Vandaag beginnen in de rechtbank in Amsterdam de verhoren van negen getuigen over een vermeend omvangrijk netwerk van kindermisbruik in de jaren ’80. Het AD doet verslag in een bericht met de titel ‘De hele pedoprostitutie werd in die tijd gewoon gedoogd’. Het draait rond de voorheen hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie Joris Demmink die al vele jaren met pedofilie, maar ook met klassenjustitie, machtsmisbruik en obstructie van de rechtsgang wordt geassocieerd. De verhoren dienen als voorbereiding op een rechtszaak. We Are Change Rotterdam praatte afgelopen week in Utrecht met oud-gevangenisdirecteur Jos Poelmann. Een verhaal over geruchten en het zoeken van de waarheid en over onderzoeken die maar geen onderzoek mochten worden. In een samenleving die steeds kritischer wordt op de politieke klasse.
We Are Change Rotterdam interviewt AD-onderzoeksjournalist Koen Voskuil over de zaak Demmink. Hij houdt zich op de vlakte als hij gevraagd wordt over de tegenwerking van de overheid. ‘De overheid doet er natuurlijk alles aan om de zaak dood te laten slaan.’ Voskuil geeft desgevraagd toe tegenwerking van de overheid te hebben gemerkt, maar geeft geen details. Zo blijft het gissen. Journalistiek die het zonder feiten moet doen.
WeAreChangeRotterdam interviewt advocate Adèle van der Plas over de zaak van haar cliënt Hüseyin Baybaşin en de kwestie Joris Demmink. Van der Plas licht toe wat volgens haar het verband is tussen Baybaşin en Demmink. Laatstgenoemde was 10 jaar lang de hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie, dat in 2010 werd omgevormd tot het ministerie van Veiligheid en Justitie. Een bericht in NRC spreekt van een angstcultuur op dat ministerie dat haaks stond op de openheid. Met klassenjustitie en wraakacties jegens klokkenluiders. Dat kan verklaren waarom de al sinds de jaren ’90 circulerende geruchten over het handelen van Demmink nooit grondig onderzocht werden of prominent in de publiciteit kwamen, en in de doofpot belandden.
Van der Plas ziet een rol voor de politiek om de kwestie Demmink tot op de bodem uit te zoeken omdat uit haar informatie die ze van Turkse autoriteiten heeft gekregen, blijkt dat Demmink chantabel was. Dat ziet ze als een ernstige inbreuk op de rechtsstaat. Vooral de kamerleden Pieter Omtzigt (CDA) en Louis Bontes (GrBvK) hebben zich de afgelopen jaren in het dossier Demmink verdiept en zich verdienstelijk gemaakt.
Wat We Are Change Rotterdam een week geleden al concludeerde werd gisteren bevestigd door de gevestigde Nederlandse media: het onderzoek door het OM naar de voormalige topambtenaar van Justitie Joris Demmink in Turkije is vastgelopen. NRC laat weten dat de Haagse onderzoeksrechter Yolande Wijnnobel de pogingen staakt om in Turkije getuigen te horen in het kader van het strafrechtelijk onderzoek naar Demmink. ‘Een woordvoerder van de Haagse rechter-commissaris zegt desgevraagd dat Turkije heeft laten weten “om juridische redenen” niet te kunnen meewerken” aan het onderzoek naar vermoedens van pedoseksuele activiteiten van Joris Demmink (67).’ Want volgens de Turkse autoriteiten zijn deze beschuldigingen al eens onderzocht en staat het beginsel ne bis in idem (‘niet tweemaal in hetzelfde’) nieuw onderzoek niet toe.
Daar staan we dan in een zaak die maar steeds niet grondig onderzocht werd en al op voorhand door de passieve houding van de Nederlandse autoriteiten in de doofpot belandde. Nu loopt zoveel jaren later een onderzoek van het OM dood. Met het vermoeden van klassenjustitie en manipulatie van de media, en een geheim akkoord tussen Nederland en Turkije waar Demmink zou zijn uitgeruild tegen de Koerdische Baybasin.
Wat nu? Er zijn twee opties om de zaak Demmink alsnog vlot te trekken. Onderzoek naar seksueel misbruik door Demmink dat zich heeft afgespeeld in Nederland. Ex-jongensprostituee Bart van Well neemt hierop vandaag een voorschot. Hij wil Teeven en Opstelten laten getuigen in een nieuwe Demmink-zaak, zo bericht De Telegraaf. Van Well zou in de jaren ’80 als 15-jarige tweemaal seksueel zijn misbruikt door Demmink. En mogelijk kan het onderzoek in Turkije losgetrokken worden door onderzoeksjournalistiek van Nederlandse en Turkse media die voor de gelegenheid samenwerken. Als een paal boven water staat dat gevestigde media een slechte beurt hebben gemaakt door zich veel te lang te laten afschrikken. Tekenend is dat het We Are Change Rotterdam was die de zaak een week geleden weer in de publiciteit bracht. Wordt deze kwestie ooit afgerond?
De NOS wordt vaak gezien als staatsomroep. Daar is niks fout mee. Het probleem ontstaat pas als er geen alternatief is. Opdat de kijkers kunnen kiezen. Voor het een of het ander. Dat alternatief is er nu niet. De nieuwsvoorziening van zowel de publieke als de commerciële omroep steunt de zittende macht. En de monarchie. Bijvoorbeeld met de Goed Nieuws Show over Prinsjesdag. Het is niet anders, en ook wel logisch.
Vanaf 15 september 2015 gaat dat mogelijk veranderen. Af te wachten valt of NoNOnSense Prinsjesdag een verschil maakt. Gaat het ‘het oeverloze gewauwel van de NOS en de commerciële roeptoeters tijdens de jaarlijkse live verslaggeving van Prinsjesdag’ overtreffen? Kijkt u ook totaal niet uit naar ‘de zalvende commentaren op het optreden van de Oranjekliek’? NoNOnSense Prinsjesdag gaat de uitdaging aan met de publieke en commerciële omroep. Hopelijk biedt het de scherpte, diepte en harde aanpak die het belooft.
Dat in Nederland gevestigde media tegen de bestaande machten aanschurken is een publiek geheim. De meeste journalisten van gevestigde media zitten op schoot bij de macht. Dat blijkt het duidelijkst uit de opstelling van de parlementaire en economische redacties die een kritische houding die voortkomt uit andere waardenstelsels ingewisseld hebben voor het perspectief van het bestaande waardenstelsel dat ze accepteren als meest realistisch en werkbaar. Zodat het hun nog onmogelijk is om echte maatschappijkritiek te leveren.
Dat moet anders. Maar hoe anders? De onafhankelijke opstelling van We Are Change Rotterdam verdient respect, maar de nieuw op te richten De Onafhankelijke Pers lijkt vooralsnog van een minder kaliber. Het valt te hopen dat We Are Change Rotterdam afstand houdt van De Onafhankelijke Pers en het houdt bij een kritisch verslag. Voorman van De Ommekeer Tilasmi Frigge die in oktober 2014 petitionaris voor een petitie over de MH17 was geeft geen antwoord op de vraag door wie De Onafhankelijke Pers gesteund wordt. Dat roept de vraag op hoe onafhankelijk zijn organisatie is en of het wellicht een mantelorganisatie is. Waarom geeft Frigge geen direct antwoord? Is dat nou niet precies de afhankelijkheid die hij zegt te bestrijden?
Het maandagavondprogramma van De Onafhankelijke Pers is een ratjetoe van complotdenkers als Karel van Wolferen en Joost Niemöller die met voorbijgaan aan de feiten de waarheid over de Russische agressie in Oekraïne omkeren en serieuze maatschappijcritici als George van Houts en Ad Broere. Dat kan op z’n minst samengevat worden als ongelijksoortig. Dat is geen basis voor onafhankelijke journalistiek die het politiek activisme ontstijgt en Nederland verder helpt. Hopelijk weet De Onafhankelijke Pers zich in de toekomst echt onafhankelijk op te stellen, rekenschap te geven van het verschil tussen politiek activisme en journalistiek en het verschil te zien tussen maatschappijcritici die serieus de stap willen maken naar een ander waardenstelsel, en malcontenten en complotdenkers die de feiten omkeren. Dat soort journalistiek hebben we al genoeg.
Foto: Affiche ‘Catacomben van Den Haag’ van ‘De Onafhankelijk Pers‘ op De Ommekeer.
‘In de Middeleeuwen probeerde je de Kerk en de Staat te scheiden en nu proberen we de Banken en De Staat te scheiden’, aldus acteurs Pierre Bokma en Victor Löw. Op 21 april bood George van Houts namens 113.878 ondertekenaars, De Verleiders, Ad Broere en Ons Geld een burgerinitiatief aan aan Helma Neppérus, voorzitter van de commissie burgerinitiatieven in de Tweede Kamer. Doel ervan is bewustwording over geldschepping door een commerciële partij, de banken en vragen stellen over de vanzelfsprekendheid. We Are Change Rotterdam doet verslag en sprak met Pierre Bokma en Victor Löw over de scheiding tussen Banken en Staat.
De verwijzing van Bokma en Löw naar William Shakespeare is interessant. De historische stukken stelden de vraag wat macht is, hoe het werkt en hoe machtspolitiek zich aan ons voordoet. En treft. Op een terloopse en onderhoudende wijze, maar vol voedsel voor kritiek. In de goede vorm gebracht dienen oude verhalen om na te denken over de eigen tijd. Want de mechanismen van de macht veranderen niet. Het theaterstuk ‘De Verleiders, door de bank genomen’ bevraagt de macht. En is zoals politieke partijen en Raden voor Cultuur willen dat kunst is: relevant, geëngageerd en professioneel. De politiek staat op een tweesprong. Of het neemt het burgerinitiatief en de kunst serieus. Of het gaat over tot de orde van de dag en doet kunst af als franje.
Een burgerinitiatief met 105.000 handtekeningen over geldschepping kan succesvol genoemd worden. Maar ook zorgwekkend omdat het nodig is. Het is bedoeld is om een debat te starten over de vraag waar ons geld vandaan komt. Achter die vraag gaat de wens schuil om de macht van de banken aan banden te leggen. Of preciezer gezegd, de politiek ervan te overtuigen dat het harder moet en kan optreden tegen de financiële sector die zich tot nu toe succesvol onttrekt aan striktere regelgeving die werkelijk iets om het lijf heeft.
Burgers voelden zich verplicht om dit initiatief te nemen omdat de politiek het af laat weten en er sinds de kredietcrisis van 2007 niets fundamenteel veranderd is in de machtsverhouding tussen overheid en banken. Die nog steeds uit het lood staat omdat banken teveel macht hebben. En zo met hun onvoorspelbaar gedrag een gevaar voor de economie vormen. Dus voor de burgers. Kortom, hoognodige hervormingen gevraagd.
Het burgerinitiatief is bedoeld om de bewustwording over geldschepping te vergroten. Niet in de laatste plaats voor de politici die volgens initiatiefnemer Luuk de Waal Malefijt van toeten noch blazen weten. Maar nu wel net doen alsof ze overzicht en controle hebben. Da’s levensgevaarlijk. Het debat is er uiteindelijk op gericht om de scheefgegroeide macht van banken recht te trekken door concrete voorstellen die uit het debat komen.
We Are Change Rotterdam bevraagt staatssecretaris Jetta Klijnsma en brengt haar in het nauw. Klijnsma praat in tegeltjeswijsheden en probeert zich eruit te redden door te antwoorden op vragen die niet gesteld worden, en de gestelde vragen te ontwijken. Tja, geen enkele Nederlandse politieke partij heeft de armoede uitgevonden, zegt Klijnsma die dat geloofwaardig probeert te maken door erop te wijzen dat ze historicus is.
Alsof ook maar iemand zou denken dat armoede een Nederlandse uitvinding is. Politiek is het maken van keuzes. Toenmalig minister Wouter Bos van de PvdA heeft in 2008 zeker 7 miljard euro gestopt in het redden van de banken dat de belastingbetaler nooit meer terugziet. Ook dat is de PvdA. De conclusie van het gesprek is dat we goed zonder die partij kunnen. Maar eigenlijk wisten we dat al. Toch goed dat het herhaald wordt.
Mooie analyse van Willem Middelkoop over ons financiële systeem waarop de politiek geen enkele invloed heeft. Dus degenen die niet naar de stembus gaan hebben opnieuw gelijk. Over Oekraïne is Middelkoop duidelijk. Rusland en China trekken niet samen op tegen de VS. Dat eindigt met het vertrek van president Putin of met een oorlog waarin de VS zich mengt. Waarbij het de vraag is van wat Putins vertrek het begin is.
George Knight 