Het bestaan van een god is nooit aangetoond en het geloven erin en aanbidden ervan kan tot gestoord gedrag leiden dat veel slachtoffers kost. Dat zijn goed verdedigbare standpunten. Maar is hiermee religie ook een mentale stoornis zoals de petitionaris J.G stelt die oproept tot behandeling van de stoornis bij gelovigen? Nee, dat gaat te ver. Nederland kent vrijheid van godsdienst. Dat betekent dat iedereen zonder dwang een religie, levensovertuiging of nihilisme moet kunnen kiezen. Die vrije keuze wordt door de overheid gegarandeerd of zou idealiter moeten worden. Over de inhoud van die keuze hoeft geen verantwoording afgelegd te worden.
Gestoord gedrag blijft niet beperkt tot de harde kern onder gelovigen die diep in hun hart andersdenkenden beschouwt als afvallige gelovigen die met lichte dwang en overtuiging of zelfs zulke impliciete claims op ‘het rechte pad’ moeten worden gebracht. Dit is gestoord gedrag van gelovigen die niet kunnen aanvaarden dat de vrijheid van godsdienst het afzien van godsdienst inhoudt. Verbieden van godsdienst of het willen behandelen van alle gelovigen aan een stoornis die het geloof zou zijn getuigt echter van dezelfde intolerantie.
De petitionaris hecht te veel waarde aan de inhoud van religie en verbindt er te veel conclusies aan. In een seculiere samenleving zoals Nederland zijn religies en levensovertuigingen ondergeschikt aan de nationale rechtsstaat. Het doet er niet toe hoe krom gelovigen denken of hoe slecht onderbouwd de argumenten voor de oorsprong van een specifieke religie zijn. Er zijn juridische uitspraken die aan religie een zeker mate van begrijpelijkheid, serieusheid, samenhang en importantie vragen om religie maatschappelijk te aanvaarden. Tegelijkertijd is de drempel hoog om in de juridische praktijk een religie als religie te weigeren. Een gelovige die een geloof praktiseert hoeft niet consistent te zijn. Een geloof is een systeem dat niet per definitie uitblinkt door redelijkheid, realisme, samenhang en logica. De nationale rechtsstaat moet met actief beleid de gevolgen inperken van de werking van religies die schade aanbrengen aan anderen of aan de eigen gelovigen die het inspireert. Maar verbieden van of pro-actief optreden tegen religies past niet binnen onze rechtsstaat.
Foto: Schermafbeelding van deel petitie ‘Erken geloof en religie als een mentale stoornis’.
George Knight 
Deze petitie is absurd en een bedreiging van de vrijheid van religie.
LikeLike
En daarna al die andere ideologieën eveneens een mentale stoornis noemen?
LikeLike
Zelfs een atheïst als Stephen Hawking stelde ooit: fenomenologisch onderscheiden we vier fundamentele natuurkrachten, maar veel onderzoek is erop gericht om die ene kracht te kennen waar deze vandaan komen. Als we dat ontdekken, dan begrijpen we de bedoeling van God. Wat Hawking hier opmerkt is conform de opvattingen van Spinoza. Deze definieerde ‘zelfstandigheid’ als iets waarvan het bestaan niet meer kan worden afgeleid uit iets anders (zoals de natuurkrachten). God is een unieke zelfstandigheid. Constantin Brunner hierover: Het Al-Ene is het bewustzijn van wat we gemeenschappelijk hebben met alle dingen. Dit maakt duidelijk waarom Spinoza sprak van ‘ídeae communis.’ (niet te verwarren met universalia).
De Verlichting (en eigenlijk wetenschap) begon vooral bij Spinoza toen deze stelde dat ‘gemeenschappelijke begrippen’ (notiones communis) de fundamentele beginselen van ons redeneren zijn, aangezien zij het begrip zijn of het bewustzijn van ‘datgene wat aan alles gemeen is en wat evenzeer in een deel als in het geheel voortkomt. Deze gemeenschappelijke begrippen zijn adequate begrippen van de dingen en hun eigenschappen. En aangezien zij de grondslag vormen van ons rationele denken brengt Spinoza hun samen onder ‘cognitio secundi generis’ of ratio (kennis van de tweede soort of rede).
Kennis van de eerste soort komt mij voor als onhaalbaar (Immanuel Kant stelde dat al) en ook Einstein begreep dat. Spinoza was geen atheïst en Einstein evenmin. Voor mij is het nogal evident dat je niet kunt ‘kijken’ naar iets wat alles in zich sluit. En Hawking hoeft voor mij bepaald geen Spinoza te zijn. Mensen van zijn kaliber zijn er om ons het goede gereedschap te geven om de werkelijkheid te hanteren. In de wetenschap bekend als inderdaad onweerlegbare feiten, maar dan wel in een eveneens onweerlegbare wetenschappelijke context waarvan de uitgangspunten provisorisch zijn. Als de laatste vijf woorden in de vorige zin vergeten worden zijn we terug in de Middeleeuwen. Voor zover een universele waarheid is dat God. Daar hoeft men niet gelovig voor te zijn.
Deze petitie getuigt slechts van intellectuele zwakheid.
LikeLike
“Is it a mental illness?” Because I am a psychologist, people sometimes ask me, quite seriously, whether religion—or at least religious fundamentalism—is a psychopathology. After all, most religions seem somewhat crazy from the outside. If someone were alone in believing that his child was going to be tortured forever unless they prayed a certain prayer—or if someone were alone in believing that a supernatural being cares whether you wash plates that have touched milk and those that have touched meat in the same dishwasher—or if someone were alone in believing that God wanted all women to walk around in black sacks with their faces covered—we might suspect that person was schizophrenic. But schizophrenia is caused by a breakdown of neurological systems within the individual, and religion is not.
http://www.rawstory.com/2017/04/can-bacteria-help-us-understand-religion-the-brain-changing-power-of-religious-belief/
LikeLike