Posts Tagged ‘Italië’
Gedachten bij de foto ‘Religionsstunde’ van Gravin Loredana da Porto-Bonin uit 1891
Wie kan nog onbevooroordeeld naar deze foto uit 1891 kijken? De Italiaanse fotografe Grafin Loredana da Porto-Bonin maakt een afbeelding van een Religieuurtje. Op de achtergrond de kaart van Italië dat nog maar zo’n 25 jaar daarvoor een onafhankelijkheidsoorlog uitvocht. De katholieke geestelijke vouwt de vingers van zijn rechterhand samen. De kinderen kijken toe. Ze zijn aan zijn gezag toevertrouwd. Op een andere foto ‘The Servant of the Cross’ die in 1894 werd gepubliceerd in het Engelse tijdschrift ‘The Sketch’ bereidt een geestelijke zich voor op de mis. Twee misdienaars assisteren hem en hebben soortgelijke kleding aan als in het Religieuurtje. Zal het wel goed gaan, zo denken we ruim 125 jaar later. Het valt niet eenvoudig te beantwoorden. De twijfel is gezaaid door alle schandalen én doofpotten in de Rooms-Katholieke kerk.
Foto 1: Gravin Loredana da Porto-Boni, Religionsstunde. Photogravure uitgegeven bij Richard Paulussen (Wenen).
Foto 2: Schermafbeelding van pagina uit weektijdschrift The Sketch (1893-1959) met foto ‘The Servant of the Cross’ van ‘lady amateur’ Gravin Loredana da Porto-Boni, aflevering van 8 augustus 1894.
Het is een cliché, maar de crisis van de westerse democratie biedt kansen. Hoe dan ook via herschikking van de politieke macht
Tegenstanders van de westerse alliantie beleven gouden tijden. In Frankrijk zorgen de protesten van de Gele hesjes voor instabiliteit en ondermijning van de positie van president Macron. Het Kremlin zou de protesten actief voeden via (sociale) media, aldus het Duitse t-online. De conservatieve commentator en anti-Trumpiaan Max Boot weet zeker dat het Kremlin deze protesten voedt. In het Verenigd Koninkrijk koerst premier May af op een nederlaag in het Lagerhuis in een stemming op 11 december over de Brexit. Wat de uitkomst ook is, de instabiliteit is immens in Westminster. De Britten zijn vooral met zichzelf bezig. Het is zelfs niet uitgesloten dat de radicaal-linkse, anti-Navo en anti-EU leider van Labour Jeremy Corbyn in 2019 May’s opvolger wordt. In de VS zijn er de onderzoeken naar de geheime samenwerking of zelfs samenzwering van president Trump en de rechtszaken tegen oud-medewerkers van hem (Manafort, Flynn, Cohen) door speciale aanklager Robert Mueller, lokale aanklagers (Southern District of New York) en grand jury’s. Trumps positie is kwetsbaar en een afzettingsprocedure in het Huis van Afgevaardigden komt naderbij omdat hij van misdaden wordt beschuldigd en daarop of juridisch of politiek geantwoord moet worden. Een patstelling en een constitutionele crisis dreigt waarbij Trump van geen wijken wil weten, maar hij evenmin nog krachtig en gecoördineerd kan handelen.
Of het aan het meesterschap van kanselier Angela Merkel te danken is dat Duitsland tot nu toe de dans ontspringt van de maatschappelijke onrust en het opdringen van linkse en rechtse populisten is de vraag. Duitsland is een tamelijk decentraal geleid land waar de regio’s veel autonomie hebben. Maar waar in het Verenigd Koninkrijk dezelfde autonomie van Schotland, Wales of Noord-Ierland zich tegen de centrale macht keert, lijkt dat in Duitsland (nog) niet het geval. Daarnaast gaat het in Duitsland economisch goed en is de welvaart evenwichtiger verdeeld dan in Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk of de VS waar meer echte armoede onder de bevolking heerst. Nederland gaat het als Duitse ‘buitenprovincie’ vergelijkbaar goed als Duitsland.
Dat buitenlandse agitatoren kunnen inbreken in westerse samenlevingen is een teken aan de wand. Het middel daartoe is propaganda van buitenlandse media die in het Westen sociale media als Facebook en Twitter gebruiken om hun desinformatie te verspreiden. Nog steeds zijn deze Amerikaanse techbedrijven niet bereid om hun journalistieke verantwoordelijkheid te nemen en vol in te zetten op het blokkeren van nepnieuws. Maar het is de voedingsbodem voor de desinformatie die het verschil maakt, niet het middel daartoe.
Het wordt al jaren als waarschuwing én voorspelling van de daken geschreeuwd dat het een wonder is waarom de bevolkingen van westerse landen zo apathisch blijven onder de verslechtering van hun positie. Sinds de jaren ’80 zijn de voorzieningen van de verzorgingsstaat afgebouwd, is de gelijkheid én het aandeel van de vergoeding voor arbeid in de samenleving afgenomen, en hebben grensoverschrijdende financiële instellingen en multinationals succesvol de macht gegrepen door de politiek op te kopen en zich door belastingontwijking en afspraken over belastingbetaling te verrijken en zich door die vinger in de pap boven de orde te plaatsen.
Wat in Frankrijk gebeurt hoeft geen verloren crisis te zijn als die tot iets goeds leidt. Met een nieuw Deltaplan en herschikking van de politieke macht. Het kan landen wakker schudden dat ze zich moeten versterken tegen de binnen- en buitenlandse vijanden die erop uit zijn om de EU te ondermijnen. Maar streven naar autonomie, zelfbewustzijn en in het eigen algemeen belang handelen zijn niet altijd de randvoorwaarden van de EU. Dat maakt de afhankelijkheid van Russisch gas (Gazprom) via de aanleg van gaspijplijn Nord Stream II duidelijk die in tegenspraak is met het Third Energy Package van de EU. Deze tegenstrijdigheid is giftig omdat het bedrijven die de Europese politiek hebben gekaapt zijn die het energiebeleid bepalen. Dat is in een echte democratie onaanvaardbaar. Het is ook de vraag of de EU niet al door zowel binnenlandse verdeeldheid en dissidenten (Hongarije, Polen, Italië) of afhankelijkheid van multinationals en banken te ver is afgegleden om nog te redden in haar huidige vorm. Hoe dan ook kan het besef van urgentie dat westerse landen zelfstandig en hard moeten vechten voor het behoud van de eigen democratie krachten mobiliseren die nu nog slapen.
Foto 1: ‘Les investigations portent sur les conditions dans lesquelles certains comptes ont été créés ainsi que sur l’activité suspecte de sites. Gilets jaunes : enquête sur une possible ingérence étrangère’ (‘Gele hesjes: onderzoek naar mogelijke buitenlandse inmenging’) in
Foto 2: ‘Gilets jaunes’ met Russische vlag van de DNR op de Parijse Champs-Élysées in Fdesouche, 8 december 2018.
Racisme? Advertenties Dolce & Gabbana vallen slecht in China
De beschuldiging van racisme is het nieuwe normaal. Dat leidt soms tot onzinnige aantijgingen. Racisme moet aangepakt worden, maar wat als het geen racisme is en eerder een wat sterk aangezette stereotypering die de overgevoeligheid prikkelt en cultuurverschillen benadrukt? Verstoort dat dan juist de aanpak niet en werkt zo’n aantijging niet averechts in de bestrijding van racisme? Neem de reeks advertentie van het Italiaanse modemerk Dolce & Gabbana waarin een Chinese vrouw op haar manier geniet van gerechten uit de Italiaanse keuken. De advertenties op sociale media dienen ter promotie van een show in Shanghai, vandaag 21 november 2018. De show is afgelast door de Chinese autoriteiten. Wie profiteert er nou van deze marketing?
NB: De HuffPost heeft een eerdere video vervangen door bovenstaande video. Hier een van de filmpjes:
Salvini wil Roma in Italië in kaart brengen, tellen en uitzetten als ze buitenlands zijn
De leider van de nationalistische, populistisch-rechtse Lega Nord en minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini in het kabinet van Lega en de Vijfsterrenbeweging heeft zijn ministerie opdracht gegeven om een dossier over de Roma samen te stellen. Een telling, een censimento. Hij zegt dat de Italiaanse Roma ‘jammer genoeg’ niet uitgezet kunnen worden, maar hij de buitenlandse Roma het land wil uitzetten. Waarheen en of andere landen ze op willen nemen is de vraag. Ook onduidelijk is tegen wie hij zich hiermee richt. Politico zegt in een bericht dat Salvini al deels op zijn uitspraken is teruggekomen. Dat hij van zijn tegenstanders het scheldwoord ‘fascist’ naar zijn hoofd geslingerd krijgt is voorspelbaar en hoort bij de politieke folklore. Maar de vraag hoe de grotendeels links-populistische Vijfsterrenbeweging dit en mogelijke volgende soortgelijke acties van Salvini verteert is van belang voor de stabiliteit van de regering. En voor de stabiliteit van de EU.
Nogmaals Nord Stream II: waarom is er geen open debat over een pijplijn die de EU afhankelijker maakt van de Russische Federatie?
De Belgische oud-ambassadeur Theo Lansloot zet de ontwikkelingen over de aanleg van de gaspijplijn Nord Stream II in een artikel voor Doorbraak op een rijtje. De actuele situatie is dat landen aan de Oostzee waarvan de pijplijn door hun territoriale wateren loopt voor de beslissing staan wat ze ermee aan moeten. Als ze dat politiek al zelf mogen beslissen en ze volgens internationaal recht juridisch iets te zeggen hebben over het onderzeese deel van Nord Stream II tussen de Russische Federatie en Duitsland. Finland en Duitsland hebben het groene licht gegeven. Denemarken houdt de kaarten nog tegen de borst en wordt onder druk gezet door voor- en tegenstanders. De vraag is of Nord Stream II Europa over-afhankelijk van Russisch gas maakt.
Rondom Nord Stream II tekenen zich twee kampen af. Tegenstanders lijken de overhand te hebben met de VS, het Verenigd Koninkrijk, landen als Polen, Oekraïne en de Baltische landen die de Russische chantage met energie vrezen, maar ook milieuactivisten die een einde aan fossiele brandstof willen. Zo stelden kamerleden van de PvdD en de SP die doorgaans welwillend staan tegenover de Russische Federatie in 2017 kritische kamervragen over Nord Stream II. Omdat de energieafhankelijkheid van de EU-lidstaten van Russisch gas door import vergroot wordt en dit in strijd is met het energiebeleid van de EU (Third Energy Package) zijn degenen die pleiten voor correcte uitvoering van dit beleid ook tegen. Ze wijzen op diversificatie en onafhankelijkheid. Overigens wordt in een rapport van de juridische dienst Raad van de Europese Unie dit formeel ontkend, zodat de ministers kunnen handelen in strijd met hun eigen beleid. Verder zijn Zuid-Europese landen ook kritisch over Nord Stream nadat de EU South Stream afschoot door harde voorwaarden aan het Kremlin te stellen. De Italiaanse oud-premier Renzi definieerde het opleggen van sancties aan de Russische Federatie plus het afketsen van South Stream door het stellen van harde voorwaarden aan het Kremlin, maar tegelijk het doorgaan van Nord Stream zonder die voorwaarden en het als economisch project te betitelen als hypocrisie.
Voorstanders zijn vooral te vinden in de landen waarvan bedrijven betrokken zijn: Duitsland, Nederland en Frankrijk. En omdat Duitsland een beslissende vinger in de pap van de EU heeft en de tandem Duitsland-Frankrijk de as van de EU vormt, volgt de Raad van ministers. De tactiek van de voorstanders is niet om een open debat te voeren, maar dat uit de weg te gaan. De dooddoener van het Duitse politieke en economische establishment is dat Nord Stream geen politiek, maar een economisch project is. Uit alles blijkt dat Nord Stream een politiek project is. Gazprom koopt Europese politici om door ze in te huren als ‘consultant’, zoals de Oostenrijkse ex-minister Hans Jörg Schelling die lid is van de ÖVP, de partij van kanselier Sebastian Kurz. Zoals Lansloot opmerkt staat de Duitse oud-kanselier Gerhard Schröder op de loonlijst van Gazprom. Zijn opportunisme is berucht en bezoedelt de Duitse politiek en de SPD. Maar het lijkt te eenvoudig om het Duitse belang te reduceren tot het omkopen van SPD’ers als Schröder of president Frank-Walter Steinmeier. Een argument van de voorstanders is dat het een wederzijdse afhankelijkheid betreft en de aanleg het Kremlin ook afhankelijker van Europa maakt. Maar dat gaat opnieuw voorbij aan de onafhankelijkheid van Europa.
De tegenstrijdigheden zijn groot en het is onbegrijpelijk dat ze niet genoemd worden in het publieke en politieke debat. Sancties die in 2014 ingesteld werden vanwege de annexatie van de Krim door de Russische Federatie en de militaire inmenging in Oost-Oekraïne worden verlengd, maar tegelijk worden de economische banden met het Kremlin via Nord Stream aangehaald en wordt Oekraïne dat Russisch gas via pijpleidingen aan de EU levert in de steek gelaten. Dat is dubbelzinnig en hypocriet, maar vooral kortzichtig. De EU weet dat het zich door de aanleg van Nord Stream II afhankelijker maakt van het Kremlin, maar ontkent dat dat zo is. De leiding van de Russische Federatie heeft er immers een handje van om gas als geopolitiek wapen in te zetten. Door de verslechterende situatie tussen het Westen en de Russische Federatie dat zich ook nog eens steeds meer opstelt als kat in het nauw, wordt de kans dat dat wapen ingezet wordt er eerder groter dan kleiner op. Levering van Russisch gas aan de EU-lidstaten is de olifant in de kamer waarover West-Europese politici en bedrijven al jaren doen alsof ze die niet zien. Zo gaat kortzichtigheid over in bijziendheid omdat Duitsland en Nederland verslaafd zijn aan goedkoop Russisch gas. De geloofwaardigheid van de EU wordt ondermijnd.
Foto 1: Schermafbeelding van deel artikel ‘Rusland en de EU: energie-onafhankelijk of Nord Stream 2 pijplijn?; Regering Merkel verkiest Russische gaspijplijn boven EU –Energie Unie’ van Theo Lansloot in Doorbraak, 4 april 2018.
Foto 2: Schermafbeelding van deel artikel ‘Europese Raad geeft groen licht Nord Stream 2’ in Geotrendlines van 2 oktober 2017 onder verwijzing naar Euobserver.
Hogre, Italië, kindermisbruik, religiekritiek en de reactie daarop. Staat van opwinding van Jezus leidt tot staat van beschuldiging
Het affiche met de titel ‘Ecce Homo erectus’ van de anonieme, Italiaanse kunstenaar Hogre doet in religieus Italië stof opwaaien. Erop is een afbeelding van Jezus met een in het oog lopende erectie onder zijn kleding te zien. De christelijke messias zegent een knielend jongetje dat voor hem bidt, pal voor zijn opperste staat van opwinding. Het werd afgelopen zomer in een wilde plakactie in een Italiaans bushokje geplaatst.
Volgens een bericht van Hyperallergic vinden de autoriteiten dit in strijd met de goede zeden en een openbare aanval op religie. Daarom zou Hogre volgens een archaïsche wet in staat van beschuldiging zijn gesteld en een forse boete wachten. Maximaal 5000 euro of twee jaar gevangenisstraf. Dat is nogal wat voor een affiche.
Hogre ontkent dat de affiche is gericht tegen religie. Het zou een reactie zijn op de aanklacht wegens seksueel misbruik van de Australische kardinaal George Pell. Deze op twee na hoogste functionaris in het Vaticaan werd in juni 2017 wegens kindermisbruik in staat van beschuldiging gesteld. De studiotekening van “Ecce homo erectus” werd verkocht op een tentoonstelling van de Londense WAR Gallery. Hogre is van plan de factuur van deze verkoop voor de Italiaanse rechter te tonen om de artistieke waarde van het werk aan te tonen.
Reddingsoperaties voor Libische kust zijn verstrikt geraakt in ideologie
Het schip Iuventa van de Duitse hulporganisatie Jugend Rettet is door de Italiaanse autoriteiten in beslag genomen. Op de site van deze hulporganisatie die zich voorstaat op haar transparantie is er geen verklaring over te vinden. Op haar FB-pagina gaat Jugend Rettet zijdelings in op de beschuldiging van de Italiaanse justitie dat het nauw samenwerkt met mensensmokkelaars en als een veerdienst van Lybië naar Italië opereert. De ruime interpretatie van een schip in nood is in tegenspraak met verwijzingen bij de FAQ’s naar ‘fataal gevaar’ of ‘het redden van mensen in levensgevaar’ van de United Nations Convention on the Law of the Sea uit 1982. Artikel 98 waar Jugend Rettet naar verwijst gaat over de plicht van passerende schepen om hulp te verlenen aan een schip in nood. Dat artikel is hier niet aan de orde en wordt er aan de haren bijgesleept.
Het is goed mogelijk dat Jugend Rettet en andere hulporganisaties met schepen op zee tussen Lybië en Italië vanuit hun ideologie het juist achten om de zoek- en reddingsoperatie ruim op te vatten. Daarmee vervalt de basis van het Zeerecht waar ze naar verwijzen en de directe noodzaak om in te grijpen. Het is verdedigbaar dat een hulporganisatie vindt dat er gerede redenen zijn om migranten uit Afrika en Azië te helpen Europa te bereiken, maar dan is de verwijzing naar het Zeerecht onnodig en niet terzake. Zelfs misleidend en hypocriet. Jugend Rettet lijkt om ideologische redenen afgegleden van een ooit correct ingezette juridische koers.
De dubbelzinnigheid van het één zeggen en het ander doen, doet denken aan een aspect uit de Italiaanse film La meglio gioventù (2003) van Marco Tullio Giordana. Maar deze keer vertaald naar een Europees niveau. Het zijn in die film de rijkeluiszoontjes die de revolutionair spelen en zich links en progressief achten tegenover de boerenzonen als Matteo die als politieagenten het gezag vertegenwoordigen. En feitelijk deel uitmaken van de linkse onderklasse. Het zijn de abstracties en de grenzeloosheid tegenover de werkelijkheid van alledag en het besef dat het altijd schipperen is omdat er geen ideale situatie bestaat of verwezenlijkt kan worden. Italië wordt moreel betutteld door reddingsmissies uit Noord- en West-Europa die hun goedwillendheid ten koste van Italië botvieren. Dat is vanuit de Italiaanse soevereiniteit niet alleen onaanvaardbaar, maar ook krom in pretentie. De mondiale Noord-Zuid problematiek wordt vervangen door een Europese Noord-Zuid verdeling.
Als Jugend Rettet het werkelijk meende en de eigen missie duurzaam zou maken, dan moest het of diep in Afrika met ontwikkelingswerk of in Duitsland aan de slag gaan. De naïviteit en hypocrisie van Jugend Rettet is des te bezwaarlijker omdat het radicaal rechtse ‘identitaire’ activisten van Defend Europa in de kaart speelt die sinds kort in de Libische wateren opereren met hun schip C-Star. Ze hinderen de schepen die zijn betrokken bij de zoek- en reddingsoperaties voor de Libische kust, wat tot gevaarlijke situaties kan leiden. Een artikel in The Huffington Post maakt dat duidelijk. Zo worden operaties steeds meer gepolitiseerd en tot vehikel voor de eigen positionering en fondsenwerving van de activisten. Een Europese oplossing raakt verder uit zicht.
