Carville’s logica: Op 3 november 2020 tellen de Republikeinen de stemmen en winnen met 42-43%. Want 42,xx%+5%+3% >50%

Nog 12 dagen tot de Amerikaanse verkiezingen. Overigens is in veel staten het stemmen al gestart. De Democratische strateeg James Carville geeft zijn gebruikelijke cynische commentaar aan Joe Scarborough van het ochtendprogramma Morning Joe. De Democraat motiveert zijn achterban om te gaan stemmen zonder in paniek te geraken.

Carville meent dat door de vuile trucs van de Republikeinen de Democraten met 5% of meer moeten winnen om de overwinning in de wacht te kunnen slepen. Als dat komt bovenop de ‘normale’ vertekening van 3% van het electorale systeem met het Electoral College waarbij plattelandsstreken worden bevooroordeeld boven stedelijke gebieden, dan moet Biden het 8% beter doen dan Trump om boven hem uit te stijgen. Minder is onvoldoende. Dat is een zware opgave.

Een misverstand is dat Trump de kwade genius is. Dat is de Republikeinse partij. De geschiedenis leert dat in 1960 de Republikeinen de kleine verkiezingsoverwinning van president Kennedy tegen Nixon met alle juridische en politieke middelen probeerden om te buigen. Dat lukte uiteindelijk niet, maar had net als de gestolen verkiezing van 2000 toen president Bush onrechtmatig van Al Gore won, wel kunnen lukken. Wat 60 en 20 jaar geleden gebeurde, kan in 2020 weer gebeuren.

De waarschuwing van Carville, maar hij niet alleen, is dat de Democraten met ruime voorsprong moeten winnen. Is het toevallig dat de steun voor Trump al geruime tijd tussen de 42 en 43% bedraagt? Het ongeloof voor Trumps strategie om zich uitsluitend op zijn achterban te richten zonder moeite te doen zijn basis te verbreden lijkt met Carville’s analyse verklaard.

Trump wint als zijn basis hem meer dan 42% van de stemmen oplevert. Door manipulatie, fraude en juridische steun van Republikeinse rechters en staatsfunctionarissen steelt hij er 5% bij en zoals gezegd de vertekening van het kiessysteem is structureel 3% in Republikeins voordeel. Dat is de som van 3 november 2020: Trump trekt de winst naar zich toe als hij meer dan 42% van de stemmen krijgt. Men moet niet verbaasd opkijken als straks Trump wint zonder te winnen. De VS geraakt dan in een verscheurende, constitutionele crisis.

Opinie van DDS over Brett Kavanaugh en witte suprematie dient hoger doel: verwarring zaaien, basis plezieren en ‘links’ aanvallen

In het opinie-artikel ‘Belachelijke analyse door Volkskrant over Ford-Kavanaugh hoorzitting: ‘hoorzitting bewijst vrouwen moeten ten dienste staan mannelijk succesverhaal’ van Wout Willemsen in DDS meen ik dat de auteur een belachelijke en gammele analyse geeft van zowel Mees’ mening in een Volkskrant-column van 2 oktober als van de omstandigheden rond de benoeming van rechter Brett Kavanaugh en de beschuldigingen van zijn seksueel grensoverschrijdend gedrag begin jaren 1980 door verschillende vrouwen. Mijn reactie:

Het kan goed dat de analyse van Heleen Mees niet klopt. Maar de analyse van de analyse door WW klopt in elk geval niet. WW voegt weinig toe aan ons begrip. Hij streeft niet naar verduidelijking, maar naar verwarring.

Het is juist dat in een rechtsstaat aantijgingen moeten worden onderbouwd. Anders betekenen ze weinig. Dat kan door onderzoek. In de VS is het de FBI die goed en snel een onderzoek kan uitvoeren.

Maar ondanks de twitter-beloften van president Trump gaf hij via zijn juridische adviseur Don McGahn een beperkte opdracht aan de FBI voor het onderzoek. Slechts enkele getuigen mochten verhoord worden. De hoofdverdachten Dr. Ford en rechter Kavanaugh vielen daar niet onder. Dat is merkwaardig en tamelijk afwijkend van een serieus en gedegen onderzoek. Intussen is onder politieke en maatschappelijke druk de opdracht aan de FBI verruimd, maar is ook de deadline voor het onderzoek gepasseerd.

De actuele analyse zegt dat president Trump niet wil dat Kavanaugh benoemd wordt als rechter van het Supreme Court. Juist daarom maakte hij in zijn toespraak in Mississippi Dr. Ford belachelijk, zodat ook Republikeinse senatoren (Collins, Murkovski, Flake, Sasse) negatief reageerden en afstand namen van deze tirade. Trump wil vooral het mislukken van de benoeming uitventen om de Trumpiaanse basis in de tussentijdse verkiezingen van november te motiveren. Om de schade te minimaliseren. Uit de peilingen in enkele races blijkt dat Trumps strategie werkt.

Dit klinkt geloofwaardig omdat Trump zich tot nu toe niet ondubbelzinnig achter Kavanaugh heeft opgesteld en de rechter na zijn emotionele en politieke getuigenis van vorige week donderdag voor de Juridische Commissie van de Senaat volgens velen het temperament en de eerlijkheid (‘candor’) mist om een rechter van het Supreme Court te zijn.

Het is trouwens totaal niet verdacht dat vrouwen juist nu met kritische verhalen over rechter Kavanaught naar buiten komen. De logica is dat hij benoemd dreigt te worden in het hoogste rechtscollege van het land. Daarom komen deze vrouwen in actie. Directe aanleiding is het sterke vermoeden dat Kavanaugh de doorslaggevende stem in het Supreme Court is om de abortuswetgeving (Roe vs. Wade) terug te draaien. Zodat vrouwenrechten worden teruggedraaid. Daar komen deze vrouwen tegen in het geweer. In de hoorzittingen in de Senaat weigerde Kavanaugh antwoord te geven over zijn standpunten over deze kwestie.

Er speelt nog iets anders. Hoewel het door de opkomst van alt-right anders lijkt, wijzen demografische onderzoeken uit dat de bevolking van de VS steeds progressiever wordt. Ondersteunend bewijs daarvoor is dat de laatste Democratische kandidaten bij de presidentsverkiezingen aanzienlijk meer stemmen behaalden dan Republikeinse kandidaten. Ook Trump kreeg bijna drie miljoen stemmen minder dan Hillary Clinton.

Juist daarom is het merkwaardig dat een land dat zich in de ene richting ontwikkelt een Supreme Court heeft waar de andere, slinkende richting sterker vertegenwoordigd wordt. Naast onderwerpen als abortus gaat dit Supreme Court ook over partijpolitieke zaken als het onderdrukken van de opkomst (‘voter suppression’), de indeling van kiesdistricten die geen eerlijke afspiegeling van de krachtsverhoudingen is (Gerrymandering) en zelfs de uitslag van een presidentsverkiezing. Want het was Al Gore die de verkiezingen van 2000 won, maar toch in het stof moest bijten tegen George ‘W’ Bush omdat het Supreme Court de hertellingen in Florida stopzette die Gore zou hebben gewonnen. Door deze politieke middelen kan een conservatieve minderheid als het ware de eigen houdbaarheidsdatum oprekken en over het eigen graf heen aan de macht blijven.

De column van Heleen Mees in De Volkskrant bevat bij nader inzien niets opzienbarends. Ze relativeert de #MeToo-beweging en zegt ‘dat ons brein getraind is om mannen te geloven in plaats van vrouwen, en om de sociale status van mannen belangrijker te vinden dan de fysieke veiligheid van vrouwen’. Mees vervangt hiermee de filosofie van Dick Swaab door haar eigen sociologische analyse. Men kan het hiermee wel of niet eens zijn, maar het is een goed verdedigbaar standpunt dat witte mannen uit een bevoorrechte sociale klasse een streepje voor hebben, meer uit mogen vreten, uit de wind gehouden worden en minder streng worden beoordeeld, en het publieke debat cultureel domineren.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Belachelijke analyse door Volkskrant over Ford-Kavanaugh hoorzitting: ‘hoorzitting bewijst vrouwen moeten ten dienste staan mannelijk succesverhaal’’ door Wout Willemsen op DDS, 3 oktober 2018.

Lichtman voorspelt presidentsverkiezingen: Trump wint, maar de ‘sleutels’ zijn onzeker en de marges klein

Hoogleraar Geschiedenis Allan J. Lichtman voorspelt dat zoals de zaken er nu voorstaan Trump op 8 november tot president gekozen wordt. Maar de marges zijn klein en het kan nog veranderen. In een interview in The Washington Post legt hij zijn model uit dat sinds 1984 elke president correct voorspelde. Hij baseert zich niet op peilingen of inschattingen van het Electoral College, maar op 13 ‘sleutels’ (keys). Als 6 ervan niet waar zijn, dan verliest de zittende partij. Volgens Lichtman scoren de Democraten nu op 6 sleutels als onwaar.

De sleutel van de sleutels van Lichtman lijkt nu in handen te zijn van de ‘derde’ Libertarische kandidaat Gary Johnson die tegen Clinton telt als hij meer dan 5% behaalt. Volgens de statistische nieuwssite FiveThirtyEight van Nate Silver scoort Johnson nu 4,9% en kalft z’n steun door onvast opereren snel af. Johnsons VP Bill Weld kondigde afgelopen week aan op Clinton te stemmen. Het lijkt een herhaling van het scenario met Ralph Nader dat Al Gore in 2000 in Florida de verkiezingen kostte. Hoe dan ook, de marges lijken kleiner dan de peilingen uitwijzen. Als Hillary Clinton wint, dan komt dat omdat de potentiële kiezers op Gary Johnson of Jill Stein in ‘swingstates’ uiteindelijk toch voor haar kozen. Niet uit liefde, maar om Trump uit het Witte Huis te houden. Lichtman zegt ook de historische onberekenbaarheid van Donald Trump niet goed in zijn model te kunnen vangen. Dan verandert de opvatting van politiek. En juist dat lijkt in deze campagne te gebeuren.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Prof correct on 30 years of elections: Trump will win’ in The Hill, 28 oktober 2016.

Ongefilterde stemmen van de Trump-supporters

Het ongenoegen van de Trump-supporters kookt over de rand. The New York Times doet verslag. Er zijn drie opties: 1) Trump wordt president; 2) Clinton wordt president of 3) Trump wordt voor de verkiezingen in november door zijn partij afgezet en vervangen door een andere kandidaat. Omdat 1) door het domme en ongecoördineerde opereren van Trump onwaarschijnlijk wordt is de teleurstelling bij zijn supporters nu al ingebakken. Niet voor niets nam hij al een voorschot op z’n nederlaag door te verklaren dat de verkiezingen gemanipuleerd worden. Een minder onwaarschijnlijke bewering dan het lijkt. In 2000 verloor Al Gore het presidentschap in Florida van George ‘W’ Bush omdat volgens een besluit van het U.S. Supreme Court de stemmen niet herteld mochten worden. Hoewel Gore de popular vote in zowel land als Florida gewonnen had.

Vechten tegen het establishment is een zware strijd, een uphill battle. Maar dom en ongenuanceerd vechten tegen het establishment is een onmogelijke opgave. Want het leidt af van het verslaan van de tegenstander.

Chaos bij voorverkiezingen New York werpt schaduw over overwinning Clinton

Waarom gaan Amerikaanse verkiezingen doorgaans vergezeld van ‘onregelmatigheden’? De overwinning werd in 2000 door het Republikeinse bestuur van de staat Florida gestolen van de Democraat Al Gore zodat George Bush onrechtmatig president werd. Bij de primary in New York waren bij de Democraten in Brooklyn 125.000 kiezers van de lijsten verdwenen. Waar Bernie Sanders is geboren en veel aanhang heeft. De Democratische Partij is op de hand van Hillary Clinton en maakt het verkiezingsproces ondoorzichtig. Zoals bij het aanwijzen van de 712 supergedelegeerden die niet door kiezers worden gekozen, maar door partijbobo’s. Ook is er nog het onderzoek van de FBI naar de e-mails van Clinton. De geloofwaardigheid van de FBI zou op het spel staan, volgens kritische oud-agenten in Long Island. Dat speelt  op het niveau of de VS een rechtsstaat is en Clinton aanklaagt of de aanklacht tegen Clinton onrechtmatig in een lade wordt weggestopt. Amerikaanse democratie lijkt fraaier dan het is. Dat is het mooiste eraan. Het verkiezingsproces is een lappendeken van belangen.

Eredoctoraat voor Edward Snowden kan, maar kan ook niet

Met een betoog waarin veel namen van filosofen vallen stelt de Filosofische Faculteit van de Universiteit van Rostock in het voormalige Oost-Duitsland voor om Edward Snowden een eredoctoraat te geven. Ach, wat is het waard en ‘waarom niet?‘ Is Snowden van dezelfde orde als Rosa Parks, Nelson Mandela of Martin Luther King? Of in Nederland Harry Mulisch, Cees Nooteboom, Kees Fens, Salman Rushdie,V.S. Naipaul, Gerrit Komrij, Albert Heijn, Wim Kok, Bill Gates, Winnie Mandela, Gerrit Zalm, Kofi Annan, Natarajan Chandrasekaran, Al Gore, Joop van den Ende, Ruud Lubbers of prinses Beatrix die allen een eredoctoraat ontvingen.

André Klukhuhn, in 1998  hoofd van het Studium Generale van de Universiteit Utrecht was het met Piet Vroon niet eens over de toekenning van een eredoctoraat door de managementsopleiding Nijenrode aan Albert Heijn. Dat als tegenprestatie voor het optuigen van een leerstoel: ‘Maar waarom, zo vroegen wij ons af, zou een goede managementopleiding aan een goede kruidenier een doctoraat uitreiken, want een managementopleiding is geen universiteit en een kruidenier is geen wetenschappelijke onderzoeker. En waarom toch zou een goede kruidenier een doctoraat wíllen hebben, want zo’n branchevervaging is noch in het belang van de universiteit, noch van de managementopleiding, noch van het grootwinkelbedrijf.’ Zo zijn er meer eredoctoraten waarbij vraagtekens gezet kunnen worden. Winnie Mandela? Joop van den Ende? Wim Kok?

De toekenning van eredoctoraten heeft vaak niets met academische prestaties te maken. Een universiteit of een zich ‘universiteit‘ noemende managementsopleiding of business school gebruikt het in veel gevallen als tegenprestatie voor een bezoek, financiering, als interne promotie van een medewerker of faculteitsprofessor of als middel om de eigen instelling extra in het zonnetje te zetten. Iemand als zakenman en ICT-er Natarajan Chandrasekaran een eredoctoraat geven voor ‘zakelijke en maatschappelijke inspanningen‘ komt vergezocht over. Het is een neerwaartse publicitaire rat race tussen universiteiten en opgepimpte HBO-opleidingen.

In welke categorie valt Edward Snowden? Hij verdient een eredoctoraat zoals alle andere genoemden een eredoctoraat niet verdienen. Universiteiten zouden er wijs aan doen om het eredoctoraat voortaan te reserveren voor ‘amateurs‘ die tot excellente academische prestaties komen. Vooral om de waardigheid van het eigen instituut te beschermen. Universiteiten zouden er goed aan doen zelf eens aan zelfstudie te doen.

Foto: Schermafbeelding van motivatie van de Universiteit van Rostock om eredoctoraat aan Edward Snowden te verlenen. 18 november 2013. 

Bloggers roosteren Obama terwijl de gevestigde media zwijgen

Het is een oud verhaal: de gevestigde media schurken tegen de macht aan en zijn te berekenend om kritisch te zijn. Ze verzaken hun plicht om de macht te  controleren. Cenk Uygur van The Young Turks memoreert dat president Obama in een Google Hangout met (conservatieve) bloggers kritische vragen krijgt over de inzet van drones en de rechtsstaat die journalisten van de gevestigde media hem nooit en te nimmer stellen.

Cenk Uygur en zijn jonge Turken hebben hun eigen positie. Met een online programma op YouTube en een programma op Current TV. Die los van elkaar staan. Omdat Al Gore Current TV heeft verkocht aan Al Jazeera English bezinnen progressieve programmamakers zich. Vinden ze elders onderdak? Bill Press vermoedt dat Al Jazeera alle bestaande programma’s zal vervangen. Uygur geeft zichzelf een bedenktijd van drie maanden om te zien wat Al Jazeera met Current TV doet. In dat spanningsveld zet Uygur zich af tegen de gevestigde media.

De tragiek van de hedendaagse media is het gebrek aan gelijktijdigheid. Afgezien van de uitwassen aan beide kanten is de situatie dat de nieuwe online media en blogs de goede mentaliteit hebben, maar de middelen en het bereik missen. Terwijl de gevestigde media de middelen en het bereik hebben, maar de goede mentaliteit om kritisch te zijn missen. Elk voorzien ze de nieuwsconsument op dit moment onvoldoende van nieuws.

Wat betekent zo’n Amerikaans onderonsje voor Nederland? Hoe dan ook een begin in de bewustwording van de Nederlandse media en politiek om zich te ontworstelen aan de mentale druk van de VS. President Obama en het huidige Amerika zijn immers geen voorbeelden die navolging verdienen in hun buitenlandse politiek. Het is hier herhaaldelijk gezegd, de lakmoesproef van de hervonden vrijheid van denken en het bereiken van de adolescentie is als de Nederlandse politieke klasse zich durft op te werpen als bemiddelaar in de zaak Assange. Minister Frans Timmermans moet ertoe in staat worden geacht als-ie van de VVD de ruimte krijgt.

Obama is de nieuwe Adolf Eichmann: wat zeggen de media?

Radicalist Norman Pollack weet het zeker. President Obama is Adolf Eichmann in een nieuwe gedaante, aldus een voorpublicatie in Counterpunch. Of de beelden van beide mannen volledig samenvallen is niet eens de hoofdzaak. Het gaat om de ‘framing‘ van Obama in de categorie massamoordenaars. En dat president Obama als geen andere Amerikaanse president een loopje neemt met de burgerrechten is een feit voor iedereen die het wil zien. Maar nuttige idioten in de media zoals bij de NRC blijven ziende blind voor de echte aard van Obama. Ik wacht trouwens al ruim drie maanden op een verklaring van hoofdredacteur Peter Vandermeersch.

De geharnaste meningen in Counterpunch hoeven niet zonder nader onderzoek aanvaard te worden. Er kleeft soms wat onverwerkte wrok of miskenning aan. Maar ook schranderheid, radicalisme en een weldadig gebrek aan conventionalisme dat andere media teistert. Hoe een permanente lastercampagne voor de waarheid eruit kan zien toont Counterpunch. Zonder plek in te ruimen voor non-nieuws uit amusement, media of sport.

Obama is een bedrieger. Achteraf zal dat de waardering voor zijn voorganger president George ‘W‘ Bush alleen maar doen toenemen. Ondanks het feit dat deze Texaanse pseudo-cowboy in 2000 door manipulatie via computerdata zeker de verkiezingen stal van Al Gore, en in 2004 waarschijnlijk van John Kerry. En ondanks het feit dat-ie oorlogen begon die het Westen verdergaand hebben verzwakt en het omgeslagen evenwicht richting Azië hebben versneld. In restrictief beleid gaat Obama door waar Bush is gestopt. En stappen verder.

Wanneer zal het beeld van Obama omslaan in de media? Wanneer zal een meerderheid beseffen dat Obama niet opkomt voor de mensenrechten zoals-ie nog recent in zijn toespraak voor de VN claimde maar juist die mensenrechten bedreigt? Pas als per ongeluk een kamperend Nederlands gezin op de Veluwe door een Amerikaanse drone wordt uitgeschakeld op verdenking van terrorisme? Hopelijk weten media ons de ware aard van Obama eerder te onthullen. De voortekenen zijn niet positief. Enfin, iedereen verdient ’n herkansing.

Foto: Adolf Eichmann tijdens proces in Israël, 1961-62. Tekst: De Führer heeft de uitroeiing bevolen.

Anonymous claimt dat het Rove stopte de verkiezingen te stelen

Hoe kan het dat we in de gevestigde media weinig horen over de geruchten dat de Republikeinen opnieuw de Amerikaanse presidentsverkiezingen wilden stelen? Via digitale manipulatie. Zoals we ook niks meer horen over het feit dat George Bush dat via ‘gewone’ manipulatie in 2000 in Florida deed en de Democratische kandidaat Al Gore zijn presidentschap ontstal, en in 2004 waarschijnlijk in Ohio met John Kerry deed.

Anonymous claimt dat het dit jaar diefstal door de Republikeinen heeft voorkomen. Op 22 oktober brachten ze naar buiten dat ze de voorbereidingen om de resultaten digitaal te manipuleren door Karl Rove hadden gevolgd. En uiteindelijk blokkeerden. Het Republikeinse ORCA-project crashte en daarmee de mogelijkheid tot manipulatie. ORCA zou feitelijk een systeem zijn om de verkiezingen te stelen. Maar klopt de claim?

Het valt lastig aan te tonen, maar het verklaart de ontreddering waarin de Republikeinse partij verkeert. Ze hadden verlies niet verwacht. De ontkennende en niet rationele reactie van Karl Rove op verkiezingsavond toen Fox Ohio voor Obama gewonnen gaf, vraagt nog steeds om opheldering. Rove ontkende omdat-ie op een andere waarheid leek te wachten. Digitale manipulatie via Tennessee? Dus hoewel de claim van Anonymous logisch klinkt, ontbreekt vooralsnog het bewijs. De ‘digital tunnels’ van Rove om via manipulatie van cijfers de verkiezingen in Florida, Ohio en Virginia te stelen moet maar eens goed onderzocht worden.

Foto: Karl Rove bij Fox op verkiezingsavond.

Republikeinse Partij haat democratie en stuurt verkiezingen met fraude

Journalist en onafhankelijk blogger Brad Friedman van The Brad Blog beschuldigt het establishment van de Republikeinse partij ervan niet van democratie te houden. Aan kandidaat Ron Paul is in verschillende voorverkiezingen bewust de overwinning ontstolen. Zoals in de Missouri Caucus of in Maine. Friedman waarschuwt dat per geval goed te documenteren en niet met loze beschuldigingen te komen.

Stelen van verkiezingen door het establishment van de Republikeinse partij ondermijnt het idee van democratie omdat het het proces waardeloos maakt. Het ontneemt alle glans aan de verwachte nominatie van Mitt Romney. Daarnaast laten de gevestigde media hun taak liggen. Met name Ron Paul is vergif voor de media en wordt genegeerd. Bedenkelijk dat media en partij onvoldoende toezicht op het proces houden.

Nu gaan de onregelmatigheden ten koste van Ron Paul. Een kansloze kandidaat en het leed blijft binnen een partij. Maar wat als deze onregelmatigheden zich in november 2012 opnieuw voordoen in de strijd tussen Mitt Romney en Barack Obama? Dan staat er meer op het spel en zal de reactie feller zijn. Een herhaling van de fraude in Florida 2000 lijkt niet uitgesloten. Toen stal George ‘W’ Bush het presidentschap van Al Gore. Als gevolg werd de VS toen in tweeën gespleten. Tijd voor internationale waarnemers om erop toe te zien of de veelgeroemde Amerikaanse democratie werkelijk zo transparant en eerlijk is als het zelf suggereert.