Aliaa: De vrouw is groter dan God. Belediging van een geloof?

Aliaa Magda Elmahdy is niet populair bij de Egyptische islamitische geestelijken. Ze stelt zich onafhankelijk op. Eind 2012 ging ze met feministes van FEMEN voor de Egyptische ambassade in Stockholm uit de kleren. Nu zegt Aliaa in een gebed ‘De vrouw is groter‘ in plaats van ‘God (Allah) is groter‘. Dat bevalt de hardliners van het islamitisch bedrijf niks. Stel je voor dat burgers erachter komen dat ze zonder religie kunnen. Of dat ze ontdekken dat geestelijken daar niet meer echt bij nodig zijn. Stel je voor dat burgers zelf gaan denken. Stel je voor, straks worden geestelijken brodeloos omdat ze niet meer nodig zijn om de weg te wijzen.

Het gebed luidt in Engelse vertaling:
Woman is greater
Woman is greater
There is no God, ruler, or father
Human rights are above God
Long live sin
Long live rebellion
Freedom is better than kneeling
My vagina is greater
No God, ruler, or father

In Egypte is zo’n gebed opzienbarend omdat het varieert op het bestaande. Maar van een afstandje bekeken draait het perspectief en wordt dat bestaande opzienbarend. Wie is er gek, de feministe of de islamitische prediker? Afwijzing of acceptatie van islam of islamkritiek is een kwestie van invalshoek. Meer is het niet.

Ik blijf zitten met de vraag waarom ik me druk zou maken over de bedreigingen van Aliaa Elmahdy als het Nederlandse parlement niet bij machte is om zakelijk met geloof en gelovigen om te gaan. In Nederland worstelen de VVD en PvdA met het schrappen van de smalende godslastering. Het maakt een einde aan de onderdrukking door de confessionele politiek waarmee Nederland sinds 1932 kampt. Tragiek is dat een deel van de vrijzinnige politici niet vrij durft denken. Dat geeft confessionelen kans hun standpunten te realiseren. Wat ze knap doen. Nu bestaat het plan om het artikel 147 van het Wetboek van Strafrecht te schrappen, maar tegelijk artikel 137 op te tuigen. De Eerste Kamer meent dat burgers ‘genoegzaam beschermd‘ moeten blijven tegen ernstige belediging van hun geloof. Maar wat is dat ‘ernstige belediging van een geloof‘? Misschien kan de Senaat Aliaa Magda Elmahdy uitnodigen voor een hoorzitting om de consequenties daarvan te doordenken.

Foto: Aliaa Magda Elmahdy en haar gebed. Op haar Facebook-pagina.

Advertentie

Femen Akbar. Uit de top voor Allah

De vrouwen van FEMEN gaan weer eens uit de top. Ze bidden tot Allah voor de Tunesische ambassade in Parijs. En roepen ‘Amina Akbar’, ‘Pauline Akbar’, ‘Marguerite Akbar’ en ‘Josephine Akbar’. En blokkeren het verkeer. Ze zetten druk in de aanloop van het proces tegen FEMEN-activistes in Tunesië, zoals Amina Tyler. Pauline, Marguerite en Josephine werden in hun protest voor Amina vastgezet. Hoewel het de vraag is of het in Tunesië indruk maakt. FEMEN botst herhaaldelijk met de radicale islam. Of Allah het gebed gehoord heeft is niet bekend. Mogelijk maakt Allah een einde aan de sharia, de achterstelling van vrouwen en de vermenging van politiek en islam binnen zijn rechtsmacht. Die emancipatie is in elk geval het streven van de sextremistes van FEMEN. Voor deze eisen voeren ze actie. De Egytische blogster Alia Al Mahdi ging voor in gebed.

Foto: Protest door FEMEN voor de Tunesische ambassade in Parijs, Rue Barbet de Jouy. 5 juni 2013.

Nieuwe feminisme van FEMEN zet een oude strijd voort

Femen Holland neemt deze foto van Femen Berbère over. Het onderschrift verwijst naar de jaren ’60. Die in Frankrijk nog steeds worden herinnerd door de bijna-revolutie van 1968 toen de verbeelding de macht zocht. Onder het asfalt ligt nog steeds het strand. Vrij vertaald: ‘In de jaren ’60 verbrandden vrouwen hun beha uit protest, door zich niet langer met voeten te laten treden zetten vrouwen dat initiatief nu voor het eerst voort’. ‘Dans les années soixante les femmes avaient brûlé leur soutien gorge en protestation, ce n’est pour qu’aujourd’hui les femmes soient piétinées.’ De activistes van FEMEN zoeken legitimiteit door zich aan te sluiten bij het feminisme van 40 jaar geleden. Ze tonen dezelfde ambitie om de samenleving te beïnvloeden.

W. Joseph Campbell ontzenuwt de mythe dat er aan het eind van de jaren ’60 veel bh’s werden verbrand: ‘But the act of “bra-burning” neither defined nor figured prominently in feminist protests of the 1970s. Or of the 1960s.‘ Kortom, het feitelijk verbranden, uitdoen of weggooien van bh’s vond toendertijd niet op grote schaal plaats, maar had door de symboliek wel maatschappelijke gevolgen. Verschil lijkt dat het toenmalig feminisme samen opging met de emancipatiestrijd van andere groepen. Dat gaf rugwind. De nieuwe feministes van FEMEN opereren in een tijdperk waarin de burgerrechten door overheden en maatschappelijke bewegingen steeds meer worden ingeperkt. Dat maakt de strijd om vrouwen te bevrijden nog urgenter dan die toen al was.

Foto 1: Femen Berbère: Bij de Parijse Eiffeltoren gaan bh’s de lucht in.

Foto 2: Amerikaanse feministes gooien bh’s in de vuilnisbak. Atlantic City, 1968.

Zie hier voor alle artikelen over FEMEN op dit blog.

Titslamisme verklaart islamisme de oorlog: Topless Jihad Day

De vrouwen van FEMEN verklaren de extremistische islam de oorlog. Als symbool en startschot van een campagne tegen deze islam verbrandde de Tunesische activiste Meriam een salafistische vlag voor de Parijse Grote Moskee. De activistes willen het vermoorden en verkrachten van vrouwen in de naam van Allah een halt toeroepen. Twee weken geleden eiste in Tunesië de salafistische prediker Adel Almi van de Al-Jamia al-Wassatia Li-Tawia Wal-Islah de dood door steniging van Amina Tyler omdat ze als protest een foto van haar naakte bovenlichaam liet verspreiden. Met erop de tekst dat haar lichaam haar toebehoort en enkel zij over haar eigen eer gaat. Toen werd 4 april uitgeroepen tot Internationale Protestdag: ‘Internationale Topless Jihad Dag‘. Vrouwen worden opgeroepen om topless te demonstreren bij een Tunesische ambassade in hun land.

Foto 1: Actie van FEMEN voor de Grote Moskee in Parijs: Fire of Revolution!

Foto 2: Banner van de International Topless Jihad Day op 4 april: Free Amina!

Vrouwen van FEMEN en radicale islam botsen in Tunesië

Dat baardmannen meer kunnen dan bidden en tegenstanders vervolgen bleek gisteren in Tunesië. Hun ICT-brigade hackte de Facebook-pagina van ‘FEMEN Tunisia‘. En verving foto’s van de protesterende vrouwen met video’s van soera’s uit de koran en foto’s van koranteksten. Inmiddels hebben de activistische vrouwen de baardmannen weer uit hun digitale ruimte verdreven. FEMEN is niet ongelukkig met de actie omdat het in hun ogen het ware gezicht van de haters van de vrijheid toont:‘Keep showing your real face, freedomphobes!’ Siliconen en puur natuur slaan baardmannen knockout. Vrouwen zetten hun lichaam in voor de vrijheid.

Aanleiding voor de hack was dat de 19-jarige Amina die deel uitmaakt van FEMEN Tunisia een foto op sociale media plaatste. Van haarzelf met ontbloot bovenlijf. Erop stond in het Arabisch geschreven: ‘Mijn lichaam is van mij, en is niet de bron van iemands eer’. De salafistische prediker Adel Almi van de Al-Jamia al-Wassatia Li-Tawia Wal-Islah riep op tot haar dood. Eerst moest ze 80 tot 100 zweepslagen krijgen en daarna steniging tot de dood erop volgt. Hij vreest dat Amina vrouwen op andere ideeën brengt. Wat exact de bedoeling van haar actie is. Volgens de wet kan Amina voor het plaatsen van de foto 2 jaar gevangenisstraf krijgen. Plus een boete die oploopt tot 1000 dinar, zo’n 490 euro. De islamitische regeringspartij Ennahdha krijgt kritiek van critici dat het de salafisten te veel ruimte geeft. Ze intimideren tegenstanders. Amina Tyler is nu onvindbaar. Dat veroorzaakt onrust bij sympathisanten. Geruchten gaan dat ze in een psychiatrische kliniek is gestopt.

Allerlei groepen en individuen -overwegend vrouwen- nemen het op voor Amina en steunen haar. De opzet is om via sociale media aandacht te besteden aan de kwestie Amina. En de stand van de democratie in Tunesië en de intolerante radicale islam. 4 April is uitgeroepen tot ‘Internationale Protestdag om Amina te verdedigen’. Op change.org kan een petitie getekend worden die de Tunesische overheid oproept om het leven en de vrijheid van Amina te beschermen. En degenen die haar bedreigen onmiddellijk juridisch te vervolgen. Teken.

Foto 1: Foto van Amina die reactie van de radicale salafisten opriep.

Foto 2: Cartoon op FEMEN.org met de tekst: ‘Ze willen ons stenigen? Laten we ze borsten!‘

Foto 3: Petitie ‘Amina must be safe’ op change.org.

Globaal protest tegen sexisme tegen Egyptische vrouwen

In Egypte staan vrouwenrechten onder druk. Door doelgerichte acties die de opzet hebben om vrouwen te ontmoedigen te protesteren tegen de islamisten van president Morsi is het Tahrir-plein een extra gevaarlijke plek. Vrouwen worden betast, uitgekleed of verkracht door hitsige groepen mannen. Deels ingegeven door hun verstoorde relatie met vrouwen, deels door een conservatieve politieke agenda. Zo wordt de positie van de vrouw de lakmoesproef van het gehalte van de Egyptische democratie. Af te meten aan de vrouwen gaat het niet de goede, maar de verkeerde kant op. Het ontbreekt de islamisten aan democratisch besef en enige urgentie van pluriformiteit. Hun onverzoenlijke houding tegenover minderheden, gevoegd bij een slechte economische politiek die besluiten op de lange baan schuift doet de volkssteun in snel tempo afnemen.

Egyptische vrouwen nemen het initiatief en laten zich niet afschrikken. Maar ze kunnen steun, solidariteit en bewondering gebruiken. Op 12 februari is er een wereldwijd protest tegen wat de initiatiefnemers sexueel terrorisme tegen de demonstrerende vrouwen noemen. Alia al Mahdi ging met vrouwencollectief FEMEN vooraf aan dit protest, toen ze in december 2012 voor de Egyptische ambassade in Stockholm uit de kleren ging. Het protest tegen het kapen van de revolutie door president Morsi en de Moslimbroederschap is nu breder. Ook in Den Haag is een demonstratie. Plek is de Egyptische ambassade, Badhuisweg 92. Tijd: 18.00 uur. Eva Ruijters is de Facebook-pagina ‘Manifestatie voor de bescherming van vrouwelijke demonstranten in Egypte‘ gestart:

Foto 1: Schermafbeelding affiche protestactie HarassMapEgypt tegen bejegening Egyptische vrouwen.

Foto 2: Schermafbeelding Nederlandse Facebook-pagina Manifestatie voor de bescherming van vrouwelijke demonstranten in Egypte.

Alia Al Mahdi strijdt met haar lichaam voor vrouwenrechten

Alia al Mahdi poseert halfbloot in de Zweedse sneeuw voor het Franse Elle Magazine. Met rode neus en rode schoentjes. In Zweden heeft ze asiel. De pose mist de spontaniteit, het vuur, de kleur en de vrolijkheid van de acties van FEMEN voor ambassades of op pleinen in de stadse drukte. Alia al Mahdi verbeeldt de ontheemding van de banneling. Ze moest haar land Egypte verlaten. De woede zit in haar lichaam, la rage au corps. Maar het is de marketing van een life style tijdschrift om het zo te focussen. Het is de immense triestheid van Alia’s blik, haar hulpeloze houding en naaktheid in de kou die de vraag oproepen: ‘waar is ze mee bezig?’

Alia al Mahdi trekt sinds enige maanden op met het Oekraïense vrouwencollectief FEMEN dat tegenwoordig in Parijs is gevestigd. Als activistische tegenbeweging demonstreert het tegen wat het als onrecht ziet. Haar handelsmerk is blote borsten of volledige naaktheid. Voor de vrije keuze van het individu en tegen overheden die burgerlijke vrijheden willen inperken. Vrouwenrechten in het Midden-Oosten of  homorechten in Rusland zijn een terugkerend thema. In december gingen FEMEN en Alia al Mahdi voor de Egyptische ambassade in Stockholm nog uit de kleren tegen de constitutionele staatsgreep van president Morsi en de islamisten.

Die sandwichformule van sex en politiek genereert publiciteit. Op foto’s zijn doorgaans fotografen te zien die de vrouwen met protestteksten op hun lichaam gretig van dichtbij op de korrel willen nemen. En dat bloot en politiek samenwerken viel ook op dit blog te merken door de toegenomen aandacht uit Egypte, Saudi-Arabië, de Golfstaten, Jordanië, Marokko, Koeweit, Palestijnse gebieden en Qatar tot en met Oman, Jemen en Soedan.

De revolutie eet haar eigen kinderen op luidt het cliché. FEMEN en Alia al Mahdi geven hoe dan ook de indruk dat ze zich voor de goede zaak inzetten. Zonder de politiek correcte discussies die de Nederlandse politiek zo saai en voorspelbaar maken. Met hun lichaam. Met hun leven. Weg van berekende politiek als carrière voor middelmatige talenten. Precies dat gebrek aan berekening is het gevaar om snel op te branden. Maar dat laat de vrouwen koud. Zonder thuis in de sneeuw. Verfrissend is dat de vrouwen er volledig voor gaan. Voor ons.

Foto 1: Alia al Mahdi voor Elle Magazine France

Foto 2: Affiches van FEMEN

Foto 3: Hoe oud is het meisje links?

Alia al Mahdi onder vuur van zowel islamisten als liberalen

Alia al Mahdi die twee weken geleden met het vrouwencollectief FEMEN naakt voor de Egyptische ambassade in Stockholm protesteerde tegen de nieuwe grondwet ligt van alle kanten onder vuur. Activist Mahmoud Abdel Rahman heeft een klacht bij de openbare aanklager ingediend met het doel Alia haar Egyptische burgerschap te ontnemen, aldus Al Arabiya. Ze zou het imago van Egypte aangetast en de islam bespot hebben. Abdel Rahman vraagt de aanklager Alia op een lijst te zetten zodat ze bij binnenkomst in Egypte gearresteerd kan worden. Alia al Mahdi heeft op 15 december 2012 de afdeling FEMEN Egypt opgericht. Voor vrouwenrechten.

Paradox is dat arrestatie op deze gronden haar gelijk zou aantonen. Namelijk dat de islamisten in Egypte de macht naar zich toegetrokken hebben. De liberale Saudische schrijver Turki Al-Hamad vergelijkt de islamisten met neo-nazi’s. Evengoed kan echter beweerd worden dat Alia al Mahdi het vuur van de vrijheid en de tolerantie brandend houdt voor Egypte. Zij accentueert met haar protest de pluriformiteit en tolerantie van de Egyptische samenleving. Inclusief de vrijheid van godsdienst die religiekritiek en afvalligheid toestaat.

Abdel Rahman heeft kennelijk problemen met vrouwen die zich ontbloten, want hoe kan-ie anders in een naakte vrouw een bezoedeling van Egypte en bespotting van de islam zien? Het wachten is op een aanklacht tegen buikdanseres Sama El-Masry die ook protesteerde tegen de greep naar de macht door de islamisten. Het wachten is sowieso op een aanklacht tegen iedereen die kritisch is over de islam of president Morsi.

Alia al Mahdi lijkt zich niet te laten intimideren door alle bedreigingen. Tot aan doodsbedreigingen toe. Ze wil in de toekomst terugkeren naar Egypte, maar vermoedt dat ze onder het huidige regime in de gevangenis eindigt en wellicht vermoord wordt. Nu heeft ze asiel in Zweden. Over de liberale oppositie is ze evenmin te spreken. Die meet volgens haar met twee maten. Ze spreken over vrijheid, maar verwijten haar met haar protesten de islamisten een excuus te geven om hard op te treden. De tragiek van Egypte is dat zowel islamisten als oppositie weinig democratische besef hebben. Het geluid van de vrijheid moet van individuen als Alia al Mahdi komen. Ze verwacht dat in de komende tijd de vrouwenrechten verder ingeperkt worden.

Foto’s: Publiciteitsmateriaal FEMEN Egypt op Facebook en Blogspot

Een blogger is altijd aan zet: evaluatie 2012

In 2012 konden hier regelmatig berichten gelezen worden over Julian Assange, Joris Demmink en de huisvesting van het Armando Museum in Oud-Amelisweerd. Dit blog zit nooit verloren om onderwerpen. De opzet is door selectie tot een meerwaarde te komen waarbij het geheel de delen versterkt. Andere steeds terugkerende onderwerpen zijn religieuze instellingen en secularisme, cultuurpolitiek, de tegenbeweging, mensenrechten, digitale burgerrechten en de werking van de media. Zo op het oog onderwerpen die niks met elkaar te maken hebben. Maar er is een verband dat kan worden samengevat als de arrogantie van de macht.

Opkomst en stabilisatie van de tegenbeweging die bestaat uit Anonymous, Occupy, WikiLeaks, FEMEN en allerlei mensenrechten-, burgerrechten-, en vrouwenbewegingen is de hoop voor de toekomst. In gevestigde media vinden ze doorgaans meer kritiek dan steun. Een dagblad als de NRC dat zichzelf kritisch acht en suggereert dat het de macht controleert wordt ondanks goede voornemens een log verlengde van de macht. Media zitten gevangen in hun opdracht van ‘reguliere berichtgeving‘ zoals NRC-Ombudsman Sjoerd de Jong me in een antwoord uitlegde. Het levert een brei van genivelleerd nieuws op dat de status quo bevestigt.

Dit blog begint en eindigt niet hier. Vooraf worden contacten gelegd en achteraf worden beleidsmakers of controleurs van de macht soms verwezen naar hier. Dat leidde in de zaak-Amelisweerd tot vragen in de Staten van Utrecht naar aanleiding van de bevindingen hier. Of vragen van SP-kamerlid Harry van Bommel in de Tweede Kamer over Assange. In de zaak-Demmink kan het stellen van vragen zelfs opgevat worden als het buiten de orde treden. Het duurde lang voordat CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt het oppakte.

Populaire stukken kom meestal terloops tot stand. Ze haken het meest aan bij de aandacht in de media of lopen er soms op vooruit. Maakt het uit of Robin van Persie moslim is?, Alia al Mahdi en FEMEN uit de kleren voor vrijheid Egypte, Fleur Bloemen, het pesten en de sociale media, Der Untergang en Oranje, Penis past niet in straatbeeld Wenen en Islam laat Charlie Hebdo koud, maar koudwatervrees bij politici werden het best bezocht. Opvallend is de rol die dit blog speelt in het doorgeven van informatie die elders door censuur lastig beschikbaar is. Sinds 25 februari 2012 geven de statistieken de landen van herkomst weer. Egypte, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten staan in de top tien. Aandacht voor ‘Innocence of Muslims‘ en het Franse Charlie Hebdo leverde het stuk Sociale media verbinden de wereld: een week ‘George Knight’ op.

Hoe verder? De zaken Assange en Demmink wachten nog op een doorbraak. Die niet toevallig samenhangt met de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans die met een open blik naar de wereld kijkt. Het zou voor Nederland goed uitkomen als het een bemiddelende rol in de zaak-Assange op zich zou durven nemen. Ook als teken van hervonden zelfstandigheid dat aansluit bij Nederland als gidsland van voor het tijdperk-Fortuyn. Assange over wie de Nobelprijswinnaar Mairead Maguire zegt dat de VS, het Verenigd Koninkrijk en Zweden medeplichtig zijn aan zijn mentale marteling. De actualiteit vormt de focus van dit blog.

Foto: Peter Newell, Through the looking glass and what Alice found there, 1902.

Alia al Mahdi en FEMEN uit de kleren voor vrijheid Egypte

Naakt in de Zweedse sneeuw is weer eens iets anders dan een burka in de zomerhitte van het Midden-Oosten. Iedereen protesteert op haar eigen manier. Hier voor de Egyptische ambassade in Stockholm tegen de greep naar de macht van de islamisten en president Morsi. Deelneemster in het midden is de Egyptische blogster Aliaa al Mahdi die een jaar geleden al eens uit de kleren ging voor de vrijheid. Ook toen al als protest tegen de opmars van de islamisten en de inperking van de vrouwenrechten. De organisatie was in handen van FEMEN. Rechts staat de leidster, de Oekraïense Inna Shevchenko die eerder in Kiev topless voor de vrijheid een kruisbeeld omzaagde. De vrouwen moesten allen naar het Westen vluchten omdat ze bedreigd werden.

Pikant zijn niet de borsten of schaamhaar dat onbedekt is. Wel het verslag van Alia al Mahdi op haar blog. Ze vertelt dat het de opzet was om voor de Egyptische ambassade in Parijs te demonstreren. Daar heeft FEMEN noodgedwongen de tenten opgeslagen. Maar hoewel de ticket betaald was mocht ze in Göteborg Landvetter Airport niet boarden omdat ze klaarblijkelijk op een no fly lijst stond. In rechtsstaat Zweden die sommigen ideaal achten. Gevlucht uit Egypte is ze teleurgesteld dat haar vrijheid in Europa ook ingeperkt wordt: ‘I am disappointed that my freedom of expression is also oppressed in Europe.‘ Europeanen kunnen zich schamen.

Op de site van FEMEN is hier een filmverslag van de actie te zien. De toelichting zegt: ‘International women’s movement FEMEN and antiislamist Egyptian activist Alia al-Mahdi have called to say NO to Sharia constitution in Egypt! Before the decisive day of the referendum in Egypt activists came to the Embassy of Egypt in Stockholm to support Egyptian heroes who are resisting the sharia-dictatorial draft of the constitution of the president Morsi. FEMEN calls people of Great Egypt to deny this religious bondage of newly appeared prophet Morsi and to give the chance for Egypt for the rightful democratic development. ‘Sharia is not a constitution’ – it has been written on Alia’s naked body.

Foto’s: In de Zweedse sneeuw zeggen Alia al Mahdi (midden) en FEMEN  ‘nee’ tegen de Egyptische grondwet en tegen diverse heilige boeken: tora, bijbel en koran.