Oostenrijkse cabaretier Roland Düringer richt politieke partij op. Kansrijk?

Het is weer eens iets anders. Iets volkomen anders. Een acteur en cabaretier die een politieke partij begint. In Oostenrijk heeft Roland Düringer in video 272 op zijn blog aangekondigd mee te doen aan de komende nationale verkiezingen in 2017. En in video 273 staat hij op 21 september 2016 met zijn chef-plaatsvervanger voor het ministerie van Binnenlandse Zaken nadat zijn partij ‘Ab jetzt G!LTs’ is geregistreerd. Uw stem geldt in deze Anti-Oarschloch partij, zo drukt Düringer ons op het hart. Ofwel de anti-lullenpartij voor Oostenrijk.

In het commentaar van ZIB (Zeit im Bild) van publieke omroep Österreichischen Rundfunks wordt opgemerkt dat de oprichting van Düringers partij ook opgevat kan worden als kunstproject. Maar hoezo kunstproject? Omdat de initiatiefnemer een kunstenaar is? Wat dat betekent wordt niet duidelijk. Een partijprogramma is er nog niet. ZIB is sceptisch over ‘het spagaat tussen satire en politiek’. Maar door politicoloog Peter Filzmaier op te voeren redeneert het daarbij wel erg vanuit de oude politiek. Het meest actuele voorbeeld van een media-persoon die succesvol is in de politiek en weet hoe de media te bespelen laat ZIB liggen: Donald Trump.

Roland Düringer kan voor de Nederlandse situatie vergeleken worden met acteur George van Houts die zich met zijn dramaproject De Verleiders en de kritiek op de geldschepping door banken maatschappijkritisch opstelt. Kunstenaars en media-persoonlijkheden in de politiek zijn niet ongewoon. Dat loopt van Eva Perón, Ronald Reagan, Clint Eastwood, talloze Indiase filmsterren, André Malraux, Gilberto Gil en Beppe Grillo. Maar doorgaans sluiten ze zich aan bij een bestaande partij. Wat Düringer doet is anders. Het is afwachten of zijn stem gaat gelden in de politiek. Zijn voordeel is dat de geloofwaardigheid van de Oostenrijkse politiek zo laag is dat elke nieuwkomer een kans maakt. Maar wat zo’n politieke debutant weet toe te voegen is het raadsel.

Eurokritiek van ‘Brexit: The Movie’ is bliksemafleider voor Brits rechts-nationalisme en belangen Britse elite

Brexit: The Movie is gemaakt door televisieproducent en regisseur Martin Durkin die op zijn eigen site verwijst naar een citaat dat hem omschrijft als ‘de Michael Moore van de rechts’. Hij is klimaatscepticus en voormalig lid van de ontbonden Trotskistische Revolutionary Communist Party. Een radicalist dus die van uiterst links op uiterst rechts terecht is gekomen. Zijn film ‘The Great Global Warming Swindle’ (2007) dat alles ontkent waar groen links zich voor inzet werd in een bericht in Media Lens als misleidend en pure propaganda ontmaskerd.

Vice News omschrijft in een recensie de mede door het Leave-kamp financieel ondersteunde documentaire als een slechte film en ziet Brexit als ‘de upperclasses in opstand’. Uiteraard schildert de film een ander beeld omdat daarmee het publiek niet te paaien valt. In de vorm bestaat de film overwegend uit pratende hoofden.

Vice News dat de première bijwoonde vermoedt wat de film verbergt: ‘De meeste mensen zijn ontvankelijk voor een verhaal over kleine jongens die verpletterd worden door een onverschillig staatsbureaucratie, maar de kleine jongens in het publiek op Leicester Square waren peers van de staat en Eton jongens. Er is een ongemakkelijke ironie in een film die tekeergaat tegen de ‘voorbehandelde’ presentatie van het Europese vriendjeskapitalisme dat vertoond wordt voor een publiek vol erfelijke aristocraten. Ze maken bezwaar tegen een EU-elite die ons vertelt wat te doen – en daarom financierden ze een documentaire waarin ze ons vertellen wat te doen, met hun grote leiders iets van onderen gefilmd die neerbuigend tegen de massa van kiezers spreken. Slachtoffers van de EU-ichtlijnen zijn hier geen gewone werknemers, maar ondernemers en bazen.’

Brexit: The Movie is bedoeld om het brede publiek voor het karretje van een elite te spannen die dit probeert te verbergen door zelf over een EU-elite te praten. Als verdediging kiest het daarom als bliksemafleider de aanval. Tragisch is dat het merendeel van het publiek niet in de gaten heeft hoe het zich laat manipuleren door de ene elite die tegen de ander elite zegt te ageren. Maar er is hoop zoals een FB-pagina van George van Houts leert die de documentaire van Durkin aanprees, maar vervolgens niet inhoudelijk op m’n kritiek reageerde en de pagina tijdelijk verwijderde. Van Houts opperde zelfs het idee van een Nexit, waarna allerlei vrienden hem bijvielen. Dat tekent het politiek debat van een publiek dat de weg kwijt is en zonder dat zelf te beseffen de agenda van Britse aristocraten, zakenmensen en rechts-nationalistische politici als Nigel Farage volgt. Dat onder verwijzing naar het gedachtegoed van Occupy of de Piratenpartij een documentaire prijst van een rechtse regisseur die met zijn broodheren een agenda heeft die haaks op zo’n gedachtenwereld staat.

Een burgemeester is er in de eerste plaats voor de burgers. Is dat de praktijk?

Een commentaar van Michael bij een artikel in Binnenlands Bestuur over het afscheid van de no-nonsense burgemeester Driek van de Vondervoort (CDA) van het Brabantse Bergeijk. Een gemeente die onsterfelijk werd gemaakt door George van Houts in Radio Bergeijk. Michael: ‘Spijker op de kop: ‘De burgemeester is er in de eerste plaats voor de burgers, niet voor de provincie of het rijk” (citaat uit de papieren BB). Bij zo’n uitspraak denkt je direct:: ” Dachten al de collega’s van Van der Vondervoort er maar zo over. Bv. die van Geldermalsen, Katwijk of Loon op Zand. Daar zitten helaas benoemde (!) bestuurders die precies het tegenovergestelde denken en doen. Desnoods met uitschakeling van het proces van democratische besluitvorming.’

Is het zo simpel? Burgemeesters moeten in de eerste plaats de belangen van de eigen inwoners en die van de gemeente behartigen, maar in veel gevallen gebeurt dat niet en behartigen burgemeesters ‘hogere’ belangen. Die van de landelijke overheid of van de provincie. Ja, zo doodsimpel is het. Bij een actueel onderwerp als de vluchtelingen hinken burgemeesters op meerdere gedachten. Ze denken teveel met de politieke partijen in Den Haag mee aan wie ze vaak hun functie te danken hebben. Daardoor zijn ze onder druk te zetten en niet meer vrij om te handelen. Dit pleit tegen een benoemde en voor een gekozen burgemeester die vooral de belangen van de burgers dient. Waarmee niet gezegd is dat een burgemeester -of: een college- geen rekening moet houden met hogere belangen. Maar deze mogen nooit op de eerste plaats gezet worden. Nooit. 

Depositobank in oprichting is een nutsbank zonder risico

Voor wie van tegenbeweging houdt die binnen de lijntjes blijft wordt het er steeds leuker op. De politiek van de Piratenpartij, de religie van de Kerk van het Vliegend Spaghettiwonder of geld bewaren bij de Depositobank (in oprichting). Het zijn nette tegenbewegingen die niet zover gaan als Génération Identitaire of Occupy die beschouwd als systeemkritisch door de overheden werden geïnfiltreerd, tegengewerkt en in het geval van Occupy zo goed als ontmanteld. In Nederland vormen de politieke partijen, kerkgenootschappen en banken per sector een eigen kartel. Met elkaar hebben ze de markt verdeeld en bemoeilijken toetreders de toegang.

De Depositobank heeft 16.000 rekeninghouders nodig om van start te gaan. Ze betalen per jaar 50 euro per rekening. Dat geeft dus een beginkapitaal en budget van 800.000 euro. Het beoogt een echte nutsbank te zijn die niets onderneemt met het ingelegde geld en gaat voor veiligheid en stabiliteit. U kunt rekenen op geen gekke avonturen met uw geld, maar evenmin op rente. Maar met de minimale rentetarieven die commerciële banken nu bieden maakt dat nauwelijks verschil en is het tij voor de oprichting van een nutsbank optimaal.

Voor wie meer vermogen heeft kan de Depositobank dienen als vluchtheuvel voor een deel van het bezit. Dat in een 100% veilige kluis wordt bewaard. Vooral interessant voor wie de stabiliteit van de banksector niet vertrouwt en meer dan 100.000 euro heeft omdat het depositogarantiestelsel dat bedrag per bank(holding) garandeert. De Depositobank probeert trouwens wel een ontheffing daarvoor te krijgen anders dreigt het mee te moeten betalen aan het verlies van andere banken en is het nog direct verbonden aan de geldschepping.

Shoppen tussen banken en financiële instellingen blijft mogelijk. Hoewel men dan het idee van een duurzame financiële sector loslaat door niet volledig te kiezen voor deze zogenaamde full reserve bank die haaks staat op de geldschepping door banken. Wie aandelen, obligaties of goud aanhoudt kan er niet terecht. Het valt te voorzien dat de Depositobank de calculerende burger vooral een meerwaarde biedt door de duidelijkheid, veiligheid en zekerheid die de bank biedt. Meer dan door te hameren op de ethiek van de geldcreatie wat toch een tamelijk abstract, lastig te doorgronden en dubbelzinnig economisch principe is. Let’s keep it simple. 

Hier kan men bijdragen aan de Depositobank door Stichting Full Reserve éénmalig te machtigen 50 euro af te schrijven bij oprichting.

George van Houts is kritisch op Het Financieele Dagblad. Over geldschepping

Theatermaker, politiek activist en initiatiefnemer van het burgerinitiatief Ons Geld George van Houts wil een publiek debat over de geldschepping door banken. Hij vraagt zich af of dit nog wel bij deze tijd past. Waarom zou de overheid of een door de overheid de geldschapping niet coördineren? In een hoorzitting op 14 oktober in de Tweede Kamer was hij een van de insprekers. Waarom wordt geldschepping uitbesteed aan commerciële banken die ook nog eens het verwijt treft dat ze door hun hoogmoedigheid en risicovol gedrag de economie in gevaar brengen en sinds de kredietcrisis van 2007 hun gedrag niet fundamenteel hebben veranderd?

George van Houts is kritisch op de opstelling van gevestigde kranten zoals NRC en Het Parool, maar richt zijn pijlen vooral op het Het Financieele Dagblad (FD) dat gericht is op economie en bedrijfsleven. De winst van FD Mediagroep dat zichzelf afficheert als ‘Partner van ondernemend Nederland’ waarvan het FD onderdeel is bedroeg in 2014 64 miljoen euro. Eigenaar is HAL Investments met 98,25% van de aandelen. Een Nederlandse investeringsmaatschappij van de Rotterdamse familie Van der Vorm. Van Houts meent dat gevestigde media de belangen van de banken dienen en daarom een open debat over de geldschepping uit de weg gaan of zelfs torpederen. Een logische conclusie voor wie ziet hoe eigenaren van deze media zijn verbonden met banken.

Griekenland dat niet zelf gelooft in hervormingen is een komedie

Griekenland blijft de gemoederen bezig houden en het leidt tot discussies waarbij emoties hoog oplopen. De miljardensteun aan Griekenland waaraan ook de Nederlandse belastingbetaler meebetaalt laat niemand koud. Er zijn posities te onderscheiden. 1) Pro-Europeanen die een Grexit willen voorkomen omdat de opbouw van de EU onomkeerbaar moet zijn; 2) Pro-Europeanen die Griekenland als besmettingshaard zien en uit de eurozone willen zetten met als consequentie het stoppen van miljardensteun; 3) Eurosceptici die een Grexit aangrijpen doordat dit de EU verder verzwakt; 4) Ideologen die de kwestie Griekenland als middel aangrijpen om de EU te verzwakken; 5) Pragmatici die de schade willen beperken door het compromis, het delen van verantwoordelijkheid en het voorkomen van een labiel Griekenland waarvan het de vraag is tot wat dat leidt.

Tot deze week was ik voor steun aan Griekenland, maar na de woorden van de Griekse premier Alexis Tsipras dat hij zelf niet in hervormingen gelooft maar ze uitvoert omdat hij gedwongen wordt ben ik van gedachte veranderd. Als zelfs het besef bij de Griekse regering ontbreekt dat hervormingen van de Griekse economie nodig zijn voor Griekenland en de Grieken zelf, dan begrijp ik niet hoe Griekenland de komende drie jaren kan hervormen. Zoals Guntram B. Wolff zegt: ‘Overall, the best outcome would be a real deal with less austerity but serious reforms in Greece.’ Want hoe kan een land hervormen als het daarvan zelf de zin niet inziet? Landen kunnen een ander land niet dwingen te hervormen. Het houdt op als zo’n land niet gered wil worden.

Wie afgelopen weken de media volgde kwam aan elkaar tegengestelde verhalen tegen die elk als ultieme waarheid werden verkondigd. Zelfs iemand als theatermaker George van Houts die ik hoogacht vanwege zijn kritiek op de geldschepping door banken liet zich gaan in een FB-posting: ‘Duitsland is aan De Derde Wereldoorlog begonnen’. Zo diep daalt soms het niveau. Het wijst op een snelle radicalisering en het uit het oog verliezen van de realiteit. Zeker voor iemand die op sociale media in het kruisvuur van zo’n debat met hardliners terechtkwam was het een onaangenaam, maar ook leerzaam neveneffect van de Griekse crisis.

Er is zoveel meer over te zeggen. Ik zou liever willen dat de miljarden aan landen werden gegeven met een bevolking die dat positief beoordeelde en niet sikkeneurig en chagrijnig reageerde zoals veel Grieken die weigeren te erkennen dat het uiteindelijk door eigen onvermogen de put voor zichzelf gegraven heeft waar het nu in is gevallen. Ik zou willen dat de steun die nu naar Griekenland gaat naar landen ging waar steun doelmatiger dan in Griekenland door een constructieve regering zou kunnen worden ingezet. Zoals Afrikaanse landen die een lager welvaartspeil hebben dan Griekenland of Oekraïne dat verlegen zit om financiële steun.

Het spookverhaal dat Griekenland wordt uitgeperst door de banken of de instellingen van de EU is onjuist. De rente die het in 2014 betaalde op de leningen is volgens Zsolt Darvas van denktank Bruegel met 2,6% van het bbp draaglijk en lager dan landen als Portugal, Ierland of Spanje moesten ophoesten. Juist Griekenland heeft zachte voorwaarden voor de leningen, wordt niet onderhorig gemaakt aan andere landen maar is jarenlang alle ruimte gegeven om eigen kansen te grijpen. Die het weigert te grijpen ondanks alle toeschietelijkheid. Dat ondanks ideologische verhalen die bewust verwarring zaaien vanuit ideologische redenen die weinig met Griekenland te maken hebben en voorbijgaan aan de verbetering van de positie van de economie en de Grieken. Trek dan de stekker er maar uit. Vele Grieken en de Griekse regering geloven toch niet in zichzelf. 

Foto: ‘Tragic Comic Masks of Ancient Greek Theatre represented in the Hadrian’s Villa mosaic.’

Burgerinitiatief over geldschepping ontvankelijk verklaard

In een Nieuwsbrief laat Luuk de Waal Malefijt namens Ad Broere, De Verleiders en Stichting Ons Geld weten dat het burgerinitiatief op 2 juli 2015 door de Tweede Kamer ontvankelijk is verklaard. Het wordt nu in behandeling genomen door de Vaste commissie voor Financiën. De initiatiefnemers hebben kritiek op de geldschepping door commerciële partijen zoals banken, waarvan ze vinden dat het de democratie en de samenleving niet dient. Wie het initiatief wil steunen, kan hier een donatie geven. Om op de hoogte te worden gehouden kan men zich hier inschrijven voor het ontvangen van de nieuwsbrief. De eerste horde is genomen.

Foto: Schermafbeelding van Nieuwsbrief Burgerinitiatief Ons Geld.

Twee filmpjes over geldschepping. Bewustwording en informatie

Ons Geld probeert een maatschappelijk debat op te starten om het taboe op de geldschepping door banken te doorbreken. Onderdeel ervan was een burgerinitiatief dat het samen met De Verleiders en Ad Broere op 9 januari 2015 lanceerde. Het was succesvol en leverde in korte tijd meer dan 105.000 handtekeningen op. Het burgerinitiatief was zowel bedoeld om de bewustwording over geldschepping te vergroten als druk op de politiek in de Tweede Kamer te zetten. De filmpjes geven informatie over hoe geldschepping in zijn werk gaat en maakt voor de doelgroep zichtbaar dat het maatschappelijk debat over geldschepping van de grond komt.

Hoe onafhankelijk en onpartijdig is ‘De Onafhankelijke Pers’?

Dat in Nederland gevestigde media tegen de bestaande machten aanschurken is een publiek geheim. De meeste journalisten van gevestigde media zitten op schoot bij de macht. Dat blijkt het duidelijkst uit de opstelling van de parlementaire en economische redacties die een kritische houding die voortkomt uit andere waardenstelsels ingewisseld hebben voor het perspectief van het bestaande waardenstelsel dat ze accepteren als meest realistisch en werkbaar. Zodat het hun nog onmogelijk is om echte maatschappijkritiek te leveren.

Dat moet anders. Maar hoe anders? De onafhankelijke opstelling van We Are Change Rotterdam verdient respect, maar de nieuw op te richten De Onafhankelijke Pers lijkt vooralsnog van een minder kaliber. Het valt te hopen dat We Are Change Rotterdam afstand houdt van De Onafhankelijke Pers en het houdt bij een kritisch verslag. Voorman van De Ommekeer Tilasmi Frigge die in oktober 2014 petitionaris voor een petitie over de MH17 was geeft geen antwoord op de vraag door wie De Onafhankelijke Pers gesteund wordt. Dat roept de vraag op hoe onafhankelijk zijn organisatie is en of het wellicht een mantelorganisatie is. Waarom geeft Frigge geen direct antwoord? Is dat nou niet precies de afhankelijkheid die hij zegt te bestrijden?

Het maandagavondprogramma van De Onafhankelijke Pers is een ratjetoe van complotdenkers als Karel van Wolferen en Joost Niemöller die met voorbijgaan aan de feiten de waarheid over de Russische agressie in Oekraïne omkeren en serieuze maatschappijcritici als George van Houts en Ad Broere. Dat kan op z’n minst samengevat worden als ongelijksoortig. Dat is geen basis voor onafhankelijke journalistiek die het politiek activisme ontstijgt en Nederland verder helpt. Hopelijk weet De Onafhankelijke Pers zich in de toekomst echt onafhankelijk op te stellen, rekenschap te geven van het verschil tussen politiek activisme en journalistiek en het verschil te zien tussen maatschappijcritici die serieus de stap willen maken naar een ander waardenstelsel, en malcontenten en complotdenkers die de feiten omkeren. Dat soort journalistiek hebben we al genoeg.

Foto: Affiche ‘Catacomben van Den Haag’ van ‘De Onafhankelijk Pers‘ op De Ommekeer.

George van Houts interviewt Wouter Koolmees over macht banken

Theatermaker en monetair activist tegen wil en dank George van Houts in gesprek met D66-kamerlid en financieel woordvoerder Wouter Koolmees. Over het uiteenlopen van de reële economie en geldschepping, de macht en het gebrek aan ethiek van banken, de financiële crisis van 2008 en de rol van de politiek. Van Houts houdt Koolmees kort wat tot een essentieel, maar een voor niet ingewijden niet al te makkelijk debat leidt. (En warempel, na 27 minuten blijkt dat George van Houts net als ik ook D66 inwisselde voor de Piratenpartij).