Lady Gaga naakt voor de kunst. En voor Marina Abramovic

Update 16 november 2017: Marina Abramamovic heeft 2,2 miljoen dollar opgehaald voor de bouw van het Marina Abramovic Institute. Hyperallergic vraagt zich in een bericht af waar het geld gebleven is. Het project gaat niet door. De 2,2 miljoen is volledig besteed aan een ontwerp en maquette van architect Rem Koolhaas. 

Lady Gaga helpt Marina Abramovic met de fondsenwerving voor het Marina Abramovic Institute (MAI) in Hudson, New York. De popdiva gaat uit de kleren voor het goede doel en trippelt bloot door een bos. Er is 20 miljoen dollar nodig om het MAI in 2015 te openen. Dat smeekt om aandacht. Via de fondenwervingssite voor kunstprojecten Kickstarter kan gedoneerd worden in een speciale actie. Heiligt dit doel de middelen? Kunstvol.

Foto: Marina Abramovic Institute met project op Kickstarter.

Strijd over postzegels, Marianne, Inna en FEMEN

In Frankrijk won een postzegel dat de nieuwe feministes van FEMEN zou verbeelden de competitie voor een nieuwe Marianne. Zo licht ontwerper Olivier Ciappa toe. Elke president mag een eigen Marianne kiezen en kan zich met deze keuze profileren. Deze moederfiguur vertegenwoordigt de Franse republiek en is een tijdje het gezicht van Frankrijk. Onder meer Brigitte Bardot (1969), Mireille Mathieu (1978) en Catherine Deneuve (1985) gingen FEMEN-voorvrouw Inna Shevchenko voor. Zij inspireerde ontwerper Ciappa. De keuze voor iconen uit de populaire cultuur is begrijpelijk vanwege de veilige keuze. Elke Fransman moet zich erin kunnen vinden.

Omdat Marianne het symbool van de Republiek is ligt de keuze gevoelig. De kritiek barstte los. FEMEN vergrootte dat uit door critici te reduceren tot nationalisten, reactionairen, homohaters en ander fascistisch tuig. FEMEN ziet op haar website in de keuze voor het ontwerp van Ciappa een bevestiging van de eigen strijd. Die het verbindt met de Franse Revolutie en het streven naar gelijkheid. De keuze voor FEMEN is opvallend. Deze keer dus geen icoon uit de populaire cultuur, maar een uit Oekraïne afkomstige politieke activiste.

Zien we wat we zien? Of denken we te moeten zien wat het bijschrift zegt? Ciappa zegt zich te hebben laten inspireren door allerlei voorbeelden. Inna Shevchenko was daarvan wel de belangrijkste. In de postzegel zal niet voor iedereen het gezicht van de oprichtster van FEMEN terug te vinden zijn. Eerder doemt een poezelig meisje als hoofdpersoon uit een tienerstrip op. In de postzegel is zonder voorkennis geen directe verwijzing naar FEMEN of Inna Shevchenko te herkennen. Conclusie is dat in de discussie over de nieuwe Marianne de beeldenstrijd het verliest van de woordenstrijd. In een beeldcultuur beslist zoals vaak de onderliggende tekst.

Foto 1: Franse postzegels met nieuwe Marianne. Ontwerp: Olivier Ciappa.

Foto 2: Activiste en oprichtster van FEMEN Inna Shevchenko (rechts).

Facebook sluit onvrijwillig de Femen-pagina’s. Waarom?

Onder het bericht ‘Zuckerberg! FEMEN is not pornography!‘ laten de feministes van Femen weten dat haar belangrijkste Facebook-pagina’s door Facebook onvrijwillig worden afgesloten. Waaronder FEMEN France, belangrijk voor de vanuit Parijs opererende ‘Sextremistes’. Femen betreurt deze gang van zaken omdat het via Facebook per land of taalgebied verslag kon doen van haar acties. Niet alle Facebook-pagina’s van de Femen organisaties zijn op dit moment afgesloten. Zo is FEMEN Holland nog bereikbaar. Onduidelijk is of en wanneer deze pagina’s alsnog afgesloten worden. Femen gaat in beroep tegen de sluiting van haar Facebook-pagina’s.

Volgens Femen voert Facebook ‘het verspreiden van pornografie en bevorderen van prostitutie’ als reden aan. Femen is duidelijk een politiek-feministische organisatie die opkomt voor vrouwenrechten. Als middel zet het het vrouwenlichaam in. Activistes van Femen demonstreren doorgaans met ontblote of beschilderde borsten. De verwijzing prostitutie te bevorderen is vreemd omdat Femen juist strijdt tegen prostitutie. Verder maakt Facebook de foto’s van de ontblote borsten zelf vaag (‘blur‘) zodat ook het argument dat Femen pornografie verspreidt niet geloofwaardig klinkt omdat Facebook dit door een technische ingreep verhindert.

Facebook weet dat Femen een actiegroep met politieke doeleinden is. Om te kunnen functioneren is het tegenwoordig normaal en noodzakelijk dat een actiegroep gebruik maakt van sociale media. Door sluiting van de FEMEN-pagina’s verhindert Facebook nu dat Femen zich politiek ontplooit. Femen zal niet echt een alternatief voor Facebook kunnen vinden. Door dit monopolie moet Facebook daarom extra zorgvuldig in haar argumentatie zijn. De vraag is of het die zorgvuldigheid betracht. Dat lijkt niet het geval. De beschuldiging aan het adres van Femen om pornografie te verspreiden en prostitutie te bevorderen is niet steekhoudend.

In een andere kwestie werd de Facebook-pagina van hongerstaker George Rolph ook onvrijwillig gesloten. Dit voelde voor Rolph en zijn sympathisanten praktisch als ex-communicatie uit het publieke debat. Want de gevestigde Britse media negeren hun zaak nagenoeg. Over die sluiting was geen beroep mogelijk. Facebook zou voor deze onvrijwillige afgesloten pagina’s op z’n minst een beroepsmogelijkheid in haar procedures moeten inbouwen. Ter compensatie van de machtsverhouding die nu eenzijdig bij het bedrijf Facebook ligt.

Foto: Freedom voor Femen.

Tunesië veroordeelt FEMEN-activistes om hun mening. En krijgt kritiek

Protest oefenen in de spiegel. Als serieus werk en voorbereiding op de strijd met baardmannen van de islam.

In protest tegen de opsluiting van Amina Tyler zijn in Tunesië een Duitse en twee Franse FEMEN-activistes tot vier maanden gevangenisstraf veroordeeld. Een woordvoerder van EU-Buitenlandcoördinator Catherine Ashton veroordeelt het strenge vonnis: ‘Om de vrijheid van meningsuiting te verzekeren, onderstreept de EU de noodzaak om wetten te herzien die geërfd werden van de vorige regimes, en nu gebruikt kunnen worden om die meningsuiting te beperken’. FEMEN probeert met protesten druk te zetten op de Duitse kanselier Angela Merkel om haar invloed aan te wenden de twee Franse en de Duitse activiste vrij te krijgen. FEMEN roept op tot de vrijlating van de vier activistes inclusief Amina Tyler en veroordeelt ‘de islamistische barbaren’ in Tunesië.

Amnesty International vindt een gevangenisstraf  van vier maanden voor de drie activistes onacceptabel en in strijd met de vrijheid van meningsuiting. Mensen gevangenzetten omdat ze zich uitspreken vindt Hassiba Hadj Sahraoul van Amnessty disproportioneel. Zelfs als sommigen het protest beledigend of contra-productief vinden. ‘Als de Tunesische autoriteiten serieus zijn over hun internationale verplichtingen inzake de mensenrechten, moeten ze de drie vrouwen vrijlaten’, aldus Hadj Sahraoui. De druk wordt opgebouwd.

Foto: Protest op 29 mei 2013 van de FEMEN-activistes Marguerite Stern, Pauline Hillier en Josephine Markmann voor het Tunesische ministerie van Justitie in Tunis. Credits: EPA

Femen Akbar. Uit de top voor Allah

De vrouwen van FEMEN gaan weer eens uit de top. Ze bidden tot Allah voor de Tunesische ambassade in Parijs. En roepen ‘Amina Akbar’, ‘Pauline Akbar’, ‘Marguerite Akbar’ en ‘Josephine Akbar’. En blokkeren het verkeer. Ze zetten druk in de aanloop van het proces tegen FEMEN-activistes in Tunesië, zoals Amina Tyler. Pauline, Marguerite en Josephine werden in hun protest voor Amina vastgezet. Hoewel het de vraag is of het in Tunesië indruk maakt. FEMEN botst herhaaldelijk met de radicale islam. Of Allah het gebed gehoord heeft is niet bekend. Mogelijk maakt Allah een einde aan de sharia, de achterstelling van vrouwen en de vermenging van politiek en islam binnen zijn rechtsmacht. Die emancipatie is in elk geval het streven van de sextremistes van FEMEN. Voor deze eisen voeren ze actie. De Egytische blogster Alia Al Mahdi ging voor in gebed.

Foto: Protest door FEMEN voor de Tunesische ambassade in Parijs, Rue Barbet de Jouy. 5 juni 2013.

Sanoma sommeert verwijdering foto Britt Dekker wegens auteursrecht

Vanochtend plaatste ‘Marketing Playboy/ Juridische Zaken Sanoma’ op dit blog de volgende reactie:
‘Beste,
Ik heb vernomen dat uw website, https://georgeknightlang.wordpress.com/2012/09/14/vonnis-geenstijl-over-hyperlink-britt-dekker-tekent-onbegrip-rechters/, inbreukmakend materiaal bevat, bestaande uit de een foto uit de Playboy serie met Britt Dekker.
Deze content is eigendom van Playboy. Ik wil u daarom vriendelijk verzoeken de content van Playboy per direct te verwijderen en mij per omgaande een bevestiging te sturen dat u aan dit verzoek heeft voldaan.
Bij gebreke van een tijdige of bevredigende reactie ziet Sanoma zich genoodzaakt juridische stappen te overwegen.
Met vriendelijke groet,
Marketing Playboy / Juridische Zaken Sanoma Media Netherlands B.V.‘

Uitgeverij Sanoma sommeert me om vanwege een vermeende inbreuk op het auteursrecht een foto van Britt Dekker door Carli Hermès te verwijderen. Ik nam de foto van de site van Hermès over zonder dat voorwaarden voor overname bindend uitgesloten worden. Carli Hermès werkt in opdracht, maar is als fotograaf ook een autonoom kunstenaar. Verwarring ontstaat doordat op de site twee vertegenwoordigers voor zijn werk worden genoemd: agentschap Unit CMA voor Fotografie en Film en Galerie Rademakers voor Kunst. Wat is wat?

Ik ben niet onwilllig gevolg te geven aan de sommering, maar wilde eerst weten hoe de vork in de steel zat. Dus belde ik Galerie Rademakers die de kunst van Carli Hermès vertegenwoordigt. Ze konden me niet helpen en verwezen door naar Unit. Daar legde ik een contactpersoon voor het werk van Hermès uit dat Sanoma me sommeert een foto van Carli Hermès te verwijderen. Ik vroeg haar wat de juridische bijzonderheden zijn als ik de foto of een schermafbeelding van de betreffende foto van Britt Dekker door Carli Hermès op m’n blog plaats. Daarover kon ze geen uitsluitsel geven. Carli Hermès is deze week onbereikbaar wegens vakantie.

Wat te doen? Ik heb geen behoefte niet aan de wens van Sanoma te voldoen en respecteer hun auteursrechten. Ik heb in goede trouw gehandeld. Op de site van Carli Hermès is nergens te vinden dat het niet toegestaan is een foto vanwege de nieuwswaardigheid over te nemen. Ik ben er niet van overtuigd dat het auteursrecht van betreffende foto van Britt Dekker eenzijdig bij Sanoma ligt en ik inbreuk op het auteursrecht zou maken.

De ‘gewraakte’ posting ‘Vonnis GeenStijl over hyperlink Britt Dekker tekent onbegrip rechters‘ dateert van 14 september 2012, is tot nu toe 2577 keer bezocht en had niet Britt Dekker, maar het auteursrecht als onderwerp. Bedoeld als illustratie om vanuit een journalistiek belang inzicht te geven maak ik hier met bronvermelding een schermafbeelding zoals deze op het open net te vinden is. Sanoma/Playboy vraagt per omgaande een bevestiging, maar omdat contactpersoon en adres ontbreken is het me lastig om te reageren op deze e-mail van marketing Playboy. Maar ik ben bereikbaar via deze weg en laat me graag overtuigen als de feiten anders zouden liggen dan ik hierboven veronderstel. Dan voldoe ik aan een verzoek dat overtuigt.

Foto: Schermafbeelding van foto in opdracht van Playboy door Carli Hermès op site van Carli Hermès

Nieuwe feminisme van FEMEN zet een oude strijd voort

Femen Holland neemt deze foto van Femen Berbère over. Het onderschrift verwijst naar de jaren ’60. Die in Frankrijk nog steeds worden herinnerd door de bijna-revolutie van 1968 toen de verbeelding de macht zocht. Onder het asfalt ligt nog steeds het strand. Vrij vertaald: ‘In de jaren ’60 verbrandden vrouwen hun beha uit protest, door zich niet langer met voeten te laten treden zetten vrouwen dat initiatief nu voor het eerst voort’. ‘Dans les années soixante les femmes avaient brûlé leur soutien gorge en protestation, ce n’est pour qu’aujourd’hui les femmes soient piétinées.’ De activistes van FEMEN zoeken legitimiteit door zich aan te sluiten bij het feminisme van 40 jaar geleden. Ze tonen dezelfde ambitie om de samenleving te beïnvloeden.

W. Joseph Campbell ontzenuwt de mythe dat er aan het eind van de jaren ’60 veel bh’s werden verbrand: ‘But the act of “bra-burning” neither defined nor figured prominently in feminist protests of the 1970s. Or of the 1960s.‘ Kortom, het feitelijk verbranden, uitdoen of weggooien van bh’s vond toendertijd niet op grote schaal plaats, maar had door de symboliek wel maatschappelijke gevolgen. Verschil lijkt dat het toenmalig feminisme samen opging met de emancipatiestrijd van andere groepen. Dat gaf rugwind. De nieuwe feministes van FEMEN opereren in een tijdperk waarin de burgerrechten door overheden en maatschappelijke bewegingen steeds meer worden ingeperkt. Dat maakt de strijd om vrouwen te bevrijden nog urgenter dan die toen al was.

Foto 1: Femen Berbère: Bij de Parijse Eiffeltoren gaan bh’s de lucht in.

Foto 2: Amerikaanse feministes gooien bh’s in de vuilnisbak. Atlantic City, 1968.

Zie hier voor alle artikelen over FEMEN op dit blog.

FEMEN protesteert in Duitsland tegen de Russische dictator

Een Hannover Messe bestaat uit Angela Merkel, Vladimir Putin, Volkswagen, donkere pakken en 3 activistes van FEMEN. In Duits jargon: Oben Ohne Aktivistinnen. Merkel reageert kostelijk. Je ziet haar verrast inschatten wat ze voor zich ziet. Putin had het protest al verwacht en houdt de duimen omhoog. De actie beviel hem wel. Ondanks de tekst: ‘fuck Putin’. Aansluitend bezoekt Putin Nederland. De mensenrechtensituatie in Rusland is slecht. Maar kritiek op Putin doet geen pijn. Het is ingecalculeerd zoals de borsten van FEMEN. Het intrekken van de uitnodiging voor de Russische dictator om met Volkswagen, de Gasunie, premier Rutte of kanselier Merkel zaken te mogen doen zou wel verschil maken. Zolang Putin en zijn maffia-vrienden zaken met het Westen kunnen doen maken protesten weinig uit. Het vult de media en lokt cynisch commentaar uit. Russische autoriteiten doen het protest  af als straatterreur en vragen de Duitsers de vrouwen te bestraffen.

Foto: Protest door FEMEN op Hannover Messe tegen Putin, 8 april 2013.

Amerikaans commentaar op International Topless Jihad Day

The Young Turks pikken de strijd op voor vrouwenrechten binnen de islam. Dat leidt tot een goedbedoeld commentaar met een nationalistisch kantje. Op 4 april was het International Topless Jihad Day. De vrouwen van FEMEN nemen het op voor de Tunesische Amina Tyler en de vrouwen binnen de islam die onderdrukt worden. De Young Turks missen het punt dat deze vanuit Frankrijk opererende feministes eerder opkomen voor moslimvrouwen in repressieve landen dan voor Europese moslimvrouwen. Buiten Europa is de winst te behalen. Zo zien de Moslimbroeders het VN-Vrouwenverdrag als bedreigend. Het gaat om zelfstandigheid.

Het idee dat moslimvrouwen in de VS in alle vrijheid leven en over hun eigen leven kunnen beslissen gaat voorbij aan het feit dat ook zij door hun eigen gemeenschap en de Amerikaanse overheid onderdrukt worden. Ook voor deze Amerikaanse moslimvrouwen strijden de activistes van FEMEN. Hier wreekt zich de enge Amerikaanse blik van de Young Turks. In hun ruimdenkendheid tonen ze navelstaarderig. Ze gaan ook voorbij aan het feit dat in Noord- en West-Europa vrouwen in grote vrijheid leven. Omdat hun hart zonder twijfel voor de vrouwenrechten klopt maakt dat veel goed. Maar vreemd is het wel dat ook deze progressieve Amerikanen de indruk geven dat ze afgesloten op hun eigen Angelsaksische planeet leven. Is hun buitenland te ver weg?

Foto: Lulz met tekenaar Luz. Cartoon van FEMEN-activiste die baardman in de fik steekt.

Titslamisme verklaart islamisme de oorlog: Topless Jihad Day

De vrouwen van FEMEN verklaren de extremistische islam de oorlog. Als symbool en startschot van een campagne tegen deze islam verbrandde de Tunesische activiste Meriam een salafistische vlag voor de Parijse Grote Moskee. De activistes willen het vermoorden en verkrachten van vrouwen in de naam van Allah een halt toeroepen. Twee weken geleden eiste in Tunesië de salafistische prediker Adel Almi van de Al-Jamia al-Wassatia Li-Tawia Wal-Islah de dood door steniging van Amina Tyler omdat ze als protest een foto van haar naakte bovenlichaam liet verspreiden. Met erop de tekst dat haar lichaam haar toebehoort en enkel zij over haar eigen eer gaat. Toen werd 4 april uitgeroepen tot Internationale Protestdag: ‘Internationale Topless Jihad Dag‘. Vrouwen worden opgeroepen om topless te demonstreren bij een Tunesische ambassade in hun land.

Foto 1: Actie van FEMEN voor de Grote Moskee in Parijs: Fire of Revolution!

Foto 2: Banner van de International Topless Jihad Day op 4 april: Free Amina!