Trump wordt naar verwachting aangeklaagd in New York. Wat zegt dat voor zijn kansen in 2024?

Een nieuwe week, een nieuw geluid. Deze week richt de westerse pers zich op drie onderwerpen. Als er geen calamiteit of natuurramp tussendoor komt. De strijd om het Oekraïense Bachmoet met in het verschiet het Oekraïense lenteoffensief dat half april wordt verwacht. En het driedaagse bezoek van de Chinese president Xi Jinping aan Moskou en zijn gesprekken met de Russische president Poetin.

En Trump. Steeds weer Trump. Het lijkt alsof rechtse en linkse Amerikaanse media geen genoeg van hem krijgen. Dat is begrijpelijk omdat zowel de Trump-kern van de Republikeinse partij als de Democraten een gemeenschappelijk belang hebben: aandacht voor Trump. De Trumpianen zien in Trump de grootste kanshebber om in 2024 president te worden en de Democraten beschouwen een beschadigde, grillige Trump de ideale tegenstander om te verslaan.

Beeldvorming van de media is niet neutraal voor de inhoud, maar bepaalt die ten dele. De laatste week ging het over Trump die deze week, waarschijnlijk dinsdag 21 maart 2023 in New York door Manhattan Officier van Justitie Alvin Bragg aangeklaagd wordt voor de zaak Stormy Daniels. Een pornoactrice die in 2016 door Team Trump met 130.000 USD ‘stil’ geld zou zijn afgekocht.

Het wordt niet ingeschat als een supersterke zaak, maar wel de eerste aanklacht tegen Trump. De zaken in Georgia, de bestorming van het Capitool op 6 januari 2021 of de door Trump achtergehouden topgeheime staatsdocumenten in Mar-A-Lago worden als zekerder voor de aanklagers ingeschat. Hier geldt echter het gezegde dat als een schaap over de dam is er meer volgen. Aanklagers willen blijkbaar niet de geschiedenis ingaan om als eerste een voormalig president aan te klagen.

Amerikanen zijn erover verdeeld of het van rechtsgelijkheid getuigt als iemand als Trump die in 2021 op het nippertje na een geslaagde staatsgreep pleegde na 26 maanden nog op vrije voeten is. Waarom zit hij niet allang in de gevangenis? Van de andere kant is dit een precaire zaak die goed voorbereid moet worden. Voormalig adviseur Anthony Coley van justitieminister Merrick Garland legde dat onlangs uit in de show van Ari Melber. Juridische molens malen langzaam.

Chuck Rosenberg legt in de video voor ‘Morning Joe’ uit dat Trump niet gearresteerd hoeft te worden om voor een rechter geleid te worden. Dat kan ook met een vrijwillige overgave (self-surrender). Dan hoeft Trump niet in de boeien te worden weggevoerd langs camera’s. Trump pocht op sociale media dat een aanklacht zijn campagne rugwind zal geven, maar tegelijk lijkt hij bang te zijn voor de procedure, zoals Maggie Haberman optekent. Ze stelt de zaak ietwat verkeerd voor als ze zegt dat de procedure noodzakelijkerwijze een arrestatie bevat.

De westerse bondgenoten zien het verbijsterd aan. Ook omdat Trump steeds dichter tegen Poetin aankruipt. Kunnen ze zo’n onstabiel land nog wel vertrouwen? En hoe moeten ze zelf in actie komen om zichzelf en elkaar te beschermen? Op de verre Amerikaanse oom valt niet op voorhand te vertrouwen.

Waarom de Democraten zich rijk rekenen met een aangeklaagde Trump is duidelijk. Hij kan zich koesteren in slachtofferschap en zal zo de kans op de nominatie van zijn partij als president in 2024 ermee versterken. Maar tegelijk zal het brede publiek bevreesd zijn om op een kandidaat te stemmen waar een juridisch luchtje aan hangt. Als Trump tegen die tijd al niet is veroordeeld en te boek staat als een boosdoener of crimineel en uitgesloten wordt om nog een politiek ambt uit te oefenen.

De eerste aanklacht ooit van een (voormalig) president is een gebeurtenis die aangejaagd wordt door Amerikaanse media. Linkse en rechtse media zijn behoorlijk boven hun theewater.

Trump loopt een risico als de straatprotesten tegen zijn arrestatie of vrijwillige overgave tegenvallen. Dat zou een teken van zijn afnemende populariteit zijn. Een deel van de Republikeinse partijtop heeft protesten veroordeeld. Van de andere kant kan Trumps schietgrage achterban goedmaken wat ze op 6 januari 2021 menen gemist te hebben. De New Yorkse politie en veiligheidsdiensten zijn in hoogste staat van paraatheid. Op wat komen gaat.

Is Kevin McCarthy een alternatief voor zichzelf om voorzitter van het Huis te worden?

Vandaag, 3 januari 2023 komt het 118de US Congress bijeen. Het Huis van Afgevaardigden moet een voorzitter, een speaker, kiezen, maar de vraag is of daar op dit moment een meerderheid voor is. Zo’n voorzitter is ook partijleider.

Er zijn volop verwijzingen naar de verwachte chaos en verdeeldheid in de Republikeinse partij. Feitelijk is dat de oogst van Trumps presidentschap en verdergaande radicalisering.

Beoogd voorzitter Kevin McCarthy heeft in de eerste ronde 218 stemmen nodig, maar het ziet er nu naar uit dat hij dat haalt. De oppositie in eigen partij tegen hem is afgelopen weken toegenomen. De verwachting is dat zo’n 14 Republikeinen tegen hem zullen stemmen.

De Republikeinse partij heeft een kleine meerderheid van 222 tegenover 213 stemmen. Dat betekent dat slechts vier Republikeinse afgevaardigden de verkiezing van McCarty kunnen blokkeren. Democraten zullen op hun nieuwe leider Hakeem Jeffries stemmen.

Het beeld bestaat dat McCarthy zich heeft overgeleverd aan de rechts-radicalen en hij elke geloofwaardigheid heeft verloren en chantabel is geworden. Ook als hij verkozen wordt als voorzitter zal zijn positie zwak zijn en elk moment door interne oppositie kunnen eindigen.

Goed is het om te bedenken wat er op het spel staat. De meerderheid heeft het initiatief voor wetsvoorstellen, benoemt voorzitters van commissies, kan Democraten uitsluiten van commissies en commissies zelfs op non-actief zetten. De Republikeinen dreigen commissies op het gebied van Ethiek en Toezicht uit te kleden.

Wat er gebeurt als Kevin McCarthy in de eerste ronde niet wordt verkozen tot voorzitter is onvoorspelbaar. De nieuwe Republikeinse meerderheidsleider Steve Scalise wordt genoemd als alternatief. Een gematigde Republikein kan vanachter de schermen treden met steun van de Democraten. In de video en elders wordt de terugtredende Republikeinse afgevaardigde Fred Upton genoemd. Het is de vraag hoe sterk de gematigde Republikeinen nog zijn na zes jaar Trump.

Ook is een deal met Democraten mogelijk. Ze zullen niet voor Kevin McCarthy stemmen, maar mogelijk is dat ban de eerste ronde een aantal de stemmingen verlaat of niet kiest door ‘present‘ te antwoorden zodat McCarthy toch een meerderheid behaalt. Daartoe zal McCarthy een tegemoetkoming aan de Democraten moeten doen. Bijvoorbeeld over geen blokkade van Democraten in commissies en het beperken van Hunter Biden-achtige onderzoeken.

Het kan alle kanten opgaan. Verdere MAGA-radicalisering of het tegendeel ervan door afspraken met Democraten of gematigde Republikeinen. Men kan dat wanorde noemen, maar ook de ultieme werking van politiek waar belangen en compromissen als in koehandel worden uitonderhandeld.

Vraag is of Kevin McCarthy talentvol genoeg is om zijn doel te bereiken. Of dat hij slechts op een manier flexibel is, namelijk door zich te onderwerpen aan de MAGA-radicalen. We weten het niet. Alles is mogelijk.

Trump verwerpt grondwet. Hoelang kan zijn partij hem nog steunen?

In de VS zoekt voormalig president Donald Trump met zijn gedrag voortdurend naar het morele dieptepunt. Dat lukt hem goed. De oogst van de laatste weken is dat hij praat met een anti-semiet en vereerder van Adolf Hitler die hij in bescherming neemt en dat hij de grondwet wil afschaffen. Gevaar is een burgeroorlog tussen democraten en anti-democraten.

Het leiderschap van de Republikeinse partij heeft moed noch ethisch kompas om publiekelijk afstand te nemen van Trump. Terwijl de paradox is dat hij helemaal geen goede resultaten boekt waar de Republikeinse partij iets aan heeft. Integendeel. Dat maakt het onbegrijpelijkere, Dat speelt meer op het terrein van psychologie dan van politiek.

De Republikeinen gedogen tot nu toe dit anti-democratische en anti-rechtsstatelijke gedrag van Trump. Terwijl tegelijkertijd geluiden klinken dat ze zich van hem willen bevrijden. Hiermee laten ze zich door deoud=president de morele afgrond in trekken. Vraag is of de Amerikaanse democratie nog te redden valt uit handen van de Republikeinse partij. Dat is geen nieuw geluid.

Is Trump onderhand een volbloed fascist? Daar lijkt het onderhand wel op. Hij vertoont alle kenmerken van een echte fascist. In oktober 2016 werd Trump door John McNeill nog ingeschat als semi-fascist. Tien maanden later na de rally in Charlottesville schatte ik Trump in als driekwart-fascist. En in juli 2021 schatte ik hem in door verdere radicalisering in als 100% fascist. En sinds die tijd is het alleen maar erger op geworden.

De belangrijke vraag is niet hoeveel dieper Trump nog kan zinken, maar wanneer de leiding van de Republikeinse partij publiekelijk afstand van hem neemt. Wanneer roeren de gematigde Republikeinen zich publiekelijk?

Een moment van de waarheid kan de verkiezing van de voorzitter van het Huis zijn. De Republikeinen hebben op dit moment 221 tegen de Democraten 213 afgevaardigden met nog een zetel onbeslist. Dat wordt waarschijnlijk een kleine Republikeinse meerderheid van 222 afgevaardigden. Om een voorzitter te kiezen hebben ze 218 stemmen nodig. Maar er zijn al vier Trumpiaanse radicalen die zeggen niet voor kandidaat-voorzitter Kevin McCarthy te zullen stemmen. Terwijl hij de Trumpianen naar de mond praat.

Als het McCarthy niet lukt om gekozen te worden dan is het niet onmogelijk dat gematigde Republikeinen een coalitie met de Democraten vormen en een gematigde Republikein tot voorzitter kiezen. Nog houden Democraten en Republikeinen hun kaarten tegen de borst, maar als Trump en zijn Trumpianen verder radicaliseren, overvragen en aankondigen met bizarre onderzoek te komen zoals over Hunter Biden, dan kan het zomaar zijn dat de Amerikaanse politiek een afslag naar het centrum neemt. Het zal tijd worden.

Is Trump ontmaskerd als landverrader die tegen het belang van de VS heeft gehandeld?

De VS gaan door een moeilijke tijd. Er is politieke verdeeldheid tussen de twee grootste partijen. Ofschoon een gunstige ontwikkeling is dat sommige Republikeinen in het congres de door president Biden ingediende wetsvoorstellen hebben gesteund.

Maar de sfeer in politiek en land blijft giftig en gevaarlijk. Een minderheid Trump-aanhangers lijkt tot het uiterste te willen gaan. Inclusief het gebruik van wapens tegen politie en politieke tegenstanders. Een minderheid van Republikeinse wetgevers was betrokken bij machinaties om de overwinning van president Biden in de verkiezingen van november 2020 te verwerpen door illegale acties die in strijd waren met de grondwet. Ze zijn in staat om dat in de toekomst te herhalen. Hoe ziek is de politiek van een land waar dit kan gebeuren?

Nu lijkt het onvermijdelijk dat oud-president Trump aangeklaagd en vervolgd gaat worden door het ministerie van Justitie vanwege het bezit van documenten die hij onrechtmatig in bezit hield. Het is nog steeds onduidelijk of de FBI alle documenten die Trump onrechtmatig in bezit hield al in beslag heeft genomen.

De vraag wat Trump met de geheime informatie uit de documenten heeft gedaan is eveneens nog onbeantwoord. Was het een appeltje voor de dorst of heeft hij buitenlandse agenten (uit China en de Russische Federatie) voor geld informatie verkocht? In dat geval is Trump een landverrader, een spion die een lange gevangenisstraf wacht.

Zoals historicus Michael Beschloss in het fragment opmerkt heeft de VS nog nooit zoiets meegemaakt als wat Trump heeft gedaan. Het is ondenkbaar dat eerdere presidenten als Roosevelt of Truman, of toenmalig opperbevelhebber en latere president Eisenhower zouden hebben gedaan waar Trump nu van verdacht wordt.

Wat is de schade? Welke informatie heeft Trump aan buitenlandse agenten gegeven en hoe heeft dat de nationale veiligheid van de VS beschadigd? In elk geval lijkt de publicitaire schade voor de Amerikaanse politiek groot. Het heeft zich onder Trump laten kennen als onvolwassenen, onbetrouwbaar en onverantwoordelijk.

Een lichtpuntje is dat hoe duidelijker wordt wat Trump heeft uitgevreten, hoe meer Republikeinen afstand tot hem nemen. Trump heeft klaarblijkelijk een grens overschreden. Een landverrader valt niet te verdedigen. Uit de verklaring, de gisteren vrijgegeven ‘affidavit’ blijkt dat meerdere mensen met kennis van de situatie in Trumps buitenverblijf in Mar-a-Lago hebben meegewerkt aan het onderzoek en de huiszoeking van de FBI.

Zoals Beschloss opmerkt zwijgen Republikeinse politici nadat de ‘affidavit’ werd gepubliceerd. Hun gebruikelijke ketelmuziek van verontwaardiging en afleiding blijft achterwege. Er lopen nog meer rechtszaken tegen Trump in onder meer Georgia en New York die hem juridische en financieel in het nauw brengen. Het net sluit zich ten langen leste rond deze oud-president die als hij geen oud-president was geweest al lang in de gevangenis had gezeten. Het heeft lang geduurd, maar Trump wordt afgerekend voor zijn euvele daden. Eindelijk gerechtigheid.

Opkomst van christelijk nationalisme in VS. Robert George als voorbeeld. Hij manipuleert de feiten over secularisme

Godless Engineer is ex-christen. Dat hij ooit christen werd verklaart hij op zijn YouTube kanaal: ‘Ik voelde me stom om die dingen te geloven terwijl ze nergens op sloegen, maar er werd mij verteld dat ik dat moest geloven’. En: ‘Als ik iemand kan helpen om zich niet zo alleen te voelen omdat ze niet meer religieus zijn, dan zijn mijn inspanningen mijn tijd meer dan waard. Voor mij betekent goddeloos dat religie deel uitmaakt van ons verleden, een feit waarvoor we ons niet hoeven te schamen’.

Godless Engineer ofwel John Gleason (1984) reageert kritisch op religieuze geloofsverdedigers, aldus zijn profiel op Wikitubia. In bovenstaande video neemt hij Robert George op de korrel. George is een conservatieve, christelijke intellectueel met vele contacten in de Republikeinse partij. Wie zijn Wikipedia-lemma doorleest en beseft hoeveel respect George geniet begrijpt pas goed hoe de VS is doordesemd met het conservatief-christelijk gedachtengoed. Ofschoon waarschijnlijk zijn Wikipedia-lemma gekleurd is als onderdeel van de pr van George. Hij is sinds 1999 McCormick professor Jurisprudentie aan Princeton

Het is voor een buitenstaander onbegrijpelijk dat Robert George die in de VS als rechtsgeleerde aanzien en geloofwaardigheid geniet controversiële uitspraken verkondigt over het secularisme. George dicht religie een grotere rol toe in de Amerikaanse politiek of de openbare beleidsvorming dan uit de grondwet volgt. George probeert verwarring te scheppen over iets wat duidelijk is in de Amerikaanse grondwet: de scheiding van kerk en staat. George maakt het water modderig, zoals Amerikanen zeggen.

George maakt wetenschap bewust ondergeschikt aan politiek. Een en ander stelt John Gleason in bovenstaande video puntsgewijs en ter zake doend aan de orde. Men kan zich allen maar afvragen hoe het mogelijk is dat George een Departemental Professorship aan Princeton kan vervullen. Wat kan hij waard zijn als objectieve rechtswetenschapper?

Robert George staat niet alleen, maar is een vertegenwoordiger van het christelijk nationalisme. Een artikel van ABC News van 30 mei 2022 gaat dieper in op die stroming die het omschrijft: ‘Sommigen [= Republikeinse kandidaten] zeggen dat het een pejoratief is en houden vol dat iedereen het recht heeft om gebruik te maken van hun geloof en waarden om te proberen het openbare beleid te beïnvloeden. Maar wetenschappers definiëren christelijk nationalisme over het algemeen als verder gaan dan beleidsdebatten en pleiten voor een versmelting van Amerikaanse en christelijke waarden, symbolen en identiteit. Christelijk nationalisme, zeggen ze, gaat vaak gepaard met het geloof dat God Amerika, net als het bijbelse Israël, heeft bestemd voor een speciale rol in de geschiedenis, en dat het goddelijke zegen of oordeel zal ontvangen, afhankelijk van zijn gehoorzaamheid.’

De Republikeinse kandidaat en Trump-aanhanger voor het gouverneurschap in Pennsylvania Doug Mastraino heeft de scheiding van kerk en staat een ‘mythe’ genoemd, aldus ABC News. Net als George. Na zijn zege in de primaries zei Mastraino: “Prijs Jezus!” en “God lacht naar ons en zendt Zijn zegeningen.” Democraten zijn overigens tevreden met de rechts-radicale Mastraino die het in november op moet nemen tegen de Democraat Josh Shapiro. Het radicalisme van de Trumpiaanse kandidaten zou wel eens voor een onaangename verrassing voor de Republikeinse partij kunnen zorgen om de verwachte winst in de Senaat ook daadwerkelijk te verzilveren.

Het christelijk nationalisme in de VS heeft vele partners. Zoals de QAnon-beweging, racisten, COVID-ontkenners, Trumpianen die Trumps leugen geloven dat Trump in 2020 de presidentsverkiezingen won en opstandelingen die op 6 januari 2021 het Capitool bestormden. Men kan zich alleen maar afvragen waarom echte christenen en kerkleiders niet meer afstand nemen tot de rechts-radicalen die hun geloof om politieke redenen bezoedelen en kapen.

Dat het christelijk nationalisme sterk is verbonden met het rechts-radicalisme van Trump maakt een aankondiging voor een nieuwe streamingdienst van Trump zichtbaar. RawStory zegt daarover in een artikel: ‘De nieuwe streamingdienst zal een soort TMTG+ zijn die programma’s zal maken die gericht zijn op het extreemrechtse publiek van de supporters van Donald Trump en shows met een christelijk-nationalistische inslag onder de aandacht zullen brengen.’

Het christelijk nationalisme in de VS heeft vele gezichten. George is het intellectuele gezicht die zijn academisch prestige inzet om de waarheid over de grondwet, de scheiding van kerk en staat en de rol van religie in de Amerikaanse samenleving te manipuleren. George plaveit met zijn titels, functies, aanzien en academische cachet de weg voor een omwenteling waarin het christendom tot staatsgodsdienst wordt gepromoveerd en degenen die de reactionaire waarden niet onderschrijven buiten de besluitvorming worden gehouden. Robert George is met zijn zalvende praatjes de judas van de universele waarheid. Vroom in schijn.

Verzoek om getuigenverklaringen aan de 6 Januari Commissie geeft aan dat Merrick Garland serieus werk maakt van het aanklagen van de opstandelingen

Voormalig aanklager in het US Attorney Office in Washington DC Glenn Kirschner heeft in zijn carrière veel zogenaamde RICO-zaken behandeld. Ofwel, zaken die met de georganiseerde misdaad, zoals de maffia te maken hebben.

In linkse media is het ongeduld groot met de trage aanpak van de opstand van 6 januari 2021 en het publiekelijk doorprikken van the Big Lie over zijn nederlaag in de presidentsverkiezingen van 2020 van voormalig president Trump door het ministerie van Justitie (DoJ). Minister Merrick Garland wordt verweten te voorzichtig te handelen. Des te meer omdat door Republikeinen de Amerikaanse Republiek dagelijks verder wordt ondermijnd en de democratie op het spel staat en actief optreden urgent is.

Kirschner heeft in zijn commentaren steeds opgeroepen tot begrip voor de trage gang van zaken bij het DoJ, omdat volgens hem justitiële molens nu eenmaal traag malen. Maar wel werkzaam zijn om de democratie te beschermen. Die degelijkheid spoort slecht met de nieuwscyclus van hijgerige media die andere normen hebben over bewijsvoering dan de journalistiek die lichtvoetiger handelt.

Ook dan was het mogelijk geweest als het DoJ de vervolging van de ‘hogere’ opstandelingen in de doofpot had gestopt. Dat misverstand is nu uit de weg geruimd. Het DoJ handelt en richt zich op de vervolging van Trump en zijn medewerkers die hem hielpen om de verkiezingsuitslag van 2020 nietig te verklaren. Alles wijst op een conspiracy met Trump als aanstichter. Ofwel, een samenzwering die vergelijkbaar is met een criminele organisatie. Juist, RICO en maffia die het DoJ met de geëigende middelen en expertise aanpakt.

Met dit commentaar geeft Kirschner uitleg over de stand van zaken en haalt hij zijn gelijk met een indirecte verwijzing naar zijn vermaning van het afgelopen jaar om geduld te betrachten. Het eind van zijn commentaar wijkt daar van af doordat hij als onvermijdelijk veronderstelt dat het DoJ ook tot vervolging overgaat. Hoe waarschijnlijk dat ook is, het bevat ook een sprank speculatie.

De actualiteit die Kirschner bespreekt is dat de zogenaamde 6 Januari Commissie van het Huis (Select Committee to Investigate the January 6th Attack on the United States Capitol) onder leiding van de Democratische voorzitter Bennie Thomson en de Republikeinse vice-voorzitter Liz Cheney door het DoJ is gevraagd om de getuigenverklaringen die het heeft opgetekend aan laatstgenoemde te overhandigen. Thomson aarzelt voor de vorm, maar zal dit verzoek naar verwachting inwilligen.

Kirschner legt uit waarom het praktisch handig uitpakt en tot betere resultaten heeft geleid dat de 6 januari Commissie eerst vóór het DoJ heeft gehandeld. Hoewel hij toegeeft dat het wel lang heeft geduurd, nu al 16 maanden, terwijl opstandelingen als Trump die de Amerikaanse democratie opzij wilden schuiven en dagelijks ondermijnen nog steeds vrij rondlopen.

Kirschner haspelt wat met data als hij zegt dat de publieke hoorzittingen van de 6 Januari Commissie op 6 juni 2022 beginnen. Dat moet 9 juni zijn. Van die hoorzittingen die op televisie worden uitgezonden wordt veel verwacht. Hoewel het af te wachten valt hoeveel Republikeinen in hun mentale loopgraven ook zorgvuldig onderbouwd bewijs willen accepteren dat zegt dat Trump en zijn medewerkers de Amerikaanse Republiek omver wilden werpen. Naar verwachtingen zullen deze publieke hoorzittingen een mediaspektakel worden. Independents en gematigde Republikeinen zullen zich wellicht laten overtuigen door het bewijs over de opstand van Trump en zijn sycofanten.

Wie weet, is het DoJ daarna niet alleen juridisch, maar ook publicitair en sociaal gedwongen om Trump en zijn medewerkers aan te klagen en voor het gerecht te brengen. Mogelijk ander voordeel dat het DoJ het stokje overneemt van de 6 Januari Commissie is dat eerstgenoemde een langere adem heeft. De Commissie houdt mogelijk in januari 2023 op te bestaan als de Republikeinen in het Huis de macht overnemen, maar Merrick Garland en de top van het DoJ blijven tot januari 2025 in functie. Ze kunnen voorlopig doorgaan met de vervolging van de opstandelingen die op 6 januari 2021 en in de maanden daarvoor en daarna de Amerikaanse democratie omver wilden werpen.

Kevin McCarthy blijft duister in zijn eigen schaduw en valt Biden aan

Kevin McCarthy is de minderheidsleider van de Republikeinen (GOP) in het Huis, de Amerikaanse Tweede Kamer. Hij wordt zowel door Democraten als hardliners binnen zijn eigen partij gezien als zwak. Hij opereert niet autonoom en laat zich onder druk zetten door Trump. Om het met een gezegde uit de serie Handmaid’s Tale te zeggen: Under His Eye. God kijkt altijd mee.

Als in november 2022 de Republikeinen de meerderheid in het Huis dreigen over te nemen is het geen uitgemaakte zaak dat McCarthy de huidige Democratische voorzitter van het Huis Pelosi opvolgt. Vanaf de radicale Trumpiaanse flank ligt hij onder vuur. Het is trouwens evenmin een uitgemaakte zaak dat de Republikeinen de meerderheid behalen, want met zijn continue inmenging die leidt tot radicalisering en terugkijken naar zijn verlies in 2020 stoot Donald Trump de gematigde vleugel van de Republikeinen af. Gaan zij in november 2022 wel naar de stembus?

McCarthy mist de grootmoedigheid en de persoonlijkheid om uit zijn eigen schaduw te stappen. Hij symboliseert het failliet van de Amerikaanse partijpolitiek en dan vooral dat van de GOP.

We moeten trouwens bedenken dat dat tijdens WOII niet fundamenteel anders was. Ook toen waren Republikeinen als Charles Lindbergh voor isolationisme en wilden ze buiten de oorlog blijven. Ook Democraten baseerden hun twijfel op de verschrikkingen van WOI. Zoals nu Amerikanen en westerse bondgenoten hun twijfel om in de Oekraïens-Russische oorlog te stappen baseren op de verschrikkingen van WOII. Het duurde nog tot eind 1941 voordat de VS als oorlogspartij ging deelnemen aan die oorlog.

Hieronder mijn reactie bij de video van het ultra-rechtse Fox News dat de laatste jaren zoveel begrip voor Poetin opbracht, maar nu met zo weinig mogelijk schade en zonder dat het teveel opvalt de bakens moet verzetten vanwege de oorlogsmisdaden van de Russische krijgsmacht in Oekraïne die niet te verdedigen zijn. Alleen de ergste rechts-radicalen in de GOP blijven Poetin nog steunen:

Kevin McCarthy symbolizes the bankruptcy of American party politics. That is useless and childish. In addition, he personally comes across as a small person without vision and courage. The question with everything he says is always who is he repeating.

A Third World War threatens due to Russian aggression in Eastern Europe and in the US the GOP leadership knows no better than to play old gray grooves. Is that GOP statecraft? One makes it unnecessarily partisan, the other (Lindsey Graham) makes it extra difficult for the government by publicly advocating Putin’s assassination.

Is this the best the GOP has to offer the US in times of need? Can’t the GOP leadership even step out of its own shadow when it needs to? This GOP leadership always talks about Winston Churchill’s role in WWII, but forgets that in his war cabinet he took in left-wing leaders like Clement Attlee as Deputy Prime Minister to work with because the situation called for it.

Why can’t the GOP take that step? The current GOP looks hopeless and apparently can only adopt one attitude: that of resentment and bitterness. Even if the situation calls for national fortitude and determination. Kevin McCarthy knows how to symbolize the bankruptcy of the GOP very well. Under His Eye.

Pleidooi om de Amerikaanse democratie op een hoger peil te brengen door Westerse democratieën te betrekken bij een opinietribunaal

Mijn reactie bij het artikel ‘Is there ‘surprising good news for Democrats’ in redistricting? Not so fast‘ van Jason Sattler op het progressieve RawStory. Ik pleit voor een structurele aanpak om de Amerikaanse democratie bij de tijd te brengen.

Dat achterstallig onderhoud had al lang geleden moeten gebeuren en is ook in het belang van Nederland dat voor zijn verdediging en economie afhankelijk is van de VS.

Omdat de Amerikaanse politiek onderling sterk verdeeld is, met zichzelf in de knoop zit en de belangen die het zo willen houden sterk zijn, pleit ik ervoor om andere Westerse democratieën bij deze reparatie te betrekken en de Amerikaanse politiek en samenleving een spiegel voor te houden over hun democratisch tekort in de hoop dat de bewustwording wordt vergroot om te handelen en het inzicht doorbreekt dat het politieke bestel hervormd dient te worden. Om hetzelfde te blijven moet het politieke bestel van de VS veranderen. Anders verdwijnt het.

Een eerste stap om de bewustwording te vergroten is het houden van een publieks- of opinietribunaal als burgerinitiatief vergelijkbaar met de Russell-tribunalen over Vietnam, ontwapening en de Amerikaanse buitenlandse politiek in de jaren 1960. De opzet moet niet veroordeling van de VS zijn, maar voorstellen om het politieke bestel van dat land fundamenteel te hervormen en op het niveau te brengen van andere Westerse democratieën. Soms kan een blik in de spiegel over de eigen tekortkomingen tot inzicht en actie leiden:

The so-called largest democracy in the world is not a democracy. Everyone recognizes that except the residents of the USA who suffer from myopia.

The old-fashioned Electoral College designed for days gone by, the grotesque over-representation of rural areas that results in California’s equating with Wyoming, the blocking of the installation of senators from Puerto Rico and DC, the influence of Big Money allowing the wealthy and corporations with money to buy politicians and these politicians have to spend a large part of their time on lobbying and fundraising, the gerrymandering of districts, the methods of voter suppression and the Stalinist movement in the GOP that winners are decided independently of the results indicate a structural deficit of the American democracy.

The sad thing is that the American republic cannot fix itself. External forces are needed to bring American democracy to the level of Canada, New Zealand, Australia and the Western and Northern European countries.

Desirable would be an external committee with foreign and domestic experts who plan for the democratization of the American Republic. If only to raise Americans’ awareness in a public tribunal about the structural deficit of their democracy. This may lead to a bottom-up movement that sets politics in motion.

Politically, that is currently unfeasible because the GOP will block this and the Democratic party is not taking any initiatives in this area. The political debate lingers on whether to introduce voting rights and to roll back the Republican state-level laws that curb voting rights.

However, even that initiative to change the filibuster because there are no 60 votes in the Senate and over which the Democratic party is divided is still not ultimately a repair of American democracy. This requires a structural and integrated approach that removes the late 18th century anomalies and the irregularities added since 1980. Until that happens, it will continue to muddle and the development of American politics and society will stagnate.

Adversaries like the Russian Federation and China are laughing at the American standstill. European democracies are baffled by the authoritarian direction the US threatens to take. With an increasingly authoritarian GOP integrating more and more fascist elements and a Democratic party that misunderstands the urgency to structurally repair American democracy to preserve it for the future.

Leon de Winter zit nog steeds gevangen in zijn radicale standpunten over Trump

Leon de Winter, Column ‘Wachten op excuses voor fakenieuws‘. De Telegraaf, 10 november 2021.

Het is triest om te lezen hoe diep Leon de Winter het konijnenhol is ingedoken. Daarin leeft De Winter met zijn medestanders die hem naar de mond praten in zijn eigen surrealistische werkelijkheid. De Winter die ooit een beloftevolle cineast en schrijver was is verworden tot een complotdenker aan wie de nuance niet is besteed, maar de opruiing en de leugen des te meer.

Het is nog om een andere reden triest om te zien, want De Winter schaart zich in zijn Telegraaf-columns steevast aan de kant van Trump die in november 2020 met groot verschil de presidentsverkiezingen verloor en steeds meer in het nauw wordt gebracht door lopende civiele, publiekrechtelijke en strafrechtelijke rechtszaken.

Om het in voor hem gepaste termen te zeggen, De Winter is de troonhemel, de marquee van radicaal-rechts Nederland. Hij geeft legitimatie en zichtbaarheid aan het complotdenken. De haat van links overschaduwt zijn denken en inschattingsvermogen. Het is een dubbele gijzeling. De Winter wordt gegijzeld door zijn radicale denkbeelden en daarmee gijzelt hij de publieke opinie van rechts-radicaal Nederland.

In zijn column ‘Wachten op excuses voor fakenieuws‘ in De Telegraaf van 10 november 2021 associeert De Winter er in zijn konijnenhol uitgebreid op los. Hij neemt het feit van een FBI-onderzoek en knoopt daar met halfslachtige koppelingen zijn onwaarheden aan vast. De leugens en insinuaties zijn te talrijk om ze allemaal te behandelen.

De Winter is de meester van de geprefabriceerde mening waarmee zijn columns in elkaar worden gezet. De Winter schrijft al jaren dezelfde column met dezelfde strekking. Het is niet de bedoeling dat zijn lezers nieuwe inzichten worden voorgehouden. Laat staan dat het de opzet is dat De Winter tot nieuwe inzichten komt. Het is juist de bedoeling dat de lezers oude standpunten krijgen voorgeschoteld die ze herkennen en kunnen herkauwen.

In een commentaar van 30 oktober 2019 ging ik in op een andere column van De Winter die ook ging over het Steele dossier. Daarin schreef ik: ‘De Winter verwijst naar het Steele Dossier. Het is onjuist dat alle constateringen eruit niet kloppen. Wel is door deskundigen op het gebied van inlichtingendiensten zoals John Schindler vanaf de publicatie geopperd dat de uitleg dat de Russen compromitterend materiaal van Trump met prostituees in een Moskouse hotelkamer hebben vermoedelijk Russische desinformatie is om Trumps werkelijke rol te verdonkeremanen. Die bestond uit het witwassen van illegaal geld van Russische criminelen en politici uit de kringen van het Kremlin via Westers vastgoed.’

Als analist Igor Danchenko gelogen heeft tegen de FBI, dan moet hij daarvoor aangeklaagd worden. Dat gebeurt ook, want inmiddels is hij daar vorige week donderdag voor aangeklaagd en in hechtenis genomen. De Democratische volksvertegenwoordiger Adam Schiff heeft afgelopen week in de media onderschreven dat dat de juiste gang van zaken is.

De door Trump benoemde speciale onderzoeker John Durham die al sinds april 2019 bezig is en langer onderzoek heeft verricht dan Robert Mueller maakt gezien de uitkomsten zijn claim niet waar. Het onderzoek zou leiden tot aanklachten tegen topfunctionarissen van de inlichtingendienst uit het Obama-tijdperk en zou beweringen beamen dat het Rusland-onderzoek een politieke ‘heksenjacht’ was. Maar dat maakt Durham niet waar door nu op de proppen te komen met een kleine vis als Danchenko.

Voor de zoveelste keer herhaalt De Winter in zijn column de onwaarheid dat speciale aanklager Robert Mueller in zijn onderzoek niets gevonden heeft. Dat is onjuist. Mueller heeft in zijn rapport 11 gevallen van potentiële obstructie opgesomd. Door die obstructie en de tegenwerking in het onderzoek door Trump die overal rode lijnen aanbracht die Mueller niet mocht overtreden is de onderste steen over de samenwerking van Trump met het Kremlin nog niet boven gekomen.

Het is stemmingmakerij als De Winter over Mueller zegt: hij ‘leidde de jacht’. Mueller kreeg juist het verwijt van Democratische zijde dat hij te bestuurlijk-correct en terughoudend opereerde. Nogmaals, dat kwam mede omdat Trump en toenmalig onderminister Rod Rosenstein rode lijnen bleven trekken die Mueller niet mocht overtreden zodat er van een breed onderzoek nooit sprake kon zijn.

De Winter maakt er een potje van als hij zegt dat de elites zich tegen Trump keerden. Het omgekeerde is waar. De elites spanden Trump voor hun karretje. Dat resulteerde in belastingwetgeving die de vermogenden en bedrijven financieel bevoordeelde en de regelgeving afzwakte. Daarvan profiteerde ook Trump de zakenman. Dat gaf sponsors als Robert Mercer, de toenmalige Koch Broers en Sheldon Adelson de financiële tegenprestatie die ze van Trump eisten. Ook nu nog ondersteunen de grotere Amerikaanse bedrijven de Republikeinse politici die op 6 januari 2021 deelnamen aan de planning om de Republiek omver te werpen. Hoewel de bedrijven dat niet publiekelijk toegeven en lippendienst bedrijven aan de democratie. Wellicht dat de Winter daardoor in verwarring wordt gebracht.

Logisch klopt het evenmin als De Winter beweert dat de Democraten is veranderd in een partij van hoger opgeleiden en beter gesitueerden. Als dat werkelijk zo was, dan zouden de Republikeinse bestuurders in staten als Texas, Arizona, Pennsylvania, Georgia en nog een handvol andere ‘rode’ staten niet alle moeite nemen om de toegang van minderheden en jongeren tot de stembus te onderdrukken omdat ze kiezersonderdrukking als de enige mogelijkheid zien om in de toekomst verkiezingen te winnen.

Het bontst maakt De Winter het in zijn konijnenhol als hij zegt dat Mike Flynn een onkreukbare man is. Hij zou volgens De Winter ‘een onschuldig slachtoffer in de jacht op Trump zijn’. Dat is klinkklare onzin. Flynn moest onder druk van Trump aftreden als Nationaal Veiligheidsadviseur omdat hij gelogen had tegen vice-president Mike Pence. Flynn zei onlangs in de show van Tucker Carlson dat hij Trumps gratie niet verdiende. Flynn ziet zichzelf niet als onkreukbaar. Verder handelde Flynn in strijd met de wet door te lobbyen voor buitenlandse overheden (onder meer Turkije) zonder dat tijdig te melden. In 2017 heeft Flynn toegegeven dat hij heeft gelogen tegen de FBI.

Radicaal-rechtse kiezers in de VS hebben geen vrije keuze, maar worden onbewust door een complot industrie van politiek, media en bedrijfsleven opgeslokt

REACHING THE RIGHT: One America News has become a favorite of former President Trump and his supporters. Screen captures from the One American News Network. Uit artikel ‘How AT&T helped build far-right One America News‘ van Reuters, 6 oktober 2021.

Niet alle mensen zijn rationeel. Uit slordigheid, laksheid, zelfbewustheid of opstandigheid zijn ze dat vaak niet. Daarom kun je ze niet in een rationeel kader inpassen. Dat kan ook inhouden dat dat hun politieke voorkeur niet doordacht is en zelfs tegen hun eigenbelang ingaat. Door onwetendheid laten mensen zich manipuleren zonder dat ze dat ten volle beseffen.

Vooral in de VS heerst in de sociale media en media apartheid. Veel mensen verkeren uit politieke redenen in hun eigen bubbel, in hun echokamer waar ze alleen nog met gelijkgestemden in contact komen. Ze weten niet meer wat ze niet weten. 

Het verdienmodel van sociale media als Facebook bestaat eruit om die mensen in die echokamer te identificeren, te faciliteren, vast te houden, mogelijk te heractiveren en met als hoogste doel op te waarderen zodat ze optimaal bijdragen aan de bedrijfswinst van het sociale media bedrijf. Dat vergroot de apartheid in de publieke opinie extra. 

Het verdienmodel van geprononceerde media als Fox News, OAN, Newsmax, lokale en landelijke talkradio-zenders maar ook radicaal-linkse media bestaat uit berichtgeving die bij voorbaat gekleurd is om de eigen achterban te behagen en vast te houden. Van de Republikeinen heeft volgens onderzoek uit 2021 nog slecht zo’n 35% vertrouwen in de Nationale mainstream media.

De Republikeinse partij is door Trump gekaapt en gereconstrueerd op een leugen. De partij onder Trump is nu succesvol bezig met een stille staatsgreep die steeds minder afwendbaar lijkt en op staatsniveau de macht grijpt zonder dat de stemmen van de kiezers er nog iets toe doen. De radicaal-rechtse kiezers worden meegezogen in die leugen en krijgen het denkbeeld ingeprent dat verlies niet mogelijk is en winst van de ander onaanvaardbaar, onmogelijk en illegaal is. 

Niet alle kiezers uit Trumps achterban zijn extremist. Velen zijn misleid door politiek en media en weten in hun onkunde niet meer wat werkelijkheid en wat fantasie is. Ze zijn slachtoffer van een breed opgezette industrie van de rechtse politiek en de rechtse media die in het geheim door grote bedrijven zoals AT&T wordt gesteund. Deze complot industrie heeft het gemunt op de onwetenden die makkelijk gemobiliseerd kunnen worden.

Het begrip waarheid wordt door deze complot industrie ondermijnd zodat normale, maar bovengemiddeld onwetende burgers makkelijker in de leugens trappen en tot onderdeel van de samenzwering tegen de democratie gemaakt kunnen worden. Het valt deze burgers nauwelijks te verwijten dat ze mentaal gevangen worden in een sleepnet van een grote politieke partij, rechtse media en sponsors achter de schermen die het land afstropen om hun vangst te vergroten.