Facebook verwijdert iconische foto van 9-jarig napalmmeisje vanwege naaktheid. Machtsmisbruik of preutsheid?

Dit is de iconische foto van het ‘napalmmeisje’ in Vietnam. Een foto van Nick Ut met onder meer centraal in beeld de 9-jarige Phan Thị Kim Phúc met napalm op haar lichaam. Ze was naakt omdat haar kleren door de napalm waren verbrand. Haar dorp Trang Bang was op 8 juni 1972 gebombardeerd door de Zuid-Vietnamese luchtmacht omdat vermoed werd dat er strijders van de Vietcong aanwezig waren. Ut won er de World Press Photo en Pulitzerprijs mee. De foto hielp er aan mee om de publieke opinie te beïnvloeden en te doen kantelen. Vanaf 1973 trokken de Amerikaanse troepen zich geleidelijk terug uit Vietnam.

De foto is niet te zien op Facebook, zo bericht nu.nl in een bericht. Het napalmmeisje zou te naakt zijn en mogelijk zelfs kinderporno zijn. Aanleiding was de Noorse krant Aftenposten die de foto plaatste bij een artikel op Facebook, waarna het sociale netwerk die verwijderde. Nu’nl: ‘Facebook zegt vrijdag dat het bij beelden van naakte kinderen moeilijk is onderscheid te maken tussen geoorloofde nieuwsfoto’s en kinderporno.’ Opmerkelijk is dat niet het geweld van een oorlog, maar de naaktheid van een 9-jarig meisje door Facebook als reden voor verwijdering wordt aangevoerd. Ik plaats dit commentaar met foto op Facebook.

Wat gaat er verkeerd als een foto die in het historische geheugen van generaties is gegrift, prestigieuze prijzen won en eraan meehielp om de publieke opinie te beïnvloeden door Facebook wordt verwijderd? Is hier sprake van nieuwe truttigheid of machtsmisbruik van internetbedrijven die onder een hoedje met regeringen spelen? Kinderporno wordt door politici vaak aangevoerd om maatregelen te nemen die neerkomen op de inperking van de internetvrijheid. Pornografie als excuus voor staatscensuur. Het is absurd dat Facebook meent een historisch belangrijke foto te moeten censureren vanwege de naaktheid van een 9-jarig meisje. Ook nog eens ‘functioneel naakt’ omdat het de verbranding van haar kleren en lichaam accentueert.

Deze ingreep door Facebook zegt dat dit bedrijf te veel macht heeft en er niet weet mee om te gaan. Er is onderhand een catalogus van fouten van Facebook te maken over de bizarre en preutse omgang met naakt. Zoals kankerpatiënte Beth Whaanga, de activistische feministes van FEMEN die hun blote borsten gebruiken als politiek wapen of kunstenaars als Jans Muskee van wie een tekening leidde tot de tijdelijke afsluiting van zijn Facebook-account. Het is de hoogste tijd dat Facebook door de gebruikers tot de orde wordt geroepen.

Foto: Nick Ut, Napalm Girl. Vietnam, 1972.

Advertentie

Aliaa: De vrouw is groter dan God. Belediging van een geloof?

Aliaa Magda Elmahdy is niet populair bij de Egyptische islamitische geestelijken. Ze stelt zich onafhankelijk op. Eind 2012 ging ze met feministes van FEMEN voor de Egyptische ambassade in Stockholm uit de kleren. Nu zegt Aliaa in een gebed ‘De vrouw is groter‘ in plaats van ‘God (Allah) is groter‘. Dat bevalt de hardliners van het islamitisch bedrijf niks. Stel je voor dat burgers erachter komen dat ze zonder religie kunnen. Of dat ze ontdekken dat geestelijken daar niet meer echt bij nodig zijn. Stel je voor dat burgers zelf gaan denken. Stel je voor, straks worden geestelijken brodeloos omdat ze niet meer nodig zijn om de weg te wijzen.

Het gebed luidt in Engelse vertaling:
Woman is greater
Woman is greater
There is no God, ruler, or father
Human rights are above God
Long live sin
Long live rebellion
Freedom is better than kneeling
My vagina is greater
No God, ruler, or father

In Egypte is zo’n gebed opzienbarend omdat het varieert op het bestaande. Maar van een afstandje bekeken draait het perspectief en wordt dat bestaande opzienbarend. Wie is er gek, de feministe of de islamitische prediker? Afwijzing of acceptatie van islam of islamkritiek is een kwestie van invalshoek. Meer is het niet.

Ik blijf zitten met de vraag waarom ik me druk zou maken over de bedreigingen van Aliaa Elmahdy als het Nederlandse parlement niet bij machte is om zakelijk met geloof en gelovigen om te gaan. In Nederland worstelen de VVD en PvdA met het schrappen van de smalende godslastering. Het maakt een einde aan de onderdrukking door de confessionele politiek waarmee Nederland sinds 1932 kampt. Tragiek is dat een deel van de vrijzinnige politici niet vrij durft denken. Dat geeft confessionelen kans hun standpunten te realiseren. Wat ze knap doen. Nu bestaat het plan om het artikel 147 van het Wetboek van Strafrecht te schrappen, maar tegelijk artikel 137 op te tuigen. De Eerste Kamer meent dat burgers ‘genoegzaam beschermd‘ moeten blijven tegen ernstige belediging van hun geloof. Maar wat is dat ‘ernstige belediging van een geloof‘? Misschien kan de Senaat Aliaa Magda Elmahdy uitnodigen voor een hoorzitting om de consequenties daarvan te doordenken.

Foto: Aliaa Magda Elmahdy en haar gebed. Op haar Facebook-pagina.

Strijd over postzegels, Marianne, Inna en FEMEN

In Frankrijk won een postzegel dat de nieuwe feministes van FEMEN zou verbeelden de competitie voor een nieuwe Marianne. Zo licht ontwerper Olivier Ciappa toe. Elke president mag een eigen Marianne kiezen en kan zich met deze keuze profileren. Deze moederfiguur vertegenwoordigt de Franse republiek en is een tijdje het gezicht van Frankrijk. Onder meer Brigitte Bardot (1969), Mireille Mathieu (1978) en Catherine Deneuve (1985) gingen FEMEN-voorvrouw Inna Shevchenko voor. Zij inspireerde ontwerper Ciappa. De keuze voor iconen uit de populaire cultuur is begrijpelijk vanwege de veilige keuze. Elke Fransman moet zich erin kunnen vinden.

Omdat Marianne het symbool van de Republiek is ligt de keuze gevoelig. De kritiek barstte los. FEMEN vergrootte dat uit door critici te reduceren tot nationalisten, reactionairen, homohaters en ander fascistisch tuig. FEMEN ziet op haar website in de keuze voor het ontwerp van Ciappa een bevestiging van de eigen strijd. Die het verbindt met de Franse Revolutie en het streven naar gelijkheid. De keuze voor FEMEN is opvallend. Deze keer dus geen icoon uit de populaire cultuur, maar een uit Oekraïne afkomstige politieke activiste.

Zien we wat we zien? Of denken we te moeten zien wat het bijschrift zegt? Ciappa zegt zich te hebben laten inspireren door allerlei voorbeelden. Inna Shevchenko was daarvan wel de belangrijkste. In de postzegel zal niet voor iedereen het gezicht van de oprichtster van FEMEN terug te vinden zijn. Eerder doemt een poezelig meisje als hoofdpersoon uit een tienerstrip op. In de postzegel is zonder voorkennis geen directe verwijzing naar FEMEN of Inna Shevchenko te herkennen. Conclusie is dat in de discussie over de nieuwe Marianne de beeldenstrijd het verliest van de woordenstrijd. In een beeldcultuur beslist zoals vaak de onderliggende tekst.

Foto 1: Franse postzegels met nieuwe Marianne. Ontwerp: Olivier Ciappa.

Foto 2: Activiste en oprichtster van FEMEN Inna Shevchenko (rechts).

Facebook sluit onvrijwillig de Femen-pagina’s. Waarom?

Onder het bericht ‘Zuckerberg! FEMEN is not pornography!‘ laten de feministes van Femen weten dat haar belangrijkste Facebook-pagina’s door Facebook onvrijwillig worden afgesloten. Waaronder FEMEN France, belangrijk voor de vanuit Parijs opererende ‘Sextremistes’. Femen betreurt deze gang van zaken omdat het via Facebook per land of taalgebied verslag kon doen van haar acties. Niet alle Facebook-pagina’s van de Femen organisaties zijn op dit moment afgesloten. Zo is FEMEN Holland nog bereikbaar. Onduidelijk is of en wanneer deze pagina’s alsnog afgesloten worden. Femen gaat in beroep tegen de sluiting van haar Facebook-pagina’s.

Volgens Femen voert Facebook ‘het verspreiden van pornografie en bevorderen van prostitutie’ als reden aan. Femen is duidelijk een politiek-feministische organisatie die opkomt voor vrouwenrechten. Als middel zet het het vrouwenlichaam in. Activistes van Femen demonstreren doorgaans met ontblote of beschilderde borsten. De verwijzing prostitutie te bevorderen is vreemd omdat Femen juist strijdt tegen prostitutie. Verder maakt Facebook de foto’s van de ontblote borsten zelf vaag (‘blur‘) zodat ook het argument dat Femen pornografie verspreidt niet geloofwaardig klinkt omdat Facebook dit door een technische ingreep verhindert.

Facebook weet dat Femen een actiegroep met politieke doeleinden is. Om te kunnen functioneren is het tegenwoordig normaal en noodzakelijk dat een actiegroep gebruik maakt van sociale media. Door sluiting van de FEMEN-pagina’s verhindert Facebook nu dat Femen zich politiek ontplooit. Femen zal niet echt een alternatief voor Facebook kunnen vinden. Door dit monopolie moet Facebook daarom extra zorgvuldig in haar argumentatie zijn. De vraag is of het die zorgvuldigheid betracht. Dat lijkt niet het geval. De beschuldiging aan het adres van Femen om pornografie te verspreiden en prostitutie te bevorderen is niet steekhoudend.

In een andere kwestie werd de Facebook-pagina van hongerstaker George Rolph ook onvrijwillig gesloten. Dit voelde voor Rolph en zijn sympathisanten praktisch als ex-communicatie uit het publieke debat. Want de gevestigde Britse media negeren hun zaak nagenoeg. Over die sluiting was geen beroep mogelijk. Facebook zou voor deze onvrijwillige afgesloten pagina’s op z’n minst een beroepsmogelijkheid in haar procedures moeten inbouwen. Ter compensatie van de machtsverhouding die nu eenzijdig bij het bedrijf Facebook ligt.

Foto: Freedom voor Femen.

Tunesië veroordeelt FEMEN-activistes om hun mening. En krijgt kritiek

Protest oefenen in de spiegel. Als serieus werk en voorbereiding op de strijd met baardmannen van de islam.

In protest tegen de opsluiting van Amina Tyler zijn in Tunesië een Duitse en twee Franse FEMEN-activistes tot vier maanden gevangenisstraf veroordeeld. Een woordvoerder van EU-Buitenlandcoördinator Catherine Ashton veroordeelt het strenge vonnis: ‘Om de vrijheid van meningsuiting te verzekeren, onderstreept de EU de noodzaak om wetten te herzien die geërfd werden van de vorige regimes, en nu gebruikt kunnen worden om die meningsuiting te beperken’. FEMEN probeert met protesten druk te zetten op de Duitse kanselier Angela Merkel om haar invloed aan te wenden de twee Franse en de Duitse activiste vrij te krijgen. FEMEN roept op tot de vrijlating van de vier activistes inclusief Amina Tyler en veroordeelt ‘de islamistische barbaren’ in Tunesië.

Amnesty International vindt een gevangenisstraf  van vier maanden voor de drie activistes onacceptabel en in strijd met de vrijheid van meningsuiting. Mensen gevangenzetten omdat ze zich uitspreken vindt Hassiba Hadj Sahraoul van Amnessty disproportioneel. Zelfs als sommigen het protest beledigend of contra-productief vinden. ‘Als de Tunesische autoriteiten serieus zijn over hun internationale verplichtingen inzake de mensenrechten, moeten ze de drie vrouwen vrijlaten’, aldus Hadj Sahraoui. De druk wordt opgebouwd.

Foto: Protest op 29 mei 2013 van de FEMEN-activistes Marguerite Stern, Pauline Hillier en Josephine Markmann voor het Tunesische ministerie van Justitie in Tunis. Credits: EPA

Femen Akbar. Uit de top voor Allah

De vrouwen van FEMEN gaan weer eens uit de top. Ze bidden tot Allah voor de Tunesische ambassade in Parijs. En roepen ‘Amina Akbar’, ‘Pauline Akbar’, ‘Marguerite Akbar’ en ‘Josephine Akbar’. En blokkeren het verkeer. Ze zetten druk in de aanloop van het proces tegen FEMEN-activistes in Tunesië, zoals Amina Tyler. Pauline, Marguerite en Josephine werden in hun protest voor Amina vastgezet. Hoewel het de vraag is of het in Tunesië indruk maakt. FEMEN botst herhaaldelijk met de radicale islam. Of Allah het gebed gehoord heeft is niet bekend. Mogelijk maakt Allah een einde aan de sharia, de achterstelling van vrouwen en de vermenging van politiek en islam binnen zijn rechtsmacht. Die emancipatie is in elk geval het streven van de sextremistes van FEMEN. Voor deze eisen voeren ze actie. De Egytische blogster Alia Al Mahdi ging voor in gebed.

Foto: Protest door FEMEN voor de Tunesische ambassade in Parijs, Rue Barbet de Jouy. 5 juni 2013.

Amerikaans commentaar op International Topless Jihad Day

The Young Turks pikken de strijd op voor vrouwenrechten binnen de islam. Dat leidt tot een goedbedoeld commentaar met een nationalistisch kantje. Op 4 april was het International Topless Jihad Day. De vrouwen van FEMEN nemen het op voor de Tunesische Amina Tyler en de vrouwen binnen de islam die onderdrukt worden. De Young Turks missen het punt dat deze vanuit Frankrijk opererende feministes eerder opkomen voor moslimvrouwen in repressieve landen dan voor Europese moslimvrouwen. Buiten Europa is de winst te behalen. Zo zien de Moslimbroeders het VN-Vrouwenverdrag als bedreigend. Het gaat om zelfstandigheid.

Het idee dat moslimvrouwen in de VS in alle vrijheid leven en over hun eigen leven kunnen beslissen gaat voorbij aan het feit dat ook zij door hun eigen gemeenschap en de Amerikaanse overheid onderdrukt worden. Ook voor deze Amerikaanse moslimvrouwen strijden de activistes van FEMEN. Hier wreekt zich de enge Amerikaanse blik van de Young Turks. In hun ruimdenkendheid tonen ze navelstaarderig. Ze gaan ook voorbij aan het feit dat in Noord- en West-Europa vrouwen in grote vrijheid leven. Omdat hun hart zonder twijfel voor de vrouwenrechten klopt maakt dat veel goed. Maar vreemd is het wel dat ook deze progressieve Amerikanen de indruk geven dat ze afgesloten op hun eigen Angelsaksische planeet leven. Is hun buitenland te ver weg?

Foto: Lulz met tekenaar Luz. Cartoon van FEMEN-activiste die baardman in de fik steekt.

Titslamisme verklaart islamisme de oorlog: Topless Jihad Day

De vrouwen van FEMEN verklaren de extremistische islam de oorlog. Als symbool en startschot van een campagne tegen deze islam verbrandde de Tunesische activiste Meriam een salafistische vlag voor de Parijse Grote Moskee. De activistes willen het vermoorden en verkrachten van vrouwen in de naam van Allah een halt toeroepen. Twee weken geleden eiste in Tunesië de salafistische prediker Adel Almi van de Al-Jamia al-Wassatia Li-Tawia Wal-Islah de dood door steniging van Amina Tyler omdat ze als protest een foto van haar naakte bovenlichaam liet verspreiden. Met erop de tekst dat haar lichaam haar toebehoort en enkel zij over haar eigen eer gaat. Toen werd 4 april uitgeroepen tot Internationale Protestdag: ‘Internationale Topless Jihad Dag‘. Vrouwen worden opgeroepen om topless te demonstreren bij een Tunesische ambassade in hun land.

Foto 1: Actie van FEMEN voor de Grote Moskee in Parijs: Fire of Revolution!

Foto 2: Banner van de International Topless Jihad Day op 4 april: Free Amina!

Vrouwen van FEMEN en radicale islam botsen in Tunesië

Dat baardmannen meer kunnen dan bidden en tegenstanders vervolgen bleek gisteren in Tunesië. Hun ICT-brigade hackte de Facebook-pagina van ‘FEMEN Tunisia‘. En verving foto’s van de protesterende vrouwen met video’s van soera’s uit de koran en foto’s van koranteksten. Inmiddels hebben de activistische vrouwen de baardmannen weer uit hun digitale ruimte verdreven. FEMEN is niet ongelukkig met de actie omdat het in hun ogen het ware gezicht van de haters van de vrijheid toont:‘Keep showing your real face, freedomphobes!’ Siliconen en puur natuur slaan baardmannen knockout. Vrouwen zetten hun lichaam in voor de vrijheid.

Aanleiding voor de hack was dat de 19-jarige Amina die deel uitmaakt van FEMEN Tunisia een foto op sociale media plaatste. Van haarzelf met ontbloot bovenlijf. Erop stond in het Arabisch geschreven: ‘Mijn lichaam is van mij, en is niet de bron van iemands eer’. De salafistische prediker Adel Almi van de Al-Jamia al-Wassatia Li-Tawia Wal-Islah riep op tot haar dood. Eerst moest ze 80 tot 100 zweepslagen krijgen en daarna steniging tot de dood erop volgt. Hij vreest dat Amina vrouwen op andere ideeën brengt. Wat exact de bedoeling van haar actie is. Volgens de wet kan Amina voor het plaatsen van de foto 2 jaar gevangenisstraf krijgen. Plus een boete die oploopt tot 1000 dinar, zo’n 490 euro. De islamitische regeringspartij Ennahdha krijgt kritiek van critici dat het de salafisten te veel ruimte geeft. Ze intimideren tegenstanders. Amina Tyler is nu onvindbaar. Dat veroorzaakt onrust bij sympathisanten. Geruchten gaan dat ze in een psychiatrische kliniek is gestopt.

Allerlei groepen en individuen -overwegend vrouwen- nemen het op voor Amina en steunen haar. De opzet is om via sociale media aandacht te besteden aan de kwestie Amina. En de stand van de democratie in Tunesië en de intolerante radicale islam. 4 April is uitgeroepen tot ‘Internationale Protestdag om Amina te verdedigen’. Op change.org kan een petitie getekend worden die de Tunesische overheid oproept om het leven en de vrijheid van Amina te beschermen. En degenen die haar bedreigen onmiddellijk juridisch te vervolgen. Teken.

Foto 1: Foto van Amina die reactie van de radicale salafisten opriep.

Foto 2: Cartoon op FEMEN.org met de tekst: ‘Ze willen ons stenigen? Laten we ze borsten!‘

Foto 3: Petitie ‘Amina must be safe’ op change.org.

Egypte: een vergelijking tussen Moslimbroeders en Nazi’s

Historicus Khaled Fahmy maakte afgelopen zaterdag in het artikel ‘Weimar Republic or 18 Brumaire?‘ voor het Egyptische Al Ahram English de vergelijking tussen Nazi’s en de Egyptische Moslimbroederschap (MB). Een vergelijking als echo van de opmerkingen waarvoor Geert Wilders een proces aan z’n broek kreeg. Dat-ie won. Wilders trok het breder en vergeleek ‘Mein Kampf‘ en de koran. Fahmy ziet de Egyptische blogger Wael Abbas en Westerse journalisten en analisten sinds afgelopen zomer de vergelijking tussen MB en Nazi’s maken.

Reden is dat critici twijfelen aan het geloof van de MB in het democratisch proces. Evenals de Nazi’s zou de MB nu alleen de democratie omarmen om aan de macht te komen. Eenmaal daar gearriveerd zou het de democratie vervolgens buiten werking stellen. Fahmi vindt de vergelijking zinvol, maar ziet verschillen. De MB heeft een langere voorgeschiedenis, geen charismatische leider en is in het politieke spectrum zelf niet de meest radicale partij. Het grootste verschil is echter -nu aan de macht- dat de MB verkiezingen niet afschaft.

Maar de MB beperkt het democratisch proces door uitsluiting van kiezers. Zij mogen volstaan met het kiezen van vertegenwoordigers. Daarmee zijn ze uitgeschakeld in het politieke proces. Op het wetgevende proces hebben ze geen invloed. Niet het volk spreekt, maar de vertegenwoordigers. Da’s geen echte democratie en wordt ‘ballotocratie‘ genoemd. De term ‘ballotocracy‘ muntte Richard Haass. Nederland is door het ontbreken van vormen van directe democratie en de afstand tussen politiek en burger er een modelvoorbeeld van.

Overeenkomst is dat Nazi’s en MB een houding delen van bewapend en georganiseerd geweld. Via de straat proberen ze hun opposanten te terroriseren. Maar de Nazi’s hadden zich beter voorbereid door eerst de macht over de politie te veroveren voordat ze de politieke macht grepen. Na de verkiezingen in 1933 breidden ze snel hun invloed over het leger uit. De MB is echter niet in staat om de macht over politie en leger te grijpen. Zoals ze dat volgens Fahmi evenmin over de media en de rechterlijke macht weten te doen.

Khaled Fahmy denkt als een historicus langs lijnen van ‘grote’ gebeurtenissen die direct samenhangen met politiek en economie. Om onverklaarbare redenen noemt-ie echter niet het meest in het oog springende verschil. Namelijk het omarmen van de eigen tijd. Waar de Nazi’s naar de toekomst keken, kijkt de MB naar het verleden. Tekenend is hoe verschillend beide bewegingen over de positie van de vrouw denken. Op het Engelstalige Ikhwanweb.com wijst de MB een ontwerpresolutie van de VN over de vrouwenrechten af. Elke economische, juridische of culturele vorm van gelijkheid tussen man en vrouw wijst het af. Conclusie is dat de MB voor de eigen bevolking nog restrictiever is dan de Nazi’s al waren. Zodat interne verschillen aangescherpt worden. De geruststelling is dat de MB de greep naar de macht veel slechter heeft voorbereid dan de Nazi’s.

Foto: ‘Egyptian women wave a flag showing pharaoh Queen Hatshepsut and anti-Muslim Brotherhood banners during a demonstration in Cairo, Egypt, Friday, March 8, 2013, marking International Women’s Day. Arabic reads, “women with revolution,” “women are owner of a message.” (AP Photo/Amr Nabil)’ In The Daily Star, Libanon.