Overlast in Middelharnis. Wat doen horeca ondernemingen zelf?

In het Zuid-Hollandse Middelharnis zorgen jongeren voor overlast. Als om half vier ’s nachts Le Bateau sluit, dan trekken sommigen als vandalen door het dorp. Le Bateau zegt namens de horeca ondernemers: ‘Al een geruime tijd worden we geconfronteerd met een stel kansloze figuren die het nodig vinden om na een avondje hangen/stappen een leuke slooproute in te lassen als ze naar huis gaan. Dit bestaat uit ramen ingooien, auto’s beschadigen, planten vernielen etc. Buiten dat het gewoon idioot en onbeschoft is, willen wij als ondernemers aan de haven van middelharnis jullie er op wijzen dat de maat nu echt vol is!‘

De horeca ziet de bui hangen, sluiting van hun zaak dreigt. Dat heeft niet alleen gevolgen voor de bezoekers, maar ook voor de eigenaren. Straks zijn ze hun inkomsten kwijt. In de reacties wordt erop gewezen dat een paar vandalen het voor de rest verpesten. Maar is dat de hele verklaring? Want de horeca is zowel dader als slachtoffer, als men in die termen kan praten. De horeca rond de haven trekt jongeren, voorziet ze van alcohol, is tot diep in de nacht open en doet zelf klaarblijkelijk onvoldoende aan handhaving en regulering. Dat de horeca erover verbaasd is dat in die groep jongeren een deel te ver gaat is onoprechte verbazing. Want zulke uitwassen zijn er altijd. Waarom de horeca ‘kansloze figuren’ van drank blijft voorzien is dus de vraag.

De reactie van de horeca-ondernemers van Middelharnis is typerend voor het Nederland van nu. Er wordt vol verwijt gewezen naar de overheid die het zou laten afweten door de orde niet of onvoldoende te handhaven. Maar wat hebben de ondernemers de afgelopen tijd zelf gedaan? Komen ze pas in actie als hun bedrijf of winst in gevaar dreigt te komen? De ondernemers lijken op geen enkel moment het verband te leggen tussen hun eigen onderneming en het vandalisme. Want hoe klein en niet karakteristiek de groep vandalen ook is, ze zijn wel een direct gevolg van de aanwezigheid van de horeca ondernemingen. Het zou de ondernemers sieren als ze hand in eigen boezem staken en zelf eens gaan nadenken waarmee ze in hemelsnaam bezig zijn.

Wat zegt de Ice Bucket Challenge over ons besef van de wereld?

Zwarte Piet, IS, Oekraïne, Gaza en Ice Bucket Challenge. Het is me het zomertje wel. Naast het WK Voetbal toen ik in een zaal voor Duitsers in een Duits hotel de wedstrijd Duitsland-Ghana bekeek. Het is niet voor niks de Duitser Bertolt Brecht die de theorie van de Vervreemding formuleerde. Een dramatische techniek bedoeld om de toeschouwer niet in een fictieve wereld te laten verzinken, maar te laten blijven beseffen dat-ie een constructie aanschouwt. Het exacte tegendeel van producten uit Hollywood die de montage wegpoetsen.

Dus een zomer vol episch theater. Conflictgebieden in het Midden-Oosten en aan de rand van Europa eisen doden. Dat gaat ergens over. Dat we dat beseffen. Zoals we blijven beseffen dat het nieuws over Zwarte Piet in negen van de tien keer geen nieuws is. Non-nieuws wordt dan nieuws dat het nieuws vervangt. Noem het afleiding. Maar de ultieme constructie van non-nieuws met de pretentie van nieuws is de Ice Bucket Challenge voor de spierziekte ALS. U en ik worden in een sociaal contract gedwongen. De keuze is of een emmer ijswater over jezelf heengooien en drie mensen nomineren of 75 euro doneren voor ALS. Deze combinatie van de kettingbrief die niet onderbroken mag worden en de Neknomination (drinken in een slok) onzin vinden wordt sociaal blijkbaar niet aanvaard. Het wachten is op de eerste dodelijke slachtoffers van de Ice Bucket Challenge.

Nieuwe Facebook-uitdaging: à l’eau ou resto. Met doden

Opnieuw levert sociale media slachtoffers op. Een half jaar geleden was er NekNomination. Een halve liter bier in een teug en dan twee personen nomineren hetzelfde te doen, dat was de lol van het spel. Kortom, het langere indrinken. Binnen korte tijd vielen er vijf doden. Nu is er het Franse ‘à l’eau ou resto’ ofwel te water of voor een maaltijd in een restaurant betalen. De politie waarschuwt voor de gekte. Ook juridisch is het niet ongevaarlijk, want advocaten waarschuwen ervoor dat degenen die anderen uitdagen aansprakelijk kunnen worden gesteld onder beschuldiging van doodslag als het misgaat. Maar de meeste filmpjes -want in 2014 bestaat iets pas als het wordt vastgelegd op sociale media- zijn tamelijk banaal. Iemand die vol bravoure de zee, een zwembad, een waterstraal of een vijvertje inloopt. Alsof er een nieuw continent wordt betreden. De zwakte en sterkte van sociale media lopen in elkaar over. Positief is dat het eigen tegenkrachten oproept. SmartNomination was het antwoord op NekNomination. Wat wordt het antwoord op ‘à l’eau ou resto’?

NekNomination tegenover SmartNomination: dooddrinken of …

Een halve liter bier in een teug en dan twee personen nomineren hetzelfde te doen, da’s de lol van dit spel. NekNomination is populair in kroegen en op sociale media, maar heeft al tot vijf doden geleid. Vooral als er sterkere drank als wodka wordt ingenomen. Zoals Stephen Brooks deed. De voormalige Ierse rugbyer Ross Samson die het rond kerstmis 2013 op Facebook promootte waarna het snel navolgers vond, verwerpt het nu. Het is uit de hand gelopen. In z’n culturele eigenheid heeft de Franse Julien Voinson op 14 februari de actie SmartNomination gestart. Het overspoelt Frankrijk en heeft een sociale kantje: voedsel en drinken geven aan een dakloze. Een gezond antwoord op Angelsaksische genotzucht dat als corrigerend is bedoeld. Cheers.

Onder de 18 drinken als een prins met Bavaria. Foute marketing

Bierbrouwer Bavaria gaat op vele manieren de fout in. Op 17 oktober 2013 is de Drank- en Horecawet gepubliceerd met als belangrijkste wijziging dat de leeftijd voor het gebruik van alcohol van 16 naar 18 jaar wordt verhoogd. Er is geen overgangsregeling voor 16- en 17 jarigen of welke ander overgangsregeling ook. Per 1 januari 2014 is deze wet van kracht. Kortom, de minimumleeftijd voor alcoholgebruik is 18 jaar, er is geen overgangsregeling en de strekking van de nieuwe Drank- en Horecawet is al ruim vier maanden bekend.

Volgens Omroep Brabant voert Bavaria in Brabant en Limburg de op het carnaval gerichte reclamecampagne ‘drinken als een prins’ die de minimumleeftijd op 16 jaar stelt. Door toevoeging van het logo ‘Geen 16? Geen druppel‘ bestaat daar geen misverstand over. Dit suggereert dat Bavaria vindt dat 16-en 17 jarigen Bavariabier mogen drinken. Maar da’s wettelijk onjuist en in strijd met de reclamecode artikel 33, lid 2 dat zegt ‘Iedere reclame voor alcoholhoudende drank dient een educatieve slogan ‘Geen 18, geen alcohol’ te tonen. De STIVA zegt over het uit 2009 daterende oude logo: ‘Na 31 december 2013 houdt dit logo op te bestaan als gevolg van de verhoging van de verkoopleeftijdsgrens in de Drank- en Horecawet van 16 naar 18 jaar.‘

Bavaria suggereert tevens dat er een overgangsperiode voor de invoering van de Drank- en Horecawet is en dat het overvallen is door de wetswijziging en de gevolgen ervan in de marketing. Maar die overgangsperiode is er alleen in de handhaving, niet in de invoering van de wet. En het is ongeloofwaardig dat Bavaria niet heeft kunnen anticiperen op de verhoging van de leeftijdsgrens naar 18 jaar die zich eind 2013 aankondigde. Het kon toen weliswaar niet voorzien hoe een nieuwe overheidscampagne met een nieuw logo eruit zou zien om daar bij aan te haken, maar de bierbrouwer had dat slim op kunnen vangen in het campagnemateriaal. Wat in oktober 2013 in elk geval absoluut zeker was, is dat het logo ”Geen 16? Geen druppel‘ in 2014 gedateerd en onbruikbaar zou zijn. De conclusie kan niet dan anders zijn dan dat de opstelling van Bavaria onwaarachtig is.

Joël Voordewind en Carla Dik-Faber (Christenunie) hebben vandaag kamervragen gesteld aan staatssecretaris Martin van Rijn van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over de campagne ‘drinken als een prins’. Deze twee kamerleden signaleren dat vooral posters in bushokjes onjuiste informatie over de leeftijdsgrens van 18 jaar bevatten en dat Bavaria zich niet committeert aan de campagne NIX18. Met de afspraak van NIX: ‘onder de 18 moet je gewoon niet roken en drinken‘. De wereld vergaat niet door bierbrouwer Bavaria die zich vanwege een commercieel belang niet aan afspraken en wetgeving houdt, uitvluchten verzint en zich beroept op overmacht. Het schat waarschijnlijk in dat de verdediging voldoende is om niet achterhaald te worden door negatieve publiciteit en dat het sop de kool niet waard is. Maar da’s de vraag als de kritiek op de campagne toeneemt.

Foto 1: ‘Oude’ poster/ sticker van het STIVA

Foto 2: Tweet van Bavaria.

Foto 3: Campagneposter van Bavaria in februari 2014 ‘Drink als een Prins!‘ met logo ‘Geen 16? Geen druppel‘.

Bogey met lege handen in Turkije. Alcohol aan banden

De Turkse regering beperkt het gebruik van alcohol. De BBC bericht dat het door de islamitische AK-partij gecontroleerde Turkse parlement wetgeving heeft goedgekeurd dat de verkoop van en reclame voor drank beperkt. Volgens critici is de wetgeving in lijn met de geheime agenda die premier Erdogan volgt om Turkije te islamiseren. Dat laat secularisten met lege handen. En van 10 uur ’s avonds tot 6 uur ’s ochtends met lege glazen. Dan is winkelverkoop van alcoholische drank verboden. De maatregelen gelden ook niet-moslims. Inclusief toeristen. De wetgeving gaat ver. Zo mag er sowieso binnen 100 meter van moskee of school geen alcohol verkocht worden. En beelden van alcoholische dranken op televisie moeten wazig gemaakt worden. Dat laat Humphrey Bogart ook met lege handen. In Turkije wordt de filmgeschiedenis herschreven.

Foto: Humphrey Bogart, Ingrid Bergman en Dooley Wilson in Casablanca van Michael Curtiz (1942).