Verstrikt in zijn dogmatiek gaat aartsbisschop William Goh weer los tegen secularisme, de menselijke rede en andersdenkenden

Zoals sommigen wellicht weten is de Singaporese rooms-katholieke aartsbisschop Willam Goh mijn favoriete geestelijke. Hij maakt gretig gebruik van sociale media en doet daar controversiële uitspraken die tegen de logica ingaan. Ik zie hem als een karikatuur van een geestelijke. Ik twijfel nog of zijn zalvende toon eerder zouteloos of zoetsappig is. Daarom mag ik graag naar zijn toespraken luisteren omdat hij het zo zichtbaar bont maakt. Goh is een fervent tegenstander van het secularisme dat hij in zijn betogen telkens weer op de hak neemt. Dat is zijn missie. Ik ben een voorstander van het secularisme dat ik opvat als een politieke filosofie waarin levensovertuigingen en godsdiensten gelijkwaardig zijn onder de nationale rechtsstaat.

Goh stelt terecht dat mensen met verschillende levensovertuigingen elkaar uitsluitend op het gebied van de rede kunnen vinden. In de wet. Maar hij heeft ongelijk als dat betekent dat gelovigen of andersdenkenden daarmee bepaald of beperkt zijn. Dat zijn ze niet. Binnen de contouren van de rechtstaat hebben ze alle ruimte om hun overtuiging te volgen. Wat ze alleen niet kunnen is de rechtstaat vervangen door hun eigen levensbeschouwelijke rechtssysteem. Dat zou de teruggang naar de Middeleeuwen inhouden of een verplaatsing naar een theocratie zoals Iran. Goh doet opnieuw zijn betoog geweld aan door neerbuigend te zijn over degenen die niet in de God van Rome geloven. Hij meent dat ze alleen de menselijke rede hebben en suggereert dat ze daarom een moreel kompas missen. Dat is kwaadsprekerij en dommigheid van William Goh.

Mensen die niet in de God van Rome geloven kunnen behalve in de menselijke rede geloven in de mensheid, de natuur of de kunst. Met zijn reductie verklaart Goh zich tot een domoor. Hij ziet een dualiteit tussen een God en een niet-God en geselt de gelovigen die aan hem zijn toevertrouwd met die valse tegenstelling. Het is triest dat William Goh niet begrijpt hoe dom hij is. De Nederlandse theoloog Harry Kuitert zei het treffend: ‘Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen.’ Ofwel, ook de God van Rome is een constructie die door mensen gemaakt is. Het is het resultaat van de menselijke rede.

Aartsbisschop William Goh vervolgt zijn kruistocht tegen het secularisme met misleiding en verwijzingen naar het holisme

De Rooms-Katholieke aartsbisschop van Singapore William Goh is mijn favoriete religieuze mikpunt. Hij heeft het niet op het secularisme en ik niet op hem. Dat laatste niet omdat hij tegen het secularisme is, maar omdat hij dat bewust verkeerd voorstelt. Dat maakt hem oneerlijk en onwaarachtig. Hij voert er een kruistocht tegen.

In een eerder commentaar omschreef ik hem als een religieuze complotdenker die in intellectueel en moreel opzicht een schande voor de kerk van Rome is. Het raadsel is wat Goh met zijn neerbuigende houding jegens andersdenkenden hoopt te bereiken. Mag Goh van de Romeinse curie ongestraft desinformatie verspreiden?

Niet alleen geeft Goh een verkeerde voorstelling van het secularisme dat hij ten onrechte als strijdig met religie afschildert, hij lijkt evenmin te begrijpen wat holisme is dat hij integreert in zijn religie. Maar hoe kan iets alomvattend voor allen zijn als het beperkt is tot een specifieke religie, namelijk het Rooms-Katholicisme volgens William Goh? Soms vervaagt de grens tussen voorbeeld en parodie. Bij Goh gebeurt dat gegarandeerd.

Rooms-katholieke aartsbisschop William Goh spreekt zich opnieuw fel tegen het secularisme uit. Hij maakt zijn eigen kerk te schande

De rooms-katholieke aartsbisschop van Singapore William Goh zet zijn kruistocht tegen het secularisme voort. Hij valt in herhaling zoals dit commentaar van september 2019 met een soortgelijke preek aantoont. Toen vroeg ik me af: ‘Wat voor onzin is er in hemelsnaam in hem gevaren? Ligt hij uit kerkpolitieke redenen onder vuur van conservatieven? Zijn woorden zijn niet alleen in strijd met de aard van het secularisme en de tolerantie jegens andersdenkenden, maar ook met opvattingen over diversiteit en multiculturalisme die Goh eerder naar buiten bracht. (..) secularisme is dé manier om eenheid te promoten, wat Goh in de video ontkent. Dat is het secularisme waarin alle religies en levensovertuigingen gelijkwaardig zijn en onder de garantie van de nationale staat vreedzaam samen kunnen leven’. Het is veelzeggend dat Goh tot dezelfde kerk behoort als paus Franciscus die openheid en toenadering tot andersdenkenden predikt. Goh steekt zijn standaardpreek af tegen het secularisme. Hij begrijpt niet wat het inhoudt en is neerbuigend tegen de voorstanders ervan. Die per definitie niet anti-religieus of goddeloos zijn wat Goh niet begrijpt. Goh is een religieuze complotdenker die in intellectueel en moreel opzicht een schande voor de kerk van Rome is. Of juist een voorbeeld ervan?

In een artikel op openDemocracy legt de Turkse hoogleraar politicologie (sociologie van religie, secularisme en burgerschap) Haldun Gülalp in ‘In defense of secularism; Polarization based on a politics of religious identity seems to be the most dangerous for democracies’ uit wat secularisme is en welke functie het heeft. Het kan opgevat worden als een antwoord op de religieuze identiteitspolitiek van aartsbisschop William Goh die religie als politiek middel inzet dat tot radicalisering leidt. Hiermee besmet hij onbewust zijn eigen religie:

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘In defense of secularism; Polarization based on a politics of religious identity seems to be the most dangerous for democracies’ van Haldun Gülalp op openDemocracy, 19 november 2019.

Aartsbisschop William Goh geselt vanaf de kansel het secularisme en spreekt zichzelf tegen

Het is lastig om niet verdrietig te zijn over de woorden van de rooms-katholieke aartsbisschop van Singapore William Goh. Wat voor onzin is er in hemelsnaam in hem gevaren? Ligt hij uit kerkpolitieke redenen onder vuur van conservatieven? Zijn woorden zijn niet alleen in strijd met de aard van het secularisme en de tolerantie jegens andersdenkenden, maar ook met opvattingen over diversiteit en multiculturalisme die Goh eerder naar buiten bracht. Zoals in 2018 in een interview met het Vaticaanse Asia News waarin hij uitlegt hoe secularisme in een staat als Singapore in de praktijk functioneert en de regering ‘die feitelijk seculier is’ niet tegen maar voor religie is. En voegt Goh toe: ‘Our ability to live together peacefully, especially among different religions, is truly a miracle.’ Kortom, secularisme is dé manier om eenheid te promoten, wat Goh in de video ontkent. Dat is het secularisme waarin alle religies en levensovertuigingen gelijkwaardig zijn en onder de garantie van de nationale staat vreedzaam samen kunnen leven. Dat Goh zichzelf vergeet kan hem nog vergeven worden, maar dat hij meent dat katholieken en ‘mensen zonder God’ geen gemeenschappelijke waarden hebben en elkaar niet kunnen vinden is bizar. Met zijn neerbuigende houding jegens andersdenkenden die geen ‘mensen van God’ zijn laat deze rooms-katholieke aartsbisschop zich kennen als iemand die verbinding afwijst.

Voorlopig verslag: Rooms-Katholieke kerk van Illinois stopte 500 gevallen van kindermisbruik door priesters in de doofpot. Dus?

Er is een verband tussen godsdienst en bedrog, zoals een nieuw doofpotschandaal in Illinois aantoont. Volgens een voorlopig verslag van minister van Justitie Lisa Madigan hield de leiding van de katholieke kerk meer dan 500 gevallen van seksueel misbruik van minderjarigen door priesters van de Rooms-Katholieke kerk jarenlang geheim. Dat is obstructie van het recht. Een artikel van de New York Times geeft de details.

Dit ontwijken van verantwoordelijkheid maakt duidelijk dat de Rooms-Katholieke kerk niet bij machte is om de eigen organisatie door te lichten en ‘de crisis van geestelijken en seksueel misbruik alleen op te lossen’. Dit geval staat niet op zichzelf. Er zijn wereldwijd meer van dit soort gevallen van misbruik van minderjarigen door priesters die door de kerkleiding geheel of gedeeltelijk in de doofpot zijn gestopt. Slachtoffers worden geïntimideerd om te zwijgen. Dit is onaanvaardbaar. Het zelfregulerend vermogen van de katholieke kerk schiet tekort om zelf orde op zaken te stellen. De autonomie van religieuze organisaties maakt ingrijpen door de overheid lastig. Van de andere kant kan dit ontlopen van verantwoordelijkheid door een kerk niet worden getolereerd. Mede vanwege de vele jeugdige slachtoffers die geen genoegdoening krijgen. Dit betreft een religieuze organisatie die notabene claimt om gelovigen geestelijke leiding en richting te geven. Maar die in eigen huis het verkeerde voorbeeld geeft. Hoe hol klinkt zo’n claim van de katholiek kerk die niet alleen een dekmantel biedt voor misbruikplegers, maar dat misbruik vervolgens op een georganiseerde wijze toedekt?

Vraag is hoe religieuze instellingen als de Rooms-Katholieke kerk vanuit zowel de inhoudelijke dogmatiek als de machtspolitieke opstelling beoordeeld moeten worden. Het is onderhand duidelijk door vele gevallen die in de doofpot gestopt werden en daar door juridische autoriteiten of klokkenluiders weer uit zijn gehaald dat religieuze instellingen niet op hun mooie woorden geloofd kunnen worden. Ze kunnen vanwege de rechten die de rechtsstaat biedt evenmin generiek verboden worden. Er zijn steekhoudende overwegingen om een religieuze organisatie als de Rooms-Katholieke kerk aan te merken als criminele organisatie, maar uiteindelijk is dat een te grof middel dat juridisch niet standhoudt. Duidelijk evenwel is dat zelfregulering door de Rooms-Katholieke kerk of een ‘onafhankelijke’ klachtencommissie die door de kerk zelf is ingesteld niet werkt en het probleem van kindermisbruik door priesters niet goed in kaart brengt en evenmin oplost voor de toekomst.

Katholiek Nieuwsblad schermt met geheime memo: Buitenlandse Zaken is ‘seculier vooringenomen’ en ‘religieus ongeletterd’

Het Katholiek Nieuwsblad is ondubbelzinnig in de kop van het artikel ‘Ministerie Buitenlandse Zaken ‘religieus ongeletterd’’. De onuitgesproken claim is dat het zelf wel belezen is over het onderwerp in kwestie, namelijk de kennis van religieuze tradities. Dat wekt verwachtingen, maar de geëiste aandacht loopt vast in een zwart wereldbeeld vol illusies en insinuaties. Wat volgt is een losse flodder die geen doel treft. Dat valt nauwelijks nog zorgvuldige journalistiek te noemen. Wat het wel is wordt evenmin duidelijk. Het meest lijkt het nog op stemmingmakerij en gekrenktheid over de afgenomen machtspositie van de christen-democratie dat ruim 30 jaar terug nog kon zeggen ‘we rule this country’. Dat was ooit maar nooit meer. Dit artikel valt te lezen als rouwverwerking over dit verlies. Mijn reactie op de FB-pagina van het Katholiek Nieuwsblad bij dit onderwerp:

Het is een vreemd artikel dat verschillende richtingen opwijst. Het claimt dat het ministerie van Buitenlandse Zaken ‘een seculiere vooringenomenheid’ en ‘een gebrek aan religieuze geletterdheid’ heeft. Tegelijk worden de claims afgezwakt als gezegd wordt dat het risico ‘zeker aanwezig’ is dat het risico bestaat. Dat geeft allerlei slagen om de arm. Het helpt evenmin dat deze aantijgingen uit een geheime interne memo afkomstig zijn. Zo valt niet te controleren of de claims kloppen en vanuit welk perspectief en door wie ze worden gedaan. Waar ligt de grens tussen religieuze marketing en spijkerhard nieuws?

Maar laten we aannemen dat beide claims kloppen. Het vermeende gebrek aan religieuze geletterdheid of kennis van religie en religieuze organisaties is het meest ernstig. Want diplomaten moeten de wereld, hun partners en opponenten kennen om ermee om te kunnen gaan en op te kunnen reageren. Ook pro-actief. Maar waaruit dit religieus analfabetisme blijkt is vooralsnog niet duidelijk.

De andere claim dat Nederland ‘één van de meest seculiere samenlevingen in de wereld’ en daarom vooringenomen zou zijn is een malle beschuldiging uit het ongerede. Feit is dat in Nederland een meerderheid van de bevolking zich niet rekent tot een religieuze groepering en zegt zich niet door het geloof te laten inspireren. Het is goed mogelijk dat dat voor het personeel op het ministerie van Buitenlandse Zaken in gelijke mate geldt als voor de Nederlandse bevolking als geheel.

Onduidelijk blijft wat de opzet van dit artikel is. Het is nogal een ernstige aantijging om te zeggen dat het ministerie religieus ongeletterd is. Notabene precies in de periode dat de nieuwe ambassadeur bij de Heilige Stoel Caroline Weijers haar geloofsbrieven als ambassadeur heeft aangeboden. Waar ligt de grens tussen religieuze marketing en spijkerhard nieuws? Het artikel in het Katholiek Nieuwsblad maakt het niet duidelijk in een vermenging van suggestie, claims, nostalgie en verbolgenheid.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Ministerie Buitenlandse Zaken ‘religieus ongeletterd’ van KN Redactie in Katholiek Nieuwsblad, 14 november 2018.

Frank Bosman betreurt het dat rooms-katholieken zich uitschrijven

Antwoord op ‘cultuurtheoloog’ Frank Bosman die vanuit de achterhoede van een zich terugtrekkend religieus leger de positie van de Nederlandse religieuze organisaties probeert te verklaren, soms zelfs te verdedigen. Dat doet hij onder andere als commentator voor de EO. In zijn verdediging neemt hij half-verklarend, half-politiserend godsdienst als fenomeen in bescherming en probeert het als noodzakelijk, onherroepelijk en onvermijdbaar voor te stellen. Onder meer als hij zegt: ‘Je kan wel uit de kerk stappen, maar de kerk stapt niet uit jou. De kerk laat in principe niemand gaan.’ Dat betekent dat iemand die gedoopt is nooit definitief uit de kerk kan stappen. Dat is een dogmatisch standpunt dat mensen buiten de kerk tegen hun zin opgedrongen wordt. Want ook buiten de kerk worden ze nog geclaimd door de kerk. Het is duidelijk dat dit standpunt er niet aan meehelpt om kerken het beetje sympathie en reputatiewaarde dat ze nog bezitten te laten behouden.

Foto: Schermafbeelding van FB-post van Frank Bosman met eigen reactie, 18/19 september 2018.

Gezag en geloofwaardigheid van de katholieke kerk in Nederland ligt van diverse kanten onder druk

Het was een slechte week voor de katholieke kerk. Aartsbisschop Wim Eijk zegt in een interview met de Gelderlander dat de katholieke kerk in hoog tempo uit Nederland verdwijnt. Van de 280 kerken in het bisdom Utrecht blijven er over tien jaar waarschijnlijk hooguit 15 open. NRC constateert in een artikel dat ook in Nederland kardinalen en bisschoppen het seksueel misbruik van kinderen toedekten. En er is de schadeclaim van meisjes die in katholieke instellingen in de jaren ’50 en ’60 (vdve) dwangarbeid moesten verrichten, zoals RTV Rijnmond in een item meldt. Gezag en geloofwaardigheid van de katholieke kerk in Nederland wordt van verschillende kanten aangetast. Het valt niet in te zien hoe deze organisatie dat als volkskerk kan overleven.

Wat zeggen kindermisbruik door Katholieke kerk in Pennsylvania en het verzwijgen over de geestelijke volwassenheid van de kerk?

‘Predator priests’ is het etiket dat media op de roofdier priesters van de Rooms-Katholieke kerk in Pennsylvania plakken. De feiten kwamen gisteren naar buiten in een rapport van het ministerie van Justitie van de staat dat het misbruik van kinderen gedurende 70 jaar en de tegenwerking van de hoogste kerkleiding in het 18-maanden lange onderzoek beschrijft. Meer dan 300 katholieke priesters misbruikten meer dan 1000 geïdentificeerde kinderen, maar waarschijnlijk zijn er duizenden meer gevallen. Minister Shapiro zei in een persconferentie dat ‘vanwege de manipulatie door de kerk van onze zwakke wetten in Pennsylvania’ vele roofdier priesters uit handen van Justitie konden blijven. Zo zijn feiten verjaard. Het gaat dus hier niet alleen om misbruik van kinderen door katholieke priesters, maar ook om obstructie door de katholieke leiding van de rechtsgang. De katholieke leiding ondernam geen actie, deed geen melding en stopte het misbruik in de doofpot. Het vermoeden bestaat dat de leiding van de katholieke kerk wereldwijd nog steeds deze misdaden van de eigen kerkelijke beambten toedekt en schoon schip weigert te maken. Wellicht daar geestelijk niet toe in staat is. Dit is merkwaardig omdat levensbeschouwing en zingeving tot de kernproducten van de katholieke kerk behoren. Dit roept de vraag op wat zo’n kerk met een gedrag van kindermisbruik en het ontwijken van verantwoordelijkheid nog waard is. De slotsom voor de VS is dat de instituties (regering, overheidsdiensten, kerk) waar mensen eeuwenlang blindelings op vertrouwden nu die mensen laten vallen. Hoe dit tij te keren?

Katholieke Sarah Yaklic zoekt oorzaak voor ontkerkelijking buiten de eigen kring. In de seculiere wereld of bij de sociale media

Het Katholiek Nieuwsblad plaatste op 26 juli 2018 het artikel ‘Getuig online! Onze jongeren zijn het waard‘ van Sarah Yaklic. Zij is de ‘Director of Catholic Media’ op de Amerikaanse katholieke privé University of Notre Dame in Indiana. Het betoog van Yaklic is het waard om krachtig weerspreken te worden. Zij bestrijdt stromannen en praat onzin. Mijn reactie bij dit artikel op de FB-pagina van het Katholiek Nieuwsblad: