Glurende GCHQ onderschept miljoenen webcam beelden van Yahoo

Guardian-journalist James Ball legt uit aan Amy Goodman van Democracy Now! Samen met Spencer Ackerman ‘brak’ Ball voor The Guardian nieuws dat op de Snowden-documenten gebaseerd is. Optic Nerve, zo heet het programma van de Britse geheime dienst GCHQ dat met assistentie van de NSA beelden opslaat van webcam chats van Yahoo-gebruikers. Onduidelijk is of het nog operationeel is. In 2008 ging het in een periode van zes maanden om meer dan 1,8 miljoen Yahoo-gebruikers. Het programma diende ook om te experimenteren met ‘automatische gezichtsherkenning’ en verdachten van terrorisme te volgen. De spionage bleef niet beperkt tot Britten en Amerikanen, zodat ook Nederlanders bespioneerd kunnen zijn door deze geheime diensten.

Pikant is dat zo’n 3 tot 11% procent van de chats te maken heeft met ongewenste naaktheid (undesirable nudity). Wat trouwens de vraag oproept wat gewenste naaktheid in de optiek van deze geheime diensten zou kunnen zijn. Die beelden heeft de GCHQ dus ook opgeslagen, maar er zijn geen aanwijzingen dat hieruit acties gevolgd zijn. Yahoo zegt niks van Optic Nerve te weten en er afstand van te nemen. Maar de vraag is welke uitruil (trade-off) computerbedrijven als Google, Microsoft, Apple, Facebook, Twitter of Yahoo moeten maken met de Amerikaanse overheid om sowieso ‘onder de wet’ te mogen opereren.

Niet voor de eerste keer sinds de Snowden-documenten sinds juni 2013 tot kritische publicaties leidden roept het handelen van Britse en Amerikaanse geheime diensten de vraag op wat de massale spionage van onschuldige burgers te maken heeft met de bestrijding van terrorisme. Des te meer omdat vermoed wordt dat de diensten steeds meer hooibergen verzamelen zonder de naalden erin nog te kunnen vinden. Zodat de criminelen en terroristen eerder uit zicht dan in zicht raken. Ondersteunend bewijs voor dit vermoeden is dat de geheime diensten niet kunnen aantonen door de massale spionage van burgers ook maar enige aanslag of complot te hebben voorkomen. De echte vraag in dit ‘NSA-dossier’ is hoe het mogelijk is dat het politieke en juridische toezicht op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten de praktijken van Optic Nerve toelaat. 

peepingtom17

Foto: Still uit Peeping Tom (1960) van Michael Powell.

Ai Weiwei is meer bij de tijd op internet dan in het museum

In het Hirshhorn Museum in Washington DC loopt de tentoonstelling ‘According to What?‘ van Ai Weiwei ten einde. De politieke kunst van Ai Weiwei is niet in lijn met de propaganda van de Chinese regering, maar staat er haaks op. Publicist James Panero ziet de basis ervan in het scepticisme van de Punk-beweging. Een wantrouwen tegenover de staat dat ook het Russische Pussy Riot op de been bracht. Opvallend omdat de staat zelf vaak het initiatief neemt voor politieke kunst. Het schrijnt dan als kunstenaars hun eigen weg kiezen.

Ai Weiwei kon niet op de opening van zijn eigen tentoonstelling in Washington DC zijn. Zoals-ie nergens meer kan komen. Geen nieuws omdat het bekend is dat-ie China niet wil verlaten uit angst er niet meer in te mogen. Samensteller en directeur Kerry Brougher ziet een vermenging van Ai’s internet-activiteiten en zijn kunst: ‘There is a blurring of his internet activity and his art.’ In zijn isolement maakt de kunstenaar gebruik van de middelen die hem resten. Internet en sociale media buit-ie uit met de mentaliteit van de punker. Tegelijk relativeert dat het belang van zijn ‘klassieke’ kunst die noodgedwongen in dat isolement blijft steken.

ai-weiwei-new-york

Foto: Ai Weiwei fotografeert in New York (1983-1993). Mirror, 1987.

Ai Weiwei zet eigen huis onder bewaking

Update 4 april: Volgens Ai Weiwei hebben de Chinese autoriteiten al na een dag de stekker uit de webcams getrokken. ‘Bye bye to all the voyeurs‘, zegt Ai. Privacy van een kunstenaar wordt tot staatsgeheim verklaard. 

Een zwarte kat wordt betrapt door een van de vier live webcams die de Chinese kunstenaar Ai Weiwei in zijn huis heeft opgehangen. Als protest tegen de 24-uurs politiebewaking waaraan-ie sinds een jaar onderworpen is. Op 3 april 2011 werd Ai Weiwei opgepakt en in juni weer vrijgelaten. Reden zou zijn slechte gezondheid zijn. In de proeftijd die op 22 juni afloopt mag-ie Beijing niet verlaten en wordt-ie in de gaten gehouden.

Tegen persbureau AFP vertelde Ai dat-ie aan toezicht is onderworpen, inclusief de controle over zijn telefoon en computer. Zijn kantoor is doorzocht, hij werd gefouilleerd, dagelijks wordt-ie gevolgd en er zijn bewakingscamera’s aan de voorkant van zijn huis. Daarom vroeg-ie zich af waarom-ie geen camera’s op zou hangen zodat iedereen zijn activiteiten kan volgen. Hij hoopt bij de autoriteiten ook op wat transparantie.

Ai Weiwei werd van belastingontduiking en pornografie beschuldigd. Maar hij buigt niet voor intimidatie door de autoriteiten. Steun vanuit het Westen helpt hem. Na zijn proeftijd hoopt-ie weer vrij man te zijn. Tenzij ze me weer beschuldigen en in de gevangenis zetten. Anders zou ik vrij zijn. Maar ik weet het niet, het is nooit echt duidelijk, aldus Ai Weiwei. Zijn bewegingsvrijheid tekent de stand van de mensenrechten in China.

Foto: Afbeelding (3 april 2012) van een van de vier livestream webcams die Ai Weiwei in zijn huis heeft opgehangen