BuzzFeed publiceert ‘smoking gun’ waarmee Trumps positie onhoudbaar wordt. Hij droeg Cohen op te liegen voor congres

Update 19 januari 2019: Woordvoerder Peter Carr betwist in een zeldzame reactie in algemene termen namens speciale aanklager Robert Mueller het bericht van BuzzFeed. Zie onder meer een bericht van Axios. Die reactie kwam nadat congresleden vervolgstappen overwogen na lezing van het BuzzFeed bericht. Op zijn beurt betwist hoofdredacteur Ben Smith de reactie van Carr, die hij als vaag kwalificeert. Smith zegt achter de berichtgeving van BuzzFeed te blijven staan. Carrs reactie kan ingegeven zijn door twee overwegingen: controle van de speciale aanklager over dit dossier en het verdedigen van de geloofwaardigheid tegenover Trump en zijn medestanders van een speciale aanklager die niet naar de media lekt. Met de ontkenning van Carr hoeft de strekking van het bericht van BuzzFeed dat Trump Cohen aanzette tot liegen voor het congres niet onjuist te zijn. Of het helemaal juist is lijkt nu evenmin vast te staan. Het verhaal is in ontwikkeling.

De beeldvorming over de talloze onderzoeken naar president Trump is door een onthullend artikel in BuzzFeed overgegaan naar een andere fase. De onthulling dat Trump zijn toenmalige raadsman Michael Cohen heeft opgedragen om te liegen voor het congres over de geplande Trump Tower in Moskou is een ‘smoking gun’ als dit bericht door meerdere bronnen bevestigd wordt. Dit lijkt het geval te zijn. Liegen voor het congres is een federaal misdrijf. Dit komt in de aanloop naar de publieke hoorzitting van Cohen voor het House Oversight Committee op 7 februari. Dat niet over de Rusland-kwestie gaat. Er bestaat nog kans dat dit door Cohen afgeblazen wordt vanwege het feit dat zijn familieleden door Trump bedreigd worden, aldus een bericht in RawStory. In dat geval loopt BuzzFeed vooruit op de onthulling die Cohen nu indirect doet.

De overeenkomsten met Watergate stapelen zich op. Michael Cohen wil als de good guy’ John Dean de geschiedenis in en afstand nemen van zijn corrumperend handelen voor Trump en de Trump Organisatie. De obstructie is de misdaad waar de president aan opgehangen wordt. Het land is in verwarring en komt tot het besef dat het een oplichter als president heeft. President Nixon was weliswaar een straatvechter, maar bleef in de afhandeling toch binnen de lijnen van de wet. Of dat van Trump valt te verwachten is de vraag. Wat vooral nog ontbreekt is het optreden van Republikeinse senatoren die Trump de wacht aanzeggen en hem sommeren op te stappen voordat hij officieel wordt afgezet. Maar of de meerderheidsleider in de Senaat Mitch McConnell als de evenknie van Barry Goldwater de geschiedenis ingaat valt nog af te wachten. Mede door de ’shutdown’ die voornamelijk aan Trump toegerekend wordt dalen Trumps populariteitscijfers. Dat verzwakt zijn positie.

Politieke kleur van de ‘Gele hesjes’ is vooralsnog onbekend

Het is een wetmatigheid dat maatschappelijke basisbewegingen geïnfiltreerd worden. Dat was al zo bij de Franse revolutie die door beroepsrevolutionairen gekaapt werd. Of bij de Russische opstanden van februari en oktober 1917. Er tekent zich een opvallende gelijkenis aan tussen de beweging van de Gele hesjes en een andere recente beweging die doodgebloed, gefragmenteerd, opgebrand, gekaapt en vertrut is: Anonymous.

Hoe deze beweging verburgerlijkte beschreef ik in een commentaar van 2013 over de Belgische kunstenaar Jan Fabre: ‘Anonymous zou zich beter richten op die ontwikkelingen die ons leven voor de toekomst bepalen. Zoals de opbouw van de controlestaat door overheden en de inperking van de burgerrechten. Maar kritiek daarop vraagt inzicht, kennis, een lange adem en het opbouwen van weerstand tegen de invloed van geheime diensten. Een aanval op een individuele kunstenaar is net zo gemakzuchtig als wat overheden doen door de kunstensector bovenmatig te korten. De aanval op Jan Fabre symboliseert de verburgelijking van Anonymous.‘

Anonymous werd een sleets merk omdat het gekaapt werd. Met de Gele hesjes dreigt in snel tempo hetzelfde te gebeuren zoals deze video toont van een ‘Volhardend vader en rechtzoekend burger vecht voor zijn drie dochters en tegen criminele jeug’hulp’verlening & Co!’. Nu lijkt een ‘volhardend vader’ nog een tamelijk onschuldig opererend individu, maar als de Guy Fawkes-maskers worden ingewisseld voor Gele hesjes waarachter gefrustreerde of verwarde individuen of binnen- en buitenlandse actoren zich in betrekkelijke anonimiteit kunnen verschuilen, dan gaat het niet om de politisering van de maatschappij, maar om een poging om de politiek buiten de politiek om te kapen. De instrumenten zijn de gemakzuchtig opgestoken middelvingers van de sociale media die vooral wijzen op het protest om het protest. Niet meer dan dat.

Door de verscheidenheid aan actoren in diverse landen, op sociale media en met opvattingen is lastig te onderscheiden wie namens de Gele hesjes handelt of het woord voert. Een basisbeweging die zich verliest in negativisme, complottheorieën, rellerigheid, onhaalbare doelstellingen, frustratie over zowel de eigen persoonlijke situatie als de huidige maatschappij biedt weinig perspectief. De beste hoop is nog dat door het protest de zittende macht met schrik tot het besef komt dat het in haar eigen belang is om de macht te delen, de verzorgingsstaat niet verder uit te kleden en de economisering van de politiek die wordt aangejaagd door de almacht van financiële instellingen en multinationals terug te dringen. Als het protest van de Gele hesjes als hefboom werkt om de macht in gesprek te brengen met linkse partijen en vakbonden, dan heeft het zin.

In een artikel op BuzzFeed gaat Ryan Broderick in op de rol van Facebook bij de protesten in Frankrijk. Ik schreef er elders over: ‘Interesting analysis that is not about the protest, but about spreading fake news and conspiracy theories via social media and the infiltration of a grassroots movement by professional agitators. Because the latter is the danger for every popular movement that is hijacked by radical elements with other motives. What now? Do the radical yellow jackets push the original and more moderate yellow jackets into the background? You can count on the fact that at the moment the French and friendly (German, British, American) intelligence services are working overtime to chart the political influence and undermining by domestic and foreign actors who have joined the protests to weaken the position of President Macron.’

In een opvallende reeks recente optredens in de Franse media meent de gezaghebbende historica Danielle Tartakowsky dat het lastig is om de beweging van de Gele hesjes te vergelijken met eerdere opstanden of maatschappelijke onrust. Zoals de opstand van mei 1968, de rechtse Poujadisten van de jaren ’50 (‘de gewone man tegen de elites’), het linkse Volksfront van de jaren ’30 of de Revolutie van 1789. Wel constateert ze dat een volksbeweging altijd richting en krediet ontleent aan eerdere bewegingen. De politieke kleur van de Gele hesjes is het onbekende zoals de interviewer Tartakowsky in een interview voorhoudt. Haar bedachtzame antwoord verklaart, maar houdt ook alle opties voor de toekomst open: ‘In alle omstandigheden is het nodig om onderscheid te maken tussen de lidmaatschappen (of liever hier niet-lidmaatschappen) die opgeëist worden door de actoren van een beweging, en de objectieve politieke plaats die deze beweging vandaag, morgen en overmorgen speelt en zal spelen. Daar worden dingen nog ingewikkelder.’ De beweging van de Gele hesjes wacht de verandering waar het tegen zegt te strijden, namelijk fragmentatie en vervlakking.

Foto: Schermafbeelding van artikel ‘Quand une historienne spécialiste des mouvements sociaux analyse les “Gilets jaunes”’ van Mathieu Dejean op lesinrocks, 29 november 2018.

Wereldpolitiek volgens Trump: gewoon aan Putin vragen wat goed is voor de wereld. Dan komt alles vanzelf voor mekaar

In een interview van president Trump met Fox News geeft hij zijn opvatting over buitenlandse politiek en diplomatie. Trump meent dat het opbouwen van een goede persoonlijk relatie met de Russische president Putin volstaat om hem Syrië of de Krim te laten verlaten. Het zou goed voor de wereld zijn. Dat is de logica van Trump. Dit is een miskenning van hoe politiek tussen landen werkt. Naar verluidt heeft de Russische Federatie de annexatie van de Krim in 2014 in de drie jaar daarvoor voorbereid. Dat was een strategische belangrijke en ook risicovolle zet waar het Kremlin veel in geïnvesteerd heeft. Met westerse sancties en een paria-status tot gevolg. De kinderlijke opvatting van Trump over internationale belangen is ontluisterend en extreem gevaarlijk. Met deze uitspraken geeft hij exact aan dat hij geen idee heeft waarover hij praat.

Uit een artikel van BuzzFeed blijkt Trumps opstelling tijdens de recente G7 top in Canada. Hij vertelde de westerse leiders dat de Krim Russisch is ‘omdat iedereen die er woont Russisch spreekt’. Het zijn exact de talking points van Putin die Trump hiermee verwoordt. Deze logica volgend betekent dat delen van de VS aan Mexico moeten worden (terug)gegeven omdat iedereen er Spaans spreekt. Of delen van Israël aan Jordanië of Palestina waar de bevolking Arabisch spreekt. Oostenrijk en het grootste deel van Zwitserland moeten bij Duitsland gevoegd worden. Op veel plekken wereldwijd zijn landen waar taalminderheden in bepaalde regio’s geconcentreerd zijn en een meerderheid vormen. De paradox is dat dit in het bijzonder voor de Russische Federatie geldt met meer dan 100 minderheidstalen. Het wachten is op Trumps onnozele opinie hierover.

Kolder over de VS in het hoofd van Leon de Winter en in zijn column in De Telegraaf

Leon de Winter is columnist op woensdag in De Telegraaf. Zijn column ‘Kolder en corruptie in de Verenigde Staten’ van 20 december roept vragen op. Hij schiet uit de heup en raakt vooral zijn eigen geloofwaardigheid. Uit de weergave van de feiten en de kleuring van zijn mening blijkt dat De Winter onvoldoende weet waarover hij praat. Zijn kortzichtigheid speelt hem parten.

Het is niet alleen dat hij de talking points van Trump en diens medestanders over de Rusland-onderzoeken naadloos volgt, maar het is ook dat hij zich in het politieke spectrum niet eens meer opstelt als conservatief of rechts. De Winter stapt met de gedachten die hij in zijn column verwoordt buiten de gevestigde orde, de rechtsstaat en de democratische instituties. De Winter is een anarchist met postmodernistische neigingen die afstand neemt van de verworvenheden van de Verlichting.

De column begint met een alinea die duidelijk maakt hoeveel aanvechtbare en slecht onderbouwde aannames Leon de Winter in zijn betoog stopt. Het is werkelijk de vraag waarom hoofdredacteur Paul Jansen van De Telegraaf dit plaatst: ‘De zogenaamde ’collusion’ (geheime samenwerking) tussen Trump en Poetin om Hillary Clinton in november 2016 te verslaan, heeft nooit bestaan. Het verhaal is ontstaan om Hillary’s smadelijke nederlaag te verklaren, want hoe kon een derderangs figuur als Trump de superieure Hillary opzijschuiven voor het belangrijkste ambt op aarde? Daar moet een grote sinistere macht als Rusland achter zitten.’

De Winter kan helemaal niet weten dat er geen collusion tussen Trump en Kremlin is omdat de onderzoeken van Mueller en het congres -vooral de Senate Select Committee on Intelligence die voorgezeten wordt door de senatoren Burr en Warner– nog niet afgerond zijn. Het zijn onderzoeken die 30 jaar contacten van Trump met het Kremlin dienen te ontrafelen en in kaart te brengen. Wereldwijd moeten getuigen gehoord worden. Naar afgelopen week bekend werd loopt het onderzoek van Team Mueller nog zeker tot eind 2018 door.

Er zijn namelijk sterke aanwijzingen dat Donald Trump al sinds 1987 onder invloed van het Kremlin staat, zoals de conservatieve inlichtingenexpert John Schindler in tweets beweert en ook de oud-NSA directeur James Clapper afgelopen week in een opvallende en hoogst ongebruikelijke waarschuwing naar buiten bracht. Clapper noemt Trump een ‘asset’ die door het Kremlin aangestuurd wordt. De opperste vorm van geheime samenwerking.

Hillary Clintons positie doet niet terzake. Het kan dat ze misnoegd is en vindt dat ze haar nederlaag onterecht heeft geleden, maar dat heeft niets te maken met de redenen waarom de Rusland-onderzoeken van Mueller en het congres zijn ingesteld. Dat gebeurde vanwege de nationale veiligheid en de integriteit van het politieke en electorale proces. Daarnaast zijn Mueller en de voorzitters van de betrokken parlementaire commissies Republikeinen die óf door de regering Trump benoemd zijn óf door de Republikeinse meerderheden in Huis en Senaat zijn ingesteld.

De Winters bewering dat de onderzoeken naar collusion zijn ingesteld ‘om Hillary’s smadelijke nederlaag te verklaren’ is flauwekul. Waarom zouden president Trump, meerderheidsleider in de Senaat Mitch McConnell en in het Huis Paul Ryan zich lenen voor een publicitair opzetje van de Democraten?

Ook over het Steele-rapport slaat De Winter de plank mis. Dat de Republikeinse opdrachtgever in 2016 de opdracht introk was niet omdat er geen vuil over Trump te vinden was, maar omdat Trump de Republikeinse genomineerde werd. Het is vooralsnog niet duidelijk of alles wat erin staat waar is, maar dat het ‘allemaal kolder’ is zoals De Winter beweert is onzin. Nog geen enkele bewering erin is tot nu toe weerlegd.

Christopher Steele beweerde nog in november 2017 tegen journalist Luke Harding dat 70 tot 90% ervan nauwkeurig is. Er zijn geen aanwijzingen dat dat niet zou kloppen. Het is ook niet waar dat behalve BuzzFeed andere Amerikaanse media er geen aandacht aan hebben geschonken. Het lemma op Wikipedia geeft meer dan 100 verwijzingen. Steele heeft als een 30-jaar lange Rusland-specialist een goede reputatie bij zowel Britse als Amerikaanse inlichtingendiensten. Het is onjuist dat hij een tweederangsfiguur is zoals De Winter beweert.

Het is niet goed te begrijpen waarom De Winter onzin op onzin stapelt en De Telegraaf die onzin publiceert. Zelfs een column die geldt als vrijplaats om alles te kunnen zeggen kent grenzen van geloofwaardigheid en aannemelijkheid. Het is mogelijk dat de krant de verwijzingen naar de ‘deep state’ die De Winter uit zijn hoge hoed tovert wel bevallen.

Maar de tegenstrijdigheden in het wankele betoog van De Winter zou de hoofdredactie van De Telegraaf tot nadenken moeten stemmen. Door het kortzichtige opereren van president Trump bij het ontslag van FBI-directeur James Comey is door de Republikeinse bewindslieden Sessions en Rosenstein van het ministerie van Justitie de speciale aanklager, de Republikeinse Robert Mueller benoemd. Dat heeft niets met Hillary Clinton te maken. Mueller heeft een opdracht die hij nu uitvoert. In een normale, politieke procedure waarbij de Republikeinen aan alle knoppen zaten is het Rusland-onderzoek ingesteld.

Heeft het establishment (De Winter: ‘de media, de top van de FBI en andere opsporings- en inlichtingendiensten, plus de partijelites van zowel de Democraten als Republikeinen’) een bloedhekel aan Trump, en is hij een buitenstaander? Om te beginnen buigt De Winter hier zijn claim bij door ineens ook de Republikeinen erbij te betrekken die zich tegen Trump zouden keren. Dat slaat de bodem weg onder zijn betoog dat stelt dat de logica in de Rusland-onderzoeken gelegen is in een onverteerbare nederlaag van Hillary Clinton. Waarom zouden Republikeinen de Democraten daarbij helpen?

Maar De Winters bewering klopt vooral niet omdat Trump als zakenman en vastgoed-magnaat zelf onderdeel van het establishment is. De vandaag aangenomen belastingplannen verduidelijken dat. Trump bedient ermee zijn sponsors, zijn politieke vrienden en zijn eigen portemonnee. Naar een fact check van PolitiFact leveren de nieuwe belastingplannen de Trump organisatie in de komende jaren een profijt van op zijn minst tientallen miljoenen dollar op. Iemand die vanuit een politieke positie aan zelfverrijking doet is het toppunt van establishment. En opportunisme.

Wat Leon de Winter in zijn column doet is aanvechtbaar. Hij richt zich in zijn ongerichte woede tegen de democratische instituties die de rechtsstaat  schragen. Hiermee betuigt hij zich niet als democraat die binnen het bestaande politiek bestel pleit voor hervormingen en het terugdringen van onrecht. Hij betuigt zich ermee als anti-democraat die het politieke bestel verwerpt.

Dat is vergelijkbaar met de deconstructie van de samenleving door alt-right voorman Steve Bannon die als een pseudo-marxist eerst de bestaande orde in een puinhoop wil veranderen om van daaruit een nieuwe samenleving op te bouwen. Waarbij een ondergeschikte plek beschikbaar is voor vrouwen, Latino’s, inheemse Amerikanen, Afro-Amerikanen, Aziaten en joden.

Gelukkig gaat het om de VS en niet om Nederland. Maar De Winter die elders terecht stelt dat problemen uit het Midden-Oosten niet naar Nederland geëxporteerd moeten worden, probeert door zijn column het Nederlandse publieke debat te beïnvloeden door Amerikaanse toestanden uit te vergroten, bij te buigen en naar Nederland te exporteren. De hoofdredacteur van De Telegraaf zou er niet aan mee moeten willen werken.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Kolder en corruptie in de Verenigde Staten’ van Leon de Winter, 19/20 december 2017 in De Telegraaf. Er is ook een versie van deze column met de titel ‘Het echte schandaal in Amerika in 2017’.

Rachel Maddow: Nieuwe feiten over Russische invloed op platform Republikeinse partij

Rachel Maddow zet in de uitzending van haar show van 8 maart de laatste ontwikkelingen van KremlinGate op een rijtje. De naam voor de relatie van het toenmalige campagneteam van Donald Trump met het Kremlin en de inmenging van laatstgenoemde in de Amerikaanse presidentsverkiezingen die de opzet hadden om Hillary Clinton te beschadigen. Maddow merkt op dat er steeds meer puzzelstukjes naar buiten komen die aantonen dat er een deal tussen Trump en het Kremlin was. De inlichtingendiensten zitten Trump op de hielen. Maddow baseert zich op een artikel van Politico van 8 maart over de Russisch-Oekraïense Konstantin Kilimnik die tijdens de campagne van 2016 in contact stond met Trumps toenmalige campagnemanager Paul Manafort, maar ook met de Russische geheime dienst. Kilimnik is het directe verband tussen Trump en het Kremlin.

Maddow gaat ook in op de merkwaardige en toentertijd onverklaarbare afzwakking van een harde lijn aanpak van de Russische Federatie op initiatief van Trump in het partijplatform op de Republikeinse conventie van Cleveland in juli 2016. Door Trump en Manafort werd toentertijd ontkend dat die afzwakking een initiatief van Trump was. Een verklaring voor de deal tussen Trump en het Kremlin gaf de voormalige medewerker van  de Britse geheime dienst Christopher Steele in zijn rapport dat in januari 2017 door BuzzFeed werd gepubliceerd. De afzwakking van het partijstandpunt over Rusland zou Trumps tegenprestatie zijn voor de beschadiging van Hillary Clinton via WikiLeaks door het Kremlin. De nieuwe feiten vergroten opnieuw de aannemelijkheid van een scenario dat duidt op samenzwering tussen Kremlin en Trump en hiermee nog waarschijnlijker wordt.

Foto: Schermafbeelding van deel rapport (p. 8) van Christopher Steele over de relatie Kremlin – Trump.

Terug in de tijd in het CIA-archief: ‘Politiek en Cultuur’ uit 1957 van de CPN

Drie dagen voor de inauguratie van Trump publiceert de CIA de laatste van 12 miljoen gedeclassificeerde pagina’s. BuzzFeed besteedt er in een artikel aandacht aan. Hier zijn er twee afgebeeld. Ze dateren uit 1957 en komen uit het periodiek ‘Politiek en Cultuur’ (‘maandblad gewijd aan de theorie en parktijk van het marxisme-leninisme onder leiding van het partijbestuur der c.p.n.’). Van de 10 nummers ontbreken de nummer 3 en 6. Ze zijn of in 1957 nooit aangekomen of in 2013 niet vrijgegeven. De koude oorlog is op een hoogtepunt en de CIA archiveert een Nederlandstalig tijdschrift van de Communistische Partij Nederland. Wat voor belangrijk nieuws dacht deze inlichtingendienst daar in aan te treffen? Dat blijft gissen.

Het is taaie kost, maar lezing ervan geeft een goed beeld van de denkwijze van de Nederlandse communisten. Ze verketteren de kapitalisten, maar nog meer de sociaal-democraten en bovenal de afvalligen uit eigen kring. Want die verstoren de kracht van de eigen beweging. Tot die laatste categorie kunnen de Franse schrijvers onder wie Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir en Jacques Prévert gerekend worden die zich verzetten tegen de inval van het Sovjet-leger in Hongarije 1956. In een reactie van vier pagina’s antwoorden Sovjet-schrijvers met verwijzingen naar Hitler die niets te maken hebben met wat er in 1956 gebeurde. Wie de volgende naam onder dit antwoord leest krijgt het koud om het hart en weet hoe via de Schrijversbond van hogerhand het antwoord ingestoken is: Konstantin Paustovski. Hier zijn de pagina’s uit het CIA-archief in te zien.

Foto’s: Twee pagina’s uit ‘Politiek en Cultuur’ van de CPN, 17de jaargang nummer 1 (januari 1957). Uit het CIA-archief.

Voedt de afwijking of het tekortschieten van de traditie het wantrouwen in de politieke journalistiek? Het geval Donald Trump

Het rapport dat BuzzFeed op 11 januari 2017 tot woede van president-elect Trump publiceerde over diens banden met het Kremlin was al maanden bekend bij journalisten. David Korn van Mother Jones gebruikte het als bron voor een bericht van 31 oktober 2016. Maar niets gebeurde. De journalistiek onthield het publiek de analyse dat Trump in de achterzak van het Kremlin of de Russische georganiseerde misdaad (Mogilevich) zat. Zie hier voor die laatste aantijging. Journalisten stelden zich op het standpunt dat ze de feiten niet konden natrekken en daarom niet tot publicatie over konden gaan. BuzzFeed zei bij publicatie trouwens dat het niet in kon staan voor de waarheidsgehalte van genoemd rapport en waarschuwde de lezer daar vooraf voor.

Dat is de traditionele opvatting van journalistiek. De Code van Bordeaux (1954) die uit een vorig tijdperk dateert. Toen er nog geen sociale media bestonden en media overzichtelijker, eenduidiger, prestigieuzer, winstgevender en hiërarchischer waren. Die code gaat uit van (het checken van) feiten en het basisidee ‘we komen er samen wel uit’. Maar wat als vanwege omstandigheden de feiten niet gecheckt kunnen worden? En de inlichtingendiensten terughoudend optreden. Ofwel, wat als we er samen niet uitkomen en er toch een belangrijke maatschappelijke noodzaak is om te publiceren? In dit geval een aantoonbaar verband dat een presidentskandidaat wordt aangestuurd. En het te voorzien valt dat diens presidentschap de nationale veiligheid van de VS en andere landen ernstig in gevaar zal brengen. Omdat het Donald Trump niet vertrouwt deelt Israël nu al geen informatie meer met de VS omdat het vreest dat die bij Rusland of Iran terechtkomt.

Zoals een overzicht op de reacties van de publicatie van het rapport in Rolling Stone verduidelijkt vielen andere media over de politieke verslaggeving van BuzzFeed heen. Maar zoals Nate Silver in bovenstaande tweets zich afvraagt kwam dat omdat het afweek van de journalistieke code of omdat die code zelf faalde?

Silver meent het laatste, namelijk dat de journalistieke code zelf faalt. Dat klinkt aannemelijk. Die code zet de kwaadwillende ontregelaars namelijk op een gelijk niveau met de zoekers naar een feitelijke waarheid. Dat is onterecht omdat ontregelaars het makkelijker hebben en van zoekers naar waarheid meer geëist wordt omdat ze een volledig verhaal rond moeten krijgen. De lat wordt hoog gelegd als een waarschijnlijke verklaring voor het merkwaardige en afwijkende gedrag van Trump op een politiek belangrijk moment geen enkele rol kan spelen in het publieke debat. BuzzFeed meende een tussenweg gevonden te hebben door te publiceren en te waarschuwen dat de feiten niet geverifieerd konden worden. Of dat publicatie rechtvaardigt is onduidelijk.

Uitgekristalliseerd is de vraag die Silver stelt nog lang niet. Want wat moeten de voorwaarden zijn om te publiceren als feiten tekortschieten? Dat de traditionele, journalistieke code aan revisie toe is lijkt duidelijk.

Foto: Schermafbeelding van tweets van Nate Silver, 13 januari 2017.

Komen de lekken over Trump niet gewoon van het Kremlin? Als afleiding, bluf, verwarring en zaaien van verdeeldheid

Er is de laatste dagen veel gespeculeerd over Russische spionnen, hackers, militairen en leiders in het Kremlin. Ze zouden in een zich ontwikkelend masterplan de Amerikaanse president-elect Donald Trump via chantage in de greep hebben en zijn tegenstandster Hillary Clinton de weg naar het Witte Huis hebben versperd. Wie de speculaties naar buiten brengt is niet altijd duidelijk. Dat kunnen tegenstanders van Trump of de VS zijn of zelfs tegenstanders van de leiders in het Kremlin. Want politici zien niet graag dat hun operaties onthuld worden en hun kaarten open komen te liggen. Dat lijkt gebeurd met het door BuzzFeed naar buiten gebrachte rapport van de Britse veiligheidsexpert Christopher Steele over het Kremlin dat Trump in de greep heeft.

Het is evenmin onwaarschijnlijk dat Russische geheime diensten in opdracht van het Kremlin de berichten over Trump zelf naar buiten hebben gebracht. Of delen ervan. Of in elk geval actief medewerking hebben verleend aan onderzoeken die tot de conclusie leiden dat Trump dankzij het Kremlin het Witte Huis heeft veroverd. Het is een mengstel van afleiding, bluf en verwarring. Er zijn drie argumenten voor deze theorie.

1) Afleiding van de slechte economische situatie. In zijn onvolprezen blog met vertalingen uit de Russische media wijst Paul Goble alleen vandaag al op 10 slechte berichten over de Russische economie. Meduza gaat in een bericht in dat wat Goble op nummer 1 zet. Namelijk een bericht van de Wereldbank dat constateert dat de Russische Federatie vanwege de slechte economische situatie niet langer het sociale contract met de eigen bevolking kan nakomen. Het Kremlin kan niet langer voorzien in banen, goedkope overheidsdiensten zoals huisvesting, gezondheidszorg, onderwijs en gemeentelijke diensten, en sociale voorzieningen. Russische reservefondsen zijn naar verwachting midden 2017 uitgeput. Volgens een bericht van Business Insider heeft de Russische Federatie budgettair een olieprijs van 68 USD per barrel nodig –break even– en schommelt die nu iets boven de 50 USD. Met een structureel tekort eindigt het sociale contract tussen bevolking en regime.

2) De militaire vlucht vooruit van de Russische Federatie is geen sterkte-, maar zwaktebod. Door zich op te werpen als tweede wereldmacht na de VS en zich niet te houden aan internationale afspraken over veiligheid hoopt het Kremlin angst in te boezemen bij Europese landen en verdeeldheid te zaaien. Evenals tussen de EU en de VS. Er zijn gemengde berichten over de Russische militaire sterkte. Die lijkt in werkelijkheid veel minder dan uit de beeldvorming blijkt en de angst ervoor rechtvaardigt. De Russen investeren weliswaar geld in hun krijgsmacht, maar de vergelijking met de VS valt aanzienlijk in hun nadeel uit. En als de Britse, Franse, Duitse, Italiaanse, Japanse en Zuid-Koreaanse krijgsmacht erbij opgeteld worden wordt dat verschil in sterkte nog groter. Russen trachten hun gebrek aan budget te compenseren door sterk in te zetten op relatief goedkope middelen: propaganda via de media, omkoping van Westerse politici, klassieke chantage en cybercrime.

3) Het ligt niet in de rede dat het Kremlin verwacht dat Trump een sterke president zal zijn. Het Kremlin zal eraan meewerken om hem sterk te maken, maar met mate. In elk geval niet zo sterk dat hij op termijn een bedreiging voor de Russen kan worden. Trump is de zwakste speler in het vijandelijke team die de bal krijgt toegespeeld zodat hij de opbouw kan verzieken. De tragiek is dat Trump de zelfkennis en politieke finesse mist om dat te doorgronden en dat hij niet naar anderen luistert die hem dat aan het verstand brengen. Het Kremlin heeft er belang bij om verdeeldheid te zaaien tussen Trump en de Amerikaanse veiligheidsdiensten.

Foto: Still uit de Russische film Leviathan (2014) van Andrei Zvyagintsev. 

BuzzFeed brengt rapport in openbaarheid over ‘diepe banden’ van Trump met Kremlin

Update: De Britse ex-spion die het rapport over Trump opstelde is geïdentificeerd volgens de Wall Street Journal, Het is Christopher Steele, een van de twee directeuren van Orbis Business Intelligence Ltd.. 

Over 9 dagen wordt president-elect Trump geïnaugureerd. Dan worden de Amerikaanse inlichtingendiensten naar verwachting door de regering Trump tot zwijgen gebracht over de geheime relaties van Donald Trump met de top van het Kremlin. Het is een absurde situatie die in een spionage thriller niet verzonnen had kunnen worden. Maar wat is het harde bewijs? Zoals Cenk Uygur van TYT in een commentaar aanvoert is dat de volstrekt onlogische nominatie van de voormalige baas van ExxonMobil Rex Tillerson. Het is de beloning voor Putin en zijn zakenvrienden om een deal van 500 miljard dollar vlot te trekken. Ander bewijs is consensus van inlichtingendiensten, Republikeinen en Democraten -inclusief senator Bernie Sanders– dat het Kremlin op een of andere manier zich actief gemengd heeft in de Amerikaanse verkiezingsstrijd. Maar nog niet alle feiten zijn onthuld. Ander ondersteunend bewijs is de onlogische, kritiekloze houding van Trump tegenover Putin en de Russische Federatie die niet door feiten gestuurd lijkt te kunnen worden. Dat is een beangstigend idee.

BuzzFeed publiceert een rapport dat signaleert dat Trump al vijf jaar opgevrijd en geholpen wordt door het Kremlin. Het constateert dat Trump diepe banden met de top in het Kremlin zou hebben. En dat hij vanwege compromitterend materiaal gechanteerd wordt door de Russische leiding. Maar het is niet uit te maken of het gaat om feit of fictie. Mark Galeotti is sceptisch en meent in een bericht dat het rapport het Kremlin dient. Verdere misleiding dus. Sommige puzzelstukjes vallen in elkaar, zoals het onverklaarbare en onverwachte ontslag van Putins stafchef Sergei Ivanov op 12 augustus 2016. Zelfs dat zegt echter weinig. In elke goede thriller worden de losse eindjes aan elkaar geknoopt. Zo hobbelt de VS in de richting van het onontkoombare presidentschap van Donald Trump. Hij past beter in een spionagethriller of een handboek over gestoorde persoonlijkheden dan in een logisch onderbouwd politiek programma met hem als bindende hoofdrol.

Foto: Schermafbeelding van de samenvatting van ‘Company Intelligence Report 2016/080‘ van 20 juni 2016 dat door BuzzFeed op 11 januari 2016 is gepubliceerd.

Garry Kasparov waarschuwt in Buitenhof voor Vladimir Putin

Voormalig Russisch oppositieleider en wereldkampioen schaken Garry Kasparov schat de Russische president Putin in als gevaarlijker dan Adolf Hitler. Want Putin heeft kernwapens. Kasparov meent dat Putin geïsoleerd moet worden door westerse landen omdat de logica van Putin de logica van de dictator is. Hij heeft geen rekening te houden met verkiezingen, kritische media of binnenlandse oppositie. Volgens Kasparov bepaalt de zwakte van het Westen de sterkte van Putin. Europa ziet naar zijn idee de urgentie van Putins dreiging niet.

Opvallend en jammerlijk, maar niet toevallig is dat het sterkste verzet tegen Putin van conservatieve krachten in het Westen komt. Zoals de Zweedse oud-minister van Buitenlandse Zaken Carl Bildt die zegt samen met de Poolse minister Radoslaw Sikorski de EU al in 2013 voor Putins bedoelingen gewaarschuwd te hebben. Maar Brussel sliep. De in het conservatieve kamp terechtgekomen Kasparov zegt hetzelfde. Het is de tragiek van Europa en de VS dat de middenpartijen onvoldoende optreden tegen de agressie van Putin. Wrang is trouwens dat Europese rechts-extremisten, neo-nazi’s, racisten en neo-fascisten zich in het kamp van Putin bevinden. Op dit moment zijn ze bijeen in Sint Petersburg, Max Seddon doet er voor BuzzFeed verslag van. De retoriek van het fascisme is deel van de informatieoorlog en leidt af van Putins intenties zoals Kasparov die schetst.