Slowaakse actie voor vrijlating van Oekraïense filmregisseur Oleg Sentsov die gevangen wordt gehouden door de Russische Federatie

Deze video is er een van 14 die afgelopen dag via het kanaal ‘Slovensko a Česko za Olega Sencova’ (‘Slowakije en Tsjechië voor Oleg Sentsov’) op YouTube werd gezet. Oleg Sentsov is een Oekraïense regisseur die in 2014 protesteerde tegen de invasie van Russische troepen op het grondgebied van zijn land, de Krim. Hij werd door de Russische autoriteiten gekidnapt en voor terrorisme en wapenhandel veroordeeld in een showproces en naar Siberië verbannen. Met een hongerstaking pleit hij voor zijn vrijlating en die van 63 andere Oekraïense gevangen die door de Russische Federatie gevangen worden gehouden. Met name de internationale filmwereld en mensen uit de culturele wereld hebben tot nu toe vergeefs voor Sentsovs vrijlating gepleit. De Slowaken roepen ook de leiding van de EU op om actie te ondernemen voor de vrijlating van deze filmregisseur.

Facebook zegt nee tegen het naakte realisme van Jans Muskee

Beeldend kunstenaar Jans Muskee kreeg gisteren een melding van Facebook dat iemand bovenstaande foto van twee van zijn tekeningen had gerapporteerd wegens het bevatten van naakt en dat Facebook het ging onderzoeken. Een uur later kreeg Muskee opnieuw een melding met de mededeling dat de foto verwijderd was ‘omdat deze in strijd is met de richtlijnen van de community van Facebook’. Met een link naar deze richtlijnen. Daarop werd zijn account afgesloten. Hij kon pas weer inloggen na het invullen van een verklaring dat zijn tijdlijn geen naakt bevatte. De betreffende richtlijn ‘voor de Facebook-community’ over naakt luidt als volgt:

Heeft Facebook zorgvuldig gehandeld bij de verwijdering van de foto van de tekeningen van Muskee en de tijdelijke sluiting van zijn account? Het lijkt er sterk op dat de algoritmen van Facebook op hol waren geslagen en het niet volgens de eigen richtlijnen handelde. Want de foto van beide tekeningen die Muskee op zijn tijdlijn plaatste is geen ‘pornografisch materiaal’ of bevat ‘expliciete seksuele inhoud waarin een minderjarige is vertegenwoordigd’. Jans Muskee is een tekenaar die zijn artistieke verbeelding de ruimte geeft om het menselijk lichaam weer te geven. Facebook achtte het in dit geval blijkbaar nodig beperkingen op te leggen vanwege de weergave van naakt. De uitzondering die Facebook maakt voor artistieke uitingen in de vorm van ‘foto’s van een beeldhouwwerk zoals David van Michelangelo’ vond Facebook hier niet van toepassing.

Het gaat hier niet om naakt, Jans Muskee of om degene die het nodig vond om ‘het misbruik te rapporteren’. Het gaat om de machtspositie van Facebook. Om te kunnen functioneren is het voor actiegroepen, instellingen of personen noodzakelijk om gebruik te kunnen maken van sociale media. Facebook speelt hierbij een centrale rol. Door sluiting verhindert Facebook dat zonder dat er een alternatief voorhanden is. Door dit bijna-monopolie zou Facebook extra zorgvuldig in haar argumentatie moeten zijn. Wat gebeurt er als er nogmaals een rapportage van misbruik over Jans Muskee komt? Wordt deze kunstenaar dan voor langere tijd afgesloten? Daarnaast is tegen uitsluiting door Facebook geen beroep mogelijk wat het er nog onrechtvaardiger op maakt.

Dit geval staat niet op zichzelf. De sextremistes van Femen die hun borsten inzetten als politiek wapen gaan op Facebook met ‘geblurde’ -dus vervormde- borsten door het leven. Hun Facebook-pagina’s werden in 2013 tijdelijk afgesloten wegens ‘het verspreiden van pornografie en bevorderen van prostitutie’. Maar Femen is een politiek-feministische organisatie die opkomt voor vrouwenrechten en strijdt tegen uitbuiting van vrouwen door pornografie en prostitutie. Nog tragischer is het geval van de Britse George Rolph die in 2013 een hongerstaking was begonnen en nauwelijks publiciteit kreeg in de media. Op de 14de dag van zijn staking werd zijn account zonder opgave van reden of aantoonbare aanleiding door Facebook gesloten. De moraal: een Facebook-pagina beginnen tegen Facebook omdat het je account afsluit is de paradox van de nieuwe tijd.

Foto 1: Door Facebook verwijderde tekeningen van Jans Muskee van een posting op Facebook.

Foto 2: Schermafbeelding van richtlijnen van Facebook over naakt.

Femen: lak aan de schijndemocratie van Facebook en Tunesië. Stoer

Femen.org plaatst bovenstaande foto bij twee berichten De eerste zegt: ‘Amina calls Tunis for antiislamists revolution!‘ en de volgende ‘Islamist censorship‘. Het tonen van een topless foto van Amina Tyler is een protest tegen ‘het fake Islamistische model van de ‘democratie’ van de Tunesische autoriteiten’ en een voortgaand geschil met Facebook dat telkens afbeeldingen van borsten laat vervagen of ‘blurt‘. Tamelijk betuttelend voor wie het eigen lichaam als wapen wil inzetten.  Dat protest wordt buiten de orde geplaatst. Politiek-religieus in Tunesië en economisch bij Facebook. Vrouwen van FEMEN hebben geen goed woord over voor de censuur door zowel de islamisten als Facebook en de behandeling van de klachten. Ze zeggen: ‘Fuck Your Morals!‘ Hebben ze gelijk? In elke geval maakt FEMEN het lichaam tot een levende muurkrant vol protest.

Facebook sluit onvrijwillig de Femen-pagina’s. Waarom?

Onder het bericht ‘Zuckerberg! FEMEN is not pornography!‘ laten de feministes van Femen weten dat haar belangrijkste Facebook-pagina’s door Facebook onvrijwillig worden afgesloten. Waaronder FEMEN France, belangrijk voor de vanuit Parijs opererende ‘Sextremistes’. Femen betreurt deze gang van zaken omdat het via Facebook per land of taalgebied verslag kon doen van haar acties. Niet alle Facebook-pagina’s van de Femen organisaties zijn op dit moment afgesloten. Zo is FEMEN Holland nog bereikbaar. Onduidelijk is of en wanneer deze pagina’s alsnog afgesloten worden. Femen gaat in beroep tegen de sluiting van haar Facebook-pagina’s.

Volgens Femen voert Facebook ‘het verspreiden van pornografie en bevorderen van prostitutie’ als reden aan. Femen is duidelijk een politiek-feministische organisatie die opkomt voor vrouwenrechten. Als middel zet het het vrouwenlichaam in. Activistes van Femen demonstreren doorgaans met ontblote of beschilderde borsten. De verwijzing prostitutie te bevorderen is vreemd omdat Femen juist strijdt tegen prostitutie. Verder maakt Facebook de foto’s van de ontblote borsten zelf vaag (‘blur‘) zodat ook het argument dat Femen pornografie verspreidt niet geloofwaardig klinkt omdat Facebook dit door een technische ingreep verhindert.

Facebook weet dat Femen een actiegroep met politieke doeleinden is. Om te kunnen functioneren is het tegenwoordig normaal en noodzakelijk dat een actiegroep gebruik maakt van sociale media. Door sluiting van de FEMEN-pagina’s verhindert Facebook nu dat Femen zich politiek ontplooit. Femen zal niet echt een alternatief voor Facebook kunnen vinden. Door dit monopolie moet Facebook daarom extra zorgvuldig in haar argumentatie zijn. De vraag is of het die zorgvuldigheid betracht. Dat lijkt niet het geval. De beschuldiging aan het adres van Femen om pornografie te verspreiden en prostitutie te bevorderen is niet steekhoudend.

In een andere kwestie werd de Facebook-pagina van hongerstaker George Rolph ook onvrijwillig gesloten. Dit voelde voor Rolph en zijn sympathisanten praktisch als ex-communicatie uit het publieke debat. Want de gevestigde Britse media negeren hun zaak nagenoeg. Over die sluiting was geen beroep mogelijk. Facebook zou voor deze onvrijwillige afgesloten pagina’s op z’n minst een beroepsmogelijkheid in haar procedures moeten inbouwen. Ter compensatie van de machtsverhouding die nu eenzijdig bij het bedrijf Facebook ligt.

Foto: Freedom voor Femen.

Britse hongerstaker George Rolph strijdt tegen ministerie, Atos en Facebook

De Britse hongerstaker George Rolph werd op 3 juni van Facebook gegooid. Op de 14de dag van zijn staking. Facebook gaf geen reden. Rolph richt in een open brief zijn pijlen op de Britse regering en Atos Healthcare. Onderdeel van de Franse ICT-multinational AtoS die voorziet in diensten en systemen. De kritiek sluimert al langer. Atos wordt door het Britse ministerie van Arbeid en Pensioenen ingehuurd voor consultaties. In mei 2013 nam de arts Greg Wood ontslag bij Atos omdat-ie vond dat deze particuliere onderneming de mensen oneerlijk beoordeelt voor hun arbeidsongeschiktheidsuitkeringen. Omdat Rolph geen uitkering meer kreeg na een advies van Atos begon-ie zijn hongerstaking. Hij heeft een posttraumatische stressstoornis. In zijn brief zegt Rolph een van de duizenden te zijn die onterecht geen uitkering meer ontvangen. Een slachtoffergroep merkt op dat Atos wil dat Rolph zijn staking beëindigd. Het ministerie en Atos verschuilen zich achter elkaar.

George Rolph is 16 uur geleden een nieuwe Facebook-pagina gestart. Voor zolang het duurt. Hij merkt op: ‘Waiting to see if this gets closed down too‘. Giselle Win loopt daar ook op vooruit door George te adviseren een blog te beginnen voordat Facebook opnieuw de pagina afsluit: ‘Would be very useful for your statements to be posted to a blog so that if facebook fouls up again we haven’t lost what you have already written.’ Rolph vraagt anderen hulp bij het omgaan met sociale media. Tegenwoordig een noodzakelijke voorwaarde om het als luis in de pels op te kunnen nemen tegen machtige instanties. Maar een Facebook-pagina beginnen tegen Facebook omdat het zo’n pagina afsluit is onmogelijk. Beroep kan niet en een reden voor afsluiting wordt niet gegeven. Kijk, voordat Facebook opnieuw de pagina van George Rolph afsluit. George, I wish you good luck.

Intussen is er een allernieuwste Facebook-pagina van, of namens George Rolph. Wie praat er namens wie?

Foto: Affiche van WearRed op Facebook-pagina van George Rolph. Op 4 juni, 2013.