Dagjestoerisme: Somebody Knokking at Your Door

Iedereen was gewaarschuwd. Ook kleine overlast vanwege COVID-19 wordt in Knokke deze zomer niet getolereerd. Aldus wethouder Anthony Wittesaele van de partij GBL (Gemeentebelangen en niet Groep Brussel Lambert). In Knokke bestaat als vanouds een spanning tussen de gevestigde orde zoals die vertegenwoordigd wordt door de Lippens-dynastie en het urbanisatieproject van de Compagnie Het Zoute én de dagjesmensen.

Daartussenin zit de toerismesector die voortkomt uit de boerenstand. Met de wafelbakkerijen van Moeder Siska als voorbeeld in de Oosthoek tegen de Nederlandse grens. Blankenberghe was de familiebadplaats, terwijl in Het Zoute (‘Le Zoute’) de betere stand inclusief Franssprekende Vlamingen, Walen en Brusselaars zich terugtrok in hun villa’s. Dagjesmensen worden met mate getolereerd om de toerismesector te voeden.

Knokke wacht het lot van (binnen)steden als Parijs, Venetië of Amsterdam die aan hun eigen succes ten onder dreigen te gaan. De coronacrisis biedt een kans om de bakens te verzetten en de invloed van de toeristen in het lagere segment en het dagjestoerisme terug te dringen. Het past in het patroon van Knokke Het Zoute als een badplaats die er wil zijn voor de betere toerist. Alleen heeft het politieke en economische bestuur van de stad dat met de stijgende welvaart die voor meer mensen bereikbaar kwam in de afgelopen decennia niet kunnen volhouden. Dat Nederlandse jongeren die met te veel drank op zich niet weten te gedragen en in België hun land een slechte naam bezorgen is tragisch, maar ze beseffen niet dat ze voor het stadsbestuur een alibi zijn om een nieuw evenwicht te vinden. Noem het achterstallig onderhoud om de kwaliteitstoerist binnen te halen, zonder dat dat in het openbaar zo scherp gezegd kan worden. Dat klinkt niet democratisch.

Zeeland: Eilandbewoners slaan terug met petitie ‘Eilandvisum voor overkanters’

pet

Bij deze petitie staat onderaan: ‘Deze petitie is satire. Je hoeft dus niet te tekenen. Bedankt voor het lezen, hopelijk vind je het een leuke grap..’ Die vermelding neemt een deel van de grap weg. Want goede satire hoeft zichzelf niet uit te leggen of te excuseren. Bij satire ontstaat de twijfel of het toch niet serieus bedoeld is. Tegenwoordig wordt satire gemarginaliseerd door nepnieuws dat het nieuws dat zich baseert op de feiten binnendringt. In een mediawerkelijkheid waar complotdenkers niet uitgaan van de feiten, maar van hun deelwaarheid die gelegitimeerd wordt door een beroep op een moreel gelijk. De satiricus is niet veel anders.

De maatschappijkritiek van de petitie kiest het instrument van de parodie. Het bootst op een herkenbare manier de werkelijkheid na, maar wijkt net genoeg af om te belanden in het domein van de humor. De herkenbaarheid zit ‘m in het debat dat ook in steden als Amsterdam wordt gevoerd en een stop aan de grenzeloze groei van het toerisme wil. Waarbij spanning ontstaat tussen middenstand, horeca, verhuurders van accomodaties en reisorganisaties tegenover lokale bewoners die last ondervinden van het toerisme.

In Zeeland en op de Zuid-Hollandse eilanden is het perspectief van ‘De Overkant’ geworteld in het taalgebruik. Elk eiland of deel van de provincie beziet de ander met het perspectief van de verrekijker. Toch is toerisme broodnodig voor Zeeland. Een provincie waar nu gepensioneerden vertrekken om bij hun kinderen elders in Nederland te wonen. Er vertrekken meer ouderen dan dat er komen. Toegangscontrole op bruggen   en dammen naar de eilanden zou uitgebreid kunnen worden met toegangscontrole op bruggen en dammen vanaf de eilanden. Om de krimp van de Zeeuwse bevolking te stoppen. En het provinciebestuur tot een samenhangend beleid te verplichten dat niet alle opties openhoudt en naar de toekomst doorschuift, maar een duidelijk profiel voor Zeeland kiest. Aan wanbeleid kan satire niet tippen. Dat is de les van deze petitie.

Foto: Schermafbeelding van deel petitieEilandvisum voor overkanters’.

Stenenregen met Nedermarokkanen in Edese wijk Veldhuizen. Wat doet de gemeente?

Dit filmpje van PowNed roept meer vragen op dan het beantwoordt. Is er sprake van een intifada in Ede? Onmacht en een smeekbede om aandacht vertaald in een stenenregen? Waarom zijn er eigenlijk zoveel stenen in de keurig aangeharkte wijk Veldhuizen-A? Het filmpje heeft het over ‘jongeren’ en treedt niet in details, maar een bericht in De Volkskrant spreekt over een groep ‘van ongeveer vijftig Marokkaanse jongens’. Bedoeld wordt ongetwijfeld een groep Marokkaanse-Nederlanders –Nedermarokkanen dus- want het is onwaarschijnlijk dat er 50 Marokkaanse jongeren in Ede zouden wonen. Oorzaak zou het sluiten van een theehuis van de Marokkaanse Vereniging Ede in het winkelcentrum Lindenhorst zijn dat wordt gesloopt. Omdat de gemeente Ede het doelgroepenbeleid heeft afgeschaft was het aan de Marokkaanse Vereniging Ede om eigen initiatief te nemen voor het inrichten van een nieuwe ruimte elders. Dat initiatief is niet genomen.

De onvrede van de Nedermarokkaanse jongeren in Veldhuizen gaat verder dan de sluiting van het theehuis in het winkelcentrum. Dat dient eerder als voorwendsel om lekker te matten en een perspectiefloos leven een zinloze zin te geven. Een persbericht over het advies van de Edese Jongerenraad zegt: ‘Veldhuizen is in de afgelopen jaren herhaaldelijk negatief in het nieuws geweest. (..) De reden daartoe is dat er circa 110 jongeren van Marokkaanse afkomst in de wijk Veldhuizen A crimineel gedrag, overlast en/of hinderlijk gedrag vertoont. Het gevolg daarvan is dat de veiligheid in de wijk is gedaald.’ De jongerenraad ziet als oorzaak voor de onveiligheid het mislukken van projecten en de slechte coördinatie tussen organisaties: ‘Het verbeteren van de samenwerking tussen de organisaties kan worden gezorgd door de Gemeente Ede’.

Naast de ontevreden Nedermarokkaanse jongeren die de intifada uit de Palestijnse gebieden op kleine schaal naspelen is het het bestuur van de gemeente Ede die het laat liggen bij het nemen van een krachtige regierol. Een eerste blik op het takenpakket van de wethouders wijst op fragmentatie en gebrek aan coördinatie van het jeugdbeleid. De problematiek die nu in Veldhuizen aan de oppervlakte komt is verdeeld over de burgemeester (openbare orde, politie), wethouder Eleveld (wijkwerk; sociaal cultureel werk en buurthuizen; Emancipatie), wethouder Meijer (jeugdzorg, waaronder risicojongeren; sociale veiligheid) en wethouder Weijland (aansluiting onderwijs op Jeugdzorg in samenwerking met portefeuillehouder Jeugdzorg). Het advies van de Jongerenraad om een beleidsmedewerker veiligheid in te schakelen is te voorzichtig. Het college dient de jeugdzorg en openbare orde op wethoudersniveau te coördineren door het instellen van een projectwethouder jeugdzorg.

Raadsvragen over Psy-Fi festival Leeuwarden. Wat is gewenst festivalbeleid?

Krijgt het Psy-Fi festival van psychedelische muziek dat van 27 tot 31 augustus plaatsvond in recreatiegebied de Groene Ster in Leeuwarden een derde kans? VVD, Christen-Unie en coalitiepartij CDA dienden raadsvragen in over het festivalbeleid. Het ziet er somber uit voor een derde Psy-Fi festival in Leeuwarden. De kritiek op de organisatie past in een tendens om wegens overlast de festivalisering van de samenleving terug te dringen. In elk geval om de regels behoorlijk aan te scherpen en beter toe te zien op de handhaving. Jammer is wel dat evenementen die grote politieke steun hebben zoals SAIL of de Gay Pride buiten schot blijven en festivals met minder politieke macht het eerste geslachtofferd dreigen te worden. Een dubbele standaard doet pijn. Vooral voor Leeuwarden dat in 2018 Culturele Hoofdstad van Europa werd op het aspect dynamiek. Dat verplicht.

sf

Foto: Schermafbeelding van ‘Schriftelijke vragen aan college over festivalbeleid‘, CDA Leeuwarden.

Lokale PvdA heeft ongelooflijk veel last van optreden Samsom

pvda

Zomaar nieuws van AT5 dat door De Telegraaf opgepikt wordt. De laatste zwakt het zelfs nog af. Waar De Telegraaf spreekt over ‘last‘ die Fred Cohen, de voorzitter van de PvdA in Amsterdam Zuid van het optreden van Diederik Samsom in de Tweede Kamer zou hebben, spreekt AT5 over ‘ongelooflijk veel last‘. Cohen schreef dat in een e-mail aan Samsom die in handen van AT5 is gevallen. Het hoe en waarom van dit lek naar de media is onduidelijk. Maar het tekent de interne oppositie van de basis tegen de partijleiding. Cohen maakt zich zorgen over de beeldvorming en verwijt Samsom het onmogelijk te maken voor de lokale afdelingen om een redelijk resultaat te halen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart 2014: ‘Als jij op deze wijze blijft handelen kunnen we hooguit iets aan damage control doen en het verlies zo beperkt mogelijk houden‘.

Waar gaat de klacht van Fred Cohen over? Gaat het over de aanschaf van de JSF? Of over het knipperlicht-beleid van de PvdA-fractie in de uitleg ervan? Gaat het om de autoritaire stijl van partijleider Samsom en het Lokaal Bestuur? Of over het feit dat de PvdA zich op vele beleidsterreinen tot bijwagen van de VVD heeft gemaakt? Gaat het over het financieel-economische beleid van het kabinet-Rutte inclusief PvdA-minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem dat kritiek krijgt dat het eerder opvalt door boekhoudkundige discipline dan economisch inzicht? Of over de samenwerking met premier Rutte die niet weet te inspireren en zelfs geen lijn voor de middenlange termijn weet uit te zetten? Vreest Fred Cohen de peilingen die een historisch dieptepunt voor de PvdA laten zien? Of gaat het gewoon om het laatste woord binnen een verdeelde en verwarde partij?

Foto: Schermafbeelding van artikel op AT5, 21 september 2013.

Voor Utrechtse prostitutie sluiten de ramen

Zandpad-nacht1

Erop of eronder voor Utrechtse prostituees‘ kopt De Telegraaf. Hun leven in een slogan samengevat. Alle prostitutieramen in Utrecht gaan morgenochtend om 09.00 uur definitief dicht. Op het Zandpad en aan de Hardebollenstraat. De gemeente trekt de vergunning in van de laatste raamexploitant en monopolist Wegra. Er zou sprake zijn van mensenhandel. Hiermee komt er een eind aan een lange strijd zoals uit een nieuwsbericht van de Utrechtse SP uit 2004 blijkt. Het was een kwestie van overlast en gedogen. Een zoektocht naar het minste kwaad. ‘Ramen Utrecht moeten dicht‘ kopt de NOS. Bepaald onaantrekkelijk met de warmte. BNR weet ook raad met het onderwerp: ‘Rood licht voor prostitutieboten Utrecht‘. Gniffelen lijkt onontkoombaar.

dwaalpagina

Foto 1: Zandpad Utrecht met prostitutieboten.

Foto 2: Dick Matena, Het Dwaallicht. Strip naar novelle van Willem Elsschot.

Europarlement wil Nederland aanspreken over PVV-meldpunt

De geschiedenis met Fitna herhaalt zich. Omdat economische belangen van Nederland in het buitenland geschaad dreigen te worden moeten principes wijken. In 2008 mocht Wilders van werkgevers en CDA Fitna niet uitbrengen omdat er minder melk of worsten in het Midden-Oosten door zouden worden verkocht. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Verhagen wilde Wilders zelfs laten bespioneren door de AIVD.

Nu oppert CDA-Europarlementariër Wim van de Camp het ‘Polenmeldpunt’ van de PVV te sluiten. Hij vraagt premier Rutte er afstand van te nemen hoewel deze herhaaldelijk heeft uitgelegd dat niet te doen. De reactie van de EVP waar het CDA onderdeel van uitmaakt wordt mede gezien als antwoord op kritiek op de Hongaarse premier Victor Orbán die ook deel uitmaakt van de EVP. Van de Camp zoekt wraak bij liberaal Rutte.

Het Europarlement komt deze week naar verwachting met een resolutie die het meldpunt sterk veroordeelt. Naar verluidt zet de Roemeense liberaal Renate Weber het initiatief van de EVP voort. Van de Camp ziet het zich beledigd voelen als reden voor sluiting. Plus de positie van Nederland dat erdoor geschaad zou worden. Naast de Nederlandse strafwet die sluiting oplegt. Dat laatste klinkt aannemelijk, het eerste niet.

Van de Camp interpreteert de vrijheid van meningsuiting langs lijnen van fatsoen, economisch belang, politiek wisselgeld en de positie van Nederland. Maar zijn betoog kan omgekeerd worden. Want een land dat zwicht voor druk schaadt zichzelf het meest. Het antwoord op Wilders’ meldpunt is niet de sluiting ervan door een verbod, maar de weerlegging ervan in het publieke debat. Van de Camp verliest de zuivere lijn uit het oog.

Interessant is hoe de partijen in het Europarlement stemmen. De Groenen hebben al aangegeven dat ze door een verbod niet mee willen werken om Wilders’ slachtofferrol te bevestigen. Daarin hebben ze gelijk. Als het meldpunt volgens de Nederlandse wet kan, dan kunnen buitenlandse partijen geen sluiting afdwingen. Ze hebben er niks over te zeggen. En jammer als daardoor minder gloeilampen, tulpen of kaas worden verkocht.

Foto: CDA/EVP-Europarlementariër Wim van de Camp, 2011

Mark Rutte neemt terecht geen afstand van het ‘Polenmeldpunt’

Kandidaat voor het leiderschap van de PvdA Martijn van Dam heeft kamervragen gesteld ‘over het bericht dat de voorzitter van het Europees Parlement heeft gezegd dat de minister president volledig afstand heeft genomen van het ‘Polenmeldpunt’. In het Vragenuurtje van de Tweede Kamer ontkent Mark Rutte dat-ie afstand heeft genomen van het meldpunt en evenmin dat-ie dat achter de schermen tegen Martin Schulz heeft gezegd. Tegenstrijdige verklaringen van Rutte en Schulz roepen de vraag op wie er van de twee liegt.

Nu hij aan tafel zit met Geert Wilders en Maxime Verhagen om over bezuinigingen en besparingen te praten komt het Rutte niet slecht uit dat-ie het meldpunt een initiatief van een politieke partij kan noemen. En dat het geen regeringsstandpunt verwoordt. Voor wat het waard is merkt Rutte op dat-ie positief staat tegenover emigratie uit Midden- en Oost Europa. Schulz merkt in een gezamenlijke persconferentie na een gesprek tussen hem en Rutte op 1 maart overigens op dat er in Europa meerdere van dit soort meldpunten zijn.

Op de neutrale opstelling van Rutte is kritiek geuit. Waarom spreekt-ie zich niet uit? Moet een regeringsleider zich ook in zijn woorden niet ondubbelzinniger en duidelijker aansluiten bij verdragsteksten? Rutte antwoordt daarop dat-ie de verdragsteksten onderschrijft, maar anderen de ruimte geeft daar anders over te denken.

Rutte is liberaal en Schulz sociaal-democraat. Ze hebben verschillende wereldbeelden en een ander type overheid voor ogen. Rutte zegt voor een terugtredende overheid te gaan. Moralisme probeert-ie te beperken. Rutte heeft het Euroscepticisme van Wilders te aanvaarden en zoekt op dat dossier steun bij de oppositie.

Toch ontstaat nu het slechtste van twee werelden met volop publiciteit voor de PVV. In alle hijgerigheid en politieke berekening praten media en tegenstanders van Wilders over het meldpunt terwijl Rutte er liever over zwijgt. Want Wilders zwijgt. Vervolgens kloppen tegenstanders van Geert Wilders bij Mark Rutte aan met de vraag waarom-ie het meldpunt niet veroordeelt. Zodat de PVV en het meldpunt opnieuw aandacht trekken.

Als de PVV gebruik maakt van de vrijheid van meningsuiting, dan kan Rutte dat toch ook? Zo is de logica. Het kan, maar het is ook de vrijheid van Mark Rutte om niet inhoudelijk te reageren. Het meningsverschil is terug te brengen tot een interpretatie over de vrijheid van meningsuiting. Zolang iets binnen de wet valt mag het gezegd worden. Dat geldt voor het meldpunt dat in de ogen van velen op de onderbuik speelt, maar wettelijk niet verboden is. In het publieke debat kan volop kritiek op het meldpunt worden geuit. Rutte verplichten om in het openbaar een mening te uiten die hij niet wil uiten valt niet meer onder de vrijheid van meningsuiting.

Foto: Voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz ontvangt Mark Rutte, 1 maart 2012

Meldpunt PVV over Midden- en Oosteuropeanen verdient navolging

De PVV is een meldpunt Midden- en Oosteuropeanen gestart. De partij legt uit dat er sinds 1 mei 2007 vrij verkeer van werknemers is tussen Nederland en acht lidstaten uit Midden- en Oost Europa: Estland, Letland, Litouwen, Polen, Tsjechië, Slowakije, Slovenië, Hongarije. Deze MOE-landen traden met Malta en Cyprus in 2004 toe tot de EU in de vijfde uitbreiding. De PVV zegt dat er naar schatting 200.000 tot 350.000 personen uit deze landen in Nederland verblijven. In 2010 hadden ongeveer 11.700 daarvan een uitkering.

De landen van de zesde uitbreiding uit 2007 zijn Bulgarije en Roemenië. Tot 2014 kan in een overgangsfase het vrije verkeer van werknemers uit deze twee landen beperkt worden. Een overheidsonderzoek uit 2008 over de economische invloed van Bulgaren en Roemenen concludeert over werknemers uit de MOE+-landen (de acht van de vijfde uitbreiding minus Cyprus en Malta plus Bulgarije en Roemenië) dat hun netto bijdrage klein, maar bescheiden positief is. Maar in de vier jaar sinds dat onderzoek kan het beeld gekanteld zijn.

De PVV-fractie heeft volgens minister Kamp het recht een meldpunt op te zetten. Anderen noemen het stemmingmakerij of discriminatie. De Poolse ambassade is kwaad over het initiatief. Toch erkennen velen dat er problemen zijn met werknemers uit MOE+-landen. Zo wil de Haagse PvdA-wethouder Marnix Norder werkloze Oost-Europeanen uitzetten. Hij sprak in december 2010 over een tsunami van Oost-Europeanen.

Zorgvuldigheid ligt in voorwaarden. Inventariseren van ‘overlast, vervuiling, verdringing op de arbeidsmarkt en integratie- en huisvestingsproblemen‘ kan geen kwaad. Het activisme van de PVV vraagt om navolging, het relativeert het belang van politieke partijen. Andere partijen kunnen meldpunten opzetten over sjoemelende bankiers of directeuren in de semi-publieke sector. Het is pas discriminatie als individuele gevallen niet op hun eigen waarde worden beoordeeld. Onze rechtsstaat is echter krachtig genoeg om dat te garanderen.

Foto: Warszawa Pride protest in Polen tegen discriminatie van (sexuele) minderheden, 2008. Met op spandoek Europa = Tolerantie. Credits: Joe Ruffles.