Drie miljoen Uyghuren zitten in Chinese concentratiekampen en de wereld laat het gebeuren

Het is een onbehaaglijke boodschap. Op het YouTube-kanaal ‘Stichting Uyghur Cultuur en informatie Centrum’ verschijnen de laatste week dagelijks video’s over de benarde politiek, religieuze, maatschappelijke en culturele positie van de Uyghuren in West-China. Of Oost-Turkistan, zoals de maker het zelf noemt. Het in Haarlem gevestigde centrum presenteert zich als ‘Sociaal-maatschappelijke en Mensenrechtenorganisatie‘.

De teneur van de video’s is dat vrijheid, cultuur en religie, ofwel de eigen samenleving, de Uyghuren door het Chinese communistische bewind met geweld wordt afgepakt. Drie miljoen Uyghuren zijn verdwenen in strafkampen of concentratiekampen en de wereld laat het oogluikend gebeuren. Het doet denken aan het verwijt aan de geallieerden die tijdens de Tweede Wereldoorlog wisten van de Duitse concentratiekampen zonder daar hun oorlogsinspanning op te richten. Niemand neemt het op voor de Uyghuren.

De Uyghur die de vaste spreker is op deze video’s is ontwapenend. Hij verwoordt én symboliseert de machteloosheid die de Uyguren treft. Zijn kracht is dat hij argumenten geeft en de redelijkheid zoekt. Dat terwijl hij weet dat hij tegen de Chinese communistische dictatuur niets kan uitrichten. Zelfs Turkije zwicht voor de Chinese macht. Dat is vergelijkbaar met de Palestijnen die door de Arabische wereld in de steek worden gelaten. De video’s zijn ontroerend omdat ze zo aantoonbaar wijzen op de pijn en het onrecht in de wereld. De maker ervan kan weten dat ze niet helpen omdat de Chinezen de wereld intimideren, maar hij voelt toch de noodzaak om het te melden. Zodat de wereld achteraf niet kan zeggen: ‘Wir haben es nicht gewusst’.

Amnesty verzoekt Kremlin in petitie om zaak tegen Sentsov in te trekken

De Russische Federatie verandert snel in een land waar de rechtsstaat onder druk staat en de mensenrechten weinig waard zijn. Er zijn geruchtmakende zaken, zoals tegen de de Estse inlichtingenofficier Eston Kohver en de Oekraïense ex-pilote Nadiya Savchenko die in 2014 door Russische veiligheidstroepen werden ontvoerd naar de Russische Federatie om daar terecht te staan. En er is de Oekraïense filmmaker Oleg Sentsov die ook werd ontvoerd om terecht te staan en voor wie vakgenoten in de bres springen. Onder wie Jos Stelling.

De sfeer doet velen denken aan de showprocessen onder Stalin in de jaren ’30, hoewel die massaler en hysterischer waren. De Russische Federatie houdt nog de schijn van democratie op. Maar de overeenkomsten zijn er ook door de gemanipuleerde bewijsvoering, de rechteloosheid en de ondergeschiktheid van het recht dat dienstbaar wordt gemaakt aan de politiek. Amnesty International is een spoedactie begonnen om de Russische autoriteiten te verzoeken de zaak tegen Oleg Sentsov in te trekken. Teken van de petitie kan hier.

Foto: Schermafbeelding van ‘Spoedactie: Oekraïense filmmaker loopt risico op 23 jaar cel’ van Amnesty International.

Rechtszaak Oleg Sentsov. Russische Federatie is geen rechtsstaat

De Oekraïense filmregisseur Oleg Sentsov wordt om onduidelijke redenen voor een militaire rechtbank in het Russische Rostov aan de Don berecht. In zijn getuigenis op 6 augustus zei hij dat hij van huis werd ontvoerd en naar een gebouw van de geheime dienst SBU gebracht. Ze sloegen en trappen hem met hun benen en wapenstokken. Daarna bedreigden ze hem vier keer met verstikking met plastic zakken. Sentsov ziet z’n proces als politiek en weigert de jurisdictie van notabene een militaire rechtbank te erkennen. Het is hem een raadsel waarom hij als Oekraïner door een Russische inlichtingendienst van de Oekraïense Krim werd ontvoerd en nu in de Russische Federatie terecht moet staan. Zie hier voor de volledige verklaring van Sentsov.

Filmregisseurs en betrokkenen uit de filmwereld steunen Sentsov (zie hier) en pleiten voor zijn onmiddellijke vrijlating. Ook de Nederlandse filmregisseur Jos Stelling riep de Russen op om Oleg Sentsov vrij te laten.

Het proces tegen Sentsov valt alleen te begrijpen voor wie zich rekenschap geeft van de relatie tussen de democratie en de rechtsstaat in de Russische Federatie. Hoogleraar André Gerrits van Universiteit Leiden legt in een college uit dat het een hybride systeem is tussen democratie en dictatuur in. Het land kent een regering die ‘niet helemaal democratisch’ gekozen wordt, maar toch de schijn van democratie hooghoudt. De grootste onvrede van de Russen richt zich echter niet tegen de politieke onvrijheid, maar  tegen het gebrek aan rechten (na: 14’00’’). Die onvrede richt zich tegen de ontbrekende rechtsstaat. Tegen de corruptie, de willekeur en het ambtenarenapparaat dat de burger koeioneert. Dat gevoel van machteloosheid maakt de burgers zwak.

Echte Russische helden zijn advocaten en mensenrechtenactivisten die zich niet laten intimideren door de machten en de Russische leiders aanspreken op hun pretentie van democratie en rechtsstaat. Dat geeft een schaduwspel waarin niets lijkt wat het is. In het proces werd Gennady Afanasiev met psychologische druk en marteling bewerkt om een valse getuigenis tegen Oleg Sentsov te geven. Maar Afanasiev trok zijn getuigenis in en vertelde door de Russische autoriteiten gemarteld te zijn. Als advocaat van Afanasiev spreekt Oleksandr Popkov zich namens zijn cliënt uit. In een Russische Federatie waar als advocaat hij ook rechteloos is.

 

Zweden vertelt VN: onbeperkte detentie zonder aanklacht is prima

In een uitspraak onderschrijft de directeur-generaal juridische zaken van het Zweedse ministerie van Buitenlandse  Zaken Anders Rönquist het principe dat iemand zonder aanklacht voor onbepaalde tijd kan worden gedetineerd. Dat principe treft Assange nu al 1500 dagen. Zweden ondervindt er schade van.

Met dit principe jaagt Zweden de Britse belastingbetaler op kosten. De bewaking van de Ecuadoriaanse ambassade in Londen heeft volgens Scotland Yard al meer dan 10 miljoen pond gekost, te weten 13,4 miljoen euro. Politiebewaking kost elke dag 14.000 euro. Assange heeft in juni 2012 zijn toevlucht tot die ambassade gezocht omdat hij vreest via Zweden aan de VS uitgeleverd te worden. En zoals het proces Chelsea Manning leert wacht hem daar een onrechtmatig en niet eerlijk proces, zo menen de juridische adviseurs van Assange. Dat het om detentie onderbouwt het hoofd van Assange’s juridische team Balthasar Garzon met argumenten.

Zweden laat zich als een van de trouwste en gewilligste Europese partners van de VS niet van z’n meest humanitaire en legalistische kant zien in de kwestie-Assange. Vele landen kennen  strikte voorwaarden aan het vasthouden van iemand zonder aanklacht. In juni 2014 ondersteunden 59 mensenrechtenorganisaties een verzoek aan de Zweedse regering voor een beleidswijziging inzake dat principe van pre-detentie.

Integriteit in Zoetermeer gaat over kleine dingen. Wat een vertoon

Gemeentesecretaris Koek van Zoetermeer weet geen definitie van integriteit te geven. Volgens haar gaat het juist om ‘die kleinere dingen, die dingen waar je misschien van denkt, ik krijg het een beetje warm bij de gedachte dat ik dat aan iemand moet vertellen. En dat is juist wat ik zo graag zou willen dat jullie dat wel met elkaar bespreken. Waarom wordt Hennie Koek sprekend opgevoerd als ze niet weet waarover ze praat?

Het komt in de buurt van wat Tom-Jan Meeuws afgelopen zaterdag in NRC constateerde over een groeiende integriteitsindustrie die een imagoproduct wordt: ‘Hier bleek, kortom, wat overheidsintegriteit in de praktijk voor die handhavers was geworden: een praatje. Public relations. Een truc om het eigen imago op te krikken. Geen hamerstuk – een toneelstuk.’ De overheid pakt de kleinere dingen aan. Dat helpt. Bespeur de tegenzin van de gemeenteambtenaren die de praatjes aan moeten horen waarvan ze weten dat het praatjes zijn. Is het integer van de gemeente Zoetermeer om dit haar ambtenaren aan te doen? Het is geestelijke marteling.

Oproepen aan Obama om CIA-directeur Brennan te ontslaan

Jonathan Landay van McClatchy geeft feiten waarom de directeur van de CIA John Brennan door president Obama ontslagen moet worden. Uit een intern onderzoek van de CIA blijkt dat haar medewerkers een Senaatscommissie bespioneerden die onderzoek deed naar controversiële CIA-praktijken zoals marteling en rendition (de praktijk om verdachten ter ondervraging naar landen met minder juridische beperkingen te zenden). Commissievoorzitter en senator Dianne Feinstein kreeg van de regering-Obama een gecensureerde versie van het CIA-rapport. Politici, zoals senator Mark Udall roepen op tot het ontslag van John Brennan. De geloofwaardigheid van Obama heeft opnieuw een knauw gekregen. Hij treedt niet op en bijt weer niet door.

VVD kiest niet voor veiligheid van burger. Of voor liberalisme

Thomas von der Dunk verwoordt het treffend in z’n Volkskrant -column waarin-ie een standbeeld opricht voor Edward Snowden: ‘Van de VVD zal hij dat standbeeld niet krijgen. Het is opvallend hoe weinig de Nederlandse ‘liberalen’ met deze staatsal­macht blijken te zitten. Hun spreekbuis, het weekblad Elsevier, ziet totaal geen probleem: dat afluiste­ren is allemaal voor onze veiligheid, dus is het goed. Staatssecre­taris Teeven is de grootste veiligheidsfanatiekeling van allen.’ Voor het gemak vergeet Von der Dunk minister Opstelten.

Vorige maand schreef ik woorden van gelijke strekking: ‘Het standpunt over privacy oogt bizar voor iemand die de afgelopen jaren het nieuws heeft gevolgd. Precies het beleidsterrein van de VVD-bewindslieden Opstelten en Teeven. De Watt en Halfwattvan de harde opstelling die de burgerrechten steeds meer inperken. Dezelfde VVD pocht dat het opkomt voor de persoonlijke levenssfeer van burgers. Niets is minder waar. Het wordt hilarisch, maar pijnlijk als de VVD stelt: ‘Te vaak moeten we maar uitgaan van de goede bedoelingen van de overheid en grote bedrijven, zonder dat voldoende garanties en waarborgen tegen misbruik worden geboden.‘ Goede bedoelingen van welke overheid? Alsof de VVD-ers premier Rutte en minister Opstelten buitenstaanders zijn die geen enkele invloed op het overheidsbeleid hebben. Welke overheid bewaakt de vrijheid en beschermt de burger tegen willekeur?‘

In alle reacties op de onthullingen naar aanleiding van de documenten van Snowden valt steeds weer op dat de VVD niet kiest voor de veiligheid van de burger, maar voor de veiligheid van de nationale staat. Ofwel de veiligheidsindustrie. Wat voor burgervrijheid is dat? Bij m’n pogingen een jaar geleden om te bewerkstelligen dat Nederland bemiddelde in de kwestie Assange merkte ik een afwijzende reactie uit de VVD-fractie die in elk geval de burgerrechten niet centraal stelde. Een medewerker van kamerlid Mark Verheijen stelde me teleur door zonder kennis van zaken te proberen me allerlei onwaarheden op de mouw te willen spellen over Zweden, Assange en de rechtsstaat. Op dezelfde manier waarop de verdedigers van president Obama nu stellen dat Snowden zich had moeten aangeven. Richting levenslange opsluiting, doofpot en wegkijken.

De VVD van nu is de nieuwe PvdA die ooit wegkeek voor de fouten van de multiculturele samenleving. En daar na 2002 jarenlang kritiek mee oogstte. En aan prestige en zelfvertrouwen verloor. De VVD kijkt op dit moment weg voor de fouten van de controlestaat in opbouw. Het wil niet erkennen dat de veiligheidsstaat die de waarborgen voor de burgerrechten oprekt de Nederlandse burger totaal niet dient. Het is korte termijn denken van de VVD om zo te redeneren. Of het denken op vakantie te sturen. De wal zal straks het schip keren. De VVD zou er verstandiger aan doen om nu al afstand te nemen van haar huidige veiligheidsbeleid dat niet alleen niets met de individuele vrijheden van het liberalisme heeft, maar er zelfs haaks op staat.

Foto: Schermafbeelding van Privacy-paragraaf op VVD-site, 22 december 2013.

Met sluiting Chinese heropvoedingscentra verandert er niks

Het is geen geheim dat het slecht is gesteld met de mensenrechten in China. Zo zijn er heropvoedingscentra door arbeid die feitelijk martelkampen zijn. Bijvoorbeeld Masanjia dat in het westen volop publiciteit kreeg. De Chinese regering houdt niet van negatieve publiciteit en kondigde onlangs de afschaffing van deze centra -het ‘Laojiao‘-systeem- aan. De kampen bestaan al sinds 1957. Een Amerikaanse mensenrechtencommissie concludeerde eufemistisch dat de kampen de sociale stabiliteit ondermijnen. Zelfs in China zijn ze onwettelijk.

Is het gedaan met het grootschalig onrecht door de overheid als het ‘Laojiao‘-systeem wordt afgeschaft? Nee, het is een cosmetische zet want er blijven ‘zwarte’ gevangenissen, hersenspoelcentra en ‘juridische leercentra’. In China waar evenmin vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting of een functionerend rechtssysteem bestaat. Enfin, premier Rutte en andere westerse leiders hengelen bij de Chinese leiders naar opdrachten voor hun bedrijfsleven.  Dat geeft steun voor de onderdrukking door de Chinese communistische partij van de Chinese burgers. Iets om trots op te zijn. En het gekke is dat westerse leiders evenmin als de Chinese communistische leiders iets van kritiek op de onderdrukking willen weten. Hoe vreemd is dat?

Bradley Manning tot 35 jaar veroordeeld. Strijd gaat door

‘Private’ Bradley Manning (25) is vandaag voor een militaire rechtbank in Fort Meade veroordeeld tot 35 jaar gevangenisstraf. Dat maakte de militaire rechter kolonel Denise Lund vandaag bekend. De aanklager had 60 jaar geëist. Dit wil niet zeggen dat-ie nu ook werkelijk 35 jaar achter de tralies verdwijnt. Hij heeft-er al drie jaar opzitten en verder recht op 112 dagen strafvermindering vanwege de onterende omstandigheden van z’n detentie. Na een derde van de straftijd kan-ie een gratieverzoek indienen. Kolonel Morris Davis calculeert dat Bradley Manning bij goed gedrag zo’n 8 tot 9 jaar de gevangenis in moet. Zodat-ie op zijn 34ste vrijkomt. Anders dan de aanklagers beoogden die een voorbeeld wilden stellen door ‘m levenslang op te sluiten.

Ondanks het feit dat het nog slechter had kunnen uitpakken is de straf disproportioneel hoog. Manning wilde oorlogsmisdaden aan de kaak stellen om een publiek debat op gang te brengen, maar krijgt een zwaardere straf dan degenen die oorlogsmisdaden pleegden en bloed aan hun handen hebben. Ze worden doorgaans niet eens aangeklaagd. Kevin Gosztola die het hele proces heeft gevolgd en daar elke dag verslag van deed formuleert het aldus: ‘The sentence is far greater punishment than individuals in the military, who actually committed war crimes by killing innocent civilians in Iraq or Afghanistan, have received. It is also, when considering proportionality, a level of punishment than what soldiers or officers involved in torture in the past decade have received.‘ Burgerrechtenorganisatie ACLU stelt dat de straf past in een klimaat waarin het recht misbruikt wordt en klokkenluiders en journalisten die onrecht aan de kaak willen stellen op een hoop met landverraders en terroristen worden gegooid. Het ziet in het vonnis een trieste dag voor de rechtsstaat VS:

Foto: Schermafbeelding van verklaring door de ACLU over de straf van Bradley Manning, 21 augustus 2013.

Voor meer informatie zie: Het Nederlands-Belgische Bradley Manning Steuncomité.

Asiel voor Edward Snowden in Rusland. Een held van onze tijd

Wat zien we? Glas. Een groepje mensen die druk zijn. Een taxi op een luchthaven. Het lijkt een van een televisiebeeld genomen foto. 24 Uur nieuws over Rusland. Dat moet wel authentiek zijn, want het ziet er wazig uit. In de gauwigheid wordt het echte nieuws geschoten. Terloopsheid als methode. Wat onthult of verbergt het beeld? De Russische advocaat van Edward Snowden staat met zijn grijze haar centraal in beeld. Rondom wordt er door donkere pakken met oortjes toezicht gehouden, het laatste nieuws doorgegeven. Ah, het moet dus wel Edward Snowden zijn die eindelijk de transitzone van een Moskou’s vliegveld mag verlaten.

Snowden rijdt de vrijheid van het Russische land in. Met asiel op zak voor een heel jaar. Een Held van Onze Tijd, zoals Michail Lermontov in 1840 schreef. De frisheid, de zomerbries, de zon, de horizon, de vogels ’s ochtends voor het raam. Even geen nieuwe onthulling in The Guardian over het nieuwste NSA-schandaal over XKeyscore, gedoe met asiel, een Amerikaanse pers die op de hand is van de regering en je een verrader noemt, een hearing in het Amerikaanse congres met topambtenaren van veiligheidsdiensten die liegen tegen senatoren, president Obama die zwijgt of voor zijn beurt spreekt, een persconferentie of een verklaring van WikiLeaks. De redding van de wereld van de totale dictatuur op het nippertje is niet meer terug te draaien.

Foto: Snowden verlaat de luchthaven van Moskou. 1 augustus 2013.