Historische impeachment hoorzitting over Trump (2019-2020) met Gordon Sondland

De uitzending van gisteren met ambassadeur Gordon Sondland van de impeachment hoorzitting in het Huis was gedenkwaardig. Er zijn vele dwarsverbanden te leggen. Zoals met de hoorzittingen over de jacht op communisten met Senator Joseph McCarthy als coördinator en doelwit in de jaren 1953-54 en de Watergate-hoorzittingen over president Richard Nixon in 1973-74. Het is levende geschiedenis die zich in real time voor onze eigen ogen ontrolt. Er zijn allerlei gelijkenissen: Sondland en Trump hebben allebei Duitse voorouders.

‘Mayor’ Rudy Giuliani is een minder getalenteerde versie van advocaat Roy Cohn die in de jaren ’50 voor McCarthy werkte en een kapstok voor zijn neergang bood door zijn samenwerking met David Schine en de mislukte druk op de krijgsmacht. Ook nu proberen de instituties weerstand te bieden aan Trump en zijn sycophanten. In de jaren 1970 en 1980 werkte Roy Cohn als persoonlijke juridische klusjesman en consigliere voor Donald Trump. Een rol die nu verdeeld is over justitieminister William Barr en ritselaar Giuliani. Het is de overmoed van de ander die het verschil maakt en de baas ten val brengt. Sondland getuigde dat iedereen op de hoogte was, ‘everyone was in the loop’. Inclusief Trump en vice-president Mike Pence. Dat compliceert het vervolg. Want als Trump en Pence tot aftreden gedwongen worden, dan is de Democratische voorzitter van het Huis Nancy Pelosi de volgende in de lijn van opvolging als president. Dat zullen Republikeinen niet verteren.

Gematigde Republikeinen bieden de beste kans op een geleidelijke machtsoverdracht. Aan wie is op dit moment niet duidelijk. Democratische, Onafhankelijke en gematigde Republikeinen lijken bereid om een einde te maken aan het tijdperk Trump. Maar een voor verschillende facties geloofwaardige Democratische presidentskandidaat is nog niet boven komen drijven. Warren, Biden, Sanders, Buttigieg of Deval Patrick vinden geen brede steun. Hoe dan ook moet de cult rond Trump afgebroken worden en zijn meest radicale medestanders naar de zijlijn gedirigeerd worden opdat de VS een nieuwe start kan maken. Dat de neergang snel kan gaan leert het tijdsverloop van de laatste fase van McCarthy en Nixon, namelijk minder dan twee jaar.

De klok tikt voor president Trump. Zijn politieke einde is gisteren definitief aangezegd door Gordon Sondland.

Trump is Nixon zonder hersens, maar met veel branie en bluf. Dat kan niet anders dan slecht eindigen

Op 9 mei 1940 wisten de Nederlanders niet wat de volgende dag zou brengen. In de geschiedschrijving wordt dat uiteraard geweten, maar niet altijd ten volle beseft. Met terugwerkende kracht redeneren we terug naar een moment en vullen dat in met de kennis van nu. Met kennis die toen ontbrak. Nu horen we op Nederlandse en Britse media die de Amerikaanse media napraten dat impeachment tegen president Trump een riskante zaak is voor de Democraten. Trump kan er zijn basis mee motiveren en twijfelaars over de streep trekken door een slachtofferrol aan te nemen, zo heet het. Is dat even waarschijnlijk als de kans dat Trump door zijn partijgenoten in de steek gelaten wordt en voortijdig af moet treden? Is de situatie van Trump niet eerder vergelijkbaar met die van president Nixon voordat die door zijn partijgenoten de wacht werd aangezegd en aftrad om de schande van afzetting voor te zijn? Trump is in vergelijking met Nixon een amateur die niks van rechtsstaat, politiek en democratie begrijpt. Nixon was een even grote schurk die als jurist uiteindelijk toch het recht respecteerde. Dat besef ontbreekt bij Trump, hij heeft overal lak aan en stikt in zijn eigen leugens. Dat kan niet anders dan slecht eindigen. Trump is Nixon zonder hersens, maar met veel branie en bluf.

Verspreiding van dwaze complottheorieën en het relativeren van de waarheid kunnen dienen om samenzwering achter te verbergen

Na Epsteins dood hebben media overvloedig aandacht besteed aan complottheorieën die kant noch wal raken en van bedenkelijke herkomst zijn. Ze hebben daar in de meeste gevallen de conclusie uit getrokken dat er ‘daarom’ geen sprake is van samenzwering. Of ze zijn zelfs niet aan de vraag toegekomen of het gaat om samenzwering. Die nalatigheid en dat gebrek aan alertheid komen voort uit een niet valide sluitrede van het type 1) Alle complottheorieën van gekkies of politieke manipulators zijn onjuist; 2) Over Jeffrey Epstein doen complottheorieën de ronde; 3) Complottheorieën over Epstein zijn onjuist. In dit voorbeeld klopt de conclusie niet omdat er ook complot- of samenzweringstheorieën zijn die niet afkomstig zijn van gekkies of politieke manipulators, zodat niet geconcludeerd kan worden dat niet alle complottheorieën over Epstein onjuist zijn.

Complottheorieën dienen volgens Russell Muirhead, politicoloog aan Dartmouth College in New Hampshire, twee doelen. Ze dienen om ‘greep te krijgen op het bijna onbegrijpelijke’ en ‘ze zijn een krachtig wapen om politieke tegenstanders zwart te maken’. Aldus Frank Kuin in het artikel ‘We zijn in de VS omgeven door verzinsels’ in NRC, 16 augustus 2019. Dat is waar, maar de uiterste consequentie ervan wordt niet getrokken. Namelijk dat het verspreiden van dwaze en idiote complottheorieën en het verregaand relativeren van het begrip waarheid in stelling worden gebracht om een samenzwering achter te verbergen. De complottheorie is de vakantie van het normale. Hoewel de anti-complotdenker daar in een Droste-effect over zal beweren dat dat ook weer een complottheorie is. Zo wordt ook de codebreker tot onmiskenbaar deel van het complot.

Muirhead doet onjuiste uitspraken over het Mueller-onderzoek. Dat betreft de verdenking van samenwerking van Team Trump met het Kremlin. Het ligt ingewikkelder dan hij doet uitkomen, ook vanwege het beperkte mandaat en de onderzoeksopdracht die Mueller had. De speciale aanklager heeft niet alles onderzocht dat relevant is voor het aantonen van samenwerking. Muirhead zegt: ‘Er bleek minder bewijs te zijn dan mensen hadden verwacht.’ Klopt, maar omdat het niet onderzocht is, is dat geen uitspraak over samenwerking, maar over de beperkte strekking van het onderzoek. Uit het ontbreken van ‘conspiracy’ (samenzwering) kan men niet afleiden dat er geen sprake van het minder zware ‘collusion’ (geheime verstandhouding) was. Daarnaast zadelde Trumps obstructie Mueller met beperkingen op waardoor hij over ‘conspiracy’ niet tot de conclusie kon komen die zonder obstructie door Trump gedetailleerder, ruimer en ongetwijfeld vernietigender had kunnen worden geformuleerd. Trump heeft het onderzoek gefrustreerd door tegenwerking zodat Mueller geen voldoende data kon verzamelen om tot een afrondende conclusie over ‘conspiracy’ te komen. Muirhead denkt een complottheorie te ontmaskeren, maar trapt er met ogen ogen zelf in. Daarnaast zijn er nog de niet openbaar gemaakte bijlagen van Muellers onderzoek over nationale veiligheid waar Muirhead geen weet van heeft en hij geen uitspraak over kan doen. De conclusie is dat Muirhead onbewust Trumps agenda volgt.

Op de FB-pagina van NRC heb ik bij dit artikel de volgende reactie geplaatst. Links worden toegevoegd:

Ik ben het oneens met de strekking van dit artikel. Het geeft een tour d’horizon waarachter de kwestie Epstein verdwijnt. Zo verandert een artikel met goede intenties in een afleiding. Er is namelijk wel wat gebeurd, namelijk de onverwachte, verrassende en de in-alle-gevallen-te-voorkomen dood van een van de meest spraakmakende personen van de VS met duidelijke lijnen naar de politiek.

Als dat dan gebeurt roept dat vragen op over een samenzwering. Want regels en afspraken van overheidsdiensten zijn geschonden en Epstein stond bekend als iemand die met geld de rechtsgang en personen die toezicht op de rechtsgang hadden manipuleerde, zoals in Florida in 2008 waar hij onterecht wegkwam met een lichte straf. Epstein heeft een spoor van onregelmatigheden nagelaten in het Amerikaanse rechtssysteem dat nog steeds niet volledig in kaart is gebracht. Waarom is het merkwaardig om te veronderstellen dat hij dat tot en met zijn dood heeft volgehouden?

Epsteins dood verdient een grondige en onpartijdige analyse. Het is zeker zo dat er verschillende kampen zijn, te weten het Clinton en het Trump kamp die proberen de ander de zwarte piet door te schuiven. Maar het is een argumentatiefout om uit die krankjorume complottheorieën af te leiden dat er daarom geen sprake is van een samenzwering. Dat weten we nog steeds niet. Er is ook een derde kamp van onafhankelijke, neutrale hoogleraren, opinieleiders, journalisten en politici buiten de hoofdstroom van de partijpolitiek om die een rechtsstatelijke invalshoek kiezen.

Kuin besteedt onvoldoende aandacht aan de rol van Justitieminister William Barr die in zijn handelen er de afgelopen maanden voor heeft gezorgd dat het wantrouwen jegens hem, president Trump en de overheid is toegenomen. Vastgesteld is dat Barr bij zijn eigenmachtige presentatie van het Mueller-rapport de bevindingen eruit verkeerd en onvolledig voorstelde om succesvol de publieke opinie te kunnen manipuleren. Zelfs media als de The New York Times en in Nederland de NRC trapten in de ’spin’ van Barr, wat me overigens in conflict met de NRC-Ombudsman bracht. Trappen de media nu opnieuw in de ‘spin’ van Barr? Het lijkt er sterk op dat ze zich opnieuw laten manipuleren.

Nee, u gaat niet tot de bodem van deze kwestie en zet relevante vragen in een te algemeen frame. Ja, er zijn idiote complotdenkers, maar er zijn ook denkers die verder denken en vooralsnog een samenzwering niet uitsluiten. Daardoor vergeet u dat er onafhankelijke waarnemers en onderzoekers zijn die aan de hand van de feiten de waarheid boven tafel willen krijgen. Wat een zorgvuldige journalist behoort te doen is een verklaring zoeken voor een verschijnsel dat vele vragen oproept. Laten we niet te snel tot conclusies komen, maar alle feiten onderzoeken.

De vragen die op antwoord wachten zijn onder meer de volgende: Wie heeft Epstein geholpen bij het voorbereiden van de uitvoering van zijn daad, wie heeft gezorgd voor het beëindigen van het verscherpt toezicht en wie heeft ervoor gezorgd dat een celgenoot werd overgeplaatst? Daarover bestaan theorieën die niet over de zelfmoord zelf gaan. Ofwel, zonder hulp van buitenaf en met verscherpt toezicht had Epstein nooit zelfmoord kunnen plegen. Een bijkomende vraag is waarom minister Barr Epstein in dit federale detentiecentrum plaatste en hem niet in een beter beveiligd en geoutilleerd centrum waar zijn persoonlijke veiligheid beter gegarandeerd was. Ook als blijkt dat Epstein zelfmoord heeft gepleegd is er nog geen antwoord op de vraag waarom hij zelfmoord kon plegen. De verwijzingen naar de chaos en de slechte organisatie in het detentiecentrum in Manhattan zijn geen voldoende verklaring voor wat er is gebeurd, maar een afleiding.

Het is gezien de grote belangen en de meedogenloosheid van Trump en Barr op dit moment niet uit te sluiten dat er sprake is van een samenzwering op het hoogste niveau. Die optie moeten we open laten en hopelijk volgt een onafhankelijk onderzoek buiten de regering Trump of het ministerie van Justitie om. Want Barr en Trump hebben schuld aan de dood van Epstein.

Laten we beseffen dat Trump zeer waarschijnlijk in de gevangenis belandt als hij in 2020 niet herkozen wordt en daarom alle middelen inzet om grip op Justitie te houden. Het gaat in deze kwestie niet om het ‘gewone’ type samenzwering van malcontenten, eenzame gefrustreerden en idioten met een aluminium hoedje op die de feiten laten volgen uit een eigen mening of een opgelegde mening van populistische media, maar om het type samenzwering dat ontraadseld kan worden door de feiten te volgen en daaruit een conclusie te laten volgen. Gezien de grote belangen is het niet onmogelijk dat zo’n samenzwering is georkestreerd vanuit de regering Trump. Vergelijk het met de Iran-Contra-affaire of het Watergate-schandaal die uiteindelijk werkelijk bleken te zijn gebeurd hoe de toenmalige regeringen van Nixon en Reagan dat aanvankelijk ook ontkenden en een onderzoek probeerden te blokkeren. Is Trump de derde man die in de kwestie Epstein hetzelfde deuntje van manipulatie en meedogenloos handelen jegens zijn vijanden speelt? Dat moet de journalistiek boven water helpen halen.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘We zijn in de VS omgeven door verzinsels’ van Frank Kuin in NRC, 16 augustus 2109.

Zwaartepunt in onderzoek naar Trump verschuift naar Huis van Afgevaardigden

Rachel Maddow gaat in de aflevering van haar show van 6 februari 2019 in op de onderzoeken naar president Trump door het Huis van Afgevaardigden. Als gevolg van de tussentijdse verkiezingen in november 2018 heeft het Huis sinds begin januari in het 116de congres (tot 3 januari 2021) een Democratische meerderheid. Dat houdt in dat Democraten de komende twee jaar alle commissies voorzitten en de agenda en werkwijze daarvan bepalen. Ze gaan er zoals aangekondigd met gestrekt been in. Mede in reactie op de Republikeinen die in het 115de congres de onderzoeken naar Trump traineerden of zelfs geheel blokkeerden. In de Senaat was de samenwerking minder partijpolitiek. Namen van voorzitters van de Huiscommissies die belangrijk zijn voor de onderzoeken zullen komende jaren herhaaldelijk in het nieuws klinken: Adam Schiff (Intelligence), Elijah Cummings (Oversight and Reform), Maxine Waters (Financial Services) en Jerrold Nadler (Judiciary).

Risico dat de Democraten lopen is dat ze zich te partijpolitiek opstellen door te vroeg in te zetten op Trumps impeachment en daardoor hun geloofwaardigheid verliezen, zodat dat Trump en zijn medestanders het excuus geeft om het onderzoek tegen te werken. Dat stoot gematigde Republikeinse Senatoren af die nodig zijn omdat de Senaat een impeachment-proces uitvoert. De verwachting is dat de voorzitter van het Huis Nancy Pelosi de rode lijn bewaakt en heethoofden in haar partij in lijn brengt met een strategie waarin de feiten voor zichzelf spreken en een impeachment daar uit volgt. Dat betreft niet alleen de nieuw gekozen progressieven als Alexandria Ocasio-Cortez, maar ook een oudgediende als Maxine Waters die fel van leer kan trekken. Adam Schiff en Jerrold Nadler staan bekend als bedachtzaam. Ze bereiken stapsgewijs hun doel.

Trump laat in tweets of via sycofanten als waarnemend Justitieminister Matthew Whitaker of zijn juridische straatvechter in de publieke opinie Rudy Giuliani herhaaldelijk weten dat het onderzoek van speciale aanklager Robert Mueller op het punt staat afgerond te worden. Niets is minder waar, maar ook niets is minder relevant. Want zoals Rachel Maddow uitlegt hebben de onderzoeken van de Huiscommissies een bredere strekking dan Muellers onderzoek. Ze kunnen in zekere zin als voortzetting en verdieping van Mueller beschouwd worden. Deze onderzoeken nemen ook deels de politieke druk op Mueller weg. Dat ontneemt ook de betekenis aan de steeds weer opspelende vraag of de resultaten van Muellers onderzoek openbaar moeten worden gemaakt. Daarnaast zijn er overigens nog meer aan Trump gerelateerde onderzoeken, zoals door het Southern District of New York. Bijvoorbeeld naar de aan de Kremlin gelieerde Russische advocate Natalja Veselnitskaja.

.

BuzzFeed publiceert ‘smoking gun’ waarmee Trumps positie onhoudbaar wordt. Hij droeg Cohen op te liegen voor congres

Update 19 januari 2019: Woordvoerder Peter Carr betwist in een zeldzame reactie in algemene termen namens speciale aanklager Robert Mueller het bericht van BuzzFeed. Zie onder meer een bericht van Axios. Die reactie kwam nadat congresleden vervolgstappen overwogen na lezing van het BuzzFeed bericht. Op zijn beurt betwist hoofdredacteur Ben Smith de reactie van Carr, die hij als vaag kwalificeert. Smith zegt achter de berichtgeving van BuzzFeed te blijven staan. Carrs reactie kan ingegeven zijn door twee overwegingen: controle van de speciale aanklager over dit dossier en het verdedigen van de geloofwaardigheid tegenover Trump en zijn medestanders van een speciale aanklager die niet naar de media lekt. Met de ontkenning van Carr hoeft de strekking van het bericht van BuzzFeed dat Trump Cohen aanzette tot liegen voor het congres niet onjuist te zijn. Of het helemaal juist is lijkt nu evenmin vast te staan. Het verhaal is in ontwikkeling.

De beeldvorming over de talloze onderzoeken naar president Trump is door een onthullend artikel in BuzzFeed overgegaan naar een andere fase. De onthulling dat Trump zijn toenmalige raadsman Michael Cohen heeft opgedragen om te liegen voor het congres over de geplande Trump Tower in Moskou is een ‘smoking gun’ als dit bericht door meerdere bronnen bevestigd wordt. Dit lijkt het geval te zijn. Liegen voor het congres is een federaal misdrijf. Dit komt in de aanloop naar de publieke hoorzitting van Cohen voor het House Oversight Committee op 7 februari. Dat niet over de Rusland-kwestie gaat. Er bestaat nog kans dat dit door Cohen afgeblazen wordt vanwege het feit dat zijn familieleden door Trump bedreigd worden, aldus een bericht in RawStory. In dat geval loopt BuzzFeed vooruit op de onthulling die Cohen nu indirect doet.

De overeenkomsten met Watergate stapelen zich op. Michael Cohen wil als de good guy’ John Dean de geschiedenis in en afstand nemen van zijn corrumperend handelen voor Trump en de Trump Organisatie. De obstructie is de misdaad waar de president aan opgehangen wordt. Het land is in verwarring en komt tot het besef dat het een oplichter als president heeft. President Nixon was weliswaar een straatvechter, maar bleef in de afhandeling toch binnen de lijnen van de wet. Of dat van Trump valt te verwachten is de vraag. Wat vooral nog ontbreekt is het optreden van Republikeinse senatoren die Trump de wacht aanzeggen en hem sommeren op te stappen voordat hij officieel wordt afgezet. Maar of de meerderheidsleider in de Senaat Mitch McConnell als de evenknie van Barry Goldwater de geschiedenis ingaat valt nog af te wachten. Mede door de ’shutdown’ die voornamelijk aan Trump toegerekend wordt dalen Trumps populariteitscijfers. Dat verzwakt zijn positie.

Donald Trump is niet normaal, dus normaliseer hem niet

Normalisering is het woord waar het om draait. President-elect Trump wordt vanwege de wil van mensen en instituties om in harmonie met hun omgeving te zijn als normaal beschouwd. Naast ‘deskundigen’ die zich naïef op het verkeerde been laten zetten. Maar Trump is niet normaal, hij is abnormaal. Hij is onvergelijkbaar met ‘gewone’ conservatieve presidentskandidaten als Richard Nixon, John McCain of Mitt Romney. Donald Trump overtreedt de lijn van de normaliteit en sleept de VS daarin mee. Vanuit een rechts-nationalistische overtuiging, opportunisme of een psychisch verdedigingsmechanisme wordt Trump als normaal voorgesteld.

BBC Newsnight praat met David Remnick die in de nacht van Trumps verkiezing het artikel ‘An American Tragedy’ schreef voor The New Yorker. Het deed stof opwaaien. Remnick denkt er nu nog steeds hetzelfde over. Donald Trump wordt genormaliseerd en zijn kwaadaardig nationalisme ten onrechte gebagatelliseerd.

Amerikanen wacht niets anders dan Trump en zijn medestanders slim en volhardend te bestrijden. Wanhoop  of neerbuigend op hem neerkijken is niet het juiste antwoord. Progressief Amerika -dat overigens niet per definitie door de Democratische partij wordt vertegenwoordigd- moet niet buigen voor Trump, maar de strijd met hem aanbinden. Zoals alle rechts-populisten of -nationalisten de pas moet worden afgesneden. De eerste en beslissende stap is om ze niet als normaal te beschouwen. Dat zijn ze niet en zullen ze nooit worden.

Trendbreuk van Rusland in internationale politiek is het probleem

De positie van de VS is merkwaardig in Oekraïne. Voor de publieke tribune zegt het het als een zaak voor de Europeanen te beschouwen, maar achter de schermen is het al jaren bezig om de eigen positie in Oekraïne te verstevigen. Het zou wereldvreemd zijn om te vermoeden dat landen anders opereren. Het is ook logisch dat de Russische Federatie buiten de eigen grenzen de strategische belangen verdedigt. Dat recht heeft het evenzeer als de VS of de EU. Rusland claimt zelfs meer recht omdat Oekraïne de eigen achtertuin zou zijn.

Geopolitiek is een realiteit. Grote landen sturen, manipuleren en trachten direct of liefst indirect -zodat het het meest onzichtbaar is- hun belangen te behartigen. Via omkoping, spionage, invloed, druk of chantage.

Die vrije ruimte van manipulatie, beïnvloeding en vestiging van belangen door Rusland, de VS of China is wat de voormalige Amerikaanse defensieminister Donald Rumsfeld de known unknowns noemde. We weten dat het bestaat, het kan alleen niet gespecificeerd worden. Belangen werken binnen kaders die landen min of meer van elkaar aanvaarden. En die historisch gegroeid zijn. Dat kan een luisterpost in Polen of op Cuba zijn. Of een spionagesysteem. Of een black budget. Immers alle grote landen hebben een eigen veiligheidsindustrie waarin politiek, bedrijfsleven, media, wetenschappers en inlichtingendiensten hecht samenwerken.

Landen met tegengestelde belangen handelen met een zekere consensus en onderlinge verstandhouding binnen contouren. Als bedriegers onder elkaar die elkaar een poot uit willen draaien, maar waarvan iedereen wel dezelfde spelregels onderschrijft. Geopolitiek als psychologie van de boevenbende. Zelfs als het gaat om illegale acties zoals het met ondemocratische middelen omverwerpen van een vijandig staatshoofd wordt gepoogd dit te maskeren en op een oneigenlijke manier te legaliseren. Het overtredende land beseft dat dat verstandiger is. Een land wenst binnen de interne creditering van het onderlinge systeem van overtredingen er zo licht mogelijk voor aangeslagen worden. Op weg naar de volgende brandhaard of illegale actie.

Acties door de Russische Federatie van de afgelopen 7 jaar in Zuid-Ossetië, Abchazië, Moldavië, Transnistria, de Krim en Oost-Oekraïne kunnen als een trendbreuk gezien worden van deze schets. Door de contouren van de internationale rechtsorde in woord of handeling ter discussie te stellen geeft het de subversieve acties een andere inhoud. Het uitgangspunt ‘agree to disagree’ van tegenstanders die ondanks tegengestelde belangen volgens identieke patronen handelen binnen een stilzwijgend overeengekomen en historisch gegroeid handelingskader wordt doorbroken. Rusland ontkent wat het doet, wat het is en waarheen het naar op weg is. Dat maakt dat het gemeenschappelijke gesprek dat zelfs in de Koude Oorlog nog altijd een ondergrens van verstandhouding bood niet meer mogelijk is. In postmoderne non-communicatie. Daarom dienen de acties van Rusland en de VS die geen haartje van elkaar in doortraptheid verschillen, anders beoordeeld te worden.

Foto: Toenmalig vice-president Richard Nixon en de toenmalige leider van de Sovjet-Unie Nikita Chroetsjov tijdens diens bezoek aan de VS, 1962.

Binney en Hedges alarmeren opnieuw voor NSA en controlestaat

Verdedigers van massale spionage van burgers door inlichtingendiensten als de NSA, GCHQ of AIVD beweren dat het concreet geen enkele burger schaadt. NSA-klokkenluider William Binney geeft een voorbeeld van het tegendeel. Samen met publicist Chris Hedges wijst-ie op een almachtige politiemacht die met geweld bij elke burger kan binnenvallen. Waarbij Stasi-proporties verbleken. In de controlestaat waar de veiligheidsindustrie de politiek bepaalt en geen enkele politicus die macht durft te trotseren. Ook president Barack Obama niet.

William Binney zegt (na 12’02”): ‘I’ve known for quite some time that the FBI had direct access to these databases that NSA was creating from all their collection in terms of phones and emails. I didn’t know how they were using it exactly, because I wasn’t–I didn’t have any insight or knowledge about that. But it was recently published in a Dutch newspaper how they were–how the Drug Enforcement Agency had created a separate division, a special operations division, to look into the NSA data to find information about citizens that were involved in drugs or other kinds of criminal activity, and then used that evidence to point state and local police to them to arrest them. And then, once they get them arrested, they had rules on how to manage this data. They weren’t to tell the police who made the arrest or the courts or the lawyers defending or prosecuting or the judges, and no one was to know the source of the original data. They had to do a parallel construction, which was to go and find evidence that they would have accumulated in a normal police procedure to justify an arrest to begin with, and then substitute that evidence for the information that they really used to arrest’.

Zo wordt spionage die inlichtingendiensten zeggen te gebruiken voor de bestrijding van terrorisme ingezet tegen gewone burgers. Op zich geen probleem als dat tot een eerlijk proces zou leiden waarin verdachten zich kunnen verdedigen. Maar omdat de verdachten niet weten hoe een onderzoek begon kunnen ze nooit meer uitkomen bij ontlastend bewijs. Bijvoorbeeld fouten die in een onderzoek gemaakt worden waardoor het onderzoek volgens de wet ontoelaatbaar is. Door de ‘parallelle constructie’ worden de rechten van verdachten geschonden. Feitelijk niet eens een nieuwe methode, maar door de koppeling van bestanden en de technische mogelijkheden neemt het een grote vlucht. En kan de politie onderzoeken manipuleren en wordt verdachten een eerlijk proces ontnomen. In een rechtsstaat is dat onaanvaardbaar. Maar tegenover de almachtige politie staat geen enkele corrigerende macht meer. Precies dat is de opstap naar een politiestaat die in handen van de verkeerde mensen volkomen kan ontsporen in een dictatuur. Nu worden de mogelijkheden opgebouwd.

Zie hier voor het transcript van het gesprek, deel 1.

Erger dan Nixon? Journalisten waarschuwen tegen optreden Obama

Dat president Obama de weg kwijt is merken velen op. Niet over de hele linie stelt-ie teleur. Homorechten, het ontvangen van Malala, daar valt de president zich geen buil aan. Maar zijn heksenjacht op klokkenluiders en journalisten is ongekend. De retorische vraag of het nu slechter is dan onder de presidenten Nixon of Bush zegt genoeg. Afgelopen week verscheen het door Leonard Downie geschreven rapport van the Committee to Protect Journalists. De door Obama beloofde transparante overheid is veranderd in een schrikbewind van een regering die alles en iedereen wil controleren. Uncle Sam goes nuts. Binnen en buiten de overheid. Downie praat met Amy Goodman voor Democracy Now! Raadselachtig hoe Obama zo afwijkt van z’n beloften. Hij kan de ethische normen niet handhaven die hem als het ware opgelegd werden toen-ie in 2009 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg. Deze man praat verder in Washington waar het op 12 oktober nog 12 juli is. Vervreemdend.

Wilkerson over Snowden, politiestaat en eeuwigdurende oorlog

Update: Opvallende overeenkomst met Wilkerson is de steunbetuiging van een andere gematigde Republikein, oud-Senator Gordon Humphrey van New Hampshire.  Hij correspondeert met Edward Snowden en Glenn Greenwald. En zegt tegen Snowden: ‘I believe you have done the right thing in exposing what I regard as massive violation of the United States Constitution.’

Lawrence Wilkerson is ex-kolonel, gematigd Republikein en voormalig stafchef van minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell. Hij geeft in zijn slaapkamer z’n analyse van de eeuwigdurende oorlog, the perpetual war. Juist omdat deze oorlog geen omlijnd einddoel heeft en daarom eindeloos kan voortduren roept zo’n oorlog de vraag op wat het eigenlijke doel ervan is. Gaat het om het verslaan van een buitenlandse vijand, of om het onder de duim houden van het binnenland en het doorsluizen van overheidsgeld? Zodat deze oorlog eigenlijk tegen de eigen bevolking gericht is. De recente onthullingen van Edward Snowden over de massale spionage geven voedsel aan de laatste optie. De eeuwigdurende oorlog is een voorwendsel om beslag te leggen op de uitvoerende macht en overheidsgeld. En bedenk: de miljarden dollars die aan oorlog en veiligheid worden uitgegeven kunnen niet besteed worden aan zorg, onderwijs, infrastructuur en sociale programma’s.

Hoe grijpt het samen? The Perpetual War bestaat uit de hechte vermenging van overheid en bedrijfsleven. Inclusief nieuwsorganisaties en adviesbureaus die als een WC-Eend met een zogenaamd objectieve blik het eigen bedrijfsbelang veiligstellen. Via een voortdurend draaiende deur schuift geld van de overheid naar het bedrijfsleven. Edward Snowden was niet in overheidsdienst en had in dienst bij Booz Allen toegang tot topgeheime documenten. Maar niemand controleerde de medewerker van dit bedrijf. Zo zijn er miljoenen medewerkers bij bedrijven die miljarden dollars overheidsgeld voor hun rekening nemen. Voor welk doel?

President Obama praat telkens geruststellend over mensenrechten, sluiting van Guantanamo Bay en een einde aan de overzeese oorlogen, maar voegt op geen enkel moment de daad bij het woord. Obama blinkt uit in het tentoonspreiden van goede bedoelingen en zorgt voor het ‘goede’ gezicht van de Amerikaanse politiestaat in wording. Voor wie het nog wil geloven. Barack Obama als pseudo-winnaar van de Nobel Prijs voor de Vrede.

Zo is in de VS een systeem opgebouwd waarin de twee gevestigde politieke partijen, overheid, bedrijfsleven, het militair-industrieel complex waarover Wilkerson praat met verwijzing naar president Eisenhower die er in 1961 al voor waarschuwde en de gevestigde media zonder risico’s alle macht naar zich toe hebben getrokken. Dit drukt ook een stempel op Nederland. Hoewel, er zijn godzijdank nog enkele risico’s: klokkenluiders en kritische journalisten. Reden dat president Obama deze groepen harder aanpakt dan welke andere president ooit deed. Inclusief de liegende ‘Tricy Dick‘ Nixon en de zogenaamde Texas Ranger George ‘W’ Bush.

Foto: Tweet Wikileaks, 15 juli 2013: De VS onder Obama veranderen in een politiestaat waar ongestraft bespioneerd en gedood wordt.