Ministerie van Buitenlandse Zaken schat in reisadvies voor VS de veiligheidsrisico’s als vergelijkbaar met Nederland in. Klopt dat?

Het Ministerie van Buitenlandse Zaken geeft reisadviezen en publiceert die op de eigen site. Het brengt de veiligheidsrisico’s in kaart voor toeristen en zakelijke reizigers. Over de VS plaatst het bovenstaande mededeling. Maar blijkbaar is dit nog niet verwerkt in onderstaande tekst die na doorklikken opgeroepen wordt, want daar valt te lezen: ‘In de Verenigde Staten zijn de veiligheidsrisico’s vergelijkbaar met wat u in Nederland gewend bent’. Dat betekent volgens Buitenlandse Zaken dus dat in Nederland door het hele land kans bestaat op terroristische aanslagen, dat sommige delen van grote steden onveilig zijn en geweld door vuurwapens in het hele land voorkomt. Dat is de bizarre werkelijkheid van Buitenlandse Zaken over Nederland.

Opmerkelijk is trouwens ook de opmerking over criminaliteit die zegt ‘Er zijn incidentele gevallen van massale schietincidenten. Deze gevallen zijn niet gericht op toeristen’. Dit is een opmerkelijke toevoeging omdat de massale schietincidenten in onder meer straten of winkelcentra willekeurig zijn en tot willekeurige slachtoffers leiden. Andere landen waarschuwen wel voor het geweld door vuurwapens in de VS, zoals Uruguay dat in een verklaring spreekt over ‘groeiend willekeurig geweld’ (‘creciente violencia indiscriminada’). Dat staat haaks op het reisadvies van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken. De LA Times zegt in een bericht dat ook Venezuela en Japan waarschuwen voor de schietincidenten in de VS. Uit het bericht blijkt ook dat Duitsland, Nieuw-Zeeland en Frankrijk al eerder waarschuwden voor het risico van massale schietpartijen.

Foto 1: Schermafbeelding van deel reisadvies voor de VS van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken, gewijzigd 5 augustus 2019.

Foto 2: Schermafbeelding van deel veiligheidsrisico’s van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken voor de VS.

Advertenties

Russische Federatie stuurt militaire troepen naar Venezuela

Verschillen tussen China en de Russische Federatie zijn groot. Eerstgenoemde lijkt vooruit en laatstgenoemde achteruit te kijken. China jaagt Europa door haar economische macht vrees aan. De Russische Federatie probeert door haar militaire macht te imponeren. Dat is een opvallend verschil in strategie. De AI van de 21ste eeuw tegenover de kanonneerboot-diplomatie van 19de eeuw. Het Kremlin handelt in het moment en voor de korte termijn. In Syrië, Oost-Oekraïne en Venezuela steunt het Kremlin met haar inmenging een regime dat zonder Russische steun allang gevallen zou zijn. In Oost-Oekraïne heeft het dat zelfs zelf geïnstalleerd. Het zit hiermee vooral aartsvijand de VS dwars. Zo handelen landen vaker tegenover elkaar, dit is niet uniek voorbehouden aan de Russische Federatie. Maar het is geen constructieve opstelling die de inwoners van de Russische Federatie verder helpt. En bijvoorbeeld hun welzijn of welvaart verhoogt. Of de Russische steun de inwoners van Syrië, Oost-Oekraïne of Venezuela verder helpt of vooral hun lijdensweg verlengd is de vraag. Ethische politiek kan niet afgedwongen worden. Dat is een trieste constatering. Een ideale wereld is anders.

Incompetentie van de overheid of sabotage door de oppositie? Stroomstoring Venezuela: de strijd om de beeldvorming

Wie naar details zoekt over de stroomstoring (‘el apagón) in Venezuela van vrijdag 8 maart zal niets vinden. Bijna het hele land zat zonder electriciteit. Als gevolg daarvan werden bedrijven en instellingen gesloten en lag het openbaar vervoer plat. Oorzaak zijn problemen met de waterkrachtcentrale van Guri die 70% van de stroom van Venezuela levert. Leden van de regering Maduro uitten beschuldigingen aan het adres van de oppositie, de Amerikaanse regering of zelfs de Republikeinse senator uit Florida Marco Rubio.

Maar die aantijgingen worden niet onderbouwd, de regering vraagt bij monde van minister Jorge Rodríguez om een onderzoek onder de hoede van de Verenigde Naties. Van de andere kant komen critici van de regering met aanwijzingen dat het elektriciteitsnet al langere tijd in een kritische situatie verkeerde en een stroomstoring niet zou kunnen weerstaan, en er bijvoorbeeld al een week geleden voor is gewaarschuwd.

De waarheid valt vooralsnog niet te achterhalen. Is er werkelijk sprake van een hack en sabotage van de waterkrachtcentrale van Guri of is er sprake van nalatigheid, achterstallig onderhoud en incompetentie van de overheidsdiensten? Door de implosie van het overheidsapparaat past het laatste in een patroon van een overheid die de bevolking niet meer kan voorzien van het hoognodige, zoals water, voedsel, veiligheid en elektriciteit. Maar daarmee is niet gezegd dat buitenlandse inmenging onmogelijk is. Alleen, zoals gezegd, er zijn op dit moment geen concrete aanwijzingen voor en de overheid heeft die tot nu toe niet gegeven. Het cynisme is dat ook dat in het patroon van incompetentie van een uit elkaar vallende overheid past.

Media doen er verstandig aan om zich niet mee te laten slepen in de strijd om de beeldvorming tussen regering en oppositie over de oorzaak van de stroomstoringen. Ze kunnen beter wachten totdat er meer details bekend zijn. Incompetentie of sabotage, er valt (nog) geen sluitend antwoord op te geven. Daarom is bovenstaande titel VENEZUELA: Grote stroomstoring door hack waterkrachtcentrale bij de video op het YouTube-kanaal van de NOS onzorgvuldig. Als met ‘VENEZUELA’ de regering wordt bedoeld dan had de beschuldiging van de hack als citaat gepresenteerd moeten worden met aanhalingstekens. Maar die ontbreken en nu wordt het als een feit gepresenteerd waarbij ‘VENEZUELA’ ook een verwijzing naar het land en niet de regering kan betekenen. Maar het is geen feit, zoals uit de toelichting blijkt die wel correct is. Dat er nog slechtere journalistiek bestaat laat De Telegraaf zien dat in een bericht kopt ‘Stroomstoring Venezuela door cyberaanval’. Daarover bestaat niet eens de onduidelijkheid of het een citaat is, het wordt gepresenteerd als feit. Maar het is slechts een mening van diezelfde minister Jorge Rodriguez die de beeldvorming bespeelt.

Foto 1: Schermafbeelding van still uit video en toelichting ‘VENEZUELA: Grote stroomstoring door hack waterkrachtcentrale’ op YouTube-kanaal NOS, 8 maart 2019.

Foto 2: Schermafbeelding van deel artikel ‘Stroomstoring Venezuela door cyberaanval’ in De Telegraaf, 9 maart 2019.

Tweets van Trump en Wilders kunnen genegeerd worden. En welk inzicht steekt er achter een flater van Baudet?

Politicus en leider van Forum voor Democratie Thierry Baudet twitterde op 30 april dat het goed zou zijn voor het Westen als Chavez ten val kwam. Het is gissen wat hij bedoelde met de toevoeging ‘En dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn’. Dat gebeurde onder verwijzing naar de hashtag oikofobie, ofwel de afkeer van het eigene en de natiestaat, een stokpaardje van Baudet. Omdat de Venezolaanse leider Hugo Chávez echter in maart 2013 overleed kreeg deze verkeerde voorstelling van dit feit de meeste aandacht, zoals in een bericht voor Krapuul. Baudet werd hartelijk uitgelachen voor zijn gebrek aan kennis van de buitenlandse politiek.

Maar dat Baudet zijn feiten niet paraat had is niet de hoofdzaak. Fouten zijn menselijk. Veelzeggender is wat hij bedoelde hij met de toevoeging ‘En dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn’? Want dat zegt iets over zijn inzicht in de buitenlandse politiek. Suggereert Baudet hiermee dat het Westen haar eigen belang niet volgt of zelfs niet kent en daarom Chavez in het zadel houdt? Maar het Westen houdt Chavez of diens opvolger Nicolás Maduro helemaal niet in het zadel en probeert het huidige regime waar mogelijk tegen te werken. President Maduro klemt zich echter vast aan de macht en pretendeert de Bolivariaanse natiestaat Venezuela te verdedigen, ook als dat met ondemocratische middelen moet die uiteraard democratisch worden genoemd.

Hoe serieus moet een tweet genomen worden van het type politici Trump of Wilders die Twitter overvloedig gebruikt en onder het motto ‘van dik hout ..’ al te vaak de nuance uit de weg gaat? Zoals Baudet in genoemde tweet ook deed. Democratische en Republikeinse senatoren leren steeds meer Trumps tweets te negeren, zo blijkt uit een bericht van Roll Call. Het doet er niet toe. Tweets zijn gewoon tweets. Niet meer en niet minder. Ook als ze koeien van fouten bevatten maken ze geen verschil. Ze zouden ook ongenoemd kunnen blijven. Toch, de toevoeging maakt wel nieuwsgierig, wat betekent ‘En dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn’?

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Thierry Baudet wist niet dat Hugo Chavez al jaren dood is’ van Laurent Bruning voor Krapuul, 30 april 2017.

Aruba: Waarom bemoeit Timmermans zich met Carvajal en recht?

Update 11 juli 2015: Zonder een bron te noemen komt het AD met het bericht dat de Nederlandse regering eind juli 2014 een ‘draai’ maakte en onder dreiging van Venezolaanse oorlogsschepen Carvajal op Aruba vrij liet. Er zou een bijna oorlog met Venezuela hebben gedreigd. Behalve de stelligheid van de bewering zitten er geen nieuwe elementen aan het bericht in het AD waarvan het dus niet duidelijk is of er een nieuwe bron is die met nieuwe informatie komt of een oud bericht van bijna een jaar terug wordt opgepoetst. 

De VS ‘betreuren‘ het besluit dat de Venezolaanse Hugo Carvajal die het van cocaïnehandel verdenkt op Aruba moest worden vrijgelaten. Dat besluit kwam op ongebruikelijke wijze tot stand en de uitkomst is nog verrassender. Hoe kan het dat iemand die vrijgelaten wordt tot persona non grata verklaard wordt en wordt uitgewezen? Da’s ongebruikelijk in de diplomatie en kan als een belediging van Venezuela opgevat worden. Wat is de achtergrond om dat te doen? Carvajal is naar verluidt inmiddels naar Venezuela teruggevlogen.

Het begon allemaal toen de Nederlandse rechter-commissaris Ivon van Wersch die op Aruba gedetacheerd is moest bepalen of de op Aruba sinds donderdag 24 juli gedetineerde Hugo Carvajal over immuniteit beschikte. Afgelopen vrijdag hield ze haar beslissing aan omdat ze onvoldoende duidelijkheid had over zijn diplomatieke status. Van Wersch: ‘De belangrijkste vraag is of betrokkene diplomatieke immuniteit geniet of niet. Als er sprake is van diplomatieke immuniteit, kan de detentie niet worden verlengd.’ Na bestudering van de haar ter beschikking gestelde documenten bepaalde de rechter-commissaris vrijdagavond dat Carvajal gedetineerd kon blijven omdat hij geen diplomatieke status had. Een andere uitkomst was geweest dat de rechter-commissaris bepaald had dat Carvajal wel diplomatieke status genoot en gewoon op Aruba mocht blijven.

Als een duiveltje uit een doosje kwam afgelopen zondag het bericht vanuit Nederland dat Carvajal toch over diplomatieke immuniteit beschikte. Dat kwam vanuit Den Haag waar minister Frans Timmermans dit met terugwerkende kracht in een brief verklaarde. Dit hield in dat de detentie alsnog als onrechtmatig aangemerkt werd. Hiermee werden procureur-generaal Peter Blanken en Van Wersch in hun hemd gezet. Blanken heeft gelijk dat het OM op Aruba correct gehandeld heeft aan de hand van de informatie die het ter beschikking had. Van een achteraf door Timmermans geschreven brief kon Van Wersch op vrijdag geen weet hebben.

Hoe het kon gebeuren dat pas zondag uit Den Haag het bericht kwam dat Carvajal diplomatieke immuniteit had, terwijl de kwestie al sinds donderdag speelde en Den Haag kon weten dat de rechter-commissaris hierover vrijdag een uitspraak zou doen is een raadsel. Het roept de vraag op of over deze kwestie tijdig contact is geweest tussen de ministeries van Justitie en Buitenlandse Zaken. En zo nee, waarom niet?

Hoe het mogelijk is dat Carvajal die wordt vrijgelaten op basis van diplomatiek immuniteit tegelijk tot persona non grata kan worden verklaard is een vraag waarover de Arubaanse minister van Justitie Arthur Dowers geen uitspraak kan doen. Zo verklaart hij tegen NoticiaCla. Minister Timmermans heeft het besluit genomen en dat valt buiten de bevoegdheid van Aruba. Deze hoogst opmerkelijk gang van zaken vraagt om nadere uitleg.

Hoe kon het dat het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag niet tijdig rechter-commissaris Ivon van Wersch of haar baas Peter Blanken van de nodige informatie voorzag, maar die pas na de uitspraak van Van Wersch beschikbaar stelde? En hoe kan het dat Carvajal die over diplomatieke immuniteit bleek te beschikken niet op Aruba kon blijven, maar tot persona non grata werd verklaard door minister Timmermans? Hoe rijmt dat met de internationale rechtsorde en de diplomatieke regels zoals die vastgelegd zijn in het Verdrag van Wenen? Hoe kan het dat minister Timmermans met terugwerkende kracht een besluit van het OM overruled?

Uitleg in de Nederlandse media is dat Timmermans anders besloot dan z’n ambtenaren. Maar dat roept nog maar meer vragen op. Hoe konden Timmermans en z’n ambtenaren aan de hand van dezelfde documenten tot verschillende oordelen komen? Vooral, waarom moest Buitenlandse Zaken Carvajal tot persona non grata verklaren en uitwijzen terwijl dat ongebruikelijk is? Deze episode met een onverwachte gang van zaken voedt de speculaties dat minister Timmermans Hugo Carvajal als wisselgeld heeft gebruikt. Deze kwestie kent vooral verliezers: de scheiding der machten die door Timmermans werd genegeerd, het OM op Aruba, de geloofwaardigheid van Aruba en de relatie tussen Aruba en Nederland. Ernstig genoeg voor kamervragen.

Foto: Rechter-commissaris staat pers te woord over de zaak Hugo Carvajal. Aruba, juli 2014.

Nederlandse rechtsstaat scoort hoog in World Justice Project

Forbes visualiseert onder de titel ‘Top 10 Countries Where Justice Prevails het World Justice Project rapport. Dus een top 10 van landen waar het recht zegeviert. De stand van de rechtsstaat (rule of law) werd in 99 landen vergeleken. Belangrijk omdat de rechtsstaat door kansen en rechtsgelijkheid gemeenschappen een basis biedt op het gebied van ‘duurzame economische ontwikkeling, verantwoordelijke overheid en eerbiediging van de grondrechten’. In Venezuela is de rechtsstaat er het slechtste aan toe. Rusland staat nog achter China (76ste) op de 80ste plek en de VS is 19de. De lijst geeft een indicatie voor veilig zakendoen. 

De top 5 wordt gevormd door Noord-Europese landen. Voor het gemak rekent Forbes ook Nederland daartoe. Nederlanders beschouwen hun land niet als een Noord-, maar een West-Europees land. Anderen zien dat blijkbaar anders. Waarschijnlijk omdat Nederland in dit soort lijstjes over rechtsstaat, burgerrechten, corruptie en transparantie altijd tussen de Noord-Europese en Angelsaksische landen als Canada, Nieuw-Zeeland en Australië te vinden is. Nederland staat op plek 5 na Finland, Zweden, Noorwegen en winnaar Denemarken.

Nederland scoort relatief het best op ‘Civil Justice‘. Dat criterium zegt iets over de toegankelijkheid en betaalbaarheid tot het rechtssysteem voor burgers. Nederlanders hebben ondanks berichten in de vaderlandse media die af en toe het tegendeel beweren volop vertrouwen in het rechtssysteem en de Nederlandse rechters. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Soms beseffen we te weinig hoe goed Nederland georganiseerd is vergeleken met andere landen. Zelfs Europese landen. Uitgezonderd de Noord-Europese variant ervan dus.

Foto: Schermafbeelding van Nederland in de Top 10 Countries Where Justice Prevails van Forbes, 10 maart 2014.

Media blackout in Venezuela. Overheid breekt protesten

Het gaat niet goed met de democratie in Venezuela. Het gaat steeds slechter. Wat is de werkelijkheid? Wie zijn de fascisten? Dat moderne scheldwoord voor een historisch verschijnsel. De chavistas of de anti-chavistas? Zie hier een voorbeeld op Twitter van een debat tussen voor- en tegenstanders van de zittende regering Maduro.

De strijd woedt ook in de media. De regering heeft de schijn tegen doordat het afgelopen dagen sociale media blokkeerde en geen verslag deed van straatprotesten op de staatsomroep. Op haar beurt heeft Anonymous Venezuela overheidssites gehackt. De regering-Maduro heeft iets te verbergen. Zoals velen zich afvragen, hoe is het mogelijk dat een rijk olieland economisch zo kan afglijden. Dat zelfs het toiletpapier op raakt. Zit Venezuela als petrodictatuur gevangen tussen de onmacht van links en het recht op de macht van rechts?

Foto 1: Schermafbeelding van petitie ‘S.O.S Venezuela‘, 15 februari 2014.

Foto 2: Tweet van Elianne Ferrer, 13 februari 2014. Zie hier haar Twitter-account.