Cy Coleman at a cocktail party (1959)

Dit stukje verscheen eerder op George Knight Kort op 2 augustus 2015.

Eigenaar van Playboy Hugh Hefner maakt in 1959 als bijproduct van zijn tijdschrift Playboy’s Penthouse. Op de party die echt aanvoelt gaat het relaxed toe. Echte drank wordt geschonken en geserveerd door bunny’s in het eerste nationale programma op de Amerikaanse televisie waar zwart en wit bij elkaar zitten en als gelijken feesten.

Platenhoes van ‘Playboy’s Penthouse‘ van Cy Coleman and his orchestra. Coleman schreef de titelmuziek voor het programma.

Pianist en songwriter Cy Coleman (1929-2004) treedt op in de allereerste aflevering van 24 oktober 1959. Charlie Shavers voegt zich bij Cy en zijn trio in ‘The Best Is Yet to Come’. Een eigen compositie van tekst voorzien door Carolyn Leigh. Muziek verdwijnt achter sophistication. Iedereen heeft overduidelijk een goeie tijd in de geïmproviseerde party.

Wait till you’re locked in my embrace
Wait till I draw you near
Wait till you see that sunshine place
Ain’t nothin’ like it here
The best is yet to come and babe, won’t it be fine?
The best is yet to come, come the day you’re mine
Come the day you’re mine
And you’re gonna be mine

Do you know what it means to Miss Holland?

Dit stukje verscheen eerder op George Knight Kort op 25 september 2011.

Miss World Nederland 1985 Pasquale Somers.

Soms gaat het mis met een missverkiezing. Dan zit zogezegd de schoonheid niet van binnen. Afgelopen jaren werden de gekozen Carmen Kool (2008) en Pasquale Somers (1985) wegens blootreportages de titel ontnomen. Zo zijn de reglementen. Somers vocht de beslissing aan en werd via een gerechtelijke uitspraak in het gelijk gesteld. Later verloor ze haar titel definitief naar aanleiding van een artikel in een roddelblad.

Miss World Nederland 2008 Carmen Kool.

Prestaties van onze nationale schoonheidskoninginnen lijken op die in het Eurovisiesongfestival. Ze liggen in een ver verleden. Nederland scoort in 1957 met Miss World Corine Rottschäfer en in 1962 met Catharina Lodders. Rina die op haar beurt in 1963 met Chubby Checker scoort.

Miss World Corinne Rottschäfer met haar moeder aan de afwas, Amsterdam, 13 november 1959. Foto Ben van Meerendonk / AHF, collectie IISG.

Niet alleen de echte economie kent devaluatie. Ook de economie van de missverkiezingen: Miss World, Miss Universe, Miss Earth. Provinciaal, nationaal en internationaal. Er bestaat zelfs een variant met een lichamelijke beperking. Zeg maar, de paramisspics. Het kiezen van schoonheid kent geen grenzen. Tenzij vrouwen zelf het initiatief nemen.

Roos Prommenschenckel wordt in 2006 tweede bij de eerste Miss World verkiezing voor vrouwen met een lichamelijke beperking in Turkije. Hier met toenmalig premier Jan Peter Balkenende.

Sanoma sommeert verwijdering foto Britt Dekker wegens auteursrecht

BD

Vanochtend plaatste ‘Marketing Playboy/ Juridische Zaken Sanoma’ op dit blog de volgende reactie:
‘Beste,
Ik heb vernomen dat uw website, https://georgeknightlang.wordpress.com/2012/09/14/vonnis-geenstijl-over-hyperlink-britt-dekker-tekent-onbegrip-rechters/, inbreukmakend materiaal bevat, bestaande uit de een foto uit de Playboy serie met Britt Dekker.
Deze content is eigendom van Playboy. Ik wil u daarom vriendelijk verzoeken de content van Playboy per direct te verwijderen en mij per omgaande een bevestiging te sturen dat u aan dit verzoek heeft voldaan.
Bij gebreke van een tijdige of bevredigende reactie ziet Sanoma zich genoodzaakt juridische stappen te overwegen.
Met vriendelijke groet,
Marketing Playboy / Juridische Zaken Sanoma Media Netherlands B.V.

Uitgeverij Sanoma sommeert me om vanwege een vermeende inbreuk op het auteursrecht een foto van Britt Dekker door Carli Hermès te verwijderen. Ik nam de foto van de site van Hermès over zonder dat voorwaarden voor overname bindend uitgesloten worden. Carli Hermès werkt in opdracht, maar is als fotograaf ook een autonoom kunstenaar. Verwarring ontstaat doordat op de site twee vertegenwoordigers voor zijn werk worden genoemd: agentschap Unit CMA voor Fotografie en Film en Galerie Rademakers voor Kunst. Wat is wat?

Ik ben niet onwilllig gevolg te geven aan de sommering, maar wilde eerst weten hoe de vork in de steel zat. Dus belde ik Galerie Rademakers die de kunst van Carli Hermès vertegenwoordigt. Ze konden me niet helpen en verwezen door naar Unit. Daar legde ik een contactpersoon voor het werk van Hermès uit dat Sanoma me sommeert een foto van Carli Hermès te verwijderen. Ik vroeg haar wat de juridische bijzonderheden zijn als ik de foto of een schermafbeelding van de betreffende foto van Britt Dekker door Carli Hermès op m’n blog plaats. Daarover kon ze geen uitsluitsel geven. Carli Hermès is deze week onbereikbaar wegens vakantie.

Wat te doen? Ik heb geen behoefte niet aan de wens van Sanoma te voldoen en respecteer hun auteursrechten. Ik heb in goede trouw gehandeld. Op de site van Carli Hermès is nergens te vinden dat het niet toegestaan is een foto vanwege de nieuwswaardigheid over te nemen. Ik ben er niet van overtuigd dat het auteursrecht van betreffende foto van Britt Dekker eenzijdig bij Sanoma ligt en ik inbreuk op het auteursrecht zou maken.

De ‘gewraakte’ posting ‘Vonnis GeenStijl over hyperlink Britt Dekker tekent onbegrip rechters‘ dateert van 14 september 2012, is tot nu toe 2577 keer bezocht en had niet Britt Dekker, maar het auteursrecht als onderwerp. Bedoeld als illustratie om vanuit een journalistiek belang inzicht te geven maak ik hier met bronvermelding een schermafbeelding zoals deze op het open net te vinden is. Sanoma/Playboy vraagt per omgaande een bevestiging, maar omdat contactpersoon en adres ontbreken is het me lastig om te reageren op deze e-mail van marketing Playboy. Maar ik ben bereikbaar via deze weg en laat me graag overtuigen als de feiten anders zouden liggen dan ik hierboven veronderstel. Dan voldoe ik aan een verzoek dat overtuigt.

Foto: Schermafbeelding van foto in opdracht van Playboy door Carli Hermès op site van Carli Hermès

Vonnis GeenStijl over hyperlink Britt Dekker tekent onbegrip rechters

Update 19 november 2013: Een uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam draait in hoger beroep de eerdere veroordeling van GeenStijl terug. De inhoudsindicatie zegt: ‘Het plaatsen van een hyperlink naar een elders openbaar gemaakt werk is in beginsel geen zelfstandige manier van openbaar maken of van interventie daarbij en levert geen inbreuk op auteursrecht op.’ Dat hakt er juridisch in. GeenStijl suggereert met grappige overdrijving dat het hiermee voor ons het internet heeft gered. Ach, we gunnen GeenStijl graag dit zalige moment van victorie. De uitspraak is belangrijk voor bloggers, surfers en hyperactieve hyperlink-zoekers. 

GeenStijl (GS) is door de rechter op de vingers getikt omdat het in een bericht van 27 oktober 2011 had doorgelinkt naar Filefactory.com met naaktfoto’s van Britt Dekker, een mediapersoonlijkheid in het lichtere genre. Volgens de rechter heeft GS inbreuk gemaakt op zowel auteursrecht, portretrecht als privacy. Carli Hermès maakte op 13 en 14 oktober 2011 op verzoek van Playboy een reportage van Britt Dekker.

Op 26 oktober 2011 vernam uitgever Sanoma dat de foto’s in vreemde handen waren gekomen en benaderde Sanoma de Telegraaf met het verzoek te voorkomen dat de foto’s via dochterbedrijf GS zouden uitlekken. Op 27 oktober plaatste GS dus de hyperlink naar Filefactory. Na sommatie door Sanoma werden ze verwijderd, maar vervolgens linkte GS  in een update naar Imageshack.us. Ook daar werd de reportage van Carli Hermes na sommatie door Sanoma verwijderd. Maar de reportage was verspreid over internet en via GS verschenen in de reactieruimte telkens links naar nieuwe sites waar de reportage opdook. In updates van 7 november en 17 november plaatste GS opnieuw hyperlinks. De foto’s verschenen in het decembernummer van Playboy.

Sanoma meent dat GS de foto’s via hyperlinks toegankelijk heeft gemaakt aan een ruimer publiek dat zonder interventie van GS niet was bereikt. Omdat GS dit deed om het bezoek naar haar site te vergroten, en dus winst te maken, zou GS auteursrechtinbreuk plegen. GS betwist dat ze de reportage openbaar heeft gemaakt. Ze zegt geen enkele feitelijke, technische of andere rol te hebben gespeeld bij het uitlekken of publiceren van de reportage. GS beweert door een medewerker van Sanoma op de hoogte te zijn gesteld van de reportage op Filefactory en Imageshack die daar de foto’s plaatste. GS zegt ernaar te verwijzen zoals een journalist naar een bron verwijst. Het plaatsen van een hyperlink beschouwt GS niet als kopiëren, maar als citeren.

De rechter beoordeelt of GS een interventie heeft gepleegd. Sanoma meent dat GS de fotoreportage op Filefactory en Imageshack heeft geplaatst om er naar te kunnen verwijzen. Maar de rechter oordeelt dat Sanoma dit niet kan aantonen. Toch oordeelt de rechter dat GS door op haar site te verwijzen naar in een kleine kring bekende hyperlink de reportage publiekelijk toegankelijk en vindbaar heeft gemaakt. Hoe GS de hyperlink kende blijft ongewis. GS beweert dat het tot de marketingstrategie van Sanoma behoorde om te linken naar GS en zo publiciteit te maken voor het decembernummer van Playboy. Sanoma betwist dat.

Het vonnis is mager en vervalt in een cirkelredenering. De rechter oordeelt dat omdat GS een nieuw publiek bereikte en dat deed om winst te maken er sprake was van een bewuste interventie. Maar dat gaat voorbij aan het mogelijk lekken van Sanoma uit promotiedoeleinden en het gegeven dat niet aangetoond is dat GS feitelijk, technisch of anderszins betrokken was bij het plaatsen van de foto’s op Filefactory en Imageshack. Het deed wat journalisten behoren te doen en op internet beter gebeurt dan elders: verwijzen naar bronnen. GS gaat tegen het vonnis in beroep: ‘We pikken het ook niet dat rechters het internet niet snappen. Zonder hyperlinks geen internet. Zonder internet geen nieuws. Zonder nieuws… nou ja, dan dooft het licht.’

Foto: Carli Hermès, Britt Dekker voor Playboy. Credits: Carli Hermès