Robert Patman wijst op inmenging in Amerikaanse en Britse politiek door Kremlin en de onwettigheid van Brexit-Referendum

Hoogleraar Internationale betrekkingen Robert Patman aan de Universiteit van Otago in Dunedin, Nieuw-Zeeland legt uit wat er mis is met het opschorten van de publicatie van het rapport van de commissie Grieve over de inmenging van de Russische Federatie in de Britse politiek. Het was al in maart 2019 in een eerste versie gereed en is in de maanden daarna door de veiligheidsdiensten gecontroleerd op gevoelige informatie en vrijgegeven. Premier Boris Johnson heeft de publicatie ervan om onduidelijke redenen geblokkeerd. Het vermoeden bestaat dat zijn partij er negatief uitkomt. Volgens gelekte delen uit het rapport zouden de Tories miljoenen ponden van Russische oligarchen uit de kringen van het Kremlin ontvangen hebben. Dit zou vragen oproepen en Johnsons partij kunnen beschadigen in de campagne voor de verkiezingen van 12 december 2019. Johnson wil die banden tussen zijn partij en de Russische regering uit het zicht houden.

Patman legt het verschil tussen de VS en het VK uit aangaande de reactie op het vermoeden van Russische inmenging in hun binnenlandse politiek. De VS hield het tegen het licht in het Mueller-onderzoek. Dat overigens door president Trump tegengewerkt werd en waarvan de resultaten door justitieminister Barr bewust verkeerd werden geframed. Ondanks dat is door rapporten van de Amerikaanse inlichtingendiensten (januari 2017) en de Senaatscommissie voor inlichtingen (oktober 2109) ondubbelzinnig vastgesteld dat er sprake was van Russische inmenging bij de campagne voor de presidentsverkiezingen van 2016.

Daartegenover is de VK volgens Patman ‘in ontkenning’ van de Russische inmenging in de Britse politiek en dan vooral aangaande het Brexit-referendum van 2016. Maar volgens Patman is er steeds meer bewijs van die Russische inmenging. Hij geeft aan dat systematig bedrog bij het Brexit-Referendum de Britten goede argumenten geeft om een tweede referendum te eisen dat gevrijwaard is van de onregelmatigheden van 2016.

De overeenkomst tussen beide landen is duidelijk. Trump ontkent de Russische inmenging omdat het zijn legitimiteit zou ondergraven (naast andere redenen die wijzen op witwassen en crimineel opereren van Trump ORG). Ook daarom ontkennen de voorstanders van de Brexit de Russische inmenging omdat het de legitimiteit van het Brexit-Referendum zou ondermijnen. Over de uittreding uit de EU wordt naar verwachting in januari 2020 in het Lagerhuis besloten. Dat besluit zou op voorhand belast worden, praktisch geblokkeerd en in elk geval geval gecompliceerd worden als in de openbaarheid duidelijk zou worden dat het Brexit-Referendum onwettig was vanwege die Russische inmenging en de vele onregelmatigheden die in strijd met de wet waren.

Samengevat kan worden dat naast de betrokkenheid van de top van de Conservatieve partij die geprofiteerd heeft van illegaal Russisch geld, het vermoeden van ontbrekende legitimiteit van het Brexit-referendum de tweede reden voor premier Johnson is om de openbaarmaking van het Rusland-rapport te blokkeren. Of liever gezegd de publicatie van dat rapport over de verkiezingen en de debatten van januari 2020 heen te tillen. Als er eenmaal besloten is over de uittreding, dan is dat onherroepelijk en kan mogelijk belastende informatie uit het Rusland-rapport geen effect meer hebben op de uittreding die niet meer teruggedraaid kan worden.

Patman legt uit hoe de inlichtingendiensten van de vijf Engelssprekende landen (VS, VK, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland), die de Five Eyes genoemd worden, na de Tweede Wereldoorlog tot samenwerking kwamen om de rechtsstaat en de democratische rechtsorde te beschermen. Maar recente ontwikkelingen in de VS en VK waar die rechtsstaat en het electorale proces door respectievelijk president Trump en premier Johnson met voeten worden getreden roept vragen op over de levensvatbaarheid van de samenwerking van de Five Eyes. Daarnaast ondermijnt de band van Trump met de traditionele vijand of tegenstander van de landen van de Five Eyes, te weten de Russische Federatie de uitwisseling van inlichtingen vanwege de vertrouwelijkheid.

Patman pleit voor het herstel van de rechtsstaat en zou graag zien dat leiders als Trump of Johnson zich niet langer gedragen alsof ze boven de wet staan. Hij heeft ook kritiek op de Britse oppositieleiders die afgeleid waren en zich niet sterk genoeg gemaakt hebben over het opschorten door premier Johnson van de publicatie van het Rusland-Rapport. De oppositie bleef zo goed als stil. Wat tamelijk onverklaarbaar en bizar is.

Geschiedenis van tweet die wijst op coup tegen Trump. Op internet veranderen berichten van betekenis als omstandigheden wijzigen

Het wereldwijdeweb verbindt het internationale met het lokale. Of dat Gasselte in Drenthe, de betwiste gebieden in Oost-Oekraïne of het Witte Huis in Washington is. Dat is er afwisselend aan. De vrijheid ervan staat trouwens onder druk. Niet alleen in ‘autoritaire regimes’ als de Russische Federatie of China, maar ook in de ‘onvolledige democratie’ de VS. Aldus de definiëring van die staten die volgt uit de Democratie-index 2016 van The Economist. Deze week gepubliceerd. Met Nederland op een 12e plek als ‘volledige democratie’.

Internetvrijheid en netneutraliteit zijn een kostbaar goed. Maar zoals de materiële opgang werd afgeremd door de schuldencrisis van 2008 -en het nooit meer als voorheen werd- dreigen 10 jaar later de immateriële verworvenheden waar we zo aan zijn gewend teruggedraaid te worden. Reden is de opkomst van autoritaire en populistische leiders. De liberale democratie ligt samen met de waarheid en de persvrijheid onder druk.

Het is van belang om ambitie en zelfvertrouwen te tonen en goed de krachten te organiseren die opkomen voor de democratie, de pluriformiteit, de mensenrechten en de vrijheid. Bij de pakken neerzetten is zinloos. Putin, Xi Jinping of Trump verslaan kan niet, maar hun beleid aan de orde stellen en de oppositie tegen hun beleid helpen organiseren kan wel. Dat is een internationale beweging. Zolang het duurt probeert dit blog z’n steentje daaraan bij te dragen. Recycling is een kenmerk van het wereldwijdeweb. Aspecten verdwijnen achter de horizon, maar kunnen weer opdoemen en nieuwe betekenis krijgen als de omstandigheden veranderen.

Neem bovenstaande tweet van 15 januari 2017 die door het Amerikaanse technologiebedrijf OpenGov op 26 januari 2017  wordt geretweet. De tweet was gebaseerd op mijn commentaar ‘Michael Hayden: Amerikaanse krijgsmacht zou Trump negeren’ van 29 februari 2016. Het bevatte een verwijzing naar een interview van generaal Michael Hayden in de show ‘Real Time with Bill Maher’ op 26 februari 2016. Hayden trok fel van leer en liet in het midden of de krijgsmacht opdrachten van Trump zou opvolgen als die volgens de krijgsmacht in strijd met de nationale veiligheid waren. De tweet vraagt of inlichtingendiensten het eind accepteren van hun internationale samenwerking indien president Trump dat onmogelijk maakt en of ze wellicht een staatsgreep tegen hem voorbereiden. Hayden probeerde in dit interview conservatieve en progressieve krachten tegen Trump te bundelen, en Trump en zijn entourage te waarschuwen. Hiertoe liet Hayden zich even in de kaarten kijken in een spel dat zich doorgaans achter de schermen afspeelt. Het is via het wereldwijdeweb weer even in herinnering gebracht bij Amerikaanse opiniemakers die zich wapenen in de strijd tegen de autoritaire Trump en veiligheidsdiensten met hun belang dat deels overeenkomstig en deels tegengesteld is aan dat van Trump.

Foto: Schermafbeelding van retweet op OpenGov, 26 januari 2017.

Grijpt de Amerikaanse veiligheidsindustrie in als Trump te ver gaat met zijn vrijage met Putin? Wacht de VS een coup?

Het meest raadselachtige aan de opstelling van Trump en de Republikeinen die hem navolgen over president Putin en de Russische Federatie is dat het in strijd is met jarenlang beleid dat de kern van de Republikeinse partij (GOP) volgde. Dat ging namelijk uit van een vijandbeeld van de Sovjet-Unie en de latere Russische Federatie dat hecht in de genen van de GOP leek verankerd. Dat is in een jaar volledig omgeslagen.

Er zijn allerlei verklaringen voor deze omslag die variëren van manipulatie van de beeldvorming door Republikeinse kopstukken tot zakelijke belangen van Trump en zijn kern van vertrouwelingen met Russische contacten (Paul Manafort, Carter Page, Mike Flynn) tot chantage van Trump uit zakelijke of seksuele redenen.

Maar het meest raadselachtige dat nog raadselachtiger is dan de omslag bij het voetvolk van de GOP is de terughoudende reactie van de veiligheidsindustrie. Trump dreigt de inlichtingendiensten te hervormen en het is onduidelijk wat hij hiermee bedoelt. Dat kan gaan tot en met de ontmanteling van het sinds de Tweede Wereldoorlog bestaande Five Eyes geïntegreerde samenwerkingsverband van inlichtingendiensten tussen de VS, VK, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Niet omdat Trump die samenwerking zal verbieden, maar omdat de andere partners er niet meer blindelings op kunnen vertrouwen dat Trump of zijn staf geen geheime informatie doorschuiven naar het Kremlin. En daarom de Amerikaanse diensten niet meer vertrouwen.

Vooralsnog zijn het Republikeinse senatoren van de oude stempel zoals John McCain en Lindsey Graham die in de openbaarheid de oppositie van binnenuit tegen Trump aanvoeren. Samen met de Democraten van wie sommigen zoals afgevaardigde John Lewis vinden dat Trump geen wettige president is. Mogelijk hopen Republikeinen zoals McCain het evenwicht binnen de regering door de aanstelling van ouderwetse houwdegens als minister van Defensie James Mattis, John Kelly tot minister van Binnenlandse Veiligheid en Mike Pompeo tot hoofd van de CIA zo bij te buigen dat de Rusland-factie van Trump voldoende wordt geneutraliseerd. En Putin niet tot de kern van de Amerikaanse krijgsmacht en inlichtingendiensten doordringt.

Maar wat als deze Republikeinen met hun nauwe contacten met de krijgsmacht, de inlichtingendiensten en de wapenindustrie inzien dat ze de strijd binnen de regering-Trump op zo’n manier gaan verliezen dat Putin vrij spel krijgt in het Pentagon en Foggy Bottom (Buitenlandse Zaken) waar de Rusland-vriendelijke Rex Tillerson op de nominatie van minister wacht. Gezien de grote economische belangen valt het niet te verwachten dat de veiligheidsindustrie zich niet zal verzetten als het tot het definitieve besef komt dat Trump hun belangen bedreigt. Dat zal samengaan met een verwijzing naar de bedreiging van de nationale veiligheid door Trump. Deels lijkt dat terechte zorg, deels is het ook een dekmantel om het financiële eigenbelang veilig te stellen.

In februari 2016 plaatste ik in een commentaar een video van een optreden van Bill Maher met dé lobbyist en vertegenwoordiger van de Amerikaanse veiligheidsindustrie en ex-directeur van de CIA en NSA Michael Hayden. Het is opzienbarend wat deze conservatieve hardliner suggereert en is opvallend slecht opgepakt. Namelijk dat als Trump als president de nationale veiligheid dreigt te schaden de krijgsmacht zijn orders niet zal opvolgen. Dat is een niet zo stille hint die Hayden geeft van een coup tegen Trump. Het is een optie die langzaam werkelijkheid dreigt te worden. Of het zover komt is de vraag, maar denkbeeldig is het niet.

Petitie: Amnesty vraagt stop op massale surveillance van burgers

Amnesty International is de campagne ‘UnfollowMe’ gestart die zich richt op de overheden van de Five Eyes die hecht samenwerken op het gebied van spionage: de VS, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Canada en Nieuw-Zeeland. Het gaat om een stop op het massaal spioneren van burgers, de ‘mass surveillance’. Amnesty International roept deze overheden in een petitie op om het willekeurige massale toezicht (het ’sleepnet’) vandaag nog te stoppen en in regelgeving vast te leggen hoe de nationale veiligheid wel gegarandeerd moet worden inclusief het parlementaire en juridische toezicht daarop. Tekenen van de petitie kan hier.

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘UnfollowMe – Tell governments to ban mass surveillance’ van Amnesty International, 5 juni 2015.

Hoe onafhankelijk en onpartijdig is ‘De Onafhankelijke Pers’?

Dat in Nederland gevestigde media tegen de bestaande machten aanschurken is een publiek geheim. De meeste journalisten van gevestigde media zitten op schoot bij de macht. Dat blijkt het duidelijkst uit de opstelling van de parlementaire en economische redacties die een kritische houding die voortkomt uit andere waardenstelsels ingewisseld hebben voor het perspectief van het bestaande waardenstelsel dat ze accepteren als meest realistisch en werkbaar. Zodat het hun nog onmogelijk is om echte maatschappijkritiek te leveren.

Dat moet anders. Maar hoe anders? De onafhankelijke opstelling van We Are Change Rotterdam verdient respect, maar de nieuw op te richten De Onafhankelijke Pers lijkt vooralsnog van een minder kaliber. Het valt te hopen dat We Are Change Rotterdam afstand houdt van De Onafhankelijke Pers en het houdt bij een kritisch verslag. Voorman van De Ommekeer Tilasmi Frigge die in oktober 2014 petitionaris voor een petitie over de MH17 was geeft geen antwoord op de vraag door wie De Onafhankelijke Pers gesteund wordt. Dat roept de vraag op hoe onafhankelijk zijn organisatie is en of het wellicht een mantelorganisatie is. Waarom geeft Frigge geen direct antwoord? Is dat nou niet precies de afhankelijkheid die hij zegt te bestrijden?

Het maandagavondprogramma van De Onafhankelijke Pers is een ratjetoe van complotdenkers als Karel van Wolferen en Joost Niemöller die met voorbijgaan aan de feiten de waarheid over de Russische agressie in Oekraïne omkeren en serieuze maatschappijcritici als George van Houts en Ad Broere. Dat kan op z’n minst samengevat worden als ongelijksoortig. Dat is geen basis voor onafhankelijke journalistiek die het politiek activisme ontstijgt en Nederland verder helpt. Hopelijk weet De Onafhankelijke Pers zich in de toekomst echt onafhankelijk op te stellen, rekenschap te geven van het verschil tussen politiek activisme en journalistiek en het verschil te zien tussen maatschappijcritici die serieus de stap willen maken naar een ander waardenstelsel, en malcontenten en complotdenkers die de feiten omkeren. Dat soort journalistiek hebben we al genoeg.

Foto: Affiche ‘Catacomben van Den Haag’ van ‘De Onafhankelijk Pers‘ op De Ommekeer.

Hoogste tijd dat waarheid over MH17 naar buiten komt

Deze inmiddels oude petitie is in de constatering kort door de bocht. Maar het verzoek om openbaarheid over het neerschieten van de MH17 is verstandig en verdient ondersteuning. Ommekeer kan slechts een reden bedenken waarom het onderzoek stilvalt. Maar het is niet zo lastig om andere redenen te bedenken. De belangrijkste is dat westerse landen -en de leiders president Obama, president Hollande, kanselier Merkel en premier Renzi- de confrontatie met het Rusland van Putin uit de weg gaan. Bevreesd om nu in de Oekraïense oorlog gezogen te worden doordat de Navo nog niet opgewassen is tegen de Russische agressie. Door het niet openbaar maken van satellietgegevens waaruit onmiskenbaar blijkt dat de separatisten met behulp van het Russische leger de MH17 hebben neergeschoten kopen de westerse landen tijd.

Hoe het stelselmatig weglopen voor het beantwoorden van de schuldvraag door premier Mark Rutte begrepen moet worden is een steeds opduikende de vraag: gebrek aan lef, onkunde of het zich voegen in de consensus van deze westerse leiders die tijd kopen? Uit de harde opstelling van de Australische premier Tony Abbott die komende week president Putin gaat confronteren met de schuldvraag -in een sterk staaltje van Australische shirt-fronting dat er een sportwedstrijd van maakt- blijkt dat westerse leiders geen twijfel hebben over wie er schuld heeft. Australië heeft als Five Eyes-partner van de VS directe toegang tot de meest geheime informatie. Voor Nederland zal dat hooguit op onderdelen onder voorwaarden gelden.

Waar westerse leiders duiken en de Russisch-Oekraïense oorlog geen oorlog willen noemen rekenen ze buiten de onderzoeksjournalisten van Bellingcat die zich op openbare bronnen baseren en geen politieke belangen hebben om de beantwoording van de schuldvraag uit de weg te gaan: ‘It is the opinion of the Bellingcat MH17 investigation team that there is undeniable evidence that separatists in Ukraine were in control of a Buk missile launcher on July 17th and transported it from Donetsk to Snizhne on a transporter. The Buk missile launcher was unloaded in Snizhne approximately three hours before the downing of MH17 and was later filmed minus one missile driving through separatist-controlled Luhansk.’  Opvallend wordt dit onderzoek door de gevestigde media zo goed als niet opgepakt. Het is tijd voor een ommekeer in de waarheid over de MH 17. De confrontatie uit de weg gaan is een teken van zwakte.

Foto: Petitie ‘Onderzoek aanslag op vlucht MH17 moet openbaar‘

EP roept op tot opschorting TTIP vanwege massale spionage VS

Op de vraag die Europarlementariër Sophie in ’t Veld (D66) stelt hebben de veiligheid- en inlichtingendiensten geen antwoord. Al sinds het debat over de massaspionage van burgers in juli 2013 door de onthullingen van Edward Snowden in een stroomversnelling kwam ligt de vraag op tafel. Het gaat over de doelmatigheid van de methode die de geheime diensten hanteren om steeds meer persoonlijke data van steeds meer onschuldige burgers te verzamelen. Omdat de geheime diensten vele aanslagen niet hebben weten te voorkomen ontstaat het idee dat ze niet doelmatig met de data omgaan. Aanwijzingen voor aanslagen heeft het wel verzameld, maar door de massaliteit worden die niet tijdig gefilterd. Zodat ingrijpen te laat komt. Dit geldt niet alleen de Britse en Amerikaanse diensten, maar ook de partners in landen waar aanslagen niet voorkomen werden. Het Europarlement gebruikte vandaag het in onderhandeling zijnde TTIP-verdrag met de VS als hefboom. Als de Amerikaanse spionageactiviteiten van burgers niet worden gestopt, dan dreigt het dat verdrag te blokkeren.

Glurende GCHQ onderschept miljoenen webcam beelden van Yahoo

Guardian-journalist James Ball legt uit aan Amy Goodman van Democracy Now! Samen met Spencer Ackerman ‘brak’ Ball voor The Guardian nieuws dat op de Snowden-documenten gebaseerd is. Optic Nerve, zo heet het programma van de Britse geheime dienst GCHQ dat met assistentie van de NSA beelden opslaat van webcam chats van Yahoo-gebruikers. Onduidelijk is of het nog operationeel is. In 2008 ging het in een periode van zes maanden om meer dan 1,8 miljoen Yahoo-gebruikers. Het programma diende ook om te experimenteren met ‘automatische gezichtsherkenning’ en verdachten van terrorisme te volgen. De spionage bleef niet beperkt tot Britten en Amerikanen, zodat ook Nederlanders bespioneerd kunnen zijn door deze geheime diensten.

Pikant is dat zo’n 3 tot 11% procent van de chats te maken heeft met ongewenste naaktheid (undesirable nudity). Wat trouwens de vraag oproept wat gewenste naaktheid in de optiek van deze geheime diensten zou kunnen zijn. Die beelden heeft de GCHQ dus ook opgeslagen, maar er zijn geen aanwijzingen dat hieruit acties gevolgd zijn. Yahoo zegt niks van Optic Nerve te weten en er afstand van te nemen. Maar de vraag is welke uitruil (trade-off) computerbedrijven als Google, Microsoft, Apple, Facebook, Twitter of Yahoo moeten maken met de Amerikaanse overheid om sowieso ‘onder de wet’ te mogen opereren.

Niet voor de eerste keer sinds de Snowden-documenten sinds juni 2013 tot kritische publicaties leidden roept het handelen van Britse en Amerikaanse geheime diensten de vraag op wat de massale spionage van onschuldige burgers te maken heeft met de bestrijding van terrorisme. Des te meer omdat vermoed wordt dat de diensten steeds meer hooibergen verzamelen zonder de naalden erin nog te kunnen vinden. Zodat de criminelen en terroristen eerder uit zicht dan in zicht raken. Ondersteunend bewijs voor dit vermoeden is dat de geheime diensten niet kunnen aantonen door de massale spionage van burgers ook maar enige aanslag of complot te hebben voorkomen. De echte vraag in dit ‘NSA-dossier’ is hoe het mogelijk is dat het politieke en juridische toezicht op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten de praktijken van Optic Nerve toelaat. 

Foto: Still uit Peeping Tom (1960) van Michael Powell.

Greenwald: Engelstalige geheime diensten manipuleren internet

Glenn Greenwald komt voor The Intercept met onthullingen die gebaseerd zijn op de Snowden-documenten: ‘How Covert Agents Infiltrate the Internet to Manipulate, Deceive, and Destroy Reputations‘. Westerse veiligheidsdiensten infiltreren stiekem het internet om de reputatie van degenen die ze als opposanten zien te vernietigen. Alle middelen worden door de geheime diensten ingezet waarbij een open debat gemanipuleerd wordt. Het gaat veel verder dan de normale spionage. Doel zijn niet politieke leiders, vreemde krijgsmachten of inlichtingendiensten, maar eigen burgers of maatschappelijke organisaties. Die nergens aangeklaagd of veroordeeld zijn. Zoals Anonymous of WikiLeaks. Daartoe plaatsen deze diensten vals materiaal op internet en gebruiken ze de sociale wetenschappen en andere technieken om online debatten en activisme in de door hen gewenste richting te manipuleren. Greenwald citeert vooral uit een gelekt document van de Britse GCHQ.

Foto: Schermafbeelding uit het JTRIG-programma (Joint Threat Research Intelligence Group) getiteld ‘The Art of Deception: Training for Online Covert Operations’ van de GCHQ.

Overzicht van de spionage van burgers door Cenk Uygur

Cenk Uygur van The Young Turks geeft een overzicht van de programma’s die persoonsgegevens aftappen en opslaan, de samenwerking tussen Amerikanen, Britten en andere partners en het misbruik dat op de loer ligt. De NSA huurt particuliere bedrijven in die 70% van de spionage voor hun rekening nemen. Af te wachten valt hoe de afgetapte persoonsgegevens politiek (Occupy Wall Street en politici), economisch (beursgegevens) en wat media betreft (journalisten) misbruikt worden door de Amerikaanse en Britse overheden. Angstwekkend.