Beschuldigingen van verkiezingsfraude. Nigel Farage beschuldigt Boris Johnson. Waarheid of manoeuvre in verkiezingscampagne?

De Brexit wordt steeds meer een side show met side shows. Ofwel een bijzaak met bijzaken. De leider van de Brexit Party Nigel Farage zegt in gesprek met BBC’s John Pienaar dat de claim dat de Conservatieve partij van premier Boris Johnson zijn partijgenoten hebben proberen om te kopen een feit is. Zo zouden volgens Farage acht leden van de Brexit Party door medewerkers van Johnson een plek in het Hogerhuis aangeboden zijn als ze zich terug zouden trekken als kandidaat in de verkiezingen van 12 december 2019. Zodat de Leave stem in de strijd met de LibDems of Labour niet verdeeld wordt. Farage noemt onder andere Ann Widdecombe die in 2019 overstapte van de Conservatieve naar de Brexit Party en benaderd zou zijn. Blijkbaar wordt nu omkoping ingezet door de Conservatieven om hen een meerderheid te in het Lagerhuis te laten behalen. Farage noemt het corruptie. Scotland Yard bekijkt volgens een bericht van The Guardian twee gevallen van verkiezingsfraude van kandidaten van de Brexit Party die de belofte kregen in de adelstand verheven te worden als ze zich bij de verkiezingen van 12 december terugtrokken. Johnson geeft toe dat er ‘gesprekken’ met leden van de Brexit Party waren, maar ontkent vierkant dat er functies aangeboden zijn. De Brexit leidt tot nieuwe dieptepunten.

Bij Russische parlementsverkiezingen wordt fraude in beeld gebracht. Het maakt niet uit omdat het niet uitmaakt

Dit gebeurde vandaag in een Russisch stemlokaal in Nizhny Novgorod. Stembiljetten worden in de stembus gestopt door een lid van de kiescommissie die toezicht moet houden. Maar niemand houdt toezicht op haar. Toch is er een kamera die de fraude registreert. Weten de fraudeurs dit? Het is merkwaardig waarom dit gebeurt. Dit handwerk lijkt onnodig. Want de resultaten voor de verkiezingen van de Doema kunnen makkelijk op landelijk niveau gemanipuleerd worden door cijfers electronisch aan te passen. Zoals Stalin zei, het doet er niet toe hoe mensen stemmen, maar wie de stemmen telt. In 2003 zouden er bij de Russische verkiezingen voor de Doema 3,5 miljoen valse stembiljetten in de stembussen zijn gestopt. Het is geruststellend dat deze vrouwen menen hun patriottische plicht te doen door dit kleine bedrog. Mogelijk zijn ze lid van Putins partij en krikken ze op eigen initiatief de resultaten op in de hoop niet afgerekend te worden op slechte resultaten.

Veroordeling van Alexei Navalny. En de reacties erop

Criticus van Putin, blogger en politiek activist Alexei Navalny is wegens verduistering veroordeeld tot 5 jaar gevangenisstraf. Door Vladimir Putin, Yves Rocher en een Russische rechter in de provinciestad Kirov. Rechters zijn in Rusland per definitie niet onafhankelijk. Naar verluidt gaat Navalny in beroep. Critici van de zittende regering zien het vonnis als een poging om hem als een politieke tegenstander uit te schakelen. Amnesty International noemt het proces een schijnvertoning en vraagt om Navalny’s onmiddellijke vrijlating.

De berichtgeving over het proces van Navalny leert hoe gekleurd en dubbelhartig media reageren. Ze volgen trouw en kortzichtig de lijn die hun broodheer uitzet. De door het Kremlin gesponsorde nieuwszender Russia Today komt met een verslag dat niet de volle waarheid vertelt en behoedzaam de kant van de Russische regering kiest. Voor een internationaal publiek overgoten met een sausje redelijkheid. Precies het spiegelbeeld van RT’s berichtgeving over Edward Snowden of Julian Assange. RT kiest partij voor Westerse dissidenten om de positie van de Westerse regeringen in de beeldvorming te verzwakken. Maar een Russische dissident steunt het niet. Zoals Amerikaanse media onder druk van de regering-Obama Snowden of Assange niet steunen.

Veelzeggend is dat de Amerikaanse ambassadeur in Moskou Michael McFaul zegt teleurgesteld te zijn in de veroordeling van Navalny en het proces als politiek gemotiveerd ziet. Maar toen afgelopen week activisten van Human Rights Watch en Amnesty een bijeenkomst met Edward Snowden wilden bijwoonden zette iemand van de Amerikaanse ambassade in Moskou Human Rights Watch onder druk. President Putin op zijn beurt steunt Snowden, maar natuurlijk niet Navalny. Mensenrechten bestaan in de praktijk uit dubbele standaarden.

Nieuwsconsumenten moeten beseffen dat media doorgaans niet de journalistiek, maar hun overheid dienen. Om dat te ondervangen is het zaak om per onderwerp een nieuwsmedium te zoeken dat het meest neutraal en volledig is. Dat geeft de beste kans op berichtgeving die weinig verzwijgt of verkleurt. In dit geval viel de keuze op Al Jazeera English. Dat zich trouwens op dit moment herpositioneert om de Amerikaanse markt te betreden. Elke nieuwsconsument moet vooraf deze achtergronden weten om zich over een internationaal onderwerp goed te kunnen informeren. Dat moet eindigen in een app die aangeeft voor welk onderwerp men welk nieuwsmedium raadpleegt. Geen enkel nieuwsmedium is compleet en op alle terreinen neutraal.

178196_Alexei_Navalny(2)

Foto: Alexei Navalny, proces in Kirov, 2013.

Yves Rocher dient Kremlin met aanklacht Navalny en krijgt boycot

Het Franse cosmeticabedrijf Yves Rocher wordt sinds februari 2013 geboycot door de Russische oppositie. Na Frankrijk is Rusland haar belangrijkste markt. Op een Facebook-pagina worden kritische berichten en reacties verzameld. Reden is dat de aanklacht tegen oppositieleider Alexei Navalny door directeur Bruno Leproux van de Russische tak Yves Rocher Vostok (‘Oost’) is opgesteld. Waarschijnlijk onder druk van het Kremlin. Yves Rocher wordt zo tot deelnemer van de repressie gemaakt om een politieke tegenstander te criminaliseren. Het bedrijf bevestigde in december 2012 dat het vanwege ‘de bescherming van haar economisch belangen’ de klacht had ingediend. Op zijn Engelstalige blog zegt Navalny: ‘Maybe Yves Rocher Co. was tricked into giving false evidence against the Navalny brothers or maybe they were intimidated, it is as of yet difficult to say, but they are behaving startlingly.’ Ontstellend omdat de geheime dienst FSB een westers bedrijf onder druk zet.

f92e47b4d1763da274cea4b78ec3a980

Navalny staat terecht in Kirov. Het proces werd met een week uitgesteld om de verdediging de gelegenheid te geven de stukken te lezen. Irek Murtazin zet de bezwaren tegen Yves Rocher in Nova Gazeta op een rijtje en ontkracht de beschuldigingen. Omdat-ie in dit artikel documenten openbaart wordt met een vooronderzoek tegen hem gedreigd. Het hoort bij de intimidatie van elke oppositie. De aanklachten tegen de broers Navalny draaien om vage beschuldigingen van witwassen of fraude. Tegen Alexei Navalny en zijn jongere broer Oleg zijn nu al drie aanklachten gefabriceerd. Omdat de rechterlijke macht in Rusland niet onafhankelijk is en direct aangestuurd wordt door het Kremlin is het ongewis wat de uitkomst van de rechtszaak in Kirov zal zijn.

photo_1366288876294_1_0-18mvqvq

Foto 1: Boycot-actie met foto’s ‘Бойкот Ив Роше!’ (Boycot Yves Rocher!) met streep door het Yves Rocher-logo. Svetlane Orlova. (Toelichting: ‘Bruno Leproux schreef een valse beschuldiging over Navalny. Het maakt niet uit waarom hij het deed! Boycot Yves Rocher cosmetica, beauty Rusland! En niet omdat het niet de beste kwaliteit, maar om hygiënische redenen!’).

Foto 2: Alexei Navalny in Kirov, april 2013.

President Barritt Obamney spiegelt de tegenstander

Op de Republikeinse conventie in Tampa moet iedereen in het gelid. Daartoe wijzigt de partijleiding tijdens de wedstrijd de regels. Ron Paul gedelegeerden zijn laaiend en voelen zich tekortgedaan. De basis wordt ondergeschikt gemaakt aan de partijorganisatie om eenheid uit te stralen met gevolg dat het omgekeerde gebeurt. De Republikeinse verdeeldheid groeit. Aan de basis wekt Mitt Romney weinig enthousiasme.

Aan de andere kant wordt het er niet beter op met een Democratische president die zich steeds verder vervreemdt van de intellectuele en progressieve achterban en zowel niets verandert aan het terugdringen van het overheidstekort als het beëindigen van de oorlogen. Barack Obama is een aarzelende president gebleken die zich staande houdt door een uitgekiende presentatie. Maar inhoudelijk voegt-ie zo goed als niks toe.

Als het besef doorbreekt dat de kandidaten van de Republikeinse en Democratische partij middelmatig zijn en dat een keuze lood om oud ijzer is, dan wordt de ban voor een traditionele opstelling gebroken. Weg van de partijpolitiek. Een derde kandidaat die kans maakt is nu niet voorradig, ook de libertarische Gary Johnson niet. Maar het ongenoegen van nu kan in 2016 aan kracht winnen. Weg van de middelmaat van Barritt Obamney.

RT zoekt in religie een afleiding voor het Pussy Riot proces

Vandaag heeft de aanklager drie jaar gevangenisstraf geëist tegen de leden van de vrouwelijke punkgroep Pussy Riot. De Russische omroep RT komt met een slimme, maar opzichtige afleiding. Niet Vladimir Putin, maar religie zou het gedaan hebben. Het lijkt op de oude communistische reflexen uit de Soviet-Unie. De afleiding van RT is onzin, want de protestactie van Pussy Riot was politiek van aard. Dat beseft iedereen in een Rusland waar de vrijheid van meningsuiting en het recht op demonstratie door Putin worden ingesnoerd. Het punkgebed in een kathedraal was niet gericht tegen de orthodoxe kerk, maar tegen Putin. Daar helpt geen grappig bedoeld filmpje aan. Het tekent hoe het regime in het nauw zit. It’s Vladimir Putin, stupid!

Pussy Riot protest van Petr Pavlensky: tussen twee kathedralen

Vladimir Putin is bang vergiftigd te worden, hij laat het voedsel van elke maaltijd voorproeven. Putin speelt op safe. Kunstenaar Petr Pavlensky komt niet langer in aanmerking voor de functie, want hij heeft zijn mond dichtgenaaid met draad. Hij stelde zich op voor de Peterburgse Kazan Kathedraal. In protest tegen de behandeling van de meiden van de punkgroep Pussy Riot die door de autoriteiten in detentie worden gehouden vanwege een protest in februari 2012 tegen Putin in de Christus Verlosserkathedraal te Moskou. Ze riskeren 7 jaar cel. Putin perkt de vrijheden in en probeert demonstranten tegen zijn bewind te intimideren.

Volgens ARTINFO maakte het bord dat Pavlensky bij zich droeg het meeste indruk op de omstanders: ‘De performance van Pussy Riot was een herhaling van de beroemde actie van Jezus Christus (Methodius 21:12-13).’ Een verwijzing naar de scène in de bijbel waarin Jezus handelaars en kooplui uit de kerk verdrijft.

Russen trotseren repressie in demonstratie

Vandaag gingen in Moskou tienduizenden de straat op tijdens de March of Millions om te protesteren tegen het regime van president Putin. En voor de vrijheid. Vorige week was in het parlement een wet aangenomen die de burgerrechten inperkte. En boetes voor demonstraties fors verhoogde. In de aanloop naar de demonstratie waren woningen van oppositieleiders onderzocht. Ze werden vandaag gedagvaard. Het lijkt erop dat de Russische burgers zich niet laten intimideren door de repressie en de tegenwerking van Putins regime.

Russisch parlement stemt voor inperking burgerrechten

Guy Fawkes wordt van de Russische straten verbannen. Vandaag heeft de Federatieraad een wet goedgekeurd die demonstreren bemoeilijkt. In ieder geval een stuk duurder maakt. Tijdens protesten mogen geen maskers meer worden gedragen. Demonstranten kunnen voortaan bestraft worden met een boete van 7.500 euro, terwijl de organisatoren voor het dubbele bedrag aangeslagen kunnen worden. Eerder was dat zo’n 30 euro.

Naar verwachting tekent president Vladimir Putin de wet nog voor een demonstratie van de oppositie op 12 juni. In de Russische Tweede Kamer, de Doema werd de wet alleen gesteund door Verenigd Rusland, de partij van Putin. Veelzeggend is dat zowel de Communisten, het sociaal-democratische Rechtvaardig Rusland als het nationalistische Partij van Rusland tegenstemden en afstand tot Putin nemen. Terwijl de laatsten opgezet zijn als satellietpartijen van Verenigd Rusland. Economisch wordt Rusland enkel nog op de been gehouden door de gas- en olieopbrengsten. Corruptie en rechteloosheid jagen buitenlandse investeerders het land uit.

De laatste tijd heerste er betrekkelijke vrijheid van demonstratie op Russische straten en pleinen. Voorheen werden pogingen tot demonstratie met geweld door de veiligheidsdiensten de kop in gedrukt. De inperking van de burgerrechten werd verwacht nadat Putin op 8 mei 2012 opnieuw tot president werd gekozen. In Rusland bezet de staat de straat. Critici van Putin zijn echter de intimidatie voorbij en weten zich via sociale media goed te organiseren. Als de staat opnieuw al haar machtsmiddelen inzet staan ze echter machteloos.

Foto: Demonstranten met Guy Fawkes-maskers nemen deel aan een goedgekeurde demonstratie op een brug bij Bolotnaya in Moskou om te protesteren tegen de schendingen bij de parlementsverkiezingen, 10 december 2011. Credits: Sergei Karpukhin / Reuters

Republikeinse Partij haat democratie en stuurt verkiezingen met fraude

Journalist en onafhankelijk blogger Brad Friedman van The Brad Blog beschuldigt het establishment van de Republikeinse partij ervan niet van democratie te houden. Aan kandidaat Ron Paul is in verschillende voorverkiezingen bewust de overwinning ontstolen. Zoals in de Missouri Caucus of in Maine. Friedman waarschuwt dat per geval goed te documenteren en niet met loze beschuldigingen te komen.

Stelen van verkiezingen door het establishment van de Republikeinse partij ondermijnt het idee van democratie omdat het het proces waardeloos maakt. Het ontneemt alle glans aan de verwachte nominatie van Mitt Romney. Daarnaast laten de gevestigde media hun taak liggen. Met name Ron Paul is vergif voor de media en wordt genegeerd. Bedenkelijk dat media en partij onvoldoende toezicht op het proces houden.

Nu gaan de onregelmatigheden ten koste van Ron Paul. Een kansloze kandidaat en het leed blijft binnen een partij. Maar wat als deze onregelmatigheden zich in november 2012 opnieuw voordoen in de strijd tussen Mitt Romney en Barack Obama? Dan staat er meer op het spel en zal de reactie feller zijn. Een herhaling van de fraude in Florida 2000 lijkt niet uitgesloten. Toen stal George ‘W’ Bush het presidentschap van Al Gore. Als gevolg werd de VS toen in tweeën gespleten. Tijd voor internationale waarnemers om erop toe te zien of de veelgeroemde Amerikaanse democratie werkelijk zo transparant en eerlijk is als het zelf suggereert.