Kremlin betaalt voor 2000 doden in Oekraïne (stand 1/2/15)

Update 28 augustus 2015: Het bericht uit Delovaya Zhizn zou fake zijn. Maar ook dat is niet zeker. Paul Roderick Gregory heeft op Forbes nog geen rectificatie geplaatst. Zie ook Rob Garver in The Fiscal Times.

Het pro-Oekraïense Ukraine Today bespreekt in de nieuwsrubriek het opinieartikel ‘Russia Inadvertently Posts Its Casualties In Ukraine: 2,000 Deaths, 3,200 Disabled‘ van Paul Roderick Gregory in Forbes. Hij baseert zich op een inmiddels verwijderd maar door het Oekraïense Novy Region gewebcachede artikel ‘Stijging in kosten voor militairen in 2015’ in het tijdschrift voor de zakelijke markt Delovaya Zhizn. Het gaat om een document van de Russische overheid over de compensatie van militair personeel dat in 2014 en tot 1 februari 2015 in actie was in Oekraïne. Hieruit valt het aantal Russische doden en gewonden in Oekraïne uit op te maken.

Het gaat om 2000 dode en 3200 zwaargewonde Russische militairen. Omdat de strijd rond Debaltseve nog niet in de cijfers is meegenomen en er sinds die tijd naar schatting continu zo’n 9000 Russische militairen in Oekraïne opereren zullen de cijfers verder opgelopen zijn. Het Kremlin ontkent dat het militair aanwezig is in Oekraïne, maar het bewijs dat dit wel zo is is inmiddels overweldigend geworden. Vraag blijft nog of het artikel in Delovaya Zhizn per ongeluk of opzettelijk is gepubliceerd. Vermoedelijk het eerste omdat zo’n massale Russische invasie in Oekraïne ook in overheidsdocumenten niet lange tijd verborgen kan blijven.

Almere heeft wereldrecord brainstormen. I-vent boven i-deeën?

Almere verbreekt het wereldrecord brainstormen met een sessie over de Floriade 2022. Een i-vent zoals past bij een gemeente van het kaliber Almere. Er zijn liefst 12106 ideeën verzameld wat de vraag oproept wat daar mee gebeurt. Er wordt naar eigen zeggen nu gewerkt aan een ‘goed rapport’ en de ideeën zullen aangeboden worden aan de organisatie van de Floriade. Met het idee van interpreteren, selecteren en herdefiniëren.

Almere is een bijzondere gemeente waarvan de lokale politici het vooral belangrijk vinden om te weten ‘waar ze in het proces staan’. De uitkomst is dan ondergeschikt aan ‘het proces’. Op 1 september 2013 sloot de gemeente het ‘Museum De Paviljoens. Gastheer Guus Döll was er niet over te spreken: ‘Maar Döll heeft geen goed woord over voor het stadsbestuur dat naar zijn mening de ene na de andere blunder maakt. (..)  Kijk het Stedelijk gaat open, veel tam tam, het Rijks heropent, veel tam tam. En hier? Ze hebben er niets voor over, denken dat het niets wordt met cultuur in de polder, maar wel een Floriade die alleen maar kost.’ Döll kon in 2013 uiteraard nog niets weten van het wereldrecord brainstormen over de Floriade. Dat telt nog verder op.

Het openbaar bestuur van Almere is dol op marketing, op brainstormen, op wereldrecords, op sportmetaforen en blijkbaar vooral op het uit de weg gaan van conflict. Voordeel van brainstormen voor het gemeentebestuur is dat het ‘broodnodige kritiek en conflicten’ opschort en niet werkt, aldus Jonah Lehrer in The New Yorker. Nog een citaat, nu van David Burkus voor Forbes: ‘The real genius to brainstorming isn’t the number of ideas listed in a short period of time’ maar: ‘The ideas presented need to be externalized beyond the group and refined based on the collected reactions’. Met andere woorden, Almere kan met een schone lei beginnen door zelf in 12106 ideeën te gaan grasduinen. Met een wereldrecord en een idee over burgerinspraak dat vals oogt.

Pro-Russische separatisten gebruiken journalisten als kanonnevoer

De door het Kremlin gefinancierde nieuwszender RT legt de doodsoorzaak van de Russische cameraman Anatoly Klyan niet direct bij het Oekraïense leger. Maar het laat na de pro-Russische separatisten de schuld te geven. Forbes correspondent Orkhan Dzhemal doet verslag. The Moscow Times vat samen. Journalisten werden door de vertegenwoordiger van de separisten Guyrza (‘Slang’) bijeengetrommeld om een groep Oekraïense moeders van dienstplichtigen te vergezellen naar een Oekraïense basis waarvan de separatisten zeiden dat die zich zonder strijd zou overgeven aan de separatisten. De journalisten werden in een bus naar de basis gereden. Daar werd het vuur geopend. Er bleek geen overeenkomst te zijn dat de basis zich zou overgeven. De bus kwam in de vuurlinie te liggen, met het gevolg dat Anatoly Klyan dodelijk gewond werd.

Orkhan Dzhemal vermoedt dat de Russische nieuwsbronnen zullen verklaren dat de ‘onmenselijk fascisten uit Kiev’ op journalisten schieten. Maar volgens hem ligt het andersom. Separatisten brachten journalisten onder valse voorwendsels in gevaar door ze in de vuurlinie te rijden, terwijl ze wisten dat er geen overeenkomst was dat de Oekraïense basis zich zonder strijd zou overgeven. Kortom, doorgestoken kaart waarbij de levens van journalisten voor de pro-Russische propaganda worden opgeofferd. ‘Het is geen toeval dat deze oorlog ‘overwegend informatief’ wordt genoemd, een beschoten bus met journalisten is ook een propagandaslag, niet minder dan een militaire basis die zich overgeeft’. Dzhemal heeft geen twijfel dat de separatisten schuld hebben aan de dood van Klyan, maar hoe hoog in de commandostructuur dit werd georganiseerd weet-ie niet.

Tussenbalans Oekraïne: het perspectief is de eenheidsstaat

Tijd voor een tussenstand nu het erop lijkt dat Rusland de grip op Oost-Oekraïne verloren heeft en morgen de presidentsverkiezingen volgens plan doorgaan. Paul Gregory geeft zes redenen waarom Putin verloren heeft. Ontwikkelingen van de laatste twee weken zijn zo sterk dat ik hezelfde concludeerde. 1) Het ‘referendum’ in het oosten was een mislukking en werd zelfs in de Russische pers terughoudend verslagen. 2) De anti-terroristische operatie van het Oekraïense leger is een mislukking, maar zal op termijn aan kracht winnen en de strijd tegen de separatisten focus geven. 3) Separatisten hebben niets bereikt in de grote steden. 4) De Donbass-regio kan economisch niet op eigen benen staan en is afhankelijk van steun uit Kiev. Economisch zijn er nadelen voor Rusland om de regio op sleeptouw te nemen. 5) Oekraïense oligarchen  hebben geen belang bij chaos of integratie in Rusland en hebben voor Kiev gekozen. 6) Putin is bevreesd voor verdere westerse sancties bij een Russische economie met een dreigende recessie en moet daarom terughoudend zijn.

Putin zal blijven proberen om Oekraïne te destabiliseren om het een zo neutraal mogelijke positie in te laten nemen, maar een Oekraïense bevolking die met een kleine meerderheid voor Europa kiest is een niet meer om te draaien ontwikkeling. De annexatie door Rusland van de Krim heeft die ontwikkeling nog versterkt. De lijn die eind november 2013 door toenmalig president Janoekovistsj verbroken werd, wordt weer opgepakt.

Velen betwijfelden hier vanaf het begin de betrokkenheid van de Russische overheid bij de ondermijning van het gezag in Oost-Oekraïne. Dat betreft dus de inzet van toeristen en Groene Mannetjes. Harde aanwijzingen ontbraken. Het was lastig te duiden omdat deze (para)-militairen opereren zonder onderscheidingstekens, met maskers op en vanuit de tweede linie. Het Winnipeg Media Centre zet het op een rijtje. Mede als antwoord op de Russische propaganda in de informatieoorlog. Er resteert een verdeeld beeld over de huurlingen. De fascisten komen niet zozeer uit Kiev, maar uit Rusland. Sommige betrokkenen zijn verbonden aan de reguliere Russische krijgsmacht, anderen zijn juist op de vlucht voor Putin. Hoe dan ook bieden militairen die hun specialisme hebben in ondermijning en vernietiging geen perspectief voor de opbouw van Oekraïne. Dat beeld is definitief tot zowel de lokale bevolking als Putin doorgedrongen en werkt nu tegen de separatisten.

Video: Simon Ostrovsky is namens Vice News terug in Oekraïne, na z’n gijzeling in Sloviansk een maand geleden door pro-Russische separatisten.

Nederlandse rechtsstaat scoort hoog in World Justice Project

Forbes visualiseert onder de titel ‘Top 10 Countries Where Justice Prevails het World Justice Project rapport. Dus een top 10 van landen waar het recht zegeviert. De stand van de rechtsstaat (rule of law) werd in 99 landen vergeleken. Belangrijk omdat de rechtsstaat door kansen en rechtsgelijkheid gemeenschappen een basis biedt op het gebied van ‘duurzame economische ontwikkeling, verantwoordelijke overheid en eerbiediging van de grondrechten’. In Venezuela is de rechtsstaat er het slechtste aan toe. Rusland staat nog achter China (76ste) op de 80ste plek en de VS is 19de. De lijst geeft een indicatie voor veilig zakendoen. 

De top 5 wordt gevormd door Noord-Europese landen. Voor het gemak rekent Forbes ook Nederland daartoe. Nederlanders beschouwen hun land niet als een Noord-, maar een West-Europees land. Anderen zien dat blijkbaar anders. Waarschijnlijk omdat Nederland in dit soort lijstjes over rechtsstaat, burgerrechten, corruptie en transparantie altijd tussen de Noord-Europese en Angelsaksische landen als Canada, Nieuw-Zeeland en Australië te vinden is. Nederland staat op plek 5 na Finland, Zweden, Noorwegen en winnaar Denemarken.

Nederland scoort relatief het best op ‘Civil Justice‘. Dat criterium zegt iets over de toegankelijkheid en betaalbaarheid tot het rechtssysteem voor burgers. Nederlanders hebben ondanks berichten in de vaderlandse media die af en toe het tegendeel beweren volop vertrouwen in het rechtssysteem en de Nederlandse rechters. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Soms beseffen we te weinig hoe goed Nederland georganiseerd is vergeleken met andere landen. Zelfs Europese landen. Uitgezonderd de Noord-Europese variant ervan dus.

Foto: Schermafbeelding van Nederland in de Top 10 Countries Where Justice Prevails van Forbes, 10 maart 2014.

Waarom is stuk ‘Has The NSA Been Hacked’ verwijderd op Forbes?

Een link naar een Forbes-artikel ‘Has The NSA Been Hacked?‘ van David Leinweber is dood. Gisteren besteedde ik naar aanleiding van dit artikel aandacht aan de mogelijke hack van de NSA. Onder de titel ‘Cyberwar in Utah. Is de NSA die anderen hackt nu zelf gehackt‘. Binnen 24 uur na verschijnen is het artikel verdwenen. Op dit moment is het op Forbes niet terug te vinden. Onduidelijk is de reden hiervoor is. Da’s alleen maar gissen. Kwestie van overheidscensuur en druk van de inlichtingendiensten of een journalistieke afweging? Oordeel zelf over het origineel. Roberto aka robske wordt zeer bedankt voor het terughalen van de google cache.

Foto’s: Schermafbeeldingen van google cache van origineel artikel ‘Has The NSA Been Hacked?’ van David Leinweber voor Forbes. 14 oktober 2013. 

Cyberwar in Utah. Is de NSA die anderen hackt nu zelf gehackt?

David Leinweber oppert voor Forbes de optie dat de talloze branden in het NSA Data Center in Utah door sabotage zijn veroorzaakt. Hij vraagt zich af of de NSA deze keer zelf is gehackt. De branden leidden tot een schade van vele honderdduizenden dollars en hebben de opening van het centrum met een jaar vertraagd. Hij verwijst in analogie naar de Stuxnet cyberaanval op Iraanse nucleaire in 2010 door Amerikaanse en Israëlische inlichtingendiensten. Dat resulteerde ook in branden, ‘meltdowns‘. Chinezen, Russen en andere vijanden van de VS zitten niet stil. Het NSA Center in Utah is een aantrekkelijk doelwit. Leinweber vindt het opvallend dat er op internet geen enkel bericht is te vinden over een mogelijke hack van het centrum in Utah.

De satirische site ‘Domestic Surveillance Directorate; Defending Our Nation. Securing The Citizens‘ die de NSA op de korrel neemt toont de volgende mededeling die niet ver van de waarheid is. Parodie en werkelijkheid vallen samen wat de NSA betreft. Maar dat weten we al sinds de onthullingen van Edward Snowden.

Foto 1: NSA Data Center in aanbouw, Utah. Credits: Wired.

Foto 2: For The Good Of The Nation, satire.

Kritiek op Assange is niet transparant, en ik ben niet verbaasd

Yulia Taranova is kritisch over The World Tomorrow dat Julian Assange voor de Russische nieuwszender RT maakt. Een op initiatief van Vladimir Putin opgerichte zender die probeert de opinie te beïnvloeden als tegenwicht voor de vele Westerse zenders. Het bewierookt tamelijk kritiekloos het bewind van de voor de derde keer tot president geïnaugureerde Putin. Zoals overigens de meeste Amerikaanse nieuwszender ook tamelijk kritiekloos de zittende Amerikaanse regering volgen. Interessant is hoe Assange in dit plaatje past.

Taranova ziet een shiitische invalshoek. Reken maar na. In de eerste aflevering van The World Tomorrow heeft Assange Hassan Nasrallah van het shiitische Hezbollah als gast. Samen met het sjiitische Syrië en Iran is Hezbollah een Russische bondgenoot. In 2010 verschijnt Assange op een VN-conferentie in Genève namens IIPJDH zo citeert Taranova de Tribune de Genève. Uit het handelsregister blijkt dat de Iraanse Bassirzadeh Esmaeil Gholamreza voorzitter is. Bakchick.info zet in december 2010 kritische vragen bij deze relatie, maar citeert ook de directeur van IIPJDH dat het drie maanden gekost heeft om de voorzichtige Assange te laten komen: ‘… travaillé trois mois pour faire venir Julian Assange », ajoutant, « Ce fut très difficile. Il est prudent’.

Als gevolg van een persbericht over zijn aangekondigde optreden in de vierde aflevering van The World Tomorrow is de Bahreinse mensenrechtenactivist Nabeel Rajab door de Bahreinse autoriteiten in de cel gezet. Burgerrechtenbewegingen vragen zijn vrijlating. Indirect ondersteunt Assange hiermee de strijd van de shiitische meerderheid die door de zittende macht die uit soennieten bestaat rechten onthouden wordt.

Ondersteunt dit de conclusie van Taranova dat Assange een verborgen shiitische agenda heeft? Ik denk het niet. Als criticus van Putin en het Kremlin heeft Taranova gelijk dat WikiLeaks alleen geloofwaardig kan zijn als het geen partij kiest. Maar ze gaat voorbij aan het feit dat Assange door de Amerikaanse regering juridisch, publicitair, politiek en economisch zo wordt tegengewerkt dat het al anderhalf jaar op het randje balanceert. Waarbij bondgenoten van de VS als Zweden en Australië ingezet worden om Assange tegen te werken.

Taranova praat over een wereld waar Assange de luxe van het kiezen heeft, maar vergeet dat de VS hem in de armen van vreemde partners heeft gedreven. Ze richtte zich beter op het handelen van de VS dat de rechtsstaat te buiten gaat in het dwarsbomen van Assange. De reactie van Yulia Taranova in de Amerikaanse zakenkrant Forbes roept de vraag op hoe open haar agenda en die van Forbes in het neutraliseren van WikiLeaks eigenlijk is. Voor allen lijkt het gezegde op te gaan ‘de vijand van mijn vijand is mijn vriend‘.

Foto: Julian Assange en Nabeel Rajab in de vierde aflevering van The World Tomorrow

Stratfor: WikiLeaks en Anonymous werken samen

Op 24 december 2011 liet Anonymous weten dat het had de servers van het Texaanse Stratfor had gekraakt. Volgens Forbes is het slechts een denktank op het gebied van informatie en defensie die wereldwijd onderzoekt en rapporteert over ‘hot spots’ en voorvallen. Maar critici zien een hechte samenwerking tussen Stratfor, de Amerikaanse regering, informanten en allerlei geheime diensten zoals de Israëlische Mossad.

Vanaf 27 februari publiceert WikiLeaks de ‘Global Intelligence Files‘. Dat zijn 5,5 miljoen gehackte e-mails die door Anonymous werden gehackt. Ze dateren van juli 2004 tot december 2011. ‘Ze onthullen de werking van een bedrijf dat een uitgever van informatie lijkt, maar vertrouwelijke inlichtingen aan grote bedrijven biedt, zoals Bhopal Dow Chemical Co, Lockheed Martin, Northrop Grumman, Raytheon en overheidsinstellingen, waaronder de US Department of Homeland Security , de US Marines en de US Defense Intelligence Agency.’

WikiLeaks werkt voor het eerst met Anonymous samen als partner. Voor het doorspitten van de miljoenen e-mails zocht WikiLeaks samenwerking met meer dan 25 media-partners waaronder de Indiase krant The Hindu, de Italiaanse krant L’Espresso, het Amerikaanse nieuwsbureau McClatchy en de Duitse omroepen NDR/ARD.

Vanwege zijn dreigende uitwijzing naar Zweden heeft Julian Assange er belang bij dat de samenwerking tussen de Amerikaanse regering en informanten in de openbaarheid komt. Kritiek op Stratfor is dat het in een schemergebied werkt zonder regeringscontrole. Reden voor regeringen om Stratfor voor klusjes in de arm te nemen. Maar e-mails moeten dat ondubbelzinnig duidelijk maken, want anders zijn het loze beschuldigingen.

Zo probeert WikiLeaks de Zweedse Minister van Buitenlandse Zaken Carl Bildt af te tekenen als informant van de VS. De vandaag gelekte e-mail over Bildt overtuigt echter niet. Wachten is op e-mails die de samenwerking tussen de Zweedse en Amerikaanse regering aantonen. Voor Nederland wordt het interessant om te zien welke politici of journalisten op de loonlijst van Stratford staan en welke informatie ze hebben doorgespeeld.

Foto: Julian Assange met Guy Fawkes-masker, symbool van Anonymous. Londen, 15 oktober 2011

WikiLeaks onderzoekt met Spyfiles electronische spionage door overheden

WikiLeaks heeft een nieuw rapport uitgebracht: de Spyfiles. Nadere informatie zal deze week en tot in 2012 verschijnen.  Honderden documenten geven een beeld van de wereldwijde electronische spionage door overheden. Erin staan 3 in Nederland gevestigde bedrijven: group 2000, Pine Digital Security en Fox-IT.

Fox-IT reageert en ondersteunt de kritiek van WikiLeaks op het gebruik door aftaptechnologie van overheden. Het heeft een eerder dit jaar gesloten convenant tussen bedrijven en de rijksoverheid ondertekend dat internetvrijheid waarborgt. Maar dat gaat eerder over regulatie dan een verbod op de technologie.

WikiLeaks pakt met de Spyfiles de formule weer op door met de gevestigde journalistiek en activisten samen te werken. Wat het eerder met Cablegate deed. Partners nu zijn Bugged Planet en Privacy International, het Duitse ARD, het Italiaanse L’Espresso, het Indiase The Hindu, het Franse OWNI, het Engelse Bureau van Onderzoeksjournalistiek en de Amerikaanse Washington Post. WikiLeaks zal hopen met deze samenwerking prestige terug te winnen. Opnieuw lijkt WikiLeaks een focus te geven die de gevestigde journalistiek mist.

Spyfiles zegt dat het massaal onderscheppen van de bevolking niet alleen een realiteit, maar een nieuwe geheime industrie is die 25 landen omspant. Het klinkt als iets uit Hollywood, maar op dit moment zijn massaonderscheppende systemen gebouwd door westerse inlichtingendiensten ook bedoeld ‘voor politieke tegenstanders‘ zo zeggen de Spyfiles. Ze onthullen details van bedrijven die voor miljarden euro’s aan geavanceerde ‘tracking tools‘ aan overheden verkopen, exportregels negeren en ook dictatoriale regimes die mensenrechten schenden van onderdrukkende middelen voorzien. Onthullingen kunnen explosief worden.

Komende maand zullen de Spyfiles naar verwachting veel publiciteit trekken. Zeker als aangetoond kan worden dat de electronische spionage door overheden wordt ingezet om politieke tegenstanders te controleren en buiten de macht te houden. WikiLeaks en partners staan voor de taak om hun claim te onderbouwen dat bedrijven en overheden in specifieke gevallen actief samenwerken om bevolkingen en oppositie te onderdrukken. Spionage is van alle tijden, maar het  industriële karakter ervan is nieuw. Wellicht krijgen we door WikiLeaks meer inzicht in het handelen van Big Brother. George Orwells 1984 is de realiteit.

Foto: Map Spyfiles