Stadsdeel Nieuw-West legt ambtenaren kledingvoorschriften op. Back to the Fifties

Een bericht van de NOS, ambtenaren die achter de balie werken in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West mogen geen korte rok of jurk meer dragen. Ze hebben kledingvoorschriften gekregen van hun teamleider, zegt de Centrale Ondernemingsraad (COR) van de gemeente Amsterdam. De reden is vooralsnog onbekend. Het kan te maken hebben met islamitische gebruiken. Zo’n maatregel lijkt eerder op Iran dan op Nederland, en dan nog wel de Republiek Amsterdam. Het voorschrift zal onder protest waarschijnlijk teruggedraaid worden, maar het feit dat het stadsdeel dit aan medewerksters meent te kunnen opleggen geeft te denken.

Het in april 2014 aangestelde dagelijks bestuur van het stadsdeel bestaat uit de commissieleden Achmed Baâdoud (PvdA) (voorzitter), Ronald Mauer (D66) en Erik Bobeldijk (SP). Dat PvdA’er Baâdoud deze kledingvoorschriften wil opleggen valt te verwachten, maar dat D66 en SP hierin meegaan is opvallend.

Foto: Tweet van Jeron Mirck (D66), 15 maart 2016.

PvdA’er Samsom voor harde aanpak Marokkaanse jongeren

Is kamerlid Diederik Samsom het nou wel of niet eens met Geert Wilders? Samsom is al een jaar straatcoach voor 10 tot 12 uur in de week in Amsterdam. Reden voor zijn bijbaan zijn de verloren verkiezingen en de onmacht van de PvdA om over veiligheid en etniciteit met een geloofwaardig verhaal te komen. Samsom zat zichzelf in de weg. In de NRC geeft-ie een tussenbalans. Die valt niet positief uit voor zowel de PvdA als de cultureel zwakke Nederlands-Marokkaanse gemeenschap.

Volgens Samsom hebben Marokkaanse ettertjes een etnisch monopolie op straatoverlast: Die onveiligheid culmineert in een paar iconen, en een daarvan is die van Marokkaanse jongens. En dat is niet omdat Geert Wilders altijd op die trom slaat. Uiteindelijk is het hele integratieverhaal van niet-handenschuddende imams via een merkwaardige hordenloop bij straatoverlast terechtgekomen. En het zijn vooral Marokkaanse jongens.

Samsom merkt op dat de overlast meer met cultuur dan met de islam te maken heeft. Dat laatste beweert Wilders wel. Maar Fortuyn en Wilders hebben als eersten de overlast benoemd die door de PvdA jarenlang werd vergoeilijkt. Samsom wijst erop dat de rechtsstaat te weinig middelen heeft om in te grijpen: Je moet voorkomen dat ze bij justitie komen, want dan moeten er een psycholoog en advocaat bij. Of een hulpverlener. De telefoonschuld wordt gesaneerd, een cursus gebrekkig concentratievermogen. En dan gebeurt er met die jongens niets meer. 

Helpt het late inzicht van Samsom? Binnen de PvdA is-ie als strateeg invloedrijk en neemt een middenpositie in tussen realisten en fundamentalisten. Maar de fundamentalisten zijn sterk. Goed dat Samsom erop wijst dat pappen en nathouden met soft welzijnswerk niet helpt. Zelfs geldverspilling is. Er zijn rigoureuze middelen nodig om het vertrouwen in de samenleving te herstellen. Het signaal dat wethouder Achmed Baadoud (PvdA) van Amsterdam Nieuw-West geeft over strafcampussen voor straatboefjes wijst in dezelfde richting. Intussen schuiven Marokkaanse jongeren steeds meer op naar de criminaliteit.

Foto: Nederlands-Marokkaanse hangjongeren

Nederland kent geen scheiding van kerk en staat

Wethouder Achmed Baâdoud van Amsterdam Nieuw-West wekt vertrouwen. Hij gaat voor de scheiding van kerk en staat. Tekenend is zijn reactie op een vraag over homo’s en de koran in een interview: Dat is precies de reden waarom je scheiding tussen kerk en staat hebt. Ik wil helemaal niet dat er geciteerd wordt uit de Koran over homo’s. Baâdoud draagt dit standpunt actief uit in een wijk met honderd verschillende nationaliteiten. Een heilig boek kan daarbij nooit de overkoepeling zijn, de rechtsstaat wel.

Achmed Baâdoud schaart zich hiermee achter burgemeester Eberhard van der Laan die opteert voor een strikte scheiding van kerk en staat. Dat lijkt een breuk met en correctie van zijn voorganger Job Cohen met diens idee van compenserende neutraliteit. Cohen bemoeide zich actief met de geloofsgemeenschappen en meende dat de plaatselijke overheid daarin een rol te moest spelen. In Cohens kielzog volgde Ahmed Marcouch als voorganger van Achmed Baâdoud hetzelfde denkbeeld.

Een strikte scheiding van kerk en staat betekent in Nederland echter niet dat religieuze instellingen geen overheidssubsidie krijgen. Voorstanders noemen dat pragmatisme, tegenstanders onduidelijkheid en het oneigenlijk oprekken van de scheiding. Zelfs een jongerenorganisatie als Youth for Christ die verdacht wordt van gesubsideerd zendingswerk krijgt in Amsterdam 500.000 euro subsidie. Op kosten van een overheid die zegt neutraal te zijn.

Merkwaardig is dat er regels, beleid noch overzicht is over alle overheidssubsidies aan religieuze en levensbeschouwelijke instellingen. Dat bleek deze zomer uit een onderzoek van Forum en het Verwey Jonker instituut. De scheiding van kerk en staat is minder strikt dan in het publieke debat wordt verondersteld. Terwijl de bevolking denkt dat het principe telt kijkt een lokale overheid uitsluitend naar effecten. In Nederland worden religieuze instellingen nog steeds actief en ruim ondersteund door de neutrale staat.

Foto: Henri Le Secq en “Le Stryge” Notre Dame de Paris, getotografeerd door Nègre in 1853