President Trump aangeklaagd voor impeachment in Huis. Het vervolg van het proces in de Senaat bevat nog onduidelijkheden

Het Huis van Afgevaardigden heeft ingestemd om president Donald Trump op twee aanklachten aan te klagen voor impeachment. Hij wordt beschuldigd van machtsmisbruik en obstructie van het Congres. Dit is pas de derde keer in de geschiedenis van de VS dat een president voor impeachment wordt aangeklaagd. Trump is de 45ste president. Vanwege een snel en duidelijk vervolg hebben de Democraten in het Huis de criminele activiteiten van Trump buiten de aanklacht gelaten. Van hun kant hebben Republikeinen geen verdediging op inhoudelijke gronden gevoerd wat de video goed laat zien. Dat wekt de suggestie dat ze geen steekhoudende argumenten hebben om Trump vrij te pleiten, maar zich gefocust hebben op het verstoren en belasteren van de procedure. Het meest logische en best verdedigbare standpunt voor Republikeinen was om Trumps fouten in zijn contact met de Oekraïense president Zelensky toe te geven, maar om dat vervolgens te beoordelen als onvoldoende voor impeachment. Maar Trump blokkeerde deze strategie omdat hij nooit fouten toegeeft.

Het vervolg is dat de voorzitter van het Huis, Nancy Pelosi (Dem.) de aanklachten naar de Senaat stuurt waar het onder leiding van de door president George ‘W’ Bush benoemde opperrechter John Roberts, de voorzitter van het Supreme Court, als jury tot een uitspraak komt. De verwachting is dat er geen of onvoldoende Republikeinen tegen impeachment stemmen. Ze controleren de Senaat en een 2/3de meerderheid die nodig is voor Trumps afzetting lijkt onhaalbaar. In elk geval op dit moment. De Republikeinse meerderheidsleider, de Republikeinse Senator Mitch McConnell had in de agenda van januari 2020 tijd vrijgemaakt voor dat vervolg.

Complicatie is dat voorzitter Pelosi heeft gezegd de aanklachten nog niet door te sturen naar de Senaat omdat volgens haar uitspraken van belangrijke Republikeinse Senatoren als McConnell en Lindsey Graham er een aanwijzing voor zijn dat het niet tot een eerlijk proces zal komen. Ze zeiden niet eens de stukken te zullen lezen, maar Trump hoe dan ook vrij te pleiten. Pelosi probeert nu druk te zetten op de Republikeinen in de Senaat om tot een proces te komen dat serieus naar de zaak kijkt en waarin de relevante getuigen uit de entourage van het Witte Huis kunnen worden gehoord. Trumps weigering om dat toe te staan of relevante documenten te overleggen is zonder precedent. De paradox is dat Trump in tegenstelling tot McConnell juist wel een groots proces in de Senaat wil zodat hij naar hij hoopt in een mediaspektakel wordt vrijgepleit. Dat is geen verschil van mening tussen Democraten en Republikeinen, maar tussen Republikeinen onderling.

Gedetailleerd en scherp ‘impeachment’ rapport van de Inlichtingen Commissie van het Huis nagelt Trump vast op diverse aanklachten

De door de Democraten onder leiding van Adam Schiff gecontroleerde House Intelligence Committee heeft op 3 december 2019 een rapport van 300 pagina’s gepubliceerd over het impeachment onderzoek van president Trump. De samenvatting omvat 17 pagina’s. De detaillering is groot en de bewijsvoering tegen Trump is overtuigend. Het gaat om een omvangrijk opgezette intrige die vanaf het hoogste niveau in het Witte Huis werd gecoördineerd. Als het voltallige Huis instemt met het rapport, dan gaat het naar verwachting volgend jaar naar de door de Republikeinen gecontroleerde Senaat dat het als een jury ter beoordeling in behandeling neemt. Trump kan voortijdig aftreden zoals ook Nixon deed. Er zijn drie of eigenlijk vier soorten aanklachten tegen Trump: 1) machtsmisbruik; 2) omkoperij; 3) obstructie van het onderzoek en de rechtsgang en 3a) obstructie van het Congres, feitelijk het Huis. Via dat laatste punt wordt indirect ook de Senaat aangesproken.

De publieke steun voor de impeachment van president Trump zoals die uit de peilingen blijkt schommelt tot nu toe rond de 48% voor en 46% tegen. Historisch gezien is dat opvallend hoog, zo was de steun voor de impeachment van president Clinton zo’n 29%. Het is ook exact de verdeling in de presidentsverkiezingen van 2016 toen Trump met ongeveer 3 miljoen minder stemmen dan zijn tegenstander toch president werd door het systeem van het Electoral College met kiesmannen per staat. De vraag is essentieel hoe vastgeroest deze verhoudingen zijn. Uiteraard is impeachment niet het enige aandachtspunt in de media en de campagne van 2020. De haperende economie en de onder druk staande gezondheidszorg zijn als zogenaamde ‘keukentafel kwesties’ die mensen direct raken niet minder belangrijk. Indirect kunnen ze druk op de impeachment leggen.

Als de steun voor Trump dankzij zijn trouwe achterban ruim boven de 40% blijft, dan wordt er geen voldoende druk op Republikeinse Senatoren gelegd om afstand van hem te nemen. Op een handvol Republikeinse Senatoren na die in staten wonen waar ze verslagen dreigen te worden door een tegenstander en die daarom om electorale redenen gedwongen worden om afstand van Trump te nemen. Maar voor impeachment is een 2/3de meerderheid in de Senaat nodig. Het valt te bezien welke dynamiek in 2020 ontstaat om dat te realiseren. Tot nu toe is het juist opvallend dat allerlei Republikeinse Senatoren zoals John Kennedy van Louisiana in de media weerlegde complottheorieën blijven steunen die overeenkomen met de argumenten van het Kremlin die door Trump zijn overgenomen. Zoals de nooit aangetoonde en overtuigend weerlegde claim dat naast de Russische Federatie ook Oekraïne betrokken zou zijn geweest bij de verkiezingen van 2016.

Foto: Omslag van ‘THE TRUMP-UKRAINE IMPEACHMENT INQUIRY REPORT’ van het House Permanent Select Committee on Intelligence dat in consultatie met de commissie overzicht en buitenlandse zaken van het Huis tot stand kwam, december 2019.

Gevraagd: publiek debat over de houdbaarheidsdatum van de traditionele godsdiensten

Het is met dominante godsdiensten net als met autoritaire leiders. Het begint veelbelovend, maar na verloop van tijd komt de klad erin. Interne tegenspraak wordt uitgeschakeld en pluriformiteit verdwijnt achter de horizon. De doelmatigheid neemt af en de oorspronkelijke doelstelling om een land te ontwikkelen, de macht te delen en het welzijn van de bevolking te verbeteren wordt losgelaten. Alles wordt gericht op het plezieren en dienen van de leider. Zo gaat het ook met godsdiensten die in een continue machtsstrijd zijn gewikkeld met concurrerende godsdiensten en levensovertuigingen. De buitenkant (macht) verdringt de binnenkant (zingeving) en de gelovigen moeten de religieuze organisaties dienen zonder dat zij bediend worden.

Net zoals aan een autoritaire leider die zich richting dictatuur ontwikkelt (Vladimir Poetin, Recep Erdogan, Xi Jinping) een houdbaarheidsdatum of regeringstermijn van maximaal 8 jaar gesteld zou moeten worden om inteelt, corruptie, toe-eigening van overheidsgeld en vestiging van een alternatief privé machtscentrum tegen te gaan, zou ook een beperking moeten gelden voor autoritaire godsdiensten die zich richting monopolie of alleenheerschappij ontwikkelen (christendom, jodendom, boeddhisme, islam, hindoeïsme).

Hoe dat in de praktijk zou moeten gebeuren en welke voorwaarden aan godsdiensten gesteld zouden moeten om gecertificeerd te zijn is onduidelijk. Maar met het debat erover alleen al zou duidelijk worden gemaakt dat godsdiensten tijdgebonden zijn als constructies die politiek, cultureel en economisch afgebakend zijn. Net zoals autoritaire leiders de doorstroom in hun land blokkeren, geldt dat ook voor de dominante godsdiensten. Ze blokkeren het ontstaan van nieuwe godsdiensten die beter in hun tijd passen en er aansluiting bij vinden, en gelovigen onbevangener inspiratie kunnen bieden. Het eeuwenlange bestaan van traditionele godsdiensten die tot in de kern gewapend zijn voor de machts- en overlevingsstrijd vanwege de continuïteit is het blok aan het been voor de wereld geworden. Vernieuwing van godsdienst is nodig om het idee ‘godsdienst’ te redden.

Foto 1: Schermafbeelding van FB-post van Bart Fm Droog, 30 maart 2018.

Foto 2: De Katharen op de brandstapel: ‘Hij [Professor Raphaël De Keyser] vertelt ons de boeiende geschiedenis van Carcasonne, Montségur, les parfaits, les bonhommes… ‘Deus lo Vult!’, ‘God wil het’… een kruistocht tegen medechristenen die compleet strijdig was met het kerkelijke decreet van het concilie van Narbonne in 1054.’

Verhoren over pedoprostitutie. De doorlopende zaak Demmink

Vandaag beginnen in de rechtbank in Amsterdam de verhoren van negen getuigen over een vermeend omvangrijk netwerk van kindermisbruik  in de jaren ’80. Het AD doet verslag in een bericht met de titel ‘De hele pedoprostitutie werd in die tijd gewoon gedoogd’. Het draait rond de voorheen hoogste ambtenaar van het ministerie van  Justitie Joris Demmink die al vele jaren met pedofilie, maar ook met klassenjustitie, machtsmisbruik en obstructie van de rechtsgang wordt geassocieerd. De verhoren dienen als voorbereiding op een rechtszaak. We Are Change Rotterdam praatte afgelopen week in Utrecht met oud-gevangenisdirecteur Jos Poelmann. Een verhaal over geruchten en het zoeken van de waarheid en over onderzoeken die maar geen onderzoek mochten worden. In een samenleving die steeds kritischer wordt op de politieke klasse.

Adèle van der Plas spreekt over Baybaşin en Demmink

WeAreChangeRotterdam interviewt advocate Adèle van der Plas over de zaak van haar cliënt Hüseyin Baybaşin en de kwestie Joris Demmink. Van der Plas licht toe wat volgens haar het verband is tussen Baybaşin en Demmink. Laatstgenoemde was 10 jaar lang de hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie, dat in 2010 werd omgevormd tot het ministerie van Veiligheid en Justitie. Een bericht in NRC spreekt van een angstcultuur op dat ministerie dat haaks stond op de openheid. Met klassenjustitie en wraakacties jegens klokkenluiders. Dat kan verklaren waarom de al sinds de jaren ’90 circulerende geruchten over het handelen van Demmink nooit grondig onderzocht werden of prominent in de publiciteit kwamen, en in de doofpot belandden.

Van der Plas ziet een rol voor de politiek om de kwestie Demmink tot op de bodem uit te zoeken omdat uit haar informatie die ze van Turkse autoriteiten heeft gekregen, blijkt dat Demmink chantabel was. Dat ziet ze als een ernstige inbreuk op de rechtsstaat. Vooral de kamerleden Pieter Omtzigt (CDA) en Louis Bontes (GrBvK) hebben zich de afgelopen jaren in het dossier Demmink verdiept en zich verdienstelijk gemaakt. 

VVD onder vuur na rapport Oosting. Maar er is geen alternatief

De VVD krijgt volop kritiek in de kwestie over de Teevendeal. Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg is al afgetreden en ook premier Mark Rutte ligt onder vuur. Afgelopen week verscheen het rapport van de onderzoekscommissie Oosting. Conclusie was dat de deal voor drugsbaron Cees H. onevenwichtig en niet in proportie was. Goede onderzoeksjournalistiek haalde boven water wat de politiek liet liggen. Nieuwsuur-redacteur Bas Haan zegt in het rapport: ‘Zeker na december 2014, als minister Opstelten zijn laatste brief over de kwestie aan de Kamer schrijft en de zaak definitief in de doofpot dreigt te verdwijnen, zijn enkele voor mij cruciale personen na talloze tevergeefse pogingen bereid met me te praten én documenten te laten zien.’

De overeenkomsten met de kwestie Demmink zijn groot. Ook daar betreft het een langlopende kwestie die op de lange baan geschoven wordt. Ook daar bestaat het vermoeden van een schimmige deal tussen politiek en onderwereld (Cees H.) of Turkije (Demmink) waarbij achteraf de vraag gesteld wordt hoe evenwichtig dat was. Ook daar zijn de hoofdpersonen VVD’ers die onder elkaar en met inzet van hun netwerk de kwestie in de doofpot proberen te stoppen. Ook daar wordt door het kabinet vanuit het ministerie van Justitie een oriënterend onderzoek als afleiding gebruikt om een grondig onderzoek uit de weg te gaan. Ook daar speelde voormalig officier van Justitie en oud-staatssecretaris Fred Teeven een scharnierfunctie en beroept hij zich op zijn zwijgrecht. Met Demmink heeft de onderzoekscommissie Oosting trouwens een formeel gesprek gevoerd.

Wat nu? Voor de levensvatbaarheid en het democratisch gehalte van de politiek is een afwisseling van politieke partijen gewenst. Het idee is dat door afwisseling zo ingesleten weeffouten kunnen worden hersteld. Alleen is het probleem van de Nederlandse politiek dat er geen geloofwaardige alternatieven en keuzes zijn. De middenpartijen (VVD, D66, CDA, PvdA) lijken programmatisch en mentaal teveel op elkaar en zijn inwisselbaar en de behoudende ‘tegenpartijen’ PVV en SP geven vooral aan wat ze niet willen zonder een constructieve bijdrage aan het publieke debat te leveren. De rest (CU, SGP, PvdD, GroenLinks en 50Plus) is te klein om een verschil te maken. Het kluitjesvoetbal van de Nederlandse politiek is de redding van de hevig falende VVD.

Foto: VVD Barendrecht: ‘We hopen weer op fantastisch weer bij het winterfeest. Bij de VVD stand kunt u uw politieke wensen in de wensboom hangen.’

Kwestie Demmink: ‘geheime stukken uit cel Baybasin verwijderd’. Politiek spel van Justitie?

Update 25 januari 2016: Vandaag dient het kort geding van Hüseyin Baybasin tegen het overhoop halen van zijn cel en ontvreemden van vertrouwelijke stukken op 17 november 2015. In een bericht zegt het AD dat uit de stukken blijkt dat Joris Demmink meer betrokken was bij deze zaak dan hij en achtereenvolgende ministers van Justitie wilden doen blijken. Baybasin probeert aan te tonen dat juist in deze stukken die uit zijn cel werden gestolen door de overheid, Demminks betrokkenheid wordt aangetoond. Het AD heeft kopieën. 

Aldus journalist Koen Voskuil die de zaak Demmink nauwgezet volgt en er regelmatig over bericht in het AD. Het gaat om de Koerdisch-Turkse gedetineerde Hüseyin Baybasin wiens cel in PI Heerhugowaard, locatie Zuyder Bos op dinsdag 17 november werd geïnspecteerd. Hierbij werden ‘zeer geheime en vertrouwelijke processtukken van cliënts cel verwijderd’ volgens advocaat Judith Serrarens in een klachtenbrief aan de Raad van Toezicht van deze gevangenis in een feitenrelaas. Koen Voskuil memoreert dat het meenemen van de vertrouwelijke stukken gevoelig ligt. De inspectie is opvallend omdat de stukken volgens Baybasins advocaat Adèle van der Plas pas anderhalf week in de cel lagen: ‘Het gaat om supervertrouwelijke stukken over de politieke achtergrond van zijn zaak. Het lijkt dat de celinspectie doelbewust was om ze te bemachtigen.’

Justitie zegt de zaak te onderzoeken. Baybasin wordt met Demmink in verband gebracht omdat al jarenlang het vermoeden bestaat dat Babaysin in een uitruil tussen Turkije en Nederland werd geslachtofferd. Hij had een prominente rol in de Koerdische kwestie. Zo was hij medeoprichter van het in Nederland opgerichte Koerdische Parlement in ballingschap. Maar Baybasin bracht vanuit zijn expertise in 1989 ook naar buiten dat de Turkse regering betrokken was bij ‘grootschalige heroïnehandel (met een jaarlijkse omzet van tientallen miljarden dollars)’ zoals het feitenrelaas van de Bakker Schut Stichting zegt. Dat lijkt zwaarwegender.

De Turkse regering zou materiaal hebben dat bewijst dat Demmink in de jaren ’90 in Turkije minderjarige jongetjes misbruikt zou hebben. De deal zou zijn dat de Turken de bewijzen over Demmink in de doofpot stopten als Nederland zorgde dat Baybasin achter de tralies verdween. Er is ook een theorie dat Baybasin deze koppeling uit zijn duim zuigt om zijn zaak sterker te maken. Bewijzen over het kindermisbruik door Demmink in Turkije lijken aannemelijk. In zijn artikel noemt Voskuil ook Engeland dat betrokken zou zijn in de ruil tussen Nederland en Turkije. Baybasin zat tot 1989 in een Britse cel wegens handel in verdovende middelen.

Als Nederland een rechtsstaat is zoals het hoort, dan wordt dit tot op de bodem uitgezocht. Onaanvaardbaar is dat bij de inspectie in een gevangenis vol politiek implicaties rechten (artikel 37 PBW, artikel 39 lid 4 PWB) van een gedetineerde met politieke implicaties worden geschonden. Met welk doel is dit gebeurd en door wie is opdracht gegeven om geheime stukken uit de cel te verwijderen? Dit vraagt om diepgaand onafhankelijk onderzoek en een antwoord van minister Van der Steur van Justitie. Maar juist de kwestie Demmink waarin jarenlang een diepgaand onderzoek door de leiding van Justitie werd geblokkeerd geeft weinig vertrouwen dat de onderste steen boven komt. De schijn bestaat nog steeds dat de belangen daarvoor te groot zijn.

Louis Bontes heeft kamervragen gesteld aan minister Van der Steur (nog niet gepubliceerd):

Foto 1: Schermafbeelding van tweet van Koen Voskuil (AD), 20 november 2015.

Foto 2: Kamervragen van Louis Bontes via tweet Louis Bontes.

Onderzoek Demmink in Turkije uitsluitend vastgelopen door Turkse obstructie?

Wat We Are Change Rotterdam een week geleden al concludeerde werd gisteren bevestigd door de gevestigde Nederlandse media: het onderzoek door het OM naar de voormalige topambtenaar van Justitie Joris Demmink in Turkije is vastgelopen. NRC laat weten dat de Haagse onderzoeksrechter Yolande Wijnnobel de pogingen staakt om in Turkije getuigen te horen in het kader van het strafrechtelijk onderzoek naar Demmink. ‘Een woordvoerder van de Haagse rechter-commissaris zegt desgevraagd dat Turkije heeft laten weten “om juridische redenen” niet te kunnen meewerken” aan het onderzoek naar vermoedens van pedoseksuele activiteiten van Joris Demmink (67).’ Want volgens de Turkse autoriteiten zijn deze beschuldigingen al eens onderzocht en staat het beginsel ne bis in idem (‘niet tweemaal in hetzelfde’) nieuw onderzoek niet toe.

Daar staan we dan in een zaak die maar steeds niet grondig onderzocht werd en al op voorhand door de passieve houding van de Nederlandse autoriteiten in de doofpot belandde. Nu loopt zoveel jaren later een onderzoek van het OM dood. Met het vermoeden van klassenjustitie en manipulatie van de media, en een geheim akkoord tussen Nederland en Turkije waar Demmink zou zijn uitgeruild tegen de Koerdische Baybasin.

Wat nu? Er zijn twee opties om de zaak Demmink alsnog vlot te trekken. Onderzoek naar seksueel misbruik door Demmink dat zich heeft afgespeeld in Nederland. Ex-jongensprostituee Bart van Well neemt hierop vandaag een voorschot. Hij wil Teeven en Opstelten laten getuigen in een nieuwe Demmink-zaak, zo bericht De Telegraaf. Van Well zou in de jaren ’80 als 15-jarige tweemaal seksueel zijn misbruikt door Demmink. En mogelijk kan het onderzoek in Turkije losgetrokken worden door onderzoeksjournalistiek van Nederlandse en Turkse media die voor de gelegenheid samenwerken. Als een paal boven water staat dat gevestigde media een slechte beurt hebben gemaakt door zich veel te lang te laten afschrikken. Tekenend is dat het We Are Change Rotterdam was die de zaak een week geleden weer in de publiciteit bracht. Wordt deze kwestie ooit afgerond?

Omtzigt en Katholiek Nieuwsblad: waarom antwoordt Van der Steur niet op kamervragen over Demmink?

Een een-tweetje tussen CDA-kamerlid Pieter Omtzigt en het Katholiek Nieuwsblad. Over de ex-topambtenaar van Justitie Joris Demmink die in verband wordt gebracht met pedofilie, machtsmisbruik en obstructie van de rechtsgang. ‘Heeft de overheid pedofilie jarenlang gedoogd?’ vraagt het Katholiek Nieuwsblad. En vervolgt: ‘Op die eenvoudige vraag heeft de commissie Veiligheid & Justitie van de Tweede Kamer na drie maanden nog geen antwoord van minister Ard van der Steur. Pieter Omtzigt (CDA) vestigt daar met een tweet de aandacht op.’ Waarna Omtzigt weer naar het Katholiek Nieuwsblad verwijst dat verwijst naar Pieter Omtzigt. Het blijft opmerkelijk dat minister Van der Steur niet antwoordt op kamervragen over Demmink. De hoop was dat met het opstappen van Ivo Opstelten er vaart in dit dossier zou worden gemaakt. Waar is het wachten op?

Foto 1: Tweet van Pieter Omtzigt, 24 juni 2015.

Foto 2: Tweet van Pieter Omtzigt, 25 juni 2015.

Argos: Fotorolletje Srebrenica ligt nog ergens in het archief

Onderzoeksprogramma Argos van VARA en VPRO zond gisteren een uitzending uit over het fotorolletje van Srebrenica. Hier te beluisteren. Peter Rutten is de leider van het team van de Koninklijke Marechaussee dat de verdwijning ervan in 1995 onderzocht. Hij heeft ook na 20 jaar twijfels over de uitleg van de toenmalige top van de landmacht en uit kritiek op de gang van zaken. Hij wijst op onwaarschijnlijkheden (na: 27’ 07’’). Mede omdat er nooit een volwaardig strafrechtelijk onderzoek is verricht vermoed hij dat hij gebruikt is. Ook maker van de foto’s Ron Rutten acht het mogelijk dat het fotorolletje gewoon in de archieven van Defensie ligt.

Argos heeft geen bewijs in handen dat haaks staat op de uitleg van Defensie, maar maakt wel aannemelijk dat er onwaarschijnlijkheden zijn opgetreden bij zowel het ontwikkelen van het fotorolletje als het onderzoek dat niet strafrechtelijk, niet onafhankelijk en niet diepgaand was. Een reden waarom het in de doofpot gestopt werd is dat het in 1995 om politieke redenen wenselijk was dat de foto’s die getuigden van oorlogsmisdaden die onder de neus van de Nederlandse militairen werden begaan uit de publiciteit moesten worden gehouden.

Samen met Nova heeft Argos sinds 1998 aandacht besteed aan het fotorolletje van Srebrenica. Het is negatief symbool geworden voor de doofpotcultuur op Defensie en positief voor gedegen onderzoeksjournalistiek die echter toch niet de kern van de macht kan blootleggen. Er is een gelijkenis met de kwestie Demmink die van 1993 tot 2012 speelde in de top van het Ministerie van Justitie. Ondanks verklaringen van de vorige justitieminister Ivo Opstelten werd jarenlang een diepgaand onderzoek naar de in verband met pedofilie en ambtelijke obstructie gebrachte Demmink geblokkeerd en moest een oriënterend feitenonderzoek dienen als afleiding voor zo’n onderzoek. Peter Rutten realiseert zich dat hij de katvanger was. Dit alles rechtvaardigt alsnog een diepgaand, strafrechtelijk en onafhankelijk onderzoek naar het fotorolletje van Srebrenica.

Foto: ‘ZKH Prins Willem-Alexander in gesprek met Dutchbatters, na de val van Srebrenica, juli 1995’. In Zagreb. Collectie: Centrum voor Audiovisuele Dienstverlening Koninklijke Marine.