Nederlandse Shell de aanleg van gaspijplijn Nord Stream II die aantoonbaar in strijd is met het energiebeleid van de EU inzake diversificatie en energie onafhankelijkheid. Dat staat omschreven in het Third Energy Package uit 2018.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken bij monde van minister Stef Blok geeft daar geen openheid over ondanks kritische kamervragen van vertegenwoordigers van D66 en GroenLinks. De bedrijfslobby heeft er in een onderonsje met de VVD voor gezorgd dat de gaspolitiek met de Russische Federatie bij de bewindslieden van VVD, te weten demissionair premier Rutte, minister Blok een minister Bas van ’t Wout van Economische Zaken en Klimaat onaantastbaar is.

Dit is dus schaken op meerdere borden. Nederland werkt in het niet eens zo geheime geheim hecht samen met het Kremlin op het gebied van het gasbeleid en heeft in de publiciteit volop kritiek op het Kremlin bij de schuldvraag en de afwikkeling van de ramp met de MH17. In zekere zin kan dat laatste als publicitaire afleiding voor het eerste worden beschouwd.

De fundamentele vraag is hoe een en ander samenhangt en of er een akkoordje tussen Moskou en Den Haag is afgesproken over de samenhang van deze twee kwesties. Daar zou Nieuwsuur eens in moeten duiken. Dan wordt het interessant. Want (of maar?) dat onderling verband ligt politiek net zo gevoelig in Den Haag als in Moskou. Of mogelijk zelfs gevoeliger.

Wie houdt Poetin verantwoordelijk voor de vergiftiging van oppositieleider Alexei Navalny?

Het is simpel. De Russische oppositieleider Alexei Navalny is vergiftigd in opdracht van president Poetin, zoals journalist Maxim Mironov in bovenstaande tweet schrijft. Of dat ooit objectief kan worden vastgesteld valt te bezien. Artsen van het ziekenhuis in Omsk waar Alexei Navalny wordt behandeld kunnen niet vrijuit spreken.

Het is dezelfde logica als het neerhalen van de MH17. Het Kremlin ontkent elke betrokkenheid om zich er vervolgens continu op alle manieren mee te bemoeien. Juist het zich bemoeien met een kwestie waarover het zegt niets mee te maken te hebben verraadt de betrokkenheid. Het is onverklaarbaar en merkwaardig dat tot op de dag van vandaag vertegenwoordigers van de Russische Federatie zich bemoeien met de MH17, terwijl het toestel niet Russisch was, er geen Russische passagiers aan boord waren, het niet is neergestort in de Russische Federatie en er volgens het Kremlin geen Russische betrokkenheid is. Waarom zich er in mengen?

Navalny’s woordvoerder Kira Yarmysh twittert onderstaande foto van de gang op de intensive care afdeling in het ziekenhuis waar Navalny is opgenomen. Ze merkt op dat hier slecht een klein deel van de politie is te zien. Maar waarom is er overal (geheime) politie als het Kremlin niets met deze kwestie te maken heeft? Een autoritaire macht verraadt zichzelf door niet terughoudend te kunnen zijn als de logica dat vereist. Het streven naar ultieme controle over de afwikkeling van de eigen criminele daden verraadt de betrokkenheid. 

Foto 1: Tweet van Maxim Mironov (met vertaling in eigen tweet), 20 augustus 2020.

Foto 2: Tweet van Kira Yarmysh (met vertaling), 20 augustus 2020.

Is Max Pam toegetreden tot de categorie van de complotdenkers?

Er zijn soorten complottheorieën. Illustratief is het gesprek ‘Is complot denken een gevaar?’ van Joost Niemöller met Robert Bor voor de rechtse omroep in wording Ongehoord Nederland. Hierbij komen twee soorten complotdenken aan de orde. Die van gekkies zoals Graancirkel-denker Janet Ossebaard die niet toevallig in een andere video van Ongehoord Nederland een week eerder haar onbewezen stellingen over het coronavirus mocht presenteren. Volgens een bericht van Pointer van NCRV-KRO kreeg Ossebaard samen met panelleden Sid Lukkassen en Ybeltje Berckmoes ruimte om zonder tegenspraak ‘28 onjuiste en onbewezen beweringen over het coronavirus‘ naar voren te brengen. Bor en Niemöller veroordelen gekkies als Ossebaard en in iets mindere mate ex-televisiepresentator Robert Jensen omdat deze complotdenkers afbreuk doen aan de geloofwaardigheid van het rechtse geluid waar zij voorstander van zijn. Bor noemt zichzelf ‘conservatief’. In hun analyse veroordelen ze het complotdenken van Ossebaard, omdat dit hun rechtse denken besmet en een kwade naam geeft. Bor en Niemöller zijn vertegenwoordigers van een rechts denken dat redelijker en minder gestoord overkomt, maar toch diepgaand wantrouwend is over de werking van politiek en macht.

Er tekent zich zo een glijdende schaal aan in het complotdenken. 1) Aan de uiterste zijde van krankjorum staan types als Janet Ossebaard die totaal zijn doorgeslagen en wild om zich heenslaan met ontoetsbare aannames. Dat zijn ook de mensen die een direct verband suggereren tussen het coronavirus en het 5G-netwerk. In Duitsland is de advocate Beate Bahner iemand die op het raakvlak van psychose en complotdenken opereert. 2) Vervolgens komt er een categorie met mensen als Robert Jensen die nog het besef hebben dat er een waarheid is, hoewel die vervolgens op een grove manier ingevuld wordt met alternatieve feiten. 3) Dan is er de categorie waartoe Sid Lukkassen behoort. Hij tracht zijn denken te voorzien van een sausje van autoriteit, maar faciliteert anderen in hun complotdenken. Dit is de gevaarlijke categorie complotdenkers die zelf uit de wind blijft, maar de opgebouwde positie en autoriteit gebruikt om complotdenkers te steunen. De activistische journalist Wierd Duk behoort ook tot deze categorie. 4) Joost Niemöller behoort tot de categorie die zegt de grenzen van het complotdenken goed te beseffen, maar zich daar toch niet helemaal aan kan onttrekken zoals zijn stellingname over de MH17 aantoont. Zo lijkt hij op een spijtoptant-complotdenker. Of Niemoller zichzelf geloofwaardigheid probeert te geven door de analyse van het complotdenken te gebruiken om aan geloofwaardigheid te winnen of dat hij werkelijk de kaf van het koren wil scheiden binnen het rechtse complotdenken is de vraag. Hoe dan ook is zijn poging om de rechtse Augiasstal uit te mesten interessant.

Een nieuwe ster aan het firmament van het complotdenken lijkt Max Pam. Dat is merkwaardig voor een geestverwant van Karel van het Reve die juist achter de waarheid kijkt en complotten probeert door te prikken. In zijn Volkskrant–column ‘De werkelijkheid achter het corona­virus is te vergelijken met die achter het neerhalen van de MH17’ combineert Pam in bovenstaand citaat realisme, geopolitiek denken en gezond cynisme met een klein beetje complotdenken. Pam gebruikt een klassiek stijlmiddel van de complotdenker, namelijk de dubbel ontkenning als hij zegt: ‘De ontkenning dat het lab er helemaal buiten staat en dat hier sprake is van een complottheorie, heeft geen enkele betekenis.’ Nee, maar de ontkenning van Pam heeft die betekenis evenmin. Vraag is in welke categorie Pam ingedeeld moet worden. Want hij lijkt eerder op een toevallige complotdenker dan op de structurele complotdenkers als Ossebaard, Jensen, Lukkassen of Niemöller. Vooralsnog lijkt Pam zich in het vagevuur van het complotdenken te bevinden. Als twijfelgeval.

Foto: Schermafbeelding van deel column ‘De werkelijkheid achter het corona­virus is te vergelijken met die achter het neerhalen van de MH17’ van Max Pam in de Volkskrant, 21 april 2020.

Aanwijzingen nemen toe dat vlucht PS572 boven Iran per ongeluk door het Russische luchtafweersysteem is neergeschoten

Het scenario dat een Oekraiens vliegtuig bij Teheran is neergeschoten lijkt steeds waarschijnlijker te worden. Volgens een artikel in Newsweek is vlucht PS752 per ongeluk neergeschoten door de Iraanse luchtafweer die van Russisch materiaal is voorzien. Dat beweren verschillende bronnen op basis van anonimiteit. De gelijkenis met het neerschieten van de MH17 in 2014 is groot. Het zou om een ongeluk gaan dat gebeurde in de marge van een militair conflict. Enkele uren voordat de PS752 werd neergeschoten vielen Iraanse middellangeafstand kruisraketten twee Amerikaanse bases in Irak aan. De Iraanse luchtverdediging wist niet of de Amerikanen militair zouden reageren en was alert. En vermoedelijk tot het uiterste gespannen. Forensisch onderzoek moet helpen om de oorzaak te achterhalen. Onderdelen van raketten zouden op de crash site zijn gevonden. Merkwaardig is dat de plek waar het toestel is neergekomen zou zijn gebulldozerd. Dat bemoeilijkt het onderzoek. Vraag is of de Iraanse regering schuld bekent als blijkt dat het Oekraïense vliegtuig door de Iraanse luchtverdediging is neergeschoten. Het Kremlin kon in 2014 haar fout niet toegeven omdat het hiermee had moeten toegeven militair in Oost-Oekraïne aanwezig te zijn. Die complicatie ontbreekt hier.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘IRANIAN MISSILE SYSTEM SHOT DOWN UKRAINE FLIGHT, PROBABLY BY MISTAKE, SOURCES SAY’ in Newsweek, 9 januari 2020.

JIT doet nieuwe getuigenoproep MH17. Het brengt de politieke betrokkenheid van het Kremlin in kaart

Vandaag doet het JIT een nieuwe getuigenoproep in het strafrechtelijk onderzoek naar het neerhalen van de MH17. Uit onderstaand bericht van het JIT blijkt in welke richting er gezocht wordt: ‘Het JIT zoekt informatie over de opdrachtgevers in de bestuurlijke en militaire hiërarchie, die het mogelijk hebben gemaakt dat MH17 in Oost-Oekraïne kon worden neergeschoten door de BUK-TELAR.’ Het JIT lijkt door onderzoek nu de top van het Kremlin te naderen. Dat zou niet alleen militaire steun hebben verleend, maar de operatie hebben geleid: ‘Uit nader onderzoek, waaronder getuigenverhoren van voormalig DPR-leden, kan worden afgeleid dat de Russische invloed verder ging dan het leveren van militaire steun alleen. Dit kan ook blijken uit opgenomen gesprekken die DPR-leiders voerden met hoge functionarissen van de Russische overheid’.

De oproep van het JIT komt op een gevoelig moment. In zowel de VS en het VK verdiept zich de discussie over de invloed van het Kremlin op respectievelijk president Trump en de Conservatieve partij van premier Johnson. Dus op de politiek van die landen. Het verwijt is dat deze leiders zich ‘ziende blind’ hebben laten kopen door Russisch geld dat is doorgesluisd door de aankoop van vastgoed of donaties via Russische oligarchen uit de kringen van het Kremlin of de Russische maffia die met medeweten van de politieke leiding in het Kremlin opereert. Een ander project dat kritiek ondervindt is de aanleg van gaspijplijn Nord Stream II waarin het Russische Gazprom een meerderheidsbelang heeft en dat Europa meer afhankelijk van Russisch gas (en fossiele brandstoffen) maakt. Vooral de top van de Duitse politiek en economie zou dit mogelijk maken en naïef in de fuik van de Russische invloed lopen. Het JIT gaat doelbewust door in haar onderzoek en het valt te prijzen dat de politici van de bij het JIT betrokken landen (Nederland, Australië, Oekraïne, België, Maleisië) zich sinds het begin van het onderzoek in 2019 niet hebben laten intimideren door het Kremlin.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘JIT doet nieuwe getuigenoproep MH17; 14 november 2019 – Landelijk Parket’ van het Openbaar Ministerie.

Dood spoor van De Ommekeer: journalistje pesten

Gevestigde media staan niet boven verdenking. Ze verdienen kritiek. Tilasmi Frigge van De Ommekeer grijpt die kans niet en gedraagt zich saai en voorspelbaar. Niet creatief. Hij richt zich tot een vertegenwoordiger van de media en niet tegen het systeem. Wat wil hij daar nou mee bewijzen? Frigge presenteert zich als De Onafhankelijke Pers, maar moet die kwalificatie nog steeds verdienen. Hij lijkt van een pro-Kremlin houding overgestapt te zijn op een pro-Baudet houding. Deze vriend van het volk die de vijand van het volk bestrijdt met … een confrontatie. Oei, dat is keiharde journalistiek. De flanken van het radicalisme zijn inwisselbaar. Daar is niks mis mee, iedereen mag het vaarwater kiezen om zich in te bevinden. Maar wie de in zijn of haar ogen gekleurde journalistiek beantwoordt met een versie van de journalistiek die gekleurder en partijdiger is, laat de kans liggen om het zelf beter te doen. Dat is jammer, want ook activistische journalistiek kan een belangrijke maatschappelijke rol spelen, bijvoorbeeld in de vorm van onderzoek. Dit journalistje pesten geeft aan hoe De Ommekeer op dood spoor is beland. Zo slaat de mediakritiek vooral terug op Frigge zelf.

Jan Roos begeeft zich op glad Oekraïens ijs met zijn observaties over de kwestie Volodymyr Tsemach en zakt er glansrijk doorheen

Jan Roos laat in een column voor DDS zijn licht schijnen over de kwestie van de pro-Russische Oekraïense Volodymyr Tsemach die onverwacht op last van een Oekraïense rechtbank werd vrijgelaten, terwijl hij getuige en mogelijk dader is van het neerschieten van de MH17 in 2014. We kennen nog niet alle feiten, maar Jan Roos laat niet na om de feiten die we wel kennen verkeerd voor te stellen. Het lijkt er niet op dat hij met kennis van zaken praat en zich op enigerlei verdiept heeft in deze kwestie. Mijn reactie bij deze column:

Eens met de observatie dat er iets merkwaardigs aan de hand is met de  vrijlating van Volodymyr Tsemach. Of de Oekraïense autoriteiten hem toestaan om linea recta naar de Russische Federatie of de twee afgescheiden zogenaamde volksrepublieken in Oost-Oekraïne te vluchten valt af te wachten.

Misschien blijkt hij een leeuwerik aan een touwtje te zijn die door de Oekraïense geheime dienst SBU scherp in de gaten wordt gehouden in de hoop om meer informatie te verzamelen over zijn netwerk.

Tsemach lijkt geen belangrijke speler in dit dossier. Mogelijk is ook dat hij door ondervraging al alles heeft verteld wat hij wist en relevant was voor het onderzoek. Wellicht is gebleken dat zijn wederwaardigheden en contacten in het voorjaar en de zomer van 2014 toch niet zo bijster interessant waren als wordt vermoed.

Op de achtergrond van deze kwestie speelt de gevangenruil met de Russische Federatie. Aan Oekraïense kant zijn er onder meer de zeelui die in de Straat van Kerch gevangen werden genomen door de Russische Federatie en filmregisseur Oleg Sentsov die om politieke redenen in een Russisch schijnproces is veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf. Het is er de Oekraïense president Zelensky heel wat om te doen om deze Oekraïners naar thuis te brengen.

Het is vreemd dat Jan Roos stelt dat het ‘bijzonder vreemd’ is dat Oekraïne een van de deelnemers aan het internationale onderzoek naar het incident met de MH17 is. De rol van Oekraïne is volkomen in lijn met de richtlijnen van de ICAO en IATA zoals dat in Annex 13 wordt uiteengezet.

Klik om toegang te krijgen tot annex_13.pdf

Oekraïne in wiens territorium het ongeluk met de MH17 plaatsvond is de zogenaamde ‘State of Occurrence’. Hoofdstuk 5.1 zegt: ‘The State of Occurence shall institute an investigation into the circumstances of the accident and be responsible for the conduct of the investigation, but it may delegate the whole or any part of the conducting of such investigation to another State by mutual arrangement and consent. In any event the State of Occurrence shall use every means to facilitate the investigation.’ Dat delegeren is in de praktijk gebeurd omdat Oekraïne om praktische en politieke redenen (een deel van) het onderzoek aan Nederland heeft uitbesteed.

Het is dan ook onduidelijk waar Roos zijn kwalificatie op baseert dat het ‘bijzonder vreemd’ is dat Oekraïne deel van het onderzoek uitmaakt. Het is namelijk in lijn met de internationale richtlijnen. Het zou eerder ‘bijzonder vreemd’ zijn als het tegendeel waar was, namelijk als Oekraïne geen onderdeel van het onderzoek zou uitmaken. Het is bovenal ‘bijzonder vreemd’ dat Roos uitspraken doet over zaken waar hij aantoonbaar geen verstand van heeft.

Overigens, volgens de jaarlijkse rapportage over 2018 van Transparency International is niet Oekraïne (120/180), maar de Russische Federatie (138/180) het meest corrupte land van Europa. Waarbij de ontwikkeling in Oekraïne in de richting van minder, en in de Russische Federatie van meer corruptie gaat.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Column Jan Roos: Oekraïne laat MH17-verdachte vrij. Waarom? Wie dat weet, kan de werkelijke daders aanwijzen’ in DDS, 6 september 2019.

Russische ambassadeur bij de EU zegt onbevangen naar het MH17-onderzoek te kijken. En zet misleiding en afleiding in

Laten we het eens van de menselijke kant bekijken. Vladimir A.Chizhov is een carrièrediplomaat van de Russische Federatie en sinds 2010 de permanente vertegenwoordiger van zijn land bij de EU. Hij reageert op de nieuwste onthullingen in een persconferentie van 19 juni 2019 door het JIT en het optreden van het OM inzake het neerschieten van de MH17 op 17 juli 2014 boven Oost-Oekraïne. Ambassadeur Chizhov doet aan schadebeperking. Hij oogt eerder als een lobbes dan een pitbull. Zijn optreden is voorspelbaar. Hij valt de zwakke schakel Maleisië aan. Premier Mahathir Mohamad van dat land heeft met de VS als met Australië een instabielere verhouding dan Maleisië met beide landen heeft. Mahathir Mohamad heeft kritiek op het feit dat het JIT geen bewijs heeft overlegd in de persconferentie en dat is een redelijk kritiekpunt. Ofschoon het OM bij monde van Fred Westerbeke toelichtte dat dit in maart 2020 in de rechtszaak in Den Haag aan de orde komt. Daarnaast presenteerde de persconferentie onderliggend bewijs, zoals telefoontaps in een aannemelijk scenario. Maar de premier houdt geen rekening met de tot nu toe verzamelde bewijzen als hij zegt dat de Russische Federatie een zondebok is en het aanwijzen van de Russische Federatie als dader ingegeven wordt door politieke motieven. Hiermee gaat Mohamed voorbij aan de feiten. Chizhov trekt met Mohamed zijn sterkste troef. Is hij mogelijk door het Kremlin met het doel om de eenheid te verbreken als ‘asset’ geworven?

De rest van wat Chizhov zegt is weerlegde Russische desinformatie. De diplomaat weet dat hij onzin moet verkopen om de kwetsbare positie van het Kremlin te verdedigen. Hij slachtoffert zichzelf professioneel naar de slachtbank. De ambassadeur weet dat zijn optreden alleen al vraagtekens oproept. Als zoals hij beweert de Russische Federatie niets met het neerschieten van de MH17 te maken heeft, waarom mengen hij en zijn land zich dan vanaf de eerste dag na het neerschieten van dit verkeersvliegtuig in het debat over de MH17?

Dat alleen al geeft de betrokkenheid van de Russische Federatie aan. Dat het land geen partner in het onderzoek is en Oekraïne wel volgt uit de toepassing van de internationale ICAO regels. Artikel 26 van de Convention on International Civil Aviation (ICAO) noch Bijlage 13 (Aircraft Accident and Incident Investigation) geven een reden om de Russische Federatie deelnemer aan het onderzoek te maken. Het is onjuist zoals Chirkov suggereert dat zijn land in het onderzoek wordt gepasseerd. Het heeft in het onderzoek geen formele rol en is geen betrokken land volgens de ICAO-regels, maar een buitenstaander. Dat de ambassadeur net doet alsof hij dat niet begrijpt beschadigt zijn geloofwaardigheid. Het is een beklagenswaardige positie. Het is overigens onbegrijpelijk dat JIT en OM dat niet beter uitleggen aan het publiek. Mijn reactie bij de video:

The ambassador appears more silly than he is and thereby affects his credibility and that of the state he represents. The Kremlin denies having been involved in the crash of the MH17 for almost 5 years, but does not behave like an outsider in practice. It demands a formal role in the investigation. This is a strange and absurd reaction from the Kremlin because it knows that according to the rules of ICAO (= UN) the Russian Federation is not formally a party. Ukraine is and that is why it is part of the JIT.

The crash was not on or above the territory of the Russian Federation, the plane was not Russian and there were no Russian casualties. That makes the Russian Federation officially not a party to the investigation.

However, as the JIT has repeatedly said (and asked to the Russians), any outsider can provide information if it thinks it is relevant to the investigation. In the Dutch Safety Board reports on the cause of the crash of the MH17, the Russians also provided numerous remarks and additions that were also published.

Kandidaat-voorzitter Eerste Kamer Beukering (FvD) zet zichzelf in interview met De Telegraaf te kijk als ongeschikt

In een prachtig interview van Inge Lengton en Wouter de Winther in De Telegraaf graaft aanstaand senator van FvD Toine Beukering goedgemutst zijn eigen politieke graf. Deze voormalig brigadegeneraal wil voorzitter van de Eerste Kamer worden, maar loopt met open ogen het mijnenveld van de parlementaire journalistiek in. Met dit interview zal het partijbestuur van FvD niet blij zijn. Beukering doet gekke uitspraken over joden in de Tweede Wereldoorlog, zet twijfels bij de conclusies van JIT en kabinet over de MH17 en denkt desondanks een kans te maken om senaatsvoorzitter te worden. Maar de positie van buitenstaander werkt in zijn nadeel.

Het begint al met het antwoord op de constatering dat hij geen politieke ervaring heeft. Beukering bevestigt dat en antwoordt indirect: ‘Nee, maar dat past ook bij onze partij. Wij hebben mensen uit het bedrijfsleven, uit de gezondheidszorg, noem maar op.’ Het is een opzienbarende conclusie dat Beukering meent dat gebrek aan politieke ervaring past bij FvD. Het interview getuigt ervan. De voormalig brigadegeneraal spreekt zichzelf tegen als hij zegt dat hij een korte inwerktijd nodig heeft voor de functie van senaatsvoorzitter. Hiermee zegt hij dat hij nu nog niet klaar is voor de functie. Dat bevestigt de opmerking van de interviewers dat het voorzitterschap geen stageplek is wat Beukering in woorden ontkent maar met zijn argumentatie bevestigt.

Het beeld dat Beukering van zichzelf schetst is dat van een goedwillende, maar wereldvreemde dilettant. Over de Tweede Wereldoorlog zegt hij: ‘Ik heb als klein jongetje een boekenkast vol gelezen over de Shoah. Ik ben altijd geïntrigeerd geweest hoe dat toch kan. Dat de Joden – zo’n dapper strijdbaar volk – als makke lammetjes gewoon door de gaskamers werden gejaagd. Dat heeft me altijd gefascineerd. Ik heb nooit het echte antwoord gevonden’. Op de vraag dat ‘mensen zich een hoedje schrikken als ze dit lezen in de krant’ lijkt Beukering de strekking van zijn eigen woorden niet te kennen als hij zegt: ‘Ik beledig daar niemand mee.’

Maar erger is zijn overmoed en zijn gebrek aan realisme en zelfkennis. Die komt voort uit het misverstand dat het bedrijfsleven of in zijn geval het leiding geven aan een krijgsmachtonderdeel een voortraject van de politiek zijn. Maar bedrijfsleven en krijgsmacht staan haaks op de politiek. Nu kan men best zeggen, gooi de politiek open, plaats er kundige zij-instromers in en kijk verder dan de traditionele enge blik op en van de partijpolitiek. De Eerste Kamer die weliswaar 100% politiek is, maar toch wat verder afstaat van de actuele politiek van de Tweede Kamer is daarvoor een prima plek om mee te beginnen. Maar ook dan is een minimum aan bestuurlijke en politieke vaardigheid en sociale handigheid nodig. Dat lijkt Beukering totaal te missen. Het is onheilspellend dat FvD iemand van het niveau Beukering als senaatsvoorzitter naar voren schuift. Met zijn positionering lijkt de partij indirect te zeggen dat het geen belangstelling heeft voor het voorzitterschap.

Ook inhoudelijk zit er lucht tussen wat Beukering zegt en wat hij meent. Het is een constante binnen FvD dat kaderleden zich desgevraagd in de openbaarheid in lovende en nietszeggende formules positief uitspreken over partijleider Thierry Baudet (‘Maar ik ben heel trots op wat Thierry heeft bereikt met Forum’), maar vervolgens met allerlei concrete punten van kritiek op zijn standpunten komen die feitelijk het omgekeerde zeggen en de positie van Baudet ondermijnen, namelijk dat veel van wat Baudet zegt in de kern niet deugt. De interviewers leggen dit onderscheid genadeloos bloot. Beukering lijkt het allemaal niet zo goed te begrijpen.

Het is Beukering zelf die zich door zijn uitspraken ongeloofwaardig maakt en markeert dat hij niet uit het goede hout voor het voorzitterschap van de Senaat is gesneden. Maar de journalisten van De Telegraaf lijken maar al te bereid om hem er een handje bij te helpen om zijn ongeschiktheid aan te tonen. Of dat ook een partijpolitieke stellingname tegen FvD of bijvoorbeeld voor de VVD inhoudt is niet op voorhand duidelijk. Dat hoeft het niet te zijn. Want Beukering opereert te onnozel en onervaren om serieus genomen te worden als kandidaat-senaatsvoorzitter. Het lijkt er meer op dat beide journalisten een amateurpoliticus langs de meetlat van de politiek leggen en los van zijn partij tot de conclusie komen dat hij het politieke vak niet beheerst.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘FvD-kandidaat voorzitter senaat: ’Oekraïners kunnen MH17 hebben neergehaald’’ van Inge Lengton en Wouter de Winter in De Telegraaf, 8 juni 2019.