Uit deze video valt goed op te maken waarom de Russische oppositionele politicus Alexei Navalny van het Kremlin geen deel uit mag uitmaken van het politieke systeem. Hij wordt ervan uitgesloten. Ook als men het niet (in alles) met Navalny eens is, zal men toch kunnen erkennen dat hij een solide en wervend verhaal heeft over de machtsbasis van president Putin. Die komt door propaganda, vervalste verkiezingen, het oneigenlijk oprekken van de grondwet (vijfde presidentstermijn!) en het machtsmonopolie van inlichtingen- en veiligheidsdiensten tot stand. Navalny wijst in zijn video-boodschappen vaak op de corruptie in het Kremlin.
Een verhaal dat door slim aan te haken bij internet en de hightechindustrie ‘modern’ oogt tegenover het bureaucratische nepotisme of gangsterdom van Putin dat met de rug naar de toekomst staat en op olie en gas draait. Volgens Navalny is Putin een reus op lemen voeten. Zonder de steun van het volk is een leider niks, zoals het Armeense voorbeeld leert van een leider die schijnbaar ook 76% steun onder de bevolking genoot, maar door straatprotesten moet aftreden. Dat laatste is ook Navalny’s wapen. Hij staat immers buiten politiek en media waar hij niet tot wordt toegelaten. Hem resten het protest op sociale media en op de straat.
Een artikel van Viv Groskop in The Guardian over Ksenia Sobchak die het in de recente presidentsverkiezingen vergeefs opnam tegen Putin laat de modderige kant van de Russische politiek zien. En de moeite van de oppositie om de gelederen gesloten te houden. Sobchak over wie trouwens de meningen verschillen of ze een pro- of anti-Kremlin kandidaat was. Sobchak die Navalny overigens verdragsrechtelijk inhaalt door de Krim zonder voorwaarden vooraf terug te willen geven aan Oekraïne, terwijl hij niet verder gaat dan er een nieuw referendum over te beloven. In een televisiedebat met Sobchak verklaarde Navalny dat ze hem aan zijn keukentafel bekende dat het Kremlin haar geld had aangeboden om zich kandidaat te stellen. Zij ontkent dat gezegd te hebben en wijst erop dat het niet logisch is dat Navalny dit in de aanloop naar de verkiezingen een half jaar lang geheim zou hebben gehouden. Russische politiek is omklemmend en zuigt alles en iedereen op.