Tentoonstelling ‘Documenta. Politik und Kunst’ in Deutsches Historisches Museum onderzoekt de politiek van de Documenta

In het Deutsches Historisches Museum in Berlijn is tot 9 januari 2022 de tentoonstelling ‘DOCUMENTA. POLITIK UND KUNST‘ te zien. Zoals de titel aangeeft gaat het om de politiek van de Documenta. Wat was daar de bedoeling van?

Co-curator Julia Voss legt helder uit waar de kunstmanifestatie Documenta in Kassel sinds 1955 om draaide. Tijdens de koude oorlog was de wereld verkaveld tussen Oost en West. Zonder dat ze daar naar verwijst lijkt de opzet vergelijkbaar met de geheime operaties van de CIA in de VS om westers amusement en hedendaagse kunst via propaganda als symbool van vrijheid in te zetten. Met de bedoeling om de communistische landen waar die vrijheid niet bestond voor het eigen publiek minder aantrekkelijk te maken.

Het wordt er echter dubbelzinnig op als blijkt dat de initiatoren van de Documenta toen zelf een loopje met die vrijheid hadden genomen. Het anti-bolsjewisme van voormalige fascisten ging na de oorlog naadloos over in het anti-communisme van het Westen. Zoals kunsthistoricus Werner Hartman die in 1933 lid van de SA was geworden.

Opnieuw blinkt de Duitse republiek uit door zelfonderzoek over de duistere dagen van het nazisme (1933-1945). Dat wordt eerlijk blootgelegd, mede omdat het nog steeds levende geschiedenis is die dwars door familiegeschiedenissen loopt. Waarschijnlijk weinig bezoekers van de Documenta zullen de ontstaansgeschiedenis kennen van deze kunstmanifestatie in Kassel.

Het is de tragiek van de moderne geschiedenis van de Bondsrepubliek, namelijk dat op allerlei posten oud-nazi’s min of meer stilzwijgend een tweede kans kregen, terwijl ze hun eigen verleden konden uitwissen. Zoals oud-nazi Kurt Georg Kiesinger die nog in 1966 bondskanselier kon worden. Enfin, zelfs Nederland had met prins Bernhard een nazi in huis die lid van de NSDAP was geweest en het uniform van de SA en SS had gedragen.

Raymond Mens mag in talkshow Op1 van publieke omroep als Koning Eenoog paraderen om boek over Trump te promoten

Iemand gaf me de tip om naar de uitzending van Op1 van 5 oktober te kijken. Van de Publieke Omroep. Ik kijk nooit naar dit soort Nederlandse talkshows. Nu weet ik precies weer waarom niet na het bekijken van het fragment met Raymond Mens en Laila Frank. Het informeert niet, amuseert niet en focust niet. Het heeft geen scherpte of humor en schiet alle kanten op. Het is van een ontluisterend laag niveau, hoewel Frank een paar zinnige opmerkingen maakt. Dit soort talkshows is de beste reclame om lid van de bibliotheek te worden (lees de stijlvaste en goed geschreven, interessante, amusante en sprookjesachtige boeken van Lida Winciewicz).

Vooral Mens laat zich kennen als een naïeve onbenul. Waarom hij als Amerika-kenner wordt opgevoerd is een raadsel. Uit zijn cv blijkt niet dat hij Amerikanistiek heeft gestudeerd. Het is een raadsel waarom iemand met zo’n eenzijdige blik wordt uitgenodigd als gast. Is dat uitsluitend omdat hij zijn nieuwe boek over Trump mag promoten? Hij krijgt geen enkele kritische vraag van de presentatoren. Ze horen het aan als zombies.

In de promotie van de kleine uitgeverij ‘Sparkle Auteurs’ wordt op vele plekken gezegd dat Mens ‘begin 2016 voorspelde dat Donald Trump de presidentsverkiezingen weleens zou kunnen winnen’. Dat is een vrijblijvende voorspelling die als verworvenheid wordt opgevoerd. Het is logisch dat Trump weleens zou kunnen winnen. Met de CIA, de FBI en het Kremlin aan zijn kant. Dat gold toen ook voor de frontrunners Hillary Clinton, Bernie Sanders en Ted Cruz die in het voorjaar en de vroege zomer van 2016 allen ‘weleens zouden kunnen winnen‘.

Alle (niet-Nederlandse) onafhankelijke waarnemers zijn het erover eens dat in 3,5 jaar Trump de VS heeft ingeboet aan internationaal aanzien, invloed en coherentie. Het land is er slechter aan toe dan in januari 2017.

Dat betreft nog niet eens de verkeerde aanpak van de COVID-19 pandemie door president Trump met nu meer dan 210.000 doden van wie velen onnodig zijn gestorven. Mens wimpelt dat weg, maar de 6500 Nederlandse doden ten gevolge van COVID-19 zijn percentueel ongeveer de helft minder dan in de VS.

Aan VVD’er Mens zijn feiten niet besteed. Hij handelt in partijdige meningen. Ik kan niet begrijpen waarom de Nederlandse publieke omroep zulke minkukels opvoert als deskundige. Of ik begrijp het wel, maar zou het eigenlijk niet willen begrijpen. Dat is trouwens sowieso een probleem met nieuws over de VS omdat de beter geïnformeerde kijker via internet direct de Amerikaanse media kan volgen. Wat is dan nog de noodzaak voor Nederlandse media om er (proportioneel veel) aandacht aan te besteden? Types als Mens blijven zo over om als éénoog koning in het land der blinden de slecht geïnformeerde kijkers te informeren en met medewerking van slecht geïnformeerde presentatoren knollen voor citroenen te verkopen. In Nederland moeten toch beter geïnformeerde, breder kijkende en intelligente America watchers te vinden zijn met een voorkeur voor Trump?

Trump duikt weg achter slecht presterende inlichtingendiensten in kwestie betaling Kremlin aan Taliban om Amerikanen te doden

Er zit ruis in de uitleg door de media van de zogenaamde Bounty-kwestie. Dat gaat over betalingen van het Kremlin via militaire inlichtingendienst GRU aan de Taliban in Afghanistan om coalitietroepen te doden. Onder wie Amerikanen en Britten. Drie elkaar aanvullende of tegensprekende lijnen worden in de uitleg verbonden.

1) De steun aan het anti-Westers terrorisme door het Kremlin gaat terug tot in de jaren 1960. De financiële en logistieke steun van de GRU aan de Taliban past in dat patroon en kan daarom geen verrassing zijn.

2) De samenwerking van de Amerikaanse inlichtingendiensten CIA en NSA en het ministerie van Defensie verloopt niet optimaal in de evaluatie van de steun aan dat anti-Westers terrorisme. Daarom ontbreekt ondersteunend bewijs (corroborating evidence) om de recente beschuldigingen van de GRU-operaties in Afghanistan ondubbelzinnig te bevestigen. Dat roept vragen op over de aansturing en het doelmatig opereren van de inlichtingendiensten en de briefing aan de president.

3) President Trump is slecht geïnformeerd en laat zich slecht informeren. Het feit dat hij zo opvallend lovend is over president Putin voedt de geruchten dat hij de Russen vanwege eigenbelang niet voor het hoofd stoot. Trump is al in 2019 gebriefed over de Bounty-kwestie en in februari 2020 nogmaals, maar hij ontkent dit nu.

De kwestie roept een beeld op van verregaande incompetentie, gebrek aan coördinatie en daadkracht van de president, zijn staf in het Witte Huis en de veiligheidsdiensten. Het wijst op een vacuüm waarin de nationale veiligheid van de VS niet goed verdedigd wordt. Hoewel Trump op voet van oorlog verkeert met zijn militairen en inlichtingendiensten en hij als opperbevelhebber en politiek leider als eerste verantwoordelijk is voor de gang van zaken lijkt er meer aan de hand dan een incompetente president alleen. De veiligheidsdiensten werken langs elkaar heen en geven Trump het niet onjuiste excuus dat de informatie in zijn briefing (die hij toch niet leest) niet optimaal is en hij daar niet op hoeft te reageren. Wie breder geïnformeerd is had echter geredeneerd vanuit het patroon van de steun van het Kremlin aan het anti-Westers terrorisme dat ook met onvolledige informatie tot aandacht en handelen oproept. Dus uiteindelijk valt dit via een omweg toch terug te voeren tot het gebrek aan kennis, interesse, betrokkenheid, discipline en handelingsbereidheid van Trump.

‘Cultuur In Actie’ is te breed om een verschil te maken voor de kunst en te smal om duurzaam te zijn voor de culturele identiteit

Er komt een nieuwe actie aan. Deze keer gaat het om CultuurInActie. Een beladen acroniem: CIA. Vanwege de 1,5 meter-maatregelen als gevolg van COVID-19 is het een digitale actie die wordt gehouden van 30 mei tot en met 5 juni 2020. Ik heb er een hard hoofd in dat het een lans zal breken voor de kunst. De breedte en de onevenwichtigheid ervan valt op, zoals blijkt uit een fotoblok: Theater, Musea, Dans, Evenementen, Poppodia, Monumenten, Bioscopen, Dierentuinen, Bibliotheken. Dat duidt op denken vanuit productie en bedrijfsvoering. Niet vanuit de kunstdisciplines drama of film, maar Theater en Bioscopen. Niet literatuur, maar Bibliotheken. Niet beeldende kunst, maar Musea. En waarom Dierentuinen en geen kermis, carnaval of bloemencorso? Niet klassieke muziek, jazz of geïmproviseerde en experimentele muziek, maar Poppodia. Wie organiseert dit?

Cultuur is alles dat verbindt, kunst is in de opvatting dat de functie ervan het aanscherpen is er het tegendeel van. Kunst is een onderdeel van cultuur, maar niet elke cultuur is kunst. Cultuur is gericht op de samenleving, kunst is dat niet per definitie. De kunstsector is verdeeld in verschillende, afzonderlijke disciplines, en kunst is weer een klein onderdeel van de cultuur. De claim van de actie is even breed als de opzet ervan: ‘Zeven dagen lang, 12 uur per dag, verzamelen wij geluiden die samen één luide stem vormen. De stem die opkomt voor de cultuur in ons land.’ Het brede karakter van CultuurInActie leidt tot verwarring omdat onduidelijk is waar de organisatoren de grenzen van de cultuur trekken en hoe de grens tussen kunst en cultuur getrokken wordt.

Ik voeg aan het bovenstaande een overweging toe uit een commentaar uit 2017. Als context voor de CIA:
Nederland kan zijn cultuur voldoende beschermen met beleidsmaatregelen die de Nederlandse taal, kunst, geschiedenis en het (cultuur)onderwijs steunen. Maar dat doet de huidige politieke klasse niet. Het kort juist op dit beleid dat een basis onder de Nederlandse culturele identiteit zou kunnen leggen. Hoofdzaak zijn dus geen defensieve maatregelen tegen de radicale islam wat Buma, Klaver en Asscher er in hun reacties van maken, maar offensieve maatregelen die de Nederlandse kunst en cultuur positief  en ruimhartig steunen. Het sterke vermoeden dat Buma weet dat hij deze steun voor de Nederlandse cultuur heeft laten liggen en daarom als afleiding de aanval op de radicale islam zoekt maakt het er nog valser, schijnheiliger en onbetamelijker op.

Wie herinnert zich in 2011 niet toenmalig staatssecretaris Halbe Zijlstra (VVD) in het kabinet Rutte I dat werd gevormd door VVD en CDA en gedoogd door PVV? Dat zijn de drie partijen die met duivels plezier en breed verkondigde minachting de cultuursector een lesje leerden door bovenmatig te korten op het cultuurbudget waardoor de culturele basisinfrastructuur van Nederland ernstig werd aangetast. In 2017 werken deze bovenmatige korting en imageschade nog na en zijn kunst en cultuur deze klap nog steeds niet te boven.

Nodig is niet een actie die vanuit de verdediging van instellingen, organisaties en bedrijven op het raakvlak van cultuur en commercie pleit voor financiële steun vanwege tegenvallers in de bedrijfsvoering, maar een actie die het offensief zoekt. Culturele ondernemers zijn tijdelijk, een solide, integrale culturele identiteit van Nederland is voor de lange termijn. Dat vraagt om een brede actie die pleit voor een beter overheidsbeleid op het gebied van Nederlandse taal, kunst, geschiedenis en onderwijs. Conclusie is dat deze CIA-actie te breed is om echt een verschil te kunnen maken voor de kunsten en te smal om duurzaam te zijn voor de toekomst.

Foto: Schermafbeelding van deel paragraaf ‘over ons’ op cultuurinactie.nl, 29 mei 2020.

In 2016 hackte Russische inlichtingendienst kiessysteem van twee counties in Florida. Gouverneur mag van FBI hun naam niet noemen

De Republikeinse gouverneur van Florida Ron DeSantis zegt een geheimhoudingsovereenkomst (nda) te hebben getekend over de informatie die hij van de FBI heeft gekregen over twee counties die in 2016 gehackt zouden zijn door de Russen. Hij mag de naam ervan niet vrijgeven. Dat zei hij in een persconferentie. Het is opmerkelijk dat hij zegt dat hij zo’n overeenkomst heeft getekend, want hij had het niet hoeven noemen. Dat DeSantis zo’n overeenkomst tekent is opmerkelijk en zonder precedent omdat een gouverneur door een federale dienst niet verplicht kan worden om te zwijgen over wat er in de eigen staat gebeurt. Waarom de FBI de gouverneur de overeenkomst voorlegt is ook raadselachtig. Mogelijk is het initiatief daartoe samen met het ministerie van Binnenlandse Veiligheid (DHS) genomen dat vorige week met gouverneur DeSantis overlegde.

De berichtgeving van het lokale Fox 13 uit Tampa Bay, Florida is dubbel. De berichtgeving staat haaks op de beweringen van president Trump dat Russen volgens president Putin niet hebben geïntervenieerd in de presidentsverkiezingen van 2016. Dat heeft als gevolg dat Trump geen federaal beleid ontwikkelt om in 2020 herhaling te voorkomen. Ontkennen van inmenging is een onhoudbaar standpunt dat van diverse kanten is weerlegd. Zoals in een rapport van de Amerikaanse inlichtingendiensten van januari 2017 en het recente rapport van speciale aanklager Robert Mueller. Het was de Russische militaire inlichtingendienst GRU die in opdracht van het Kremlin deze operatie uitvoerde. Fox 13 draait de bewijslast om als het zegt dat electorale systemen van de twee betreffende counties geïnfiltreerd konden worden omdat de FBI het liet gebeuren om te zien wat de Russische hackers van plan waren. Plausibel, maar ervoor bestaan vooralsnog geen bewijzen.

In een artikel op Politico slaat Ion Sancho een minder zelfverzekerde toon aan dan Fox 13 of gouverneur DeSantis. Hij was in 2016 verantwoordelijk voor de verkiezingen in hoofdstad Tallahassee, Leon County en heeft een 30 jaar lange ervaring als toezichthouder bij verkiezingen. Sancho weet nog niet zo zeker of de FBI in 2016 de zaak onder controle had of achter de feiten aanliep. Volgens hem ontbreekt een diepgaand onderzoek om zeker te kunnen weten dat de verkiezingen van 2016 niet zijn beïnvloed. In een artikel in Tallahassee.com van augustus 2018 waar hij via een tweet naar verwijst zegt hij: ‘Wat ik in 2016 zag, was een expeditie. Het was geen aanval, maar een operatie voor het vergaren van informatie’. Hoe ondanks de conclusie van de FBI dat de GRU de hardware van het verkiezingssysteem niet kraakte de Russen toch de verkiezingen konden beïnvloeden in de richting van Trump is de vraag die nog niet afdoende beantwoord is.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Russians hacked 2 Florida voting systems; FBI and DeSantis refuse to release details’ van Gary Fineout op Politico, 14 mei 2019.

Steeds meer aanwijzingen dat Trump een ordinaire landverrader is

Een verslag van 18 juli 2018 in The New York Times is om twee redenen ingeslagen als een bom. Het zet op een rijtje dat Donald Trump sinds januari 2017 overtuigend bewijs heeft over de inmenging van het Kremlin in de presidentsverkiezingen van 2016 en de allesbepalende rol van de Russische president Putin daarbij. Maar Trump ontkent de kennis die hij sinds 1,5 jaar bezit. Opmerkelijk is dat dit gekwalificeerde nieuws van de Amerikaanse inlichtingendiensten nu naar buiten komt. Er is sprake van ‘een geheime bron dichtbij Putin’.

Het is abnormaal dat dit gelekt wordt. Het geeft aan dat inlichtingendiensten geen enkel vertrouwen in Trump meer hebben en de schroom van zich hebben afgeworpen om met dit materiaal de openbaarheid te zoeken. Dat is een ultieme poging om Trump te stoppen. Actueel is de Russische inmenging in de tussentijdse verkiezingen van november 2018 die een herhaling van 2016 dreigen te worden. Dat is des te zorgelijker omdat de ontmoeting van Trump en Putin in Helsinki geheim was en niet genotuleerd is. Zelfs Trumps naaste medewerkers weten niet wat er is afgesproken. Of welke geheime informatie Trump gedeeld heeft met Putin.

Is Trump een landverrader die ooit in de gevangenis belandt? Het wordt er steeds waarschijnlijker op. Het bewijs ervoor is overtuigend. Trump is een combinatie van Faust, Narcissus en Quisling. Hij heeft vanwege ijdelheid en eigenliefde zijn ziel aan de duivel verkocht en zijn land verraden. Deze streetwise Domme august.

Foto: ‘Clowns (paljas, grappenmaker). Drie [3] clowns poseren voor een circustent. In het midden de klassieke witte clown met een mooi kostuum versierd met glitters en pailetten. Links en rechts van hem staat de August (domme August) met de veel te grote jas, te grote broek en grote flapschoenen. Plaats en tijd onbekend.’ Collectie Spaarnestad.

Trump buigt voor Putin en slaat zijn land en wereld met stomheid

Cenk Uygur analyseert wat president Trump zei op de persconferentie na afloop van zijn ontmoeting in Helsinki met president Putin. Van progressieven tot conservatieven kreeg Trump voor zijn uitspraken forse kritiek, zoals nog nooit tijdens zijn presidentschap. Trump zou de belangen van de VS hebben uitverkocht, gechanteerd worden door het Kremlin en vooral de belangen van de Russische Federatie dienen. De bewijzen stapelen hiervoor stapelen zich in deze persconferentie op. Dit is zelfdestructief gedrag van Trump, zowel wat zijn persoonlijkheid als politieke geloofwaardigheid betreft. Trump leeft in zijn eigen werkelijkheid die steeds minder met die van de VS samenvalt en steeds meer pathologische kenmerken vertoont. Zijn abnormaal beschadigend gedrag beschadigt de belangen van zijn land. Vraag is of herstel nog mogelijk is bij deze president. Daar lijkt het niet op, want Trump lijkt zich steeds meer in te graven in zijn eigen werkelijkheid.

Maar wie stuurt hem weg? De Republikeinse partij adoreert Trump als een cultheld en de Democraten zijn in de minderheid. De afweging of de verwachte Democratische zege in de tussentijdse congresverkiezingen van november 2018 niet te laat komt om deze Trump te stoppen die Amerikaanse belangen uitverkoopt en de wereldorde deconstrueert is nu de vraag die de komende maanden beantwoord moet worden. De klokt tikt.

James Clapper concludeert: de Russische propaganda campagne heeft Trump het presidentschap opgeleverd

Rachel Maddow besteedt aandacht aan het gisteren gepubliceerde boek ‘Facts and Fears’ van James Clapper. Hij was tot 20 januari 2017 hoofd van de DNI (Director of National Intelligence). Maddow focust op het effect van de massale Russische propaganda campagne ter ondersteuning van de campagne van Donald Trump.

Volgens Clapper staat het buiten kijf dat die Russische steun Trump de overwinning in de verkiezingen van 2016 heeft bezorgd. Het ging slechts om 80.000 stemmen in drie staten waardoor de balans omsloeg. Tegenstrever Hillary Clinton kreeg bij die presidentsverkiezingen 3 miljoen meer stemmen dan Trump. Of dat in coördinatie vanuit een centrale regie tussen Kremlin en het Team Trump gebeurde acht hij niet bepalend. Hiermee omzeilt hij de bewijsvoering over ‘collusion’. Wat hij bespeurt is dat de propaganda van het Kremlin, en Team Trump en rechtse media die op zijn hand waren in de praktijk samenwerkten en elkaar versterkten.

Met dit oordeel dat hij onderbouwt met ondersteunend bewijs gaat Clapper verder dan welke voormalige politicus of hoge ambtenaar ook. Zij erkennen doorgaans dat Russische inmenging in de verkiezingen Trump heeft geholpen, maar zijn terughoudend om daar het oordeel aan te verbinden dat die Russische steun ook doorslaggevend was. Clapper twijfelt daar niet aan en zegt dat onomwonden. Hoe de reactie van president Trump, zijn sycophanten en de rechtse pers zal zijn op de bewering uit Clappers boek valt nu al te voorzien. Geprobeerd zal worden om Clappers oordeel te neutraliseren door hem een representant van de ‘deep state’ te noemen. De hulpconstructie en complottheorie gebruikt nieuwrechts om het onaantoonbare aan te tonen.

Clapper is lid van de Adviesraad van het Committee to Investigate Russia, een organisatie die in het centrum van het politieke spectrum verschillen tussen Democraten en Republikeinen probeert te overbruggen omdat Trumps beleid dat noodzaakt. Generaal Clapper is een havik en conservatief van de oude snit die pleit voor een sterke VS. Evenals Michael Hayden (ex-CIA, ex-NSA) meent Clapper dat Trump de Amerikaanse belangen en invloed uitverkoopt, een gevaar voor de nationale veiligheid van zijn land is en feitelijk een Russische agent is die door het Kremlin gerund wordt. In tegenstelling tot Trump en zijn sycophanten probeerde Clapper in zijn werkzame leven te opereren met respect voor de rechtsstaat en de democratische instituties.

Arrestatie uit 2016 van FSB-kolonel Mikhailov direct gerelateerd aan Russische inmenging in Amerikaanse presidentsverkiezingen

Rachel Maddow besteedt aandacht aan de arrestatie van FSB-kolonel Sergei Mikhailov op 5 december 2016. Hij werd een jaar geleden gearresteeerd samen met drie vermeende handlangers: zijn assistent Dmitri Dokuchayev, voormalige medewerker Ruslan Stoyanov van het Russische softwarebedrijf Kaspersky Lab en internetondernemer Georgi Fomchenkov. The Moscow Times geeft de details in een bericht van 5 december 2017. De arrestatie zou in verband staan met de hack van de Democratische partij (DNC) in 2016 door Russische hackers die gelieerd waren met twee concurrerende Russische inlichtingendiensten, respectievelijk de FSB en de GRU. De eerste hack zou ongemerkt zijn verlopen, maar die door de GRU zou slapende honden hebben wakker gemaakt. De vier verdachten worden al een jaar in geïsoleerde hechtenis gehouden.

De Russische inmenging bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 wordt doorgaans vanuit het Amerikaanse perspectief beredeneerd. Dat speelt dan op het niveau van wie deed wat, wie wist wanneer wat en wie communiceerde met wie. Er lopen onderzoeken van diverse commissies van het Congres en speciale aanklager Robert Mueller zit het Team Trump dicht op de hielen in het ontrafelen van wat voor, tijdens en na de campagne is gebeurd. Maar ook van het in kaart brengen van de obstructie vanuit Trumps Witte Huis om het onderzoek tegen te werken. Tegen de grondwet in. Met de arrestatie en detentie van Sergei Mikhailov is het perspectief omgedraaid en wordt de vraag geactualiseerd over de details van de Russische betrokkenheid.

Rachel Maddow refereert aan een artikel van de Russischtalige The Bell, een website die wordt geleid door Liza Osetinskaya. Het is onduidelijk door wie het wordt gefinancierd. De aanvraag voor toezending van een nieuwsbrief toont een adres in Berkeley, California. Maddow beweert in navolging van The Bell dat de vier mannen werden gearresteerd omdat ‘zij de Russische bronnen waren die Amerikaanse inlichtingendiensten vorig jaar aan bewijsmateriaal hielpen’ bij het aantonen van de Russische betrokkenheid bij de hack van de DNC. The Bell concludeerde dat uit gesprekken met mensen uit de omgeving van de vier gearresteerden. Een artikel van The New York Times van 25 januari 2017 oppert de mogelijkheid dat de arrestaties moesten verhinderen dat er nog langer informatie uit de Russische Federatie kwam over de Russische hack van de DNC.

Maar onweerlegbaar bewijs wordt niet gegeven. Niet door de journalistiek en al helemaal niet door landen die elkaar beloeren en in de gaten houden. Dat is precies het probleem bij het vaststellen van dit soort operaties die zich afspelen in de sfeer van de inlichtingendiensten. Landen willen hun informatiepositie en werkwijze niet verraden en komen niet altijd met de meest directe bewijzen naar buiten. Rapporten, zoals dat van 6 januari 2017 van het bedrijf CrowdStrike in opdracht van de Amerikaanse DNI, spelen een rol in het publieke debat met een gekuiste publieksversie waaruit de meest gevoelige en meest expliciete informatie verwijderd is. Het publieke en openbare politieke debat moet het vervolgens doen met ondersteunend, indirect bewijs. Vermoedens, waarschijnlijkheden, aannames, oordelen en de samenhang van gebeurtenissen die zo specifiek en uniek is dat die met een bepaalde logica en doelstelling uitsluitend tot een specifieke bron te herleiden is.

Rachel Maddow stelt zich twee vragen over de arrestatie van Sergei Mikhailov. Als het Kremlin zoals het steevast beweert niets met de inmenging in de Amerikaanse verkiezingen te maken zou hebben, waarom sluit het dan een FSB-kolonel op die de Amerikaanse inlichtingendiensten informatie had gegeven over de aanval van de Russische Federatie op de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016? Mikhailovs arrestatie is de rook en de Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen het vuur. De arrestatie is er de bevestiging van dat de informatie die Mikhailov aan de Amerikanen heeft gegeven juist was. Zonder dat we de details te weten komen. En Maddow vraagt zich af waarom het Kremlin wil dat deze informatie nu naar buiten komt. Wat is het belang van de Russische regering om nu informatie ‘door te laten’ waaruit blijkt dat het Trump heeft geholpen de verkiezingen te winnen? Het antwoord ligt voor de hand. Het verder vergroten van de chaos en verdeeldheid in Washington en het verder ondermijnen van de legitimiteit van Trumps presidentschap.

Trump zegt dat Putin hem zei zich niet te hebben bemoeid met de verkiezingen VS. Trump gelooft Putin, maar wie gelooft Trump?

Gaat bijna de hele mondiale journalistiek de fout in door te vermelden dat president Trump heeft gezegd dat president Putin hem vertelde dat de Russische Federatie zich niet met de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 bemoeid heeft? Het lijkt er sterk op, want de woordvoerder van het Kremlin Dmitri Peskov verklaart desgevraagd aan CNN dat Putin en Trump in de marge van een ontmoeting in Vietnam niet over dit onderwerp hebben gesproken. Intussen geven media duiding aan Trumps en Putins uitspraak die respectievelijk fantasie is of niet gedaan is. Wat Trump zegt speelt zich zoals vaker af in zijn fantasie. Hij zuigt het commentaar van Putin uit zijn duim om de Amerikaanse inlichtingendiensten die de Russische bemoeienis hebben vastgesteld en de Democraten met Hillary Clinton een veeg uit de pan te geven. Zelfs Trumps fantasie is onberekenbaar.