Debat Rutte – Baudet gaat nergens over behalve over het debat Rutte – Baudet

Vanavond is het televisiedebat over de Europese verkiezingen tussen premier Mark Rutte (VVD) en de partijleider van FvD Thierry Baudet. Het benadrukt maar weer eens het feit dat de media rechts zijn. Het gesprek wordt uitgezonden in het programma Pauw op de publieke omroep met als moderator Jeroen Pauw.

Er is van alle kanten kritiek op dit debat. De wetmatigheid van een campagne is dat partijen die zich in een tweestrijd weten te manoeuvreren daar bij winnen. Het is het centrum-linkse Pauw (BNNVARA) dat een centrum-rechtse (VVD) en een ultrarechtse (FvD) partij het mogelijk maakt om winst te boeken. De andere partijen voelen zich daardoor terecht buitengesloten. Tom-Jan Meeus concludeert in zijn zaterdagse column voor NRC dat dit debat de opkomst van de afgelopen weken van de centrum-linkse sociaal-democraat Frans Timmermans doorkruist. Meeus: ‘Zo werd de opstomende Timmermans uit het campagnescript geweerd’. Met dank aan de ooit linkse VARA die kiest voor rechts en ultrarechts, en tegen links. Niets is meer zoals het was.

Maar Frans Timmermans is namens de PvdA wel degelijk een politicus die op de lijst staat voor de Europese verkiezingen en waarop Nederlanders kunnen stemmen. Voor Baudet en Rutte geldt dat niet, hoewel Baudet als lijstduwer formeel op de Europese lijst voor zijn partij staat, maar die plek niet zal innemen vanwege zijn rol in de Tweede Kamer. Het feit dat er een debat plaatsvindt tussen twee politici die niet verkiesbaar zijn voor de verkiezingen waarover ze spreken is een ander essentieel punt van kritiek op dit debat.

Los van de campagneretoriek van VVD en FVD en de geilheid van Pauw om publicitair te willen scoren is er het gebrek aan inhoud van de twee rechtse partijen die overspoeld om niet te zeggen weggespoeld wordt door hun marketing. Het gaat nergens over dan over de marketing, de campagne en de twee rechtse politici zelf.

Baudet die tegen de wil van 80% van de Nederlanders ervoor opteert dat Nederland de EU verlaat vindt in Rutte geen geharnaste verdediger van de EU, maar een pas onlangs bekeerde  Europeaan die mooi weer speelt met zijn vermeende pro-EU houding, maar in werkelijkheid minimaal meewerkt aan verdere federalisering of overdracht van bevoegdheden naar Brussel. Tegenover de negatieve Baudet staat dus geen positieve politicus die vol overtuiging de EU verdedigt, maar een schipperende, halfslachtige Rutte die feitelijk een EU-bounty is. Rutte is pro-EU vanbuiten, maar eurosceptisch vanbinnen. Zoals dat voor veel nationale politieke leiders geldt die kritiek op de EU hebben, maar de reden daarvoor door hun tegenwerking en stil verzet zelf veroorzaken.

Hoe de marketing en de campagnestrategie werkt laat het YouTube-kanaal van de VVD zien, inclusief de video ‘Genoeg stof voor een pittig gesprek’ (zie boven). Afgelopen zes dagen plaatste de VVD zes video’s met negatieve kritiek op Baudet. Dat moet zijn voorbereid, hoewel het resultaat niet denderend is en het niveau van knippen en plakken niet overstijgt. Zo wordt de tweestrijd tussen Baudet en Rutte die een schijntweestrijd is met slechte onderbouwing en op een onscherpe wijze groot gemaakt. Opgeblazen lucht. Een harde, frontale aanval van de VVD op het ultra-rechtse gedachtengoed van Baudet en zijn contacten met extreem-rechts ontbreekt. Is ook deze campagne een schijnvoorstelling met de rem erop? Er zijn straks drie winnaars, te weten de VVD en FvD die netjes binnen de lijntjes blijven van hun eigen tweestrijd waar ze elkaar voor nodig hebben en het publiciteitsgeile Pauw dat het eigen gedachtengoed verloochent.  De verliezers zijn talrijker: de andere politieke partijen, en de geloofwaardigheid van de Nederlandse media, democratie en politiek.

Nogmaals Meeus over de campagnestrategen die de macht bij de Nederlandse politieke partijen hebben gegrepen: ‘Want nooit eerder bespeelden ze de media met zoveel finesse, van scoop tot cliffhanger. En zelden eerder was hun campagne-technische effectiviteit zo groot. Ook al produceerden ze lucht, of slechte politiek. Of, erger nog, überhaupt geen politiek.’ Kortom, Campagnestrategie krijgt een 10, de Politiek scoort een 0.

Foto: Schermafbeelding van deel van de videos op het YouTube-kanaal van de VVD op 22 mei 2019.

Schijn en werkelijkheid over Europese Verkiezingen. Timmermans manoeuvreert via de linkse flank naar het centrum van de macht

De strategie van Frans Timmermans lijkt duidelijk: richting links, weg van het centrum en de christen-democraten. Of dat zijn overtuiging is of een eerste stap in de onderhandelingen over een coalitie is de vraag. Politico doet verslag van een slotdebat waaraan Timmermans, maar ook de christen-democratische ‘spitzenkandidaat’ Manfred Weber deelnam. Politico: ‘Reagerend op een vraag over klimaatverandering, prees Timmermans de inspanningen van zijn Socialisten, evenals van de Groene-genomineerde Ska Keller en de partij van Europees links Nico Cué, en drong erop aan dat zij een breed spectrum van progressieve politici konden verenigen’. Dat laatste is pikant omdat de SP deel uitmaakt van die partij van Europees links GUE/NGL en die partij laatst in een verkiezingspotje Timmermans en de PvdA hard en persoonlijk aanviel. Is het zo dat de SP door de samenwerking met de socialistische S&D eraan meehelpt om Timmermans voorzitter van de Europese Commissie te maken? Dan helpt de SP eraan mee om ‘Hans Brusselmans’ op het schild te hijsen.

Uit de laatste peiling van april 2019 voor het komende Europarlement blijkt dat zowel de sociaal-democraten als de christen-democraten in gelijke mate verliezen, allebei naar schatting zo’n 37 zetels. Als Timmermans probeert om een links blok dat bestaat uit S&D, Greens/EFA en GUE/NGL als opstapje naar de macht te vormen, dan komt hij uit op 252 zetels. Voor de meerderheid zijn 376 zetels nodig. Alleen de christen-democratische EPP is als fractie groot genoeg om die zetels in haar eentje te leveren. Maar het valt niet te verwachten dat de EPP in zee gaat met de radicaal-linkse GUE/NGL. Van hun kant vormen de liberale ALDE en de EPP weer een blok van 256 zetels. Vergelijkbaar met de 252 zetels van Timmermans. Dat verklaart mogelijk waarom hij zijn linkse ‘hulpconstructie’ optuigt om de centrum-rechtse combinatie EPP-ALDE te counteren.

Uitgaande van de peilingen zijn getalsmatig de volgende combinaties mogelijk om tot een coalitie te komen: 1) EPP, S&D, Greens/EFA of 2) EPP, S&D, ALDE. Een derde mogelijkheid bevat naar de twee grootste fracties zowel de Groenen als de Liberalen, maar dat is minder logisch omdat dan de kleinste partij (waarschijnlijk de Groenen) overbodig is. Een combinatie van christen- en sociaal-democraten met radicaal-links (GUE/NGL) of radicaal-rechts (ECR, EFDD, ENF) ligt niet voor de hand. Kortom, de christen- en sociaal-democraten lijken tot elkaar veroordeeld. Dat weet Timmermans als geen ander. Eigenlijk is het best voorspelbaar welk compromis er uit de bus komt. Namelijk Manfred Weber wordt als spitzenkandidaat van de grootste fractie EPP de eerste 2,5 jaar van de zittingsperiode van 5 jaar voorzitter van de Europese Commissie, en Frans Timmermans de volgende 2,5 jaar. De derde partij in de coalitie mag de voorzitter van het Europarlement leveren. Doen?

Foto: Schermafbeelding van peiling over de samenstelling van het volgende Europarlement (2019-2024).

Westerse overheden moeten islamhervormers als Tarek Fatah steunen. Ze bieden een weg tussen islamisme en populisme

De Canadees-Pakistaanse schrijver Tarak Fatah is een islamitische hervormer en mensenrechtenactivist. Hij komt op voor zijn geloof, maar heeft het niet zo op regimes en geestelijken die volgens hem zijn geloof kapen en een slechte naam bezorgen. Als progressieve denker heeft hij evenmin een goed woord over voor politici die de islam in bescherming nemen en de hervorming ervan helpen blokkeren. Legendarisch is zijn terechtwijzing van de liberale senator Grant Mitchell in 2014 in een hoorzitting in de Canadese senaat. Ook een woordenwisseling uit lijfsbehoud omdat hervormingsgezinde moslims die te ver van de hoofdstroom afdwalen dat met hun leven kunnen bekopen. Schrijnend dat een liberale senator daar de aanstichter van was.

Volgens Tarek Fatah is in de kern de islam een religie als alle andere geloven, maar is het wel diepgaand gecorrumpeerd. En dat al meer dan 1400 jaar lang. Zo wordt voor aanvang van het vrijdaggebed wereldwijd opgeroepen om de ongelovigen te verslaan. Dat is geen oproep die past bij een geloof dat over zichzelf verkondigt vredelievend en tolerant te zijn. Want op die manier is het dat niet. De islam volgt een merkwaardige agenda en heeft raakvlakken met het (pseudo-)populisme van Wilders, Trump of Le Pen. ‘De islamisten en de populisten zitten in hetzelfde schuitje: ze vinden die moderne, open wereld maar moeilijk te vatten’, zo zei de Duitse neoconservatieve historicus Paul Nolte in 2016 een interview met Trouw. Zie hier mijn commentaar over populisten en islamisten die de moderniteit niet bij kunnen benen.

Interessant aan hervormers als Fatah die de moderne wereld omarmd hebben -en pleiten voor het secularisme waar een hervormde islam een plek kan vinden- maar ook Ziauddin Sardar, Salim Mansur of de in 2010 overleden Nasr Abu Zayd is dat ze een middenweg vinden tussen het actieve islamisme of de afwachtende islam, en het populisme dat de islam en migratie gebruikt om zich tegen af te zetten. Tien jaar geleden werd de Turkse president Erdogan door progressieve knuffelaars als Frans Timmermans op het schild gehesen als iemand die in Turkije bezig was een soort islam-democratie te ontwikkelen. Dat idee is pijnlijk doorgeprikt.

Voor iedereen die niet mee wil gaan in de naïviteit -of het politieke opportunisme- van Timmermans of Grant Mitchell en de islamhaat van Wilders, Trump, Marine Le Pen en Oost-Europese leiders is het goed om te weten dat er een derde weg is: de hervormingsgezinde islam die zich zonder politieke en gecorrumpeerde agenda als geloof probleemloos kan voegen in het secularisme. Dus de nationale rechtsstaat. Westerse overheden zouden hervormers als Tarik Fatah meer moeten steunen dan ze nu doen. Trouwens niet te verwarren met   valse profeten als Tariq Ramadan die de moderniteit naar de islam willen brengen, maar niet de islam naar de moderniteit en het secularisme. Als overheden de financiële en politieke steun die nu naar islamistische landen als Saoedie-Arabië stroomt om zouden leiden naar vertegenwoordigers van de hervormingsgezinde  islam, dan zou dat iedereen enorm van dienst zijn. Op de islamisten en de populisten na. Dat er niet gekozen wordt voor zo’n voor de hand liggende oplossing geeft te denken over het inzicht van westerse overheden.

Vluchtelingenwerk vlucht weg voor het verschil tussen asielzoeker en vluchteling

Vluchtelingenwerk Nederland is een naam die anders doet vermoeden. De organisatie zegt op te komen voor zowel vluchtelingen als asielzoekers. Onder vluchtelingen worden degenen verstaan die uit een onveilig gebied komen en volgens de Vluchtelingenwet in Nederland recht op asiel hebben. ‘Economische migranten’ of ‘economische vluchtelingen’ uit de Balkan of Noord-Afrika hebben dat recht niet. Het beleid is dat ze teruggestuurd worden naar hun land van herkomst. Maar niet altijd kunnen of willen ze teruggestuurd worden en wil het land van herkomst deze migranten weer opnemen. Volgens EU-commissaris Frans Timmermans in een interview met de NOS is 60% van de huidige migrantenstroom naar Europa ‘economische vluchteling‘.

De registratie van de migranten aan de buiten- en binnengrenzen van de EU laat te wensen over en zorgt voor misverstanden. Het is niet altijd duidelijk tot welke categorie ze behoren en welke rechten ze hebben. De IND zegt in een overzicht over 2015 dat het totaal aantal aanvragen van asielzoekers 58.800 bedroeg. Maar dat maakt nog niet duidelijk om hoeveel vluchtelingen het gaat. Volgens inschatting van Timmermans zou Nederland in 2015 23.520 (40% van 58.800) vluchtelingen hebben ontvangen. Over 2015 moeten 35.180 migranten die geen recht hebben op de status van vluchteling Nederland verlaten. Vrijwillig of gedwongen.

Het filmpje van Vluchtelingenwerk Nederland suggereert dat er een alom geaccepteerd en duidelijk te maken onderscheid tussen economische migranten en vluchtelingen is, en dat de eersten Nederland binnen 28 dagen vrijwillig verlaten als ze in de procedure zijn afgewezen. Vraag is of het er in de praktijk aan toegaat zoals Vluchtelingenwerk het voorstelt. Het is er eveneens vaag over tot in welke fase het asielzoekers van wie het weet dat het geen vluchtelingen zijn begeleidt. Want het zegt immers voor asielzoekers én vluchtelingen te zijn. Maar een asielzoeker zonder status blijft een asielzoeker voor wie Vluchtelingenwerk zegt op te komen.

Timmermans waarschuwt voor rechts-extremisme. En dekt Europees falen toe

De uitspraak ‘Als we de vluchtelingencrisis niet goed aanpakken, komt er een golf van rechts-extremisme over heel Europa’ van de vice-voorzitter van de Europese Commissie Frans Timmermans is misleidend. Het poogt te suggereren dat met goed beleid een duiveltje in een doosje gehouden kan worden dat er allang aan is ontsnapt. Het spook van het rechts-extremisme waart al vrijelijk door Europa. Timmermans onderstreept zijn onmacht nog verder: ‘We moeten ervoor zorgen dat vluchtelingen sneller worden geregistreerd, zodat iedereen die geen recht heeft op opvang snel teruggestuurd kan worden’. Registratie was allang staand beleid dat vanwege de chaos en slechte organisatie in zowel enkele EU-lidstaten als de EU-leiding is losgelaten. Als klap op de vuurpijl van zijn onmacht pleit Timmermans voor betere grensbewaking langs de grenzen van de EU. Notabene een van de uitgangspunten dat de Schengen-zone zonder binnengrenzen mogelijk maakte.

Universitair docent literatuurgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht Bas van Bommel zet in een opinieartikel in De Volkskrant vragen bij de golf van barmhartigheid die de afgelopen weken Nederland overspoelde en waar de politieke partijen behalve de PVV naar zijn idee op meesurfden. Voor Geert Wilders heeft een goed woordje over omdat deze in de tijden van globalisering het volkseigen vooropzet. Van Bommel legt het christelijke wereldbeeld dat naastenliefde predikt langs de maatlat en vraagt zich af wat de grenzen eraan zijn: ‘Met de migrantenstroom, zo erkende vorige week Eurojust (een juridisch agentschap van de Europese Unie), komen nog veel meer potentiële terroristen ons continent binnen. Hoe barmhartig is het om dit te laten gebeuren?’ Voor sommigen is het stellen van deze vraag al een daad van rechts-extremisme.

Wie Timmermans en Van Bommel combineert kan niet anders dan concluderen dat onder coördinatie van de EU de aanpak van de vluchtelingencrisis is ontspoord en dat dit het vertrouwen in EU en Europese politiek in het algemeen heeft beschadigd. Rechts-extremisme dat zich in allerlei verschijningsvormen voordoet heeft de afgelopen jaren geprofiteerd van een verzwakte en verdeelde EU. Slim geholpen door het Kremlin dat graag verdeeldheid in Europa ziet. Bas van Bommel is in dat circus van malcontenten de nieuwste verschijningsvorm.

De tragiek is dat Van Bommel zijn vragen kan stellen omdat Timmermans met nieuw beleid komt dat oud beleid is dat niet goed is uitgevoerd. Timmermans en andere EU-leiders hebben door hun falen het rechts-extremisme in de hand gewerkt. Dat weegt zwaarder dan de argumenten van Bas van Bommel en consorten.

Foto: Adolf Hitler rijdt in 1938 bij Wildenau het geannexeerde (Heim ins Reich) Egerland binnen en overschrijdt de voormalige Tsjechisch-Duitse grens.

Conservatieve European Dignity Watch valt Timmermans aan over gelijke LGBT-rechten. Met een antwoord

Iedereen is wel eens verbaasd door de schijnbare onlogica van een nieuwsbericht. Die verbazing gaat dan vaak samen met een zekere bewondering hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat een persoon of organisatie zo de wereld kan omdraaien. Neem nou lobbygroep European Dignity Watch die de Nederlandse vice-voorzitter van de Europese Commissie Frans Timmermans verwijt z’n boekje te buiten te gaan omdat hij een pleidooi houdt voor gelijke rechten van de LGBT-gemeenschap (Lesbian, gay, bisexual en transgender). Dat beleidsterrein hoort gewoon bij zijn functie als verantwoordelijke voor de grondrechten, maar European Dignity Watch maakt Timmermans opkomen voor gelijke rechten verdacht. De organisatie is volgens Philip Ebels voor EUObserver  een schimmige lobbygroep met christelijke, neo-conservatieve en rechtse wortels. Dat moet het zelf weten, maar het gaat de fout in als het gelijke rechten voor allen bewust verwart met opkomen voor eigen rechten.

Foto: Schermafbeelding FB-posting van European Dignity Watch over Frans Timmermans met reactie.

Elbers KLM: Air France vloog over Oost-Oekraïne. Waar of onwaar?

Een opmerkelijke verklaring van KLM-topman Pieter Elbers voor de NOS. Volgens hem vloog Air France in de periode voor de ramp met de MH17 op 17 juli 2014 net als KLM over Oost-Oekraïne en maakte het dezelfde risico-analyse. En volgens hem had Air France als de MH17 niet was neergeschoten op 18 juli weer over Oost-Oekraïne kunnen vliegen. Volgens Elbers hebben media die anders beweren het mis. De grafiek van de New York Times die gebaseerd is op de vluchtgegevens van Flightradar24 logenstraft de uitleg van Elbers. Als voorbeeld diende vlucht AF166 van Parijs naar Bangkok. In de week voorafgaand aan het neerschieten van de MH17 meed AF166 het luchtruim boven Oost-Oekraïne, terwijl dat een omweg tot gevolg had. De verklaring van Elbers dat het verschil in route volgt uit het verschil in geografische ligging van respectievelijk Parijs of Amsterdam gaat niet op. Wat directeur Elbers zegt is opmerkelijk en waarom hij het zegt roept vragen op.

Behalve de Times zijn er nog meer nieuwsbronnen die ervan getuigen dat Air France in de weken voor de 17de juli het luchtruim boven Oost-Oekraine meed. Der Spiegel zegt in een reconstructie van 21 juli: ‘But for the risk analysts at most airlines, the situation in Ukraine still seemed too precarious. Carriers like Korean Air, Asiana and Qantas decided weeks ago to avoid Ukraine altogether. British Airways consistently flew around the troubled country on its flights between London and Bangkok, as did Air France.’  Van de andere kant is het opvallend dat het Franse Air Journal in een verslag van 21 juli 2014 zegt dat de Franse Luchtvaartautoriteit DGAC de Franse luchtvaartmaatschappijen vroeg om Oekraine te mijden, met uitzondering van Kiev. En: ‘Dat Air France actie ondernam en de Krim al vermeed’ (qu’elle prenait acte (elle évitait déjà la Crimée). Dit lijkt het gelijk van Elbers te bevestigen hoewel het onduidelijk is wanneer dit verzoek door de DGAC werd gedaan.

De kwestie over de risico-analyse is van belang omdat het op drie aspecten duidt: eenheid in het opereren van en communiceren binnen de holding Air France/KLM, de waarschuwing door nationale luchtvaart autoriteiten van de ‘eigen’ maatschappij en mogelijke lichtzinnigheid van de KLM in het niet oppakken van signalen die elders binnen de holding wel opgepakt werden. In die zin kan Elbers’ verklaring defensief opgevat worden.

Foto: Grafische voorstelling van de vluchtroutes door diverse luchtvaartmaatschappijen waaronder Air France in de week voorafgaand aan het neerschieten van de MH17, The New York Times.

Waarom informeerde op 14 juli kabinet KLM niet over veiligheidssituatie Oost-Oekraïne?

Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie beantwoordde met zijn collega’s van Defensie en Buitenlandse Zaken gisterenavond kamervragen van Sjoerd Sjoerdsma (D66) en Pieter Omtzigt (CDA) over ‘het aantal neergeschoten helikopters en vliegtuigen boven Oost-Oekraïne voorafgaand aan de ramp van 17 juli 2014’. Uit bovenstaand antwoord blijkt dat ‘een breed gezelschap van diplomaten van bevriende landen’ waaronder Nederland op 14 juli 2014 werd bijgepraat door Oekraïne over onder meer de veiligheidssituatie in het luchtruim. Op 14 juli was een Oekraïens militair vliegtuig, een Antonov-26 op 6,5 kilometer hoogte door de pro-Russische separatisten neergehaald. De aanwezige diplomaat heeft vervolgens Den Haag bericht.

De beantwoording door minister Opstelten roept vooral verdere vragen op. Waarom zijn de Nederlandse luchtvaartmaatschappijen, waaronder de KLM op 14 of 15 juli niet geïnformeerd door het kabinet over de verslechterende veiligheidssituatie boven Oost-Oekraïne? Zodat ze dit gebied hadden kunnen mijden zoals British Airways en Air France deden, zoals de NYTimes op 18 juli grafisch verduidelijkte. Weliswaar was op 14 juli door het neerschieten van de AN-26 uit de media al bekend dat deze situatie snel verslechterde, maar Opstelten bevestigt dat er er nooit ‘vanuit de Nederlandse overheid een waarschuwingssignaal naar luchtvaartmaatschappijen gegaan [is] over de veiligheid van het luchtruim in Oekraïne’. Da’s opvallend.

Luchtvaartmaatschappijen kunnen niet zelf die inschatting maken, zo is de taakverdeling niet geregeld. Dit roept de vraag op of de bewuste briefing van 14 juli door de Oekraïense overheid of andere inlichtingen voor de Franse en Britse regering er mede aanleiding voor was om hun luchtvaartmaatschappijen te waarschuwen het luchtruim boven Oost-Oekraïne te mijden. En waarom het Nederlandse kabinet dat naliet.

Foto 1: Schermafbeelding van deel antwoord kamervragen van Sjoerdsma en Omtzigt aan minister Opstelten over de MH17.

Foto 2: Grafische voorstelling van de vluchtroutes door diverse luchtvaartmaatschappijen in de week voorafgaand aan het neerschieten van de MH17, New York Times.

Steun Kremlin aan Europese extremistische partijen geeft kans op aanpak partijfinanciering

De pro-Oekraïense nieuwszender Ukraine Today laat de kans niet liggen om te wijzen op Europese partijen die door de Russische Federatie worden gefinancierd. Zo werd afgelopen week bekend dat de Russische bank First Czech-Russian Bank het Franse Front National vorig jaar een lening van 40 miljoen euro heeft gegeven. Pikant is de steun van deze partij aan Rusland die tegen de buitenlandpolitiek van de EU in gaat om dit land twee Mistral-helicopterschepen te leveren. Inzetbaar in de Zwarte Zee. Vraag is hoe aanvaardbaar het is dat buitenlandse overheden politieke partijen financieeel ondersteunen zonder daar openheid over te geven.

Vanwege de politieke gevoeligheden dient dit opgepakt te worden op het allerhoogste niveau. Want het is ongewenst en onaanvaardbaar dat van buiten de EU politieke partijen worden ondersteund met als doel verzwakking van de EU. Een onderzoek dat wordt gecoördineerd door EU-voorzitter Jean-Claude Juncker, zijn rechterhand Frans Timmermans en buitenlandcoördinator Federica Mogherini dat de financiering van alle Europese politieke partijen inventariseert is gewenst. Nietsdoen is geen optie, maar grenst aan naïviteit.

Instituties dienen zichzelf te beschermen. De Russische inmenging geeft de EU-commissie de argumenten die tot nu toe ontbraken om de financiering door landen of bedrijven van Europese partijen in kaart te brengen en aan banden te leggen. De aanpak wordt er niet sterker op als alleen naar Rusland wordt gekeken. Westerse wapenfabricanten die met geld Europese politici kopen -zoals bij de JSF- zadelen landen niet alleen op met onnodige producten die ook nog eens te duur zijn, maar beschadigen de democratie. En het vertrouwen erin.

Over de inmenging door Rusland in de interne besluitvorming van de EU bestaat veel misnoegen. De aanpak van partijfinanciering is daarom een eenmalige kans die dankzij president Putin toevallig langskomt. Beperking van en transparantie over de financiering van Europese politieke partijen verdient apart beleid.

Vice News terug naar rampplek MH17. Obstakels in het schuld spel

Simon Ostrovsky van Vice News bezoekt op 11 november de rampplek van de MH17 in Oost-Oekraïne en stelt vragen. Zoals waarom vier maanden na de crash het wrak en de resten nog steeds niet geborgen zijn. Hij spreekt ook met de Russische kozakkenhoofdman Nicolai Kozitsyn in Perevalsk (Lukansk) en met een woordvoerder van de Oekraïense geheime dienst SBU in Kiev. Over waarheid, propaganda en de zoektocht vol valse sporen, vertragingen en afleidingen naar het antwoord op de schuldvraag wie de MH17 neerschoot.